Aleksandër Vuçiç : Ku është Ukshin Hoti?

 

Shkruan : Flori Bruqi,PHD

Në maj të vitit 1999, ndërsa NATO-ja po bombardonte Jugosllavinë për të detyruar regjimin serb të përfundonte fushatën e tij të dhunës në Kosovë, aMagjistri dhe profesori  i shquar disident shqiptar etnik Ukshin Hoti u lirua nga burgu dhe nuk u pa më i gjallë. 

Mëngjesin e 16 majit 1999, një gardian hyri në qelinë e Burgut të Dubravës në Burim të Dardanisë , të burgosurit politik Ukshin Hoti dhe i tha atij të bëhej gati të dilte nga burgu ku po mbahej.

Profesor Mr.sci.Ukshin  Hoti nuk kishte asnjë veshje të tij përveç një jeleku që i kishte sjellë motra e tij, kështu që shoku i tij Gani Baliu, gjithashtu i burgosur politik, i dha një pulovër ngjyrë vishnje dhe një këmishë me mëngë të gjata që mbante në qeli. 

 “Nuk e mbaj mend se kush m’i solli, por ishin shumë të mëdha për trupin tim. Kisha rroba të tjera, prandaj ia dhashë”, tha Baliu.

 “Ishin fiks për trupin e tij të gjatë. Nuk i kisha veshur kurrë.”

 Një tjetër i burgosur i dha  Ukshin Hotit një palë xhinse dhe ai tani ishte gati për t’u liruar. 

 I burgosur për aktivizim politik Burgu u Dubravës në Kosovë. 

 Në atë kohë, Prof.Ukshin Hoti ishte kryetar i Partisë së Unitetit Kombëtar Shqiptar, UNIKOMB, e cila mbronte bashkimin e shqiptarëve në një shtet të vetëm. 

Ai po vuante dënimin me burg pasi u dënua sipas ligjit jugosllav për “rrezikim të rendit kushtetues”. 

 Ukshin Hoti ishte arrestuar dhe burgosur disa herë nga autoritetet jugosllave në vitet 1980 dhe 1990 për shkak të aktivizmit të tij për çështje shqiptare, të cilin regjimi e shihte si përmbysje të rendit të vendosur.

 Atij iu tregua për lirimin e tij nga burgu të dielën më 16 maj, ditën kur ai përfundoi një dënim 5-vjeçar të dhënë në vitin 1994 nga një gjykatë e Prishtinës, e cila administrohej në atë kohë nga regjimi i kryeçetnikut Sllobodan  Millosheviçit. 

 “Në fakt, ai duhej të ishte mbajtur në burg deri të nesërmen”, vuri në dukje Baliu. 

“Është e pazakontë që një i burgosur të lirohet gjatë fundjavës. Ai duhej të ishte liruar të premten më 14 maj  1999 ose të mbahej deri të hënën më 17 maj  1999 për përfundimin e procedurave dhe dorëzimit.” 

 Ishte një periudhë e tensionuar: lufta ishte ndezur midis forcave të presidentit jugosllavë Sllobodan Millosheviç dhe luftëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, UÇK. NATO-ja kishte filluar bombardimin e Jugosllavisë dy muaj më parë në një përpjekje për ta detyruar Sllobodan Millosheviçin të tërhiqte trupat dhe policinë e tij nga Kosova dhe t’i jepte fund fushatës së tij të represionit kundër shqiptarëve etnikë. 

 Baliu kujton se Profesor Ukshin  Hoti futi disa libra në një çantë, i uroi lamtumirën shokëve të tij dhe doli jashtë i shoqëruar nga dy roje.

 Por pas daljes nga burgu ai u zhduk. “E pamë deri në fund të korridorit. Ka të burgosur të tjerë që e kanë parë duke dalë nga muret e burgut. Askush nuk e di se çfarë ndodhi më pas me të”, tha Baliu. Hajredin Hyseni, një tjetër i burgosur politik, i cili vuajti dënimin me burg me  Ukshin Hotin si në Nish në Serbi ashtu edhe në burgun e Dubravës në Dardani , tregoi si ai dhe shokët e tij të burgosur i thirrën Ukshin Hotit nga dritarja ndërsa ai po dilte nga burgu.

 “Ne nuk mund të shihnim se çfarë ndodhi përtej mureve të burgut”, tha Hyseni. 

 Mbrojtës i rezistencës aktive paqësore Një grua etnike shqiptare mban një pankartë që kërkon vendndodhjen e aktivistit të të drejtave të njeriut, profesor Ukshin Hoti, në një tubim proteste në Prishtinë në mars 2000. 

Në një intervistë me BIRN në vitin 2021, djali i  Ukshin Hotit, Andini, tha se hera e fundit që e pa babanë e tij ishte kur ai e vizitoi atë në burgun e Serbisë në Sremska Mitrovica në dhjetor 1998.

 “Atë ditë, rojet e burgut kishin vendosur që vizitorët të mund të flisnin vetëm serbisht gjatë vizitave familjare. 

Babai im nuk pranoi të fliste serbisht. Ishte një takim i heshtur dhe i shkurtër”, kujton Andin Hoti. Më pas, 12 vjeç, ai nuk mund ta kishte marrë me mend se kjo ishte hea e fundit që do ta shihte babanë e tij. 

 “Nuk fola fare atë ditë. Po ta dija, sigurisht që do t’i kisha thënë që më mungonte shumë”, tha ai. 

 Në vitin 2020, mediat në Dardani  raportuan se informacione për vrasjen e Ukshin Hotit nga forcat serbe pas lirimit të tij nga burgu ishin zbuluar gjatë një gjyqi në Gjykatën e Lartë të Beogradit. “Jam ende i tronditur për atë që u tha, se forcat serbe i vendosën një granatë në gojë dhe se ai vdiq kur ajo shpërtheu”, tha djali i tij. Ai shpjegoi se për një kohë të gjatë, ai dhe familja e tij kishin jetuar me dy rrëfime paralele për zhdukjen e babait të tij, me disa njerëz që sugjeronin se ai mund të ishte vrarë nga armiqtë shqiptarë të Kosovës. “Ai e dinte se diçka do të ndodhte” Busti i Ukshin Hotit në fshatin e tij të lindjes Krushë e Madhe, Kosovë.

  Baliu kujton një moment në burg kur prof. Ukshin Hoti i dha një libër. Ishte vepra e tij e sapobotuar, Filozofia Politike e Çështjes Shqiptare, dhe ai kishte arritur të merrte një kopje në burg. 

 “Ai ma dha librin e tij dhe më sugjeroi ta komentoja pasi ta lexoja”, tha Baliu. 

 Libri ishte përdorur kryesisht nga akademikët për të promovuar idenë e pavarësisë së Kosovës dhe bashkimit me Shqipërinë. Prof.Ukshin Hoti parapëlqente qasjen paqësore ndaj rezistencës dhe luftës për pavarësi, megjithëse ishte realist për potencialin për konflikt të armatosur, tha Hyseni.

 “Ai mbronte rezistencën paqësore, por aktive. Por ai ishte i vetëdijshëm se Kosova nuk mund të çlirohej pa luftë”, shtoi ai. 

 Hyseni tha se në muajt para lirimit të tij, tashmë me luftën që gëlonte në Kosovë, Ukshin Hoti kishte qenë i shqetësuar për fëmijët e tij dhe anëtarët e tjerë të familjes sepse nuk kishte marrë fare lajme për ta.

 Ai ishte i shqetësuar edhe për fatin e tij, tha Baliu. “Ai e ka ditur gjithmonë se diçka do t’i ndodhte. 

Në fakt, kam dëgjuar se gjatë një seance marrje në pyetje nga oficerët e shërbimit të sigurimit serb në Sremska Mitrovicë, atij iu tha se nuk do të lejohej të bashkohej me UÇK-në”, tha ai, duke sugjeruar se shërbimi i sigurisë së Serbisë besonte se Hoti do t’i bashkohej forcës guerile pas lirimit të tij dhe ishin të vendosur ta pengonin atë që ta bënte këtë.

 “Ai ishte i bindur se nuk do të mbijetonte”, shtoi ai. Njëzet e katër vjet pas zhdukjes së Hotit, shumë pyetje mbeten pa përgjigje dhe asnjë i dyshuar nuk është përmendur. 

 Prokuroria e shtetit të Dardanisë  tha  se ka nisur një hetim, por nuk pranoi të japë ndonjë detaj.

 “Duke pasur parasysh se jemi në fazën e hetimit, nuk mund të japim më shumë informacion”, tha prokuroria. 

 Megjithatë, Baliu tha se në më shumë se dy dekada që kur u lirua nga burgjet jugosllave, asnjëherë nuk i është kërkuar dëshmia e tij.

 “Asnjë prokuror vendas apo ndërkombëtar nuk më ka marrë ndonjëherë në pyetje.

 Asnjëherë”, pohoi ai. 

 Hyseni i bëri jehonë shqetësimeve të Baliut për mungesën e veprimeve në këtë rast, duke pretenduar se autoritetet e Dardnisë  “nuk kanë bërë asgjë”, bile asë Qeveria në ikje e Albin Kurtit nuk e bëri një bust Ukshin Hotit në Universitetin e Prishtinës "Hasan Prishtina".

  “Po të ishin organizuar dhe të mblidhnin prova… njerëzit janë ende gjallë, por 26 vjet më vonë, kujtimet mund të harrohen”, vuri në dukje ai. Ai u shpreh se rasti mund të ishte relativisht i lehtë për t’u zgjidhur. 

 “Një roje nuk mund të lirojë një të burgosur pa urdhër të drejtorit dhe komandantit të burgut. Nuk është e vështirë të zbulosh se cilët ishin ata”, tha ai. “Por asgjë nuk është bërë deri më tani.”...

 Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohur me emrin Ukshin Hoti janë identitike.

Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24 shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që e flasin edhe njerëzit e tillë! 

Njëzet e katër shekuj më vonë, në Prishtinë u gjykua përsëri Sokrati! 

Njëzet e katër shekuj apo 2393 vjet më vonë, në Prishtinë u gjykuapërsëri Sokrati, kushedi për të satën herë. Këtë radhë Sokrati ishte shqiptarë nga Dardhari i Madh i Dukagjinit dhe quhej Ukshin Hoti. 

Akuza banale, ngjashmëria e tërësishme, fund e krye. Ndryshimi edhe kur duket seështë i madh, nuk është i tillë. Vërtet gjykatësit e Sokratit antik ishin të tënjëjtit popull, pra ishin grekë, ndërsa në rastin e gjykimit të Sokratitshqiptar gjykatësit ishin serbë edhe akuzuesit formalë ishin serbë. I vështruar nga ky aspekt gjykimi dhe dënimi na duket më tepërprometeik, por, kurrë nuk harrohet fakti se përpara akuzuesve formalëfshiheshin politikanë smirëzinjë e të zhveshur nga çdo lloj përgjegjësie dhemediokritetesh kulturore e shkencore nga rradhët e shqipfolësve, të cilët nukmund t’i durojnë njerëzit me potencë të madhe morale dhe intelektuale çfarëishte Ukshin Hoti, problemi është më tepër Sokratik. Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohurme emrin Ukshin Hoti janë identitike. Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që eflasin edhe njerëzit e tillë! Sokrati antik ua përkujton akuzuesve po edhe ndëshkuesve të tij turpindhe dënimin që i pret në të ardhmen, të njëjtën gjë e bëri edhe Sokratishqiptar në Apologjinë e tij. Si në Rastin e parë, ashtu edhe në të dytin, profecia doli shumë e saktë. Ngjashmëri tragjike me një bukuri të llahtarëshme brenda. *** TESTAMENTI I SOKRATIT – KUSHTUAR UKSHIN HOTIT SEANCË E PËRSHPIRTSHME (2) Edhe sot, dy nëna u nisën për t’i vizituar varrezat e eshtrave të kthyer nga varrezat masive në Serbi. Edhe sot, në majë të Çabratit dhe në Meje ku ndodhen varrezat u nisën në këmbë… Posa arritën para shtëpisë së mallrave, në vitrinë shikuan dhjetë pllakate me portretin e Ukshin Hotit. Sytë e tij të menduar e plot trishtim, sikur qortonin diellin jo vetëm pse kishte lejuar ta mbulonin retë e zeza për një kohë aq të gjatë, po edhe pse i ndriçonte edhe ata që nuk duhej; sikur qortonin ajrin e pastër të këtij mëngjesi, që lejonte ta thithnin edhe mushkëritë e atyre që s’e meritonin. Në fund të dhjetë pllakateve lexuan dhjetë herë të njëjtin tekst: “Ku është Ukshin Hoti?”. Në udhëkryqin kryesor të qytetit, në semaforin e kuq lexuan tekstin e shkruar me shkronja të zeza: “Ku është Ukshin Hoti?”. Pasi kaluan urën mbi lumin Krena, shikuan Kullën e Lidhjes…, e cila sikur ruante Maxharr Pashain të mos ngritej nga varri. Shtatorja e bronztë e Sylë Vokshit, për habinë e tyre, pyeti me një zë, që krijonte mijëra jehona: “Ku është Met Koronica? Ka mbi një shekull që po e pres! A ende nuk ia keni kthyer eshtrat? Dy nënat,as në ëndërr e as në zhgjëndërr, pyetën: “Ku është Met Koronica? Ku është Ukshin Hoti?”. Jehonat e pyetjes së tyre filluan t’i përsërisnin muret e shtëpive dhe pullazet e tyre shumë herë të djegura. Kumritë fluturuan nga çerdhet e rindërtuara në këtë pranverë dhe ia filluan këngës: “Gugu Met, Gugu Ukshin…” Posa arritën në varreza, ajo që ishte një ditë më e vjetër se tjetra, këtë seancë e filloi ndryshe nga të tjerat. Pyeti me zë të lartë: ,,Ku është Met Koronica? Ku është Ukshin Hoti? Ku janë djemtë e nënës? Ku? Pastaj me zë të dridhur pëshpëriti duke dënesur: ,,Se disa prej varreve na kanë mbetur të zbrazëta…” Duke qenë të bindura se, si gjithnjë, i nxisin shpirtrat e martirizuar t’i thonë, në cilëndo mënyrë, monologët e tyre, filluan t’i lexojnë emrat dhe mbiemrat e të gjithëve. Dhe, vërtet edhe këtë herë, një gjë e tillë ndodhi. Gjysma e atyre, që nuk i kishin thënë në seancën e djeshme, i thanë, po, këtë herë, me tekste tërësisht të reja. Si zakonisht, të dy nënave iu duk se monologët i shqiptonin shpirtrat e shndërruar herë në fije të blerta bari, herë në lule të bardha’borë, herë në lule të kuqe’gjak, herë në flutura krahëlehta, që ekspozonin artin e fluturimit. Monologët e djemve të hasretit, këtë herë, nuk i dëgjuan ndarazi dhe u befasuan sepse që të dy e thanë së bashku një tekst të ndërtuar kryesisht me rrëfim në mënyrën habitore të titulluar “Çamëria”. Në varrezën me fotografinë e djaloshit me uniformë të UÇK’së, këtë herë, nuk e dëgjuan monologun për Shaban Polluzhën, por poezinë ,,Monologu i fundit i Ukshin Hotit”. Kur dukej se seancës i kishte ardhur fundi, nëna një ditë më e re se tjetra nuk e pëshpëriti poezinë e saj me të cilën përfundonin të gjitha seancat deri tash, por pyeti me zë të lartë, jehonat e të cilit u përhapën nëpër shtatë palë tokë e shtatë palë qiell: ”Ku është Met Koronica? Ku është Ukshin Hoti? Ku janë djemtë e nënës? Ku janë… se disa pre varreve na kanë mbetur të zbrazëta…” Nga njëri prej varreve të zbrazëta u ngrit silueta e Ukshin Hotit, me qëndrim e rroba të njëjta sikurse në foton e gjykimit. Me një zë, që nuk e mund asnjë zhurmë e tha fjalë për fjalë testamentin e tij, i cili mund të ketë qenë edhe i Sokratit. Në fund, siluetat e të gjithë martirëve e kënduan në kor himnin për Orakullin e Dodonës dhe Tempullin Dardan të Diellit… * * * TESTAMENTI I SOKRATIT – Ukshin Hotit – Kujtimi për mua le të mbetet në dëshirën e fëmijës për t’u rritur në dëshirën e plakut për t’u bërë i ri në hapin e parë apo të fundit të Maratonomakut në kumtin për fitoren në vuajtjet e Laookoonit pasi përbuzi tradhtinë e Prometeut pasi kundërshtoi perënditë… Kujtimi për mua le të mbetet në detin e përmallimit në majën më të lartë të malit ku kurora e reve të bardha mbretëron ku nuk kanë çka të lypin ata që u merren mendtë nga lartësia. Kujtimi për mua le të mbetet në syrin që shikon diellin kur lind me ndriçim hyjnor lulet kur çelin e zemrën ia falin bukurisë që udhëheq të dashuruarit në marshimin e tyre të gjatë për ta vrarë vetminë për ta mbytur pikëllimin… Kujtimi për mua le të mbetet në çdo fluturim që dëshmon se liria është e vërtetë vetëm kur ke mundësi ta ushtrosh artin e fluturimit në një qiell tjetër të pikturuar nga piktori gjenial para se të troket në dyert e përjetësisë… Kujtimi për mua le të mbetet në kronikat e shkruara për ata që kokën nuk e kanë për t’i rënë murit ndonëse rrënojnë mure e as sytë për t’i mbyllë kur vdekja zgërdhihet para se ta hajë dikë apo vetveten… Në dëshirën e Lirisë për të mbetur Liri le të mbetet kujtimi për mua… *) Fragment i shkëputur nga Libri poetik në dorëshkrim ,,Seancë e përshpirtshme 2″, që pritet të botohet së shpejti. Ky libër është pjesa e dytë e librit ,,Çabrat antologjia – Seancë e përshpirtshme”. Këta libra u kushtohen viktimave të terrorit serb, eshtrat e të cilëve janë apo nuk janë kthyer akoma nga varrezat masive në Serbi. _____________ – Kadrush Radogoshi është Shkrimtar dhe studiues i letërsisë. Ka kryer studimet e gjuhës e letërsisë në Universitetin e Prishtinës dhe studimet pasuniversitare dhe ka magjistruar në letërsi. Ka qenë i burgosur dhe i persekutuar politik. Është autor i 15 veprave të zhanreve të ndryshme dhe fitues i shumë çmimeve letrare. Kontakti me autorin: kadrushradogoshi@hotmail.com. Share Tweet Shiko Komentet (0) Pashtriku.org, 15. 05. 2014 – Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohur meemrin Ukshin Hoti janë identitike. Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24 shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që e flasin edhe njerëzit e tillë! Njëzet e katër shekuj më vonë, në Prishtinë u gjykua përsëri Sokrati! Njëzet e katër shekuj apo 2393 vjet më vonë, në Prishtinë u gjykuapërsëri Sokrati, kushedi për të satën herë. Këtë radhë Sokrati ishte shqiptarë nga Dardhari i Madh i Dukagjinit dhe quhej Ukshin Hoti. Akuza banale, ngjashmëria e tërësishme, fund e krye. Ndryshimi edhe kur duket seështë i madh, nuk është i tillë. Vërtet gjykatësit e Sokratit antik ishin të tënjëjtit popull, pra ishin grekë, ndërsa në rastin e gjykimit të Sokratitshqiptar gjykatësit ishin serbë edhe akuzuesit formalë ishin serbë. I vështruar nga ky aspekt gjykimi dhe dënimi na duket më tepërprometeik, por, kurrë nuk harrohet fakti se përpara akuzuesve formalëfshiheshin politikanë smirëzinjë e të zhveshur nga çdo lloj përgjegjësie dhemediokritetesh kulturore e shkencore nga rradhët e shqipfolësve, të cilët nukmund t’i durojnë njerëzit me potencë të madhe morale dhe intelektuale çfarëishte Ukshin Hoti, problemi është më tepër Sokratik. Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohurme emrin Ukshin Hoti janë identitike. Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që eflasin edhe njerëzit e tillë! Sokrati antik ua përkujton akuzuesve po edhe ndëshkuesve të tij turpindhe dënimin që i pret në të ardhmen, të njëjtën gjë e bëri edhe Sokratishqiptar në Apologjinë e tij. Si në Rastin e parë, ashtu edhe në të dytin, profecia doli shumë e saktë. Ngjashmëri tragjike me një bukuri të llahtarëshme brenda. _____________ – Kadrush Radogoshi është Shkrimtar dhe studiues i letërsisë.Ka kryer studimet e gjuhës e letërsisë në Universitetin e Prishtinës dhestudimet pasuniversitare dhe ka magjistruar në letërsi. Ka qenë i burgosur dhe ipersekutuar politik. Është autor i 15 veprave të zhanreve të ndryshme dhe fitues i shumë çmimeve letrare. Share Tweet Shiko Komentet (0) Pashtriku.org, 11. 05. 2012 – Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohur meemrin Ukshin Hoti janë identitike. Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24 shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që e flasin edhe njerëzit e tillë! Njëzet e katër shekuj më vonë, në Prishtinë u gjykua përsëri Sokrati! Njëzet e katër shekuj apo 2393 vjet më vonë, në Prishtinë u gjykuapërsëri Sokrati, kushedi për të satën herë. Këtë radhë Sokrati ishte shqiptarë nga Dardhari i Madh i Dukagjinit dhe quhej Ukshin Hoti. Akuza banale, ngjashmëria e tërësishme, fund e krye. Ndryshimi edhe kur duket seështë i madh, nuk është i tillë. Vërtet gjykatësit e Sokratit antik ishin të tënjëjtit popull, pra ishin grekë, ndërsa në rastin e gjykimit të Sokratitshqiptar gjykatësit ishin serbë edhe akuzuesit formalë ishin serbë. __________________________________ I vështruar nga ky aspekt gjykimi dhe dënimi na duket më tepërprometeik, por, kurrë nuk harrohet fakti se përpara akuzuesve formalëfshiheshin politikanë smirëzinjë e të zhveshur nga çdo lloj përgjegjësie dhemediokritetesh kulturore e shkencore nga rradhët e shqipfolësve, të cilët nukmund t’i durojnë njerëzit me potencë të madhe morale dhe intelektuale çfarëishte Ukshin Hoti, problemi është më tepër Sokratik. Apologjia e Sokratit antik dhe Apologjia e Sokratit shqiptar të njohurme emrin Ukshin Hoti janë identitike. Anitët, Meletët dhe Likonët pas 24shekujsh nuk ishin vetëm serbë, por edhe shqipfolës dhe mjerë shqipja, që eflasin edhe njerëzit e tillë! Sokrati antik ua përkujton akuzuesve po edhe ndëshkuesve të tij turpindhe dënimin që i pret në të ardhmen, të njëjtën gjë e bëri edhe Sokratishqiptar në Apologjinë e tij. Si në Rastin e parë, ashtu edhe në të dytin, profecia doli shumë e saktë. Ngjashmëri tragjike me një bukuri të llahtarëshme brenda.

Kadrush radogoshi (1) _______________

(1)Kadrush Radogoshi (Gjakovë, Dardani , 15 shtator 1948) është një poet, dramaturg, novelist, romancier dhe kritik letrar shqiptar. Disident shqiptar në Jugosllavi, kundërshtoi heqjen e autonomisë së Kosovës, arsye për të cilën u burgos në kohën e Millosheviqit. Radogoshi u emërua kryetar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës. Që më 2010 është vendosur në Kanada.

Politika e jashtme amerikane nuk ndryshon në raport me Kosovën dhe Ballkanin

      

      Akademik prof.dr.Nijazi Halili ,PHD 

Në asnjë rast trupat amerikane nuk do të tërhiqen nga Kosova, mirëfilli dihet se sa është investuar për të siguruar paqen dhe stabilitetin në Ballkanin Perëndimor. Politikat amerikane janë afatgjata dhe nuk ndryshojnë as gjatë një dite, e as gjatë një nate. Politika e jashtme amerikane nuk ndryshon në raport me Kosovën dhe Ballkanin në përgjithësi. -Është vështirë që çdo kush të kuptojë politikën amerikane, pa i njohur mirë marrëdhëniet ndërkombëtare. Në çdo periudhë kohore, amerikanët ishin ata që e shpëtuan Evropën nga luftërat e përhershme. Pa Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kurrë nuk do të ketë paqe e stabilitet në botë. Prandaj, mos të kemi frikë se SHBA-ja s’do t’i largojë forcat ushtarake nga Evropa. Presidenti Trump është duke punuar në fuqizimin e vendit të tij, por jo në kuptimin se do të heqë dorë apo do të shkëputet nga Evropa. Presidenti Donald Trump deklaroi haptas se kryeministri britanik, Keir Starmer, dhe presidenti francez, Emmanuel Macron, nuk kanë bërë asgjë për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë.

Tërheqja eventuale e trupave amerikane është propagandë ruso-serbe që do të thotë mobilizim për BE -në

                    Shkran Flori Bruqi 

Ardhja e presidentit Trump në pushtet duhet të shihet me kujdes, veçanërisht për qasjen e tij krejtësisht direkte, që mund të prodhojë shumë pasoja për shtetet në zhvillim, siç është rasti i Kosovës. Sado pak, ne si vend e njohim qasjen e tij, të përnjëhershme dhe direkte, duke mos e pasur fort në konsideratë të kaluarën tonë, dhe duke i dhënë rëndësi kështu të ardhmes, që politika e tij praktikisht del të jetë e atij orientimi -Sa i përket tërheqjes eventuale të trupave ushtarake nga Kosova apo Ballkani Perëndimor, konsideroj se më shumë është një lloj frike-propagande që është duke u shpërndarë dhe financuar nga agjentura serbo-ruse, për të ndaluar disa politika më kombëtare, siç mund t'iu atribuohen pushtetit aktual, për të cilat Serbia është në kundërshti të thellë. Amerika, në deklaratat e saj të vazhdueshme, qëndron e çeliktë për këtë çështje, ama konsideroj se kjo propagandë ka zanafillë sllave, dhe pretendimi i tyre merr formë kur dihet opinioni i presidentit Trump, i cili është paksa shkurtër dhe i drejtëpërdrejtë, duke mos pasur qasjen e atyre paraprakë. Këtë dimension përpiqen ta përdorin agjenturat ruse dhe, besa, edhe serbe, dhe njohja e qasjes së udhëheqësisë së Kosovës, që është strikte dhe më kombëtare, arrin ta shndërrojë një relacion të Kosovës me Amerikën në një pikë kritike dhe të dëmshme për vendin tonë.

 Kjo qasje, dorën në zemër, është ushqyer edhe nga politika opozitare, dhe një diskurs i tillë sot ka marrë dhenë dhe po përpiqet të paraqitet si ndëshkues për vendin tonë, e që realisht nuk është i vërtetë dhe i saktë. Politika aktuale është si kurrë më parë në vija të politikës së Amerikës, dhe çfarëdo zhvillimi apo ndërrimi të pushteteve, këndvështrimi për vendin tonë do të jetë i njëjtë, veçanërisht atyre që në politika janë më kombëtarë dhe popullorë. I këtillë ka qenë ky i tanishmi. Një pushtet për shtet dhe sovranitet gjithnjë ka qenë i mirëpritur nga Amerika! Trupat amerikane janë të pakta në rajon, por domethënëse për paqen dhe sigurinë; numri është simbolik, por prezenca është tregues pozitive për paqen. Nuk besoj se do të ketë tërheqje, por tërheqja eventuale do të thotë mobilizim për europianët. -Politika e Trumpit nuk dihet se çfarë fati do t’i sjellë amerikanëve; kjo politikë është jashtë kontekstit të ndikimit amerikan. Por nëse vazhdon kështu, europianët duhet të mendojnë për veten e tyre, por pa SHBA. Deri më tash, europianët e kanë pasur aleatin më të madh botëror. Kjo nuk ka të bëjë vetëm me forcat amerikane, por me politikën e tyre në botë. Ose një Amerikë e dobët e larguar, ose lënia e botës nën mëshirën ruse dhe kineze. Kjo nuk tingëllon mirë, por të shohim, të shohim a është Amerika e para sipas Trumpit, apo e lodhur. Bota varet prej SHBA-së, sidomos siguria, a është Trump forcimi i SHBA-së, apo një lojtar i tërhequr, i mplakur dhe i lodhur. 

“Nuk kam asnjë indikacion për ndonjë tërheqje amerikane”, është shprehur ai për gazetën.

 

Përkundër se gjendja e sigurisë në Kosovë është stabile, gazeta shkruan se “Uashingtoni dhe NATO nuk kanë plane as për tërheqje dhe as për zvogëlim të numrit të trupave”.

“Ushtria ende konsiderohet esenciale në mirëmbajtjen e paqes në mes të shumicës shqiptare dhe pakicës serbe”.

Derisa Kosova është njohur nga SHBA-ja dhe shumica e vendeve të Bashkimit Evropian, Beogradi mbështetet ende nga Rusia dhe Kina, shkruan gazeta.

“Qëllimi i KFOR-it është të mbajë një mjedis të sigurt, në mënyrë që t’u lejojë politikanëve nga të dyja anët hapësirën e frymëmarrjes që u nevojitet për t’u ulur në tryezë dhe për të diskutuar se si të zgjidhin mosmarrëveshjet e tyre”, thotë Hopkins.

Koloneli do të qëndrojë bashkë me njësinë e tij nëntë muaj në Kosovë, por pas largimit të tij, menjëherë do të zëvendësohet “nga Garda Kombëtare e Ushtrisë së Virxhinias pranverën e ardhshme”.

“Çdo rrotullim zakonisht zgjat nga nëntë deri në 12 muaj”.

Megjithatë, sipas Hopkins, “siguria është përmirësuar shumë gjatë viteve të fundit”.

“Shumica e incidenteve midis kosovarëve dhe serbëve tani përfshijnë mbishkrime nënçmuese, me shpërthime të herëpashershme të hedhjes së gurëve dhe krimeve të vogla”, është shprehur ai.

Anëtarë të shërbimit amerikan të intervistuar në Bondsteel kanë thënë për “Stars and Stripes” se janë të lumtur që po kontribuojnë për paqen.

Ushtarët që kishin shërbyer në Ballkan më parë thanë se ishin të befasuar nga sasia e përparimit ekonomik në rajon që nga fillimi i viteve 2000.

Katja Langmaid, nga Batalioni Mbështetës i Brigadës 186, është deklaruar se po shijon punën e saj si anëtare e ekipit ndërlidhës që monitoron një komunitet serb etnik të vendosur në një zonë me shumicë shqiptare, ku tensionet sipas saj “ende herë pas here rriten”.

Katja Longmaid, 28 vjeç, nga Swanton, Vt., është pjesë e një ekipi ndërlidhës që monitoron kryesisht komunitetet serbe që jetojnë në mesin e shumicës së shqiptarëve të Kosovës.

Kampi Bondsteel, i vendosur midis kodrave dhe tokave bujqësore pranë qytetit të Ferizajt në Kosovën qendrore, mbulon rreth 955 hektarë.

Perimetri është rreth shtatë milje i gjatë në bazën, e cila strehon rreth një mijë trupa nga SHBA, Turqia, Polonia dhe Letonia.

Rezultati zgjedhor i 9 shkurtit 2025 e imponon nevojën e zgjerimit të koalicionit qeverisës

                  

                    Nga Florim Zeqa

Votat e diasporës mund të jenë të rëndësishme dhe përcaktuese për formimin e qeverisë së re. Pavarësisht rezultatit të votave të Diasporës, partia fituese e zgjedhjeve, në këtë rast LVV, e ka për obligim kushtetues formimin e qeverisë së re. Kjo do të thotë se i nominuari për kryeministër nga LVV, Albin Kurti, duhet të gjejë aleatë shtesë për sigurimin e votave në Kuvend, praktikë kjo e të gjitha zgjedhjeve të pasluftës, me përjashtim të vitit 2021, kur partia fituese nuk kishte nevojë për aleanca me rivalët politikë.

 

-Pra, rezultati zgjedhor i 9 shkurtit e imponon nevojën e zgjerimit të koalicionit qeverisës me një subjekt të ri politik. Për më tepër, rrethanat e reja gjeopolitike e shtrojnë nevojën e një uniteti më të gjerë politik, për faktin se Kosovën në të ardhmen e afërt e presin sfida të mëdha me administratën e Donald Trump, i cili nuk do të hamendet gjatë në përdorimin e gërshërve, edhe në Ballkan, ashtu siç i përdori në Ukrainë!

Secili lider partiak i Kosovës, filluar nga Albin Kurti, duhet ta tejkalojë interesin e partisë në raport me interesin madhor të shtetit të Kosovës!

Nuk kemi kohë të presim dhe as nuk e kemi komoditetin të merremi me fiskulturë partiake dhe politika ditore, për shkak se vendimet që mund të merren në të ardhmen e afërt për Kosovën do të jenë afatëgjata.

Andaj, ka rëndësi jetike për ne që të bëhemi faktor të vendimarrjes për fatin tonë, e jo të mbetemi spektatorë të vendimeve që marrin të tjerët për ne.Interesi i shtetit para çdo interesi partiak!

SHOQËRIA MUND TË NXJERR DOBI NGA HISTORIA PËR AQ SA KA INVESTUAR NË TË

         

                Shkruan: Prof. Dr Hakif Bajrami

 Sot biznesi strategjik shihet se ka shkuar aq larg, saqë luftën e drejtë mund ta fitoish në istikame, por ta humbish në tavolinën diplomatike. Në lidhje me këtë, në Evropë dihët se kanë ngjarë të gjitha të zezat e kësaj bote. Pra gjithnjë sot, Evropën e presin detyrat serioze, për t` u larguar nga pozita kritike, por është e drejtuar nga politikanët joserioz. Në lidhje me këtë burrshtetasit e Evropës qe dy shekuj asesi nuk po kanë aftësi për ta mësuar se ku shpje pansllavizmi. 1.Historia nuk është politikë Historia mund të përseritët, po edhe të përjetohët, varet prej kujt si farsë apo si tragjedi.Por, çka ofron historia, kurrë politikanët nuk mundën ta peshojnë me vepra, sepse mendojnë se janë mbi politikën dhe mbi historinë. Është trishtuese si njeri i rendomt ta shohish V. Zelenskin me lot në sy, para dy drejtuesëve kryesor të Botës, drejtues të SHBA-ve që janë sot dhe nesër vjen dikush tjetër.Po, në kuvende të ashtuquajtura paqesore ka grindje të nivelit shumë të ulët. Po e marr Konferencën e Versajit. Dihet se Nikolla Pashiqi ishte ai që me drejtuesit francez kishte siguruar një privilegj të theksuar. Dhe një shqiptar patriot Çam kur një të diele Nikolla Pasiqi dilte për gjah, Çami me dy plumba do t` ia vras zagarin. Këtë “incident” francezët provuan ta vejnë në rend dite, por e stopuan diplomatët e Vilsonit dhe Nuredin Vlora. Shkurt, deri sa politikanët të mendojnë se janë krijues të historisë, kurrë nuk do të kemi histori të dlirë, njerëzore dhe burrërore. Lidhur me këtë, nuk kam përvojë praktike diplomatike. Por në Zyrën Politike të Adem Demaçit ka pasë aso fyerjësh ndaj UÇK-ës prej shumë vizitorëve Perendimor. Por fyerjet më të rënda kuptohët se janë nëse vijnë prej atyre që i konsideron miqë. E kur R. Hollbruk i thoshte Adem Demaçit: “UÇK është terroriste, prandaj edhe Ti je terrorist”, Baci merrte pozitë për ta larguar nga Zyra. Aty viheshim në pozitë shumë delikate psikologjike që të frenohët Mikpritësi duke i thënë: “Bac, po të gërzhatë dhe mos i reago”. Kuptohët se fjalën “provokim” nuk e theksonim sepse miku (Hollbruk) e kuptonte. Po nuk është rastësi kur Hollbruk në zyrën e Millosheviqit i drejtohët: “Nëse nuk i ndalon krimet, a po don B52 apo “Tomahok”, zgjidh! Ta mbylli, nuk është rastësi kur populli jonë shprehët:”Kris oj pushkë dën e dën, qëndro i lig se ske çka banë”. E kur politikanët dhe këshillatrët e tyre krehën në çastet historike, populli pastaj paguan haraq, të cilin historia nuk mundët ta shlyej, sepse pagesa nuk ndodh ilegalisht, por paguhët me kamatë në një çast në stilin: Mos e shkruaj, po e shkruave mos e nënshkruaj; po e nënshkruave mos e vulos, po e vulose, e hangre pagesën me kamatë, dhe mbetesh pa histori! 2.Tri ditët e historisë që do ta trondisin botën sot-ndoshta? Më 26 shkurt 2025 ndodhi takimi Presidenti Tramp- Presidenti Makron; më 27 shkurt ndodhi takimi Tramp-Strenmer; më 28 shkurt 2025 ndodhi takimi Tramp- V. Zelemski.Të gjitha takimet u mbajtën në nivel triumfalist në Shtëpinë e Bardhë. Nga këto takime, ngjarje politike “anësore” i bashkangjitët tubimi historik i studentëve serbë në Nish më 1 mars 2025. Në lidhje me këtë takim studentësh, Presdenti i Serbisë i kërcnoi se do të shkruaj libra, dhe ato libra do t` i distribojë edhe në Kinë sepse: “stundetët serb janë bërë agjenturë e huaj”. Nga ky prononcim nxierrim konkluzën se çka do të bëjë A. Vuçiqi nëse i jipet shansa që ta riokupojë Kosovën, kur kundër studentëve serbianë do të shkruaj libra, gjithënjë për ta ruajtur pushtetin.Po, kundër shqiptarëve do ta detyronte ushtrinë dhe policinë të luftojnë, për të fituar sërish territore të huaja. Nga të gjitha takimet “historike” të këto ditëshme, mundemi për ta nxierr një konkluzë dymendësore se: Vlladimir Putin po e fiton luftën në Ukrainë falë pozitës superiore të Presidentit Tramp, për shkakun se të gjithë “nevojtarët” e lirisë, nuk po e kanë të qartë çmimin e politikës tyre, nuk po e kanë të konceptuar drejtë çmimin sovran dhe legjitim, se çka garanton ndërkombëtarisht forca e Evropës në anën tjetër.Në këtë luftë nervash Rusi-Ukrainë sot në glob, po thuhët me argumente, se për tri vitët e fundit në industrinë e intelegjencës artificiale janë investuar 17 miliardë dollarë. Por, mbi të gjitha një fenomen bje në sy, se nga të gjitha lëvizjet e qendrave të fuqisë, disi BE është shumë e fokusuar në dy pozicione fundamentale që shpiejnë në investime të reja në intelegjencë artificiale, si synim i së nesërmes. Gjermania, si flamurtare e BE-s është e përqëndruar në zhvillimin intelegjent ekonomik, duke dëshmuar se asgjë nuk është artificiale, obligim ligjor ky, që Japonia dhe Korea Jugore janë kah e përkryejnë, me një “lekturë” polirike.Ndërsa, elita intelektuale franceze është e fokusuar në intelegjencë gjeostrategjike, me shpresë se ndonjë shkrimtar nuk do ta pengojë, me shpresë se mos po i kthehet koha Merkantiliste, apo afera e Drajfusit, për ta kthyer fuqinë e Napoleon Bonapartës, si përtritje që synohët, të fitohët në “ringun pa dorëza”.Prandaj, për t` ua gjetur emruesin e përbashkët këtyre lëvizjeve logjiko-filozofike me reperkusione marramendëse për botën ekonomike, po e shtrojmë pyetjën: ku është fati i Kosovës në këtë rrëmujë të matjës së muskujve, për faktin se superfuqitë sikur është bërë modë ,që njëherë po rrënojnë çdo gjë me armatim, me fuqinë e dinamitit, pastaj po shpikin plane ala: Marshal dhe “Nëna Tereze”-duke e provar që ta humanizojnë luftën, që është mjeti i fundit për vrasje të kundërshtarëve, deri në shkallën masive të angazhimit, për të krijuar përshtypje se janë filantrop. Lidur me këtë, le të shiqohët shembulli i kurdisjës së shumë luftërave lokale, të cilat po ata që i kanë planifikuar nën tezgë, provojnë pastaj t` i ndalin në rrolin e “paqesorit”, natyrishtë kur e vrejnë se fitimi mund t` u dali nga dora, atëherë e ndalin shpejtësinë e “diplomacisë” dhe kërcnohën me llafe, madje duke ia përmendur viktimës edhe “borqin që duhët ta kthej”. Shtrohet pyetja jo diplomatike, a nuk është ky kërcnim sikur kur japin fajdexhinjët pare dhe pastaj kërkojnë që borqi të kthehët edhe me plumba. Dhe ajo provë historike pastaj, po shkon deri aty, sa që aspirojnë ta marrin edhe Nobelin për paqe. Dhe, ka shembuj, bile në Ballkan se drejtuesi politik më tepër ka investuar që ta grabitë Nobelin, se sa të zgjidhet tragjedia e popullit (popujve) të tij! Mbi të gjitha habitë fakti e nuk thuhët kot pa fakte se: “Rusia është agresore në Ukrainë” (Kuvendi i Londrës më 2 mars 2025). Madje, dihët data dhe pasojat se çka ka ndodhur brenda tri viteve në tokat e Ukrainës.Po, ka zëra që thuët se: “është në interes të palës tjetër, kur vllazërit sllavë luftojnë dhe shkatrrohën në luftën e ndërsiellë”, ndërsa Ne njërës palë i japim ndihmë, tjetrës i lajmërojmë sanksione.Ka edhe zëra të atillë, që shkojnë aq larg sa që thonë: “Lufta në mes Ukrainës dhe Rusisë është sikur të luftonin Austria dhe Gjermania në mes veti (1866), për një pjesë të etnisë kombëtare”! Për fat të shqiptarëve, më duhët të them se lufta në Ukrainë nuk do të kopjohët nga shqiptarët me asnjë çmim.Pra, luftë qytetare në mes shqiptarëve nuk ka pasë edhe kur ishin ditët më të vështira, e lere më të kurdiset diçka e tillë sot ose nesër. Madje, luftë qytetare nuk do të ketë në Kosovë me as një çmim, edhe pse partitë politike dhe tarafet e tyre hedhin llafe, pale mos po fitojnë ndonjë poen ndër sofër. Tani për tani, bëri dhe e fetoi Presidenti Tramp Kryeministrin e Kosovës Albin Kurtin (sepse po i fiton zgjedhjet-hb) në Shtëpinë e Bardhë, dhe jo të bisedojë, por Tramp të diktojë kushte, që nuk mund të imagjinohën, çka do të ndidhë me Kosovën.Lidhur me këtë nëse Presidenti Tramp dikton, e do të diktojë: ‘falje të territoreve’ për ta qetësuar jo Vuçiqin që është para varrit, por Putinin që është pak më larg varrit politik: “A doni ju shqiptarët e Kosovës ta filloni Luftën e Tretë Botërore”? Si do t` i përgjigjej Albin Kurti pyetjës kërcnuese: mednoi se do ta shtronte këtë tezë filozofike. Unë besoi, JU lexues të nderuar ndoshta nuk do të më besoni sepse Albinin e njoh nga lufta, dhe Ai me siguri do ta pyeste Presidentin e nderuar por edhe më të çuditëshëm në histori, me kontra pyetje: “Në cilën anë jeni JU zotëri President Donald Tramp. Amerika si asnjë popull në botë, në Kosovë besohët se është në anën e drejtë, në anën atyre që e duan demokracinë”. Kuptohët, se kjo pyetje historike, do ta merrte dhenë, se Amerika për herë të parë: “do të gjëndej në pozicion të humbësit moral, nëse do të thuhej se: “Jemi në anën e Beogradit”, e jo në anën e viktimës, e që është Kosova dhe shqiptarët në te, qe dy shekuj pazare të pandërprera, duke ia këputur “gjymtyrët” copa copa, nepër kongrese dhe konferenca të ashtuquajtura paqesore. Dhe, analogjike është kur iu tha Zelenskit se: “Je diktator, se Putini nuk është vrasës”! Nuk e di a ka më ngusht se kaq të vihët ai që mbrohët. Ndodhë ky fenomen sociologjik, sepse njerëzit në kohën e luftës intelegjente artificiale, sikur kanë filluar ta humbin aftësinë për të logjikuar se si SHBA mund të plasohën në anën e agresorit. Shkurt e trup, këtë pozitë jo të drejtë për Amerikën mike të shtrenjët, shqiptarët nuk e besojnë dot. Së pari, është pyetje e pyetjeve, pa përgjegje, se a do ta ftonte Presidenti Tramp Kryeminstrin Kurti në Zyrën Ovale; Së dyti, dihët se Albin Kurti e ka opozitën politike në vend që është kah punon pa vetëdie për Beogradin dhe këtë fakt Zyra e Trampit e dinë detalisht, sidomos rrolin e Sorosit; Së treti, Opozita në Kosovë ka dalë nga zgjedhjet e fundit me fuqi të shkapërderdhur, që do të thot se ka fituar: 22%; 17%; 4%, fuqi politike kjo, që nuk i jep të drejtë morale dhe politike të lajmërohët për ndonjë pozitë shtetëndërtuese, përpos të mirret me pshtjellime “juridike”, që të shënojë poena negativ, edhe humbje më të thellë në të ardhmën, nëse pandërprerë kritikon dhe nuk ofron asnjë lloj zgjidhje në dobi të shtetit. 3.A është Kosova tradhtare nëse nuk e ndëgjon Beogradin? Shqiptarët, ashtu si u pa pozita e Zelenskit, do ta kanë një ditë para syve diktatin e të fortit: “Duhet ta dëgjoni Beogradin, për ndryshe nuk e keni përkrahjën tonë humanitare”. E këtë realitet Kosova është kah e mban në kurriz, sepse Beogradi sulmon, kurse Kosova sanksionohet nga BE sidomos. Lidhur me këtë, Vashingtoni sikur don ta nxjerr fashizmin serbian nga humnera, dhe ai veprim është human. Por, duke hudhur në humnerë ata që kanë bërë luftë të drejtë, në të njejtën kohë, historikisht është një njollë e zezë për atë që dikton. Lidhur me këtë, po mbushën dy muaj që kur studnetët e Serbisë po avansohën në opozitë të pushtetit diktatorial dhe fashist të Beogradit.Por, ende nuk kam lexuar asnjë prononcim nga Vashingtoni, se i përkrahin kërksat e drejta të studentëve serbianë. Dhe, nuk dëgjohët asnjë zë i tillë sepse nepotistët e “drejtësisë” janë në pazare të mëdha me Beogradin, pazare ato që treguan dje (28 shkurt 2025) se Ukraina nuk është tokë në shitje. Si të nxirret konsekuenca nga kjo histori, shtrohet pyetja: A është Kosova tokë në shitje, kur rreth përcaktimit të ardhmërisë së shtetit të Kosovës, për çdo ditë ndihët e dëgjohët se: “Serbia do të sulmojë këto ditë Kosovën; se Amerika po e largon forcën e vet nga Bon Stili; se filan zyrtari qeveritar do të shpallët “non grata”; se “Albin Kurti është agjent i Serbisë dhe Rusisë”, e fantazira politike të tjera, të shkollës Aleksandër Sorosit, i cili aq thell shihet se kishte sharruar në shoqërinë shqiptare sidomos në Tiranë, madje edhe në Shkup, sa që do të duhët mbajtur edhe dy palë zgjedhje dhe ato infeksione, zgjedhësitë shqiptarë (duke mos e kuptuar politikën sikurse e kuptuan Gjermanët këto ditë me 84% që dualën në zgjedhje), të dalin masovikisht në zgjedhje e t` i thonë agjenturës huej një herë e bindëshëm: larg duartë nga trojet etniike shqiptare, ne jemi këtu ndërtues të shtetit. Po kur kemi edhe: “Open ballkan” edhe “Shtet dervishësh” Shit të shpallur në Tiranë ala “Vatikani II”, atëherë e kuptojmë se kush po provon për t`e mbuluar tradhtinë dhe deformimet e veta, duke kurdisur kriza shekullore, me pasoja edhe më të thella se ato të Esat Pashë Toptanit, Ceno Bej Cernogllaviqit, Ahmet Bej Zogollit, Kolë Bib Mirakës, Zervës etj. duke shitur toka shqiptare, duke vrarë kundërshtarë politik dhe kombëtar, e duke i paguar pastaj folkloristët t` u thurin këngë “trimërie”! Në Ballkan janë krijuar në fillim të këtij shekulli (XXI) dy fenomene hipokrite kërcnuese: 1. Ligjet e Republikës Kosovës, nuk vlejnë në Veri të Kosovës; 2. Ligjet e Bosnje-Hercegovinës nuk vlejnë në Republikën Serbe.Dhe, po ngjanë kjo propagandë sepse Presidenti i SHBA-s hapur deklarohët se është aleat i Vladimir Putinit. Së këndejmi,nëse Presidenti Tramp pra mund të jetë aleat i Putinit; por Amerika kurrë nuk mund të jetë mike e Rusisë, deri sa të jetë Putini veprimtar fashist. Së këndejmi, PresidentiTramp mund të jetë aleat i Rusisë, por Tramp nuk mund të jetë as hieja e vet në këtë politikë atrofike. Edhe më konkret: Tramp mund të jetë pro Rusisë. Por Amerika e Gjergj Vashingtonit gjithëmonë do të jetë kundër fashizmit të cilit do shtet. Tramp madje po shfaqet si anti Evropian, por jo, Ai nuk është me këtë siellje as hie e shoqërisë amerikane, sepse ai është Amrikan me moton “Amerika e Para”. Pra unë thellë mendoj se Presidenti Tramp është patriot, dhe shumë shpejtë do të gjejë binarin për ta kuptuar bota vorfnjake drejtë. Ky fenomen po ngjan për faktin se ai po e luan lojën, të cilën Zelenski nuk mundet as për ta konceptuar politikisht si artist, sepse vetëm kështu po e provon dhe do ta provojë, deri ku shtrihën spirancat grabitçare të Vladimir Putinit. E këtë realitet e dikton jo burrëria dhe bujaria, por posedimi i arsenalit nuklear, pra posedimi i forcës. E vërteta, bota po çuditët se si Presidenti Tramp po sillet kështu. Jo, asgjë nuk ka të re në këtë histori. Por bota e civilizuar nuk ka pasë rastin t` i shohë pazaret dhe konflikët e burrshtetasëve më 1878, më 1913, më 1919, më 1946, më 1995 dhe grindjet e oficerëve amerikan me oficerët serbian më 1999 në Elez Han dhe Kumanovë. Ka raste ku ka pasë edhe përplasje të tavolinave, si bje fjala në Teheran më 20 tetor 1943, në Krime më 1945 ku Shqipërinë Cherchilli e “shuan” plotësisht, sepse shqiptarët ia mundën ushtrinë më 1915 në Çanakala. Vështirë është për ta kuptuar se sa të ulët janë njerëzit e ‘lartë’, në disa veprime. Në Krime bje fjala më 1945 fati i Ballkanit është “vizatuar” në letrën e pakos së cigareve nga Cherchilli dhe ia venë përpara Stalinit, i cili thot se këtë ndarje të hiseve për Ballkanin e nënshkruaj, dhe e ka nënshkruar (“fifti-fiftin”). Pra pazare të tilla ka pa mbarim! 4.Kush e bën dëshmitarin e historisë në këtë tajmbajnding? A mundet Turqia Kemajliste ta zavendsojë rrolin ushtrak të SHBA-ve, nëse Amerika largohët nga NATO, është pyetje që shtrohet këto ditë në Bruksel. Dhe, shtrohët kjo pyetje sepse Turqia është fuqia e dytë në NATO, por rrolin e Amerikës historikisht nuk mundet për ta zavendsuar me asnjë rrethanë. E vërteta, kjo retorikë po shtrohet vetëm sa për ta trembur Rusinë e tërbuar për t` u kthyer në BRSS historike. Po, plane mund të bërën, por asnjë perandori, nëse është shporrur një herë, kurrë ma nuk ka mundur të përseritët. Kush do të humb i pari, në këtë luftë të shekullit më 2025. SHBA-Jo; Rusia-?; BE-Jo; NATO-?; Kina-Jo; India-Jo! Pra, formula e probabilitetit del se çdo gjë që është kombëtare, e tejkalon çdo krizë.Çdo gjë pra që është e sajuar, ka shansa që të shterret një ditë, sikurse u shterr Pakti i Varshavës, Mosinkuadrimi, Helsinku, Ballkani i hapur etj. Por kur dihët pesha e forcave nukleare në bot sot, NATO disi do të mbijetojë. Dhe këshilltarët e Trampit, duhët të thonë –Jo nuk shkrihët NATO sepse ende është interes gjeostrategjik për Amerikën, për BE-n dhe esencialisht edhe për tërë globin, sepse shitësit e armëve nuk pushojnë. Ata do të kurdisin lufta lokale për ta shitur mallin e tyre. 5.Kush ishte grantues që Ukraina nuk do të sulmohët nga Rusia më 1994 Sot, askush nuk i kthehet historisë sepse po folë forca, e jo marrëveshjet ndërkombëtare. E Ukraina ka pasë marrëveshje ndërkombëtare ku garantues ishin: Amerika, Rusia dhe Britania me 14 janar 1994. Në atë memorandum ka shkruar se: Ukraina nuk do të sulmohët kurrë, e atë mos sulmim e ka garantuar se nuk do të ndodhë nga ana e Rusisë Boris Jelcini, se tërë arsenali nuklear do t` i kalojë Rusisë në posedim. E vërteta, më 2014 Vladimir Putini me agresion ndaj Ukrainës (Krimes) e ka shkelë Marrëveshjën e Budapeshtit të 14 janarit 1994, por po pson vetëm sanksione ekonomike dhe një lloj izolimi politik. Në fund po e mbylli këtë studim minor me një thënje gjeniale të Adem Demaçit: “Populli duhët të mësojë nga veprat, por nuk ka nevojë të mërzitët për vuajtjet që kanë ndodhë”, sepse ato nuk mund të abortohën as me vajtime e as me avantura të politikanëve grabitës!

Heroi i lirisë (Ese)

 

                                               Shkruan: Flori Bruqi

Nuk e mban mend kush në histori, që të flijohet gati një familje e tërë për lirinë e vendit. Dhe ja, ORA, urdhri për Liri a Vdekje tek erdhi në familjen Jashari të Prekazit. E tashmë të gjithë e dinë se festa e Flamurit është 28 Nëntori. Mirëpo, kjo datë shënohet edhe si ditëlindja e komandantit legjendar Adem Jashari, i lindur më 28 nëntor 1955. Në atë gëzim, të porsalindurin e mbuluan me flamurin e Skënderbeut. 

Luftëtari i ardhshëm i lirisë u rrit dhe u edukua me frymën e atdhedashurisë nga babai Shaban Jashari, dhe duke dëgjuar për ngjarjet me përmasa kombëtare, si dhe këngë për heronj të mëdhenj. Ai nuk e duronte dot robërinë. E dinte kur duhej të fliste dhe të heshte. Një veti e luftëtarëve të mëdhenj të Kosovës dhe gjithandej trojeve etnike shqiptare. Amanetin e tyre për çlirimin e vendit do ta përjetësojë në luftën çlirimtare, me një emër tashmë emblemë: UÇK. Atëherë, duke ndjerë se Kosova kishte shumë nevojë për t’u çliruar nga pushtuesi i tmerrshëm, Adem Jashari tuboi rreth vetes ndër djemtë më trima, të cilët kapën armët për të luftuar gjer në fitore. 

Luftëtari i lirisë, ishte shfaqur edhe në vitet ’80-ta kur patën plasur demonstratat, ndërsa të ’90-tatë po hynte në aureolën e lavdisë për të shënuar një epokë të re në historinë e Kosovës. Ishte një strateg dhe komandant i zoti, ndërsa sikur ta kishin të tjerët do t’ia kishin lakminë dhe do ta kishin ngritur gjer në qiell. 

Të rrosh apo të mos rrosh, këtë dilemë hamletiane, Adem Jashari s’e kishte dot në mendje. Ishte mëngjes i hershëm, me ankthe, i 30 dhjetorit 1991, kur armiku me një makineri të tërë policore kishte rrethuar lagjen e Jasharëve dhe kërkonte dorëzimin e komandantit. Por, ai me tërë familjen, me të afërmit dhe me shokë të luftës, armikut iu përgjigjen me breshëri armësh. Ishte kjo pushka e parë që krisi në Drenicë. Komandanti legjendar tani ishte kudo me UÇK-në, të dalë në skenë, që më 28 Nëntor 1997, në Llaushë, një ushtri që u bë shpresë për popullin dhe tmerr për armikun. S’mund të ishte ndryshe, sepse Adem Jashari kishte prejardhje nga një botë e lavdishme, që madhërishëm po hynte dhe në legjendë. 

Ai si Tezeu ia futi armikut frikën në shpirt, duke e sulmuar grykave, udhëkryqeve, stacioneve famëkeqe policore dhe kudo. Mirëpo, pushtuesi i tmerrshëm prapë në mëngjesin e 5 marsit 1998, ndërmori edhe një sulm me forca të mëdha policore dhe ushtarake. Adem Jashari me familjen e vet, me Jasharët e tjerë, me ata që ndodheshin në ato momente rreth tij, sulmuan nga çdo anë; as jepeshin dot; dhe lufta zgjati tri ditë e tri net. Luftëtari i lirisë ndriti me ditë, duke dalë si nga baladat. Pas asaj lufte të tmerrshme, armiku dogji shtëpi, shkatërroi kullën e trimit dhe lagjen e Jasharëve, vrau madje dhe fëmijë, por kurrë vendosmërinë për të vazhduar luftën. 

Në çastet më të ndjeshme, ai luftoi duke kënduar gjer në rënie; dhe nuk ishte vetëm. Jo, vdekja e tij nuk është vdekje. Ushtria Çlirimtare e Kosovës humbi prijësin e saj të madh, por fitoi komandantin legjendar, përgjithmonë i pavdekshëm, përgjithmonë në kujtesën e paharrueshme të popullit shqiptar. Tani çdo gjë është përjetësi…

PRISHTINË, MARS 2025.