Reagime nga SHBA, për Adem Demaçin

NGA: BEQIR SINA 

"Adem Demaçin e kam takuar shumë herë në Amerikë dhe në Prishtinë, kur vizitoja Kosovën. Demaçi për ne do të mbetet gjithnjë simbol i rzistencës dhe njeri me karakter të pamposhtur.Shpirti i tij pushoftë në paqe! "shkruan Harry Bajraktari


Të shumtë ishin shqiptarët në SHBA dhe Kanada, miq, shok dhe dashamirë të tij që e mësuan me dhimbje dhe hidhërim të madh vdekjen e Adem Demaçit. Në mediat sociale ata e cilësuan vdekjen e Demaçit ditën e Enjte – 25 Korrik 2018 , si një goditje e rëndë dhe një humbje e madhe, për Kosovën.

Harry Bajraktari, një veprimtar i shquar i çështjet kombëtare, shkruan se Iku Adem Demaçi-Baca. Pas veti la Kosovën e lirë e të pavarur. Ai ishte një atdhetar e hunmanist i veçantë që do të mbahet mend gjithnjë për rezistencën e tij ndaj të padrejtave që iu bënë shqiptarëve nën Jugosllavi dhe Serbi.

Kurrë nuk u pajtua me regjimin që bëri aq shumë dhunë mbi shqiptarët, jashtë Shqipërisë Londineze.
“Për këtë rezistencën, ai u burgos dhe mbajti 28 vjet burg.

Nuk u dorëzua dhe nuk u mposht kurrë. Demaçi ishte intelektual, atdhetar dhe luftëtar në beteja të shumta për të drejtat e njeriut dhe nuk u quajt rastësisht "Mandela i Ballkanit". Europa demokratike e vlerësoi lart rezistencën e tij si disident kundër shkeljes të të drejtave njerëzore e kombëtare të shqiptarëve nën Jugosllavi dhe ia ndau çmimin më të madh "Saharov", shkruan Bajraktari.

Ish themeluesi dhe botuesi I gazetës shqiptaro amerikane Illyria, shkruan se në vitin 1992 Baca Adem erdhi në New York. Gjatë qëndrimit të tij në

Amerikë, qesh me fat ta njoh dhe t' i organizoj një pritje në gazetën Illyria. E informova për punën që bënim ne, që gazeta të paraqiste të vërtëtën para opinionit amerikan për Kosovën në gjuhën angleze, krejt ndryshe nga ajo që ishte propaganduar për kohë të gjatë nga Serbia. Për punën tonë shprehu shumë mirënjohje.


“Rexhep Krasniqi, udhëheqës i "Shqipërisë së Lirë", intelektual i njohur që ishte shkolluar në Vjenë para Luftës së Dytë Botërore, pasi kishte dëgjuar se Adem Demaçi do të vizitonte gazetën Illyria, erdhi për ta takuar.

Z. Krasniqi në atë kohë ishte shumë i lodhur dhe për ta parë simbolin e rezistencës ishte ngritur nga shtrati. Në redaksi erdhën edhe shumë bashkatdhetarë të tjerë, në mesin e tyre edhe z. Qazim Emra, një ushtarak i Mbretit Zog, tregon Bjaraktari .

Adem Demaçin e kam takuar shumë herë në Amerikë dhe në Prishtinë, kur vizitoja Kosovën.
Demaçi për ne do të mbetet gjithnjë simbol i rzistencës dhe njeri me karakter të pamposhtur.
Shpirti i tij pushoftë në paqe! Shkruan Harry Bajraktari - New York, 2018

Ndërkohë, njeriu më I afër I Adem Demaçit, në SHBA, vperimtari Shaqir Gashi – Belushi, thotë se është i tronditur nga lajmi per vdekjen e Adem Demaçit;

Dhe, shkruan duke publikuar në llogarinë e tij në rrjetin social Facebook, se :”Thonë se epokat e ndryshojnë njerëzimin , por të rrallë janë ata njerëz si Adem Demaçi që i ndryshuan epokat.

Ishte ndryshe, ndryshe nga çfar jemi mësuar të shohim e të lexojmë.

Nuk ishte vetëm shkrimtar, vetëm veprimtar i çështjes kombëtare , vetëm i ditur, vetëm patriot ,vetëm i përndjekur politik, i kishte të gjitha, ishte unik.

Na bashkoj të gjithëve , na dha kurajo të besonim në të pamundurën dhe të luftonim për atë çfar ishte e drejtë.

Vitet që i kaluam bashkë në New York dhe vende tjera të botës në shërbim të përhapjes së kauzës shqiptare do të mbesin pikë kthese në fitoren e luftës për liri.

Vepra e tij do të studiohet në shekujt e ardhshëm, ndërsa ne të gjallët do jemi krenar që punuam bashkë për çështjen kombëtare.

I lehtë të qoftë dheu i Kosovës , Miku im.

Ngushëllime familjes Demaçi,

Ngushëllime diasporës në Amerikë dhe në botë të cilët e përjetojnë rëndë çdo humbje të Kosovës,
Ngushellime të gjithë popullit shqiptar” thotë Shaqir Gashi – Belushi – New York 26 Korrik 2018

“Fort i dashtun baca Adem Demaçi,” I drejtohet në një mesazh ngushëllimi gazetari I Zërit të Amerikës, Shaqir Salihu, duke sjellur në kujtimet e tij dhe një intervistë(https://
soundcloud.com/shaqir-salihu/voa_adem-demachi_1990) nga të parat kur Adem Demaçi sapo doli nga burgu ja dha Zërit të Amerikës, dhe ai e përgaditi për microfnin e zërit amerikan të lirisë , Zërin e Amerikës ku ai shërbente.

“Ti ishe i pari në historinë e Kosovës, pas Luftës së Dytë Botërore, që kërkove të drejtën e popullit shqiptar në Kosovë. Ishe ideologu, apostulli dhe arkitekti i lirisë dhe pavarësisë së Kosovës.

Aromë atdheu, njeriu që sakrifikoi më së shumti për lirinë e Kosovës e për të drejtat e shqiptarëve, simboli më sublim i çështjes shqiptare, zëri i ndërgjegjes së një populli të vuajtur, do të shkruante një poet për Adem Demaçin.

Baca Adem ishte shembulli i brezit tim se si duhet edhe të vdesësh për liri. Unë krenohem që e kisha mik dhe që pata nderin ta kem mysafir në shtëpinë time këtu në Washington për plot një javë, në prill të vitit 1992.

Kur sapo kishte dalë nga burgu, Zëri i Amerikës bëri një intervistë me Adem Demaçin, në të cilën mjaft kthjelltësisht ai shprehu vizionin e tij për zgjidhjen e çështjes së Kosovës.

I shpreh ngushëllimet më të ndjera familjes dhe gjithë popullit shqiptar për këtë humbje të jashtëzakonshme!

Prehu në paqe o vëlla i dashur! " Kosova nuk do të të harrojë kurrë’Shaqir Salihu Virginia 26 Korrik 2018

Shoqata Atdhetare “Shpresa”, nga SHBA, me anë të një telegram ngushëllimi i është drejtuar : Presidentit të Kosovës z. Hashim Thaqi, Kryeministrit Ramush Hardinaj, dhe Kryeparlamentarit Kadri Veseli, anëtarve të familjes Demaçi – miqve, dashamirve, shokve dhe të gjithë qytetarëve të Republikës së Kosovës, me rastin e ndarjes nga jeta të Adem Demaçit.

Me pikëllim dhe dhembje të madhe e morëm lajmin për ndarjen nga jeta të Adem Demaçit, thuhet në telegramin e Shoqatës Atdhetare “Shpresa” me seli në Nju Jork.

“Kontributi dhe veprimtaria e tij për kombin dhe Rëpublikën e Kosovës do të jetojë deri sa të jetoj emri shqiptar. Adem Demaci, ishte simboli i rrezistencës kombëtare, ai do jet gjithmonë udhërrëfyes për breznit. Ngaqë me punën, angazhimin, përkushtimin e tij të jashtëzakonshëm, skarificën e tij, gjatë dekadave të kaluara, Demaçi si pjesë e historis së Kosovës, së lirë e të pavarur, ka dhënë kontribut të madh për Kosovën, veçanërisht në lirin e çlirimin e saj, avancimin e gjithanshëm të lirive e të drejtave të shqiptarvë kudo në trojet e tyre”, thuhet në telegramin e Shoqatës Atdhetare “Shpresa”, nga SHBA, me Kryetar Besim Malotën.

Duke shprehur ngushëllimet më të sinqerta në emër të Shoqatës Atdhetare “Shpresa”, nga SHBA, për këtë humbje të madhe, Kryetarii saj Besim Malota, po ashtu thekson se me vdekjen e Adem Demaçit, Kosova ka humbur njërën nga figurat më emblematike, të rezistincës, paqes, humanizmit dhe të letërsisë shqiptare”.

U prehsh në paqe Adem Demaçi!

Besim Malota – Kryetar Shoqata Atdhetare “Shpresa” me seli në New York -26 Korrik 2018

Nuk ngjit qimja në kadife

Akademik Prof.dr. Eshref Ymeri

Këto kohët e fundit, në faqet e internetit, qenë botuar disa artikuj me sulme, të shoqëruara me shpifje dhe me sharje të pahijshme kundër një personaliteti të shquar të kombit shqiptar, kundër një historiani nacionalist me emër, siç është Akademik Prof.dr. Mehdi Hyseni.

Akademik Prof.Dr.Mehdi Hyseni,Ph.D

Dikush nga autorët e atyre artikujve, i cili e pati sulmuar dikur Akademikun dhe Profesorin e nderuar, kishte tre vjet që ishte zhdukur në humnerën e heshtjes së madhe. Por pas tre vjetësh, po me të njëjtin artikull, ai dikushi na doli nga humnera e heshtjes dhe e ribotoi në internet.



Kuptohet açik që analizat e argumentuara në internet të akademikut Mehdi Hyseni, në të cilat ai ka demaskuar shovinizmin serbokaragjoz dhe argatët e tij në krye të Kosovës, i kanë lënduar keq këta të fundit. Prandaj ata kan hedhur në veprim taborrin e shërbëtorëve të tyre të bindur. Ribotimi i atij artikulli, u shoqërua më pas edhe me artikuj të dy autorëve të tjerë, ku ngrihej edhe më lart zeja e shpifografisë kundër akademikut të nderuar. Madje dikush nga këta shpifës zbriste deli në të tilla nivele të mjeshtërisë shpifografike, saqë vinte në diskutim edhe gradën shkencore të akademikut Mehdi Hyseni.

Sigurisht që shpifësi në fjalë e di mirë se si qëndron e vërteta për gradën shkencore të profesor Mehdiut, por ai, në zbatim të urdhrave që ka marrë nga ustallarët e vet, mundohet të shtrembërojë të vërtetën, me qëllim që të ngjallë dyshime te lexuesit e painformuar.

Për dijeninë e lexuesve të nderuar, që dallohen për dinjitetin e tyre kombëtar, dëshiroj të theksoj se historiani Mehdi Hyseni, doktoratën e vet, me temë “Marrëdhëniet politike ndërkombëtare”, e pati përgatitur për ta mbrojtur në Kroaci, në Universitetin e Zagrebit. Por në kushtet që u krijuan asokohe pas sulmit të ushtrisë fashiste serbe kundër Kroacisë, mbrojtja e doktoratës u bë e pamundur. Atëherë ai u zhvendos në Prishtinë dhe temën në fjalë të doktoratës e paraqiti për mbrojtje në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës. Mbrojtja e doktoratës u bë më 15 tetor 1998. Aty ka pasur shumë pjesëmarrës. Midis tyre dëshiroj të përmend dekanin e Fakultetit Filozofik Prof.dr. Islam Krasniqi, Prof.dr. Selim Daci, ish-ministri i jashtëm i Kosovës Prof.dr. Ibrahim Gashi, Sekretari i fakultetit Rexhep Krasniqi, drejtori në ministrinë e jashtme të Kosovës (diplomat në Çeki) Lulzim Mjeku, i cili asokohe ishte gazetar i gazetës “Bujku”. Në këtë gazetë ai pati botuar artikullin për mbrojtjen e doktoratës dhe ishte i pranishëm në ceremoninë e drekës që u zhvillua në Restorantin “Kalabria” të zotërisë Halit Konushevci, babait të heroit të Kosovës Ilir Konushevci. Zotëria i nderuar Halit Konushevci ishte i pranishëm gjatë mbrojtjes së doktoratës.

Më 27 prill 2017, Prof.dr. Mehdi Hyseni është pranuar anëtar i Akdemisë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave dhe të Arteve me seli në Nu Jork, me Kryetar Akademik Prof.dr. Skënder Kodra.

Autorët e artikujve me shpifje dhe me sharje kundër akademikut Mehdi Hyseni, duhet të heqin dorë nga zeja e shpifografisë dhe ta shikojnë të vërtetën në sy. Profesor Mehdi Hyseni është një historian me vetëdije të lartë kombëtare dhe në mbarë aktivitetin e tij shkencor dhe publicistik është udhëhequr dhe udhëhiqet nga ideja e ribashkimit të trojeve tona etnike në një shtet të vetëm, me një stemë dhe me një flamur. Ylli i tij i karvanit është Ribërja e Shqipërisë Etnike dhe forcimi i lidhjeve sa më të ngushta me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, të cilat janë atdheu i tij i dytë. Sepse pikërisht Shtetet e Bshkuara të Amerikës e mirëpritën në gjirin e tyre pas dëbimit të dhunshëm nga Kosova e tij e dashur prej bandave fashiste të Millosheviçit.

Me sulmet që kanë ndërmarrë kundër akademikut Mehdi Hyseni, autorët e artikujve shpifës janë radhitur në të njëjtën llogore me shërbëtorët e Beogardit në Kosovë. Por sado që ata të mundohen të shpifin dhe të shajnë kundër akademikut autoritar dhe me dinjitet të lart kombëtar, duhet ta kenë të qartë se qimja nuk ngjit në kadife.

Autorëve të shpifjeve dhe të sharjeve në adresë të Akademikut Prof.dr. Mehdi Hyseni, dëshiroj t’ju citoj një thënie të artë poetike të poetit të shquar Persian Sadiu (1203-1291):

“Ai që në këtë botë ka shpifur dhe ka sharë, duhet ta kuptojë se veten e ka vrarë”.

Unë jam i bindur se akademiku Mehdi Hyseni, ashtu si deri tani, do ta vazhdojë po me të njëjtin përkushtim aktivitetin e tij shkencor dhe publicistik, si një intelektual i shquar, me formim të shkëlqyer nacionalist dhe kurrfarë shpifjesh dhe sharjesh nuk e tronditin dot autoritetin e tij të padiskutueshëm shkencor dhe nacionalist. Sepse mali nuk ka dert nga furtuna.

Lexoni edhe këtë material:

Tre anëtar të rinj nga Akademia e Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane New York, Prishtinë, Tiranë dhe Shkup

Nga Flori Bruqi :Pusho i qetë bacë ,!

Serbët e bënë që vitet e tij të rinisë t`i kalojë nëpër burgje. Në duart e tyre, Adem Demaçi ishte për plot 28 vite.

Ai u burgos për herë të parë nga qeveria autoritare e Josip Broz Titos kur ishte vetëm 22 vjeç. Pasi u burgos në Prishtinë, ai mbajti burg tri vite dhe më pas u lirua.

Në vitin 1963 ai bashkë me shumë miq të tij formuan “Lëvizjen Revolucionare për Bashkimin e Shqiptarëve”. Pas vetëm 2-3 aksioneve, ai në qershor të vitit 1964 arrestohet me shumicën prej organizatorëve dhe mbahet në burg për një dekadë.

Në vitin 1974 ai doli nga burgu i Pozharevcit, kohë kjo kur edhe vet Tito me komunistët tjerë e dinin se ideja dhe mundësia për pavarësi të dalëngadalshme të të gjitha njësive federale nuk ishte dhe aq e largët ose e pamundur, duke përfshirë edhe Kosovën.

Adem Demaçi ishte i ndjekur vazhdimisht për shkak të veprimtarisë së tij drejt lirisë së vendlindjes.

Ai u burgos për të tretën herë në tetor të vitit 1975.

Pas një procesi të kurdisur, Adem Demaçi do të burgosej bashkë me Rexhep Malën, Skënder Kastratin dhe plot 16 veprimtarë të tjerë.

Dënimet u shqiptuar prej 5 deri në 10 vite dhe Demaçit ia dhanë maksimumin. Më 21 prill të vitit 1990 ai me shumë shokë të tjerë, u lirua nga brugjet e Kroacisë.

Demaçi ishte vlerësuar me çmimin Saharov për Lirinë e Mendimit në vitin 1991, ndërsa në vitin 1995 ai u vlerësua me çmimin për të Drejtat e Njeriut në Universitetin e Oslos.

Adem Demaçi ka ndërruar jetë dje më 26 korrik 2018 ,në moshën 82 vjeçare.

Zoti Demaçi drejtoi për një periudhe edhe Lidhjen e Shkrimtarëve të Kosovës (2005-2007). Autor i disa librave, njëra prej të cilave “Gjarpijt e Gjakut” ishte i ndaluar nga regjimi jugosllav.

I njohur për gjuhën e tij të drejtpërdrejtë ai vlerësonte hapur zhvillimet politike në paraqitjet e tij. Në një nga intervistat e tij për Zërin e Amerikës, ai ishte kritik i hapur ndaj zhvillimeve siç ishte Gjykata e Posaçme për krime lufte në Kosovë, qasja e institucioneve të Kosovës, apo bisedimet me Serbinë.

"Unë po të isha e di si do të bëja, por këtë nuk mund ta bëjnë se janë karrieristë krejt, unë kisha thënë, që po e lëmë ne, po jap;im dorëheqje krejt, po tërhiqemi me parlament me qeveri me krejt. Meqë ka ardhur puna deri këtu sa që ju nuk po e bëni hesap këtë popull dhe neve nuk po na vini ne hesap, atëherë ja: bëjeni, burgosini, vendosni si të doni, ne nuk do të marrim pjesë. Por, nuk kanë fuqi këta ta lënë pushtetin se mezi kanë mbërri në atë farë pushteti. I kanë bërë njëqind ekzibicione për të hipur në pushtet. Kështu që ata nuk mund ta bëjnë këtë", kishte thënë zoti Demaçi, duke folur për Gjykatën e Posaçme.

"Ky vit e këto bisedime të imponuara nuk kanë dhënë kurrfarë rezultatesh. Tek e fundit e kemi parë që Serbia nuk po i zbaton asnjërën prej tyre. Në po i zbatojmë, Serbia nuk po i zbaton. Ende nuk po teret boja e nënshkrimeve të tyre, këtu po dalin po i bëjnë njëqind dredhi, mohime e lodra me ato vendime. Me aso mënyra me serbët nuk mund t’ia dalim në krye. Duke ju bërë lëshime serbëve ne nuk mund t’i demokratizojmë serbët", kishte deklaruar ai duke folur për marrëveshjet që ishin nënshkruar në bisedimet për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.

Zoti Demaçi nga shqiptarët vlerësohej si simbol i rezistencës kombëtare. Në vitin 2010, ai u dekorua me Urdhrin “Hero i Kosovës”.

****

Qytetarë të shumtë po i bëjnë nderime veprimtarit të shquar Adem Demaçi, i cili ndërroi jetë të enjten në moshën 82 vjeçare. Autoritetet kanë shpallur tre ditë zie.

Arkivoli me trupin e tij është vendosur në parlamentin e Kosovës ku u mbajt mbledhje përkujtimore dhe u vlerësua lart vepra dhe personaliteti i zotit Demaçi.

Kryetari i parlamentit të Kosovës, Kadri Veseli, tha se i gjithë kombi shqiptar është i pikëlluar për humbjen e njërit prej njerëzve të mëdhenj që ka dhënë kjo tokë në 100 vjetët e fundit.

“Kemi humbur Adem Demaçin, simbolin e gjithë lëvizjes sonë kombëtare për lirinë dhe pavarësinë e Kosovës. 

Heroin dhe frymëzimin tonë. Dhimbja është e pafund. Por, po aq e pafund edhe krenaria që e patëm këtë burrë të madh, të rrallë e të jashtëzakonshëm të kombit. Një patriot të pashoq”, theksoi ai.

Vasilika Hysi, zëvendëskryetare e parlamentit të Shqipërisë, tha se me vdekjen e zotit Demaçi, shqiptarët humbën një njeri të madh dhe të jashtëzakonshëm.

“Mbetëm pa shqiptarin, patriotin, heroin, shkrimtarin, luftëtarin, dijetarin, humanistin, luftëtarin e të drejtave të njeriut, kalorësin e paqes, pa Adem Demaçin”, tha zonja Hysi.

Kryetari i parlamentit të Maqedonisë, Talat Xhaferi, tha se Adem Demaçi ishte i pathyeshëm para sfidave më të cilat u përball gjatë jetës së tij.

“Ne kemi pasur fatin të jetojmë në të njëjtën kohë kur ka frymuar dhe vepruar heroi i kombit, simboli i rezistencës kombëtare, udhërrëfyesi dhe zëri i ndërgjegjes popullore, mbrojtësi i të drejtave dhe lirive edhe të atyre që nuk i përkasin kombit tonë, liridashësi dhe atdhetari, vizionari, shkrimtari i dalluar", tha zoti Xhaferi.

*****

Ministrja e Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor, Dr.Albena Reshitaj thotë se një medalje presidenciale duhet të mbajë emrin e Bacës Adem dhe natyrisht, Lidhja e Shkrimtarëve të Kosovës duhet të quhet po ashtu me emrin e tij.

Gjithashtu, ajo thotë se një bust në qendër të Prishtinës është gjëja më vogël që si shoqëri mund të bëjmë për këtë kolos.

Poashtu edhe Kryesia e Lidhjës  së   Shkrimtarëve e Kosovës , në telegramin dërguar familjës së bacës Adem thuhët:"  Pikëllim të thellë morëm  lajmin për ndarjen nga jeta te veprimtarit të pashoq dhe simbolit më të veçantë të rezistencës intelektuale, bacës Adem Demaçi.

"Sakrificat dhe vuajtjet 28 vjeçare nëpër burgjet jugosllave të Bacës Adem janë shembulli më i mirë i atdhedashurisë dhe patriotizmit. Qëndrimet dhe vetë jeta e tij do të jenë gjithmonë udhërrëfyese për brezat që do të vijnë. Prehu në paqe baca ynë, në këtë tokë për të cilën dhe aq shumë. Një medalje presidenciale duhet të mbajë emrin e Bacës Adem dhe, natyrisht, Lidhja e Shkrimtarëve të Kosovës duhet të quhet po ashtu me emrin e tij. Një bust në qendër të Prishtinës është gjëja më vogël që si shoqëri mund të bëjmë për këtë kolos. Ngushëllime familjes dhe gjithë popullit shqiptar!"-thuhët në telegramin e LSHK-së.

Albin Kurti, lideri i Lëvizjes Vetëvendosje kur kujton Adem Demaçin, kujton dikë prej të cilit ishte inspiruar dhe ndikuar shumë sa i përket kauzës për liri dhe të drejtat e shqiptarëve të Kosovës në kohërat më të vështira të tyre.

Por në seancën komemorative që u shënua sot, për nder të veprës dhe kujtimit për Demaçin, ai nuk e nderon himnin shtetëror të Kosovës, simbolit të lirisë së Kosovës, transmeton ksp.

As ai as deputetët e tij nuk u zgjuan në këmbë kur u intonua himni i Kosovës. Për dallim prej intonimit të himnit kombëtar, kur të gjithë u panë në këmbë.

Lideri i Lëvizjes Vetëvendosje, ka thënë se kur nuk kishin shkolla shqiptarët, Adem Demaçi ishte mësues, kur nuk kishin universitet ishte intelektuali i tyre, e kur nuk kishin ushtri ai ishte luftëtari.

“Është tallur me vdekjen dhe i ka buzëqeshur rrezikut. 

I qëndrueshëm përtej imagjinatës dhe frymëzues jashtë vetëdijes. Me kthjelltësi në mendje, më këngë në zemër, me kurriz në trup dhe me fjalët në majë të gjuhës. Bindjet nuk ia ndryshoi as koha e as mosha.

 Adem Demaçi ka jetuar gjatë dhe shumë, i tillë do jetë edhe ndikimi i tij: i gjatë në ardhmëri dhe i shumtë ndër brezat që do të vijnë. Përkulem para jetës dhe veprës së Bacë Adem Demaçit! 

Lavdi!”, ka shkruar deputeti LVV Albin Kurti në një postim të tij në Facebook.

Ambasadori amerikan në Kosovë, Greg Delawie i ka shprehur ngushëllime familjes së atdhetarit të shquar, Adem Demaçi.

“Ngushëllime familjes së Adem Demaçit. Lufta e tij e përjetshme për të drejtat e njeriut, dhe kontributi i tij për Kosovën nuk do të harrohen”, ka shkruar Delawie në Twitter.

Adem Demaçi kaloi 28 vjet në burgje për shkak të bindjeve të tij politike dhe luftës për lirinë e popullit të Kosovës. Ai vdiq dje në moshën 82 vjeçare nga shkaqe natyrore.

Varrimi i tij do të bëhet nesër në “Varrezat e Dëshmorëve” në Prishtinë. Ndërkohë, në hollin e Kuvendit po mbahen homazhe që do të zgjasin deri në orën 20:00.

****

Dr.Shqiptar Adem Demaçi, në mbylljen e seancës komemorative për babanë e tij ka marrë fjalën.

Ai tha se babai i tij ka vdekur i qetë, por sipas tij, më i qetë do të jetë në një Kosovë të organizuar. Shqiptari tha se kjo ishte dëshira e Bacës Adem, veprimtarit të çështjes kombëtare që i kaloi 28 vjet në burg.

“Baca Adem ka vdekur i qetë, gjithmonë i qetë do të jetë, por më i qetë do të jetë në një Kosovë të organizuar, kështu ka qenë dëshira e tij”, tha ai.

Pas seancës, nisënn homazhet që po mbahen në Kuvendin e Kosovës e që do vazhdojnë deri në orën 20:00.


****

Shoqata e Malazezëve të Kosovës përmes një telegrami i shpreh ngushëllime familjes Demaçi, me rastin e vdekjes së Adem Demaçit.

“Ngushëllimet më të thella, me ndjenjën e dhimbjes dhe hidhërimit të madh, për shkak të humbjes së mikut të dashur, Mandelës së Kosovës, të cilin e kemi vlerësuar e respektuar pa masë.

Baca Adem ka qenë në radhë të parë Njeri i Madh, luftëtar për të drejtën, nderin dhe lirinë e çdo njeriu. Si i tillë do të mbetet përgjithmonë dritë dhe udhërrëfim i të gjithëve që luftojnë për të drejtat e njeriut dhe për jetë të dinjitetshme të tij, si individë dhe si popull në tërësi.

Si kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës ka nënshkruar me Shoqatën e Malazezëve të Kosovës Memorandumin për Bashkëpunim dhe Veprim të Përbashkët, duke na dhënë, në këtë mënyrë, ndër të parët, përkrahje publike.

Në vitin 2011, pas hapjes solemne, ka hyrë i pari në Shtëpinë Malazeze në qendër të Prishtinës dhe si simbol i lirisë na ka përkrahur sërish. Përkrahjen e Bacës Adem e kemi pasur gjithnjë deri në frymën e tij të fundit, s'dua të them deri në vdekje, sepse Njerëzit e Mëdhenj nuk vdesin.

 "Lum ai që jeton gjithmonë, ai ka pasur edhe pse të lindë", janë fjalët e Njegoshit të Madh, që i shkojnë shumë për shtat Bacës tonë Adem. Lavdi e përjetshme dhe falënderim, mik i dashur!”, thuhet në ngushëllimin e tyre.

Ish- komandanti i UÇK-së, Sylejman Selimi ka shkruar një letër, me rastin e vdekjes së Adem Demaçit.

Gjeneral Sylejmon Selimi përmendi një rast kur takoi veprimtarin e cështje kombëtare në Drenicë. “Do të të kujtojmë përherë Baca Adem – krenaria e kombit shqiptar”, ka shkruar ai.

Letra e plotë e dërguar sot më 27 korrik 2018 nga Dubrava është : 

Me dhimbje te madhe mora lajmin e ndarjes nga jeta te simbolit te rezistencës dhe Përfaqësuesit politik te UCK-se Bacës Adem Demaçi. Bashke me dhimbjen ndjej edhe krenari qe e patëm Bacën Adem. Kur Adem Demacin e takova ne mes te flakëve te luftës ne Drenice e kuptuam edhe me mire se përderisa Baca ishte ne anën tone, padyshim se edhe e drejta dhe fitorja ishte ne anen tone. Bashkë u përpoqëm dhe luftuam për liri, liri e cila shume luftetareve iu mungon ende. Ai e diti dhe e dëshmoi se sa e shtrenjte eshte liria kombëtare dhe njerëzore. Do të të kujtojmë përherë Baca Adem – krenaria e kombit shqiptar shkruan gjenerali Sylejman Selimi. 

Cikël poetik nga Fiqirete Kukli

Këtë mëngjes tjetër ditë...

Këtë mëngjes nuk dua të flas,

por të dëgjoj...

Të dëgjoj zhurmën e erës gjetheve,

cicërimat e lodhura të zogjve,

zhurmën e largët të makinave,

ndonjë qeshje vajze afër ballkonit tim,

këngën time të preferuar me volum të ulët.

Këtë mëngjes dua ti dëgjoj

të gjitha bashkë,

për të mos kuptuar asgjë...

Këtë mëngjes tjetër ditë...

Mall!!

E dini ku do te doja te isha tani?

Tek preheri i Nenes do shtrija koken

Te lija lotet atje..

Te merrja qetesine e humbur,

mallin per shtepine ku u rrita

Te isha,ne gjoksin e babes

Ah,atje askush s'me prek

Ai shpaten nxjerr kellefit

Te rrija me te dy ,ne mes tyre

te shtrihesha e te flisnim

e te flisnim deri ne agim

Ah sikur te mundesha

e prehri i nenes per pak

te ishte i imi,

fare pak

Zog te behesha e te fluturoja mbi det,

te rrija ne gjoksin e babes

Shiu...

Ky shi në këtë fundkorrik,

shi i zemëruar,

i bie tokës së nxehtë,

plot avull mbushur

me zëra qiellorë të çjerrë,

duke çarë retë,

i përplas pa mëshirë

Këto mendimet e mia

që i bashkohen këtij shiu

këtij qielli.

e tek varri i nenes

te gjeja ate preher!!

Jam lot per ty,Nene

Det lotesh ,bera per Ty...

Një copë qiell 

Një copë qiell i vesha trupit

Aq do deti im

Ai lumturohet se ngjyrën

e kam njësoj

Jemi tre..

Unë mes detit e qiellit

Mes diellit dhe ujit

Mes valëve dhe rrezeve

Mes krahëve te tyre

Unë,

grua e veshur me cope qielli...

(brigjeve të mallit)

Mirmëngjes!!

Se jeta është e bukur

Se dita fillohet vetëm duke buzëqeshur

Se dielli shkëlqen më shumë për mua

Se unë e dua pa fund dritën e tij

e për këtë ju them cdo ditë drite

Mirmëngjes!!

Mos ja lexoni atij që nuk sheh !

A e dini çdo të thotë të jesh i verbër

nuk ke jetë,

as frymë nuk ke.

Tokën ku shkel nuk e njeh,

nuk njeh hapat e tu.

Ah, dielli e hëna nuk janë aty për ty,

yjet janë larguar

je i shuar, pa galaktikë.

Duart i drejton në ajër

e trembesh se ai nuk të mban dot,

mbetesh dhe pa të.

Pa sy je qënie jo njeri.

Pa sy as vdekja nuk vlen,

se ke vdekur.

Ah mos ja lexoni askujt që nuk sheh

këtë që më thotë shpirti.

Atyre puthjuani sytë

puthjuani deri në dhimbje,

të ndjenë se i doni.

Mos ju flisni për diell e hënë,

Për xixëllonjat në pranverë

o bardhësinë e borës në dimër

Për asgjë me dritë mos ju flisni,

mos, se i vrisni.

Unë çdo mëngjes tani

puth diellin,

Xixëllonjat nuk i prek

i ndjek ,kam frikë se ja u shuaj dritëzën

Rri jashtë në mbremje

derisa të ketë dritë

e yjet i prek me dritën time.

Eh,që unë vdeksha me dritë në sy…

Motiv dashurie

"Motiv Dashurie"

e kush më bukur se Neruda!

Të dua ty,e imja '' të dua''

e vetme si kënga kur jam i pirë

Të dua ty,o ajri im i dehur,

rrushi im nga vreshtat e gjelbër,

vera ime- vesi im i ëmbël-

o dashuri,pije e dëshpëruar.

Të prek pak me buzë dhe dehem.

Ti je,edhe plloskë edhe kazan që shtyp

ti – kupë e fatit tim marramendës.

Të dashuroj të gjithën,kështu si je

E bredh për tek ti me dhuratën time

të bërë keq – melodi e vjetër

që s'ka as fillim as fund.

Dhe une i bie bririt te ngjirur

tërë ditën e ditës:

të dua ty,o trompa ime

dritëhijeza ime e vogël,

o bardhësi buzëqeshëse,

shpirti im,gjella dhe luga,

kripë e javëve të mërzitura,

o gruaja ime,-

hënë në mes te dritares së hapur..

Matan detit ...

Matanë detit kam lënë mallin,

lashë syte e mi,

Matanë detit derdha lotin e zjarrtë

kur ika nëpër dallgë,pa e ditur ku!

Lashë klithmën e nënës..

Bijëë mos u vonooo..

Lashë babën me cigaren që i dridhej në buzë

Matanë detit lashë shumë mall,

që nuk u shua kurrë

që me djeg cdo ditë e më shumë

Atje, matanë detit lashë veten time,

tridhjetë vjeç!

Vala e lumit...

Dëgjoje qeshjen time

të tretur qiellit

të shpërndarë valës,

në krahë zogu vënë,

në një direk anije ulur,

nën një valë lumi

a në krahë fluturash

nën zhurmën e rërës

oh,kujdes kur ecën shkujdesur ,

e ke ndër këmbë

merre e vishu me të..

Fati i qyteteve te vogla!

Me qiellin po kthej gotat, që na mbushi deti

e të tre përqafuar, jemi bërë një

Deti nuk ka fund, as qielli gjithësi,

Veç gjurmët e mia dhe kupat zbrazëti.

Fati i qyteteve te vogla!

Shpirti im...

Dil të lutem

asaj rrugës sime të fëmijërisë,

gjeje në mundsh.

Pranë lumit hidh një guralec

dhe turbullo ëndrrat e mia,

ngri pëllëmbën atij qielli

dhe do kuptosh se aq ishin ato

Të pakta ,të brishta, po të pastra ,

Ulu tek ai stol e mbyll sytë,

do dëgjosh zërin tim

që ngrihet Shkumbinit

e vjen si mall a trishtim

Shih atë qiell

aty është buzëqeshja ime,

e shpirti im...

· 

Më në fund 

Më në fund ra shi

Qetësi

Ai më bie mbi flokë

Mbi ballë

E lë të më lagë

Deri në lëkurë

Sikur më thotë

Rri këtu

E unë bindem, rri.

E dua këtë shi.

(brigjeve të mallit)

***

Atë ditë që nëna më lindi mua

Atë ditë që nëna më lindi mua

shkoi në pyll e mblodhi drutë

Me ngadalë iku me bucelë në krua eci me kujdes mbi urën e drunjtë

Atë ditë që më lindi nëna ime

ish shumë e lodhur nga vapa e plot punë

Nuk e dinte që i kisha zënë pritë

se do vija në jetë para kohe unë

Se do më lindte mua dhe motra e vogël ish prandaj nxitoi shumë e mira ime atë ditë

Ajo frikë nga puna nuk kish

ajo ngrihej herët,pa u bërë dritë,

Por ja që dy muaj para më solli në jetë

o unë erdha pa lejen e saj

ajo më priste të lindja në vjeshtë që të ecja me këmbët e mia në maj

Atë ditë ish shumë vapë...

Mallkimi!

Pa Atdhe na latë

ju, vrastarë të tij .

Vrastarë të ëndrrave te thurura në rini.

Na hodhët në hone rininë e vuajtur.

Shtepinë na e mbyllët dhe ndoshta do na e merrni dhe atë një ditë,

jashtë do na lini.

Jemi ne,

bijtë e mohuar të asjaj toke

që ju kockat po ja shqyeni,

për tja u hedhur qenve të uritur të shkretëtirave.

Jemi ne ,

që kockat nuk ja mbrojtëm dot

se na perzutë

e që shpirti na qan lot

të nxehtë malli e zemërimi.

Jemi ne,

me Atdhe e pa Atdhe.

Të huaj këtu e të huaj atje.

Jemi ne,

që zvarrë u terhoqëm në dherat e huaj,

ku të huaj do mbetemi deri në fund.

Jemi ne,

që fëmijëve tanë ju flasim gjuhën e bukur,

për të mos e harruar

ja u lëmë amanet.

Jemi ne,

të harruarit e kombit,

të atyre që na lanë vetëm,

pa përkrahje,atyre që s'ju prishet puna

se ne përdhosemi, shahemi e shfrytëzohemi nga ata që s'na thërrasin në emër,

por të ardhur nga një vend që emrin

ja përmendin me përçmim.

Mallkimin tonë keni deri në fund të ditëve tona,ju

,që varrin na e bëtë para se të iknim

e që as varr nuk do na lini.

Mallkimin tonë keni në vesh cdo ditë,

paçka se bëni sikur nuk dëgjoni.

Keni mallkimin e nënave tona

që vdiqën nga malli i zhuritur.

E pastaj ...

Mallkimin e fëmijeve tanë

që tokën e tyre e shohin

të ndaluar për kthimin e nesërm.

Keni mallkimin tonë,

nëse shkelni amanetin e lënë

që kockat të na treten atje,

tek toka që na e keni ndaluar

Sytë tu...

Sado diellin të ma mbulojë ndonjë re',

ti sytë i bën duar

sado të grindem me erën

ti gjoksin bën shkëmb

sado ti zemërohem detit

ti valën kthen në pikë uji

sado sytë të më humbin në hapësirën bosh ,

ti e kthen në pafundësi ëndrre

e shpatullën tënde e kam prehje..

Çfarë s’më tha

E pashë të lodhur, pa ngrënë, të etur

E mora për dore dhe bukë i dhashë

Me admirim e shihja tek hante i heshtur

E ngajmë bashkë bukën, i thashë.

Pasi hëngri e piu ato që i deshi,

Iku as faleminderit e as në sy s’më pa.

Më vonë më të mirat që i bëra, qeshi

E më shau e çfarë s’më tha!

Poezia, shoqja ime!

Poezia është shoqja ime e ngushtë

me të flas , qaj e gëzoj

është ajo, që më rri përherë kaq pranë,

është ajo, kur nga dhimbja lotoj,

është ajo, kur gëzoj për lulen e çelur në vazo

e për fluturën, që dashurohet me të,

është ajo , kur nuk dua të iki askund,

është ajo, kur nuk dua të flas me asnjë.

E dua këtë shoqe kaq të shenjtë e të mirë ,

prandaj do e shtrëngoj thellë në gji

e nuk do lejoj askënd, të ma rrëmbejë nga shpirti…!

Mos mi vrisni ëndrrat!

Mos mi vrisni ëndrrat me plumba

Jam fëmijë, ëndrrat i humba

Jam i vogël e luaj me pëllumba

Mos i vrisni zogjtë fluturakë

Mos e bëni fushën flakë

Mos më vini në sy lotë

Jam i vogël, si fshij dot

Mos ma vrisni babanë

Nënën, motrën e vëllanë

Ju e dogjët tokën time

e bëtë pluhur e thërrime.

A e dini, se kush jam!

Unë quhem Sirian!

Meloditë e natyrës!

Më lini pak kohë

të këndoj me meloditë e natyrës!

Më lini pak në qetësi,

të kthjellohem në të thellat mendime.

Mos më pengoni!

Ky është momenti im,

vetëm i imi

unë dhe muza ime

endur në përjetësi.

Sot natyra më dha këtë mundësi,

…më lini!

Nuk meriton!

Nuk i meriton lotët e derdhur

Të qaj për ty, nuk meriton!

Mërzitja krahun ma ka hedhur

ajo qesh, nuk loton.

Nuk meriton të rri pa gjumë

Të desha si ishe, të desha shumë

Nuk meriton të kem lot në sy

Nuk jam si ti, ndryshe jam unë!

Përgatiti Akademik Prof.Dr.Flori Bruqi,Ph.D

*****

Thjeshtësia specie artistike në vargënimin e poetës, 

Fiqirete Kukli

Kur lexova në fb.poezinë e parë (për mua) nga kjo poeti fine,fitova përshtypjen se kam të bëj me një shpirt subtil poetik,si thonë të dashuruarit:-U dashurova në shikim të parë!

U dashurova në krijimin e përkryer artistik,se për poetën,më kanë ikur vitet,por kjo ecje nëpër vite,nuk ma ndalon simpatinë ndaj të bukurës.Kam rrespekt të thellë ndaj bukurisë dhe ndaj artit të kësaj bukurosheje,prej të cilës lulet kanë mësuar bukurinë.

Nuk i thuhet femrës së huaj e dua,edhe kur mosha pengon,por e rrespektoi.

Duhet dalluar fjalët dashuri dhe rrespekt.Mund ta rrespektosh shumëkënd,por jo të dashurosh,ani një femër me burrë e fëmijë.


Unë seriozitetin e kripi me mahi,që nganjëherë keqkuptohet.I thash një farmacisteje në mahi:-

Pse je martue e nuk më ke prit?!

-Me të pas prit ty,isha mbet dadë e përjetshme!

U dashurova në poezinë artistikisht të përkryer,ndërsa poetën me përkëdheli simpatike e quajta:Fiqirete Kukulla,por me këte epitet nuk e lëndova në sedër,por e shpreha haptas rrespektin për atë krijesë të bukur me shpirt poetik.

-Edhe mua më kanë ecur vitet,më tha!

Tash kam përpara poezinë melankolike e mallëngjyese:

Kur u Bëra Nuse

E cila,jo si kritik(vlerësues) i artit,por si lexues i pasionuar,më mbështolli të tërin me vellon e melankolisë,mallit e pesimiznit.

Pse?

Vetë kam katër çika e tri motra,për të cilat kam der lotë kur i kemi nxjerr nga shtëpia e prindëve.

Në gjuhën sërbe është një këngë me këte motiv,që prore më ka sjell dhimbje;

-Heret në mëngjes më zgjoi nëna:

Ngritu bijë,se krushqit po vijnë!/ nëna qante,krushqit këndonin....

Ajo që më bëri përshtypje në këte realitet pikëllues,është thjeshtësia e poetizimit të realitetit:Kur u bëra nuse/ nuk e dija rrugën e gjatë/Rrugën ku po hyja të bëja frikë e me gëzim/ me ëndrrat thurrur me dashurinë time.

Ja porosia pikëlluese:Kur dola nga dera e babës/ atij lotët ia lash në gjoks/Nënës ia mora puthjen.

Është moment prekës ndarja dhe kërkim ndjesa nga anëtarët e familjes:Vëllait në sup iu mbështeta,i thirra mos më harro!E motrat,ah motrat qanë me zë/kur u bëra nuse lotët i mbolla Shkumbinit,ashtu si ëndrrat/E shaminë e lotit ia hodha shelgut,të ma ruan!

Kjo nuk është elegji,por e dhimbëshme për një ndarje të dhimbëshme,edhe kraha gëzimit intim.

Te ne çika natën e kanës që quhet Kanagjeç,lën gjurmët e gishtave me kanë në mur,të cilat gjurmë i shikojnë me mallëngjim dhe kurrë nuk i fshijnë.(Haki Bunjaku).

“Për një vizë greke shes trupin”/ Çfarë thoshte Edi Rama 18 vjet më parë për këtë shprehje

Është një nga debatet e vetme që kandidatët për kryetarë të bashkisë së Tiranës kanë bërë përballë njëri – tjetrit në një studio televizive. Edi Rama dhe Besnik Mustafaj garonin 18 vjet më parë për bashkinë e kryeqytetit për zgjedhjet e 1 tetorit të vitit 2000.

Rama dhe Mustafaj kërkonin mandatin e parë në bashki. Ai debat në studion e emisionit “Opinion” do të kujtohet për akuzat e forta personale që Rama dhe Mustafaj bënë për njëri-tjetrin. Ne shkëputëm vetëm një pjesë nga ky debat i publikuar i plotë së fundmi nga Tv Klan.

PJESE NGA DEBATI RAMA – MUSTAFAJ

Blendi Fevziu: Zoti Mustafaj keni ju të drejtën e dy pyetjeve për Zotin Rama.

Besnik Mustafaj: Unë kam një pyetje për konceptin që ka për elektoratin Zoti Rama duke pasur parasysh se ç’ka shkruar e ç’ka thënë për shumë kategori të popullsisë të mara veç e veç që nga pensionistët, matogrudët, demokratët. Do doja të dija se kush është elektorati që ju besoni se do t’iu japë votën?

Blendi Fevziu: Dhe pyetja e dytë?

Besnik Mustafaj: Pyetja e dytë ka të bëjë përsëri me një shkrim të Zotit Rama i cili shkruan se “për një vizë greke shet trupin”. Ç’garanci jepni se keni ndryshuar mendim?

Edi Rama: Si, si? Në një shkrim që…

Besnik Mustafaj: Në bunkerin atje, ju thoni.

Edi Rama: Në cilin bunker?

Besnik Mustafaj: Bunkerin në Di.

Edi Rama: Çfarë ishte ajo që unë shkruaja në bunkerin Di?

Besnik Mustafaj: Tani është shumë vulgare dhe unë nuk mundem.

Edi Rama: Jo mo jo thuaje nuk ka problem.

Besnik Mustafaj: Për një vizë greke shitem thua ti.

Blendi Fevziu: A ka mundësi të rrijë normal salla, ju lutem.

Besnik Mustafaj: Kjo puna e shitjes është një problem i madh mendoj unë për administratën.

Blendi Fevziu: A ka mundësi salla të mos bëjë replika. Pyetjet po i bën vetë Zoti Mustafaj, nuk ka nevojë për ndihmë.

Edi Rama: Tani jemi në një situatë absurde ku Besniku, më vjen keq për këtë, nxjerr si të vërteta gjëra që nuk janë të vërteta. Thotë çfarë ke shkruar për kategori të ndryshme sociale në Shqipëri. Ka thënë dhe gjatë fushatës që unë paskam përmendur fjalën çeçen, unë këtë term nuk e kam përmendur, nuk është pjesë e edukatës time. Dhe gjithashtu thotë ke sharë veteranët. Në një intervistë thoshte se i kam thënë veteranëve uturake e kushedi se çfarë. Për të gjitha këto ose Besniku është i keqinformuar ose Besniku shpif. Se nuk ka absolutisht asnjë lloj letre të bardhë ku të ketë gërma të zeza që mbajnë firmën time që unë të kem thënë këto gjëra për njërin apo për tjetrin. Nuk ekziston. Edhe pyetja e dytë ka të njëjtin kuptim, është një shpifje për një arsye shumë të thjeshtë. Nëse është fjala për bunkerin që unë kam ekspozuar në Di, i cili këtu u atemua nga shtypi i pushtetit të atëhershëm. Bunkeri ishte i veshur i gjithi me rroba dhe nuk kishe ku të shkruaje, nuk mund të shkruaje dot asgjë. Dhe më vjen keq që përsëri që thuhen si të vërteta gjëra që janë gënjeshtra. Kjo është jo çfarë koncepti kam unë për elektoratin, por çfarë koncepti kanë për elektoratin ata që mbushin përditë faqet e shtypit me akuza nga më qesharaket të cilave unë refuzoj t’iu jap përgjigje. Dhe po qe puna për shkrime Besniku ka shkruar shumë më shumë se unë dhe ka lënë shumë më shumë se unë gjurmë të inkoherencës intelektuale dhe unë nuk erdha këtu as t’ia përmend dhe ta vë në pozitë. Jo më larg se para disa ditësh unë kam patur fatin e keq të lexoj një shkrim të Besnikut që thoshte: Një komunist i ri në shkencë kushtuar shkencëtarit Skënder Gjinushi. Dhe kjo ishte në vitin 1988.

Besnik Mustafaj: Prapë mbetet e vërtetë, komunist ishte, komunist mbetet, një të vërtetë kam thënë. Çfarë çudie ka?

Blendi Fevziu: Mos, mos ju lutem.

Edi Rama: Natyrisht ke thënë një të vërtetë siç ke shkruar për epërsitë e rendit kooperativist dhe kur ke shkruar për: “O Shqipëri, o ball i nderit t’i je drita e Enverit”, por këto nuk kanë rëndësi. Më vjen keq vetëm për një gjë, unë shpresoj të jesh i keqinformuar sepse nuk besoj të ulesh në një nivel kaq poshtë dhe të shpifësh gjëra inekzistente.

Besnik Mustafaj: Unë i qëndroj pyetjes time.

Edi Rama: Pyetja jote është e bazuar mbi një keqinformim ose mbi një shpifje.

Besnik Mustafaj: Pyetja ime është e bazuar mbi atë që kam parë.

Edi Rama: Atëherë shpif.

Blendi Fevziu: Lëre të përgjigjet.

Besnik Mustafaj: Thelbi i saj ka të bëjë me moralin e funksionarit prandaj unë pyes. Mua më duket e rëndësishme që ti dhe unë dhe cilido që hynë në këtë garë të japi garancira. Unë doja të të ndihmoja me këtë pyetje.

Edi Rama: Faleminderit shumë për ndihmën që më jep, por në këtë rast i prish punë imazhit tënd. Kjo është një shpifje shumë e ulët dhe nga ana tjetër nëse ti do një përgjigje nga unë për moralin tim, unë të them që morali im është shumë i thjeshtë dhe ka katër shtylla: Mos vrit, mos vidh, mos gënje dhe mos shko me gruan e tjetrit. Dakord.

Blendi Fevziu: Ju lutem salla.

Edi Rama: Dhe unë Besnik, as nuk kam vrarë, as nuk kam gënjyer, as nuk kam vjedhur dhe skam bërë dhe atë tjetrën.

Blendi Fevziu: Po pati mundësi mos kaloni më në replika dhe kundëreplika.

Shikoni : 

https://www.youtube.com/watch?v=jHkn4V7S4MA

Nesër më 27 korrik 2018 do të jetë eklipsi i plotë i Hënës, më i gjati i shekullit.

Në këtë mbrëmje toka do të gjendet në mes të Diellit dhe të Satelitit, duke projektuar mbi të një kon hijeje.
Hëna do të ngjyroset me të kuqe për 103 minuta. Në Europë fenomeni do të jetë i dukshëm pothuajse kudo.

Eksperti italian Paolo Volpini, shpjegon që fenomeni i 27 korrikut mund të shihet nga të gjithë, sepse është në një kohë kur lind hëna rreth orës 21.

Faza e plotë parashikohet rreth orës 21.30 deri 23.13, ndërsa kulmin e saj do ta ketë rreth orës 22.22.

Ajo e eklipsit do të jetë edhe një minihënë, sepse sateliti do të gjendet në distancë maksimale nga planeti jonë, më shumë se 406.000 kilometra.
Ndër të tjera Marsi, pikërisht në 27 korrik do të ndriçojë më shumë se zakonisht duke qenë në një pozicion të kundërt me Diellin në krahasim me Tokën.

Ky fenomen quhet ‘Opozite’.

Serbët në dilemat mes nacionalizmit dhe fesë

Patriarku i Kishës Ortodokse Serbe Irinej nuk e konsideron kohën e ardhjes së Papa Françeskut në Serbi.

Patriarku i Kishës Ortodokse Serbe, Patriarku Irinej tha se mban pozicionin e saj të shprehur më parë se nuk është koha për ardhjen e Papa Françeskut në Serbi, ndërsa kreu i diplomacisë serbe, Ivica Daçiç beson se vizita e Papës do të sjellë dobi.

Irinej për Blic tha se gjatë një takimi të kohëve të fundit me sekretarin e Vatikanit, Kardinalin Pietro Parolin, i cili ishte për një vizitë në Serbi, nuk ishte biseduar në lidhje me ardhjen e mundshme të Papa Françeskut.

“Folëm për shumë gjëra, por jo për këtë. Unë e kam thënë një here qëndrimin tim dhe i qëndroj atij”, tha patriarku i Kishës Ortodokse Serbe.

Kjo ndodhi në fillim të këtij viti, kur Irinej tha se nuk është koha për ardhjen e Papa Françeskut në Serbi. Po përse? Dhe këtu sërish ndërhyrjnë çështjet nacionalo-fetare, konfliktet mes serbëve e kroatëve, ku këta të fundi i përkasin besimit katolik, pra janë të lidhur me Vatikanin.

“Për shkak të gjithçkaje që ka ndodhur në të kaluarën dhe numrin e madh të serbëve të zhvendosur nga pjesa kroat”, citohet të ketë thënë Irenej.

Nga ana tjetër, ministri i Jashtëm Ivica Daçiç tha se vizita e Papës në Serbi do të sjellë përfitime.

“Pozicioni im si një burrë shteti është se në interes të Serbisë Papa duhet ta na vizitojë, sidomos në kontekstin e mosnjohjes së Kosovës”, ka thënë Daçiç për Blic.