Nga Flori Bruqi : Nuk mund të arrihet te pajtimi me serbët, derisa kriminelët shpallen si heronjSerbia nuk mund të relativizojë krimet

“Serbia për të dhënë shembullin e miqësisë ose të pajtimit duhet të distancohen nga ata serbë që kanë bërë krime në Kosovë. Pra, derisa kriminelët i shpallin për heronj, Serbia gjenden larg pajtimit dhe kështu që unë nuk shoh sinjale të pajtimit”, thotë për “Bota sot”, deputetja e LDK-së, Lirije Kajtazi.

Përderisa presidenti i vendit, Hashim Thaçi shpreh besimin për arritjen e një marrëveshje historike për normalizimin e marrëdhënieve dhe pajtimit ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, deputet dhe përfaqësues të organizatave të të drejtave të njeriut thonë se institucionet e Kosovës nuk kanë bërë mjaftueshëm për t’i dokumentuar krimet serbe në vend.

Ata thonë se Serbia ka qenë agresori që ka bërë më së shumti krime në Kosovë dhe për këtë, ajo duhet t’i ndërmarrë disa parakushte që çojnë tek pajtimi në mes të shqiptarëve dhe serbëve.

Sipas tyre, nga parakushtet që duhet t’i plotësojë shteti serb për të ardhur deri të pajtimi është që dënoj ish-ushtarët dhe policët serb që kanë marrë pjesë në vrasjet, përdhunimet, djegiet e shtëpive në Kosovë, të kthej të gjithë personat e pagjetur dhe të kërkoj falje publikë për dëmet që i janë bërë Kosovës gjatë luftës.

Deputetja e Lidhjes Demokratike të Kosovës, Lirije Kajtazi, njëherit anëtare e Komisionit për të Drejtat e Njeriut, Barazi Gjinore, për Persona të Pagjetur dhe Peticion thotë se nuk mund të arrihet te pajtimi me serbët, derisa kriminelët shpallen si heronj.

“Serbia për të dhënë shembullin e miqësisë ose të pajtimit duhet të distancohen nga ata serbë që kanë bërë krime në Kosovë. Pra, derisa kriminelët i shpallin për heronj, Serbia gjenden larg pajtimit dhe kështu që unë nuk shoh sinjale të pajtimit”, tha Kajtazi

Lista e emrave të kriminelëve serb të luftës së Kosovës 

Lista është ndërtuar sipas rasteve shumica e të cilave është shqyrtuar nga hetusia ndërkombëtare dhe hetuesi i OKB-së për krime të luftës, Dennis Milner i cili thotë se “…Puna e ekipit të tij do të vazhdojë të fokusohet thuaja tërësisht në rangun e lartë të regjimit të të kryeakuzuarit për krime lufte, kryetarit jugosllavë Sllobodan Millosheviq”.

Si do që të jetë ndriçimi i të gjitha rasteve ende nuk është bërë por vetëm i rasteve me rëndësi apo të nivelit të lartë të efektit ndëkombëtar. Për këtë është e udhës edhe mbledhja e të dhënave nga vetë të prekurit nga kriminelët, sidomos femrat të cilat për shkaqe të ndryshme nuk i kanë paraqitur rastet personale duhet që këto ti paraqesin pranë shoqatave që përkujdesen për këto raste. Organizata të tilla ka anë e mbanë Kosovës



1 Rasti Reçaku
2 Rasti Gjakova
3 Rasti Krusha e Vogël

4 Rasi Familja Imeraj

5 Rasti Izbicë
6 Rasti Formacionet Drenicë
7 Rasti Sllatinë
8 Rasti Qyshk, Pavlan dhe Zahaq
9 Rasti Kishnicë
10 Rasti Klinë
11 Rasti ”Toga e tmerrit”
12 Rasti Fushë Kosovë
13 Rasti Llukar, Makoc Grashtice
14 Shiko edhe
15 Refernca
16 Lidhje të jashtme

Rasti Reçaku

Sipas dëshmitarëve që mbijetuan krimin, në vrasjen e bashkfshatarëve të tyre (përveç njësive militare dhe paramilitare serbe) morën pjesë edhe serbët lokalë, që punonin në postë, në kuvendin komunal të Shtimes etj.

Më 10 qershor 2005 Lëvizja KAN tani Lëvizja „Vetëvendosje“, së bashku me familjarët eReçakut, përmes një çarçafi (të vendosur përpara selisë së UNMIK-ut) kanë publikuar disa emra të kriminelëve serbë që morën pjesë në masakrën e Reçakut.

Në këtë çarçaf ishin skalitur emrat e këtyre kriminelëve:

Bizhidar Markoviç
Çedomir Aksiç
Zhivorad Stojçetoviç
Bogdan Nojiç
Jovica Stojkoviç
Momir Ristiç
Zvonko Ristiç
Ljubomir Nojiç
Nenad Marinkoviç
Pavle Marinkoviç
Zoran Nedelkoviç
Sllavisha Marinkoviç
Vojisllav Janiçijeviç
Milivoje Çanoviç
Jovica Jovanoviç
Stojan Aksiç
Millorad Kostiç
Dragisha Kostiç
Dragan Tasiç

Rasti Gjakova

Më 7 maj 2005 Lëvizja „KAN“ tani „Vetëvendosje“, së bashku me organizatën “Thirrjet e Nënave”nga Gjakova, në ndërtesat afër UNMIK-ut dhe institucioneve të Kosovës, kanë vendosur një Çarçaf me dimensione 20m x 4m, në të cilin kanë skalitur 35 emra të kriminelëve serbë që akuzohen nga familjarët e viktimave si përgjegjës për vrasjen e 750 shqiptarëve dhe rrëmbimin e 680 të tjerëve nga komuna e Gjakovës.

Stanojeviç Momçilo
Çamoviç Sreten
Stanojeviç Milan
Çoliç Rade
Slavkoviç Milan
Stanojeviç Sava
Kovaç Slobodan
Stojanoviç Sava
Dekiç Milan
Dekiç Momçilo
Raçiç Dragan
Mirkoviç Vuk
Vujoviç Vaso
Vujoviç Nikotin
Ragiç Darko
Simiç Bozhidar
Stefiç Nikola
Stefiç Bojan
Obradoviç Ljubisha
Pantoviç Radovan
Pantoviç Miliç
Jovanoviç Aca
Bozhoviç Çedomir
Jovanoviç Sava
Ristiç Predrag
Jovanoviç Goran
Shqepanoviç Millosh
Krstiç Srgjan
Dikiç Milan
Dikiç Momçilo
Dimiç Zvezdan
Jovanoviç Sinisha
Rajkoviç Gojko
Drashkoviç Laza
Lazareviç Doka

Rasti Krusha e Vogël

Dihen të dhënat për 56 kriminelë serbë lokalë hetimet ende nuk janë bërë.

Rasi Familja Imeraj

Në një raport të KMDLNJ-së me seli në Prishtinë, të lëshuar më 6 prill 2000 thuhet: Në Skënderaj janë identifikuar emrat e të gjithë kriminelëve që më 26/27 mars 1999 në Padalishtë masakruan 19 anëtarë të familjes Imeraj (në mesin e të cilëve 11 femra dhe 5 fëmijë të moshës 2 – 16 vjeçare).

Predrag Belosheviq (Pjesëmarrës i luftrave në Kroaci dhe Bosnjë – Hercegovinë);
Grujica Belojeviq (vëllau i Lubisha Belojeviq)
Lubisha Belojeviq
Zharko Belosheviq
Zhika Belosheviq
Malisha Tijaniq (vëllau i Çeda Tijaniq)
Çeda Tijaniq
Goran Tijaniq
Dejan Tijaniq
Vedran Tijaniq
Obrad Tijaniq
Zhivan Vuçiq
Mirolub Vuçiq
Dushan Vuçiq
Rade Ivanosheviq (vëllau i Milisav Ivanosheviq)
Milisav Ivanosheviq
Igor Shapiq,
Gradibor Radunoviq,
Ivan Gajin
Zoran Shlaniq

Të gjithë nga fshati Cërkolez; Dushan Shapiq e Zharko Shapiq nga Belica; Dragan Cvetkoviq nga Uça dhe Sllobodan Petkoviq nga Zhakova.

Rasti Izbicë

Sipas raportit të KMDLNJ-së (6 prill 2000) në ekzekutimin e 147 shqiptarëve në Izbicë janë përfshirë edhe serbët lokalë të fshtarave të Drenicës dhe të Burimit (ish-Istogut).

Në këtë masakër mizore kanë marrë pjesë: 42 pjestarë të familjeve Tomasheviq nga Syrigana, e këta janë:

Mihajlo Tomasheviq
Veselin Tomasheviq
Sllavko Tomasheviq
Vujadin Tomasheviq
Nenad Tomasheviq
Stojadin Tomasheviq
Igor Tomasheviq
Miloje Tomasheviq
Vladan Tomasheviq
Radoslav Tomasheviq
Vasilije Tomasheviq
Milosh Tomasheviq
Radivoje Tomasheviq
Preda Tomasheviq
Srgjan Tomasheviq
Millorad Tomasheviq
Mileta Tomasheviq
Radenko Tomasheviq
Mile Tomasheviq
Stojadin Tomasheviq
Milenko Tomasheviq
Milan Tomasheviq
Dragoljub Tomasheviq
Gjoko Tomasheviq
Boshko Tomasheviq
Zhivorad Tomasheviq
Zhivojin Tomasheviq
Najdan Tomasheviq
Nebojsha Tomasheviq
Nenad Tomasheviq
Branillav Tomasheviq
Ratko Tomasheviq
Filip Tomasheviq
Dejan Tomasheviq
Gordan Tomasheviq
Predrag Tomasheviq
Despot Tomasheviq
Tadisha Tomasheviq
Sinisha Tomasheviq
Tomisllav Tomasheviq
Zoran Tomasheviq e
Goran Tomasheviq
Branisllav Kragoviq
Ratko Kragoviq i biri / po nga nga Syrigana.
Marko Ristiq
Marko Damjanoviq
Dragoljub Rajkoviq
Jovica Rajkoviq
Rade Kovaçeviq / Zec
Dika Kovaçeviq
Ognjan Kovaçeviq
Gjorgje Mojsiq
Radosav Kovaçeviq / Cule
Mile Jokiq
Nebojsha Kovaçeviq
Sinisha Jokiq
Svetozar Ristiq
Zoran Kovaçeviq / Princ , të gjithë nga Banja;
Momir Milentijeviq
Zoran Jovanoviq
Milutin Arisiq,
Milan Todoroviq
Dejan Spasiq
Nebojsha Nikçiq
Miodrag Komatina
Niqifor Kovaçeviq
Dragan Dimitrieviq
Vukmiq Lazareviq / nga Runiku
Todor Deverxhiq
Rade Deverxhiq
Dragisha Deverxhiq
Milan Shteviq
Dragomir Shteviq
Miliq Petroviq e
Ognjan Petroviq, nga Radisheva
Nenad Shmigiq
Radoje Shmigiq
Cvetko Shmigiq
Dragan Shmigiq e
Gollub Shmigiq nga Leçina.
Dadosha Iliq
Zhivoin Iliq dhe
Momçillo Radovanoviq / nga Kuçica.
Zhivko Jokoviq e
Radosllav Kandiq nga Kotorri, si dhe
Radivoje Rasha / Kalenoviq me të bijtë
Dejan Rasha dhe
Dushan Rasha
Zvonko Jovanoviq
Zoran Jovanoviq
Bllagoje çolakoviq
Nenad çolakoviq
Radosh Lajoviq
Ilija Trajkoviq
Rajko Rajçiq
Vllado Bakraçeviq
Lubisha Iliq
Momo Peleviq
Sllagjan (polic i komunikacionit)
Sadudin Rexhepagiq (boshnjak) / të gjitha nga Skënderaj.
Goran Shapiq,
Rade Shapiq dhe
Dushan Shapiq, që të tre nga Belica e Burimit (ish-Istogut).

Këtë listë me emra të barbarëve serbë e kanë në duar UNMIK-ut dhe institucioneve të Kosovës.

Rasti Formacionet Drenicë

Në tetor 1999 në fshatin Sankoc të Drenicës, gjatë pastrimit të terenit nga njësiti i TMK-së, të Batalionit I-rë „Ymer Alushani“ të Brigadës 121 „Kumanova“, në njërën nga ish-bazat e shtabit komandues të bandave kriminale serbe, është gjetur një listë me emra të formacioneve ushtarake që vepronin në Drenicë. Aty janë gjetur edhe numra të telefonave dhe fotografi të ndryshme si dhe ditarë që këta kriminelë kanë mbajtur gjatë luftës në Kosovë. Lista e emrave të barbarëve serbë, është si më poshtë:

Llazareviq Dragisha, nëntoger
Gjorgjeviq Sinisha, rreshter
Blanusha Mile, rreshter i vjetër
Korçag Goran, rreshter i klasit të parë
Millanoviq Predrag, dhjetar
Radulloviq Nebojsha
Simiq Goran
Kostiq Sasha
Daniq Sllobodan
Gjorgjeviq Zoran
Shabiq Zvonko
Qausheviq Nenad
Jovanoviq Dragi
Momqilloviq Miroslav
Ivanoviq Milivoje
Dejanoviq Verolub
Janjusheviq Zhivorad
Nedelkoviq Bratisllav
Petkoviq Bogolub
Gjoriq Sllavolub
Vaniq Rasha
Dimiq Dushan
Bajrami Igor
Aliq Zoran
Branko Jançiq



Rasti Sllatinë

Pas përfundimit të luftës në Kosovë, në garazhin e shtëpisë së Rrahim Imerit në fshatin Sllatinë të Fushë-Kosovës është gjetur një listë me emra të pjesëtarëve të forcave ushtarake e policore serbe që morën pjesë në vrasjen e shqiptarëve në Sllatinë dhe në plaçkitjen e djegien e shtëpive të shqiptarëve në këtë fshatë.

Zoran Vukdragoviq – toger
Lubisha Simiq – rreshteri
Zoran Ristovski
Dushan Jevriq
Zoran Joviq
Mladen Peshiq
Milosh Mihajloviq
Marko Zhivoinoviq
Slavisha Gjorgjeviq
Miodrag Pejatoviq
Dejan Mikiq
Igor Gurkoviq
Ivan Stanojeviq
Zoran Mimiq
Radoje Bulatoviq
Mile Rangjeloviq
Cvetko Boshkiq
Radoslav Ristia
Slobodan Gjurgjeviq
Darko Miloviq
Dragisha Ivanoviq
Ivan Steviq
Vladeta Stojanoviq
Sasha Aksiq
Nenad Jovanoviq
Nenad Zhivkoviq
Dejan Slaviq

Krimineli Dejan Saviq mësohet se ishte pjesëmarrës edhe në masakrat ndaj civilëve shqiptarë në Opojë

Rasti Qyshk, Pavlan dhe Zahaq

Më 14 maj 1999 në fshatin Qyshk (2-3 km afër Pejës) u vranë e u masakruan barbarisht 42 meshkuj, gjatë një sulmi të furishëm nga forcat e kombinuara elite militare e paramilitare serbe.

Në mëngjesin e së njëjtës ditë, forcat serbe kishin sulmuar edhe dy fshatra të tjerë fqinje, Pavlanin dhe Zahaqin, dhe pasi kishin dëbuar nga shtëpitë e tyre gratë, fëmijët dhe pleqtë, kishin vrarë mizorisht edhe 35 shqiptarë të pafajshëm.

Formacioni “Frenki”, një njësit komando i emëruar sipas udhëheqësit të tij Franko Simatoviq – “Frenki”, e cila ka qenë pjesë e forcave speciale të sigurimit shtetëror të Serbisë, të njohur edhe si “Crvene beretke” (Beretat e kuqe).

“Operativna Grupa” ose “OPG” (grupi operativ), një njësit elitë i policisë serbe, pjesëtarët e të cilit me krenari kanë quajtur veten “Magla” (mjegulla), sepse pas aksioneve të ndërmarra ata nuk kanë lënë ndonjë gjurmë. “OPG-ja” mësohet të ketë marrë urdhrat nga gjeneralë të lartë në Ministrinë e Punëve të Brendshme të Serbisë. Bazuar në dëshmitë e disa burimeve serbe, pjesëtarët e OPG-s kanë marrë pjesë edhe në disa masakra tjera famëkeqe në Kosovë, në Abri të Ulët, në Reçak, në Pavlan, në Zahaç (flitet për personin Ranko Jovica, Vlado Mijo Vujo [citim i duhur]) etj.
Njësiti snajperist i Armatës së Tretë “Jugosllave”, grup që theksohet të ketë qenë nën komandën e drejtpërdrejtë të kryegjeneralit të Armatës së Tretë serbe.
Grupet paramilitare të ashtuquajtur “Munja” (vetëtima). “Munja”, në një raport të organizatës “Human Rights Watch-it” (HRW), përshkruhen se “ka qenë një mishërim i çuditshëm i policëve, kriminelëve dhe të vetëquajturve patriotë, (plotësisht nën kontrollin e armatës dhe policisë), të cilët nga serbët ishin konsideruar si legjendarë, për përleshjet e tyre që kishin zhvilluar me Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe për sulmet e pamëshirshme mbi civilët shqiptarë”.

Rasti Kishnicë

Në nëntor 1999, në fshatin Kishnicë (afër Prishtinës), në shtëpinë e Sabit Krasniqit, u gjet një listë me 20 emra barbarësh serbë. Ata kishin vendosur shtabin operativ paramilitarë dhe nga shumë burime dëshmohet se nga kjo bazë shkonin e bënin krime ndaj popullatës civile shqiptare nëpër shumë pjesë të Kosovës. Bazuar në listën me emra e mbiemra dhe në adresat e tyre, rezultonë se këta barbarë janë nga Kosova me përjashtim të njërit që ishte nga Kurshumlija. Një pjesë prej tyre, krime kanë kryer edhe në fshatin Kishnicë. Për këto krime kanë dëshmuar Musa Gashi dhe Bajram Gashi, që kanë shpëtuar nga thikat e këtyre kriminelëve. [2] Në listën e gjetur janë skalitur këta emra:

Berisha Ruzhdi – Bekim, rom
Iliq Stalin – Velko
Paniq Pavli – Sinisha, Prelloc i Prishtinës
Cvejiq Lubisha – Lan, Hallaq i Madh – Lipjan
Vukadinoviq Jovan – Njegosh, Kurshumli
Andriq Mirko – Drashko, Prishtinë
Dikiq Branko – Nebojsha, Prilluzhë
Krastiq Rade – Svetisllav, Skullan i Lipjanit
Selishnik Jelica – Tomisllav, Kishnicë
Sinisha Jovanoviq, Kishnicë
Jovan Karaxhiq, Kishnicë
Goran Trajkoviq, Kishnicë
Boban Trajkoviq, Kishnicë
Dejan Trajkoviq, Kishnicë
Predrag Gjorgjeviq, Kishnicë
Petar Saveliq, Kishnicë
Mile Bulajiq, KIshnicë
Gjorgje Bulajiq, KIshnicë
Zhivorad Mitiq – Zhiko, Kishnicë
Dragan Mitiq – Burdo, KIshnicë
Dragan Miliq, Kishnicë
Zoran Trajkoviq, Kishnicë
Mike Iliq, Graçanicë
Dushan Iliq, Graçanicë

Rasti Klinë

Më 12 Nëntor 1999, është gjetur edhe një listë me emra të kriminelëve serbë, që kanë vrarë, ekzekutuar e masakruar mizorisht qindra civilë Shqiptarë në komunë të Klinës. Në mesin e barbarëve figuron edhe një barbar shqipfolës. Dihet mirëfilli se në komunën e Klinës janë përfshirë më së shumti serbë lokalë në vrasjen e Shqiptarëve.

Lista përmban këta emra:

Danë Balaj
Zoran Dobriq
Zharko Stepiq
Vitomir Saviq
Millorad Stepiq
Gollub Stashiq
Dragomir Stashiq
Bado Bogiqeviq
Zaiq Vojo
Dobishleviq Sreta
Dançiq Vojo
Popi Zoran
Pavlloviq Dragan
Zhivkoviq Radosllav
Zhivkoviq Llazar
Vushtiq Radoje
Zariq Sreqko
Kiziq Gollub
Kiziq Gjoko
Dashiq Nevica
Krstiq Millan
Dobriq Dushan
Kiziq Radovan
Kiziq Ranko
Gollub Llazareviq
Borko Radojeviq

Rasti ”Toga e tmerrit”

Më 2 dhjetor 1999, janë gjetur disa dokumente në Samakovë, Viti, Goshicë, Kabash, Binçë, Kllokot, Zhiti etj., në të cilat dëshmohet se paramilitarët serbë, në këtë rajon kanë vepruar me emrin ”TOGA E TMERRIT”. Kjo togë është formuar më 19 maj 1999 dhe për një kohë të shkurtër ka vrarë e masakruar 22 civilë pleq, plaka, fëmijë, gra dhe burra që i zunë nëpër shtëpitë e tyre.

Emrat e kriminelëve janë:

Miodrag Stanishiq
Sasha Jeriniq
Stanisllav Vukiq
Sasha Vujiq
Mirosllav Mihajlloviq – Mikica
Millovan Ivkoviq
Vidosllav Kojiq
Moma Vasoviq
Nenad Perzhiq
Branko Arizonoviq
Nebojsha Stanojoviq
Zoran Cvetkoviq
Sllavisha Maksimoviq
Dragisha Dinqiq
Novica Jakovleviq
Lubisha Arsiq
Sinisha Jovanoviq
Aleksander Jovanoviq
Srgjan Ristiq
Goran Arsiq
Nebojsha Stanishiq
Dragan Nojkiq
Canko Spasiq
Bogoso Krqmareviq
Millosh Mitroviq (komandant i togës)

Rasti Fushë Kosovë

Kriminel të angazhuar në pastrime etnike në hapësirën e Fushë Kosovës.

Sllavisha Andrijeviq- (njëri ndër organizatorët kryesorë për dëbimin me dhunë të shqiptarëve nga Fushë-Kosova)
Dragomir Popoviq
Boban Mitroviq
Dragan Dabizhleviq
Lazar Deniq
Radomir Dishiq
Radovan Petroviq
Dragan Mitroviq
Radojica Mitiq
Dragan Iliq
Aca Stankoviq
Zhika Begnellaviq
Mlladen Laziq
Sllavisha Grujiq
Sasha Mihajlloviq
Sava Drashkoviq
Miodrag Bangjur
Millan Milkoviq
Boban Grujiq
Sasha Maksimoviq
Nebojsha Stefanoviq
Vllastimir Jovanoviq
Dushan Zharkoviq
Dragan Zhekiq
Dobri Artinoviq
Stanko Milankoviq
Sllobodan Mitroviq
Dobrivoje Gjorgjeviq
Darko Milosheviq
Dragolub Lakaqeviq
Lubisha Veliqkoviq
Zharko Vasiq

(Të gjithë emrat gjëndeën të botuar në librin tim " Polemika shqip". Prishtinë 2009.)

https://www.scribd.com/document/99982625/POLEMIKA-SHQIP-nga-Flori-Bruqi-231-faqe

Në Prokurorinë Speciale nesër dorëzohen kallëzimet penale kundër kriminelëve serbë

Në Prokurorinë Speciale nesër dorëzohen kallëzimet penale kundër kriminelëve serbë
Grupi i Shoqërisë Civile për grumbullimin e dëshmive për krime lufte në komunën e Gjakovës dhe përgatitjen e kallëzimeve penale kundër kriminelëve serbë gjatë luftës së viteve 1998/99, bën të ditur se nesër do të dorëzojnë kallëzime penale ndaj kriminelëve serbë në Prokurorinë Sperciale.



Ky grup për herë të shtatë po bën kallëzim penal ndaj kriminelëve serbë.





“Ju informojmë se përfaqësueset e Grupit të Shoqërisë Civile për grumbullimin e dëshmive për krime lufte dhe përgatitjen e kallëzimeve penale kundër kriminelëve serbë gjatë luftës së viteve 1998/99, nesër më datë 19.11.2018 (e hënë), në ora 13:00 për herë të shtatë do të dorëzojnë kallëzime penale kundër kriminelëve serbë, në Prokurorinë Speciale të Republikës së Kosovës - Departamenti për krime Lufte”, thuhet në komunikatë

***

Nysrete Kumnova, kryetare e shoqatës “Thirrjet e Nënave”, tash e 19 vjet nuk di asgjë për fatin e djalit të saj, i cili është i zhdukur në luftën e fundit në Kosovë. Ky është njëri nga 1650 rastet e personave që ende figurojnë të zhdukur në Kosovë.




 Personat e Pagjetur familjarët e tyre në Kosovë thonë se nuk do të ndalen së kërkuari më të dashurit e tyre. “Asnjë informacion nuk kam marrë për djalin tim. Rasti i djalit tim po më duket se është një rast i veçantë.




Ndoshta që unë po kërkoj, jam më e zëshme dhe e di që të gjithë nga ai grup, përveç djalit tim, janë kthyer qe disa vjet përpara, vetëm djali im nga ai grup mbahet peng. Unë nuk e kam mendjen të dorëzohem. Deri në frymën e fundit do ta kërkoj djalin tim dhe personat e tjerë që po na mungojnë”, ka thënë Nysrete Kumnova.



Ajo ka thënë se gjetja e të zhdukurve varet nga informacionet që shteti serb jep për Kosovë, pasi që sipas saj kosovarët nuk kanë fuqi për t’i gjetur ata. Sikur Kumnovës për fëmijët e tyre, bashkëshortët, motrat, vëllezërit e familjarët e tjerë në Kosovë nuk kanë informata as qindra familje, të cilat vazhdimisht që nga paslufta kanë kërkuar që së paku t’i gjejnë eshtrat e të afërmve të tyre.



Aktualisht në Kosovë janë 1650 persona të zhdukur nga lufta e fundit.

Ndërsa për këta të zhdukur sot në ditën e personave të pagjetur do të organizohen marshe të ndryshme, ku do të kërkohet më shumë angazhim nga institucionet e vendit.

Kosova mund të fitojë ulëse në OKB me një marrëveshje historike me serbët

Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, ka thënë se mendon që është e pamundur që Kosova të fitojë ulëse në Organizatën e Kombeve të Bashkuara, përveç nëse nuk arrihet ndonjë lloj marrëveshje historike me të cilën serbët do të ishin të kënaqur.

“Kështu është absolutisht e papranueshme”, ka thënë Vuçiq në një intervistë për numrin festiv të së përditshmes serbe “Vecernje Novosti”.

Vuçiq ka thënë se do të ishte mirë që deri në fund të vitit 2018 “përfundimisht të zgjidhej nyja e Kosovës” por ka shtuar se nuk është optimist në arritjen e një marrëveshjeje me shqiptarët.

“Edhe më tej mendoj se shanset për një marrëveshje reciproke të pranueshme janë më të vogla se pesë për qind. Por, edhe për marrëveshje brenda Serbisë, mes nesh. Praktikisht është e pamundshme të zgjidhet kjo çështje pa përfshirjen e fuqive të mëdha”, tha Vuçiq, transmeton Koha.net.




Ai ka thënë se e di se do të ‘denoncohet’ nga një pjesë e madhe e popullit serb nga momenti i parë kur do të arrihej një kompromis eventual me shqiptarët, por mendon se për 20 vjet do të vlerësohej.

“Kur shëtis rrugëve, disa më thonë ‘tradhtar’, të tjetër bërtasin ‘peder’ e të tjerë ‘lopë radikale’. Por të gjithë në njëfarë mënyre shpresojnë dhe presin që Vuçiqi ta zgjidh këtë, që të gjitha makinat me ngarkesa të rënda të mi vënë në shpinë, dhe duke e ditur se kjo është mirë, thonë se si kjo është katastrofë për interesin tonë kombëtar. Mbi të gjitha, gjëja historike do të ishte arritja e një marrëveshjeje me shqiptarët dhe këtë pa konflikte”, tha Vuçiq në këtë intervistë.

Nëse këtë e arrijmë, “do të isha shumë krenar për të” pavarësisht se “si do të gjykohesha politikisht në këtë kohë” pasi, siç thotë ai, “e mendoj se si do të interpretohet kjo në të ardhmen”.

Gjergj Kastrioti, zoti i Shqipërisë

“Moti i madh” nëpër kohë me figurën e Skënderbeut

“Fisnikë të madhërishëm dhe burra të urtë, pas përshëndetjeve të detyruara ju vë në dijeni se si vitin e kaluar perandori turk me katërqind mijë turq e mbajtën të rrethuar një vend që quhet Krujë (Croya), që i përket Shqipërisë, dhe nuk mundën ta merrnin dhe u bë një betejë e madhe nga e cila të krishterët, midis robërve dhe të vrarëve, ishin gjashtëdhjetë mijë”, fillon letra e Gjergj Kastriotit-Skënderbeut që ua kishte dërguar më 8 gusht 1951 fisnikëve të Sienës në Itali.

Në letrën e nënshkruar me firmën, “Gjergj Kastrioti, zoti i Shqipërisë”, udhëheqësi kërkon ndihmë për t’u përballur me turqit.

Kjo, së bashku me një tjetër letër të 8 prillit 1456, që ia kishte dërguar kardinalit të Fermos në Itali, Domenico Capranicas, janë pjesë e ekspozitës “Moti i madh” që është hapur të premten në Muzeun e Kosovës. Ekspozita, që është bashkëpunim midis Muzeut të Kosovës dhe Muzeut Historik Kombëtar, nëpërmjet ilustrimeve dhe gravurave, shpërfaq një pjesë të jetës personale të heroit e të asaj prej udhëheqësi.

Shqiponja dykrenore me një yll gjashtë cepash lart, emri, mbiemri, përbëjnë vulën e heroit kombëtar. Përkrenarja dhe shpata e tij të fotografuara nga origjinali, janë po ashtu pjesë e ekspozitës. Gjatë sundimit të Mbretit Zogu I, Shqipëria kishte marrë për iniciativë që të kthente nga Vjena përkrenaren bashkë me shpatën. Por krejt çfarë kishte arritur Mbretëria Shqiptare ishte sigurimi i kopjeve të tyre më 1937.

Skulptori Asim Lokaj ( 1951 – 2001 )

( Nuk jam lis që shkulem, as guri që derdhem, jam dru i ashtëm i tokës më pat thënë Asimi, në prill të vitit 1995, në kafiterinë “Koha” në Prishtinë )

Asim Lokaj u lind në vitin 1951 në fshatin Lëbushë të Decanit, në një familje patriotësh . Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Pejë. Hapja e Akademisë së Arteve të Kosovës, dega e skulpturës, Asimit ia plotëson një nga dëshirat e tija më sublime, regjistrimin në Akademi. Lisin, pemët, trungun e kumbullës kurrë nuk e kam shikuar në formën natyrale por si lëndë për të vu jetën. Jo njëherë po disa herë kam skulpturuar veten, shokët, miqtë. Artin e skulpturës e kam pasion të zemrës dhe shpirtit më pat thënë jo njëherë, po disa herë. Talenti i Asimit, Ismet Jonuzit, dhe artistëve të tjerë të brezit të tij, bën që Akademia e Arteteve të Kosovës të frekuentohet nga studentët më të zot e më me talent. Talentin për skulpturën e kam dhuratë të zotit, ndërsa në krijimtari angazhohem aq sa më lejonë kushtet.Ruste,më tha Asimi gjatë gjerbjes së kafesë, vepra ime “duart“ që e paske parë në Tiranë, është vepra ime më serioze për liri dhe bashkim kombëtar. Kjo vepër ( kryevepër ) e punuar në dru nga duart e arta të Asimit në kohën më të ndaluar iu dha Muzeut Kombëtar në Tiranë. Vepra “duart“ është skulptura që mbushë Muzeun, dhe çdo vizitor që ka vizituar Muzeun Kombëtar në Tiranë, është ndalur me respekt përpara . Jo njëherë po disa herë Asimit i kam shprehur respekt për veprën “ duart “.








 Në bisedë e sipër, Asimi më pyeti, a i pa “duart” po i thashë, një orë të tërë, përse një orë më pyeti, përse a,..se mungonte emri yt,..e çfarë të bëj tha; duhet të bisedosh i thashë me stafin e Akademisë së Arteve të Kosovës, që përmes një promovimi ti vëhet emri i autorit të veprës“duart” , dakord tha, kjo më pëlqen. Asim Lokaj për nga natyra nuk fliste shumë, ishte tip meditativ, ishte i dhënë pas thëllimave dhe sipërfaqeve të thella. Skulptura thoshte Asimi,nëse nuk i jepesh i tëri të gërryen, të çmend. Në një intermexo e pyeta Asimin,si po jeton, a poi a del të mbijetosh. I mbushur frymë më tha;nuk jam lis që shkulem, as gur që derdhem,jam dru i ashtëm i tokës. Artisti, Asim Lokaj përveç daltës ai e adhuronte shumë pushkën, artin e të qënit i lirë. Ishte ushtima e lisave dhe pemëve që Asimi iu ngjit maleve me trimat e UÇK-së.Në fronin e luftës Asimi i dha Kosovës pikat e gjakut të jetës që liria të jetë në duart tona. Me Asimin u njohëm në Televizion. Asimi punonte në Skenografi,ndërsa unë në gazetari. Me Asimin, Isa Kadriun, Hamdi Sopën, Bashkim Ramadanin, Hamdi Gërvallën, Ismet Begollin, Sherif Konjufcën e të tjerë, jo rrallë kemi diskutuar e debatuar për temat më të ndaluara përçështjen tonë. Asimi kishte plot ide artistike për skenën, për teatrin, për baletin dhe poezinë. Asimi e dinte se e dashura ime ishte poezia, dhe jo rrallë më ngacmonte me ndonjë varg apo për ndonjë varg. Përveç “duarve” Asim Lokaj realizoi me shumë sukses shtatoren në bronx të Naim Frashërit në Tetovë, në madhësinë 3.10 x 1.oom, pastaj skulpturën “persiatja”, “portreti”, e shume portrete te figurave tona kombetare si ai i Nenes Tereze , Bajram Currit , Vellezerve Frasheri si dhe dhjetëra të tjera. Asim Lokaj një jetë të tërë ia kushtoi skulpturës dhe çështjes së atdheut. Idetë antiplumb të veprës së Asimit, “duart” janë aktuale dhe japin mesazhe për të gjitha kohrat. Ky artist i mirëfilltë dhe patriot ka dy biografi;një të krijuesit, dhe një të luftëtarit të paepur. Prandaj, herët a vonë Asimi do të ketë një vend të nderuar në panteonin e artistëve dhe patriotëve të kombit. Në këtë ese për artistin Asim Lokaj, ftoj Akademinë e Arteve të Kosovës, Akademinë e Arteve të Shqipërisë, Muzeun Kombëtar të Tiranës, që të bëjnë promovimin post mortum të veprës së Asimit “duart”. Me këtë shqiptarët do të kryenin një amanet të mijëra e mijëra të rënëve.Unë kujtoj, se nuk do të jetë larg dita kur me “duart” e Asimit do promovojnë bashkimin kombëtar. Andaj,lavdi veprës së Asimit, lavdi!

Atdhe(Rrustem) Geci