Një takim i paharrueshëm me Nënë Terezen

Një fytyrë që rrezaton fisnikëri…/

Nga Sinan Kamberaj/

Sapo hapem zyrat e Gazetës Illyria, ra telefoni. Misioni Shqiptar në OKB na njoftoi se pas një kërkese që i kishin parashtruar zonjat dhe fëmijët e personelit të këtij Misioni,  zyrës së Motrave Misionare, për një takim të shkurtër me Nënë Terezën në Bronx, kishte arritur pëlqimi për takimin. Redaksia jonë kishte nderin dhe privilegjin të merrte pjesë në takim, gjë që ishte një kënaqësi e vecantë, e paharrueshme.

Takimi, në fakt, e kishte një të metë: nuk mund të bënim intervistë me Nënë Terezën, sepse Ajo ishte e lodhur nga puna që kishte bërë gjatë qëndrimit disaditor në Amerikë. Marrëveshja, si e tillë, duhej respektuar.

Kush do ta refuzonte këtë shans, pavarësisht nga ky kufizim? Do ta takonim Nënë Terezën, do të bënim fotografi bashkë, do të këmbenim ca fjalë, fundja, do ta përshëndesnim dhe do t’i thoshim shqip atë që duhej thënë: Lutu për ne!

E po, a nuk ishte ky një rast i rrallë?

Takimi u zhvillua gati ashtu siÇ e imagjinuam. Në një Shtëpi (të vogël) Misionare në St. Rita Church në Bronx, po na priste një Nënë e Madhe: Gonxhe Bojaxhiu  – Nënë Tereza.

“Do ta takoni pas pak Nënë Terezën”, tha Jenny, një ndihmëse e saj, e cila na priti ngrohtësisht para hyrjes së Shtëpisë.

U ngjitem shkallëve në katin e parë dhe sakaq u shfaq Nënë Tereza.

“Mirë se vini! Zoti ju bekoftë!”, përshëndet mysafirët Nënë Tereza dhe ulet në një karrike, në një dhomë të mobiluar fare thjeshtë.

“Është një nder për ne që e kemi Nënë Terezën në mesin tonë, krenarinë e kombit shqiptar dhe të gjithë njerëzimit” filloi të fliste ambasadori Pëllumb Kulla. “Kjo, me të vërtetë është një ditë e veÇantë për ne, që Ju takojmë këtu”, iu drejtua ai Nënë Terezës.

Ajo falënderonte për fjalët e mira dhe uronte pa ndërprerë. Fytyra e Saj rrezatonte ngrohtësisht mirësi dhe fisnikëri. Për një Çast pata ndjesinë se fytyra e saj ishte një mishërim i të gjitha fytyrave të nënave shqiptare. Fytyra e saj është vërtet një fytyrë tipike  e nënave tona, e atyre plakave fisnike, të cilat, sa më shumë që u rëndojnë vitet mbi supe, fytyrat e tyre bëhen gjithnjë e më ëngjëllore, duke rrezatuar ngrohtësi e butësi qiellore.

Në këtë Çast ajo uroi në gjuhën shqipe: “Zoti e baftë mirë”!

(Sa fotografi të Saj i kam parë të varura në muret e shtëpive shqiptare në Kosovë, në muret e klasëve në shkolla, sa këngë janë kënduar për Të në kopshte e shkolla, sa vizatime me fytyrën e saj, me të hequra vijash të sigurta, nga duar fëmijësh, sa vargje në faqet e shtypit shqiptar: “Nënëz-o, Nënëz-o!…)

Gonxhe Bojaxhiu ka shkruar edhe vetë poezi. “Po lë shtëpinë zemërfanar/ Vendlindje e farefis/ Po vete n’Bengalin dergjevarë/ Atje në të largëtin vis”. (Nga poezia: “Lamtumirë”, shkruar më 9 dhjetor 1928, gjatë udhëtimit për në Indi).

Dora e ngrohtë e saj prek butësisht duart tona. Gishtërinjtë magjikë përkëdhelin flokët e butë të fëmijëve mysafirë. Ata e shikojnë me kurreshtje dhe dashuri dhe sakaq edhe ne të rriturit, më bëhet se bëhemi si ata. Unë, për veten time – po. Me vinte t’i pyesja fëmijët: Si e ndjeni vetën kur, në Çastet e Çapkënërisë, pas ndonjë sherri të vogël, nëna ua ngre veshin? Ju dhemb? Jo, jo, ju “djeg“ ëmbëlsisht, sepse gishtërinjët e  nënës janë magjikë?

Kthjellohem kur Nënë Tereza fillon të flasë, qetë-qetë. Nuk mund të mos e përfytyrosh gurgullimën e Vardarit të Shkupit. Tek lutet, Ajo palos cepin e veshjes së bardhë, me vija ngjyrëkaltër të  Çelët, ndërsa ti përfytyron shkumëzat e bardha të Lumbardhit të Prizrenit, pas përplasjes me shkëmbin.

“Ma kanë punuar të sëmurët leprozë shqiptarë”, thotë ajo në anglishte.

Tek zë ngoje Shqipërinë, padashur të shkon ndërmend se dy lumnej – njëri i trungut familjar Bojaxhiu, ndërsa tjetri – i fëmijërisë së Gonxhes, rrjedhin në dy drejtime të ndryshme dhe derdhen në dy dete, poashtu të ndryshme: Lumbardhi – në Adriatik, kurse Vardari – në Egje.

Familja Bojaxhiu është e shpërndarë në disa vende të botës. Është e sigurt se familja e saj rrjedh nga Prizreni; një pjesë jeton ende aty, një pjesë në Shkup. Dega shkon deri në Egjipt.

Gonxhja u lind në Shkup, më 27 gusht 1910, nga babai Kolë Bojaxhiu, një tregtar i madh e i ndershëm, patriot i flaktë, si dhe nga nëna Drane, një grua fisnike e bujare.

Njëri nga studiuesit e jetës dhe veprës së Nënë Terezës, Dom Lush Gjergji, duke iu referuar rrëfimeve të vëllait të Gonxhes, Lazrit, thotë se “shtëpia e Kolë Bojaxhiut ishte gjithmonë krahhapur, si për miqtë, ashtu edhe për të varfërit. Ajo ishte një Çerdhe politike, kulturore, ndërtimtare…”.

Dom Gjergji shpalos kujtimin e Nëne Terezës për të jatin e saj, Kolën.”Bija ime, mos e le asnjë kafshatë buke pa e ndarë me të tjerët…”.

Lorenc Antoni, tashmë i ndjerë, një kompozitor i njohur nga Prizreni, bashkëkohanik dhe farefis me Nënë Terezën, thoshte se më 20 gusht 1928, duke u kthyer nga Kisha Katolike Shqiptare e Letnicës së Vitisë së Kosovës, Gonxhja i kishte thënë në besë: “Kam vendosur para Zojës së Letnicës të shkoj në misione dhe t’i kushtohem tërësisht Zotit për shëlbimin e shpirtërave…”

Që nga viti 1948 Nënë Tereza jeton në Kalkutë të Indisë, midis njerëzve të uritur.

Ajo, edhe pse mban mbi supe 85 vjet, ngrihet lehtësisht. Flet kulluar “Edhe pse po i mbushi 85 vjet, ndjehem mirë, sepse të gjithë luten për mua”, na thotë ajo në anglishte.

“Presidenti (Berisha) më ka ftuar të shkoj të jetoj në Shqipëri”. “Nëse dikush dëshiron të të vizitojë apo të bisedojë me Ty, le të vijë në Shqipëri”, më tha ai, – shton Nënë Tereza, duke qeshur. “Ndoshta do ta dëgjoj sugjerimin e Presidentit”.

Nënë Tereza e kishte nënën, vëllain Lazër dhe një motër në Shqipëri. Regjimi komunist i Tiranës nuk e lejoi ta vizitonte as varrin e së ëmës, as varrin e së motrës, deri në gusht të vitit 1988. Ky akt do t’i ketë shkaktuar dhimbje Nënë Terezës, por jo edhe zhgënjim. Dhimbjet e bëjnë njeriun të fortë, por akoma më të fortë janë ata që kaliten me vuajtje e dhimbje në fëmijëri.

Babain e Gonxhe Bojaxhiut, Kolën e kishin helmuar serbët në Beograd, në vjeshtë të vitit 1918, pas një mbledhjeje të rëndësishme të Parlamentit, ku ishte diskutuar për Çështje shqiptare. Kola ishte përfshirë në debat, duke mbrojtur të drejtat e shqiptarëve si deputet i Shkupit.

Vdekja e Kolës kishte shkaktuar dhimbje të madhe në familjen e tij, por edhe në mesin e shqiptarëve të këtij qyteti. Ishin pikëlluar veÇanërisht varfanjakët e shumtë të qytetit, të cilët i kishte mbajtur gjallë ai. Kola u varros me nderime të mëdha nga bashkëqytetarët e tij, në varrezat katolike në Shkup. Pas tërmetit fatal që goditi Shkupin, në vitin 1963, eshtrat e Kolë Bojaxhiut u zhvarrosën, bashkë me eshtrat e shqiptarëve të tjerë dhe u rivarrosen në periferi të qytetit të Shkupit.

Vitet e fundit Nënë Tereza ka qenë shumë herë në Shqipëri. Herën e fundit ishte më 25 prill 1993, ku bashkë me Papa Gjon Palin mori pjesë në ceremoninë madheshtore të inaugurimit të Katedrales së Madhe në Shkodër.

***

Është koha ta lëmë të qetë Nënë Terezën. “Rrnofsh sa malet!”, i thotë kolegu im, Isufi. “Ju kujtohet kjo uratë shqip?”, shton ai. “Ma përsërit ngadalë!”, thotë Ajo. “O, po, po!”, përsërit duke buzëqeshur. “Na rrnofsh sa malet”, – i themi edhe ne. “Edhe Ju”, thotë Ajo.

Nënë Tereza na përcjell deri te dera. I përqafon fëmijët, i ledhaton. Na uron rrugë të mbarë.

***

Pas ndarjes, nuk mund te mos meditosh për takimin. Si është e mundur që një komb i vogël, si ne shqiptarët, – bukur i pafat gjatë historisë, – t’i jepë botës figura kaq të mëdha, si Nënë Tereza. Nobelistja e Paqes, tashmë është, jo vetëm e shqiptarëve, por edhe e gjithë njerëzimit. Më 557 shtëpitë e saj në 126 vende të botës, Misionet e saj ndihmojnë qinda mijëra fëmijë e pleq, të vuajtur e të uritur, njerëz të sëmurë e të pastrehë. Nënë Tereza ka në Shqipëri tetë Shtëpi Bamirësie. Në Kosovë i ka dy Shtëpi të tilla.

“Në Kalkutë i kemi marrë nga rruga të gjithë njerëzit e uritur dhe të sëmurë, i kemi strehuar dhe nuk i kemi lënë të vdesin në rrugë”, reprodukoj në mendjë fjalët e sapothëna të Nënë Terezës në zyrën e Motrave Misionare në Bronx.

Në redaksinë e gazetës, nxjerr nga rafti një libër me kujtime të Nënë Terezës, të Dom Lush Gjergjit.

“Kemi qenë një familje e lumtur, plot hare e dashuri … Edhepse kam vijuar shkollën laike, së pari familja ime, e më vonë “Famullia e Zemrës së Krishtit”, më kanë dhënë një edukim të shëndoshë dhe të thellë fetar”, shkruan Dom Gjergji, t’i ketë thënë Nënë Tereza.

Ndërkaq, vëllau, Lazri e kujton të motrën: “Ishte vajzë normale, ndoshta pak e mbyllur… Qysh nga vitet e para të shkollës fillore hetohej talenti dhe shkathtësia e saj për mësim. Ishte nxënësja më e mirë në klasë, gjithnjë e gatshme për t’i ndihmuar të tjerët…”

Teksa filloj t’i shkruaj këto rradhë, më shfaqen para syve gishtërinjtë e këmbëve të Nënë Terezës, që dukeshin paksa të ndrydhur në sandalet e saj të grisura… Pastaj, gishtërinjtë magjikë të duarve që preknin faqet e skuqura të fëmijëve mysafirë, të këtyre vogëlushëve që u bënë sebep për këtë takim të paharrueshëm.

“Prej nga je Ti, vogëlush?”. “Nga Shqipëria”. “Po ti?”. “Nga Kosova”. “Zoti Ju bekoftë!”.

Ajo lutet për liri e paqe midis njerëzve. Atë do ta ketë bekuar Zoti, qëkur u lëshua në krahët e Tij. Ndaj, Ajo lutet edhe për të tjerët që t’i bekojë e t’i pranojë në Mbretërinë e Paqes së Përhershme.

“Nuk është popull i vogël ai që ka dhënë një Nënë kaq të Madhe”, ka thënë për Nënë Tërëzën kardinali i Kishës Katolike të Hungarisë, Paskal.

Ky reportazh eshte botuar ne gazeten shqiptare-amerikane “Illyria” nr. 411 (29 qershor – 1 korrik 1995) ne New York. Eshte ribotuar po ne kete gazete me 28 Nentor 20012.

NEW YORK, 28 qershor 1995

Presidenti Rugova rrugës për në SHBA takoi Nënë Terezën

-Ishte viti 1995, kur në 7 dhjetor Presidenti i Republikës së Kosovës, Ibrahim Rugova, rrugës për në Uashington, në Aeroportin e Romës, takohet me Nobelisten Shqiptare Nënë Terezen/

-Presidenti Rugova: Ato pak çaste që kemi kaluar, kur iu prezantova si President i Kosovës, Nënë Terezes i rodhën lotët… Nene Tereza-Peja-22tetor1982 imazhe4-Large-690x380Shenjtërimi i saj është një akt i madh për popullin tonë dhe një përjetësim i popullit tonë në historinë modene dhe në kohërat që vijnë/



Katedrale-Vatranët Presidentin Rugova e kanë pritur e shoqëruar në të gjitha vizitat në SHBA. I kujtojmë edhe në 16 gusht 2016 me delegacionin e Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra gjatë vizitës në Ipeshkvinë e Kosovës, Katedralen Nëna Terezë dhe Shtëpinë e Pavarësisë së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova në Prishtinë/

-Rugova: Shtatorja e Nënës Tereze në Prishtinë, dhuratë e Lekë Gojçajt, veprimtarit dhe atdhetarit të njohur në SHBA…Tash Prishtinën dhe Nju Jorkun i lidh më shumë Nëna Tereze/

-Shtetet e Bashkuara të Amerikës, 20 vjet pranie në Kosovë/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI/


http://gazetadielli.com/presidenti-rugova-rruges-per-ne-shba-takoi-nene-terezen/


 Rrugës për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, ka takuar të Lumen Nënë Tereza, nobelisten – nënën tipike shqiptare, që është edhe e gjithë botës, siç është shprehur ai.

Ishte viti 1995, kur në 7 dhjetor Presidenti i Republikës së Kosovës, Ibrahim Rugova, takohet me Nobelisten Shqiptare Nënë Terezen. “Do të lutem për popullin e Kosovës”, tha Nëna Tereze gjatë këtij takimi me Presidentin Rugova. Takimi u zhvillua në Aeroportin e Romës, gjatë rrugës së Presidenti Rugova për në Uashington.

RUGOVA: NËNA TEREZË MË KA FRYMËZUAR SHUMË GJATË KËSAJ KOHE PREJ QË MERREM ME PUNË EDHE TË SHTETIT TË KOSOVËS

“Unë e kam takuar vetëm një herë Nënën Tereze në Aeroportin e Romës, rastësisht, por veprën e saj e njoh shumë, shumë mirë…Ato pak çaste që kemi kaluar, kur iu prezantova si President i Kosovës i rodhën lotët, ishte në vitin 1995…dhe dëshiroi sukses dhe punë dhe e ndinte në zemër popullin e Kosovës dhe popullin shqiptar që e ka dëshmuar edhe me vepër”, ka treguar Presidenti Rugova.

Ai ka vlerësuar se, Nëna Terezë është sublimim shekullor i kulturës e traditës shqiptare, nënës shqiptare dhe se shenjtërimi i saj është një përjetësim i filozofisë së saj, merr një formë institucionale dhe kanonike.

“Mbas Skenderbeut që ka fut popullin shqiptar në historinë moderne të Evropës e të perëndimit e të botës, Nëna Tereze e ka inkuadrur popullin shqiptar sot në universin, në botën globale të sotme që ne identifikohemi me të dhe ajo identifikohet me ne, por është edhe e gjithë njerëzimit dhe ky është ndër kontributet më të madha të Nënës Terezë, që i ka bërë kombit shqiptar, Kosovës, popullit të saj… Shenjtërimi i saj është një akt i madh për popullin tonë dhe një përjetësim i popullit tonë në historinë modene dhe në kohërat që vijnë”, është shprehur Presidenti Rugova.

Në punën e Shtetit, ka thënë Presidenti i Kosovës Rugova, unë gjithmonë jam frymëzuar nga vepra e madhe e dashurisë së ushtruar ndaj të afërmit nga Nënë Tereza dhe pandërprerë e kam pasur shembull e ideal timin.

“Mua më ka frymëzuar shumë gjatë kësaj kohe prej që merrem me punë edhe të Shtetit të Kosovës që e kemi formuar Shtetin modern të Kosovës, pra po bëhen rreth 15 vite, dhe Nënën Terezë e kam pasur si një shembull të dashurisë, të paqes, të mirëkuptimit mes njerëzve, të shërbimit për popullin e vet, për kombin e vet, ka qenë edhe një ideal, një prehje”, ka theksuar Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova.

Ai ka përkujtuar edhe se, në Kosovë që nga viti 1990 ka funksionuarr shoqata “Nëna Terezë” e cila ka luajtur rolin e një ministrie sociale, ministrie të shëndetësisë…

2 KORRIK 2002: PRESIDENTI RUGOVA NË SHESHIN QENDROR TË PRISHTINËS PËRURON SHTATOREN E NOBELISTES SHQIPTARE NËNË TEREZA

Në 2 Korrik 2002, ditën e 12 vjetorit të Deklaratës Kushtetuese për Pavarësi, Presidenti i Kosovës dhe përjetëshëm i Pavarësisë së saj, Dr.Ibrahim Rugova, në Sheshin qendror të Prishtinës, para mijëra qytetarëve, ka zbuluar Shtatoren e Nobelistes Shqiptare Nënë Tereza. Ishin të pranishëm personalitete të jetës publike, politike e ushtarake të Kosovës dhe të komunës së Prishtinës.

Para pjesëmarrësve në solemnitet, Presidenti Rugova tha se sot është ditë e madhe për Prishtinën dhe për Kosovën. “Është ditë e madhe, sepse sot po bëjmë zbulimin e shtatores së Nënës Tereze, Nënës sonë të dashur.

Këtë shtatore të çmuar po e zbulojmë në Rrugën kryesore të Kryeqytetit, që para sa vjetesh e emëruam me emrin e Nënës Tereze, që e pranoi Prishtina dhe e gjithë Kosova”, tha Presidenti Rugova.

Ai vijoi se, “kjo ditë bëhet më e madhe me zbulimin e shtatores së Nënës Tereze, simbolit të dashurisë njerëzore, të kujdesit për njeriun, për jetën dhe për të mirën. Pra, e kemi simbolin e Nënës shqiptare, Nënës Tereze, që do ta ndiçojnë zemrën e Prishtinës dhe të Kosovës së lirë, ashtu siç e ka dashur ajo”.

“Prej sot, shtatorja e Nënës Tereze, do të jetë pranë Monumentit të Gjergj Kastriotit-Skënderbeut. Prej sot, fëmijët tanë dhe brezat e ardhshëm do të rriten me shtatoren madhështore të Nënës sonë të Madhe”, tha Presidenti i Kosovës, Rugova.

“Ne ndiehemi krenarë që jemi popull i Skënderbeut, që jemi popull i Nënës Tereze, Nënës sonë të shenjtë”, theksoi ai.

Dr. Rugova tha se kjo shtatore e Nënës Tereze është dhuratë e Lekë Gojçajt, veprimtarit dhe atdhetarit të njohur në SHBA, i cili për shumë vjet punoi për Kosovën dhe popullin shqiptar.

“Të njejtën shtatore zoti Gojçaj e ka dhuruar dhe vendosur pranë Kishës Katolike Shqiptare në Nju Jork. Tash Prishtinën dhe Nju Jorkun i lidh më shumë Nëna Tereze”, theksoi Presidenti i Kosovës, Dr. Rugova.

Presidenti Rugova me këtë rast shprehu mirënjohje të thellë për këtë dhuratë bërë Prishtinës dhe Kosovës, duke madhëruar festën e 2 Korrikut- Ditën e Pavarësisë së Kosovës.

Presidenti Rugova uroi qytetarët e Prishtinës dhe të Kosovës për Shtatoren e Nënës Tereze dhe përmbylli fjalën e tij me lutje-urime bekimi:
– Zoti e bekoftë Nënën Tereze, siç e ka bekuar.
-Zoti e bekoftë familjen Gojçaj dhe shqiptarët e Amerikës.

-Zoti i bekoftë SHBA-të.

-Zoti e bekoftë Kosovën.

DELEGACIONI I FEDERATËS PAN-SHQIPTARE TË AMERIKËS VATRA, NË KATEDRALEN NËNA TEREZË NË PRISHTINË

Në ditën e 16 gushtit 2016, një delegacion i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra, në Ipeshkvinë Kosovës dhe në Katedralen Nëna Terezë në Prishtinë u prit plot përzemërsi, repekt e vlerësim nga Ipeshkvi Imzot Dodë Gjergji.

Edhe nga ana e delegacionit të Vatrës edhe nga ana Ipeshkvit u theksua se Këshilli i Fondacionit për ndërtimin e Katedralës “Nënë Tereza” në Prishtinë, që vepron në Nju Jork dhe rrethinë, ka kontribuar për mëse 9 vite me afër 2 milionë – 1.800.000dollarë, që janë mbledhur dhe janë dorëzuar.

Me delegacionin e shqiptarëve të ardhur nga SHBA, ishin Agim Rexhaj, zv/kryetar Vatrës, Marjan Cubi – arkëtar i Vatrës dhe kryetar i Komisionit për mbledhjen e fondeve për ndërtimin e Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë, si dhe Laura Rexhaj, Dila Cubi, Fran Marku, Mhill Gjuraj, Pashk Maksuti, Mëhill Velaj. Gjatë gjithë kohës isha edhe unë, prej më shumë se një viti edhe korrespondent në Kosovë i Gazetës Dielli – organ i Vatrës.

Ipeshkvi i Ipeshkvisë së Kosovës, Imzot Gjergji falënderoi dhe vlerësoi lart të gjitha kontributet dhe njoftoi delegacionin e Vatrës me të gjitha punët e kryera në Katedralen “Nënë Tereza”, gurthemelin e së cilës e vuri Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova dhe këtë të gjithë e kujtojmë gjatë bisedës.

IPESHKVI IMZOT DODË GJERGJI VLERËSON LART ORGANIZIMIN DHE KONTRIBUTET E VATRËS, ME KRYETARIN DR. GJON BUÇAJ E GJITHË VATRANËT

Ipeshkvi Imzot Dodë Gjergji vlerësoi lart organizimin dhe kontributet e Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra, me kryetarin Dr. Gjon Buçaj e gjithë vatranët.

“E vlerësoj veçantë mënyrën e organizimit tuaj, të Vatrës, nga të gjitha trojet shqiptare së bashku…Vatra është edhe vatër e të mirave dhe kontributeve të mëdha për kombin”, u shpreh Ipeshkvi i Kosovës.

Gjatë pritjes për vatranët e shqiptarëve të SHBA në Ipeshkvinë e Kosovës dhe vizitës në Katedralen “Nëna Terezë” në Prishtinë përkujtuam se, para 11 viteve, në 26 gusht 2005, gjatë ceremonisë së vënies së gurthemelit të Katedrales katolike në Prishtinë, Presidenti Rugova theksonte: “Sot është një ditë e madhe për kryeqytetin dhe për gjithë Kosovën, sepse po e bekojmë gurin e themelit të një tempulli të shenjtë, që i kushtohet Nënës së dashur shqiptaro-kosovare dhe Nënës së Njerëzimit – të lumturës Nëna Tereze – asaj që lartësoi nderin e Kosovës dhe të shqiptarëve në gjithë planetin duke i afirmuar vlerat tona dhe duke ndihmuar gjithë njerëzimin”.
Gurthemeli i Katedrales u vu për nder të 95 vjetorit të lindjes së Nënës Tereze nga ana e Presidentit Ibrahim Rugova, Ipeshkvit të Ipeshkvisë së Kosovës Imzot Mark Sopi dhe Kardinalit të Uashingtonit Teodor Mekkerik, në oborrin e Gjimnazit “Xhevdet Doda” në Prishtinë. Katedralja nisi të ndërtohet në 600 vjetorin e lindjes së kryeheroit kombëtar shqiptar Gjergj Kastrioti-Skënderbeu.

Presidenca e Kosovës ka vite që ndanë dekoratën Medalja Humanitare “Nëna Terezë”, që u jepet personave që kontribuojnë në çështjet humanitare…



***

Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, rrugës për në Uashington, pas takimit me Nobelisten Shqiptare Nëna Terezë në Aeroportin e Romës, të nesërmen, në 8 dhjetor takohet me Sekretarin Amerikan të Shtetit Uoren Kristofer, për herë të dytë brenda vitit 1995, pas të parit në 22 qershor, kur po ashtu, takohet me liderin e shumicës në Senatin amerikan, Robert Dol.

RUGOVA UDHËTIME TË SHPESHTA DREJT UASHINGTONIT, DY TAKIME ME PRESIDENTIN CLINTON. I KUJTOJMË ME VATRANËT QË E KANË PRITUR GJITHNJË NË SHBA

Në rrugëtimin drejt lirisë e pavarësisë së Kosovës, Presidenti historik Dr. Ibrahim Rugova kishte udhëtime të shpeshta drejt Uashingtonit, ku në vitin 1994, në 4 shkurt, kishte takuar Presidentin e SHBA-ve, Bill Clinton. Takimi u zhvillua në hotelin “Hilton” të Uashingtonit, para fillimit të Lutjes kombëtare të mëngjesit, që organizohet për çdo vit në kryeqytetin amerikan.

Presidenti amerikan Clinton, Nënpresidenti Al Gore e personalitete të tjera ndërkombëtare, prezentuan sfidat aktuale dhe ftuan për çaste të prehjes shpirtërore, udhëheqjes morale dhe paqësore të politikës botërore.
Pas kthimit në Prishtinë në 14 shkurt 1994, Presidenti Rugova theksonte: “Vlerësoj shumë të rëndësishëm dhe të dobishëm takimin me Presidentin Amerikan Clinton, i cili shfaqi shqetësime për gjendjen në Kosovë dhe vlerësoi lart politikën tonë për zgjidhjen e çështjes së Kosovës me mjete politike e në rrugë paqësore”. Clinton dhe Al Gor përsëritën qëndrimin se SHBA-të nuk do të lejojnë zgjerimin e konfliktit në Kosovë.
“Unë e kam takuar Presidentin Rugova dhe jam admirues i flakët i tij si dhe i hapave të rëndësishëm që populli i Kosovës i ka bërë për zvogëlimin e mundësive të përhapjes së një dhune me përmasa të gjera. Ne po e vëzhgojmë situatën për së afërmi atje. Për të penguar konfliktin në rajon ne kemi dërguar trupat tona në Maqedoni”, deklaronte Nënpresidenti amerikan Al Gore në 27 prill 1994.

Edhe në vitin 1998, në 29 maj, Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova në Uashington takohet me Presidentin Amerikan Bill Clinton. Pas takimit Rugova deklaron: “Ne ritheksuam se zgjidhja më e mirë për Kosovën do të ishte shteti i pavarur”. Ndërsa, Clinton thotë se Kosova është një nga shqetësimet amerikane dhe se SHBA-të do të intensifikojnë angazhimin për zgjidhjen e çështjes së Kosovës në kuadër të Grupit të Kontaktit dhe të NATO-s.

Personalite të larta nga e gjithë bota, sa herë që vijnë në Kosovën e lirë e të pavarur kujtojnë me vlerësimet më të larta Presidentin historik Rugova.

Presidenti amerikan Bill Clinton, në 1 nëntor 2009, në fjalën e tij në Kuvendin e Kosovës, por edhe në sheshin me emrin e shtatoren e tij në Prishtinë, ka përkujtuar Presidentin e Kosovës, Ibrahim Rugova dhe një gurë kristali të cilin ai ia kishte dhuruar gjatë takimit.
“Ai gurë kristal të cilin ma dha Rugova i është dhuruar një universiteti, por për një kohë ai ishte i njohur edhe në SHBA me emrin ‘Guri i Rugovës’”, ka thënë Presidenti amerikan Clinton.
Ai ka treguar se është rritur në një vend që ka gjeologji të ngjashme me Kosovën, në Arkanzas. “Atëherë, ai (Rugova), më tha se duhet të na ndihmosh”, ka përkujtuar ish-Presidenti i SHBA-ve Bill Clinton.

Këtë e kujtojmë edhe gjatë vizitës në 16 gusht 2016 në Shtëpinë e Pavarësisë së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova në Prishtinë të delegacionit të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra, kryesuar nga zv/kryetari Agim Rexhaj, ku ishin edhe Laura Rexhaj, Marjan Cubi – arkëtar i Vatrës, Dila Cubi, Fran Marku, Mhill Gjuraj, Pashk Maksuti, Mëhill Velaj, e pastaj edhe derisa në ëmbëltoren e afërt ku pinte kafe Presidenti historik Rugova pinim kafe edhe ne…Vatranët Presidentin Rugova e kanë pritur e shoqëruar në të gjitha vizitat në SHBA.

SHTETET E BASHKUARA TË AMERIKËS, 20 VJET PRANIE NË KOSOVË

Që prej 20 vitesh, Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë vendi i parë nga gjithë bota me prani diplomatike në Kosovë. Në vitin 1996, më 12 janar, Presidenti historik Ibrahim Rugova përshëndeste paralajmërimin e Ndihmës-Sekretarit të Shtetit të SHBA, Riçard Hollbruk, për hapjen e një Zyre Amerikane në kryeqytetin e Kosovës, në Prishtinë. “Ky është një moment i rëndësishëm në marrëdhëniet e shkëlqyeshme midis SHBA dhe Kosovës, dhe tregon kujdesin e vazhdueshëm amerikan për gjendjen në Kosovë dhe çështjen e Kosovës”, theksonte Rugova dhe shfaqëte shpresën se edhe vende të tjera, nga Evropa, do të hapnin zyra të tilla në Kosovë.

Hapja e Zyrës Amerikane në Prishtinë u bë nga Nënsekretari Amerikan i Shtetit, Xhon Kornblum, në 6 qershor 1996. Presidenti Rugova bashkë me familjen ka marrë pjesë në hapjen solemne të Zyrës Amerikane në Prishtinë, të parës nga gjithë bota, në një ditë historike.

Fillimisht, Zyrtari i USIA-as (Agjencia Informative Amerikane), Majkëll Mekllellën (Michael McClellan) në 22 maj 1996 ka mbërritur në Prishtinë për të udhëhequr punët në hapjen e Zyrës së këtij shërbimi.

Hapja e përfaqësisë amerikane në kryeqytetin e Kosovës ishte festë për kosovarët dhe u përjetua si një moment shumë i rëndësishëm dhe historik për të ardhmen, raportoja para 20 viteve…

Pas përfundimit të luftës, në Kosovën e lirë, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë (USOP) rifilloi të punojë në shtator të vitit 1999.

USOP përfaqësonte Departamentin e Shtetit të SHBA-së, Agjencinë për Zhvillim Ndërkombëtar të SHBA-së (USAID), Departamentin për Drejtësi dhe Departamentin për Mbrojtje.

Më pak se dy muaj pas shpalljes së Pavarësisë, Zyra e SHBA-së në Prishtinë u bë Ambasadë në 8 prill 2008, ndërsa, po atë vit historik, në 18 korrik, Tina Kaidanow është betuar si Ambasadore e parë Amerikane për Republikën e Kosovës.
Zyra e SHBA-ve në Prishtinë u bë Ambasadë në një ceremoni ku kanë marrë pjesë udhëheqësit më të lartë të Kosovës. “Si rezultat i statusit të ri të Kosovës si vend i pavarur, i njohur nga shumë prej kombeve më të fuqishme dhe më të përparuara të botës, na është dhënë leja nga Kongresi i SHBA-ve për t’u hapur formalisht si ambasadë e Shteteve të Bash kuara”, ka thënë Kaidanow në ceremoninë solemne.

Ajo ka shtuar se, “derisa Zyra e SHBA-ve në Prishtinë ka funksionuar për shumë vite me të gjitha përgjegjësitë dhe detyrat e një misioni të zellshëm diplomatik, emërimi si ambasadë pasqyron një fazë të re në zhvillimin tonë dhe nënvizon përkushtimin tonë të thellë dhe të qëndrueshëm për të punuar për përparimin e Kosovës dhe popullit të saj”.

Diplomatja e SHBA-ve në Prishtinë, Kaidanow, siguroi për vazhdimin dhe intensifikimin e përpjekjeve në vitet në vijmim dhe se asistenca amerikane Kosovës do të ketë për qëllim sigurimin e një të ardhme më të ndritur për të gjithë.

“Ju sjell urimet nga niveli më i lartë i Qeverisë së SHBA-ve për këtë rast shpresdhënës, përfshirë nga Sekretarja e Shtetit Rice, e cila dërgoi përshëndetjet e saj personale”, tha më tej Kaidanow.

“Është kanqësi dhe nder të jemi këtu në Kosovë në një kohë aq të rëndësishme, dhe i shprehim mirënjohjen tonë të posaçme popullit të Kosovës, i cili na ka ofruar besimin dhe bashkëpunimin e vet gjatë gjithë këtyre viteve”, ka theksuar e ngarkuara me punë në Ambasadën e SHBA-ve në Prishtinë.

Duke e marrë fjalën në ceremoni atëherë Presidenti i Republikës, Fatmir Sejdiu tha se “Kosova ka tashmë një histori të marrëdhënieve speciale me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që janë farkuar nëpër kohë të stuhishme të ekzistencës sonë”.

Më tej presidenti Sejdiu përkujtoi:

“Po mbushen 12 vjet që kur kemi përfaqësim diplomatik të SHBA-ve në Kosovë. Hapja e Zyrës Amerikane më 6 qershor 1996, që u bë nga Nënsekretari Amerikan i Shtetit John Kornblum, ka shënuar vendosjen e pranisë amerikane në Kosovë në rrethana të veçanta.
Ky shënonte moment të rëndësishëm të marrëdhënieve të shkëlqyeshme në mes të Kosovës dhe SHBA-ve, do të thoshte më 1996 Presidenti Ibrahim Rugova, i cili me të drejtë e quante këtë lidhje ‘miqësi të përhershme’ në mes të dy vendeve tona”.
Më tej Sejdiu tha se Presidenti amerikan George W. Bush, në letrën e tij të njohjes së pavarësisë së Kosovës, që ia kishte dërguar atij të nesërmen e shpalljes, përkujtonte “lidhjet e thella dhe të sinqerta të miqësisë që bashkojnë njerëzit tanë”.

“Kjo miqësi, theksonte Presidenti Bush, ‘e farkuar gjatë orëve më të errëta të tragjedisë së Kosovës, është bërë edhe më e fortë në nëntë vitet që kur ka mbaruar lufta në Kosovë’”, tha Sejdiu.
“Sot, me hapjen e Ambasadës së SHBA-ve në Prishtinë, po kurorëzohet njëra pjesë e punës për vendosjen e marrëdhënive të plota diplomatike në mes të Kosovës dhe SHBA-ve. Kjo do të përmbyllet me hapjen e Ambasadës së Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, përfundoi Sejdiu, President në atë kohë.
“Dita e sotme është e veçantë për ne, sepse miku ynë më i madh, SHBA-të po avancojnë statusin e prezencës së tyre në shtetin tonë të ri”, ka thënë në ceremoni atëherë Kryeministri Hashim Thaçi, Presidenti i tashëm i Kosovës.

Ai vlerësoi se, “duke e avancuar statusin e zyrës së deritanishme në Ambasadë të plotëfuqishme, dëshmohet së SHBA-të kanë besim në Kosovë”.

“Prandaj, unë si Kryeministër dhe i tërë populli i Kosovës jemi të nderuar dhe jemi mirënjohës për këtë gjë. Si përfaqësues i popullit tim, me lejoni që të them se edhe ne kemi besim të madh në Shtetet e Bashkuara. Ne gjithmonë e kemi çmuar dhe do ta çmojmë miqësinë dhe marrëdhëniet tona me Shtetet e Bashkuara të Amerikës”, tha Thaçi.

“Besimi në liri, barazi, dhe drejtësi janë vlerat sublime, të cilat e bëjnë kombin amerikan të jetë madhështor sot. Prandaj, ne me vendosmëri shikojmë drejt Shteteve të Bashkuara dhe do të vazhdojmë t’i mbështesim dhe kultivojmë këto vlera të përbashkëta”, nënvizoi kryeministri në atë kohë.

“Ndërkohë, që Kosova do të vazhdojë udhëtimin e saj në mesin e vendeve të lira dhe demokratike të botës, ne përgjithmonë do të ruajmë në zemrën tonë respektin e veçantë për popullin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të cilët janë të përfaqësuar nga kjo Ambasadë këtu”, përfundoi Thaçi duke uruar “në këtë rast madhështor”.

Në 1 korrik 2009 Prishtina ndau 5 hektarë truall për ndërtimin e objektit të ri të ambasadës së SHBA-ve në Kosovë.

Atëherë kryetari i komunës së Prishtinës Isa Mustafa (tash kryeministër) dhe ambasadorja amerikanë në Kosovë Tina Kajdanow, nënshkruan Memorandumin e Mirëkuptimit për dhënien e truallit në shfrytëzim Ambasadës Amerikane, në lagjen Arbëria të kryeqytetit.

Memorandumi është edhe një shembull i forcimit të lidhjeve ndërmjet SHBA-së dhe Kosovës, u theksua në ceremoni.

Në 5 maj 2015, në Prishtinë u zhvillua ceremonia e përurimit të fillimit të ndërtimit të ambasadës së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ku ishin të pranishëm përfaqësuesit e institucioneve më të larta kosovare, si dhe të ambasadave në Kosovë.

“Ky moment shënon fillimin e ndërtimit të shtëpisë tuaj të përhershme në Kosovë, në shtetin tonë të ri qytetarët e të cilit u janë përjetësisht falënderues dhe mirënjohës për rolin e guximshëm dhe historik që keni në bërjen e Kosovës shtet”, theksonte atëherë Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga, në fjalën e rastit, duke iu drejtuar, Ambasadores së SHBA-ve, Tracey Ann Jacobson, e cila përfundonte misionin në Prishtinë.

Ambasada Amerikane në Prishtinë në 30 mars njoftonte se, Presidenti Obama ka nominuar Greg Delawie-n që të shërbejë si Ambasadori i ardhshëm i SHBA-ve në Kosovë.

Ambasadori i ri amerikan në Kosovë me “mirëmengjes” niste prezantimin e tij përmes videos duke paralajmëruar ardhjen në Prishtinë. “Unë jam Greg Delawie dhe është nder për mua të shërbej si ambasador i Shteteve të Bashkuara në Republikën e Kosovës. Pres ta vazhdoj miqësinë e gjatë mes shteteve tona. Zyrën tonë informative në Kosovë e kemi hapur në vitin 1996. Tani pothuaj 20 vjet më vonë, objekti i ambasadës sonë të re në Prishtinë është në ndërim e sipër”, shprehej ambasadori duke shtuar se shërbimi publik është i rëndësishëm për familjen e tij.

“Gjithmonë kam besuar në vlerën e marrëdhënieve mes popujve, jo vetëm mes qeverive. Vazhdimi dhe ndërtimi i lidhjeve të tilla me Kosovën, demokracinë më të re të Evropës, do të jetë njëri prej prioriteteve të mia kryesore”, theksonte ambasadori amerikan.

Njoftimi dërguar nga ambasada e SHBA në Prishtinë theksonte se, Greg Delawie ndjehet i nderuar që do të shërbejë si ambasador i ardhshëm amerikan në Kosovë.

Në 21 gusht 2015, Ambasadori i ri i Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Kosovë, Greg Delaëie, dorëzoi letrat kredenciale në pritjen me ceremoni solemne shtetërore te atëherë Presidentja e Republikës, Atifete Jahjaga, bashkë me të cilën edhe shëtitën më këmbë shesheve të Prishtinës.

Pavarësinë e Kosovës të shpallur në 17 Shkurtin historik 2008 Shtetet e Bashkuara të Amerikës e kanë njohur që në ditën e parë pas shpalljes. Shtetin e Kosovës deri sot e kanë njohur 112 shtete anëtare të OKB-së.

Burimi: http://gazetadielli.com/presidenti-rugova-rruges-per-ne-shba-takoi-nene-terezen/

Prof.Dr. Sali Berisha: Pas Shën Mërisë, Nënë Tereza gruaja më njerëzore

Në kuadër të seancës parlamentare në nderim të figurës së Nënë Terezës në kuadër të 15 vjetorit të vdekjes së saj,ish  Kryeministri Sali Berisha tha se në këtë përvjetor të ndarjes nga jeta dhe që përkon me 100 vjetorin e Pavarësisë nderohet nëna, motra, gruaja që fill pas Shën Mërisë është dhe mbetet gruaja më e njohur, më e dashur, më njerëzore, më fisnike e krishterimit dhe njerëzimit.

“Simbol i fuqishëm i moralit njerëzor, përkushtimit njerëzor, dashurisë njerëzore. Në këtë 15 vjetor të ndarjes së saj nga jeta, të kalimit në përjetësim, çdo shqiptar përulet para saj me nderimin më të madh. Ndaj le ti themi asaj me gjithë zemër Faleminderit Nënë Tereza. Kur në botë nga një regjim barbar përcillnin lajmet më barbare dhe përçudnuese, kur rrëzoheshin kisha e fe, ajo qëndroi si dëshmitare e vlerave të këtij kombi, dhe nuk i mohoi kurrë ato”, u shpreh ish premieri shqiptar Prof.Dr.Sali Berisha.

Berisha kujtoi se shenjtorja u quajt rrezik kombëtar, ndërsa vetëm në vitet e fundit ajo u lejua të vizitojë vendin e saj.

Ish Kryeministri shqiptar Berisha kohë më parë  tha se ajo është Nënë Tereza e Kalkutës, pasi në rrugë dhe rrugicat e atij vendi vërshon braktisja njerëzore, kështu që Nënë Tereza nuk mund të ishte askund tjetër në planet, pasi vetë Zoti e çoi në Kalkutë për tu përballur në vendin më të vështirë, në dhimbjen dhe sakrificën njerëzore.

Ish-Kryeministri Sali Berisha nuk po lë rast pa e kritikuar rivalin e dikurshëm Kryeministrin Edi Rama. Berisha në Facebook e ka sulmuar kryeministrin shqiptar për një shtatore të Nënë Terezës.

Më poshtë mund të lexoni postimin e Berishës.

Urrejtja e Edi Rames nuk kursen as Nene Terezen pas vdekjes. Ai ben me shtatoren e Nene Terezes ate qe ne beme me te Enverit!!

Te dashur miq, sot mediat paraqesin foto te shtatores se Nene Terezes te perplasur e te demtuar rende ne oborrin e nje shtepie private qe te kujtojne fotot e shtatores se diktatorit Enver Hoxha me 20 shkurt. Keto pamje te shemtuara qe po qarkullojne boten jane deshmi e urrejtjes se trasheguar te Edvin Kristaq Rames ndaj shenjtores se gjalle te shqiptareve, per te cilen eterit shpirteror te Rames nuk lane epitet pa perdorur.

Ne rrethe te aferta dihet urrejtja dhe perçmimi i Edi Rames, shprehur ne menyre te perseritur, per NeneTerezen dhe etiketimet e tij te ulta ndaj saj, por profanimi i shtatores eshte nje skandal i paimagjinueshem, kryekeput antikombetar qe nuk ka ndodhur ne kalifatin e Al Bagdatit por ne Shqiperi ne dheun e Nene Terezes, ne regjimin e neo-bllokmenve me ne krye Edi Ramen.

Zyrtarisht, pa dhene asnje motiv, eshte njoftuar se shtatorja e Nene Terezes qe ndodhet tek ndertesa e Universitetit do te zhvendoset tek Aeroporti. Por perdhosja e shtatores qe ndodhej tek Aeroporti eshte veper makaber e qeverise Rama - Meta. Shtatorja qe u vendos tek Aeroporti, qe mba emrin Nene Tereza, eshte veper e njerit prej skulptoreve me te medhenj shqiptar, Luan Mulliqi, miniaturen e te ciles pata nderin t'ja dhuroje Papa Benediktit te 16-te. Te vizitosh punimet e Bashkise per rindertimin e sheshit "Nene Tereza" diten dhe te perdhosesh shtatoren e saj naten deshmon dyfytyresi te neveriteshme, fyen dhe lendon çdo shqiptar, kombin ne teresi, te cilit Nene Tereza i dha emer me shume se kushdo tjeter. sb

******

Me 26 gusht 2016 Prof.Dr. Sali Berisha:SHQIPTARJA QE NA DHA NDER…

Sot është ditëlindja e Nënë Terezës. Kryeministri Sali Berisha nëpërmjet një mesazhi në Facebook, e cilësoi si shqiptaren që na dha nder më shumë se kushdo tjetër.

“Sot ditelindja e shqiptares qe na dha nder me shume se kushdo tjeter! Qe na deshte shume dhe kur nuk e deshem, Nobelistes Nene Tereza! Te dashur miq, sot eshte ditelindja e shqiptares me te famshme te te gjitha kohrave, gruas me te njohur te shekullit te saj, nobelistes Gonxhe Bojaxhi, Nene Tereza e Kalkutes. Kjo dite, per ne shqiptaret dhe mbare njerezit e qyteteruar, eshte dite mirenjohje ndaj asaj qe u shenjterua per se gjalli me titullin Nene e mbare njerezimit. Per Nene Terezen 25 prilli i viti 1993, siç do te shprehej ajo vet, ishte dita me e lumtur e jetes se saj, sepse ne se bashku pritem ne dheun tone Papen Gjon Pali i II ne viziten e tij te pare historike ne Shqiperi dhe Ballkan. Nderim te madh Nene Terezes, bijes se kombit tone qe si shqiptare na dha nder me shume se kushdo tjeter dhe te urojme qe Papa Francesco te shpejtoje shenjtrimin e saj. Nene Tereza u nda nga jeta shenjtore e mbare njerzimit!”- shkruan Berisha në Facebook.

Nënë Tereza lindi më 26 gusht 1910 dhe u nda nga jeta më 5 shtator 1997.

Nga Flori Bruqi : Në Vatikan ,Rita Ora e Lorik Cana hapin koncertin për Nënë Terezën

Rita Ora, Inva Mula dhe Lorik Cana do të përformojnë në Vatikan në koncertin për “Nënë Terezën”

Kështu është bërë me dije gjatë një konference për media të organizuar nga Ipshkvia e Kosovës.Në shpalosjen e programit të koncertit producentja e koncertit Diana Toska, ka treguar se në mesin e solistëve të njohur ndërkombëtarisht, do të përformojnë edhe dy artiste shqiptare, Rita Ora dhe Inva Mula si dhe emra të tjerë të njohur.

Gjithashtu në këtë do të marrë pjesë edhe futbollisti shqiptar Lorik Cana, i cili do të recitoj poezinë e "Nënë Terezës". Sekretari i Ipeshkvisë së Kosovës, Don Fatmir Koliqi, tha se viti 2016 do të shënohet në kishën katolike shqiptare, pasi që në këtë vit do të bëhet edhe shenjtërimi i Nënë Terezës.

Organizatorët duke shpalosur programin e koncertit janë shprehur se janë munduar që të përgatiten sa më mirë, dhe se gjithashtu atmosfera në Vatikan sipas tyre do të jetë shumë e mirë.Don David Gjugja, nga radio Vatikani tha se Nënë Tereza është ikona ku Papa Francesku ka dashur të jetë emblemë e qytetërimit sepse sipas tij, Papa ka vlerësuar që duhet të ketë shembuj të humanizmit që dha “Nënë Tereza”.Transmetimi i koncertit do të bëhet edhe në televizionet e trojeve shqiptare veç televizioneve të huaja.

 Rita Ora rrenqethese ne koncertin per Nene Terezen ne Vatikan

https://www.youtube.com/watch?v=qV7zIBL3Pu4

CDO GJE GATI PER SHENJETERIMIN E NENES TEREZE 03.09.2016

https://www.youtube.com/watch?v=kaNQ6hs4fx8

Nishani: Shqiptarët i japin botës një shenjtore me dimensionin e nënës

https://www.youtube.com/watch?v=jkChcZoMcmE

Berisha nga Vatikani për Ora News : Shenjtërimi i Nënë Terezës kurorë me diamante

https://www.youtube.com/watch?v=yQihpF6d1AU

Këngëtarja me famë botërore me prejardhje nga Kosova, Rita Ora dhe kapiteni i kombëtares Lorik Canan kanë bërë hapjen e koncertit për nder të shenjtërimit të Nënë Terezës.

Rita Ora fillimisht ka bërë hapjen e këtij koncerti në gjuhën shqipe. Ajo në gjuhën shqipe i është drejtuar të pranishmeve  me mirëseardhje dhe përshëndetje.

“Zonja e zotërinj, motra e vëllezër, mirëmbrëma”, ka thënë Ora.  

Pjesën tjetër, një dedikim Nënës Terezë, Rita e bëri në anglisht, ndërsa përkthimin e bëri ish-kapiteni i Kombëtares shqiptare, Lorik Cana.

Koncertin janë duke e përcjellë edhe personalitetet më të larta të institucioneve nga Kosova dhe Shqipëria. 

Flori Bruqi: Shqiptarja , Agnesë Gonxhe Bojaxhiu-Nënë Tereza , nga sot do të thirret Shën Tereza

Nga dita e sotme – e diele, 04 .09.2016 –Agnesë Gonxhe Bojaxhiu- Nënë Tereza do të thirret Shën Tereza, një titull ky i merituar për një shqiptare që gjithë jetën e saj e vuri në shërbim të të varfërve, jetimëve dhe të sëmurëve.

Ndërkohë, prej të premtes në Vatikan ka hyrë në zbatim plani i sigurisë së lartë i hartuar nga Prefektura e Romës me rastin e ceremonisë së shenjtërimit të humanistes shqiptare, ku janë parashikuar të marrin pjesë rreth 100 mijë besimtarë në meshën e Shenjtërimit të Nënës Tereze.

Praninë e kanë konfirmuar delegacione qeveritare nga e gjithë bota. Ndërsa, rreth 600 gazetarë e 125 korrespondentë televizivë janë të akredituar për të ndjekur këtë ngjarje të madhe.

Ceremonia e Shenjtërimit të Nënës Tereze si dhe mesha e Festës së Shenjtores Terezë, do të transmetohet direkt nga qendra televizive e Vatikanit, si dhe nga 120 televizione të ndryshme në botë, përfshirë edhe televizionet nga Kosova dhe Shqipëria.

Gjithashtu, ceremonia mund të ndiqet me live stream në kanalin në YouTube te qendrës televizive të Vatikanit.

Agnesë Gonxhe Bojaxhiu lindi në vitin 1910, në një familje shqiptare (prindërit e lindur në Kosovën e sotme), në Shkup. Rrugëtimin si murgeshë e nisi në Kishën e Letnicës në Kosovë, në moshën 17-vjeçare. Dy vjet më vonë udhëtoi drejt Indisë ku krijoi urdhrin e saj Misionaret e Bamirësisë, i cili edhe sot udhëheq shtëpi për fëmijë të braktisur, njerëz të varfër dhe të sëmurë.

Më pak se dy vjet pas vdekjes, për shkak të përhapjes së famës së shenjtërisë dhe hireve të nxjerra me ndërmjetësinë e saj, Papa Gjon Pali II lejoi të hapej çështja e shenjtërimit. Më 20 dhjetor 2002 miratoi dekretin mbi virtytet heroike dhe mrekullitë e bëra me ndërmjetësinë e saj. Nënë Tereza u lumnua më 19 tetor 2003.

Më 17.12. 2015, Papa Françesku njohu mrekullinë dhe nënshkroi dekretin për shenjtërimin e Nënë Terezës, duke njohur mrekullinë e kryer me ndërmjetësimin e saj: shërimin e një besimtari brazilian, të sëmurë me tumor në tru.

Më 4 qershor 2016 u caktua edhe data e shenjtërimit: e diele, 4 shtator 2016, në Bazilikën e Shën Pjetrit në Vatikan.

Nëntëmbëdhjetë vjet pas vdekjes, Nënë Tereza do të shenjtërohet nesër, (të dielën), nga Papa Françesku në Vatikan.

Në ceremonitë e shenjtërimit pritet të marrin pjesë dhjetëra mijëra njerëz. Për arsye të rrënjëve të saj, Nënë Tereza bën krenarë shumë shqiptarë, të cilët pritet të marrin pjesë masive në ceremonitë e Vatikanit.

Por, cila ishte Nënë Tereza dhe përse bota po i kushton asaj kaq shumë vëmendje?


Papa Françesku ka njohur zyrtarisht dy mrekulli, që besohet se janë vepër e Nënë Terezës dhe që i hapën asaj rrugën për t’u bërë shenjtore.

Në vitin 2008, u bë e ditur se ajo kishte shëruar një brazilian, i cili vuante nga disa tumore të trurit.

Marcilio Haddad Andrino thotë se mjekët nuk i kishin dhënë asnjë shpresë për të jetuar, por gruaja e tij Fernanda vazhdimisht lutej për të dhe beson se ishte ndërhyrja e Nënë Terezës që ai të shërohej kur ishte nën kujdesin intensiv.

Prifti kanadez Brian Kolodiejçuk, kryesoi përpjekjet që Nënë Tereza të bëhej shenjtore.

Ai thotë se kanonizimi i Nënë Terezës është njohja e faktit se ajo jo vetëm që e zhyti veten në varfërinë materiale të të varfërve, por edhe në varfërinë shpirtërore të atyre që ndiheshin të braktisur.

Procesi i shenjtërimit të Nënë Terezës u përshpejtua vetëm një vit pas vdekjes së saj.

Marco Politi, është korrespondent i Vatikanit për gazetën “Il fatto Quotidiano”:

“Mendoj se kjo ka rëndësi jo vetëm për besimtarët, por edhe për jo-besimtarët, sepse në ditët e sotme është bëtë tepër e vështirë të thuhet se si duhet përshkruar Zoti, ç’është Zoti dhe cila është marrëdhënia midis tij dhe njerëzve.”

Në vitin 1950, Nënë Tereza themeloi urdhrin e Misionarëve të Bamirësisë, që sot ka 130 shtëpi në të gjithë botën.

Nënë Tereza fitoi Çmimin Nobel për Paqe në vitin 1979 për punën e saj me të varfër dhe të sëmurët e Kalkutës, punë që vazhdoi edhe pasi ajo vetë u sëmur. Nënë Tereza vdiq më 5 shtator 1997, në moshën 87 vjeçare.

Në atë kohë, urdhri i saj kishte rreth 4,000 murgesha dhe administronte rreth 600 jetimore, mensa, strehimore dhe klinika.

Mrekullia e dytë e Nënës Terezë është shërimi i një fshatareje të quajtur Monica Besra.

Ajo thotë se është shëruar nga kanceri pasi ishte lutur tek Nëna Terezë.

***********

ë metropolin indian, në Kalkutë, Nënë Tereza ka kohë që është shenjtore. Të dielën, më 4 shtator, ajo do të shpallet shenjtore nga Papa Françesku. Kanonizimin, India e shfrytëzon për të kujtuar veprat e saj.

Kur sa kishte nisur të punonte si gazetar, Jamil Saagar e solli motoçikletën e tij një të diel në një ofiçinë riparimesh. Që atëherë ai kishte raportuar shumë për Nënë Terezën dhe gjithmonë kishte dashur që ta njihte personalisht.

Kjo ndodhi në vitin 1995. Krejt papritur u plotësua dëshira e tij. Papritur Nënë Tereza u ndodh pranë ofiçinës, e rrethuar nga një grup i madh grash me veshje të bardha e blu.


“Në këtë çast unë doja vetëm bekimin e saj”, i kujtohet gazetarit.

Ai hodhi tej cigaren që po pinte, eci me drojë drejt saj dhe preku tokën para këmbëve të saj.

“Kur dora e saj preku ballin tim, unë isha shumë nervoz. Deri sot e mbaj mend buzëqeshjen e saj të përzemërt”, thotë Saagari në bisedë me DW.

Për këtë rrezatim të veçantë të Nënë Terezës flasin shumë njerëz në Kalkutë, të cilët patën mundësi ta njohin personalisht motrën e urdhrit. Disa e quajnë atë “ndërgjegjen e Kalkutës”.



Këtu Nënë Tereza u kujdes për dekada të tëra për më të varfrit, i furnizoi ata me ushqime dhe u kujdes për njerëzit e sëmurë rëndë. Këtë ajo e pa si misionin e saj dhe në vitin 1950 themeloi urdhrin “Misionarët e bamirësisë”. Vetëm në Kalkutë, murgeshat sot kujdesen për 19 institucione për gra, fëmijë jetimë dhe njerëz në nevojë.

Që në moshën 19-vjeçare, në vitin 1929 udhëtoi murgesha shqiptare Anjezë Gonxha Bojaxhiu për në Indi dhe për vite të tëra dha mësim në Kalkutë, përpara se t’i kushtohej misionit të saj. Në vitin 1979 ajo fitoi për angazhimin e saj në baltërat e Indisë, Çmimin Nobel të Paqes. Në këtë moment, India ishte kthyer në atdheun e saj!

“Kur Nënë Tereza mori Çmimin Nobel, në Indi kishte kohë që atë nuk e shikonin më si të huaj”, kujton gazetari Sagaar.

“Veçanërisht për kishën katolike në Indi, Nënë Tereza luan edhe sot një rol shumë të rëndësishëm”, thotë baba Savarimuthu Sankar nga dioqeza katolike në Nju-Delhi. “Kur flet për kishën katolike në Indi, duhet të përmendësh Nënë Terezën. Të dyja i përkasin njëra-tjetrës”!

Ajo tregoi se kisha është më tepër se një institucion fetar, që mund t’u ndihmojë njerëzve në nevojë.

Megjithë famën e saj si shpirti i mirë i Kalkutës, që kur ishte gjallë ajo kishte herë pas here kritika. Sipas kritikëve, ajo donte t’i konvertonte njerëzit në nevojë dhe pranonte para nga të gjitha burimet për urdhrin e saj. Edhe pak javë më parë, një politikan indian tha se Nënë Tereza kishte qenë pjesë e një komploti, për ta përhapur edhe më tej krishterimin në Indi.

Që Nënë Tereza ka qenë një mbrojtëse e hekurt e kishës romane-katolike, këtë gazetarja Ajitha Menon e pati dëgjuar disa herë. Ajo vetë u përket hinduve dhe bashkëshorti i saj është mysliman.

Ajo ka zhvilluar herë pas here intervista me murgeshën e famshme dhe pati mundësi ta vëzhgonte për vite të tëra punën e saj.

“Ajo kurrë nuk u përpoq të më konvertonte”, i tregon Menon Deutsche Welle. “Nënë Tereza ishte shumë e ndershme. Ajo ishte e gatshme që të pranonte çdo lloj mbështetjeje financiare, për t’i ndihmuar të varfrit. Por ajo thoshte edhe se ishte detyrë e të tjerëve që të verifikojnë se nga vijnë paratë”!

Në Kalkutë do të festohet me javë të tëra shenjtërimi i Nënë Terezës. Për nder të Nënë Terezës do të shfaqet edhe një festival filmi dhe një panair i madh i të korrave. Urdhri i saj do të mbajë edhe disa mesha.

“Atë do ta quajnë këtu edhe më tej Nënë”, thotë gazetari Jamil Saagar, “sepse nderi më i madh që mund t’i bësh një gruaje në Indi është ta quash nënë”!

Kandidati republikan për president në SHBA, Donald Trump, ndryshe nga herët e tjera, këtë radhë ka dhënë një mesazh pozitiv për miliona ndjekësit e tij në Facebook, me rastin e shenjtërimit të Nënë Terezës.

“Nënë Tereza përfaqësonte më të mirën tek të gjithë ne. Ajo ishte një grua e shenjtë dhe e devotshme dhe unë mendoj se është e mrekullueshme të shohësh katolikët në mbarë botën që i bëjnë asaj kaq shumë nderime”, ka thënë Trump.

Irsa Ruçi(IRSA IN WONDERLAND)...

Irsa Ruçi is an Albanian Writer, Speechwriter and Lecturer. She was born in Tirana (Albania), in 1990. Her books of poetry include Trokas mbi ajër (poems and essays), 2008 and Pështjellim (poetry), 2010. She has been published in anthologies:
Antologji, 2007;
I kërkoj agimit vesën, 2008;
Antologji poetike “Kushtuar dashurisë”, 2014;
Antologji poetike “Udha”, 2014;
Antologji poetike, 2014;
“Malli dhe brenga nga distancat”, 2014;
Antologji poetike “Qyteti”, 2014;
Poeteca, 2015;
and her works has appeared in a number of print and online national and international magazines, including Sling Magazine, Issue 5; Ann Arbor Review, Issue 15; Poeteca Magazine, Issue 35; Aquillrelle Anthology, 2015; Aquillrelle Anthology, 2016; Metaphor Magazine Issue 5; The Commonline Journal, Issue 4/22; A New Ulster poetry Anthology, april 2016; Best Poems Encyclopedia; Issuu April 2016; In Between Hangovers, May 2016; BLUEPEPPER, May 2016; Duane’s PoeTree, May 2016; CREATIVE TALENTS UNLEASHED, 8 May 2016 etc. And Among many awards, she has received the first prize in poetry, in competition “Anthology 2007”, as the best poet in Albania.

FORGIVENESS

One day I’ll forgive anyone who wanted to give me sadness

Simply…

Wordless,

Only with laughter

And the misery force while feeling

Alive;

While people find at me

The self they never found.

Only the aging beings from their own consciousness

While they vomit the hatred at other

Given that their selfishness suffocates them in rancour:

The evil has the form the spirit that comes!

One day I’ll turn words in prayers

That hearts full of envy,

To cultivate them with love.

IRSA IN WONDERLAND

I free myself like the air when grabs the waves

I breathe beyond my peace, in the secret solitude of spirit

Look to not be lost in the street of the heart.

I always seek the light’s fountain

In the magic of a smile

Or in the brilliance of the tears in the eyes

In the wave, through the whisper of the leafs

Beyond the music of the nightingales…

I always found the fountain of life

In the kindness of words, in the love’s stone road

Because I am not afraid from the divine feelings

I am a book that you need the capability to understand

To read quietly,

And there’s no more magical moment

While eyes are suffocated in the soul…

I live,

I love,

I dream,

Beyond every time

I create poetically in the threshold of wishes

When I close my eyes I nap sheltered in my universe

Because I am “Irsa in the wonderland”.

GRAVITY

Names written like absence, time is left with no remembrance

The future is like an infant, dandled in dreams

With the taste of the past

That often frightens after cries in the sleep.

No more rain from the skies, pains are raining

The rain falls from the eyes

Suffocated in loneliness, in the denial form

Rebelled for the light that for so long

We see it

Westley.

Streets are empty path of events

The aging steps weigh more,

Than nothingness, in bare footedness

Prophecies read in the palm of the hand

Like suffering is read in wrinkles…

Epochs who give birth to dessert, nothing to remember

Despite the formless noise

Like the scream within a room

No objects

That echoes

Echoes

Till the repetition of itself…

Then there is silence;

Silence that weighs more than any word.

SILENCE

I.

Shshshttt... Listen to the sparrows

Knitting plans behind the wings

And ask yourself

If the words are enough

To build a city of gossips

Under the sparrow's songs...

II.

Come now, return from pain

That with courage you build it in days, and every day

While it tears down like sandy castles

In the nights

When you shed in tears

Freezes the hurricanes;

But enough already:

Even slavery is drunkenness!

III.

Spy a little on the silence

While is speaking

And tell me:

How many were killed by the despicable silence of hers

Defeating

When none of us bothered

To look for answers?

Meaning takes form only in subconscious.

IV.

A drop of liquor let's have today

Till the end

For the end of the two-facets

That don't know end

And let's sing together,

Sing with us

The sparrow's song...!

HE RISES THE TIME

In the field where his mother laboured

He paced each day

Every time he faced the sun, said his prayers

Looking into her eyes;

His sister came after, playing

With her brother’s longing

Reciting with infant words

And the three of them smiled; …smiled

With the voice of time echoing

Their path

… A path filled with light!

He bowed to receive his mother’s blessing

Feeling the wrinkles in his mother’s hands

On his soft hair

And on his manly forehead raised by her kisses…

He sensed the scent of the earth just like his mother’s

That’s why he laid every evening under a tree

With the sun in his soul, singing to life…

Peregrination

I started wandering in streets I don’t know,

They don’t even know me

The strange streets around myself travel,

It will be easier a long uninterrupted way

Than the short ways that faster are forgotten.

In the world’s shell will be hided

Drunk by the poetic rhymes something to write and leave

And I want that everyone who visits my orphan shelter

To leave there a note.

In a new continent I want to be thrown by the wave of life

In an unhabituated continent

There I want to be build my poetic home,

Like Robinson Crusoh, alone to project:

From the slavers’ shackles, with foundations to build freedom.

The hours of waiting were delayed by expectance

Invisibly the divine creature came by himself

With the lines in my back, like a turtle, I got

Because art won’t forgive, as forgiveness won’t wait.

There’s no time for repentance in our path toward loneliness.

I discovered that after was only my shadow

When I wanted to grab like a unique body

Suddenly broke, crumbled in thousands of times.

I prayed for mercy even though my consciousness wouldn’t listen

I admit that poets only by devils could create

But from uncarefulness he couldn’t act

To poets were given soul to feel

What others had but gripped them.

Every human in the night shelter

In his own warm home,

While every poet is an unstoppable traveler

That carries all world in his chest…

Illusion

From the hole of the wall that rats had hollowed out

Spying the lamentation ritual

Of the partridge

When the wind carries away their melody

And the cold crushed in my face.

I saw the partridge

While leaving

It cut a branch from the cherry

Petals fall on the land

Which was left drained

From the absence;

Friends put on their dowry their tears

To collect like the beads toward the neck.

Left without turning the head back

Without peering the foxy sight

Left in longing;

Only the time weighs the hearts

Hanging the wires

Like clothes,

Patching the hold-back

In that ritual of forgiveness

That reminds the getaway of partridges

In lamentation…

The hole of the wall hollowed out by rats

Was filled with birds pup!