Më 15 dhjetor të vitit 1942, u nda nga jeta, publicisti më i shquar shqiptar, figurë politike dhe shkrimtari, Faik Konica. Mbarë shqiptarët e njohin atë si, eruditi që rrëfeu realitetin në të cilin ndodhej Shqipëria, po edhe atë që e priste, ku mënyra e komunikimit direkt të tij, për shumë mbase u dukej dhe duket e frikshme, nga mënyra e përçimit që e përcillte atë, vetë Konica.
“Shqiptarët e mjerë presin që Evropa të vijë sot a nesër t’i shpëtojë. Është nevojë të themi, të bërtasim të vërtetën: Evropa shqiptarët i ka për të egër e për të humbur… Le të themi pra të vërtetën, gjithnjë të vërtetën… të përpiqemi t’i fryjmë popullit tonë pak jetë e pak guxim”.
Denoncimi i parë publik i Faik Konicës për pushtimin e Shqipërisë nga Italia fashiste
Konica me veshje kombëtare në vitin 1909. Rrëfimet e Fan Nolit:
“Ta dini se ne në sy të Evropës së qytetëruar, jemi të prapambetur, dhe asgjë më shumë; ca na shajnë, ca na përqeshin, ca të pakëve u vjen keq. Hiqni dorë ju them, se u bëmë palaçot e dheut”.
E po ashtu, thuajse në përmbyllje ai saktëson se: “Armiqtë e Shqipërisë janë shqiptarët, jo të tjerë. Shqiptarët kanë shkruar me gjakun e tyre më tepër se një faqe në histori të Evropës”.
Nuk mjafton që të shkruash për gjeniun Konica, faqe të tëra, – por në materialet e mëposhtme do gjeni “copëza përmbledhëse” nga ky gjeni i madh i shqiptarisë, i cili ceku gjithashtu përmes intuitës që në gjenezë edhe konfliktet mes çamëve dhe grekëve, – duke e njohur mjaft mirë këtë vend, pasi ai ishte bir i tokës shqiptare, të Konicës.
Më poshtë, Konica.al, iu paraqet tre pjesë të shkëputura nga dokumentari “Enciklopedi që ecën me këmbë”; kushtuar Faik Konicës, nga Kujtim Gjonaj dhe nga Shtëpia Filmike “Bota Shqiptare” dhe F&S SATKA Enterprice L.L.C.
