Koronavirus Covid-19, një krijim artificial nga laboratori i armëve biologjike kineze, apo si?

Kopertina e librit: Dean Koontz – Sytë e Errësirës

Përgatiti e përktheu Arben Çokaj

Një libër i çuditshëm, që nuk dimë si ta konsiderojmë, trillim, si libër parashikues i të ardhmes, apo si një libër, ku dalin në mënyrë letrare disa sekrete të shteteve të ndryshme, që kanë të bëjnë me armët biologjike, si puna e këtij Koronavirusit Covid-19, i cili edhe në libër trajtohet, sikur u prodhua në laboratorin kinez të armëve biologjike, në periferi të qytetit Wuhan, ku edhe shpërtheu Koronavirusi në vitin e kaluar.

Libri në fjalë, i shkruar si trillim, nga Dean Koontz dhe i botuar së pari në shkurt 1981, nën pseudonimin Leigh Nichols, është edhe një libër bestseller, por më pas është vjedhur dhe ka humbur… Pra, agjenturat e ndryshme bëjnë punën e vet…

Tani që historitë e treguasra në libër po ngjasojnë kaq shumë me një ngjarje të vërtetë, me shpërthimin e virusit korona, Covid-19, përmbajtja e librit ka marrë një rëndësi të veçantë. Unë e gjeta librin në anglisht, në PDF, dhe po e publikoj një pjesë edhe këtu në vijim, ndërsa versionin në PDF, po e bashkangjis këtu për shkarkim, për ata që janë të interesuar ta lexojnë në origjinal.

PJESË NGA LIBRI, KU LITET PËR KORONAVIRUSIN, QË AUTORI E QUAN WUHAN-400:

“Mua nuk më intereson filozofia apo moraliteti i luftës biologjike”, tha Tina. “Tani për tani, unë dua të di se si dreqin Danny u infektua në këtë vend.”

“Për ta kuptuar këtë” – tha Dombey, “duhet të shkoni njëzetë muaj më pas. Ishte pak a shumë në atë kohë, kur një shkencëtar kinez me emrin Li Chen dezertoi në Shtetet e Bashkuara, duke marrë një regjistrim në disketë të një prej gjërave më të rëndësishme dhe më të rrezikshme: një armë e re biologjike e një dekade. Ata e quanin materialin ‘Wuhan-400’, sepse ai u zhvillua/krijua në laboratoret e tyre RDNA (një sekuencë DNA që codon për ribosomal RNA), në periferi të qytetit Wuhan, dhe kjo ishte tendosja e vlefshme e katërqindtë e mikro-organizmave të krijuar nga njeriu në atë qendër kërkimesh.”

“Wuhan-400 është një armë perfekte. Ajo prek vetëm njerëzit. Asnjë krijesë e gjallë nuk mund ta mbajë atë. Dhe ashtu si sifilizi, Wuhan-400 nuk mund të mbijetojë jashtë një trupi të gjallë të njeriut, për më shumë se një minutë, gjë që do të thotë se ai nuk mundet të kontaminojë në mënyrë permanente objektet ose vende të tëra në atë mënyrë siç bën antraksi, dhe që mund ta bëjnë edhe mikro-organizmat e tjera virulente. Dhe kur mbartësi skadon, Wuhan-400 brenda tij mbaron pak kohë më pas, aq shpejt sa temperatura e trupit të bjerë poshtë tetëdhjetë e gjashtë gradë Fahrenheit (30oC). (Trupi i njeriut e ka temperaturën 36,5-36,7oC). A e shikon avantazhin e gjithë kësaj?”
Tina ishte tepër e zënë me Danny-n për të menduar rreth asaj që Carl Dombey po i thoshte, por Elliot e dinte se çfarë donte të thoshte shkencëtari. “Nëse unë ju kuptoj, kinezët mund ta përdorin Wuhan-400 për të pastruar totalisht një qytet ose një vend, dhe pastaj nuk do t’u duhet atyre fare që të bënin një eksperimet hileqar dhe të shtrenjtë për dekontaminimin, para se ata të hynin brenda dhe ta pushtonin territorin.”

“Pikërisht,” – tha Dombey. “Dhe Wuhan-400 ka të tjera avantazhe të ngjashme e të rëndësishme përkundër agjentëve biologjikë më të njohur. Për një gjë, ju mund të bëheni mbartës i infeksionit vetëm 4 orë, pasi keni rënë në kontakt me virusin. Ka një periudhë inkubacioni tepër të shkurtër. Një herë infektohesh, dhe asnjë nuk mund të jetojë më shumë se njëzetekatër orë. Shumica vdesin brenda dymbëdhjetë orëve. Është më i keq se virusi Ebola në Afrikë – pafundësisht më keq. Norma e vrasjeve nga Wuhan-400 është njëqind për qind. Asnjë nuk supozohet se mund të jetojë. Kinezët e kanë testuar atë, një Zot e di se në sa të burgosur politikë. Ata nuk ishin kurrë në gjendje të gjenin një anti-trup apo antibiotik, që mund të ishte efektiv kundër tij. Ky virus migron në qelizat e trurit, dhe atje fillon e sekreton…

një toksinë, që ha drejtpërdrejtë indet e trurit, si acidi i baterisë që shpërbën lëpushën. Ai shkatërron pjesën e trurit, që kontrollon të gjitha funksionet automatike të trupit. Viktima thjeshtë pushon të ketë një puls, organe funksonale, ose ndonjë përpjekje për të marrë frymë.”
“Dhe kjo është sëmundja, të cilës i mbijetoi Danny?” – tha Elliot.
“Po,” tha Dombey. “Për aq sa dimë, ai është i vetmi i mbijetuar deri tani.”
Tina kishte tërhequr batanijen nga krevati dhe e palosi atë përgjysmë, në mënyrë që të mund ta vendoste Danny-n mbi të, për udhëtim jashtë Eksploruesit. Tani ajo po e shikonte fëmijën nga puna e paketimit, dhe i tha Dombey-t, “Po pse ishte infektuar ky ndopak?”
“Ishte aksident,” tha Dombey.
“E kam dëguar këtë edhe më parë.”
“Këtë herë është e vërtetë,” tha Dombey. “Pasi Li Chen dezertoi me të gjitha të dhënat rreth Wuhan-400, ai u soll këtu. Ne filluam menjëherë të punojmë me të, duke u përpjekur të krijojmë një duplikim të saktë të virusit. Në një periudhë të shkurtër, ne e bëmë atë. Pastaj filluam të studiojmë virusin, duke kërkuar për një vegjë, që të kapemi në atë që e kishin mbikqyrur kinezët.”
“Dhe dikush u tregua i pakujdesshëm,” tha Elliot.
“Më keq,”, tha Dombey. “Dikush u tregua i pakujdesshëm dhe i marrë. Pothuajse para 13 muajve, kur Danny dhe djemtë e tjerë në trupën e tyre, ishin në daljet e tyre të mbijetesës dimërore, një prej shkencëtarëve tanë, një bir kurve i vërtetë, me emrin Larry Bellinger, kontaminoi aksidentalisht vetveten, ndërsa po punonte vetëm në një mëngjes në laborator.”

(E kështu historia vazhdon si më poshtë…)

Lamtumirë Hero i Dukagjinit!!!

Kur vriten luftëtarët e lirisë në mënyrë makabre, vitet liria.

Nga Flori Bruqi 

Vrasjen e rëndë në qytetin e Pejës e ka konfirmuar zëdhënësi i Prokurorisë, Shkodran Nikçi.

“Prokurori kujdestar i Departamentit të Krimeve të Rënda së bashku me njesitë policore, kanë dalë në vendin e ngjarjes, dyshohet se ka qenë një trup i pajetë. Prokuroria dhe policia janë duke marrë masat e nevojshme për ndriçimin e rastit”, ka thënë Nikçi.

Qerim Kelmendi ish luftëtar i UÇK, u gjet sot  i vrarë në Zahaçin  e Pejës.. ! Ai u gjend i djegur në veturën e tij ...

Duke qënë se i ndjeri kishte folur shumë për luftën e UÇK-së  dhe rolin e politikës shqiptare të asaj kohe ,  pikëpyetjet dhe paqartlsitë janë të dukshme ..për të afërmit dhe ka vend për hetime të thella , speciale.

Vallë kush dhe përse  të  vranë  o Liberator i   Dukagjinit  dhe martir i lirisë  !

Lamtumirë  Hero, lamtumirë Qerim trimi ... Qoftë i lehtë dheu i Mëmëdheut  që ti e deshe shumë .. Ngushëllime  vëllëzërve ,miqve e të afërmve .. !Une humba nje mik Mëmëdheu ,Kosova dhe Dukagjini  humbi nje trim dhe sherbetor te zellshem të shqiptarizmit!.

Qerim Kelmendi dikur kishte zbuluar detaje të vrasjes së Ilir Konushefcit.

Qerim Kelmendi, ish-ushtar i UÇK-së, është personi që u gjet i vrarë sot në orët e para të mëngjesit, në Pejë.

Sipas Policisë së Kosovës, Kelmendit së pari ishte vrarë e pastaj djegur në veturë e tij, kurse trupi i është gjetur i karbonizuar.

Vendit të ngjarjes i janë përgjigjur njësitet relevante të sektorit rajonal të hetimeve të DRP-së në Pejë, Njësitë e specializuara të Sektorit të NJSO-së " K9" , si dhe prokurori i shtetit dhe ekipi mjekësor, të cilët kanë konstatuar vdekjen e viktimës.

Gjatë shikimit të vendit të ngjarjes është konstatuar se vetura e djegur është e tipit VW  Passat me targa vendore.

Në njoftim thuhet se Sektori Rajonal i Hetimeve pranë Drejtorisë Rajonale të Policisë në Pejë(DRP), në bashkëpunim të plotë me prokurorin e shtetit janë duke u marrë të gjitha veprimet hetimore për të sqaruar rrethanat e këtij rasti të cilësuar ‘vrasje’ dhe janë duke u bërë përpjekje maksimale për të identifikuar kryesin ose kryesit e mundshëm.

Kelmendi dikur kishte zbuluar detajet rreth vrasjes të ish-figurave kryesore të luftës, që ndërlidheshin edhe me politikën.


Përmes një postimi në Facebook, Kelmendi kishte folur edhe për vrasjen e Ilir Konushevcit.

Madje, ai kishte hedhur akuza të rënda ndaj shtetit shqiptar, duke shkruar se dosja e vrasjes së Ilir Konushevcit dhe Hazir Malës është e blinduar në arkivat e Shqipërisë.

Kjo, sipas Kelmendit ishte bërë me urdhër të Fatos Nanos.

Qerim Kelmendi është vëllau i poitikanit dhe publicistit shqiptar  Ibrahim Kelmendit, ish-anëtarit të Lëvizjes Popullore të Kosovës.(LPK-së)i cili është në mjekim e sipër në SHBA.

Ndërkohë, që familjarët e Qerim Kelmendit, kanë filluar reagimet e tyre nëpër rrjetet sociale, për vrasjen e vëllait të tyre.


Reagimi i fundit vjen nga vëllai i tij Osman Kelmendi.


Ai ka shkruar duke thënë se u prehtë në paqe ushtari i orëve të para të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

“Sot vëllai im Qerim Kelmendi, u bë bashkë me Ilirin dhe Adrianin! U prehtë në paqe ushtari i orëve të para të UÇK-së Qerim Kelmendi”, ka shkruar Osman Kelmendi.

Për vrasjen e Qerim Kelmendit ka reaguar edhe vëllai i tij, Ibrahim Kelmendi nga Amerika : 

“Dorë e zgjatur vrastare e Serbisë, mallkimi dhe turpi ju mbulofshin”, ka shkruar Ibrahim Kelmendi në Facebook.

Presidenti Hashim Thaçi ka reaguar pas vrasjes së ish-luftëtarit të UÇK-së Qerim Kelmendit .

Ai ka thënë se vrasja tinëzare e Kelmendit e ka tronditur atë dhe gjithë Kosovën, derisa i ka bërë thirrje organeve të drejtësisë që ta zbardhin këtë vrasje sa më parë dhe kryesit e saj të dalin para drejtësisë.

I pari i vendit u ka shprehur ngushëllime familjarëve dhe bashkëluftëtarëve të Qerim Kelmendit, derisa i ka siguruar se krejt  mekanizmat ligjorë të shtetit do të vihen në funksion për zbardhjen e kësaj vrasje.

Për këtë vrasje ka reaguar edhe Organizata e Veteranëve të Luftës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

“Organizata e Veteranëve të Luftës së UÇK-së reagon ashpër në lidhje me vrasjen e më pastaj djegien e luftëtarit të orëve të para të luftës së UÇK-së Qerim Kelmendi. Vrasja e bashkëluftëtarit tonë është një lajm shumë i dhimbshëm për ne. Kërkojmë nga organet e drejtësisë, që sa më shpejt ta zbulojnë këtë krim dhe përgjegjësit të marrin dënimin e merituar”, thuhet në reagim.

Qerim Kelmendi ishte anëtar i Lëvizjes Popullore të Kosovës (LPK) dega brenda Kosovës dhe së bashku me vëllain e tij, Ibrahimin ishin pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës qysh në fillimet e saj.

Madje, Qerimi kishte thënë se ishte plagosur në gusht vitit 1996, duke qenë kështu i plagosuri i parë i UÇK-së.

Qerim dhe Ibrahim Kelmendi ishin akuzuar për vrasjet e pasluftës në Kosovë, nga dëshmitari i mbrojtur i Prokurorisë Speciale, Shkumbin Mehmeti, i cili ka qenë pjesë e një grupi kriminal që kreu këto vrasje.

Sipas Shkumbin Mehmetit, vëllezërit Ibrahim dhe Qerim Kelmendi kanë urdhëruar vrasjen e deputetit të Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK), Smail Hajdaraj dhe vrasjen e kolonel Tahir Zemajt.

 Shkumbin Mehmeti

"Vrasja e deputetit të LDK’së, Smail Hajdari, dhe ajo e Tahir Zemajt, është bërë me urdhër të vëllezërve Ibrahim dhe Qerim Kelmendi. Kështu ka thënë Shkumbin Mehmeti, i cili bënte pjesë në një grup vrasësish me dy vëllezërit.

Mehmeti, i dënuar me 30 vjet burgim, për vrajsjen e policëve të UNMIK’ut në vitin 2004, ka dhënë një rrëfim ekskluziv në Klan Kosova për veprimtarinë e një grupi të njerëzve që kryen disa prej rasteve më të rënda kriminale të pasluftës, përfshirë vrasjet politike.

Mehmeti tash është dëshmitar i mbrojtur i Prokurorisë Speciale të Kosovës.

Ndonëse fillimisht është menduar se Mehmeti do të flasë i maskuar, ai ka kërkuar që këtë ta bëjë me zë dhe me fytyrë, pa u fshehur."

Dëshmitari i mbrojtur i Prokurorisë Speciale kishte thënë po ashtu se Qerim Kelmendi dhe vëllai i tij, Ibrahimi, kishin ngarkuar Florim Ejupin me detyrë për vrasjen e Xhavit Halitit, ish-deputet i PDK-së – por se plani për vrasjen e tij ka ngecur.

Vëllëzrit qerim dhe Ibrahim Kelmendi 

Këto akuza Qerim Kelmendi i kishte quajtur telenovela.

“Telenovela që po tjerret qe 10 vite! E paska zbulue Makinën me Avull !”, kishte thënë Qerim Kelmendi për medie.

Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, ka reaguar pas vrasjes së ish-ushtarit të Ushtrisë Çliritmare të Kosovës, Qerim Kelmendi.

Kurti ka bërë të ditur se lajmin për vrasjen e Qerim Kelmendit e ka mësuar nga ministria e më pas nga media.

Kryeministri  Albin Kurti ka thënë se 21 vjet pas luftës, në kohë të paqes, askush nuk duhet të jetojë me ndjenjën e frikës e sidomos ata që sakrifikuan më së shumti.

Qerim Kelmendi dhe Ilir Konushevci 

Në reagimin e bërë, shefi i ekzekutivit ka theksuar se policia dhe prokuroria duhet ta hetojnë me gjithë kapacitetin e tyre këtë vrasje mizore që është më shumë se krim.

“Organizata e Veteranëve të Luftës së UÇK-së reagon ashpër në lidhje me vrasjen e më pastaj djegien e luftëtarit të orëve të para të luftës së UÇK-së Qerim Kelmendi.

 Vrasja e bashkëluftëtarit tonë është një lajm shumë i dhimbshëm për ne. Kërkojmë nga organet e drejtësisë, që sa më shpejt ta zbulojnë këtë krim dhe përgjegjësit të marrin dënimin e merituar”, thuhet në komunikatë.

Tutje, në këtë komunikatë thuhet se kur vriten luftëtarët e lirisë në mënyrë makabre, vitet liria.

“Kur vriten luftëtarët e lirë në kohë paqe e në mënyrë makabre, vritet liria. Ngushëllime familjes dhe shokëve të tij”, thuhet në komunikatë.

Por cili kishte qenë raporti i Qerim Kelmendit me Fatmir Haklaj nga Tropoja i cili vjen nga familja e Hakljave.

Kelemendi në vitin 2013 ishte pyetur edhe për raportet më Fatmir Haklaj. Në një intervistë të dhënë për DITA-n në vitin 2013, ai i rrëfen detaje të këtyre kohëve

“Pra siç ju thashë Fatmir Haklaj ka shprehur dëshirën me na dal në ndihmë, neve si UÇK, por unë personalisht gjatë një takimi i kam thënë tekstualisht: 

“Fatmir, ti sot je në gjak me një pjesë të kësaj treve dhe ndihma jote karshi nesh nuk shihet mirë nga kundërshtarët e shumtë që ti ke, ndaj më e udhës është që me ne të rrish indiferent, sepse neve nuk na leverdis të jemi në sy të keq nga një pjesë e Malësisë së Madhe”. 

Fatmiri e ka mirëpritur këtë këshillë timen. Madje atë natë ai ka ardhur vonë në takim dhe mbante kapuç, dhe ja vura në dukje këtë fakt duke i thënë : “a po shef se edhe tek ne po vjen gjysmë i fshehur, ilegal”.

“Në disa raste Fatmir Haklaj na ka ndihmuar sepse ka qenë një periudhë kur Fatos Nano kishte urdhëruar që bazat tona të mbyllen medeomos për shkak të presionit që i bënin ndërkombëtarët e sidomos anglezet dhe italianët.

 Sepse deri atëherë edhe ndërkombëtaret që më vonë u rreshtuan me ne, ishin kundër nesh dhe akoma po përkrahnin Serbinë ...

Nga proza tregimtare e shkrimtarit Sotir Athanasi

Akademik Prof.dr. Eshref Ymeri,Ph.D

Duke lexuar çdo vepër artistike, lexuesi ivëmendshën rri e përsiat në heshtjen e vet. Dhe është epamundur që lexuesi të mos bjerë në përsiatje kur lexondiçka nga krijimtaria artistike e shkrimtarit aq origjinalSotir Athanasi. Krijimtaria e tij, sidomos në gjininë etregimit, është fort mbresëlënëse.

Para do kohësh lexova përmbledhjen e tij me tregime,me titull “Romancë nën Harkun e Triumfit”.Fati i shkrimtarit Sotir Athanasi dhe i vetë veprës sëtij artistike, janë çelësi për zbërthimin e idesë së saj.

Vepra e tij është gjithmonë unikale dhe origjinale: në tëështë ngjizur personaliteti i papërsëritshëm i autorit të saj.Pikërisht mbi këtë veçori të krijimtarisë së tij artistikembështetet këndvështrimi i veçantë i interpretimit të saj,që shërben si mënyrë e leximit të kësaj përmbledhjeje metregime përmes personalitetit të autorit.

Kur e mbarova së lexuari përmbledhjen në fjalë, mëerdhi ndër mend një shprehje e bukur e Viktor Hugoit(Victor Marie Hugo - 1802-1885), i cili thoshte:“… shkrimtarët duhen gjykuar… në përputhje medisa ligje të pandryshueshme… të artit dhe me disa ligjetë veçanta që lidhen me personalitetin e secilit prej tyre”.

Dhe me të vërtetë: shkrimtari Sotir Athanasi e tërheqlexuesin si me magji me natyrshmërinë e rrëfimit. 

 Aimund të ndodhet në një kafene me miq apo të njohur,mund të gjendet duke shëtitur me ta diku jashtë qytetit,mund të jetë duke udhëtuar me makinë, me tren apo meavion dhe aty për aty, në vetëdijen e tij vjen e merr formënjë subjekt tregimi me përmbajtje mjaft emocionuese.

Tema e çdo tregimi të tij është objekt i fantazisëkrijuese të autori, çka e bën lexuesin të mos e lëshojëlibrin nga dora, deri në faqen e fundit. 

Tema të tilla, si ajoe dashurisë me ecuri fatlume apo me fat plot trishtim,tema e marrëdhënieve prindër-fëmijë, tema e ballafaqimittë së mirës me të keqen, tema e miqësisë, tema e tradhtisë,tema e kristalizimit të karakterit të njeriut, tema emirënjohjes dhe e mosmirënjohjes, tema e luftës sëklasave në kushtet e diktaturës komuniste, tema edhimbshme e braktisjes së vendit pas vendosjes sëpluralizmit, tema e vlerësimit të talenteve, tema eindiferentizmit të shqiptarëve, e mishëruar aq bukur nëtregimin “Kompleksi Gjenoveze”, janë me të vërtetëmallëngjyese dhe herë-herë marrin nota prekëse, deri edhengashëruese.

Shkrimtari Sotir Athanasi, me mjeshtërinë e magjisësë fjalës artistike, e përcjell lexuesin nga njëri tregim tetjetri, duke ia mbajtur pezull kërshërinë për fundin esecilit prej tyre. Ai ka një talent të veçantë për ta bërëlexuesin përjetues të emocioneve të veta. 

Një dhunti tëtillë e zotërojnë vetëm shkrimtarët e talentuar.

Tregimet e këtij shkrimtari bin në sy për teknikën ehollë letrare, për analizën e thellë të gjendjeve emocionaletë personazheve, në bashkërendim me një subjektbefasues. 

Ai e njeh mirë botën e brendshme dhe shijen elexuesve dhe di se si t’i ndezë emocionet e tyre. 

Prandajme përmbajtjen e tregimeve të veta ai e trondit fantazinë e tyre. 

Mjaft oigjinal është stili i tregimeve të shkrimtarit. Ai përdor dy mënyra për shtjellimin e idesë së tyre.

 Të parënia përcjell lexuesit me mjete artistike, duke i krijuarpërshtypjen, sikur shkrimtari “e ka arratisur veten” ngapërmbajtja e tyre.

 Mënyrën e dytë, në vetëdijen e lexuesit,ai e rrezaton me gjuhën e personazheve ose mepërsiatjet e veta fort tërheqëse. 

Pra, në tregimet e tij aiështë herë “i arratisur”, herë i pranishëm.Ky lloj stili në rrëfimtarinë e shkrimtarit SotirAthanasi më kujton një thënie fort kuptimplote tëshkrimtarit realist francez Gustav Flober (GustaveFlaubert - 1821-1880), cili theksonte: “Ashtu si puna e Hyjnisë, shkrimtari në librin e vetduhet të jetë kudo dhe askund, i padukshm dhe ikudondodhur’.

Këtë ide të shkrimtarit francez e çon më tejshkrimtari rusoamerikan Vladimir Nabokov (1899-1977): “... në veprat, në të cilat autori është i padukshëm nënjë mënyrë ideale, prapëseprapë ai është i pranishëm nëtë gjithë librin dhe mungesa e tij vjen e shndërrohet nënjë prani plot shkëlqim”.

 Në prozën tregimtare të shkrimtarit Sotir Athanasi tëlë mbresa të fuqishme strukturimi i saj, thënë ndryshe,kompozicioni, pra, ndërtimi i tërë elementeve tëpërmbajtjes së saj.

 Përshtypje të veçantë i bën lexuesitkompozicioni i brendshëm i tregimeve të tij, i mishëruarmjeshtërisht në vizatimin e portreteve të personazheveapo në përshkrimet e mjedisit.

Tregimi me titull “Mbi një diskutim në kohën… e Konicës” të zhyt në vramendje të thella. 

Heroinë kryesoree atij tregimi është ajo fshatarja anglezedyzeteshtatëvjeçare, Susan Boyle, që ishte paraqitur parajurisë për të konkurruar me këngën e një këngëtareje tëmadhe amerikane. 

Paçka se jurisë ajo ju duk një profanehesapi, kur filloi ekzekutimin e këngës, atë dhe sallën ingriti peshë nga entuziazmi. 

 Dhe shkrimtari SotirAthanasi, i cili Shqipërinë e do si jetën e tij, e vazhdonrrëfimtarinë me nota tejet emocionuese:

“Ishte hera e parë që atë sallë e atë juri ne e pamë, jovetëm për të mbushur kohën me një program që përfundoinë diçka, lidhja, e cila, ndonëse me dhimbje, trokiste nëatë “institucion” me emrin MENDËSI.

Sa shekuj larg qëndrojmë ne?

Domethënë shoqëria jonë shqiptare nga gjëra të tilla,të cilat jemi mësuar t’i gjejmë vetëm nëpër përralla…

Skepticizmi im këtu duhet ta ketë, mbase, me shumëtë drejtë, origjinën.

 Tatëpjeta për një popull aty duhet tëketë konturuar zanafillën dhe mbrapshtësia, kjo fqinjë errezikshme, sigurisht që aty banon, edhe pse s’kuptohet qëtroket bindshëm në prag…”.

Me përmbajtjen e këtij tregimi, shkrimtari ka hyrëthellë në pasqyrimin e disa dukurive sociale në vendintone. 

 Përmes një të vërtete konkrete, të shpalosur nërrëfimin për atë fshataren angleze që doli për të kënduarpara jurisë, ai ka zbuluar dy të vërteta artistike:

Së pari, ai, tërthorazi, e vë theksin te roli i punës dherëndësia e saj në formimin e personalitetit të njeriut, çkaduhet të gjejë vlerësimin e duhur nga ana e shtetit dhe estrukturave përkatëse të shoqërisë. 

Mos vallë ajo fshatarjaangleze pati vendosur të paraqitej në konkurs për tëkënduar para jurisë pa një përgatitje paraprake? Kurrsesi.

Nuk mund të mos imagjinohet se sa kohë e gjatë i ështëdashur asaj të punojë me vetveten për mënyrën eekzekutimit të këngës së asaj këngtares amerikane, për tëarritur deri në atë nivel kur u prezantua para jurisë. 

Puna egjatë dhe e palodhur e asaj fshatareje të thjeshtë angleze, ecila e la pa mend jurinë dhe publikun në sallë memjeshtërinë e ekzekutimit, më sollën në kujtesë njëvlerësim të jashtëzakonshëm të shkrimtarit, publicistit dhepersonalitetit politik francez Emil Zola (Émile Zola -1840-1902). 

 Pikërisht për punën. Ai thotë:

“Unë kam pasur të vetmin besim, të vetmen forcë:punën... punën! Kini parasysh, zotërinj, se puna është ivetmi ligj që drejton botën. 

Jeta nuk ka tjetër qëllim,ekzistenca nuk ka tjetër kuptim dhe të gjithë ne vimë nëkëtë botë vetëm për të marrë pjesë në punën e përbashkëtdhe mandej të zhdukemi”. 

Së dyti, shkrimtari nxjerr në pah rolin e talenteve nëzhvillimin e shoqërisë. 

 Duke mos i vlerësuar talentet,qoftë shteti, qoftë shoqëria, atëherë, siç e nënvizonshkrimtari me shumë të drejtë, “fillon tatëpjeta e njëpopulli”. 

Por në mjediset e shqiptarëve harrohet një faktmjaft interesant: njerëzit e talentuar janë edhe më tëguximshmit në jetën e shoqërisë, prandaj edhe fjala e tyreduhet dëgjuar me shumë vëmendje.

Para disa ditësh, Kryeministri Rama u ndal me njëfjalim para studentëve të Fakultetit të Mjekësisë, nëceremoninë e diplomimit në Pallatin e Kongreseve. 

Gjatë fjalës së kreut të qeverisë, nga të pranishmit u dëgjua një student të flasë me zë të lartë kundër tij, duke theksuar fenomenin shqetësues të largimit të të rinjve jashtëShqipërisë për të punuar atje si mjekë. 

Studenti theksoi sediplomat e tyre shërbejnë si bileta për jashtë vendit. 

 Përfatkeqësinë e shqiptarëve, Kryeministri Rama, në vend qëtë reagonte krejtësisht me gjakftohtësi, ta ftonte pranëvetes atë student, të mësonte se kush ishte ai student,ç’rezultate kishte pasur në mësime dhe t’i dëgjonte meshumë vëmendje shqetësimet e tij, reagoi në një mënyrëfare të pahijshme, duke iu dejtuar të pranishmëve që të përgatitnin një recetë për kurimin e tij, pra, duke e fyerpublikisht. 

Pak më vonë, në një emision televiziv, u bë editur se ai student i përket sërës së ekselencës, prandajedhe në atë takim iu drejtua Kryeministrit Rama me njëguxim qytetar shembullor. 

Por shokët e tij studentë nësallë, në vend që të shpreheshin njëzëri në përkrahje të tij,duartrokitnin kryeministrin me një servilizëm të pështirë.

Në atë takim, me reagimin ndaj atij studenti shumë tëtalentuar, Kryeministri Rama zbuloi kompleksin einferioriteti që e bluan përbrenda në çdo hap të jetës së tij.

Prandaj edhe ndaj çdo vërejtjeje që i bëjnë publikisht tërinj dhe qytetarë të guximshëm të vendit tonë, ai reagonsikur ta kishte pickuar grenza. 

Pra, ja ku shfaqet në mënyrë të shëmtuarin diferentizmi i shqiptarëve, të cilin shkrimtari SotirAthanasi e stigmatizon artistikisht në këtë përmbledhjeme tregime.

Proza tregimtare e këtij shkrimtari ta ngroh shpirtin.

Kjo për faktin se të vërtetën jetësore ai e ka idhull tëkrijimtarisë artistike, paçka se e vërteta ngjall edheqëndrime kundërvënëse në jetën e njerëzve. 

Dhe kjo ështëe shpjegueshme, sepse jeta nuk karakterizohet nga gjëravetëm ideale dhe këtu qëndron edhe bukuria e saj.

Santa Barbara, Kaliforni25 shkurt 2020