Lejohet për kompaninë gjermane “Lufthansa” që ta hapë korridorin ajror mes Kosovës dhe Serbisë

Me ndërmjetësim amerikan, iniciohet kthimi i linjës ajrore Kosovë-Serbi pas 21 vjetësh

Pas 20 vjetësh kontestimesh të ekzistencës së hapësirës ajrore të Kosovës nga Serbia, palët kanë nënshkruar një letër qëllimi për t’i lejuar kompanisë gjermane “Lufthansa” që ta hapë korridorin ajror mes shteteve.

Në Ambasadën amerikane në Berlin, drejtori i Aviacionit Civil, Eset Berisha, ka hedhur nënshkrimin në dokumentin që i jep pëlqim “Lufthansas” që të aplikojë për leje në Kosovë.

Eset Berisha, , ka thënë se kjo nuk është marrëveshje ndërkombëtare dhe, sipas tij, është bërë me inicim të Ambasadës amerikane në Gjermani.

Ai ka treguar se fillimi i linjës ajrore Prishtinë-Beograd mund të bëhet vetëm pas aranzhimeve mes autoriteteve të aviacionit dhe NATO-s në kuadër të mekanizmit për normalizimin e hapësirës ajrore të Ballkanit Perëndimor.

Por, përballë tij, ka qenë një zyrtar i Ministrisë së Zhvillimit Ekonomik të Serbisë, e cila menaxhon hapësirën ekonomike ajrore të Serbisë, që në Kosovë është kompetencë e Ministrisë së Infrastrukturës.

Berisha, ani pse drejtori i një institucioni të pavarur, ka theksuar se në Berlin ka qenë i deleguar i ministrit në detyrë të Infrastrukturës Pal Lekaj.

Ai ka shtuar se letra e pajtimit ndodhet në Ambasadën amerikane dhe sapo t’u dorëzohet palëve, ajo do të publikohet.

Njeriu, i cili u tha se është iniciator për këtë marrëveshje, i dërguari i presidentit të SHBA-së për bisedimet Kosovë -Serbi, Richard Grenell, meritat ia ka atribuuar presidentit amerikan. Donald Trump.

“Presidenti Donald Trump edhe një herë na çoi në një fitore historike. Kosova dhe Serbia sot nënshkruan marrëveshje për fluturimet e para direkte midis Prishtinës dhe Beogradit pas 21 vjetësh. Faleminderit ‘Lufthansa’, NATO, Robert C O’Brien dhe liderët e Kosovës dhe të Serbisë”, shkroi Grenell.

Entuziast është shfaqur presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, i cili e ka mirëpritur nënshkrimin e letrës së synimeve.

Ndërkaq, pasdite ka reaguar edhe kryeministri në detyrë, Ramush Haradinaj, i cili e ka cilësuar hap gjigant këtë që sipas tij do të ndikojë në avancimin e marrëdhënieve të mira fqinjësore dhe konsolidimin e sovranitetit të Kosovës.

Por kjo letër, sipas NATO-s, është nënshkruar duke u bazuar në rezolutën 1244, sekretari i së cilës ka kujtuar se komandanti i misionit të KFOR-it e ka autoritetin e hapësirës ajrore mbi Kosovë.

“E mirëpres qëllimin e ‘Eurowings’ dhe Grupit ‘Lufthansa’ për të vendosur fluturime të drejtpërdrejta midis Beogradit dhe Prishtinës. Sipas Rezolutës 1244 të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, komandanti i misionit tonë të KFOR-it e ka autoritetin e hapësirës ajrore mbi Kosovë dhe NATO-ja do të mbetet e përfshirë përmes procesit afatgjatë të Takimit të Normalizimit të Aviacionit në Ballkan, të cilin e udhëheqim ne”, thuhet në letrën e Shtabit Qendror të KFOR-it.

Por, drejtori i Zyrës për Kosovën në Qeverinë serbe, Marko Gjuriq, ka thënë se nënshkrimi i këtyre letrave është hap i rëndësishëm, megjithëse ka shtuar se linja ajrore Beograd-Prishtinë mund të jetësohet vetëm pas heqjes së taksës që Kosova u ka vënë prodhimeve serbe dhe pas rikthimit të dialogut midis Beogradit dhe Prishtinës.

Dr.Pal Lekaj: Linja Prishtinë-Beograd, hap i rëndësishëm drejt normalizimit të hapësirës ajrore

Ministri në detyrë i Infrastrukturës dhe Transportit, Pal Lekaj, e ka mirëpritur lajmin për linjën e re Prishtinë-Beograd dhe anasjelltas nga kompania gjermane e fluturimeve Lufthansa.

Ai këtë e ka quajtur hap të rëndësishëm drejt normalizimit të hapësirës ajrore.

“Ky është një hap i rëndësishëm drejt normalizimit të hapësirës ajrore, kurorëzim i angazhimit maksimal të Ministrisë së Infrastrukturës dhe Transportit e Autoritetit të Aviacionit Civil, me mbështetje të madhe të Kryeministrit Ramush Haradinaj e Presidentit Hashim Thaçi”, ka thënë ai.

Ai gjithashtu ka shprehur mirënjohje për Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që sipas tij, vazhdojnë t’i qëndrojnë përkrah Kosovës edhe në sferën e aviacionit civil.

“Mirënjohje e veçantë për Shtetet e Bashkuara të Amerikës që vazhdojnë t’i qëndrojnë përkrah vendit tonë edhe në sferën e aviacionit civil, posaçërisht ambasadorit të SHBA-së në Gjermani, njëherit i dërguar special për Kosovë e Serbi, Richard Grenell dhe Robert O’Brien, këshilltar për siguri kombëtare të presidentit të SHBA-së, Donald Trump”, ka thënë ai.

Aleksandër Vuçiqi i përgjigjet opozitës: 

Po të nënshkruante “Air Serbia”, do të nënkuptonte njohjen e Kosovës

Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, ka thënë se nënshkrimi i letrës së synimit me kompaninë “Lufthansa” për rikthimin e linjës ajrore Beograd- Prishtinë është “gjë e rëndësishme për vendin tonë”.

Vuçiqi, siç raporton agjencia serbe e lajmeve FoNet, u ka thënë gazetarëve në Davos se kanë arritur më të mirën e mundshme në këtë marrëveshje, duke mbrojtur “unitetin e territorit të Serbisë dhe të gjejmë njëfarë zgjidhjeje kompromisi përmes së cilës askush s’mund të na thotë se e kemi njohur Kosovën”.

Sipas tij, bisedimet për këtë çështje janë zhvilluar për një kohë të gjatë.

“Dua të falënderoj Richard Grenellin dhe Robert O’ Brienin për përpjekjet dhe energjinë e tyre të madhe për këtë çështje, sepse është shumë e vështirë të arrihet deri tek ndonjë marrëveshje për këtë çështje”, tha Vuçiqi.

Në lidhje me kritikat e opozitës se “Air Serbia” nuk është avio-operatori nënshkrues i marrëveshjes, por Lufthansa, Vuçiqi tha se “është e pamundshme që kjo të bëhet përmes ‘Air Serbia’, jo pse shqiptarët nuk duan”.

“Shqiptarët e duan ‘Air Serbinë’ më shumë se këdo tjetër, por që ‘Air Serbia’ do të duhej të nënshkruante të gjitha dokumentet me shtetin e Kosovës. Duhet të nënshkruajë marrëveshje me aeroportin ‘Adem Jashari’, por edhe me Kosovën si shtet”, tha Vuçiqi, dhe shtoi se me këtë “do të pranonim se hapësira e ultë ajrore nuk është nën kontrollin tonë”.

Sipas fjalëve të tij, “ka qenë kjo një betejë disamujore me shqiptarët që këtu ta përfshijmë KFOR-in, dikë që ishte caktuar me rezolutën e Kombeve të Bashkuara për atë zonën”.

Vuçiqi e ka falënderuar presidentin e SHBA-së, Donald Trump, për interesimin, ndërsa përfaqësuesit e administratës për energjinë e vënë në këtë marrëveshje, por shtoi se “nuk do të jetë e lehtë as për ne, as për amerikanët, e as për shqiptarët që e tërë kjo të bëhet”.

F.B.

Gjithçka që thuhet, përkimet e elementëve, legjendat dhe të vërtetat për përkrenaren e Skënderbeut

Nga Albert Vataj

https://albertvataj.com/2016/10/gjithcka-qe-thuhet-perkimet-e-elementeve-legjendat-dhe-te-vertetat-per-perkrenaren-e-skenderbeut/

Përkrenarja është më sinjifikativja e armaturës së Heroit Tonë Kombëtar, Gjergj Kastrioti – Skënderbeu. Si e tillë ajo ka udhëtuar deri në ditët tona përmes shumë legjendash dhe të vërtetash, aludimesh dhe përkimet të elementëve përbërës. Gjithsesi ajo mbetet një nga objektet më emocionuese të Heroit Tonë Kombëtar.

Helmeta e Skënderbeut është e përbërë nga metal i bardhtë, i zbukuruar me një shirit të veshur me ar. Në majë të saj gjendet koka e bronztë e një dhie me brirë, por që është e veshur me ar. Pjesa e poshtme përmban një shirit bakri me mbishkrimin * IN * PE * RA * TO * RE * BT *, që do të thotë: Jhezus Nazarenus * Principi Emathie * Regi Albaniae * Terrori Osmanorum * Regi Epirotarum * Benedictat Te (Jezus NazareneE Bekon Skënderbeun, Princ i Matit, Mbret i Shqipërisë, Tmerri i Osmanëve, Mbret i Epirit). Mendohet se shiriti i bakrit me mbishkrimin janë shtuar nga pasardhësit e Skënderbeut, kurse Skënderbeu vetë nuk ka mbajtur asnjë titull tjetër veç atij të “Lordit të Shqipërisë” (Latin: Domi inus Albaniae[1]): Duhet thënë megjithatë se përkthimi i saktë latin i fjalës Regi është Mbretëri meqënëse është fjala Rex që do të thotë Mbret.Kështu që mbishkrimi në helmet lidhet me emrin e pavendosur me të cilin Shqipëria njihej në atë kohë, në mënyrë që të përcaktonte udhëheqjen e Skënderbeut mbi gjithë shqiptarët. Burimet bashkëkohore shfaqin se Shqipëria e shekullit të 14-të përcaktohej si një grupim etnik e fisnor, që nuk kishte një shtet të vetin. Kështu që, në varësi të vendit ku jetoje – Veri ose Jug, në fusha ose male dhe me cilin qytetërim ishe lidhur – ne kemi turqisht: Arnaut, Greqisht: Arbanas, Arbanensis, Italisht: Albanian, Epirotarum, Albanensis, Shqip: Arbër, Arben, Arbëresh, Epirotas.[2]

Sipas historianit Shefqet Pllana, Sami Frasheri në punën e tij Kamus-al-Alam thotë se fjalët “Dhu lKarnejn” (pronar i dy brirëve) ishte një epitet që i jepej Aleksandrit të Madh të Maqedonisë, po i njëjti emër që Skënderbeu mbante në formën islamike. Me kërkesën e qeverisë shqiptare të para Luftës së Dytë Botërore, një kopje identike e helmetës së Skënderbeut gjendet tani në Muzeun Kombëtar të Tiranës në Shqipëri. Kopja u prodhua nga një mjeshtër i talentuar austriak në 1937. Kjo është ajo që fakton në mënyrë shyrtuese Wikipedia.

Helmeta dhe shpata kanë një histori të errët dhe ngatërruese të udhetimit. Pas vdekjes së Skënderbeut, ato u morën në Itali nga gruaja e Skënderbeut Donika dhe djali i tij Gjoni. Kush i trashëgoi pas vdekjes nuk dihet Armët u rishfaqën në dekadën e fundit të shekullit të 16-të. Në 1590 një helmetë dhe një shpatë ishin në pronësinë e Kontit Eolfgang i Sturnbergut kurse shpata tjetër ishte në Inventarin e Muzeut të Armëve të Arqidukës Karl të Stirisë, djalë i Perandorit të Shenjtë Romak në Graz të Austrisë (ato paraqiten në inventarin e 30 Tetorit 1590). Personi që i grumbulloi të gjitha armët bashkë ishte djali i Perandorit dhe vëllai i Karlit, Arqiduka Ferdinand i Tirolit, i cili, duke vepruar me këshillën e Kancelarit të tij Jacob Shrenk von Gotzing, i bleu armët dhe i mbajti në të njëjtin vend. Më vonë, ky princ ngriti Muzeun e Ambrasit, pranë Tirolit, të cilin e mbushin me lloj-lloj materialesh ushtarake, ashtu si edhe me piktura dhe protrete të personaliteteve të kohës. Në 1806, armët u transferuan në Muzeun Perandorak në Vjenë.

Teksti i mëposhtëm me autor studjuesin Agron Luka ka të bëjë me një kënvështim të ndryshët për sa i përket përkrenares së Heroit Tonë Kombëtar, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, e pse jo një pasurim të informacionit dhe shoshitje të debateve dhe dilemave që kanë ekzistuar gjithnjë rreth origjinës së pjesëve përbërëse të arnaturës së Skënderbeut

Kaq pak informacion, për një temë tillë! Para disa ditësh, në Muzeun Historik Shkodër, u ndodha në një diskutim mbi përkrenaren e Skënderbeut. Në internetin shqiptar, në zërin e përkrenares ishte prezantuar një lloj krahasimi fotografik i përkrenares mesjetare të Gj. K. Skënderbeut me një tip helmete antike, simbas pamjes së skanuar nga një monedhë antike. (shih fig. 1)
Bashkbiseduesi, krahas prezantimit të ilustrimit grafik nga kompjuteri, më drejtoi edhe këto pyetje: ”A keni ndonjë  dijeni për këtë monedhë, ku është gjetur, çfarë kohe i përket, cila ka qenë vendndodhja e këtij basileusit Trifon? Çfarë opinioni mund të jepni për analizën dhe konkluzionet që ka paraqitur ky autor shqiptar?”
[Në parantesë, unë kam njëfarë njohurie mbi disa tipe helmetash të personazheve mitologjikë dhe të basileusave antikë të gadishullit tonë, në disa paraqitie numizmatike, kam një lloj koleksioni modest dhe e kam pasion të memorizoj në kompjuter paraqitjet e monedhave dhe informacionet nga katalogët e internetit; kam botuar diçka  për tema të  tilla etj.] Mbasi më kaloi impresioni i parë, realisht mjaft befasues e kurioz, fillova të llogjikoj për një opinion fillestar e relativ dhe i ktheva këtë përgjigje: “Me sa po shoh, këtu nuk jepet ndonjë referencë studimi. Sigurisht një temë e tillë nuk duhej te ishte si enigmatike! Nuk po shoh as emrin e autorit dhe as ndonjë informacion për vetë monedhën dhe ti ke të drejtë që i shtron këto pyetje. Duke gjykuar nga shkrimi alfabetik helen, nga dega me gjethe lisi, mendoj se kjo monedhë lidhet me një trashigimi epirote ose diçka e përzier epirote e maqedone. Një ide për bazileusin Trifon e kam dhe me sa mbaj mend e kam lexuar në Biblën e Vjetër, por duhet ta verifikoj. Gjithashtu, do të ishte e nevojshme të dinim se, kush i ka miratuar përfundimet e këtij krahasimi, përderisa i kanë dhënë edhe një vend me kaq rëndësi. Më duket se me kaq pak informacione, krijohet një përshtypje e parë, sikur kësaj sinteze nuk mund t’i bëhen vërejtje, diskutime etj”.
Unë kam bërë një shkrim në lidhje me përkrenaren e Skënderbeut. (“Marin Barleti kopjoi librin e Dh. Frangut apo anasjelltas?, gaz. SOT, 5 maj 2009) Aty kam shprehur idenë se përkrenaria si punim e si dhuratë mesjetare (pavarësisht nëse Gj. K. Skënderbeu, ka patur si dhurata simbolike, një ekzemplar ose dy të tilla), ngjan se, është unike në formën e llojin e saj. Duke e diskutuar me mosbesim pretendimin e studiuesit Lek Previzi, se Gj. Kastrioti na kishte patur dy përkrenare të tilla, njërën për luftime e tjetrën si dhuratë e simbolikë koleksioniste, unë e kam shprehur diskutimin se, përkrenaria me kokë e bri dhie nuk dokumentohet të ishte përdorur e mbajtur në kokë në beteja nga Skënderbeu. (shih fig. 2.)
Nga grafikat e para, nuk rezulton një  gjë e tillë, pavarësisht se si e paraqitën piktorët e më vonshëm, pavarësisht  si e konceptuan dy rusët, skenaristi dhe regjizori, në filmin Skënderbeu më 1953 dhe pavarësisht se si ia ngjeshën përkrenaren, sidomos artet e “realizmit socialist-enverist”.
Nga autorët antikë, nga Bibla e Vjetër, nga Kurani, etj, por edhe nga disa monedha e ndonjë medalion, krahas shumë tipeve helmeta me simbole e mitologji të tjera, dijmë se tipe helmetash me një bri ose dy brirë dhie mbante Aleksandri i Madh, Pirrua i Epirit. Edhe pasardhësit basileusa mbas vdekjes dhe shpërbërjes së perandorisë së Aleksandrit të Madh, mbanin përkrenare me brirë, mbanin simbole me shqiponja, quheshin me epitete si të tillë. Kurorëzimin me degë me gjethe lisi e gjejmë si traditë  te epirotët edhe te maqedonët etj. Pirron e Epirit, ushtarët epirotë e maqedonë e quanin shqiponjë dhe ai shquhej edhe si rritës ushqyes e stërvitës shqiponjash. Por Pirrua mbante edhe përkrenare me brirë cjapi, siç dëshmon Plutarku. Plutraku tregon dhe e thekson se, maqedonët e shpallën Pirron edhe si mbret të tyre dhe ia kurorëzuan kokën me dega me gjethe lisi, sepse ashtu ishin kurorëzuar të gjithë ushtarët epirotë. Aeliani vëren se Pirroja gëzohej kur ushtarët e thërrisnin shqiponjë, po ashtu siç e thërrisnin edhe Antiohun si skifteri. Dhe ky Antiohu ishte një basileus në lindjen e mesme. Të kujtojmë se edhe vetë Pirroja ishte shkolluar në Aleksandri te Ptolemejtë etj (shih, Plutarku, “Vitae Parallelae”, Pyrrhus, 10,1, 11,8,9,10,11; Aeliani, “De Animallum Natura”, Lib. II, 40; VII, 45)
Dijmë se dega e lisit përdoret gjërësisht në monedhat epirote dhe gjithashtu e dijmë se popullsia ilire-alban-epirote e identifikonte veten edhe me emrin maqedon, jo vetëm sepse një pjesë e këtyre popullsive përfshihej realisht në atë emërtim teritori, por edhe sepse e pretendonte trashigiminë e ish Maqedonisë, si fqinji më i afërt, si popull bashkëpjestar i një aleance gadishullore, filluar qysh nga koha e Filipit II, Olimpisë Epirote, Aleksandrit të Madh dhe Aleksandrit Mollos etj. (shih ilustrimet përkatëse nga paraqitjet e monedhave)
Në këtë temën e përkrenares, informacione e kontribute të rëndësishme nga autorët shqiptarë ka fillimisht M. Sirdani, pastaj autorë të kohës socialiste dhe bashkëkohore, si K. Frashëri, L. Malltezi, M. Zeqo etj.

Tre prerje varjante të ndryshme të kësaj monedhe nga Basileusi Trifon (142-138 para Kr.) dhe disa çështje të tjera të hapura
Me gjithse fillimisht, kontrollova sa munda, nuk më kapi grepi ndonjë lloj studimi rreth këtij autorit që e kishte paraqitur shkrimin në internetin shqiptar!
Por, papritmas me dt. 29 shkurt 2012, vura re se interneti kishte bërë një përmirësim minimal, kishte shtuar disa rreshta. Kështu m’u desh të përshtatnja edhe unë shkrimin tim. Informacioni dhe krahasimi për të cilin flasim, ka autor dr. Ilmi Veliu dhe titullohet, “Leka i Madh (Aleksandri i Maqedonisë ishte me origjnë ilire”. Ndër të gjith rreshtat e cituar shkruhet kështu: “Kryeministri i Sllavomaqedonisë Nikolla Gruevsi ka urdhëruar që Lekës së Madh ti vëhet një shtatore në mes të Shkupit e cila do të jetë e lartë mbi 20 metra. Si duket Nikolla e ka kuptuar se maqedonasit në Maqedonine Perendimore janë shqiptarë ortodoks dhe se përmendorja e Lekës në mes të Shkupit do të përfaqësojë kulturën shqiptare dhe jo atë sllave. Edhe Skënderbeu me përkrenaren e tij ka pasur elemente e figura të njëjta me atë të Lekës së Madh, sepse e ka ditur se Leka ka qenë me origjinë ilire. Në monedhën antike që është në fotografi shihet përkrenaria e Lekës (Aleksandrit të Madh) dhe në fotografi majtas është përkrenaria e Gj. K. Skënderbeut të cilat kanë figura dhe elemente të njejta”. (Shih forumi Zemra Shqiptare, Zëri “Përkrenaria”, postimi E enjte 02-12-2010)
Me sa kisha lexuar dhe sa kam patur dijeni, ky Basileusi Trifon përmendej në Biblën e Vjetër, te “Libri i Parë i Makabenjve”, ku flitet në një mënyrë më të posaçme, mbi situatën, evenimentet historike, ndërrimet e basileusave etj, në territoret e lindjes së mesme, nga Azia e Vogël, Siria e deri në Egjipt, mbas vdekjes së Aleksandrit të Madh. Dhe kështu e rilexova me vëmendje edhe një herë pjesën përkatëse në Biblën e Vjetër.
Kontrollova në internet dhe e gjeta monedhën në tre varjante, siç po e paraqes, pa ia  luajtur as diçiturat në anglisht. (Fig. 8, 9, 10; Shih, “Forvm’s Classical Numismatics Gallery – Greek and Greek Imperial Coins”, në një ripostim të modifikuar, të kohës së fundit)
Rezulton se, nga bazileusat që ndanë teritoret mbas vdekjes së Aleksandrit të Madh, madje edhe mbas atyre, ruhen për një kohë të gjatë traditat mitologjike, kulturore, besimi politeist i Zeusit, shtampat e simbolet e monedhave sin ë kohën e Aleksandrit të Madh. Vendndodhja e basileusit Trifon (142-138 para Kr.), stacionohet si zotërime në lindjen e mesme, në një zonë midis Sirisë dhe atyre ku mbaronin sundimet e pasardhësve të Ptolemejve të Egjiptit. Basileusi Trifon kishte mundur Antiokun VI (145-142 para Kr.), duke ia marrë edhe mbretërimin, por më 138 para Kr., vret veten i mundur në një betejë nga vëllai i Demetrit II.
Në këtë “krahasim-analizën” dhe “konkluzionet”, e sintetizuara të internetit tonë, konkretisht me një frazë, pretendohen nga dr. Ilmi Veliu, tre përfundime, si më poshtë:

1. Diferencë-kronologjia rreth 2000 vjeçare, nga monedha te përkrenaria mesjetare, merr për bazë një përkrenare të tillë të Aleksandrit të Madh.
2. Te përkrenaria e Skënderbeut (e njëjta përkrenare?!) kemi një imitim-kopje nga kjo formë helmete e monedhës antike.
3. Të njëjtat simbole te dy rrathët e shënuar me numërin 1; dhe te koka e dhisë me brirë të shënuar me numërin 2. (?)

Vërejtje dhe mendime ndryshe

Për mendimin tim, në lidhje me përfundimet e mësipërme kam disa vërejtje dhe ndonjë shtesë:

1. Ka sigurisht një lloj baze e arsyetimi për një krahasim, porse më produktive dhe më e justifikuar do të ishte, sikur krahasimi të ishte bërë me një artefakt helmetë/përkrenare antike maqedone, ilire, epirote, me kokë e bri dhie/sqapi etj. Dhe deri më sot nuk kemi ndonjë gjetje arkeologjike të një përkrenareje identike të tillë me përkrenaren punim mesjetar dhuratë për Gj. Kastriotin. Kronologjia rreth 2000 vjeçare, plotësohet duke patur parasysh pjesërisht Aleksandrin e Madh. Por, të kuptohemi se, ka edhe para Aleksandrit të Madh tradita të tilla. Pra, krahasimi duhet bërë me një artefakt më të sigurtë!
2. Nuk kemi asgjë të garantuar, që Përkrenaria e Skënderbeut të ishte  punuar në mesjetë duke imituar konkretisht formën e monedhës së paraqitur të shek II p.e.r. Për më tepër akoma nuk kemi informacione e përfundime të sigurta, nëse këtë përkrenare Skënderbeut ia dhuroi Papa Piu II apo Ferdinandi i Napolit. Barleti na informon: “Në qytetin mbretëror në Napoli, në praninë e mbretit Ferdinand arritën përfaqësuesit e Papës Piu II, dukës së Milanos dhe thuaj të gjithë princëve të Italisë, me përgëzime të pazakonta dhe me dhurata shumë të mëdha. Por e vërteta është se Papa Piu II dhuratat shumë më të mëdha … duke i dhënë fjalën se kur të hidhej në Epir e në Maqedoni, brenda një kohe të shkurtër, jo vetëm që do t’i vinte kurorën  dhe do ta shpallte Mbret të Epirit, të Maqedonisë, të Thrakës dhe të të gjithë Romës së Re, por do ta vinte në krye të gjith forcave të Kryqëzatës”; Mbreti Ferdinand… e nderoi veçanërisht Skënderbeun me dhurata… me një sasi të madhe ari e argjendi, kuaj Italie… armë të tjera, dhurata ushtarake të rralla dhe të çmuara…”. (Shih në HS, f 418-421)

Ka patur edhe ide se kjo përkrenare kishte një origjinë punimi nga orjenti, ose nga një mjeshtër orjental etj.

1. Nuk rezulton me aq siguri se, te pjesët e shënuara me vizë 1 e 2, kemi të njejtat simbole, siç shihet edhe nga një këputje pjesëve konkrete dhe të zmadhuara.

Koka e dhisë është një derdhje në bronz e larë me ar. Kjo derdhje nuk rezulton e sigurtë tek monedha konkrete dhe tek varjantet e tjera të saj dhe kështu kërkon mendim autoritetesh kompetente dhe teknika të sofistikuara.

1. Edhe simbolet brenda rrethit, nuk duket se janë identike/të njëjtat! Në Pëkrenaren e Skënderbeut, siç e theksojnë K. Frashëri dhe M. Zeqo, ka një shtesë të mëvonshme (?), një lloj fashature/rripi bakri i larë në ar, i montuar me përçina, ku janë në formë rozete gjashtë petale luleje dhe gjashtë monograme sekrete. Për deshifrimin e tyre ka shkruar fillimisht edhe M. Sirdani e më pas ripërsërit prof. K. Frashëri, i cili shkruan: “Përkrenarja e Skenderbeut është punuar me metal të bardhë, pajisur me një rrip (ruban) të larë me ar. Në majë të saj është vendosur një kokë dhije me brirë, punuar në bronx të larë në ar. Në pjesën e poshtme të saj, ka rreth e rrotull një rrip bakri me nje mbishkrim prej gjashte rrokjesh, te ndare midis tyre me rozeta: IM * PE * RA * TO * RE * BT, që do të thotë: Jhezus Nazarenus * Principi Emathiae * Regi Albaniae * Terrori Osmanorum * Benedictat Te (Jezuj i Nazaretit të bekon ty Skënderbe, Princ i Matit, Mbret i Shqiperisë, Tmerri i Osmanllinjeve, Mbret i Epirit). Por rripi prej bakri me këto gjashtë monograme duket se është vënë më vonë në përkrenare nga pasardhësit e Heroit, të cilët kanë menduar se me shtimin e titujve do t’ia rritnin atij vlerën, kurse, siç u tha, ai nuk ka mbajtur asnjë nga këto tituj, por vetëm “Zot i Shqipërisë/DominusAlbaniae”. (“Ju rrëfej armët e heroit”, 9 shkurt 2005)

Prof. dr. M. Zeqo, ka nënvizuar se, përkrenaria iu dhurua Skënderbeut, si një simbolikë e fitores së Kryqëzatës, në përngjasimin e fitoreve të Aleksandrit të Madh kundra Darit të Persisë, siç interpretohej edhe në Biblën e Vjetër, ku sqapi i perendimit ia theu brirët dhe kokën dashit të orjentit, përkatësisht Dariut. Edhe Zeqo me disa luhatje e shënon se, Skënderbeu nuk e ka patur titullin “Mbret-Rex i albanëve e epirotëve”. Por, këtu duhet të mos harrojmë se, titulli  Imperator dhe Mbret i Romës së Re dhe me rradhë deri te titullatura Mbret i Albanisë dhe i Epirit i ishin premtuar Gj. Kastriotit! (përse nuk i janë bërë analizat kimike asaj larjes me ar?!) Gjithsesi, edhe po ta marrim si të mirëqenë se rripin me monogramet e kishin shtuar pasardhësit, do kishim aty një konfirmim “sekret”, për atë ish premtimim aq pompoz si: “Kapiten i Përgjithshëm i Kryqëzatës, si Mbret i Albanisë, Epirit, Maqedonisë, Thrakës e madje edhe i Romës së Re”! Ky premtim i Papës Piu II, reduktua së fundi, para se të imbarkohej në Ankona, thjeshtë si “Mbret i albanëve dhe i epirotëve”, por edhe ky rezultoi i pa mbajtur me pabesi dhe u mbulua e u justifikua me mister me vdekjen e Piut II … Papa Piu II u katandis aso kohe aq i dëshpëruar, sa edhe t’i drejtohej me letra vetë Mehmetit II, ku ia premtonte kurorën e perandorit të Romës së Re, me konditë që ky të kthehej si kristian, madje letra me lutje të tilla, simbas Barletit, i dërgonte Sulltan Mehmetit edhe vetë Skënderbeu. (HS, f 443) Por, do të guxonte një prift meshtar i thjeshtë të shtonte një histori të tillë të trilluar me emrin e Papës, aq më tepër ta improvizonte me atë “stilin tuqididik”?! Kam përshtypjen se prof. Frashëri, nuk e ka arsyetuar pohimin e tij, konformë me realitetet historike.
[Në një letër drejtuar Papës Benedikti XVI, “Shoqata Dukagjini” dhe “Shoqata Integrimi në Europë”, me anën e një studimi të Agron Lukës, kërkuan që arkivistët e Vatikanit të ndihmonin në zbardhjen e kësaj enigme dhe pyesnin nëse ishte e mundur brenda kanonikëve kishëtar që, Kurora mbretërore e premtuar Skënderbeut dhe grada kardinal Pal Ëngjëllit, t’i akordoheshin në mënyrën retrospektive e honorifike, pa cënuar absolutisht rendin republikan të Kushtetutës së Shqipërisë. Me anën e Nunciaturës Apostolike, me dijeninë e vetë Papës, ne morëm një përgjigje inkurajuese siç e vërteton edhe Shkresa … Por me sa duket burokracia e Vatikanit, mbase e ka harruar…!]

1. Megjith atë pak “ironinë” e z. I. Veliu, nuk mendoj se z. Gruevski dhe akademikët sllavomaqedonas po e bëjnë shtatoren e Aleksandrit të Madh, thjeshtë e vetëm për hatrin e disa fshatrave me ca pak minoritete, disa qindra ortoksë shqiptare të Maqedonisë Perendimore! Po myslimanët shqiptarë, pse i harroni dhe ku i fusni ju zotëri?! Unë besoj se Gruevski dhe ata që mendojnë si ai e bëjnë këtë për të treguar se në popullsinë sllavomaqedone e bullgare ekziston ende një lloj trashigimie e ish popullsisë maqedone autoktone, se në Maqedoni vetëm gjuha ishte sllavizuar etj, fantazi jo shkencore si këto! Fakti që sllavojugorët dhe bullgarët e maqedonasit sllavojugorë janë të ardhurit e shek VI e më vonë, nuk mund të shbëhet me asnjë akrobaci, sado të lartë ta ngrejnë shtatoren maqedonasit e sado ta lajnë edhe me ar Aleksandrin e Madh, megjith Bukefalin, kalin e tij! Pjesët e luanit nga ish trashigimia e shuar e Maqedonisë antike, kanë të drejtën t’i pretendojnë vetëm popullsitë fqinje autoktone. Dhe ky është një fakt historik i pretenduar në vazhdimësi, sidomos nga populli alban/epirot-shqiptar. Nuk duhet harruar e anashkaluar gjithashtu nga historiografia shqiptare se, Sulltan Mehmeti II, Khalif, ia kishte falur Skënderbeut atë “bukëshkaljen dhe shpalljen qafir”. Përndryshe përse do merreshin e do nderoheshin, me urdhërin e vetë Sulltan Mehmetit II, “me respekt shumë të madh e me frikë perendie/të All’llahut”, eshtrat e një qafiri për hajmalira të shenjta?! Ne, për më tepër patëm hedhur edhe një hipotezë se Mehmeti II i ngriti edhe një Tyrbe, Skënderbeut në Lezhë.

Këndej kanë më të drejtë ata autorë që Gj. K. Skënderbeun e shohin edhe si heroin nacional që i përket të gjitha besimeve dhe rrymave të tjera në Shqipëri.

Le të nxjerin ato pak mësime që mund të nxirren nga historia jonë e hidhur qarqet e larta politike e kulturore shqiptare por edhe ato europiane. Me sa duket, siç e shpreh Kadare, kasta e lartë politike e kulturore shqiptare ka qenë e gatshme të plotësojë me urgjencë vetëm standartet e “Dërgatës së Xhedahut”, ndërsa preferon të zvarriset me “darka krokodilësh” e “studime fizibiliteti” për standartet europiane! (I. Kadare, “Mosmarrëveshja…”, f 29-31 etj)
Këtu me kaq duhet ta mbyllim, për ta vazhduar ndonjëherë tjetër…

Ilustrimet grafike:

Fig.1. Informacioni i internetit shqiptar dhe i dr. I. Veliut nuk tregon asgjë për vend-gjetjen e kësaj monedhe etj!

Fig. 2. Armët, shpata dhe helmeta e Gj. K. Skënderbeut, simbas një grafike të shek XVI.

Fig. 3.  Medalion bronzi, Aleksandri i Madh, me përkrenare me kokë luani dhe me kokë me një bri dhie si Bir i Zeusit. Gjetur në Shkodër.

Fig. 4. Helmetë përkrenare maqedone e ilire me kokë dashi.

Fig. 5. Monedhë argjendi, gjetur në Shkodër. Aleksandri i Madh  me përkrenare me bri dashi, si Biri i Amonit.

Fig. 6. Monedhë argjendi e Basileusit Ptolemeu i Egjiptit. Shqiponja e Aleksandrit të Madh. Gjetur në Shkodër.

Fig. 7. Monedhë bronzi e Aleksandrit të Madh me përkrenare-helemetë me kokë luani dhe me harkun e topuzin e Herakliut, nga e mbante veten, si pasardhës, fisi i Aleksandrit. Inicialet BAE, deshifrohen Bazileus Aleksandri Emathia. Nga këto armë si koleksione mbante edhe Skënderbeu.

Fig. 8. Diodotus Tryphon10 viewsAE 19, 5.25g, Diodotus Tryphon, 142-138 BC, Obv: Tryphon facing right. Rev: Macedonian helm with Ibex horn, caps of Dioscuri, ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, light green patina with earthen highlights, VF. Houghton 259, CSE 259

Fig. 9. Diodotus Tryphon16 viewsAE 18, 4.28g, Diodotus Tryphon, 142-138 BC, Obv: Tryphon facing right. Rev: Macedonian helm with Ibex horn, caps of Dioscuri, ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, light brown patina, aXF. Houghton 259, CSE 259

Fig. 10. Diodotus Tryphon12 viewsAE 18, 5.48g, Diodotus Tryphon, 142-138 BC, Obv: Tryphon facing right, dotted border. Rev: Spiked Macedonian helm with Ibex horn, caps of dioscuri in field, ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΡΥΦΩΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ, dark brown patina, gVF. S 7089, B.M.C.4.69,12

Fig. 12. Monedhë argjendi e basileusit Perseu, bashkëkohës dhe aleat i basileusit ilir Genthio të Shkodrës. Vini re formën e shqiponjës autoktone gadishullore, me krahë të hapur cep më cep e kuorëzuar me me një degë me gjethe lisi, siç edhe në monedhat epirote. (“Ati Zeus, vrik dërgoi shkabën e rrufeshme, ndër shpezë më ugurmirën, t’murrmen gjahtare që e quajnë zeshkane. E sa është porta me kapakë puthitur, aq krahët shkaba cep më cep i hapi”… episod në vargjet homerike,  Iliada, XXVI, v. 359-394)

Fig 13. Demetri II Nikator i Sirisë (129-125 para Kr.), mbretëria e dytë. Monedhë çuditërisht e gjetur në Shkodër.

Fig. 14. Demetri II Nikator i Sirisë (146-140 para Kr.). Vini re shqiponjën, krahasuar me atë të Aleksandrit të Madh etj!

Fig. 15. Stema heraldike e shek XII, e families fisnike me origjinë shkodrane Lule Frangu/De Florea Franco, në Manfredonia, Napoli, që paraqet shqiponjën e zezë biqefale, luanin e artë, liqenin, lumin Bunë, një urë, disa rrugë etj.

Gjergj Kastrioti Skenderbe Skënderbeu për të cilin kanë nevojë shqiptarët

Dikur shqiptarët kishin nevojë për një Skëndebe me shpatë, tani ata kanë nevojë për një Skënderbe pa shpatë për t’iu kundërvënë klisheve të përftuara nga politika.

Pavarësisht se bëhet fjalë për personalitetin shqiptar më së shumti të dokumentuar në letërsinë dhe publicistikën evropiane, shqiptarët më shumë se kurrë kanë nevojë për një Skënderbe të pamitizuar.

 E kjo figurë nuk mund të vlerësohet sipas standardeve të sotme morale.

Me këto thirrje e konsiderata u përshkuan kumtesat e prurjet e reja në simpoziumin shkencor “Gjergj Kastrioti-Skënderbeu në dokumente të panjohura arkivore të vendeve të huaja”, me rastin e 552vjetorit të ndarjes nga jeta të heroit kombëtar shqiptar.

 I organizuar nga kolegji “Iliria” në mjediset e hotelit
“Grand”, konferenca e mbajtur të premten ka pasur në sfond albumin historik “Gjergj Kastrioti Skënderbeu” të autorit Orof.dr. Eqrem Zenelaj, i botuar dy vjet më parë. 

Në mbi 130 faqe të librit janë përfshirë ekstrakte veprash të ndryshme për Skënderbeun ashtu sikundër edhe portrete, gravura e paraqitje të ndryshme të tij. Si shkas për hulumtime është bërë edhe viti i lindjes së Skënderbeut, i cili, sipas  prof.Zenelajt, nuk është vendosur përfundimisht. 

Vemendje e mëdyshje prej Julius Piskos e deri te Paganeli e Hummeri nëse prijësi i arbërve lindi më 1404, 1406 apo 1414. Strategu i themeleve të shtetndërtimit

Çmimi “Azem Shkreli” për vepër jetësore me gjashtë shkrimtarë në garë

Gjashtë propozime për çmimin kombëtar për vepër jetësore “Azem Shkreli” i janë adresuar Ministrisë së Kulturës në konkursin e sivjetshëm. Tetë propozime për prozë, pesë për kritikë letrare-eseistikë, gjashtë për përkthim, trembëdhjetë për poezi dhe shtatë për poezi në kategorinë e asaj për fëmijë, janë ato që do t’i shqyrtojë juria për çmimet vjetore për letërsi. Konkursi i publikuar nga Ministria e Kulturës, Rinisë e Sportit më 6 dhjetor të vitit të kaluar është mbyllur më 6 janar. Ministria e Kulturës është shprehur e kënaqur me totalin që arrin në 45 propozime. Fituesit do të shpallen në ceremoninë që pritet të mbahet më 17 shkurt, në Ditën e Pavarësisë së Kosovës.

Propozimet për çmimin kombëtar letrar për vepër jetësore "Azem Shkreli", si dhe për çmimet e tjera për letërsi për vitin 2019 bëhen nëpërmjet nominimeve që mund të bëhen nga Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës, Instituti Albanologjik i Prishtinës, Biblioteka Kombëtare e Kosovës, Fakulteti i Filologjisë i Universitetit të Prishtinës, shtëpitë botuese të Kosovës, redaksitë e gazetave dhe revistave letrare-kulturore të Kosovës, asociacionet e shkrimtarëve që veprojnë brenda territorit të Kosovës, organizatat joqeveritare që merren me veprimtari kulturore në Kosovë, personalitetet me reputacion publik dhe autorët e veprave letrare.

Jehona Shyti, drejtoreshë e Departamentit të Kulturës në Ministrinë e Kulturës, ka thënë se këtë vit janë të kënaqur me numrin e propozimeve që ka marrë.

Sipas saj, propozimet këtë vit kanë ardhur nga shtëpitë botuese: “Rozafa”, “Fad”, “Armagedoni”, “Faik Konica”, “Buzuku”, “Beqir Musliu”, “Riza Sheqiri”, “Koliqi”, “Qendra Multimedia”, “Pema”, “OM”, “Dituria Islame”, “Ura” nga Instituti Albanologjik, PEN Qendra e Kosovës, klubi letrar “Nositi”, fondacioni “Miqtë e Bibliotekës” dhe shtypshkronja “Berati”. Emrat e të propozuarve nuk janë bërë publikë nga MKRS-ja pasi, siç ka thënë Shyti, kjo bëhet për arsye që të mos ndikohet te vendimi i jurisë, e cila ende nuk e ka emëruar.

Drejtoresha e Departamentit të Kulturës po ashtu ka thënë se në pajtim me rregulloren për ndarjen e çmimit kombëtar për vepër jetësore “Azem Shkreli” dhe çmimet e tjera në letërsi, është e përcaktuar që çmimet të ndahen në një ceremoni më datën 17 shkurt, në nderim të Ditës së Shpalljes së Pavarësisë së Republikës së Kosovës.

Gjykata Themelorja e Pejës kërkon që të përjashtohet nga rigjykimi i Naser Pajazitajt, lënda kalon në Gjykatën e Ferizajt

Gjykata Themelore e Pejës ka kërkuar nga Gjykata e Apelit që të vetë-përjashtohet nga procesi i rigjykimit të Naser Pajazitajt, i akuzuar për vrasjen e Donjeta Pajazitaj.

Apeli me aktvendim këtë lëndë e ka kaluar për Gjykim në Gjykatën Themelore të Ferizajt.

Siç merr vesh gazeta, arsyetimi i Gjykatës Themelore në Pejë për t'u përjashtuar nga ky rast ka qenë fakti se gjithë gjyqtarët e departamentit përgjegjës kanë marrë pjesë në gjykimin e këtij rasti.

“Kërkesa e Gjykatës Themelore në Pejë-GJA nr 523/19 dt. 27.12.2019 në lëndën PKR. Nr 82/19, ashtu që lënda penale ndaj të pandehurit Naser Pajazitaj, për vepër penale ‘vrasje e rëndë’ dhe veprës “mbajtja në pronësi, kontrolle apo posedim të paautorizuar të armëve” i caktohet Gjykatës Themelore në Ferizaj-Departamenti për Krime të Rënda, për të vendosur lidhur me zhvillimin e procedurës së mëtejme në këtë çështje penale”, thuhet në aktvendim.

Fillimisht Pajazitaj ishte liruar nga veprat që i ngarkoheshin. Megjithatë Gjykata e Apelit e pati prishur vendimin e Gjykatës se Pejës dhe lënda ishte kthyer në rigjykim.

Për të dytën herë Gjykata e Pejës e pati dënuar me burgim të përjetshëm. Ky vendim ishte vërtetuar edhe nga shkalla e dytë në Gjykatën e Apelit, por mbrojtja e të akuzuarit Pajazitaj, përmes kërkesës për mbrojtje të ligjshmërisë janë ankuar në Gjykatën Supreme. Kjo instinacë e ka aprovuar ankesën e mbrojtjes së Pajazitajt dhe rasti sërish është kthyer në rigjykim. Megjithatë Gjykata e Pejës ka kërkuar që mos ta gjykojë për të tretën herë të akuzuarin Pajazitaj. Rigjykimi i tij do të bëhet në Gjykatën Themelore në Ferizaj.

Sipas Prokurorisë Themelore në Pejë, Naser Pajazitaj akuzohej se me 9 nëntor 2015 rreth orës 14:30 në bjeshkët e Strellcit të Komunës se Deçanit, me armë, në mënyrë mizore ka privuar nga jeta të ndjerën Donjeta Pajazitaj. Derisa e ndjera ka qene duke shkuar në punë në këmbë, aty kalon i pandehuri me veturën e tij, e merr të ndjerën, e dërgon në bjeshkët e lartcekura, ku fillimisht e privon nga jeta duke shtënë dy herë në koke të saj, e më pas për të humbur gjurmët të njëjtën e mbulon me disa drunjë dhe largohet nga vendi i ngjarjes. Trupi i të ndjerës gjendet pas më shumë se një muaj.

Herë me letra e herë me video po vazhdon komunikimi nga larg i Vetëvendosjes me LDK-në.

Presidenti del me dekret, e kryetari i VV-së me video të re drejtuar LDK-së

Herë me letra e herë me video po vazhdon komunikimi nga larg i Vetëvendosjes me LDK-në.

Këtë të hënë, përmes një videoje Albin Kurti njoftoi se po e dërgojnë emrin e tij te presidenti që të mandatohet për kryeministër, ani se nuk ka marrëveshje me LDK-në për krijim të Qeverisë.

Pak orë më vonë, presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, e miratoi emrin e Kurtit për kryeministër derisa e ka quajtur “hap të rëndësishëm për krijimin e institucioneve të reja”.

Letrën me emrin e mandatarit, presidenti ia ka dorëzuar menjëherë Kuvendit të Kosovës.

Kështu, bazuar në Kushtetutë, ka nisur rrjedhja e afatit ligjor prej 15 ditësh që Vetëvendosje të arrijë të gjejë partner koalicioni.

Vjosa Osmani, personi më i votuar në LDK, ka folur edhe një herë për nevojën e bisedimeve mes palëve dhe lënien anash të mospajtimeve për arritjen e marrëveshjes.

Bazuar në nenin 95 të Kushtetutës së Kosovës, nëse përbërja e Qeverisë nuk merr shumicën e votave, atëherë presidenti brenda 10 ditësh duhet të emërojë një kandidat tjetër.

Mandatimi i një personi tjetër është sqaruar nga Gjykata Kushtetuese rreth 6 vjet më parë.

Sipas kësaj gjykate, është në diskrecion të presidentit të vendosë nëse do t’ia japë edhe një mundësi partisë që ka fituar shumicën në Kuvend, apo të kërkojë nga partitë e tjera nominimin e kandidatit për kryeministër.

“Nuk duhet të përjashtohet që presidenti i Republikës mund të vendosë t'i japë të njëjtës parti ose koalicion edhe një rast për të propozuar kandidatin tjetër, që mund të jetë i suksesshëm në formimin e Qeverisë së re, duke marrë votat e nevojshme në Kuvend. Gjykata konsideron se presidenti i Republikës duhet të vlerësoje se cila është gjasa më e madhe që një parti politike ose koalicion të propozojë kandidatin për kryeministër, i cili do të marrë votat e nevojshme në Kuvend për formimin e Qeverisë së re”, thuhet ndër të tjera në aktgjykimin e Kushtetueses.

Mandatimi i kryetarit të Vetëvendosjes, Albin Kurti, për kryeministër është bërë pas tre muajsh e gjysmë nga mbajtja e zgjedhjeve.

Presidenti i Kosovës Hashim Thaçi paralajmëron Kurtin, kërkon të pranojë ose refuzojë nominimin për kryeministër

Formim sa më të shpejtë të qeverisë së re, kanë kërkuar sërish ish-ambasadori i misionit të OSBE-së në Kosovë, William Walker dhe presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi.

Pas takimit gjatë së dielës, Thaçi, duke folur për formimin e mundshëm të qeverisë, ka thënë se është në vullnetin e spektrit politik ta përmbyllë procesin e formimit të institucioneve.

Ai ka shtuar se shpreson që lideri i Vetëvendosjes, Albin Kurti nuk do të marrë shumë kohë për ta pranuar pozitën e mandatarit të qeverisë, përndryshe, siç thotë, duhet ta deklarojë refuzimin.

Derisa, Walker, duke treguar se sa krenar është për arritjet e Kosovës, ka thënë se këtij vendi i duhet qeveria sa më shpejt.

“Mendoj se Kosovës i duhet qeveria, tashmë keni humbur 100 ditë, sot është dita e 101-të apo 102-të, dhe shpresoj që nuk do të zgjasë edhe shumë çështja e formimit të qeverisë dhe Kosova të kthehet në rrugën e progresit, atë që të gjithë në Kosovë e duan dhe më e rëndësishme mbetet që të jeni vend i suksesshëm në Evropën Qendrore”, ka deklaruar ai.

E videon e cila javën e kaluar u shpërnda në rrjetet sociale, ku shihej se Thaçit nuk ia zgjaste dorën Walkeri, e demantoi ky i fundit.

Ish-ambasadori i misionit të OSBE-së në Kosovë, i cili po qëndron në vend në shënimin e 21-vjetorit të masakrës së Reçakut, ka pasur takim edhe me kreun e Lëvizjen e Vetëvendosje dhe atë të Lidhjes Demokratike të Kosovës, nga edhe ku ka kërkuar që sa më shpejt të formohen institucionet.

Edhe tre muaj pas përfundimit të zgjedhjeve, Lëvizja Vetëvendosje dhe LDK-ja kanë dështuar të arrijnë marrëveshje për bashkëqeverisje.

Prandaj, prej gjashtë muajsh, Kosova vazhdon të funksionojë me qeveri në dorëheqje.

Presidenti Hashim Thaçi, mesazh Albin Kurtit: Refuzoje nëse nuk je i gatshëm për të qeverisur

Albin Kurti nuk ka edhe shumë kohë që t’i dërgojë presidentit emrin e mandatarit për formimin e Qeverisë.

Ky ka qenë paralajmërimi i kreut të shtetit, Hashim Thaçi për Kurtin gjatë së shtunës, të cilit i ka kërkuar të refuzojë këtë përgjegjësi, nëse nuk është i gatshëm për të qeverisur.

Thaçi ka thënë se tashmë ka vendosur nënshkrimin e tij në vendimin për ta mandatuar Kurtin, dhe se po pret që edhe kryetari i Vetëvendosjes t’i shkojë në zyrë dhe ta firmosë atë vendim.

Paralajmërimi tjetër i Presidentit ka qenë ai se vendi nuk do të vazhdojë të jetë i bllokuar për kohë të gjatë, duke lënë të kuptohet se mund t’i dëgjojë edhe zgjidhjet e partive tjera.

“Kosova edhe gjatë nuk do të jetë e bllokuar, do t’i shikojmë të gjitha mundësitë dhe variacionet politike që kanë partitë për respektimin e vullnetit qytetar”, ka thënë  presidenti i Kosovës Hashim Thaçi.

Në anën tjetër, kanë vazhduar edhe më tutje mospajtimet ndërmjet VV-së dhe LDK-së për arritjen e marrëveshjes për bashkëqeverisje.

Kreu i LDK-së, Isa Mustafa, ka deklaruar në një intervistë për portalin Koha.net se nuk mund të bisedojë me të njëjtën logjikë si të Vetëvendosjes.

“Nuk është LDK-ja, ajo që kërkoi të kthehemi para datës 26 dhjetor 2019, por LVV-ja, sepse ne si LDK, ecurinë e marrëveshjes e kemi lënë pikërisht para 26 dhjetorit. Dhe, LDK-ja nuk mund të negociojë me logjikën e aktit të kryer të LVV-së. Ne nuk jemi në luftë; vetëm me logjikën e luftës okupohet territori i një vendi, pastaj i thuhet eja të merremi vesh për territorin tjetër, por këtë që e kam okupuar mbetet i imi!?”, ka thënë Mustafa.

Tutje, Mustafa e ka quajtur “ese ideologjike” letrën e fundit të Albin Kurtit, në të cilën LDK-së i kërkon të heqë dorë nga shkarkimi i Glauk Konjufcës nga pozita e kryetarit të Kuvendit.

F.B.