Gjorgje Petroviq Karagjorgje (serbisht: Ђорђе Петровић Карађорђе, turqisht: Kara Yorgi Petroviç), i njohur gjithashtu si Gjorgja i Zi ishte një udhëheqës i famshëm i kryengritjes së Parë serbe kundër Perandorisë Osmane.
Historiani Radosh Lushiq,i cili shkroi biografinë e Karagjorgjës,beson se nuk mund të përcaktojë saktësisht origjina e Karagjorgjës, sepse ka disa mendime të ndryshme. Ai beson se versioni më i mundshëm sipas së cilës Karadjorgje rrjedh nga Vasojeviqët.
Sipas një versioni tjetër, Karagjorgje vjen nga fisi Klemend, i cili ka prejardhje nga gjyshi i tij i cili quhet Jovan Mrshin Klementi (Kelmendi). Këtë version e kanë përkrahur disa autor të vjetër serb të cilët besojnë se Karagjorgje ishte me origjinë shqiptare.
Burimet serbe thonë se Gjorgje (Gjergji) Petroviq (Pjetri) ka prejardhje malazeze nga fisi Vasojeviq. Atje ka lindur gjyshi i Karagjorgjës (Gjergji i Zi), Jovani ( Xhoni) dhe katër vëllezërit e tij. Dy nga të tjerët u shpërngulën në Serbi. Jovani ( Xhoni) me bijtë e tij Petrin (Pjetrin) dhe Mirkon u vendosën në fshatin Vishevc, qarku i Lepeniçkit të Kragujevcit. Karagjorgje është djali i Petrit dhe i ëmës Marica (Maria).
Karagjorgje, udhëheqësi i kryengritjes së I-rë Serbe të vitit 1804, pas thyerjes së kryengritjes, largohet nëpërmes Zemunit në Austro-Hungari. Pas katër viteve në mërgim, udhëheqësi përsëri vjen në Serbi (1817), ku edhe përfundon tragjikisht. Ai u vra me urdhër të rivalit të tij Millosh Obrenoviq, i cili në këtë mënyrë është përpjekur të arrij favore te autoritetet turke..
Shuarja e kryengritjes
Karagjorgje, udhëheqësi i kryengritjes së I-rë Serbe të vitit 1804, pas thyerjes së kryengritjes, largohet nëpërmes Zemunit në Austro-Hungari. Pas katër viteve në mërgim, udhëheqësi përsëri vjen në Serbi (1817), ku edhe përfundon tragjikisht. Ai u vra me urdhër të rivalit të tij Millosh Obrenoviq, i cili në këtë mënyrë është përpjekur të arrij favore te autoritetet turke.
Thuhet se kur u ekzekutua Karagjorgje, bashkë me te u ekzekutua edhe shoku i tij besnik Naumi, i cili nuk u nda nga ai. Prandaj, populli serb e kanë një thënie "besnik si Naumi". Mandej, ekziston edhe një shpjegim për "Naumin grek nga Argirorokastra". Argirokastra është Gjirokastra në Shqipëri dhe se emri Naum nuk është i shpeshtë te grekët. Ndërsa te Shqiptarët është shumë i shpeshtë.
Babai i Serbisë moderne ishte shqiptar
Pas një shkrimi gjatë këtyre ditëve me anë të së cilit mediat kroate ia rikujtuan Serbisë hartën e vitit 1878 pa Kosovën, ato nuk janë ndalur me kaq.
E përditshmja dnevne.hr vetëm disa orë më pas ka publikuar një shkrim tjetër në të cilin pretendon se themeluesi i Serbisë moderne Gjorgje Petroviq ishte me prejardhje shqiptare.
Duke pasur parasysh faktin se politikanët kryesorë serbë përmes agresionit verbal vazhdimisht provokojnë Kroacinë dhe ndërhyjë në punët e brendshme politike të vendit tonë, është e nevojshme t’u përgjigjemi në të njëjtën mënyrë, por jo me gënjeshtra dhe mite, por fakte me sakta historike dhe argumente. Politizimi i tregimit duhet të shmanget. Faktografia është mëse e mjaftueshme si një mjet për të thyer të gjitha mitet dhe iluzionet e tyre. Me këtë rast, ne do të merrmi me prejardhjen e familjes së famshme mbretërore Karagjorgjeviç. Themeluesi i dinastisë Karagjorgjeviç ishte Karagjorgje, i cili ishte i njohur si Karagjorgje i Zi. Karagjorgje është udhëheqësi i famshëm i kryengritjes së parë serbe kundër Perandorisë Osmane”, kështu nis shkrimin e përditshmja dnevno.hr.
Fisi Klement, Ilirët, Arnautët …
Por kush ishte në të vërtetë Karagjorgje? Duhet të jemi të sinqertë dhe të pranojmë se në kohën e tij popujt nuk janë kuptuar në të njëjtat kategori si sot. Sidoqoftë, kërkimet shkencore kanë treguar se Kragjorgje ishte shqiptar katolik. Gjyshi i tij quhej Gjin Marash Klementi. Fisi Klement është një nga dymbëdhjetë fiset historike të shqiptarëve të veriut. Emrin ky fis e mori për nder të priftit të Klementit. Domethënë, Klementët ishin katolikë. Për të kuptuar këtë, ne duhet të kthehemi edhe më tej në historinë mesit të shekullit të 15 dhe të kujtojnë rebelimin e suksesshëm të Skenderbeut kundër Perandorisë Osmane. Skenderbeu ishte shqiptar dhe aristokrat katolik i cili tregoi bindje ndaj Perandorisë Osmane dhe në 25 vitet e ardhshme u ka rezistuar me sukses të gjitha dyndjeve të Perandorisë Osmane në territorin e sotëm të Shqipërisë dhe Maqedonisë. Pas fitores përfundimtare të turqve, pati një eksod të madh të popullit shqiptar. Më shumë se një milion shqiptarë (rreth 1.200.000 sipas vlerësimeve) u vendosën në pjesë të Italisë, Kroacisë dhe Serbisë.
Nëse ne do të shkojmë edhe më tej prapa në kohë, atëherë duhet të konkludojmë se shqiptarët, konkretisht paraardhësit e tyre dhe ilirët para serbëve kanë jetuar në Kosovë, por edhe në Serbinë e sotme. Në ushtrinë turke fuqia e njësive ushtarake u mat nga numri i “Arnautëve”, që është një emër historik për shqiptarët. Dhe tani ne jemi në të vërtetë duke ardhur në një të vërtetë të vërtetë historike.
Pse shqiptarët e Kosovës vetëm kohët e fundit kanë arritur të fitonin pavarësinë dhe si serbët, si banorët të këtyre zonave, për aq kohë i mbajtën nën sundimin e tyre? Çelësi është përsëri në zgjedhjen e besimit dhe të Kishës. Serbia fitoi shtetësinë në vitin 1878, por kishën shtetërore e kishin nga Sava. Kisha Ortodokse Serbe për shekuj me radhë ka rolin e mbledhjes së serbëve, por edhe asimilimin e popujve dhe feve të tjera. Shqiptarët, që fillimisht i përkisnin Kishës Katolike, me kohë pranuan Islamin por edhe Ortodoksinë.
Kohët e fundit, një lëvizje politike-fetare po zhvillohet midis shqiptarëve, qëllimi i të cilës është de-islamizimi i popullit shqiptar. Një fat i ngjashëm ndodhi edhe me kroatët nga Bosnja dhe Hercegovina, që pranuan Islamin.
Flori Bruqi
Referenca:
^ Dimitrije Tucović, Srbija i Arbanija (u Izabrani spisi, knjiga II, str. 77) Prosveta, Beograd, 1950.
^ Sakrivena Istorija, Milorad Bosnjak, Slobodan Jakovljevic,Lio, Gornji Milanovac 2006, ISBN 86-83697-34-7
^ https://www.scribd.com/doc/233285064/Milorad-Bo%C5%A1njak-Slobodan-Jakovljevi%C4%87-KARA%C4%90OR%C4%90EVI%C4%86I-skrivena-istorija
^ Harun Crnovršanin, Nuro Sadiković, Sandžak porobljena zemlja, Zagreb, 2001
^ Dr. Jusuf Mulić, Velika Srbija, Muslimani i Bosna, Sarajevo, 2006
^ Dr. Jusuf Mulić, Velika Srbija, Muslimani i Bosna, Sarajevo, 2006
^ http://akter.co.rs/weekly/35-drutvo/10539-vo-dova-glava-na-dar-sultanu.html
^ https://telegrafi.com/karagjorgje-shqiptar-nga-sanxhaku/
Historiani Radosh Lushiq,i cili shkroi biografinë e Karagjorgjës,beson se nuk mund të përcaktojë saktësisht origjina e Karagjorgjës, sepse ka disa mendime të ndryshme. Ai beson se versioni më i mundshëm sipas së cilës Karadjorgje rrjedh nga Vasojeviqët.
Sipas një versioni tjetër, Karagjorgje vjen nga fisi Klemend, i cili ka prejardhje nga gjyshi i tij i cili quhet Jovan Mrshin Klementi (Kelmendi). Këtë version e kanë përkrahur disa autor të vjetër serb të cilët besojnë se Karagjorgje ishte me origjinë shqiptare.
Burimet serbe thonë se Gjorgje (Gjergji) Petroviq (Pjetri) ka prejardhje malazeze nga fisi Vasojeviq. Atje ka lindur gjyshi i Karagjorgjës (Gjergji i Zi), Jovani ( Xhoni) dhe katër vëllezërit e tij. Dy nga të tjerët u shpërngulën në Serbi. Jovani ( Xhoni) me bijtë e tij Petrin (Pjetrin) dhe Mirkon u vendosën në fshatin Vishevc, qarku i Lepeniçkit të Kragujevcit. Karagjorgje është djali i Petrit dhe i ëmës Marica (Maria).
Karagjorgje, udhëheqësi i kryengritjes së I-rë Serbe të vitit 1804, pas thyerjes së kryengritjes, largohet nëpërmes Zemunit në Austro-Hungari. Pas katër viteve në mërgim, udhëheqësi përsëri vjen në Serbi (1817), ku edhe përfundon tragjikisht. Ai u vra me urdhër të rivalit të tij Millosh Obrenoviq, i cili në këtë mënyrë është përpjekur të arrij favore te autoritetet turke..
Shuarja e kryengritjes
Karagjorgje, udhëheqësi i kryengritjes së I-rë Serbe të vitit 1804, pas thyerjes së kryengritjes, largohet nëpërmes Zemunit në Austro-Hungari. Pas katër viteve në mërgim, udhëheqësi përsëri vjen në Serbi (1817), ku edhe përfundon tragjikisht. Ai u vra me urdhër të rivalit të tij Millosh Obrenoviq, i cili në këtë mënyrë është përpjekur të arrij favore te autoritetet turke.
Thuhet se kur u ekzekutua Karagjorgje, bashkë me te u ekzekutua edhe shoku i tij besnik Naumi, i cili nuk u nda nga ai. Prandaj, populli serb e kanë një thënie "besnik si Naumi". Mandej, ekziston edhe një shpjegim për "Naumin grek nga Argirorokastra". Argirokastra është Gjirokastra në Shqipëri dhe se emri Naum nuk është i shpeshtë te grekët. Ndërsa te Shqiptarët është shumë i shpeshtë.
Babai i Serbisë moderne ishte shqiptar
Pas një shkrimi gjatë këtyre ditëve me anë të së cilit mediat kroate ia rikujtuan Serbisë hartën e vitit 1878 pa Kosovën, ato nuk janë ndalur me kaq.
E përditshmja dnevne.hr vetëm disa orë më pas ka publikuar një shkrim tjetër në të cilin pretendon se themeluesi i Serbisë moderne Gjorgje Petroviq ishte me prejardhje shqiptare.
“Në tekstin e mëparshëm kemi thyer mitin serb duke kujtuar faktin se Serbia është e njohur ndërkombëtarisht në kufijtë më të ultët se sa ata të Republikës së sotme të Serbisë dhe se zgjerimi i kufijve të saj, erdhi si rezultat i agresionit dhe për serbët politika shumë e favorshme ndërkombëtare e fuqive botërore.
Duke pasur parasysh faktin se politikanët kryesorë serbë përmes agresionit verbal vazhdimisht provokojnë Kroacinë dhe ndërhyjë në punët e brendshme politike të vendit tonë, është e nevojshme t’u përgjigjemi në të njëjtën mënyrë, por jo me gënjeshtra dhe mite, por fakte me sakta historike dhe argumente. Politizimi i tregimit duhet të shmanget. Faktografia është mëse e mjaftueshme si një mjet për të thyer të gjitha mitet dhe iluzionet e tyre. Me këtë rast, ne do të merrmi me prejardhjen e familjes së famshme mbretërore Karagjorgjeviç. Themeluesi i dinastisë Karagjorgjeviç ishte Karagjorgje, i cili ishte i njohur si Karagjorgje i Zi. Karagjorgje është udhëheqësi i famshëm i kryengritjes së parë serbe kundër Perandorisë Osmane”, kështu nis shkrimin e përditshmja dnevno.hr.
Fisi Klement, Ilirët, Arnautët …
Por kush ishte në të vërtetë Karagjorgje? Duhet të jemi të sinqertë dhe të pranojmë se në kohën e tij popujt nuk janë kuptuar në të njëjtat kategori si sot. Sidoqoftë, kërkimet shkencore kanë treguar se Kragjorgje ishte shqiptar katolik. Gjyshi i tij quhej Gjin Marash Klementi. Fisi Klement është një nga dymbëdhjetë fiset historike të shqiptarëve të veriut. Emrin ky fis e mori për nder të priftit të Klementit. Domethënë, Klementët ishin katolikë. Për të kuptuar këtë, ne duhet të kthehemi edhe më tej në historinë mesit të shekullit të 15 dhe të kujtojnë rebelimin e suksesshëm të Skenderbeut kundër Perandorisë Osmane. Skenderbeu ishte shqiptar dhe aristokrat katolik i cili tregoi bindje ndaj Perandorisë Osmane dhe në 25 vitet e ardhshme u ka rezistuar me sukses të gjitha dyndjeve të Perandorisë Osmane në territorin e sotëm të Shqipërisë dhe Maqedonisë. Pas fitores përfundimtare të turqve, pati një eksod të madh të popullit shqiptar. Më shumë se një milion shqiptarë (rreth 1.200.000 sipas vlerësimeve) u vendosën në pjesë të Italisë, Kroacisë dhe Serbisë.
Nëse ne do të shkojmë edhe më tej prapa në kohë, atëherë duhet të konkludojmë se shqiptarët, konkretisht paraardhësit e tyre dhe ilirët para serbëve kanë jetuar në Kosovë, por edhe në Serbinë e sotme. Në ushtrinë turke fuqia e njësive ushtarake u mat nga numri i “Arnautëve”, që është një emër historik për shqiptarët. Dhe tani ne jemi në të vërtetë duke ardhur në një të vërtetë të vërtetë historike.
Pse shqiptarët e Kosovës vetëm kohët e fundit kanë arritur të fitonin pavarësinë dhe si serbët, si banorët të këtyre zonave, për aq kohë i mbajtën nën sundimin e tyre? Çelësi është përsëri në zgjedhjen e besimit dhe të Kishës. Serbia fitoi shtetësinë në vitin 1878, por kishën shtetërore e kishin nga Sava. Kisha Ortodokse Serbe për shekuj me radhë ka rolin e mbledhjes së serbëve, por edhe asimilimin e popujve dhe feve të tjera. Shqiptarët, që fillimisht i përkisnin Kishës Katolike, me kohë pranuan Islamin por edhe Ortodoksinë.
Kohët e fundit, një lëvizje politike-fetare po zhvillohet midis shqiptarëve, qëllimi i të cilës është de-islamizimi i popullit shqiptar. Një fat i ngjashëm ndodhi edhe me kroatët nga Bosnja dhe Hercegovina, që pranuan Islamin.
Flori Bruqi
Referenca:
^ Dimitrije Tucović, Srbija i Arbanija (u Izabrani spisi, knjiga II, str. 77) Prosveta, Beograd, 1950.
^ https://www.scribd.com/doc/233285064/Milorad-Bo%C5%A1njak-Slobodan-Jakovljevi%C4%87-KARA%C4%90OR%C4%90EVI%C4%86I-skrivena-istorija
^ Harun Crnovršanin, Nuro Sadiković, Sandžak porobljena zemlja, Zagreb, 2001
^ Dr. Jusuf Mulić, Velika Srbija, Muslimani i Bosna, Sarajevo, 2006
^ Dr. Jusuf Mulić, Velika Srbija, Muslimani i Bosna, Sarajevo, 2006
^ http://akter.co.rs/weekly/35-drutvo/10539-vo-dova-glava-na-dar-sultanu.html
^ https://telegrafi.com/karagjorgje-shqiptar-nga-sanxhaku/
