Agjencioni floripress.blogspot.com

2015/06/04

Petro Zheji: Ikja e shtergut të fundit

Foto nga Artur Zheji


Ashtu si djaloshi Verter, që e kaloi gjithë vuajtjet e një dashurie fatale për Sharlotën në heshtje, ashtu dhe shqipëruesi i këtij libri në shqip (Vuajtjet e djaloshit Vërter) parapëlqeu ta kalonte në heshtje gjithë jetën e tij. Jo vetëm gjatë sistemit komunist kur në punën që bënte në shtëpinë botuese “8 Nëntori” i duhej të sfidonte kornizat e kohës, duke u zhytur në rreshtat e librave që i besohej për t’i sjellë në shqip, por edhe pas viteve ’90 atëherë kur mund të merrte flamurin siç bënë shumë kolegë të tij dhe të ngrinte lart punët e bëra, Petro Zheji parapëlqeu të heshtte. Në biblioteka, autorët e sjellë prej tij në shqip kishin hapur herët horizonte të reja për shqiptarët. Me portretin e një njeriu të rritur herët me filozofi, dhe që besonte tek ajo ashtu siç besonte te shkrimi, Zheji vijoi të bënte jetën që kishte bërë gjithnjë, duke “refuzuar” famën, reklamimin në ekrane televizorësh apo faqe gazetash. Emri i tij kujtohej këto vite sa herë në biseda profesionistësh flitej për modelin e përkthimit të mirë, për një “shkollë” që Zheji e ndërtoi ashtu me veprat e tij, apo kur mund të hapje faqen e parë të një libri ku ishte shkruar “Shqipëroi Petro Zheji”. As jeta në SHBA pas viteve ’90 dhe as rikthimi këto vitet e fundit nuk grishën tek ai ndjenjën e protagonizmit, i bindur se është puna ajo që duhet të flasë. Ashtu si me përkthimet, por edhe me jetën e thjeshtë Zheji dha një model për shoqërinë tonë të trazuar. Modelin e një intelektuali të vërtetë europian, pikërisht në një vend që vazhdon të ketë probleme me modelet. Zheji vijoi të jetonte në apartamentin e tij të thjeshtë, mes morive të librave dhe dorëshkrimeve për të çuar deri në fund një vepër të nisur. Librat dhe gjuha shqipe ishin shqetësimi i vetëm i këtij shtergu të madh të shqipes, që iu dorëzua asaj pa kushte. Lajmi për ndarjen e tij nga jeta (në moshën 86-vjeçare) është një lajm i hidhur pikërisht për gjuhën shqipe. Ajo ka humbur dje një nga mbrojtësit e saj më të mëdhenj, një stilist që e trajtoi me dinjitet dhe përkujdesje çdo shkronjë të saj. Është i çmuar kontributi i Petro Zhejit në kulturën shqiptare, një kontribut që koha do ta nxjerrë çdo ditë e më shumë në pah. “Vuajtjet e djaloshit Vërter” nga Gëte është një libër i ardhur vitet e fundit prej tij, ku ndihet eleganca me të cilën ka trajtuar gjuhën një mjeshtër. Vuajtjet e dashurisë së Vërterit të duken të bukura pikërisht nga gjuha. Zheji ishte një tjerrës i mrekullueshëm i saj, duke e shndërruar në të gjitha format për të sjellë ndjesinë më të mirë. Përkthimi i vëllimit të II të “Don Kishotit”, duke vijuar një sfidë të nisur nga Fan Noli, e bëri Zhejin një udhëheqës shpirtëror të këtij aventurieri të madh të botës letrare në shqip. Vetë Servantes do ishte ndier mirë të shihte sesi kjo krijesë e tij kishte mundur të pushtonte shqiptarët, të cilët e kishin lexuar këtë aventurë ashtu siç ishte. Don Kishoti do të na kujtojë gjithnjë atë, njeriun që i bindur se ky libër nuk ishte thjesht një përkthim, por një botim që do të hapte e trazonte ndërgjegjen njerëzore të vendit të tij, iu fut një pune titanike për ta përkthyer. Janë të pafundme përkthimet e ardhura prej tij në shqip si: “Fedor Panferov “Bruski” të cilin e ka përkthyer bashkë me të vëllain Gjergjin, “Nipi i Ramonit”, Didëro, “Vitet e zemërimit” Stajnbek, “Njeriu i padukshëm” Herbert Uells, Ringjalla “Tolstoit”, “Obllomovin” i Goncarovit, “Zoti President”, “Papa jeshil” i Asturiasit etj. Zheji ka ndihmuar dhe për përkthimin në anglisht të librit “Rrno për me tregue” të At Zef Pllumit. Një vit më parë ai u nderua me çmimin e mirënjohjes në Panairin e Librit. Homazhet për nder të përkthyesit u bënë dje në hollin e Muzeut Historik Kombëtar. Qindra miq, njerëz të kulturës, por edhe politikës u përulën para arkëmortit të këtij prijësi të shqipes. “Kjo është dita e dhënies së lamtumirës një mendimtari dhe krijuesi të niveleve europiane që në atë kohë kur Shqipëria ishte një ishull i izoluar në mes të Europës”, tha kryeparlamentari Ilir Meta. Për ministren e Kulturës, Mirela Kumbaro, “Petro Zheji është një monument kulture”. “Jam rritur me letrat dhe me shpirtin universal dhe me gjuhën shqipe të Petro Zhejit dhe me dashurinë për gjuhën në përgjithësi dhe për kulturën botërore. Me shkrimtarin me shkronja kapitale, nuk mund të ndahemi dot. Do të ndahem me Petro Zhejin kur të ndahem vetë nga jeta ime”, u shpreh Kumbaro. Petro Zheji lindi më 16 tetor 1929 në qytetin e Gjirokastrës. Studimet e hershme i ka kryer për Matematikë-Fizikë, më vonë studioi Gjuhë-Letërsi në Universitetin e Tiranës. Për vite me radhë ai punoi në shtëpinë botuese “8 Nëntori” ku dha një kontribut të çmuar në prurjen e një sërë autorësh në gjuhën shqipe. Zheji i përket një plejade autorësh që jo vetëm shqipëruan, por dhe hapën dritare që lidhnin me botën përmes librash, mijëra lexues, në kohën e një Shqipërie të izoluar. Përkthimi ishte dashuria e tij e madhe, prej së cilës ai nuk hoqi dorë deri në ditët e fundit të jetës.
Petro Zheji (Gjirokastër, 16 tetor 1929 - Tiranë, 14 Mars 2015) ka qenë arsimtar, përkthyes i sprovuar dhe gjuhëtar me erudicion.Vëllai i tij, Gjergj Zheji ka qenë një personalitet me peshën e vet në fushën e letrave.

Jeta


I biri i Spiro Ballos i lindur më 1903 në Gjirokastër (me origjinë nga Zheji i Zagorisë) dhe i Theodorës së Niko Petridhit. I ati ka qenë oficer i shkolluar në Itali gjatë kohës së Mbretnisë, i graduar më vonë si major-kolonel. Në një bibliografi që pasqyron një libër që ka qenë i të atit të Petros, jepet grada dhe banesa, Ajutanti i Kumandës fuqisë Armate Tiranë. Ndë rrugë të Durrësit. I ati u grish nga Spiro Moisiu për me marrë pjesë në rezistencën kundër gjermanëve. Përndiqet në fund të viteve '40 nga regjimi i rishtë komunist dhe i sekuestrohen pronat në Tiranë.

Petrua studion Matematikë-Fizikë në nivel dyvjeçar në Tiranë, jep mësim në gjimnazin "Qemal Stafa" dhe vajti me dhanë mësim në gjimnazin e Gjirokastrës, më tej studion për gjuhë shqipe në Universitetin e Tiranës. Punon pranë ndërmarrjes së botimit "8 nëntori", ku botoheshin libra politiko-shoqëror dhe si përkthyes me normë pranë shtëpisë botuese "Naim Frashëri" në kryeqytet.

Martohet me aktoren gjakovare Besa Imami, martesë nga e cila më 1961 u lind djali i vetëm, Arturi. Pas 15 vjetësh martesë u ndanë dhe Petrua mbas viteve '90 largohet drejt ShBA-së. Me kthimin e tij vendoset në Tiranë. Me mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të nenit 5 të ligjit nr.7703, datë 11.5.1993, “Për sigurimet shoqërore në Republikën e Shqipërisë”, i ndryshuar, me propozimin e Kryeministrit, Këshilli i Ministrave vendosi dhënien e një shtese pensioni të posaçëm shtetëror 14 personaliteteve, ndër ta edhe Petro Zheji.

Përkthime
I përfolur si një nga përkthyesit më elitarë, cilësia e tij është në përpjestim të drejtë me vëllimin e punës së bërë. Në një artikull kulturor më 2008, botuesi i përkthimit më të mbramë të tij ("Jeta e Galileit" e Bertolt Brehtit) Mehmet Gëzhilli kumton se Zheji mund të ketë 13 mijë faqe përkthim të botuara.

Përkthimi i tij i parë daton më 1958 dhe ka qenë vëllimi i parë i romanit "Bruski" të Fedor Panferov; përkthyer së bashku me të vëllanë, Gjergjin. Titujt më të shquar nga lista e gjatë e përkthimeve janë "Vuajtjet e djaloshit Verter" të Gëtes, "Sojliu mendjemprehtë - Don Kishoti i Mançës" nga Servantes, "Nipi i Ramonit" nga Didero, "Vilet e zemërimit" të Stajnbek, "Njeriu i padukshëm" i Herbert Uells; si dhe shumë e shumë tituj tjerë nga letërsia gjermane, spanjole, australiane, estoneze, rumune, ruse, kineze, nordike. Duke u radhitur me emrat e tjerë elitarë të përkthimit si Dhimitër Pasko, Klio Evangjeli, Jusuf Vrioni, Vedat Kokona, Gjon Shllaku, Pashk Gjeçi, etj.

Përkthyesja amerikane e veprës “Rrno vetëm për me tregue”, Kathleen Schank, e ka falënderuar për ndihmën që i ka dhënë për prurjen në anglisht të dëshmisë së Át Zef Pllumit.Përpjekje kjo që Zheji e kishte ndërmarrë qysh në të gjallë të fratit.

Vepra
Në fillim nuk iu dha mundësia e botimit për krijimet e veta të përshkuara nga fryma e simbolizmit por më vonë iu botuan disa prej tyre, së fundi edhe studimi "Roli mesianik i gjuhës shqipe". Punimet e Petros “Kristologjia”, “Hyrja në Algoritëm”, “Paraqitja e Algoritmit” përcaktojnë në raportin botëkuptimor dhe fizik të njeriut me natyrën, që është filluar e vazhduar nga Etërit e Kishës që nga Shën Pali e deri më sot, e që pasqyron në sferën racionale dhe shoqërore, atë përmbysje, plotësim e sintezë që bëri Krishti në anën shpirtërore dhe individuale.

Bëhet i mundshëm logjikisht tërë kuptimi rivlerësues i trashëgimisë së qytetërimit, nëpërmjet trashendimit të epokës teknologjike, që del si relika e fundit e idolatrisë antike. Aty ndihet mrekullia e fillimit të realizimit të endrrës së herojve të tillë të mendimit si Niçja dhe Frojdi, Ainshtajni, Hajzenbergu etj.

Për gjuhën shqipe dhe për kombin shqiptar dhe rilindësit e tij, punime si “Shqipja dhe Sanskritishtja” (në dy vëll.; 1996, 2001, 2011), “Gjuhët e vjetra dhe shqipja”, “ Gjuhët moderne dhe shqipja”, “Universaliteti i gjuhës shqipe”, "Libri i Aforizmave" (2012) shënojnë një ringjallje dhe rivlerësim të Rilindjes Kombëtare.

Me punën e tyre rilindasit tanë, bënë çvarrosjen e kombit tonë dhe rilindjen e kristalizimin e gjuhës shqipe. Punime si të mësipërmet, tej çvarrosjes, fillojnë të ngjallin realisht kombin shqiptar në përmasat e tij primordiale e pellazgjike dhe realizojnë ëndrrën e rilindësve tanë De Rada, S.

Frashëri, Fan Noli, Át Sh. Gjeçovi, Át Gjergj Fishta etj, e madje e ndërkombëtarizojnë dhe e racionalizojnë tërësisht atë. Këto punime janë në botim e sipër. Figura si Martin Camaj, Robert Elsie etj., kanë vlerësuar lart përmbajtjen e këtyre punimeve.

Burime
^ Elsie R., "Histori e letërsisë shqiptare" (1995), përkthyer nga Abdurrahim Myftiu. Tiranë; sh.b. Pejë: Dukagjini, 1997.
^ Linguistika shqiptare në zi, ndahet nga jeta Petro Zheji, Gazeta Mapo, 15 mars 2015.
^ Vozga R., "Libri Shqip 1555-1915", Biblioteka Kombëtare, Tiranë, 2010 fq. 318 ─ ISBN: 978-99927-731-7-8. Citimi i plotë: Togger Spiro Zheji, Ajutanti i Kumandës fuqisë Armate Tiranë. Ndë rrugë të Durrësit. Shtëpija e tij mbë krahë të shtëpisë Kristo Luarasit.
^ Këlliçi S., "Don Kishoti" i Petro Zhejit - pasurim i mëtejshëm i gjuhës shqipe, Republika, 17 gusht 2012.
^ Demo E., Pa jetë private, Shekulli. Përkthyesi Afrim Koçi thotë: Kishte përkthyes si Petro Zheji që nuk e pranonte këtë kriter, – nuk i vihet normë shkrimtarit, thoshte, sepse përkthyesin e konsideronte një lloj shkrimtari.
^ Canaj A., Si po e pres 80 vjetorin tim të lindjes: flet aktorja Besa Imami, Panorama. - Nr. 2099, 3 gusht, 2008, f. 18 - 19.
^ Shteti u garanton pension të posaçëm 14 personaliteteve, Metropol, 3 mars 2011.
^ Demo E., Galilei i Petro Zhejit, gazeta Shekulli, 24 nëntor 2008.
^ Mbështetur mbi një qëmtim në fondin e Bibliotekës Kombëtare e Shqipërisë (bksh.al) me emrin kyç Petro Zheji, rezultojnë të paktën mbi 30 tituj të përkthyer. Me ndihmën e Google-it përkthimet e Petros arrijnë në 41 tituj.
^ Demo E., Kathleen Schank: Ç’na mëson miku ynë, at Zefi, Shekulli. - p. 2387, 24 gusht, 2008, fq. 11.
^ Demo E., Kurrgjë më shumë se liria: [intervista e fundit e At Zef Pllumit], Shekulli. - Nr. 2061, 27 shtator, 2007, f. 14 - 15.
^ Elsie R., "Një fund dhe një fillim - Vëzhgime mbi letërsinë dhe kulturën shqiptare bashkëkohore", p. Abdyrrahim Myftiu, sh.b. botuese Globus R, Tiranë 1995; shtëpia botuese Buzuku, Prishtinë 1995.
^ Qafoku Ll., Shëmbull i madh shqiptar i heroizmit mendor, aafhsite.com, 28 dhjetor 2013.

Përgatiti:Flori Bruqi

Ç’kanë thënë shkrimtarët me famë botërore për vdekjen?

Ajo që e ka tronditur thellësisht njeriun e parë dhe çdo njeri tjetër në botë, vdekja, vjen e shpjeguar sipas konceptimit të shkrimtarëve më të famshëm botërorë, nga ku mund të ngushëlloheni ose të filloni të mendoni më tej
Kolazh me autore gjermane
Letërsi

Kolazh me autore gjermaneMark Twain: “Nuk i trembem vdekjes. Kam qenë i vdekur për miliarda dhe miliarda vjet përpara se të lindja dhe nuk kam vuajtur as vështirësinë më të vogël prej saj”.

Albert Camus: “Meqë të gjithë do të vdesim, është e qartë se kur dhe si nuk ka rëndësi”.

Arthur Miller: “Ndoshta gjithë çka mund të bëjë dikush është të shpresojë që të përfundojnë me pendimet e duhura”.

Jack Kerouac: “Kuptova se kisha vdekur dhe isha ringjallur pafundësisht, por nuk më kujtohej, sepse tranzicionet nga jeta në vdekje dhe përsëri në jetë janë shumë të lehta, si veprim magjik, si të biesh në gjumë dhe të zgjohesh një milion herë. Çdo çast që mendoja se do të vdisja kuptova se nuk kisha vdekur”.

John Steinbeck: “Më duket se nëse ti ose unë do të duhet të zgjedhim mes dy kurseve të mendimit ose veprimit, ne duhet të kujtojmë vdekjen dhe të përpiqemi të jetojmë që vdekja jonë të mos i sjellë kënaqësi botës”.

Tennessee Williams: “Vdekja ndodh shumë shpejt – pothuajse përpara se të njihemi përgjysmë me jetën – ne takojmë tjetrën”.

Leo Tolstoy: “Njeriu nuk mund të ketë asgjë për sa kohë ka frikë nga vdekja. Por për të çfarë nuk e frikëson, i përket. Nëse nuk do të kishte vuajtje, njeriu nuk do t’i njihte kufijtë e tij, nuk do ta njihte veten”.

Anne Frank: “Pavarësisht çdo gjëje, ende besoj se njerëzit janë vërtet të mirë në zemër. Thjesht nuk mund t’i ngre shpresat në një bazë që konsiston në ngatërrim, mister dhe vdekje”.

William Shakespeare: “Frikacakët vdesin shumë herë përpara se të vdesin; trimi e përjeton vdekjen vetëm një herë”.

Anton Chekhov: “E përbuz mençurinë dhe bekimet e kësaj bote. Është e gjitha e pavlerë, e rrufeshme, mashtruese, si një mirazh. Ju mund të jeni krenarë, të zgjuar dhe të mirë, por vdekja do t’ju fshijë nga faqja e dheut sikur të ishit jo më shumë se një mi nën dysheme”.

William Faulkner: “Mund të kujtoj vetëm si më thoshte babai, se arsyeja për jetën ishte përgatitja për të qëndruar i vdekur për shumë kohë”.

Charlotte Bronte: “Ndiej se monotonia dhe vdekja janë e njëjta gjë”.

Haruki Murakami: “Vdekja nuk është e kundërta e jetës, por pjesë e saj”.

E. M. Forster: “Vdekja e shkatërron një njeri, ideja e vdekjes e shpëton atë”.

Edgar Allan Poe: “Kufijtë që ndajnë jetën nga vdekja janë të errëta dhe të vagullta. Kush mund të thotë se ku përfundon dikush dhe ku fillon tjetri?”.

Boris Pasternak: “Çfarë është historia? Fillimi i saj është punë shekullore sistematike e përkushtuar për zgjidhjen e enigmës së vdekjes, që kjo të mund të tejkalohej. Kjo është arsyeja përse njerëzit bëjnë simfoni dhe përse ata zbulojnë infinitin matematikor dhe valët magnetike”.

Gore Vidal: “Ideja e një shoqërie të mirë është diçka ku nuk ke nevojë për një fe apo ndëshkim të përjetshëm për të mbështetur; ju keni nevojë për një fe nëse jeni të tmerruar nga vdekja”.

Cormac McCarthy: “Sa të sigurt janë të vdekurit pas vdekjes. Një gjendje ku të vdekurit nuk kujtojnë dhe nuk u vjen asgjë në mendje”.

Gabriel Garcia Marquez: “Zbulova për kënaqësinë time se është jeta, jo vdekja, ajo që nuk ka kufij”.

Lewis Carroll: “Rregulli më i sigurt është se ne nuk duhet të guxojmë të jetojmë në ndonjë situatë ku nuk do të guxonim të vdisnim. Por objekti i jetës nuk është kënaqësia, dija, as fama, por është zhvillimi i karakterit, ndërtimi i njeriut ideal dhe ngritja në një standard më të lartë dhe më të pastër, ndaj për sa kohë të mendojmë se kjo po ndodh, vdekja nuk do të na japë tmerr, nuk është një fund, por një fillim!”.

George Orwell: “Një njeri normal nuk kërkon Mbretërinë e Parajsës, ai kërkon vazhdimin për jetën në tokë. Kjo jo vetëm se ai është i dobët, mëkatar dhe kërkon një kohë të bukur. Shumica e njerëzve kënaqen deri diku nga jeta e tyre, por në balancë jeta është vuajtje dhe vetëm fëmijët ose shumë të moshuarit mendojnë ndryshe. Sjellja njerëzore e do që lufta për jetë të vazhdojë dhe në fakt vdekja është një çmim për të jetuarit”.

Brunilda Zllami- Dashuri apo urrejtje

Fotoporteti

Brunilda Zllami shkrimtare shqiptare. Ka lindur në qytetin e Bajram Curri (Tropojë) dhe është diplomuar për mjekësi dhe vazhdon fakultetin juridik. Romanet e saj, që në fillimet e botimit prej vitit 1996 , kanë gjetur lexuesin e tyre të të gjitha moshave. Fabula, tematika, stili i veçantë, mënyra e trajtimit të problematikes, zgjidhja e intrigës në një mënyrë tjetër, sinqeriteti dhe origjinaliteti i zgjidhjes së konflikteve në romanet e veta e bëjnë atë të afërt dhe të dashur për lexuesin.

Botimet e shkrimtares Brunilda Zllami janë :

Dashuri apo urrejtje (1996)
Fantazma te shpirtrave te etur (1996)
Ëndrra e papërfunduar e një gruaje (1997)
Puthja e hënës (1998)
Hijet (1999)
Labirintet e Medeas (1999)
Dinozauret e ndërgjegjes (2001)
Çmimi i përjetësisë (2002)
Dua (2003)
Matilda (2003)
Jetoj në harresën tënde (2004)
Një tjetër (2004)
Dikur ishim bashkë (2005)
Rruga e trëndafilave (2007)
Lindur femër (2007)
Lakmia (2009)
Në shpirtin tim bën ftohtë
Në shpirtin tim bën ftohtë
Në shpirtin tim bën ftohtë roman me Autore Brunilda Zllami . Shtëpia botuese "Dudaj" Tiranë, 2010. Faqet e librit 356. ISBN 978-99943-0-162-1

(2010)
Ti je e nesërmja (2012)
Nuk jam engjëll (2014)



Dashuri apo urrejtje, Brunilda Zllami



Brunilda Zllami, është një shkrimtare e suksesshme me mbi shumë romane e cila sjell sërish në duart e lexuesit një libër të mrekullueshëm, mbushur plot vuajtje e pasion.







Ky është libri Fragment nga libri



Enea nuk dinte më ç'të mendonte, madje i dukej se nuk e ndjente më veten atu. Ishte mes dy kohëve, duke u endur herë tek njëra dhe herë tek tjetra, por tani e ndjente se duhet të zgjidhte të tashmen. E shkuara ishte tepër larg për t'u rikthyer. Kishin kaluar shumë vite që kur kishin qenë shoqe. Mes tyre kishin bërë vend dashuria dhe urrejtja. Po tani ç'ndjenin për njëra-tjetrën? Dashuri, apo urrejtje?i saj i parë, një variant i ripunuar pas shumë vjetësh. Ishte ëndrra e saj ta sillte edhe një herë në vitrinat e librit, këtë roman të shkruar në moshë tepër të re.

Titulli: Dashuri apo urrejtje
Origjinali: Dashuri apo urrejtje
Gjinia: Roman
Autori: Brunilda Zllami
Shtëpia botuese: Dudaj
Viti: 2005
Fq. 232
Pesha: 0.221 Kg.
ISBN: 978-99943-33-42-9

Sveva Casati Modignani - Një grua e denjë

Image result for sveva casati modignani

Mbi librin Në një fshat të vogël të Sicilisë, një murgeshë enigmatike i jep një intervistë të bujshme një gazetari të guximshëm.

Nje grua e denje, Sveva Casati Modignani
 Ajo quhet Nensi Pertinaçe dhe përpara se të zhdukej në mënyrë të beftë, pa lënë gjurmë, kishte qenë një nga gratë më të famshme të Nju Jorkut, madje që synonte deri edhe kolltukun e kryetares së bashkisë. Por mbi të kaluarën e saj rëndon hija e gjatë e Koza Nostras, ndërsa e tashmja nuk ngjan aq e qartë dhe e kthjellët... Një roman mbresëlënës, prej të cilit është bërë një film me Serena Grandin dhe Kerol Altin, i transmetuar nga Kanali 5.

Sveva Casati Modignani-Mjellma e zezë

Image result for sveva casati modignani

Mbi librin Familja Montalto është saga e tre brezave botuesish përgjatë pesëdhjetë vjetëve të fundit. Midis pasioneve, intrigave, tradhtive e zhgënjimeve, që shpesh e vënë në rrezik fatin e ndërmarrjes, dalin në pah figurat e Emilianos, i mbiquajtur Mjellma e Zezë, i biri i kryetarit të trungut të familjes, dhe Arletës, gazetares së bukur e të re, të dashuruar me të.

Mjellma e zeze, Sveva Casati Modignani

 Bashkë me forcën e ndjenjës që i bashkon, do të arrijnë t’ia kthejnë dinjitetin dhe prestigjin emrit të Montaltove. Një roman i pasur me patos e suspansë, i shkruar me mjeshtëri.

Sveva Casati Modignani-Me ne fund nje shi diamantesh

Mbi librin Pronari i një shtëpie botuese vdes, duke iu lënë të bijve dhe nipërve një pasuri të pafund dhe një mister të madh: mijëra miliarda, që përbënin një pjesë domethënëse të trashëgimisë, janë zhdukur si kripa në ujë. Leximi i testamentit i hap rrugën kështu, një gjuetie në kërkim të thesarit...
Me ne fund nje shi diamantesh, Sveva Casati Modignani

Shqipëroi nga origjinali: Aida Baro
Shtëpia botuese: Dudaj
Viti: 2006
fq. 384
Pesha: 0.42 Kg.

Lauren Weisberger-Djalli vishet me Prada

Image result for lauren weisberger
Lauren Weisberger(27 mars 1977) ,jeton në Nju Jork dhe po punon për romanin e saj të dytë, botimi shqip i të cilit do të dalë në treg nga Dudaj. Pas diplomimit ka punuar si asistente personale e Anna Wintour – it, drejtoresha e famshme e Vogue – ut amerikan dhe guru e modës në botë.

Djalli vishet me Prada, Lauren Weisberger
Miranda Prestli është një mit i padiskutueshëm, në botën e mrekullueshme dhe vezulluese të modës. E hajthme dhe elegante si askush tjetër, drejton revistën më prestigjioze dhe më të shitur të planetit.
Kur Andrea Sashi (njëzetetrevjeçe, e diplomuar dhe me një ëndërr për t'u bërë shkrimtare) pranon të punojë për të, nuk dyshon aspak se ka lidhur një pakt me djallin. Sepse Miranda, pas pamjes së përsosur fsheh një natyrë dredhacake dhe shumë të hidhur, e aftë për ta shndërruar jetën e Andreas në një ferr të vërtetë.

Në harkun e një viti tepër të ethshëm, por edhe të mbushur me situata plot humor, Andrea mëson të ecë mbi taka kalamendëse, të kënaqë kapriçot e drejtores së saj dhe të mënjanojë goditjet e saj të pabesa, derisa më në fund arrin të kuptojë se jeta e saj private, e lënë pas dore për një kohë aq të gjatë, po merrte të tatëpjetën...

Vdiç akademik prof.Fatos Mehdi Daci ,historiani dhe "mjeshtri i madh" i Dibrës

Me dhimbje të thellë njoftohet ndarja nga jeta e Fatos Mehdi Dacit , gazetari, historiani dhe Mjeshtri i Madh, një prej figurave më të shq...