Agjencioni floripress.blogspot.com

2010/12/30

Serbët rrenën e kanë virtyt


Nga Shpëtim Pollozhani
Pa trashëgimi
Dobrica Qosiç është shkrimtar i mirënjohur serb. Ai në vitet e tetëdhjeta ka qenë edhe kryetar i Jugosllavisë të mbetur në formë të Malit të Zi dhe Serbisë. Është mirë i njohur për thënien e tij: "Ne Serbët gënjejmë në mënyrë të mrekullueshme, ne gënjeshtrën e kemi virtyt". Për gënjeshtrat serbe kemi dëgjuar që nga fëmijëria e jonë. Gjatë sundimit të Perandorisë Osmane në trojet tona, priftërinjtë ortodoksë me administratën e sulltanit kanë komunikuar nëpërmjet të kryepeshkopit të Patrikanës të Stambollit. Sllavët ortodoksë shpesh i kanë dërguar Sulltanit në Stamboll këmisha fëmijësh të gjakosura, të cilat i paraqisnin si dëshmi për zullumin që "arnautët" ia bëjnë popullatës sllave ortodokse. Të gjithë e kemi të njohur rastin e Martinoviqit, i cili në vitin 1981, ia futi shishen vetes dhe mandej i gjithë shtypi serb, gjatë gjithë viteve të tetëdhjeta, merrej me
këtë person. Vetë koloneli i garnizonit ku punonte ky homoseksual, deklaroi publikisht se
Martinoviqi ka qenë homoseksual dhe se askush nuk ia ka bërë aktin e ndyrë, por këtë ai e ka bërë vetë. Pas kësaj deklarate koloneli serb u largua nga Garnizoni i Gjilanit ku punonte. Këtij shëmtaqi të natyrës, Martinoviqit, serbët i kushtuan mijëra orë në TV dhe mijëra faqe gazetash. E shndërruan në martir të vërtetë. I pikturuan qindra portrete, në fund e shpallën edhe martir. Ai sot në kishën e Shën Savës në Beograd ka ikonën e vet. Edhe atëherë si tashti me gjoja "trafikim të organeve" u mor edhe shtypi botëror. Edhe kësaj radhe si atëherë, shtypi botëror ra në grackën e serbëve. Duke lexuar në origjinal shkrimet e gazetave prestigjioze në botë, lehtë mund të konstatohet se tekstet së tepërmi i ngjajnë njëri-tjetrit. Të gjithë përmendin shifrën prej 900 serbëve të "zhdukur". Shumë rrallë përmenden shqiptarët e zhdukur ose të pagjetur. Ne që kemi ngrënë pakës si më tepër nga çorba e propagandës sllave, jemi të bindur njëqind për qind në skenarin e vjetër serb. Makineria propagandistike serbe, tekstin ua ka shpërndarë përfaqësuesve të mediumeve më të rëndësishme në botë, të akredituar në Beograd, natyrisht në një darkë dhe me shërbime shtesë sikurse që dinë ta bëjnë vetëm serbët. E gjithë kjo propagandë antishqiptare ka vetëm një qëllim, të mbahet zjarri i ndezur derisa të vinë "kohëra më të mira". E gjithë kjo makineri punon në llogari të vajit serb: "Kurrë nuk e japim Kosovën".
Mediat serbe këto vitet e fundit pandërprerë gatuajnë tezën: "Kosovën nuk duhet pranuar, pasi në atë mënyrë ne do ta humbim bazën juridike dhe legale për ta kthyer atë prapë". Serbët do ta kultivojnë tezën se Kosova është e "okupuar" "deri në momentin kur ato të ndërtojnë një ekonomi dhe shtet të fortë". Në mediat elektronike serbe shpesh herë mundet të hasen tezat se "Serbia duhet të veprojë me Kosovën si Izraeli me Arapët". Izraeli në vitin 1967 e sulmoi Sirinë, Jordanin, Egjyptin dhe Libanin, dhe pasi mundi ushtritë e tyre, pushtoi edhe një pjesë të territoreve të këtyre shteteve. Pas shumë negociatave Izraeli u tërhoq nga shumë territore. Bregu Perëndimor dhe Gaza janë rezultat i pushtimeve të atëhershme dhe negociatat me palestinezët vazhdojnë sot e gjithë ditën. Edhe serbët e ëndërrojnë këtë ëndërr. Sipas asaj që ato e deklarojnë në media, "ndonjë garnizon i padëgjueshëm serb, do të mund të shkëputej nga komanda qendrore dhe do të pushtojë një pjesë të Kosovës", aq sa pretendojnë serbët. "Pasi të vendosej kontrolli i plotë mbi këto territore do të fillojnë negociata me ndërmjetësim të faktorit ndërkombëtar për kthimin e shqiptarëve të shpërngulur". Sado që kjo tezë e serbëve duket utopike, ato punojnë për realizimin e saj. Serbët dëshirojnë të hyjnë në Bashkimin Evropian, por nuk duan aspak të hyjnë në NATO. Nuk e duan të hyjnë në NATO, pasi atëherë u dobësohet teza që ushqehet brenda serbëve se "kur ta forcojnë shtetin do ta forcojnë edhe ushtrinë" dhe në rastin e parë do ta kishin realizuar ëndrrën e tyre. Të mos e harrojmë planin "Patkoi" të Millosheviqit, i cili nisej nga Ulqini dhe mbaronte në Strugë. Ky plan parashihte që në Kosovë, Mal të Zi dhe në Maqedoni të ngelnin vetëm 600.000 shqiptarë.

Thesi me gënjeshtra i Dik Martit


Nga Fatos Çoçoli
Pretendimet e anëtarit të Parlamentit Evropian, zviceranit Dik Marti në raportin e tij për të ashtuquajturat krime të luftës të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK), në veçanti të Kryeministrit të sotëm, Hasim Thaçi, janë të vështira për t’u besuar, edhe nëse të gjitha rrethanat e hamenduara nga Marti do të plotësoheshin. Edhe sikur të supozonim se drejtuesit e UÇK-së donin të nxirrnin para me trafikimin e organeve jetësore të trupit të njeriut, për ta realizuar këtë, u duheshin kushte të posaçme. Nuk është e vërtetë që një veshkë e nxjerrë nga një trup njeriu mund të ruhet në frigorifer. Mjafton të pyesësh edhe mjekun më të thjeshtë. Në kushtet e shtëpisë së verdhë në Mat, ku pretendon Marti të jenë kryer nxjerrjet e organeve jetësore për trafikim, një veshkë në frigorifer të zakonshëm nuk do të jetonte as edhe 4 orë. Për të mos folur për zemër apo organe të tjera. Dhe në Mat nuk ka aeroport, ku veshka e nxjerrë të fluturojë në destinacionet që të japin para. Duhen tre orë rrugë për në Tiranë, pastaj për në aeroportin e Rinasit, si mënyra më e shpejtë. Nga ana tjetër, në Kosovë janë deportuar, marrë nga shtëpitë e tyre dhe zhdukur për në vende të panjohura në Serbi me qindra e mijëra shqiptarë. Familjarët e tyre i kërkojnë edhe sot e kësaj dite, duke dyshuar për varre masive në Serbi. Deri tani, nuk kemi dëgjuar një familje të vetme serbe të ankohet për djalin e vet-ushtar, të zhdukur në Kosovë. Që të kërkojë e të ketë të dhëna, sado të pakta, se ky ushtar i zënë rob nga UÇK, është deportuar në Shqipëri dhe pastaj vrarë, për t’ia shitur organet.
Për të hedhur pandehma duhet të paktën të kesh zëra nga ana e viktimës, z. Marti. Ishin me mijëra familjet e të zhdukurve në Argjentinën e largët në kohën e regjimit të kolonelëve aty apo në Kilin po aq të largët, në kohën e sundimit të Pinoçetit, katër dekada më parë, që kërkonin të dashurit e tyre. Dhe në bazë të këtyre kërkesave, u zhvilluan hetimet që zbuluan krime të atyre juntave ushtarake.
Një fantazi e sëmurë mund të bazojë në pandehma të paqarta një raport si yti, por jo një mendim i pastruar nga pasione dhe që synon vetëm gjetjen e së vërtetës. Në atdheun tim, në Shqipëri, media është e lirë. Do të ishte gjetur qoftë edhe një dëshmitar i vetëm për lëvizje të dyshimta të njerëzve të UÇK-së në Shqipëri në ato vite 1999-2000, të gjenocidit millosheviçian ndaj kosovarëve. Nuk do të mungonin informacione për grupe ose qoftë dhe emisarë të vetmuar që lëviznin me shpejtësi nëpër kalimet shqiptare të kufirit perëndimor, për të shitur mallin e shtrenjtë-organ jetësor.
Asnjë rast nuk është, të paktën raportuar nga dhjetëra e dhjetëra media të Shqipërisë, të shkruara apo elektronike, që zakonisht janë shumë të vëmendshme për çdo gjë në vendin tim të vogël. Janë denoncuar trafiqe të naftës që shkonte kontrabandë në veri të vendit, raste zhdukje personash edhe në zemër të Tiranës, me sfond konfliktin kosovar, por asnjë rast i vetëm trafiku organesh. Prandaj z. Marti, i ke servirur botës mbarë një thes me dëngla. Nuk ka pasur një zë të vetëm shtetëror apo publik, madje edhe nga institucionet përgjegjëse serbe, që t’i ketë bërë jehonë broçkullave të tua. Ato shumë shpejt do ta gjejnë vetë koshin e historisë, pse ashtu tërësisht të pabazuara në fakte apo dëshmi personash me gjak e kocka, janë të padenja për t’i konsideruara si llambushka të një të vërtete të fshehur.
Në të kundërt, ato nxorën në pah, në mos ndonjë gjë tjetër, fantazinë e sëmurë të një parlamentari evropian që bën prokurorin, pa e ditur se puna edhe e prokurorit më të thjeshtë është hulumtimi, gjetja e fakteve kokëforta. Me halucinacione të tipit Marti kauza e Kosovës nuk mund të lëkundet, as dëmtohet imazhi i shtetit më të ri të Evropës. Thesi me dëngla i quajtur raporti Dik Marti është tashmë pjesë e koshit të marrëzive politike.

Asgjë të re nga ''hauret'' e Dick-ut


Ylli XHAFERRI
Raporti famëkeq i Marty-t (që në shqip përngjan si dy pika uji me sinonimin e fjalës "martat" ose "mortje"), është një atentat shurdh i mbetur në tentativë, që u riciklua në median e sotme evropiane, sipas një arkitekture të zezë, rrjetës së merimangës, që ka si prapavijë të mbrapshtë barazimin e xhelatit me viktimën, kriminelit me të pafajshmin, pushtuesin me mbrojtësin e lirisë, murtajës me dasmën, në një kohë kur çështja e shtetit të ri të Kosovës po ecën fuqishëm në rrugën e konsolidimit dhe njohjeve të reja, kur e vërteta dëshmon që ky popull i lashtë dhe liridashës, mbështetur fort në truallin amëtar, po shkon drejt mbrothësisë dhe prosperitetit, integrimit euroatlantik. Ky raport-kufomë është një cofëtinë e nxjerrë nga balta kënetore dhe pluhuri i historisë së nëpërkëmbur nga morali i molepsur i akademisë famëkeqe serbe, është një qen i ngordhur hedhur në pusin e kulluar të kohës për të ndotur klimën e paqes dhe sigurisë në Ballkan, ku politika, e drejta ndërkombëtare dhe filozofia e bashkëjetesës së shoqërive të hapura dhe popujve e ka hedhur poshtë, duke e sikterrosur me neveri. Kjo kërpudhë e helmët është një thikë mbas shpine, mungesë guximi për ballafaqime burrërore, veprim tinëzar, hedhje balte, gurësh dhe urrejtje me tepri ndaj një populli të tërë, një ripërpjekje e dështuar për të inkriminuar dhe klonuar gënjeshtra ogurzeza, postshpërthime kamikaze të sponsorizuara ndaj popullit martir të Kosovës, çorbë e re me dromca mishi të prishur, marrë hua nga ish-kryekuzhinierja e Hagës, Karla del Ponte dhe libër-gullashi i saj, që mesa duket vazhdon të kashaiset në grazhdin mesjetar sllavo-komunist të milosheviçëve. Ky antishqiptar, me emrin Dick Marty, që më së shumti ngjan si derr i kënaqur se sa Sokrat i vuajtur, nëpërkëmb keqas institucionin e rëndësishëm evropian për drejtësi, të cilit i serviri së fundmi një copy paste të hynyreve alla Del Ponte. Me këtë veprim-kamë mbas shpine ndaj lirisë së një populli të tërë, kërkon të çmitizojë, deheroizojë dhe përllongë luftën e drejtë të një vendi martir, të minimizojë lumenjtë e gjakut dhe varrezat e përbashkëta masive që ende sot e kësaj dite nuk janë gjetur, hedh harresë e pluhur mbi genocidin e pashembullt serb ndaj gjakut të arbrit, arkivon në anonimat kryekriminelët serbë të luftës, që akoma nuk janë vënë përpara drejtësisë, por bredhin të lirë ngaqë mbrohen nga bodrumet e politikës qeveritare e shoviniste serbomadhe. Pagëzuesja e kësaj fushate të egër antishqiptare, pati fuqinë dhe tagrin ndërkombëtar për t'i kapur dhe dërguar para drejtësisë kriminelët gjakatarë, por në vend që të vepronte dhe ushtronte drejtësi, ajo shkruajti libra me kujtime, të pavërteta që i hodhi si lopa bajgën udhëkryqeve të Evropës. Është momenti t'i kujtojmë kësaj zonje të zezë një sentencë të M. Tuen, kur thoshte: "Papagajtë mund t'i pengoni në qoftë se i kapni për sqepi". Nga mëngët e saj doli asi i zi, Dick Marty. Ky njeri me një traditë të pasur antishqiptare, ka në jetë veprën e tij, një qëndrim të deklaruar në njëanësi, që tashmë i kthehet në bumerang. Ky pseudogjykatës i sponsorizuar nga qilarët e mykur të politikës kishtaro-qeveritare serbo-sllave, para dy vjetësh ka deklaruar pa iu skuqur faqja: "Konstatoj se Kosova e administruar nga komuniteti ndërkombëtar pas 10 vjetësh ka një ekonomi që nuk ekziston, është kthyer në një qendër të krimit të organizuar e të trafikut të drogës, armëve dhe qenieve njerëzore. Konstatoj se nuk ka një shoqëri të vërtetë civile, e cila të ngrejë themelet e një demokracie të vërtetë…". Ky delirant i kurorëzuar me girlanda turpi që bien erë djalli, është i njohur për qëndrimet patologjike antishqiptare që para shpalljes së pavarësisë së Kosovës, kështu që asgjë e re nuk pritej prej tij. Në vend që të hulumtonte të vërtetën, e nëpërkëmbi atë me njëanshmërinë, me nënshkrimin e turpshëm të një raporti të fabrikuar.
Ky njeri me mjekër të rrallë, (Mjekra nuk të bën filozof), imitacion i denjë i profilit të Mefistofelit, së paku të kishte ruajtur integritetin e tij intelektual, profesional dhe kulturor, duke mos injoruar faktin e projektit të zi të akademikut Vasa Çubriolloviç, me emrin "Dëbimi i arnautëve". Ky projekt shekullor kishte si qëllim t'u linte pasardhësve serbë, naziskinëve të Milosheviçit e të tjerëve, projektin gjakatar të shpërbërjes së Shqipërisë, që përkthyer në vitin 1999, do të thoshte, Kosovë. Ky qëllim i mbrapshtë duhej të arrihej me çfarëdolloj mjeti, me ushtri, polici, terror, burgime, vrasje, armë, qen, përdhunime grash, sterilizime meshkujsh, djegien e librave, shembjen e ndërtesave të kulteve, urave dhe kështjellave ilire-shqiptare, grabitje tokash dhe pronash, gjoja në formën e reformave agrare, krijimin e vendbanimeve serbe për t'i përdorur më vonë si kalë troje apo kolonë e pestë, etj. Këto të vërteta të dhimbshme, syri i bashkëkohësit, zviceranit "neutral" Dick M., duhej t'i kishte parë (S'ka më qorr se sa syri që s'do të shohë), se ato tronditën botën e qytetëruar, saqë detyruan NATO-n të ndërhynte jo me fjalë e bisedime tryezash, por me bombardime avionësh luftarakë. Këto, mesa duket nuk e shqetësojnë, ai ka ndërgjegjen e qetë vetëm kur merr e barazon të pamundshmen, kur kthehet në patericë për etjen serbe për të gllabëruar Kosovën, gjë që ka marrë fund një herë e përgjithmonë, nga vetëvendosja e popullit të saj, verdiktit të dhënë nga GJND-ja, njohjeve prej kancelarive euroatlantike dhe Këshillit të Sigurimit të OKB. Dick M. merr përsipër rolin e argatit të pansllavizmit, ndryhet vullnetpaguar në zgjedhën e krimit shtetëror. Fatkeqi monstruoz.
Në raport-çorbën e tij famëkeqe, Dick Marty, sulmon tri nga krahinat shqiptare që historia i njeh për kulturën elitare, kontributet e shquara dhe perspektivën e qartë drejt ardhmërisë. Janë krahinat e Lumës, Matit dhe Krujës, tri nga bedenat më të fuqishme të qëndresës shqiptare në shekuj. Dick Marty, ky jurist me shpirt dhe njohuri të molepsura, me një të rënë të lapsit të tij të pistë, që ngjyhet e llangoset në kallamarin e përgjakur të xhelatëve çetnikë serbë, nuk mundet ta nëpërkëmbë historinë, drejtësinë dhe ndershmërinë e lavdishme shqiptare. Kurrsesi. Kruja e Skënderbeut, "Fatosit të krishtërimit" dhe vendit që demonstroi një mikpritje e dashuri të rrallë për Presidentin Bush të SHBA, Mati i Frang Bardhit, përpiluesit të dokumentit monumental të jetës "Formulës së Pagëzimit" dhe vendlindjes së shquar të Mbretit Zog, Kukësi i Lumës së lavdishme, i Qafës së Kolesjanit, istikamit të qëndresës mitike shqiptare ku kralët serbë kanë thyer kokën dhe u strehuan qindra e mijëra kosovarë të shpërngulur me vrasje, djegie, grabitje dhe përdhunime nga vatrat e tyre prej makinerisë ushtarake të Milosheviçit, njeriut që Gjykata e Hagës i dha dënimin e merituar. Pikërisht këto vlera dhe evenimente, që bota e qytetëruar i përkrahu masivisht, e kanë errësuar Dick Marty-n të gëlltisë lugët e fëlliqta të çorbës serbe, të përflasë dhe anatemojë nëpërmjet shpifjeve e fabrikimeve një popull të respektuar, ndarë në dy shtete sovrane, Shqipërinë dhe Kosovën. Mendje dhe dritëshkurtri Dick M., zilia i ka zënë sytë. Ai matet me një nga popujt e rrallë e më të lashtë, që gëzon një trashëgimi elitare nga agimet e historisë evropiane, "Kanunin e Lekë Dukagjinit", Kushtetutën e parë të drejtësisë, kodin e marrëdhënieve njerëzore, farefisnore dhe fqinjëve, para së cilës studiuesit, akademikët dhe bota e qytetëruar përkulen plot respekt e veneracion. Ky njeri me shpatulla të ngushta dhe mendja të ngrohtë, në këllqet e të cilit nuk mund të qëndrojë pesha e kalit, ka marrë mbi vete një mision të pamundur, ka ngarkuar nga moçali sllav shumë baltë e pluhur për t'ia vërvitur si hobe mbas shpine të tjerëve. Ky i pakultivuar dhe i paditur i madh pranë sofrës së dijes, gjëja më e paktë që duhej të kishte bërë ishte, që të shfletonte historinë, kohën, faktet e ditës dhe të vërtetat shqiptare. Qyqari, në vend që në valixhet e tij të mblidhte libra e dokumente historike, dëshmi gojore dhe relike masakrash në Raçak e më gjerë, si vampir mesjetar dhe varrmihës i dyshimtë, fshihte në to eshtra njerëzish për t'i mbjellë si fakte të monstruoziteteve të mendjes së kryeustalleshës së tij diabolike, çka familjarët e "Shtëpisë së Verdhë", njerëz të thjeshtë, por të ndershëm, ia përplasën para syve.
Kundërmimi erërëndë dhe ndjellakeq i gromësirave të Karla del Pontes që për fat të keq dhe turpin e saj, të bardha ka vetëm flokët, janë një bombardim me predha e mina të paplasura, një stafetë me arnime e mballoma që ka ndërruar duart me Dick Marty-n, ku përfliten krahina, fise, kulla, këto karakollë të qëndresës shqiptare, në të cilat bajlozët e historisë, çetnikët sllavo-serbë kanë thyer kokën dhe janë mbuluar me turp. Këtij mashtruesi të së vërtetave historike i duhet thënë se gënjeshtarët më të rrezikshëm janë ata që rrëshqasin anash së vërtetës, gjë që e bëjnë për turpin e vetes. Letërnxirësi dhe faqesterruesi i këtij raporti famëkeq, nuk është caktuar në detyrën e shenjtë të raportuesit për të drejtat e njeriut në Asamblenë e Parlamentit të Evropës për të stisur dhe fabrikuar akuza të servirura nga tregu mesjetar serb, por për të vepruar, për të zbardhur, për të pastruar shoqërinë moderne njerëzore nga xhelatët, këta hitlerë të rinj, pjella gjakatare të orekseve të vjetra, që drejtësia perëndimore i flaku në koshin e plehrave të historisë. Për të hedhur poshtë çorbën e çiftit të monstrave, Del Ponte-Marty, mund të përmend një deklaratë e Maja Kocijançiç, zëdhënëse e Përfaqësueses së Lartë të BE-së për politikë të jashtme që ka thënë: "Prokurorët dhe hetuesit e misionit të BE-së për Rendin dhe Ligjin kanë hetuar rastin e të ashtuquajturës 'Shtëpi e Verdhë', por deri tani, ata nuk kanë gjetur asnjë dëshmi që do të çonte drejt besimit se 'trafikimi i organeve' është kryer në këtë vend". Kurse zëvendëskryeprokurori serb, Bruno Vukçeviç në union me çirakun e tij Dick M. pohoi me gëzim inkriminues: "Ne do të shohim nëse ka prova të mjaftueshme.(!) Mund të shikoni raportin e Dick Marty-t ku flet për këtë punë dhe për faktet se çfarë ka ndodhur atje, respektivisht që ka pasur trafikim organesh njerëzore...". Skenari paragjykon, bie erë. Qelbet kalbësirë sllavo-komuniste.
Pra, strategjia e zezë që sponsorizohet nga segmentet ultranacionaliste serbe ndërroi duar, u servirur këtë radhë nga Dick M., që si një agjent serb, si një person që shpif dhe trillon në kurriz të shqiptarëve, është pa skrupuj, dinjitet dhe moral. Për këtë nëpërkëmbës të së vërtetës është me vend t'i përmendësh proverbin kinez: "Kur pi ujë, mendo për burimin". Burimi i tij është mbushur plot helm, gjak e qelb. Ky njeri denoncohet me neveri nga dëshmitarë okularë në Shqipëri dhe Kosovë, se si një vit më parë, nuk u lejua të vizitonte "Shtëpinë e Verdhë" në Gurrë të Matit, pasi ishte i pabesueshëm në njëanshmërinë e tij, kishte tentuar të hedhë pranë saj eshtra të grumbulluara në mënyrë klandestine dhe kriminale nëpër vendvarrezat e fshehura të Serbisë. Dick Marty është kthyer me mision të errët në Shqipëri, në një proserb ekstrem, që kërkon të ulë imazhin e Kosovës dhe Shqipërisë në rajon dhe botë. Opinioni i gjerë vendor dhe ndërkombëtar tashmë e di fare mirë se ky fabrikues trillesh horror, pa u mbështetur në asnjë fakt dhe argument konkret, logjik dhe shkencor, ka paragjykuar dhe paravendosur të raportojë në favor të qëndrimeve që ka shprehur bashkëpunëtorja dhe mikja e tij, Karla del Ponte, që përbëjnë një duet të çjerrë me qarqet serbe. Por më kot këta donkishotë kërkojnë ta kthejnë pas rrotën e historisë.
I gjithë opinioni popullor mbarëshqiptar dhe kosovar është kundër këtyre trillimeve dashakeqe. Ish-komandanti i Përgjithshëm i UÇK-së, Gjenerali Agim Çeku, aktualisht lider i Partisë Socialdemokrate, me indinjatë të ligjshme tha se raporti i raportuesit të Këshillit të Evropës, Dick Marty, është skandaloz. Ky raport nuk mbështetet në asnjë fakt real marrë në terren, por është riciklim absurd dhe teorik i tezave dhe shpifjeve shumëvjeçare të pabazuara të Serbisë, e cila mundohet ethshëm t'i imponohet opinionit ndërkombëtar dhe kancelarive euroatlantike. Është e qartë si kristali se nëpërmjet përçartjeve alogjike kundër rrymës dhe së vërtetës, kërkohet inkriminimi i dy shteteve, Kosovës dhe Shqipërisë, kërkohet fajësimi dhe inkriminimi i të gjithë shqiptarëve, për fajin e vetëm se jetojnë denjësisht, drejtësisht dhe ndershmërisht në djepin dhe varrin e tyre të lashtë, truallin amëtar. Dick M. gjithashtu, ka kurajën dhe paturpësinë të sulmojë SHBA-të, NATO-n, Bashkimin Evropian dhe Kombet e Bashkuara që ndihmuan Kosovën, pasi e merr frymëzimin në librin-paskuint të ish-kryeprokurores së Gjykatës së Hagës, merimangës së zezë, Karla del Ponte. Këshilltari, Dick M., që më shumë i shkon të quhet dhunuesi i të drejtave të njeriut, raportuesi i sajuar i Asamblesë së Përgjithshme të Këshillit të Evropës, pa iu dridhur qerpiku deklaroi, se Hashim Thaçi, Kryeministri legjitim i Kosovës martire, "qëndron në krye të një rrjeti mafioz shqiptar, përgjegjës për kontrabandën e armëve, drogës dhe trafikut të organeve në të gjithë Evropën Lindore". Pas diskutimeve të raportit të parafabrikuar dhe parapaguar të Dick Marty-t, Kryeministri i Shqipërisë, zoti Sali Berisha, tha: "Është një raport totalisht i pabazuar në asnjë fakt, evidencë apo realitet, çka dëshmon për një anësim politik të qartë të autorit, duke përbërë abuzim flagrant me autoritetin e Këshillit të Evropës".
Ky qyqar i sponsorizuar nga forcat e errëta të së keqes, është katandisur qesharak e për t'u mëshiruar edhe për një fakt të rëndësishëm, që yshtur nga morali i vasalit, e ka injoruar dhe mohuar për të zezën e vet. Për të qenë koherent, së paku Dick M., duhej të kishte shfletuar shtypin e kohës, të vërtetën e dhimbshme për ruajtjen e kufijve nga ushtria dhe milicia famëkeqe serbe e armatosur deri në dhëmbë me tanke e avionë luftarakë, që nuk lejonte as mizën të depërtonte nëpër kufirin Kosovë-Shqipëri e jo më robër për organe. Sa vrasje çnjerëzore kanë ndodhur, sa trupa njerëzish të pafajshëm janë copëtuar nga minat e fshehura të ushtrisë së shtetit serb, sa bagëti janë dëmtuar nga minimet e pyjeve dhe kullotave ndërkufitare...? Madje edhe sot e kësaj dite, këto vdekje të fshehura, akuzojnë përmes gjymtyrëve të munguara të njerëzve të masakruar, dëshmi të krimit barbar ndërshtetëror serb ndaj etnisë shqiptare, para së cilës Dick M. mbyll sytë. Pikërisht ato sy që i vesh me lente për të kërkuar gjilpërën në kashtë, trafikimin e organeve që kurrë nuk kanë ndodhur në realitet, përveçse në ndërgjegjen e tuteluar të porositësve të tij serbë dhe sputnikëve, që rrotullohen rreth orbitës kriminale sipas pagesave të majme. Por nuk do të munden kurrsesi të mbulojnë diellin e së vërtetës me shoshë.

Edmond Haxhinasto: Raporti i Dik Martit me qasje raciste

Haxhinasto: Raporti i Dik Martit me qasje raciste
Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto.

Ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Edmond Haxhinasto ka vlerësuar se raporti i Dik Martit është i papranueshëm dhe me akuza të pabazuara në fakte. Haxhinasto tha në një intervistë për median në Tiranë se raporti është i mbushur me shpifje dhe trillime.
"Dalja e raportit ishte aksidentale. E rëndësishme mbetej mënyra sesi reaguam më pas, një mënyrë e saktë, dinjitoze, racionale, kundrejt një raporti të bazuar në pseudëshmi dhe hipoteza në hamendësim", tha Haxhinasto për mediat elektronike të Tiranës.
Sipas vlerësimit të Haxhinastos, një raport i Martit është i papranueshëm edhe për shkak të qasjes raciste ndaj një populli dhe i motivuar politikisht. Ky është një raport i cili nuk reflekton ato gjëra që kanë ndodhur, një marrëdhënie e atyre ngjarjeve qe kanë ndodhur. Haxhinasto ka theksuar se kjo është përgjegjësia e një klubi që përbëhet nga një grup shtetesh të cilat punojnë kundër njohje së Kosovës.
Lidhur me diskutimin e 25 janarit në Asamblenë e Këshillit të Evropës, Haxhinasto tha se qëllimi i Shqipërisë është që të vërtetojë se ky "është racial, i motivuar politikisht dhe ka dalë jashtë etikës, objektivave të Këshillit të Evropës".

Mustafa: Mos të bëjmë garë kush e shau më shumë Dik Martin

Mustafa: Mos të bëjmë garë kush e shau më shumë Dik Martin

Lidhja Demokratike e Kosovës ka qenë më e vonuara në reagimin e saj ndaj raportit të raportuesit të Këshillit të Evropës Dik Marti, i cili i inkriminon disa nga udhëheqësit e ish Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, mes të cilëve dhe kryeministrin në dorëheqje, Hashim Thaçi. Lideri i LDK-së, Isa Mustafa në intervistë për Kosovapress ka mohuar të ketë pasur reagim të vonuar, por ka theksuar se qëndron prapa asaj se nuk duhet bërë garë se kush po e shan më shumë këtë raport.
Mustafa ka thënë se ky raport është i dëmshëm për Kosovën, ka qëllime të këqija sa i përket vlerësimit të luftës së UÇK-së, degradimit të kësaj lufte dhe njerëzve që kanë marrë pjesë në të.

Odisejada e një gjykimi kundër luftëtares së UÇK-së

Odisejada e një gjykimi kundër luftëtares së UÇK-së

Si u arrestua, si u dënua nga gjyqtarët e UNMIK-ut, si u hedh poshtë vendimi nga Gjykata Supreme e Kosovës dhe si u rikthye lënda për gjykim nga EULEX-it për Kimete Krasniqin, ish-luftëtaren e UÇK-së?
Ish ushtarja e UÇK-së dhe po ashtu pjesëtare e TMK-së, Kimete Krasniqi, rrëfen përjetimin e saj në lidhje me këto akuza dhe padrejtësitë që i janë bërë nga ajo kohë e deri më tani. Ajo thotë se është arrestuar para hotel Therandës në një aksion ku kanë qenë një numër i madh i forcave të sigurisë ndërkombëtare. “Unë isha me uniformë të TMK-së se kam qenë në zonën e dytë, në momentin që isha duke shkuar në punë diku afërsisht 100 metra prej banesës diku nga ora 7 e 45 është dashtë me qenë në punë për të bërë ngritjen e flamurit. Duke ecur rrugës e kisha një libër në dorë sepse zakonisht lexoja, edhe po i shoh të gjithë me maska mbi 200 vetë. Në atë moment po shkoja rrugës sime, më kanë lejuar derisa kam shkuar midis tyre përmes trotuarit. Ata e kishin blloku të gjithë zonën dhe në atë moment më kanë ndal dhe më kërkuan dokumentet. Në atë moment m’i kanë lidhë duart mbrapa, më kanë dërguar në Prizren pastaj më kanë sjellë këtu ( Prishtinë). Të gjithë kanë qenë të huajt, asnjë nuk ka qenë i joni”, rrëfen Kimetja. Me tu dërguar në qendrën e paraburgimit, Kimetja thotë se ka qenë një tmerr prezenca e saj në atë qendër. “Kur shkova në qendrën e paraburgimit në Lipjan aty kishte njerëz të ndryshëm të akuzuarit për drogë, hajni, prostitucion dhe që është më e keqja që unë kisha punuar në sektor të sigurimit dhe i dija se si shkojnë ato gjëra kur i shihja më dukej tmerr”, tregon ajo. Pas qëndrimit të saj në paraburgim për plotë gjashtë muaj e gjysmë, kohë kjo kur ishin zhvilluar edhe seancat gjyqësore kundër saj, ajo thotë se i janë bërë shumë padrejtësi.

Shpifjet Dik Martit hapin plagët e zemrës së nënave shqiptare

Shpifjet Dik Martit hapin plagët e zemrës së nënave shqiptare

Pritja e Vitit 2011 nuk është një pritje e zakonshme, pasi në tavolinat e gëzimit të ndërrimit të moteve në familjet e personave të pagjetur janë ende vendet bosh që presin një përgjigje.
Njëmbëdhjetë vjet dhembje, përmallim, por edhe shpresë në pafundësi që ngjallet çdo ditë për nënat, motrat, vëllezërit, nuset, fëmijët e qindra shqiptarëve ende të pagjetur dhe të paidentifikuar. Çdo ditë e gdhirë është një ditë e mallit dhe e vuajtjeve, por edhe e shpresës se sot do të marrin, ku i dihet ndonjë lajm për më të dashurit e tyre. E ku e dinë nënë shkretat, se ku i kanë djemtë, vëllezërit, mbase mund të jenë të gjallë duke u kalbur në ndonjë nga burgjet e mizorisë serbe, apo edhe në ndonjë gropë të pafundme në tokën e huaj. Janë qindra shqiptarë civilë të rrëmbyer nga hordhitë mizore serbe, nga ata gjakatarë që donin ta zhduknin çdo gjë shqiptare. Një vit, dy, tre... dhjetë, njëmbëdhjetë vjet kaluan, e zemra e nënës nuk pushon së qari, për më tepër së shpresuari. Janë 1831 familje që çdo ditë e natë flasin vetë me vete nga trishtimi.
Një tjetër ndërrim vitesh pa të dashurit...
Kur mbarë njerëzit në botë përgatiten për ta festuar natën e ndërrimit të moteve, ta festojnë së bashku me rrethin e ngushtë familjar, shumë familje të Kosovës edhe pas 12 vjetëve jetojnë me dhembje e ankth që shkaktoi pushteti i Serbisë. Ndonëse vitet kalojnë e mosha e bën të vetën, Nysrete Kumnova nuk harron në asnjë moment ditën kur nga ajo u largua Albioni, djali i saj i vetëm, bashkë me pesë meshkuj të tjerë.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...