Agjencioni floripress.blogspot.com

2011/05/24

Kryeministri i Kosovës Hashim Thaçi firmos emrat e disa zv.ministrave



Kryeministri i Kosovës ka firmosur emërimin e shumicës së zëvendësministrave të Qeverisë së Kosovës, ndërkohë që një pjesë fare e vogël e emrave mbeten ende si propozime në tavolinën e kreut të ekzekutivit.
Të njëjtat burime konfirmojnë se në bazë të marrëveshjes tashmë të arritur, partneri kryesor i qeverisë PDK do të ketë 18 zv.ministra i pasuar nga KKR me 6, nga 3 zv.ministra do të kenë SLS, KDTP, VAKAT dhe Lista Rugova, ndërkaq PDAK dhe PREBK do të kenë nga 1 zv.ministër.KosovaOnline ka arritur të sigurojë emrat e zëvendësministrave që tashmë veç kanë marrë firmën e kryeministrit dhe pritet vetëm publikimi i tyre, derisa të tjerët janë në proces, por fati i tyre do të vendoset së shpejti.
Emrat që tashmë zyrtarisht mund të quhen zëvendësministra në resorët përkatës të qeverisë janë:
Ministria e Administratës Publike (MMPH)- Hajredin Hyseni (PDK) , Serbolub Gjokik (SLS)
Ministria e Administrimit të Pushtetit Lokal (MAPL) – Basri Musmurati (PDK), Rifat Krasniq (KDTP)
Ministria e Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë (MASHT) – Nehat Mustafa (PDK), Usmen Daldzi (VAKAT)
Ministria e Bujqësisë, Pylltarisë dhe Zhvillimit Rural(MBPZHR) – Xhabit Morina (PDK), Jashar Qukici (PREBK)
Ministria e Drejtësisë (MD), Daut Xhemajli
Ministria e Zhvillimit Ekonomik (MZHE) – Gani Koci (PDK), Ramadan Hasani (AKR)
Ministria e Forcës së Sigurisë së Kosovës (MFSK) – Nuredin Lushtaku (PDK), Slavisha Filipoviq (SLS) Bejtush Gashi (AKR)
Ministria për Komunitete dhe Kthim (MKK)- Emin Krasniqi( PDK), Husnije Beskoviq (VAKAT)
Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit (MKRS)- Hajdin Abazi (PDK), Gani Elshani (PDAK)
Ministria e Mjedisit dhe Planifikimit Hapësinor (MMPH) Shpëtim Rudi (AKR)
Ministria e Punës dhe Mirëqenies Sociale (MPMS) – Fatmir Shurdha (PDK)
Ministria e Punëve të Brendshme (MPB)- Sasha Rashiq (SLS), Ismet Ibishi (AKR)
Ministria e Punëve të Jashtme (MPJ)- Ibrahim Gashi (AKR)
Ministria e Shëndetësisë (MSH) – Naim Fetahu (PDK), Kadir Husein (KDTP)
Ministria e Infrastrukturës (MI) – Ilhami Gashi (PDK), Banush Pacolli (AKR)
Ministria e Tregtisë dhe Industrisë (MTI), Cuneyd Ustaibo (KDTP)
Ministria e Diasporës (MD) – Berat Luzha (PDK), Qerim Bajrami (VAKAT)

Thanas Mustaqi :(Auto)biografia e Shkëlzen Maliqit


(Auto)biografia e Shkëlzen MaliqitNë javën e nxehtë elektorale në tryezat televizive dhe në prononcimet e politikanëve, kryesisht të majtë, është lakuar emri i Gani Bobit, a thjesht, Ganiut, me ngarkesë të rëndë pexhorative.
 Filozofi dhe sociologu i ndjerë kosovar, Gani Bobi (1943-1995) është identifikuar me përpjekjet e partisë në pushtet për të manipuluar rezultatin zgjedhor në bashkinë e kryeqytetit.

Në Shqipëri për herë të parë Gani Bobi u bë i famshëm me exit-pollin e zgjedhjeve të 2009-ës. Por Gani Bobi ka pësuar dështim spektakolar në sondazhe dhe ka fituar një nam të keq. Por padrejtësisht. "Gani Bobi" është një institut anketimesh. Pas tij fshihet një emër tjetër. 64-vjeçari Shkelzen Maliqi, filozof dhe publicist kosovar, është president i këtij Instituti. Të dy i bashkon miqësia, filozofia dhe Beogradi.

Por më shumë në Kosovë Maliqi është më i "sajdisur" dhe më "i mallkuar". Partitë politike kanë pasur rezerva ndaj sondazheve të Maliqit të "Gani Bobit". Ia kanë zënë për të madhe faktin që Shkelzeni është djali i një njeriu të urryer në Kosovë, Mehmet Maliqi, si kryepolic, krye-udbash dhe vegël e bindur e jugosllavëve. Kjo përkon dhe me 30-vjetorin e demonstratave të Prishtinës.

Shtypi perëndimor i viteve 1980 është marrë dhe me deklarimet e sekretarit të punëve të brendshme të ish-krahinës së Kosovës. Me këtë rast, po botojmë disa fragmente të dy studimeve, të 15-16 shkurtit 1982, të emitentit amerikan Radio "Evropa e Lirë".

Analist i mprehtë, Shkelzen Maliqi, gjithsesi, është figurë autoritare. Por është spekuluar për lidhje të hamendësuara me shërbimet sekrete të Beogradit, ku shkoi në moshën 19 vjeç dhe u kthye në Prishtinë në moshën 35 vjeç. 16 vjet studime, punë dhe jetë në kryeqytetin serb. Për këtë periudhë ka folur pa shumë dorashka vetë Maliqi (fragmente të rrëfimit po i botojmë në këtë numër).

Ndërkaq zëra të ndryshëm në Prishtinë kanë shprehur habinë pse "trioja" e publicistikës prishtinase: Maliqi, Surroi dhe Haxhiu, bij funksionarësh të regjimit komunist, bërtasin më shumë për hapje dosjesh.

Nga ana tjetër, në Kosovë, sërish është lakuar emri i Maliqit të "Gani Bobit" lidhur me një kallzim penal dhe ndaj të atit të Shkelzenit, Mehmet Maliqi. Deputeti Nait Hasani, ish-i burgosur politik, ka paditur në prokurori ish-ministrin e brendshëm për gjenocid dhe bashkëfajtor për masakrën e Tivarit. Por Kuvendi i Kosovës nuk ka dashur të hetojë për këtë fakt.

Kuvendi i Shqipërisë ngriti një komision hetimor, i cili pas një zhurmënaje të madhe, ka rënë "squkë". Burime të pakonfirmuara pranë PD-së në Tiranë hamendësojnë se Shkelzen Maliqi mund të ketë vendosur kusht për t'i shërbyer selisë blu nëse ajo heq dorë nga hetimi i masakrës së Tivarit. Pas kësaj, "Gani Bobi" punoi për të shpallur Lulëzim Bashën fitues të zgjedhjeve të 8 majit me 58.4 për qind.

***

Koalicioni "Aleanca për Qytetarin" 'fiton' Tiranën, jo vetëm në bashkinë e madhe të kryeqytetit, por edhe 10 nga 11 njësi bashkiake, shkruante më 9 maj shtypi afër qeverisë. Sipas sondazhit të bërë publik nga Instituti "Gani Bobi" fitues në Tiranë, shpallej kandidati Lulzim Basha me 58.4 për qind të votave, përballë kandidatit kundërshtar Edi Rama me vetëm 39.8 për qind.

Ndërkohë, Presidenti i Institutit Hulumtues "Gani Bobi", Shkelzen Maliqi, theksoi se një pjesë e konsiderueshme e personave të anketuar nuk janë përgjigjur fare dhe ata kapin shifrën 30 për qind. Maliqi, sqaroi se ishte parashikuar që në këtë sondazh të pyeteshin 5.000 persona, por 30 për qind e tyre kanë refuzuar të përgjigjen. Ky fenomen, theksoi Maliqi, haset për herë të parë në këtë lloj anketim dhe pse anketuesit nga Prishina u prezantuan "si një ekip neutral", tha Maliqi. Marzhi i gabimit 10 për qind.

Është për t'u nxjerrë në spikamë fakti që exit-polli i Shkelzen Maliqit, që studioi, u doktorua dhe jetoi për 16 vjet në Beograd, nuk ishte paralajmëruar. Ai u thirr çastin e fundit. Qarqet politike serbe janë të interesuara për përçarje ndërshqiptare, në mënyrë që të pengohet integrimi mbarëkombëtar.

Pohime të Shkëlzen Maliqit
"Babai im, ushtar i spikatur i revolucionit"
... Kam studiuar dhe jetuar në Beograd që nga viti 1966 gjer më 1982. Në studime kam shkuar në moshën 19-vjeçare, ndërsa u ktheva në Prishtinë kur i kisha mbushur 35 vjet. Edhe më vonë kam qëndruar shpesh në Beograd, kryesisht me punë, si bashkëpunëtor i Fondacionit "Soros". Ne që nga viti 1993 e kishim kancelarinë e Fondacionit në Prishtinë, selia e të cilit ishte në Beograd.

... Unë e kam njohur dhe përjetuar Beogradin në fund të viteve '60 dhe '70. Për fatet tona vendoste ende në atë kohë politbyroja komuniste. Në vitin kur u shkarkua Aleksandër Rankoviq, më 1966, unë e mbarova shkollën e mesme në Prishtinë dhe u nisa për studime në Beograd. Midis katër opsioneve për studime që më tërhiqnin, pikturës, dramaturgjisë, letërsisë dhe filozofisë, e zgjodha këtë të fundit.

... Pas vitit 1968, gjithnjë deri në mbarim të vitit 1969 ose fillim të vitit 1970, unë isha njëri ndër pjesëtarët më të rinj dhe me siguri më naivë të të ashtuquajturit grup studentor anarkist-liberal në Fakultetin e Filozofisë...

Në vitin 1970 ky grup yni ishte pak a shumë i shpërndarë, ashtu siç qe thyer edhe lëvizja studentore... Unë në atë kohë isha tërhequr tashmë nga grupi, më shumë për arsye familjare (babai im ishte në atë kohë ministër në qeverinë kosovare dhe anëtar i Këshillit të Federatës, dhe pasi e kishte ofruar dorëheqjen në të gjitha funksionet politike për shkak të aktiviteteve të mia politike, unë dilemën e madhe morale që e kisha për shkak të vuajtjeve të mundshme që mund t'i pësonte e tërë familja e zgjidha ashtu që dola nga grupi. Këtij vendimi i kishte kontribuar edhe ndjenja e zhgënjimit dhe mungesës së perspektivës në lëvizjen studentore, si dhe zhgënjimi me angazhimin politik përgjithësisht).

... Diku në fund të viteve '70, duke i zgjatur vazhdimisht studimet dhe duke u marrë me gjithçka ngapak (letërsi, film, filozofi, estetikë, art, politikë...), por me asgjë dhe përfundimisht në mënyrë serioze, e kisha një periudhë kur e zbulova praninë kërcënuese të një Beogradi tjetër nëntokësor, të tulitur dhe të egër, të cilin nuk e kisha vënë re më parë.

... Babai im ishte një ushtar i spikatur i revolucionit dhe shef i policisë kosovare në vitet pesëdhjetë, kur edhe në Kosovë zhvillohej lufta klasore kundër "reaksionit borgjez" dhe të tjerëve, çka nënkuptonte burgosje dhe tortura për kundërshtarët e regjimit, dhe pastaj për të dytën herë, që nga viti 1981 gjer më 1984, kur u burgosën në masë dhe iu nënshtruan torturave me mijëra "kundërrevolucionarë" kosovarë, "irredentistë" dhe "nacionalisë" shqiptarë. Por... e kisha fatin, ose më parë privilegjin, që nuk u detyrova ta paguaj edhe personalisht çmimin për mashtrimet dhe mëkatet e babait tim, jo aq për arsye të disidencës sime beninje të mëhershme të vitit 1968 ose, më vonë, për shkak të angazhimit politik dhe publicistik që nga viti 1983 gjer më tani, sa për shkak të rrethanave të tjera që mbretëronin në Jugosllavi dhe në Kosovë, ku regjimi totalitar ishte shumë më selektiv, që të gjitha format revanshiste prej mollohu dhe të tjerat i ushtronte në mënyrë më selektive. 
Korrik 2000

Vjen i vdekuri me të gjallë
Qendra për Studime Humanistike apo Instituti Hulumtues "Gani Bobi" është një OJQ, themeluar në dhjetor 1997. Në shtator 1999 u shkëput nga financimet e Fondacionit Soros dhe KFOS-it (Fondacioni i Kosovës për Shoqëri të Hapur).

GANI BOBI
Vjen i vdekuri me të gjallë. Po kush është ai që merret si kreu i një instituti sondazhesh? Njerëzit mendojnë se "Gani Bobi" është një njeri real. Në fakt është "ndajshtim" i një instituti që mban këtë emër, apo një "pseudonim" i publicistit dhe filozofit të përgatitur në Beograd, Shkelzen Maliqi. Të dy, Bobin dhe Maliqin, i bashkon kryeqyteti i ish-Jugosllavisë dhe Serbisë, ku janë lart-arsimuar për filozofi. Gani Bobi (1943-1995) ka qenë filozof dhe sociolog shqiptar nga Kosova.

Ka lindur në fshatin e Lybeniqit të komunës së Pejës. Një nga profesorët e parë shqiptarë të sociologjisë dhe të filozofisë në Universitetin e Prishtinës (1981). Ka punuar edhe si redaktor i filozofisë në "Koha" të Prishtinës. Doktoraturën në sociologji e mori në Fakultetin e Filozofisë të Universitetit të Beogradit në vitin 1986 pas mbarimit të studimeve për gjuhë dhe letërsi në Universitetin e Prishtinës. Ka jetuar në Prishtinë.

Botimet e tij janë përmbledhur në pesë vëllime të Veprave. Ndër botimet kryesore janë "Sprovimet e modernitetit" (1982), "Paradoks kulturor" (1986) dhe "Konteksti i vetëkulturës" (1994), disa prej tyre të përkthyera në anglisht dhe serbisht.

SHKELZEN MALIQI
Shkelzen Maliqi (i lindur më 1947 në Rahovec), filozof shqiptar, kritik arti, analist politik dhe intelektual kryesor në Kosovë. Është djali i ish-sekretarit të Punëve të Brendshme të Krahinës Autonome Socialiste të Kosovës të Federatës Jugosllave, Mehmet Maliqi, i njohur dhe ndërkombëtarisht për ashpërsinë ndaj "irredentistëve" dhe "nacionalistëve" kosovarë. Shkëlzen Maliqi studioi dhe u doktorua për filozofi dhe ka jetuar në Beograd që nga viti 1966 gjer më 1982.

Edhe më vonë ka qëndruar shpesh në Beograd, kryesisht si bashkëpunëtor i Fondacionit Soros. Që nga viti 1993 zyra e Fondacionit në Prishtinë selinë e kishte në Beograd. Gjatë viteve 1990 u përfshi dhe në politikë. Një nga themeluesit e Partisë Social-Demokrate të Kosovës dhe kryetar i saj i parë në vitin 1991-1993. Ka mbajtur pozicione drejtuese në organizatat e shoqërisë civile si Fondacioni Kosovar për Shoqërinë Civile (1995-2000) dhe Komiteti i Helsinkit i Kosovës (1990-1997).

Ka botuar disa libra mbi artin dhe politikën në shqip, anglisht, italisht, spanjisht, dhe serbisht. Nga fillimi i viteve 1980, Maliqi ka qenë një kontribues i rregullt në mediet më të rëndësishme në Kosovë dhe ish-Jugosllavi. Jeton në Prishtinë, kryeqytetin e Kosovës. Ai tani kryeson "Gani Bobin", Instituti për Studime Sociale.

Konsekuent kundër UÇK-së
Në vitin 1998, vetëm disa muaj para ndërhyrjes së NATO-s, me cilësinë e drejtorit të Fondacionit Soros, kishte tubuar disa gazetarë e intelektualë. Shkëlzen Maliqi, mes tjerash, tha: "Nuk ka moment më të pavolitshëm se ky në histori se me e nis tash luftën me Serbinë".

Kurse, më 28 mars 2011, një muaj para sondazhit të porositur nga TV Klan për zgjedhjet vendore në Tiranë dhe 30 vjet pas demonstratave të studentëve të Prishtinës, Shkëlzen Maliqi (atëherë prej 16 vjetësh me studime dhe punë në Beograd), shkruante: "Nëse, p.sh., ndëshkohen Ramush Haradinaj ose Fatmir Limaj, që janë komandantët më të spikatur të UÇK-së dhe që po ndiqen si të dyshuar për krime lufte, kjo nuk do të thotë se me këtë do të ndëshkohet edhe vetë UÇK-ja dhe se kjo çon në revidimin radikal të historisë. Ndëshkimet eventuale të Haradinajt, Limajt dhe të tjerëve që akuzohen, do të jenë një tagër që ata e paguajnë për idetë dhe praktikat parademokratike që i kanë pasur për luftën në ato rrethana të vështira të rebelimit dhe rrezikut permanent, gjatë viteve të konfliktit 1998-1999.

Njëfarëdore, pozitën e komandantëve të UÇK-së që po gjykohen e shoh si një ndeshje të dy koncepteve të luftës dhe të drejtësisë - njëra tradicionale dhe paramoderne e rebelit dhe kaçakut që është trim i pashoq, por luftën e sheh si suspendim të ligjeve ku ai vetë e merr rolin e arbitrit, që vendos mbi jetën dhe vdekjen e armikut dhe atyre për të cilët dyshon se janë bashkëpunëtorë të tij dhe tjetra moderne, që për luftën ka vendosur konventa dhe rregulla, sipas të cilave betejat e ushtrive konsiderohen të paevitueshme, por ndalohen ekzekutimet dhe trajtimet çnjerëzore të ushtarëve të zënë rob dhe të civilëve të paarmatosur.

Sipas pikëpamjes së parë dhe meritave, ata janë padyshim heronj. Por, pikëpamja e dytë thotë "na falni, trima, por ky është shekulli XXI dhe edhe në Kosovë sot duhet të sundojë ligji"".

Cikël me poezi nga Përparim Hysi

Ah,si qenka dashuria!

1.Nuk është e "drejtë?!"


S'është e "drejtë",nuk është e "drejtë?!"
Mbledhur në një vënd:të tëra!!!
Sa të pashë dhe më zunë "dreqtë"
Opopo,moj,se si  u bëra!!!


S'kam nga nis e nga ta zë
Zë numëroj të tërë tertipet
M'u pre goja,nuk kam zë
Më përpive,moj,me hiret.


2.Kur të shoh


Kur të shoh me sy,
Zë e mat "përmasat"
Në të "ha" me sy
M'u ndezën "bubajkat"


Më lëshojnë shkëndija
Sa më lotojnë sytë
Dhe nga dashuria
M'u mbytën gjemitë.


3.Nuk ka gjë

S'ka gjë që kurrë nuk erdha në fshatin tënd
Po unë me trup dhe me mëndje kam qenë aty
Se kam ndjekur gjurmën dhe çapin tënd
Se unë orë e çast jam vetëm me ty.


Jam me ty kur nisesh për në shkollë
Me ty jam kur kthehesh në shtëpi
Ghë-ghë kollitem,si të kem kollë
Me ty jam,patjetër,kur fle apo  rri.


S'ka gjë që nuk kam ardhur në fshatin tënd
Unë me ty jam lidhur pazgjidhmërisht
Sado jam larg,ja tek kam vënë"pëndë"
Dhe vij  aty ku është mjalti i dashurisë.


4.Misri i pjekur


Më solle një misër të pjekur
Më the:-Ke dhëmbë?E ha dot?!!!
Shkaqe kërkoje për t'u  gjendur
Aluzioni që shprehje:i forttë!!!



Domethënë,unë  jam i moshuar
Ti?Po dihet që je taze!
Pra dhëmbë  s'kam për"të kafshuar"
Ja hapur,aluzionin e zbraze.


Po unë misrin e pejkur e hëngra
Sado që më mungojnë ca dhëmbë
Pastaj aluzionin e "zhbëra"
Se,ende,qëndroj unë në"këmbë..."


5.Ah,si qenka dashuria!


Ah,si qenka dashuria! Seç të ndjellë kur je dhe gjysh
Sa unë gërxho,burrë me thinja;pas saj sulem me yrysht
Ja tek shoh një bukuroshe dhe i qepem asaj pas
Se më është aq majoshe,sa më mbush mua me gaz.


Se si jam?Hiç mos pyet:ke përpara një pikëpyetje
Që i rri sahati tetë,dhe pasojat merr mbi vete
E bën djalë dashuria si në kohën e njëherit
Sado ardhur pleqëria,fët me sy seç ia bën "sherrit".


6.Në të thashë


Në të thashë që unë të dua dhe s'durova pa të thënë
Je aq e shtrenjtë për mua,gjumë në sy hiç s'kam vënë
Pse u skuqe si "fajtore?!" Je fajtore krejt pa faj
Je mu si gjeratore ku po digjem;daç më shuaj...


7.Fustani i ri


Ky fustani yt-lëkurë gjarpëri
Më luajtën burgjitë,ah,i varfëri!
Hidhi sytë nga unë,se jemi komshi
Se më iku syri;tretem si qiri.


Do vij në mesnatë(për ty a fustanin?)
Se për ty,faqekartë,gati të jap xhanin.


8.Lumi i Mbrostarit    *


Ky lumi i Mbrostarit,ardhur degë më degë
Si t'ia bëj jaranit që e pres për drekë
E kam matan lumit,mu në fshatin Sheq   **
Ura është e prishur... ah,se ç'fat i keq!


Zura një pëllumb,një pëllumb postier
Me atë,moj motrani,i çova haber:
-Shko e bli kaike,urgjent ti në Fier
Në s'erdhe për drekë,mua dreka-zeher...


*Lumi Seman

** Fshat-lagje e Fierit.


8."Rosa" bajuke


Vije anës së lumit si një"rosë" bajuke
Nëmi të paudhit,dy faqet e kuqe.
Dy faqet e kuqe, rozë a trëndafil
Nëmi,moj bajuke,se kot s'jam bandill.


Jam bandill me halle;ndaj kam dal buzë lumit
Me ty,moj nishane,nxjerr "duftet" e burrit.


9.Ndodh...


Ndodh...pse nuk ndodh?Ndodh nga"sherri" vjen hairi
As më the:-E ke kot...Mua tërr nuk ma bën syri!!!!
Dhe e mora me shaka;për këto punë heq veten burrë
Porse hasa në "bela",,, qe një prag i lart si mur.


Po kur hyj unë në "lojë",me çdo kusht dua të fitoj
Kjo të më skuq me bojë a t'më  lërë me gisht në gojë?
Tash me ty filllova ndeshjen;o fitoj apo humbas
Ti më"munde" me buzëqeshjen...dihet seç vajti më pas...


10.Mesazhi


Më erdhi,papritur,mesazhi yt
Sa e  kam pritur?Shkoi,gati,një vit
Tani që erdhi,më mbushi gëzim
Se thoshte:-Erdha,shpirti im...


* janë shkruar në vitet 2000-2011


 Opopo,kë pashë unë sot?!

                                           
Opopo,kë pashë unë sot,tek psonisja në dyqan !
Nuk e di në e them dot,se nga mëndja jam duman
Pashë një ylle me bisht,pashë një"perlë" nga Orienti
Oh ,si ish,more,si ish! Thashë mos qe nga jashtëplaneti?!


Kish një lëkurë të zeshkët dhe të butë si kadife
Unë...,po kot jam i vdekshëm?Zë e kundroj me nge.
Po ç'sy?Të madh filxhan,një qepallë të gjatë me cepe
Tash,mëdysh,imi xhan;as që jam fare në vete!!!


Ç'është e drejta,mbeçë gojëhaptë,sikur hëngra gjellë të nxehtë
Futa shpirtin në "mëkat"! Sa e mirë! Eh,ç'lezet!
Iu afrova me avash dhe i flas me politesë
Mos më nxjerr ndonjë "avaz",sado vetëm do ta pyes.


Pyes nga është,edhe nga vjen, të më falë,në e bezdis
Mëndja,turbull;bërë ujem tek një muskull s'i lëviz
Edhe unë tash jam"i ngrirë",se mund të më zëjë"belaja"
Tek buzëqeshi si me hirë,thashë  tani u mor"kalaja?!"


Por kalaja kish "bedena",doli si "shtrenjtë" pazari
Kur me gojë foli "perla",më tha:-Jam nga Katari!!!
Nga Katari...humba unë,dhe me mëndje bëra tutje
Se më zuri si me shkumë( a nuk jam i mbushur huqe?!!!)


Pastaj zonjën falnderova...i kërkova asaj ndjesë
Po me mëndje fluturova,mu tek sytë e saj të zesë
Sytë e zesë,qepallë me bisht;mu tek balli me sedefe
Që më hëngrën egërsisht,mua,"bandillin" me 7-teste.


Tek largohej nga dyqani,pashë që hipi mbi makinë
Tash krejt më lëshoi xhani,sikur shkela përmbi minë
Dhe e ndoqa unë me sy këtë perlë nga Orienti
Ah,më plaçin që të dy!Pse m'u duk se ra planeti?!...


                          
23 maj 2011


   Pse?


Pse nxiton kaq me vrap,si të ndjek dikush  me shkop?
Se më vë,mua,në merak dhe më lë pa mënd në kokë
Ç'të ka gjetur,mikja ime?Pse s'ma tregon,mua,hallin?
A e di,o shpirtja ime, gjysmojmë hallin se kemi mallin


Ndaj vrapova unë pas teje,por më ike vrap  si plumb
Natyrisht që nuk gjej prehje,mëndja gati po më humb
Në është hall,e ndajmë gjysmë a mbi vete unë e marr
Në gëzim ,e bëjmë dyfish,sepse duhemi e kemi mall.


                     
Qe si freski mëngjesi


Ti më qe freski mëngjesi që ma mbushje shpirtin fllad
Ky kujtim do më tresi si qiri që  shkrin nga pak
Pak nga pak e çika-çika,sa të tretem unë,i tërë,
Për ty sa s'më bie pika!Ç'më ke bërë,moj,ç'më ke bërë?!...


                   
    Nuk do doja  asgjë tjetër


Nuk do doja asgjë tjetër,veç të ishja tash aty
Mu tek zyra ime e vjetër,tash atje po më rri ti.
Se një mike bash  si ti,s'e kam gjetur asgjëkund
Ndaj dua të jem aty:të nxjerë mallin që më mund.


                
E,ç'më thuaj?


E,ç'më thuaj: se jam  i martuar dhe nuk paska më lezet
Se ç' të paskam unë blatuar,ty t'u dukërkan kiamet?!
Ç'kiametzeza qenka fjala,zëmras'pyet,është kryeneçe
Dhe në zënçë retë e bardha,nuk të ndahem,moj tridhjetevjeçe...


                      
  Sa më ka marrë malli


Ah,ta dish,sa më ka marrë malli që ta puth buzën e njomë
Si në shpirt është futur "djalli" dhe më ktheu mua në demon.
Buzë e njomë po më qe shpuzë që më ngrohte të gjithë trupin
Tash jam bërë unë hundë e buzë se nuk kam ku e gjej"prushin"


Nuk gjej prushin që më kishte ajo buzë aq e njomë
Dhe pa si,edhe pa qyshe, zë e kthehem demon
Kam shaluar kalin e mallit dhe purtekën nuk ia ndaj
Falja"inatin" kokëbardhit:malli  yt më bën të vuaj.


                          
Më gjeti si Balzaku


Më gjeti si Balzaku me konteshën polake  *
Që të dashuroj unë me korespodencë
Mike,moj mike,sado që po"plake"
Unë të dashuroj dhe rroj veç me  shpresë


*Kontesha Hanskaja


                      
Heshtja flet

Heshtja flet...ndonjëherë:fare haptas!
Mvaret,pastaj,e kap meszahin a s'e kap
Sado që ti hesht, e pse t'i vijmë anës
Aluzioni shihet dhe "lexohet" qartë.


Është tjetër  punë në ty nuk të pëlqen
Kjo heshtje prej vuvi,kjo heshtje e gjatë
Një mëndje e hollë,lehtësisht e gjen
Në se e duan a e kanë lënë në baltë...


                        
Nuk e di


Nuk e di pse m'u pre goja;mezalla,nuk them një fjalë
Edhe bëj sikur "gjoja", ja po shkruaj mbi letër të"bardhë"
Të sodis,po pak si skiç,e kam humbur gojën fare
Pak jam si në"krizë", them do jetë gjë"magjistare?!"


Se,për ndryshe,s'ka kuptim,dua të flas,po mbeta"vuv"
Unë që zë e mbaj fjalim,sa të  shoh dhe  zë e humb...
Zë e humb  edhe mpihem,sa e humb gojën fare
Po të duash që të"shpihem",fol me gojë,moj magjistare!


                            
Kaq kohë


Kaq kohë kishim pa parë(asnjëçikë s'të kanë"vrarë" vitet
Je porsi zambak i bardhë,ndaj s't'i  ndaj hiç   çeçitet
Ende je si njëherë kohë;pak a shumë më je si gonxhe
Sa të pashë e bëra "oh!",se më kishe erë kulloshtre.


* janë shkruar në vitet 2000-2011

                     
                      

“Heu, bre, or Vullnet Mata, shkrimtar i madh në atdhe!”


4 POEZI  NGA VULLNET MATO
 
KANARINA E TREMBUR

S’më harrohet
kur te supi im në rini,
më erdhi një kanarinë
me krahë të shkruar.
Ajo filloi të cicëronte
me aq ëmbëlsi,
sa nga padurimi
zura ta trazoj me duar.

Zogëza plapuriti krahët
para syve të mi
dhe fluturoi e trembur
tutje moskthimit.
M’u duk sikur më la
një pendë në sy,
nga e cila m’u mbulua
rrezja e shikimit.

Kjo zgjati derisa
gabimin kisha kuptuar,
se afrimi i zogave
me sqepin plot gaz,
nga dëshira instinktive
për të kënduar,
nuk qenka dorëzim
për të hyrë në kafaz...





 
KËNGA PËR MUA

Rapsodi i madh Agim Gashi,
kosovar i njohur në Gjermani,
më ka bërë këngë dollibashi,
kënduar aq ëmbël me sharki.

Kur jam i lodhur e pa honorar,
vë në audio këta tinguj kënge,  
çelur me tonalitet aq gjëmimtar,
sa gruaja klith: Ule se më çmende!

“Heu, bre, or  Vullnet Mata,
shkrimtar i madh në atdhe!”
Ajo thotë: Ç’më duhet lëvdata,
kur ti nga shkrimet para s’ke!

Por unë pres hakën t’i marr,
gruas që nuk i dalin lekët.
Sidomos kur flet me ton të lartë,
se i prish në kanape jastëkët:

Mos më bërtit, moj gruaja ime,
se vura Agim Gashin të tregojë,
kush jam unë që duroj qortime!
Atëherë ajo nuk pipëtin me gojë...



 
TERRORIZIMI AKUSTIK

Bie në sy njeriu
me daulle te shpuar,
te balli i thellë
i kërmillit të veshit,
sepse bërtet kurdoherë
duke menduar,
se nuk e dëgjojnë të tjerët
aty pranë sheshit.

Dëgjuesit e tronditur
në daullet e veshëve,
pyesin pse na shkallmon
nervat ky njeri,
kur ne dëgjojmë
shushurimat e gjetheve,
dhe kuptojmë fare qartë
hallin e tij?...

Dhe kur bashkohen
defektozët e kësaj natyre,
që nuk dëgjojnë
zërin e logjikës së kohës,
pas terrorizimit akustik
nga britmat e tyre,
ruajna, o zot,
nga mentë e kokës!...





 
SHKARRAVITJA E VETËVETES

Njeriu lind si faqja e pashkruar e letrës,
pa asnjë njollë në bardhësinë e shpirtit,
siç lind rrezja në qiellin e kthjellët të verës,
nga gjaku i bardhë i mitrës së diellit.


Kur njeriu me rrezen e vet shpirtërore,
Shkruan mbi letrën e pastër të vetvetes,
duke kaluar mes reve të bardha pupëlore,
mbetet gjithë dritë faqja e tij gjatë jetës.


Por kur rrezen e ngjyen nëpë re bloze,
dhe shkruan bardhësinë e shpirtit me sterrë,
nxin tërë jetën faqja e tij jetësore
dhe bëhet i urryer për njerëzit e tjerë.


E habitshme pse disa tipa plot dritë,
rrezen për të shkruar faqen e jetës,
shkojnë e ngjyejnë te bataku politik,
të nxijnë shpirtin, të shkarravitin vetveten!...

Të nxijnë qiellin ku na shohin kontinentet...

ANEKDOTA E “BAGLES”…

            Nga Fritz RADOVANI:
ANEKDOTA   E  “BAGLES”…

            Edhe Toskënisht asht shumë afër fjala “bajgë” me fjalën Gegënisht “bagël”, po me atë  kuptim që domethanë: “Pjesë e padobishme e ushqimit, që nxjerrin jashtë lopët, kuajtë, mushkat e gomarët; jashtëqitjet e kafshëve, pleh bajgash…” (Fjalori i Gjuhës së sotme Shqipe fq.83)… Më falni se harrova: “Me nder’ e me thanë!”…
            Tregojnë një anekdotë për At Gjergj Fishten, se kur donte me krahasue një “të keqe të madhe me një ma të vogel”, gjithmonë thonte: “Po, ashtu asht, se duhet me zgjedhë nder dy të kqija ate ma të voglen…po, nuk duhet me harrue se kur kalon një qerre në një rrugë katundi dhe rrota e saj ndanë baglen në dy pjesë…edhe copa e vogel asht ‘bagel’ si ajo e madhja…pra, një emen ka njena e po atë emen ka edhe tjetra. Po i shkele me kambë, si njena si tjetra, të dyja të flliqin e të bajnë pis…”
            A e dini një gja? Edhe kur Ai Burrë fliste për me u qeshë…jepte një mësim!
            Mandej asht tjetër gja se na si të “dijshëm” s’ kemi nevojë për “mësimet” e Tija!
            Kur them “na”, jam tue folë për “neve” Shqiptarët...E mos thoni se nuk e kemi pasë “kuptuar” At Fishten, derisa u “bë gjuha e njësuar” dhe u “përjashtue” përgjithmonë At Fishta “nga të gjitha shkollat e Shqipërisë, se nuk pajtohej mendimi i tij me frymen revolucionare të shkollës sonë të re socialiste”...Po deshet “shokë” qeveritarë edhe mund të më kundershtoni, por fakti asht se as sot At Fishta nuk asht në “programet” shkollore!
            Jam i bindun se At Fishta asht përjashtue nga “të gjitha” shkollat e Shqipnisë, si pasojë e “anekdotës së bagles”, këtu përfshihen edhe shkollat “fetare”...të cilat, edhe sot vazhdojnë me punue me programet e “bagles”, që ishte pa i kalue “rrota e qerres”...e vitit 1991, dhe që ndau “baglen” në dy pjesë...dhe vazhdon me u quejtë edhe në Parlamentin e Shtetit Shqiptar: “Shumica e Pakica”...pra, të një “bagles”...që ishte PPSh...
            Sikur të lejohej me u studjue ndër shkollat tona At Fishta, jam i sigurtë se shumë nga thanjet e Tija do të përdoreshin nga të rijtë në jeten tonë politike. Do t’ ishte dishka krejt normale që një deputet të thonte: “Unë jam përfaqsues i ‘bajgës’ së madhe”...ose ai tjetri i Veriut: “Unë jam i ‘bagles’ së vogel...” dhe, pa kenë nevoja madje as me u zanë me gojë “me nder’ e me thanë”,  të dy “baglat” janë të së njejtes landë...të atij vendi!
            Sa domethanse do t’ ishte kur jepen rezultatet e votimeve...dhe të shpallej se: “Dje doli rezultati i votimeve dhe Presidenti i Republikës ka ngarkue x që asht perfaqsues i “bagles” së shumicës, me formue qeverinë...ose, mbas pak kohe: “Ky apo ai person asht paraqitë nga shumica e “bagles” me u zgjedhë si President...” etj., thanje që do t’ ishin aq kuptimplote për Popullin, sa as nuk do të kishte nevojë ma ndër fjalime apo kuvende me u përdorë shprehja “me nder’ e me thanë kryeministri ose presidenti...”.
            Ndër shumë shtete të botës “baglat” i perdorin për me ba tokën me prodhue ma shumë...ashtu si fshatarët tonë ua hidhnin kopshtijeve të tyne. Mbas kooperativizimit, kur nuk kishin as “pula”, nuk kishin as kopësht, kështu u “harrue” edhe vlera e “bagles” në rritjen e prodhimit bujqsor. Kjo uli edhe vleren e “anekdotës”, mbasi nuk kishte ku mund të perdorej, përderisa nuk kishte ma as kafshë dhe as qerre ndër fshatrat tona...
            “Bagla” prodhohej në të gjitha shtetet rreth nesh...dhe, për me e ba PPSh, që me prodhue ma shumë, ata i hodhën “bagla” PKSh...në vitin 1941...e “ajo” arriti sot me prodhue aq shumë “copa”, sa me qelbë edhe Ballkanin...edhe pse ishte “flamurtare e të gjitha baglave në botë!”...E pra jo pak, sot thonë: “Rroftë bagla!”
            Melbourne, Maji 2011.

Dashamir Biçaku :Ristani, evakuim nga zyrat e KQZ me helikopter

Policia e Shtetit ka një plan sekret për evakuimin e kryetarit të KQZ-së dhe personelit mbështetës, nga godina e Pallatit të Kongreseve, ku janë të vendosura zyrat dhe administrata e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve. "Shekulli" ka dokumentin që provon se një plan i tillë është përgatitur nga Policia e Shtetit dhe është parashikuar të realizohet nga forcat e repartit elitë të forcave speciale të Policisë së Shtetit, RENEA.


Planëzimi dhe kryerja e tij është urdhëruar nga Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj, me 20 maj. Urdhri mban numrin 492, dhe është protokolluar pikërisht në këtë datë në disa nga drejtoritë në varësi të Drejtorisë së Policisë së Shtetit, si Drejtoria e Forcave të Lëvizjes Operacionale dhe Operacioneve Speciale, Drejtoria e Policisë Rrugore, Drejtoria e Policisë së Qarkut të Tiranës, Drejtoria e Policisë së Rendit dhe Sigurisë. faksimile_ policia e shtetit_dashi (1).jpg


Urdhri i Burgajt, mban titullin "Përgatitja e planit të operacionit për evakuimin e personelit të KQZ-së".
"Urdhëroj: Drejtuesit e drejtorisë së forcave lëvizëse operacionale dhe të repartit special RENEA, të marrin të gjitha masat për kryerjen e studimit të plotë të ambienteve të jashtme dhe të brendshme ku është vendosur KQZ dhe mbi bazën e këtij studimi të përgatitet plani i operacionit "Për evakuimin e personelit të KQZ-së", - thotë në urdhrin e tij të datës 20 maj, kreu i Policisë së Shtetit, Hysni Burgaj.


Në urdhër kërkohet që më së pari "të njihet kryetari i KQZ-së me planin operacional të evakuimit" dhe më tej sqaron se duhet të përcaktohen edhe mjetet e transportit që duhet të përdoren. Në këtë pikë thuhet: "në rrugë tokësore dhe ajrore", - duke përcaktuar kështu edhe përdorimin e helikopterëve. Në shumë raste, RENEA përdor evakuimet me litar e madje këto të fundit janë më se të zakonshme për njësinë elitë.


Në urdhër nuk lihen pa përmendur edhe detajet se cili do të jetë personeli që do të kryejë operacionin e deri te drejtuesit dhe zëvendësit e drejtimit të operacionit në planin përkatës.


faksimile_ policia e shtetit_dashi (2).jpg Drejtori Burgaj flet në këtë urdhër edhe për "armatimin dhe pajisjet speciale që do të përdoren, rrugët e lëvizjes gjatë afrimit dhe largimit, mjetet e komunikimit dhe kodet që do të përdoren...". Po në këtë pikë, kreu i Policisë së Shtetit iu ka kërkuar strukturave në varësi të tij, edhe përcaktimin e vendit ku duhet të akomodohet personeli i KQZ-së, pas evakuimit. Në pikat 2, 3, 4 kreu i Policisë urdhëron departamentet dhe drejtoritë e tjera që "të marrin masat në mbështetje të operacionit", si drejtorinë e Policisë Rrugore, të Drejtorisë së Tiranës etj.

Ish-Kreu i Gardës: Ky urdhër djeg të gjitha etapat e vendimmarrjes në situatë emergjencash


TIRANË - Arjan Rugji, ish- drejtues i lartë i Policisë së Shtetit dhe të Gardës së Republikës, e ka quajtur dje për "Shekullin", urdhrin e para disa ditëve të drejtorit të Përgjithshëm të Policisë si antiligjor të pabazuar dhe tërësisht jashtë kompetencave të tij.


Sipas Rugjit, Drejtori i përgjithshëm i Policisë ka nxjerrë një urdhër kundër të gjithë kompetencave që atij i lejon dhe i adreson ligji. Rugji, në një intervistë të shkurtër, ka dhënë argumentet e tij duke kundërshtuar urdhrin e Burgajt, si dhe duke e cilësuar atë deri edhe antiligjor.


Z. Rugji, si ish-drejtues i Policisë dhe i Gardës së Republikës, si e cilësoni urdhrin e kreut të Policisë, për evakuimin e personelit të KQZ-së?


Urdhri bazohet në ligjin "Për Emergjencat Civile", por në të kundërt nga mënyra se si është formuluar të jep idenë se urdhri është formuluar dhe dhënë për një kohë kur në fuqi duhet të jetë një vendim që shpall gjendjen emergjencës, apo gjendjen e jashtëzakonshme. Për më keq, plani operacional të jep idenë e një evakuimi në kohë lufte.


Aktualisht nuk ka asnjë vendim të qeverisë, apo ligj të parlamentit, për shpalljen e gjendjes së jashtë zakonshme, të emergjencës civile e aq më pak të gjendje së luftës.
Përpara se të dal tek kjo mund të them se gjatë këtyre ditëve ka pasur angazhim të RENEA-s, në një tubim apo protestë si dhe atyre të Forcave të Ndërhyrjes së Shpejtë, çka bie ndesh me misionin e tyre dhe veçanërisht të RENEA-s që nuk ka mision garantimin e Rendit Publik, por vetëm zgjidhjen e situatave me elementë të armatosur dhe terroristë.


Misioni i RENEA-s, është e cilësuar edhe në emrin e saj, që do të thotë se është Repart i Neutralizimit të Elementëve të Armatosur. Për se duhet që RENEA të ndërhyjë në një operacion, ku nuk ka persona dhe njerëz të armatosur e aq më pak të ndërhyjë për të evakuuar njerëz nga institucione të ndryshme shtetërore?


Ju thoni se nuk ka gjendje të jashtëzakonshme, për një plan të tillë. Duhet të ketë një situatë për një operacion të tillë?


Sigurisht. Po të lexoni, edhe urdhri i kreut të Policisë ka bazë ligjore kryesore Ligjin e Emergjencave Civile. Në këtë rast mungon një ligj apo një vendim së paku, për shpalljen e gjendjes së jashtëzakonshme. Në rastin konkret nuk është kompetencë e Policisë të kryejë veprime të tilla dhe të shpallë dhe të cilësojë gjendje të jashtëzakonshme apo të zakonshme. Më parë duhet të ketë veprime nga institucione të tjera që duhet të kryejnë detyrën e tyre dhe më pas në fund në se ka një rrezik real, vendos policia, nëse duhet të ndërhyjë apo jo.


Ky urdhër jo vetëm që shkel në mënyrë të hapur ligjin, por është dhe tërësisht i pabazuar. Mund të them se ai djeg të gjitha etapat e vendimmarrjes në situatë emergjencash.


Drejtori i Përgjithshëm argumenton se jashtë godinës së KQZ-së ka pasur njerëz që protestojnë...


Po nuk është Drejtori i Përgjithshëm i Policisë që vlerëson, nëse ka një gjendje të jashtëzakonshme apo jo, pasi është jashtë kompetencës së tij. Nëse ka një tubim jashtë zyrave të KQZ-së, ai ka forcat e policisë që kryejnë detyrën. Ai nuk mund të bëjë shpallje të gjendjeve të tilla, pasi nuk ka tagër ligjor. Ky lloj evakuimi, është një planifikim, siç ju thashë i parashikuar për një situatë lufte.


Ai plan aty përdoret për evakuimin, e personaliteteve të larta shtetërore, si kryeministri, zv.kryeministri, Kryetari i Parlamentit, Presidenti i Republikës, Prokurori i Përgjithshëm. As kryetari i KQZ-së, as ndonjë person nga personeli i KQZ-së, nuk gëzon atribute të tilla.


Po nëse kërkohet futja e Gardës?


Nëse mund të jetë përllogaritur, apo kërkohet ndërhyrja e Gardës së Republikës, mund të them që shkeljet ligjore janë akoma më të rënda dhe më flagrante. Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, është hequr me ligj nga lista e institucioneve, të cilat duhet të ruhen nga Garda e Republikës. Madje, edhe kryetari i KQZ-së, nënkryetari, apo anëtarët KQZ-së, nuk mbrohen nga Garda e Republikës, pasi edhe ata janë përjashtuar me ligjin e fundit të Gardës.


Vetëm nëse ka ndonjë rrezik për sigurinë kombëtare, duhet të mobilizohen të gjitha strukturat shtetërore për realizimin e një evakuimi, që parashikon mbrojtjen e institucioneve apo personaliteteve të larta shtetërore. Në rastin konkret, nga mënyra se si është organizuar ky plan operacional, të le përshtypjen e një rrëmbimi të anëtarëve të KQZ-së, se sa evakuim i tyre për faktin se iu rrezikohet jeta.

http://www.shekulli.com.al/2011/05/24/ristani-evakuim-nga-zyrat-e-kqz-me-helikopter.html

O e mjera Shqiperi!!!

Pse rekomandimet e shkrimtarit Ismail Kadare izolojnë Republikën e Shqipërinë 



Shkrimtari , Ismail Kadare, i ka shkruar një letër të hapur Lulzim Bashës, me të cilën i kërkon që të tërhiqet nga gara për kryetar të Bashkisë së Tiranës. E përkthyer saktë dhe qartë: që t’ia lërë vendin në tavolinë kandidatit të Partisë Socialiste, Edvin Kristaq Ramës. U përpoqa të shoh se cilat janë argumentet e Kadaresë, madje me shumë vëmendje, sepse nuk besoja se një njeri i madh, i respektuar, si më vitali i letrave dhe mendimit shqiptar të kohës, të shkruante pa fakte, pa argument dhe të jepte një porosi-urdhër thjesht i motivuar, por pa ndonjë kasus-beli. Më kujtoi kjo letër një deklaratë të tij të vitit 2001, kur merrte në mbrojtje kryeministrin socialist të asaj kohe, megjithëse ai ushtronte një dhunë të pashembullt kundër opozitës. Atëherë Kadare fliste për nevojën e forcimit të shtetit dhe kritikonte qëndrimin e opozitës demokratike. Tani flet për nevojën e integrimeve dhe merr hapur anën e kreut të opozitës. Ky pozicionim politik i Ismail Kadaresë majtas, e komprementon atë, sepse e largon nga “egocentrizmi”, e largon atë nga realiteti. Unë kam shkruar disa libra, shumicën prej tyre si libra studimorë, në të cilët i jam përmbajtur dhe kam zhvilluar idetë dhe vlerat që ka përfaqësuar shkrimtari i shquar shqiptar. Si mijëra shqiptarë të tjerë, jam ndier krenar kur në libraritë e Gjermanisë më kanë rekomanduar librat e tij të përkthyer në gjermanisht. Librarët dinin me saktësi titujt e veprave të tij dhe sinqerisht që më ndrisnin sytë nga gëzimi që një shqiptar kishte bërë një emër aq të madh në botën e qytetëruar. Po letra drejtuar Lulzim Bashës a bën pjesë në këtë korpus të lavdishëm të Ismail Kadaresë? Nëse lexuesi do të më lejojë të shpjegohem, mendoj dhe besoj se kjo letër bën pjesë në pjesën emocionale të pamenduar mirë prej tij. Në zgjidhjen e konflikteve, i dashur Kadare, është me vend që të fuqishmit t’i drejtohen atij që ka më shumë logjikë, shfaq më shumë modernitet e civilizim, atij që pranon të jetë viktimë për një ideal më të madh, për një çështje më të shenjtë. Letra juaj i përmbahet kësaj fryme. Që në hyrje të letrës bëhet fjalë për pasojat e situatës së krijuar në Shqipëri. “S’është nevoja të zgjatem këtu për pasojat e rënda të këtij kolapsi, që nis pas tronditjes së demokracisë dhe kalendarit të jetës së brendshme, deri te rreziku i izolimit të ri të vendit, çka do të ishte fatale sot për të dyja shtetet shqiptare në Ballkan”. Pra, motiv i letrës janë pasojat e situatës së krijuar. Por që t’i kërkosh Bashës tërheqjen, do të thotë që ta fajësosh atë për këtë situatë konfliktualiteti. Që t’i drejtohesh Bashës dhe vetëm Bashës, që ky t’ia japë në tavolinë si në kohën e diktaturës, kreun e Bashkisë Edi Ramës, vetëm pse ky i fundit është kryetar i opozitës, ky nuk është e nuk mund të shërbejë as si argument, as si shans për integrime dhe mosizolim. Basha duhet të tërhiqet që të shpëtojë Shqipëria, nënkupton Kadare në letrën e tij. Po kush po e fundos dhe shkatërron Shqipërinë? A nuk është ky thelbi i konfliktit në Shqipëri?! A nuk duhet që Kadare të kapet pas kësaj analize, që të mbërrijë te përfundimi për tërheqjen e Bashës?! Me sa duket Kadare ka rrëshqitur. Dhe nuk besoj se e ka bërë këtë thjesht nga emocionet, as nga padituria, as nga mosnjohja e rregullave në një demokraci. Unë mendoj dhe besoj se shteti ligjor dhe rregullat e demokracisë e integrojnë një vend në bashkësinë e vendeve të qytetëruara. Jam i bindur se këtë mendim ndan dhe shkrimtari i shquar. Po a mund të flitet për rend e shtet demokratik, nëse rezultati i fitores në zgjedhjet politike vjen nga tërheqja e kundërshtarit?! A do të ishte e rregullt dhe demokratike, nëse me Edi Ramën nuk do të përballej asnjë kandidat tjetër për Tiranë, thjesht me motivin se ai është kryetar i opozitës?! Natyrisht, kjo logjikë vjen në leximin e drejtpërdrejtë të letrës së Kadaresë, por nëse e lexon atë midis rreshtave, atëherë Kadare shkon në një linjë me Presidentin e Shqipërisë, Bamir Topi. Edhe Bamir Topi e ka votuar Edi Ramën për kryetar Bashkie të Tiranës, sepse ka menduar se “meqë pushtetin qendror e ka Partia Demokratike dhe ‘Aleanca për Qytetarin’, atëherë kreun e Bashkisë në Tiranë duhet ta ketë opozita, përkatësisht kreu i saj, për të cilin ka votuar”. Me këtë logjikë Topi nuk ka votuar kandidatin e Partisë së tij, Lulzim Bashën, por ka votuar kreun e opozitës. Arsyeja të çon në lidhjen e këtyre dy “qortimeve”, të cilat vijnë nga dy njerëzit që natyrshëm do të duhej të ishin më të pushtetshmit në Shqipëri. Vetëm ndryshimi është që Topi qorton Arben Ristanin, Kadare i drejtohet Lulzim Bashës. Edi Rama për të dy këta është jashtë liste, jashtë skemës. Edhe pse ai prej dy vitesh e në vazhdim vijon me retorikën e kërcënimeve, fyerjeve, dhunimeve, sharjeve nga më të ndyrat në fjalorin moralo-politik, atij Kadare dhe Topi nuk i japin asnjë lloj përgjegjësie. Thjesht pse është kryetar i opozitës, Rama duhet ta gëzojë e trashëgojë postin e kreut të Bashkisë së Tiranës. Kjo logjikë nuk e çon Shqipërinë drejt integrimeve. Aq sa e çon dhuna e rrugës që ka ushtruar dhe vazhdon të ushtrojë opozita dhe kreu i saj i papërgjegjshëm. Nëse ka njerëz të përgjegjshëm dhe me integritet, të përkushtuar për integrimin dhe zhvillimin e Shqipërisë, ata janë Sali Berisha dhe Lulzim Basha. Kadare dhe Topi i njohin besoj angazhimet dhe rezultatet e këtyre dy njerëzve të politikës shqiptare. Por ata nuk duan dhe nuk kanë me sa duket asnjë interes që të jenë mirënjohës, përkundrazi shfaqen, sidomos ky i fundit, pa fund mosmirënjohës. Jo thjesht se Berisha dhe Basha e respektojnë Ismail Kadarenë, as pse ata e katapultuan Topin në postin e presidentit. Por mirënjohja për këta dy njerëz shkon për shkak të kontributeve të jashtëzakonshme për t’i dhënë Shqipërisë frymën dhe shpirtin evropian, fytyrën e Evropës. Kështu ka ndodhur me liberalizimin e vizave, kështu ka ndodhur me procesin e pranimit të vendit në NATO, kështu ka ndodhur me procesin e ratifikimit të Marrëveshjes së Stabilizim-Asocimit, këtë e shohim te veprat gjigante në ndërtimin e infrastrukturës së vendit, këtë e pamë në fushatën moderne të Partisë Demokratike dhe përfaqësuesve të saj për zgjedhjet lokale, këtë e pamë në reagimet postzgjedhore e kështu me radhë. Unë nuk besoj se Kadare nuk ka veshë të dëgjojë dhe Bamir Topi nuk sy që të shohë. Ndaj dhe më duhet të jem shumë kritik e të mos e pranoj këshillën e tyre. Së fundi, tërheqja e një kandidati, edhe nëse motivohet me interesat e dy shteteve, gjë me të cilën shpesh spekulojmë pa fund, kjo nuk e shëndosh demokracinë në Shqipëri. Përkundrazi, ky akt është jodemokratik dhe krijon precedentin e vitit 2007, kur gojët e këqija thonë se Edi Ramës ia dhanë Bashkinë e Tiranës në tavolinë, me kushtin e pjesëmarrjes së tij në ato zgjedhje lokale. Pikërisht një akt jodemokratik i para katër viteve, edhe në atë kohë në emër të stabilitetit të vendit, e çoi Shqipërinë nga njëra tek tjetra katastrofë. Kreu i opozitës, i cili e kishte korrur fitoren në tavolinë, ishte dhe mbetet arkitekti i kësaj katastrofe. Shihni çfarë thotë tani. Po rendis vetëm disa fjali të dy ditëve të fundit: “Është koha të marrim në dorë fatin e atdheut”, ishte një nga fjalitë e perifrazuara nga konferenca e shtypit e ditës së shtunë. A nuk i duket Kadaresë kjo një thirrje lufte?! A nuk tingëllon si një apel për konflikt civil në Shqipëri? Po sikur të bënte të njëjtën thirrje edhe Sali Berisha dhe Lulzim Basha, çfarë do të kishte ndodhur? Atëherë pse Kadare i drejtohet vetëm Bashës, pa thënë asnjë fjalë për Edi Ramën, i cili po i vë flakën Shqipërisë për pushtetin personal të konvertuar në paratë e krimit e të mafies? Ose së paku, pse me letër të hapur dhe jo me një letër “të mbyllur”?! Cila është domethënia e kësaj letre, e cila e komprometon rëndë atë?! Cili është shkaku i vërtetë i saj, kur ajo nuk atakon shkaktarët, ndërkohë që qorton viktimat e këtij kaosi politik në Shqipëri? Dhe së fundi, Kadare flet për reagimin e militantëve të Bashës e të Partisë Demokratike. Aq shumë ka ngjitur propaganda e Ramës, ose aq shumë është ngjitur Kadare pas Edi Ramës dhe Bamir Topit, sa në letër merret vetëm me moralizime “egocentriste”, siç i quan ai, duke hedhur baltë mbi “militantët” e së djathtës. Po këtu nuk është fjala për militantë të Bashës dhe Partisë Demokratike. Edhe nëse bëhet fjalë për ata, ata janë shumë, më shumë se 124 mijë veta, të cilët kanë votuar Lulzim Bashën. Në të vërtetë militantët e Bashës janë në heshtje, edhe pse Edi Rama ka mobilizuar të gjithë militantët e tij për ta bllokuar Shqipërinë dhe djegë atë. Kjo është e pamoralshme, e pafalshme dhe gati e turpshme. Të ofendosh mijëra simpatizantë dhe anëtarë të Partisë Demokratike, pse dëshiron ta shohësh kreun e opozitës në krye të Bashkisë së Tiranës, kjo është e patolerueshme për një shkrimtar të madh si Ismail Kadare, sesa për Bamir Topin, gjithçka ka marrë rrokullimën, për shkak se Zoti tha që ai të votojë në një kuti të gabuar, madje i vetëm, e për pasojë t’i zbulohet vota kundër partisë së tij dhe Lulzim Bashës. Prej atij momenti ai nuk ka më as tagër, as autoritet moral, as integritet politik që të përfaqësojë unitetin e popullit. Është një rast që së bashku me vetëdenoncimin e Dritan Priftit do të hyjnë në librin “Gines”. Këtij libri, me sa duket dëshiron t’i shtohet edhe Ismail Kadare. Këtë radhë jo më si shkrimtar i shquar dhe njeri i madh i letrave shqipe, por si hartues i letrave të hapura, përmes të cilave rekomandon rrënimin e demokracisë dhe të lirisë së shqiptarëve për të zgjedhur e për t’u zgjedhur. Rekomandimet e Kadaresë e izolojnë Shqipërinë. Me fitore të jashtëligjshme të zgjedhjeve Shqipëria nuk integrohet. Përkundrazi, ajo humbet shanset për të shkuar drejt integrimeve. Nëse Basha do t’i përgjigjet pozitivisht Kadaresë dhe rekomandimeve të tij, ai do t’i bëjë shërbimin më të keq vendit të tij, demokracisë dhe të ardhmes sonë integruese. Është tërheqja e  Lulzim Bashës ajo që do ta izolonte Shqipërinë. Nuk është falja e mandatit, mënyra e çlirimit të saj nga konflikti absurd i krijuar artificialisht thjesht për interesat personale të një individi, qoftë ky dhe kreu i opozitës. (Floripress)

KQZ shpall tabelën përfundimtare, Lulzim Basha 81 vota në avantazh

 KQZ ka shpallur tabelën përfundimtare për Tiranën sipas së cilës në zgjedhjet e 8 majit për bashkinë e kryeqytetit rezultojnë 250 880 vota. Po sipas kësaj tabele, kandidati Lulzim Basha rezulton me 81 vota në avantazh ndaj rivalit të tij Edi Rama.

Sipas tabelës në fjalë, Lulzim Basha ka 124 786 vota, Edi Rama 124 705 vota dhe Hysni Milloshi 1394 vota. Pas përpilimit të tabelës, pritet miratimi i saj nga anëtarët e KQZ.


Peizazhët e Ismail Kadaresë për Lulzim Bashën





                    






Nga Ismail Kadare


Paris, 21 maj 2011

Ndërkohë që tensioni postzgjedhor në Shqipëri është rritur për shkak të rezultatit ende të pashpallur, ka reaguar nga Parisi shkrimtari i madh Ismail Kadare, i cili i ka propozuar sot kandidatit të “Aleancës për Qytetarin” Lulzim Basha të tërhiqet nga kandidimi i tij për bashkinë e Tiranës.
Përmes një letre të hapur shkrimtari ynë i madh e këshillon kandidatin demokrat se tërheqja e tij nga kjo garë do t’i nderonte të gjithë dhe do të ishte një shans për zgjidhjen e kolapsit politik që ka mbërthyer vendin.
“Nisur nga kjo, në kushtet e një fitimi ose të një humbjeje  fare të paqartë, do t’ju propozoja një gjest, që, sot për sot është i rrallë, gati i përjashtuar nga jeta politike shqiptare: tërheqjen nga kandidimi për kryetar bashkie”, thotë Kadare.
Kadare shkruan se ia drejton këtë letër të hapur kandidatit Basha me shpresën se propozimi që i jep do të ndihmojë në zgjidhjet e kolapsit politik.
“I shqetësuar seriozisht, si shumica e shqiptarëve brenda dhe jashtë vendit, po ju dërgoj këtë letër të hapur, me shpresë se ndoshta mund të ndihmojë në zgjidhjen e kolapsit të papritur në të cilin është gjendur jo vetëm shteti, por gjithë kombi shqiptar”, shkruan në fillim të letrës shkrimtari ynë i madh.
Kadare saktëson gjatë letrës se “Që të jem i saktë gjer në fund, do të shtoja se kjo nuk është çështje preference për ju, çështje afërsie etj. Dhe aq më pak nuk është sfidë ndaj kundërshtarit tuaj politik”.
Kadare shprehet se këtë propozim ia bën Bashës duke menduar se tërheqja e bashës është më e lehtë pasi ai është në pushtet.
“Propozimin për tërheqje mund t’ia bëja secilit prej jush, por mendova se tërheqja do të ishte më e lehtë për ju që jeni në pushtet, sesa për tjetrin , që është shef i opozitës”, thotë zoti Kadare.
Shkrimtari madh, mendon sakaq se tërheqja e Bashës do të jepte një mesazh të drejtpërdrejtë për brezin e ri.
Ai thekson se me këtë propozim për tërheqjen nga gara për Tiranën ai e nderon kandidatin demokrat Lulzim Basha.
Letra e plotë e shkrimtarit Ismail Kadare drejtuar Lulzim Bashës
Zoti Lulzim Basha,
I shqetësuar seriozisht, si shumica e shqiptarëve brenda dhe jashtë vendit, po ju dërgoj këtë letër të hapur, me shpresë se ndoshta mund të ndihmojë në zgjidhjen e kolapsit të papritur në të cilin është gjendur jo vetëm shteti, por gjithë kombi shqiptar.
S’është nevoja të zgjatem këtu për pasojat e rënda të këtij kolapsi, që nis prej tronditjes së demokracisë dhe kalendarit të jetës së brendshme, gjer te rreziku i izolimit të ri të vendit, çka do të ishte fatale sot për të dy shtetet shqiptarë në Ballkan.
Nisur nga kjo, shpresoj se do ta kuptoni drejt mesazhin tim, i cili nga këndvështrimi i  klasës politike shqiptare mund të duket i gabuar politikisht, strategjikisht, taktikisht etj.,etj.  por nga një tjetër pikëpamje, nga interesat e larta të vendit, të republikës dhe të kombit do të ishte i drejtë dhe i saktë.
Si politikan dhe si zyrtar ju jeni gjendur kohët e fundit, në qendër të një cikloni, i cili jo vetëm mund t’ia mbyllë rrugën   përparimit të kombit shqiptar, por ta kthejë atë shumë vite prapa në histori. S’është nevoja këtu t’ju kujtoj se sa e pandreqshme dhe e pafalshme do të jetë kjo mbrapështi.
Nisur nga kjo, në kushtet e një fitimi ose të një humbjeje  fare të paqartë, do t’ju propozoja një gjest , që, sot për sot është i rrallë, gati i përjashtuar nga jeta politike shqiptare : tërheqjen nga kandidimi për kryetar bashkie.
Nuk e kam vështirë të marr me mend , në këtë rast, reagimet e militantëve të krahut tuaj politik. E bashkë me të, hamendjet, dyshimet e gjithë britmat rituale. Do t’ju thoshja se prej kohësh ato s’më bëjnë asnjë përshtypje. Ndërkaq, meqenëse kanë lidhje me  një pjesë të popullit shqiptar, do të doja t’ju jepja thelbin e mesazhit tim: Me këtë propozim, pavarësisht se si do ta kuptoni, unë ju nderoj.
Që të jem i saktë gjer në fund, do të shtoja se kjo nuk është çështje preference për ju, çështje afërsije etj.  Dhe aq më pak nuk është sfidë ndaj kundërshtarit  tuaj politik. Propozimi për tërheqje mund t’ia bëja secilit prej jush, por mendova se tërheqja do të ishte më e lehtë për ju që jeni në pushtet, sesa për tjetrin , që është shef i opozitës.
Prej kohësh jam i paanshëm dhe ky qëndrim më shumê se ndonjë meritë apo mosmeritë e imja, ka të bëjë me profesionin tim. Për shkrimtarin gjithë bashkëkombasit janë, në radhë të parë, lexuesit e tij, ndaj ai e ka vështirë të jetë me njërën gjysmë kundër tjetrës. Ky vizion dikujt mund t’i dukej egocentrizëm prej shkrimtari, por  nëse kjo do të gjykohej e fajshme, do ta  pranoja këtë faj apo këtë cen gjenetik.
Duke ju propozuar tërheqjen prej kandidimit, desha t’ju kujtoj se gjeste te tilla janë të njohura në historinë e pjesës më të emancipuar të njerëzimit. Janë të njohura dhe te çmuara si gjeste të mëdha tërheqja nga një këmbëngulje, nga një post, nga një dyluftim, madje nga një fron, nëse këmbëngulja , posti, dyluftimi apo froni shkaktojnë fatkeqësi. Desha t’ju kujtoja se themeluesi i shtetit shqiptar, I.Qemali, më 1912 , ka qenë njëkohësisht themeluesi i dorëheqjes shqiptare, kur me gjestin e tij madhështor, pas kërkesës së fuqive europiane, u tërhoq nga posti i vet, për të mirën e Shqipërisë.
Mendoj se Shqipëria nuk duhet t’i harrojë këto shenja të mëdha të qytetërimit të saj. Ajo duhet t’i kultivojë ato, të tregojë se nuk është një shtet tribal, por shtet europian demokratik, pjesë e familjes më të emancipuar të kombeve. Ajo duhet të tregojë se është në gjendje, se mundet, se duhet te jetë anëtare e denjë e familjes.
Gjesti i juaj do të jetë një mesazh emancipimi dhe shprese për brezin e ri shqiptar, duke pêrfshirë edhe atë të politikanëve. Çdo gjest i tillë, përpara se të nderojë një politikan, një krah apo një stinë të politikës, na nderon të gjithëve.
Jemi mësuar me shprehjen “turp i përbashkët”, që mirë a keq, e kemi përjetuar gjatë shumë viteve, por rrallë herë me shprehjen tjetër: “nder i përbashkët”. Le të shpresojmë se do të vijë edhe koha e saj.
Miqësisht, me shpresë,
Ismail Kadare, shkrimtar
Paris, 21 maj 2011

Isamil Kadarè dhe Piovra komuniste

 
“Piovra” asht nji polip deti me 8 kambë (oktopod), me bulb pa shtyllë kurrizore, që merr forma të ndryshme simbas nevojes. Ajo e ndrron ngjyren simbas ndryshimeve të ambjentit. “Piovra” leshon nji lang të zì si boja e shkrimit per ta çorjentue dhe per ta gllabrue viktimen, si dhe per tu kamuflue. “Piovra” asht titulli i filmit televiziv mbi mafien italiane ku rolin kryesor e ka luejt Mikele Plaçido.

“Piovra” komuniste shqiptare!
Gjatë diktatures staliniste në Shqipni u persekutuen patriotët dhe intelektualt shqiptarë me kulturë demokratike europiane. Drejtimi i vendit rà në duert e kuadrove të pregatitun në vendet antishqiptare Beograd e Moskë dhe ma vonë në Pakin. Këto kuadro drejtojnë edhe sot Shqipninë. Mbas rrëzimit të diktatures, këto u ndanë në dy grupe: Në ate “Ngjyrë Rozë” dhe në ate “Ngjyrë Blù”, me nji trajner të perbashkët Ramis Alinë. Shqiptart që dolen jashtë e ndjekin me dhimbje të madhe rivalitetin e tyne per grabitjen e pasunisë kombtare dhe per pasunimin sa ma shumë në dam të shtresave te thjeshta të popullit. Shqiptart e mbetun në Shqipni janë të pafuqishme të ndrrojnë situaten per shkak se vendi asht i kaperthyeme politikisht dhe ekonomikisht nga kjo “Piovra” mafjoze komuniste. Nji nder elementët e sajë aktiv asht edhe shkrimtari i diktatures komuniste Ismail Kadaré, të cilit i kan vue në dispozicion të gjitha mjetet e komunikimit publik dhe nuk lejojnë asnjeri ti kundravehet. Ismail Kadarè me parulla të shtira demokratike dhe atdhédashurie shperndanë vazhdimisht dhe e ndot ambjentin mbarshqiptare me atë langun e zì per të mashtrue viktimat e tija naive. Ai arrine deri në atë pikë megallomanie sa të pohojë se ikja e tij në Francë në shtator 1990 paska qenë nji goditje e rand per ramjen e komunizmit në Shqiperi, në nji kohë që të rijtë e futun neper ambasada i quejti jashtëqitja e shoqnisë shqiptare. Kur para diktatorit Enver Hoxha janë dridhë të gjithë ç’prej kryeministrit Mehmet Shehu e poshtë dhe janë eleminue të gjithë si flluska sapuni, kush e beson se e paska pasë zor diktatori me eleminue nji shkrimtar të madh me idè demek “liberale” si Kadarè po të mos i kishte sherbye atij verbërisht, gjithmonë dhe per çdo gja ?!? Kot nuk ia ka lanë të shoqes Nexhmie Hoxha si sekretar të Frontit Demokratik, ku organizohej eleminimi i të gjithë intelektualve kundershtar të komunizmit!!!! Dhe tash mbas 20 vitesh të rrëzimit të diktatures, ky shoku Isamil Kadarè, po na lëshon fetfà nga Parisi si pashà maje kali, tue i sugjerue atyne “Ngjyrë blu” “per terheqjen nga kandidimi për kryetar bashkie” në favor të Piovres së vet të zemres “Ngjyrë Rozë”: “Letër Bashës: Tërhiqu nga kandidimi ! Zoti Lulzim Basha, I shqetësuar seriozisht, si shumica e shqiptarëve brenda dhe jashtë vendit, po ju dërgoj këtë letër të hapur, me shpresë  se ndoshta mund të ndihmojë  në zgjidhjen e kolapsit të papritur në të cilin është gjendur jo vetëm shteti, por gjithë kombi shqiptar.”
Së pari, kush i jep këtë të drejtë Ismail Kadarès, sekretarit të Nexhmie Hoxhes, të flasë në emer “të shumices së shqiptarëve brenda dhe jashtë vendit”?!? A nuk e kupton ky njeri se kohnat kan ndryshue dhe se ajo rinia shqiptare, e quejtun prej tij “jashtëqitje”, tashma asht e lirë, me sy të hapun dhe me nji vizion të qytetnuem europian mbi të Drejtat e Njeriut ?!
Kur ky i vetzgjedhuri “personalitet mbarshqiptar” e shihka “kolapsin e papritur në të cilin është gjendur jo vetëm shteti, por gjithë kombi shqiptar” pse nuk e len jeten e Parisit dhe nuk shkon aty pranë popullit të “vet”?! Pse nuk nderhyn e nuk u thotë atyre piovrave të veta, që të ia lirojnë vendet në pushtet, në kryesitë e bashkive dhe në gjykata, kësajë rinije shqiptare të pregatitun në prendim me kulturë të vertetë demokratike dhe me aftesi  të nalta bashkëkohore profesionale prendimore?!?!
Por ky shoku Ismail Kadarè kerkon që me çdo kusht dhe me çdo mjet mashtrues ti sherbejë dhe të ia sterzgjasë sa ma shumë jeten Piovres së vet komuniste, me të cilen i ka të lidhuna ngusht interesat egoiste personale.
“Ujku qimen e ndrron, por vesin JO!!!”.
Paul Tedeschini-Itali, e hanë, me 23 maj 2011
( Linku i shkrimit http://kosova.albemigrant.com/?p=29585 )



Lulzim Basha i pergjigjet shkrimtarit Ismail Kadare: Terheqja do te ishte akt antidemokratik
 
Kandidati per kryetar te baskise se Tiranes, i Aleances per Qytetarin, i pergjigjet letres se z.Kadare ku i propozohej terheqja nga gara. Lulzim Basha vlereson se "duke u terhequr, une fyej votuesit, komisioneret, ligjvenesit, ligjet, gjykatat dhe vete demokracine". Ai thekson se "me terheqjen per shkak te presioneve politike, i bie te mos behen me zgjedhje ne Shqiperi". Me tej z.Basha thote se "cdo terheqje e imja ne keto kushte jo vetem do te ishte nje akt antidemokratik, por besoj se nuk do te pranohej as nga rivali im per Bashkine e Tiranes sepse per pasoje edhe legjitimiteti i vijimit te kryetarit aktual te Bashkise do te ishte i kompromentuar".

Basha thote se "gara dhe demokracia i vlejne te ardhmes europiane te Shqiperise" "nderkohe qe dhurimi ne tavoline ose pazaret ne favorin tim apo te kundershtarit, e demtojne ate", ndaj vlereson se eshte "me mire nje gare deri ne voten e fundit sesa nje gare e munguar". Kurse shpreh bindjen: "Jam i bindur se rrethimi i institucioneve, kercenimet me djegie dhe kryengritje apo pushteti i rruges nuk jane me te pranueshme sesa votimi i lire, numerimi i votes se vlefshme dhe vendimet e institucioneve".

Basha shprehet me tej i bindur se "rrethimi i institucioneve, kercenimet me djegie dhe kryengritje apo pushteti i rruges nuk jane me te pranueshme sesa votimi i lire, numerimi i votes se vlefshme dhe vendimet e institucioneve".

Kurse vijon letren e tij per z.Kadare: "Une respektoj vullnetin e te gjithe atyre qe kane votuar pro meje, qe kane votuar per nje ndryshim ne Tirane, si edhe ata qe kane votuar kunder, duke lexuar dhe respektuar cdo vote te tyre, respektoj ata qe po presin me qytetari, pa dhune, pa presion, si qytetare te vertete evropiane".

Ne perfundim, z. Basha angazhohet: "Jam i gatshem te takohem para publikut dhe mediave, kudo dhe kurdo me rivalin tim per Bashkine e Tiranes per nje pakt moral dhe qytetar per respektimin e ligjit, per te pritur me qetesi vendimin e institucioneve, per t'i dhene fund gjuhes se dhunes dhe per te pranuar verdiktin e qytetareve te shprehur me vote".



Letra e plote pergjigje e z. Lulzim Basha:



I nderuar Zoti Kadare,

Lexova me vemendje letren tuaj dhe ju falenderoj per shqetesimin qe shprehni ne lidhje me te ardhmen europiane te Shqiperise. Ky shqetesim i perbashket duhet te na preokupoje te gjitheve. Ndaj perfitoj nga kjo mundesi te paraqes kendveshtrimin tim mbi faktet.

Ne keto zgjedhje kane votuar me shume qytetare te Tiranes se asnjehere tjeter ne historine e saj. Votuesit e kane shprehur tashme vullnetin e tyre dhe institucionet perkatese jane duke bere nderkohe numerimin e votes. Qytetaret kane vendosur se kush e ka fituar kete gare dhe se kush do te vijoje te administroje qytetin.

Une kam vendosur te respektoj te gjitha procedurat normative qe parashikon procesi i numerimit te votes ne respekt te shtetit ligjor duke frymezuar nje qendrim paqesor qytetar dhe ne sherbim te stabilitetit e paqes sociale.

E gjithe filozofia e fushates sime eshte mbeshtetur ne degjimin dhe dialogun e drejtperdrejte me qytetaret. Ndaj sot e kam te pamundur te mbys zerin e mbi 124 mije qytetareve te cilet i jane pergjigjur pozitivisht planit dhe projektit tim per shnderrimin rrenjesor te kryeqytetit te shqiptareve, qe mjerisht po perjeton nje kolaps urban, mjedisor dhe mund te themi ekzistencial. Nuk jam une ai qe vendos nese do te behem apo jo kryetari i ardhshem i bashkise. Ky eshte vendimi i votuesve dhe une nuk kam asnje te drejte, qe ne asnje rrethane te braktis zgjedhjen qe ata kane bere.

Une besoj se gara dhe demokracia i vlejne te ardhmes europiane te Shqiperise. Nderkohe qe dhurimi ne tavoline ose pazaret ne favorin tim apo te kundershtarit, e demtojne ate. Me mire nje gare deri ne voten e fundit sesa nje gare e munguar.

Duke u terhequr, une fyej votuesit, komisioneret, ligjvenesit, ligjet, gjykatat dhe vete demokracine. Me terheqjen per shkak te presioneve politike, i bie te mos behen me zgjedhje ne Shqiperi. Vertet mund te shpresohet te kalohet me lehte nje sfide imediate, por me cmimin e madh te renies se demokracise. Sistemi yne demokratik eshte me mire te perballoje sfida te veshtira sesa te shpalle se perfundimisht nuk ben dot zgjedhje.

Une nuk mendoj se instalimi i nje pushteti qe do mbante peng kryeqytetin ne kundershtim me vullnetin e zgjedhesve eshte me europian dhe demokratik sesa rotacioni politik qe eshte baza e cdo demokracie.

Cdo terheqje e imja ne keto kushte jo vetem do te ishte nje akt antidemokratik, por besoj se nuk do te pranohej as nga rivali im per Bashkine e Tiranes sepse per pasoje edhe legjitimiteti i vijimit te kryetarit aktual te Bashkise do te ishte i kompromentuar.

Jam i bindur se rrethimi i institucioneve, kercenimet me djegie dhe kryengritje apo pushteti i rruges nuk jane me te pranueshme sesa votimi i lire, numerimi i votes se vlefshme dhe vendimet e institucioneve.

Une respektoj vullnetin e te gjithe atyre qe kane votuar pro meje, qe kane votuar per nje ndryshim ne Tirane, si edhe ata qe kane votuar kunder, duke lexuar dhe respektuar cdo vote te tyre, respektoj ata qe po presin me qytetari, pa dhune, pa presion, si qytetare te vertete europiane.

Jam i gatshem te takohem para publikut dhe mediave, kudo dhe kurdo me rivalin tim per Bashkine e Tiranes per nje pakt moral dhe qytetar per respektimin e ligjit, per te pritur me qetesi vendimin e institucioneve, per t'i dhene fund gjuhes se dhunes dhe per te pranuar verdiktin e qytetareve te shprehur me vote.

Me respekt,

Lulzim Basha 
 
 *******

Letra e madhe e Kadaresë dhe adresa e pasaktë

 
EDI LESI
  E madhe, e gjerë dhe e shtrirë kudo është mendjemadhësia në Tiranë. Ka mendjemadhësi vend e pavend, dhe më shumë atje ku mendjet janë në të vërtetë të vogla. Në përgjithësi, Tirana mund të quhet një qytet mendjemadh, se të këtillë janë jo pak banorë këtu. Një mendjemadhësi e çartur do të ishte të bëje replikë me Ismail Kadarenë.  Unë kam lexuar gjithçka që shkrimtari ynë i madh ka botuar. Jo vetëm letërsinë dhe eseistikën apo studimet, por edhe intervistat, mesazhet, shkrimet dhe letrat e tij. Sa herë, në emisionet e mëngjesit në televizione ku shfletohen gazetat, shoh se Kadareja është diku, ai vetë ose të tjerë që flasin për të, e mbaj vrapin te kioska më e parë për të blerë shtypin. Kur e kur, rrëmoj në bibliotekën time për të gjetur një libër të Kadaresë për ta rilexuar. Ndonjëherë, kur ndodh një ngjarje e rëndësishme në Shqipëri, them vetë me vete: a thua do të flasë Kadareja?
Mendimi i tij është vetvetiu asiatër dhe sipëran, për shkak të distancës që ka me palët dhe duke qenë se përmasat e tij nuk kanë aspak nevojë të rriten duke mbajtur anë a kah. Mendimi i tij është një mentor i vyer për këdo që ka diçka në dorë dhe për krejt vendin nëse gjendet në udhëkryq. Është i vyer mesazhi i tij, sepse nuk ka asnjë dyshim që Kadareja e do Shqipërinë dhe kombin.
Ismail Kadare nuk mund të rrinte indiferent në një situatë aspak të favorshme politike të krijuar pas votimit të 8 majit. Siç bënë të ditur mediat, ai i dërgoi dje pasdite një letër Lulzim Bashës, ku i kërkon të tërhiqet nga kandidimi për kryetar Bashkie. Ai thotë se kjo do ta shpëtonte vendin nga cikloni, i cili jo vetëm mund t’ia mbyllë rrugën përparimit të kombit shqiptar, por ta kthejë atë shumë vite prapa në histori. Kadare thotë se këtë letër, këtë kumt, mund t’ia kishte dërguar edhe Edi Ramës, por zgjodhi Lulzim Bashën, meqenëse ky i fundi është në pushtet, ndërsa tjetri në opozitë.
Kjo është letra e një shkrimtari të madh; si e tillë, të bën të reflektosh thellë. Ai i thotë Bashës se një gjest i tillë do të nderonte atë dhe vendin. Nga asnjë lloj pozicioni, unë nuk do të mund të bëja dot një replikë me Kadarenë. Pretendoj se nuk jam një nga mendjemëdhenjtë e këtij qyteti, dhe i këtillë do të përpiqem të mbetem. As mosha, as profesioni, as dijet nuk do të më jepnin të drejtë të kundërshtoja shkrimtarin e madh. Vetëm në një cilësi mund të them se nuk jam dakord me këtë kërkesë të Kadaresë: si votues i 8 majit.
Herët në mëngjes atë të diel i jam drejtuar qendrës së votimit dhe pa qenë asnjë moment ndërdyshas, kam votuar që Lulzim Basha të jetë kryetari i ardhshëm i Bashkisë së Tiranës. I bindur se ky qytet ka nevojë për ndryshim, dramatik madje. I vendosur së pari se duhet të mbaronte koha e qeverisjes së metropolit në mënyrë despotike, sipas trilleve të kryetarit. Gjithaq, me shpresë te programi dhe premtimet e Lulzim Bashës për një administrim krejt të ri të Tiranës, ku spikat vendimmarrja konsensuale dhe pyetja e qytetarëve për shumë projekte. Deri më sot, çfarë ka ndodhur në qytet, është marrë vesh vetëm pas sendërtimit të projekteve dhe vendimet janë nyjëtuar gjithherë në një zyrë, diku, mes një grupi të vogël njerëzish rreth kryetarit.
Me këtë gjykim dhashë verdiktin tim jo vetëm për të qenë në rregull me ndërgjegjen, por duke pasur një ndjenjë të fortë empatie se kësisoj do të vendosin shumica e votuesve të Tiranës. Dhe sot janë afërsisht 125 mijë qytetarë të kryeqytetit që kanë shkruar një letër, e kanë hedhur në kuti dhe kërkojnë që Lulzim Basha dhe projekti i tij të vijnë në fuqi.
Në një farë mënyre, Ismail Kadare po kërkon që unë të heq dorë nga vota ime. Po u kërkon gjithashtu edhe 125 mijë qytetarëve të tjerë të bëjnë këtë gjë. Sepse kjo nuk është më një çështje personale e Lulzim Bashës dhe të ardhmes së tij. Ai është sot i dënuar të bëjë të kundërtën e asaj çka kërkon shkrimtari i madh. Basha përfaqëson ëndrrën për ndryshim. Tirana është një qytet i majtë, ku Edi Rama ka fituar herën e fundit me rreth 20 mijë vota diferencë ndaj kundërshtarit të tij. Sot rezulton se në kutitë e 8 majit ka më tepër vota për Lulzim Bashën. Kjo është një përmbysje dramatike, si ato të Homerit. Ky truall është shumë tragjik, gjë që e ka nxitur shpesh Kadarenë në letërsinë dhe studimet e tij. Epike mund të quhet edhe përmbysja që ka ndodhur më 8 maj. Edi Rama po i bën rezistencë këtij realiteti të ri, frymës së re, duke u kapur pas kleçkave të procedurës. Fakti është se ai jo vetëm ka humbur mijëra mbështetës, por ka humbur edhe zgjedhjet. Ka marrë më pak vota se Lulzim Basha.
Edi Rama duhet të tërhiqet nga ky konflikt politik dhe pasojat që po sjell për vendin dhe të ardhmen. Ai përfaqëson të vjetrën në këtë rast, që rreket të qëndrojë me çdo kusht. Askush nuk e di nëse e reja do të jetë më e mirë. Por, të paktën, është konfirmuar se qyteti e kërkon ndryshimin. Nuk mund t’i kërkohet sot Tiranës të tërhiqet nga dëshira për të marrë një rrugë tjetër, të ndryshme nga ajo e 11 viteve. S’mund t’i thuhet një ëndrre të zhbëhet, të kthehet mbrapsht.
E kam lexuar dy-tri herë letrën e Kadaresë. Është mbresëlënëse. Vetëm se duhej t’i drejtohej Edi Ramës, jo Lulzim Bashës.

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar

Web faqja “Zemra shqiptare.net” është një blog antishqiptar që editohet nga njëfarë ekstremisti dhe terroristi antishqiptar nga Shkodra, m...