KFOR-i gjerman tërhiqet nga Prizreni - Ushtria e Kosovës s’shpreh interesim për të trashëguar kampin

Janë 42 hektarë në një pozitë strategjike në Prizren, të njohur si Kampi Fushor i Gjermanëve.

Në fundin e 2018-ës, Bundesveri do të tërhiqet dhe e gjithë kjo do të mbetet aty.

Por, Ushtria e Kosovës nuk do ta shfrytëzojë këtë hapësirë, të paktën aktualisht institucionet e Kosovës nuk kanë shprehur gatishmëri për një gjë të tillë.

Kolonel Jochen Gumprich, Komandant i Forcave Gjermane të KFOR-it, ka thënë se është menduar edhe për këtë, por as qeveria, as komuna e as universiteti nuk kanë shprehur interes që kjo hapësirë t’i dorëzohet FSK-së.

Sidoqoftë, kampi ka hapësirë të përshtatshme edhe për universitet, 23 ndërtesa me 550 dhoma dhe me kapacitet për banim për rreth 1200 persona janë të vendosura aty.

Komuna dhe Universiteti i Prizrenit tashmë kanë dhënë sinjalet e para për të shfrytëzuar këtë hapësirë si kampus universitar, pas largimit të trupave gjermane.


Komandanti i Forcave Gjermane thotë se janë të interesuar që para përfundimit të misionit të dihet e ardhmja e këtij kampi. Ai shton se aty kanë investuar miliona të tatimpaguesve gjermanë, ndërsa bën të ditur se do të kryhet edhe studimi i fizibilitetit.

Por largimi i Bundesverit nga Kampi Fushor nuk do të thotë tërheqje totale nga Kosova, ata do të vazhdojnë të jenë pjesë e KFOR-it dhe misioni i tyre është përgatitja dhe trajnimi i FSK-së.

Spitali është një investim tjetër që gjermanët bënë gjatë qëndrimit 18-vjeçar aty.

Doktor Jan Lube tregon për kapacitetet e spitalit, i cili njëkohësisht mund të trajtojë 14 pacientë e të operohen paralelisht në dy salla operative.

Një pjesë e kampit është dedikuar për punët teknike, 46 punëtorë të angazhuar merren me saldimin, murosjen dhe rregullim të pajisjeve motorike dhe të gjithë janë kosovarë.

Ushtarët gjermanë, pavarësisht qëndrimit të gjatë në Kosovë, ushqimin dhe çdo gjë tjetër, duke përjashtuar pemët dhe perimet, i kanë marrë nga Gjermania.


Ndërsa, duke respektuar rezolutën 1244, ky kamp pas një muaji do t’i dorëzohet UNMIK-ut simbolikisht e me pas do të bartët te Komuna e Prizrenit.

Shoqata e Fermerëve Kosovarë të Qumështit (SHFKQ),po ndjehen të dëmtuar nga fjalimi i deputetit Albin Kurtit në Kuvend

Shoqata e Fermerëve Kosovarë të Qumështit (SHFKQ), përmes një komunikate për media, ka thënë se e dënon fuqishëm sulmet që po i bëhen kësaj industrie nga qarqet politike.

Në letrën e tyre thonë se si shoqatë kanë “ngritur zërin vazhdimisht për trajtimin joadekuat që na është bërë nga institucionet shtetërore dhe tani me sulmet që kemi parë nga lideri i opozitës, Albin Kurti, na shqetëson edhe më tepër”.

“Kjo na bën të kuptojmë se klasa politike pa përjashtim, edhe pse kanë dëshirë të flasin për përkrahje, nuk i jep përparësi prodhuesit vendor, por përkundrazi e dëmton atë vazhdimisht, për fat të keq shpesh për interesa individuale partiake. Ne si shoqatë e qumështorëve sigurojmë që qumështi ynë të cilin e prodhojmë në fermat tona është i shëndetshëm dhe i përmbush të gjitha standardet më të larta evropiane”, thuhet në komunikatë.

“Njëra ndër kompanitë e cila është partneri ynë më i fuqishëm, është kompania Vita. Dëmtimi dhe njollosja e produkteve të kësaj kompanie, na godet dhe dëmton drejtpërdrejt neve si furnizues i kësaj kompanie me qumësht të freskët dhe madje favorizon pandershëm prodhuesit e huaj, përfshirë edhe nga Serbia. Vetëm anëtarët tanë për çdo vit i shesin kompanisë Vita nga 2 milionë litra qumësht të freskët në muaj. Kjo i bie se rreth 1800 fermerë varen nga kjo kompani dhe sulmi ndaj saj është edhe sulm direkt ndaj nesh. Prandaj është momenti i fundit që klasa politike të vetëdijesohet se prodhimi dhe prodhuesi vendor janë kyç për ekonominë e vendit dhe ai duhet të përkrahet dhe jo të sulmohet për inate politike. Është momenti i fundit që klasa politike të mbajë qëndrim të qartë ndaj nesh dhe jo të na përkrah në mënyre deklarative vetëm sa për të mbledhur vota dhe të na dëmtojë sa herë që u shkon për shtati interesave të ngushta politike”, thuhet në reagimin që është nënshkruar nga kryetari Besim Kuqi.

Unioni neojugosllav – një ide e rrezikshme e Beogradit dhe e Tiranës

Nga Lumir Abdixhiku

Ka disa probleme me një propozim të tillë. I pari dhe më i rëndësishmi ndërlidhet me motivin e Serbisë në një organizim të ri. Ky motiv ka dy ngjyrime. Së pari, atë të dominancës ekonomike dhe politike në Ballkan; dhe, së dyti, të mbajtjes së status quo-së në relacionet me BE-në dhe Rusinë.

-1-

Javë më parë, në takimin e kryeministrave të Ballkanit Perëndimor në Sarajevë, u lansua ideja e bashkimit doganor dhe ekonomik të vendeve të mbetura pa anëtarësim në BE. Siç dhe ndodh tashmë rëndom, ku flitet për iniciativa të paparashikueshme e natyrisht koti, në ballë të kësaj nisme ishte kryeministri serb (tash presidenti) Vuçiq dhe, kush tjetër përveç se homologut të tij nga Tirana, Rama.

Të dy bashkë, unionin e ri e ballkanas po e promovonin si forcë pajtuese shqiptaro-serbe. Po i jepnin ngjyrimin e zakonshëm të pajtimit frankogjerman; Vuçiq si kryegjerman, Rama si kryefrancez. Me t’u kthyer në Beograd, i pari i Serbisë e kishte shpallur idenë e tij si neojugosllavi, diçka e këndshme për nostalgjikët e dominimit Ballkanas në Serbi. Neojugosllavia ishte pa Slloveni e Kroaci, por kishte tash Shqipërinë në të.


Rama, ndërsa, si bashkëiniciator e si përfaqësues i vetëshpallur i shqiptarëve në Ballkan, nuk kishte pyetur askënd – asnjë shqiptarë. As ata në Shqipëri, as udhëheqësit shtetëror në Kosovë, as shqiptarë te tjerë në rajon. Nga një propozim i tillë ishin zënë në befasi zyrtarët kosovarë.

Kryeministri i Kosovës kishte hedhur poshtë menjëherë propozimin, duke e cilësuar si eksperiment pa perspektivë, joevropian e rikujtues i një përvoje të keqe të Kosovës me Jugosllavinë. Ministri i Jashtëm, njëtrajtësisht, e kishte etiketuar idenë si të rrezikshme dhe me ngjyrime serbomadhe.

Propozimi i tandemit Rama-Vuçiq vinte si pamflet i hyrjes në qejf tek vendimmarrësit evropianë. Të shitjes së tyre si liderë të vetëm të Ballkanit; të gjithkujt tjetër si pengues të afrimit. Ky propozim ishte pritur me interes nga disa politikanë nga Brukseli; me aq zell saqë kishin vendosur ta merrnin për trajtim në takimin e 12 korrikut të Triestes. Në fund të ditës, për përfaqësuesit e BE-së, çështja e Ballkanit do të mbetet e pandryshuar për 7 deri në 10 vjetët e ardhshëm, Çfarëdo modeli tjetër që e shpenzon këtë kohë në Ballkan është më se i mirëseardhur.

Filtrimi i Ramës e Shqipërisë me Serbinë, sërish e për të satën herë, po i sillnin një tjetër dëm Kosovës. Shpërfaqjen e saj, pa pikë nevoje, si forcë bllokuese në Ballkan.

-2-

Unioni doganor e ekonomik në Ballkan, parashihte heqjen e të gjithë kufijve doganorë ne Ballkanin Perëndimor, heqjen e të gjitha tarifave të ndërmjetme në mes shteteve anëtare, si dhe mbledhjen, në një vend të të gjitha të hyrave doganore. Pra, për nga politikat tregtare dhe doganore, Ballkani do të funksiononte si një shtet. Çfarëdo që lëviz në mes të vendeve anëtare kalon pa doganë e pa kufij; çfarëdo që vjen nga jashtë mblidhet në një vend. Një minireplikim i unionit evropian doganor; natyrisht, pa Evropë e me plot Serbi në të.

Ka disa probleme me një propozim të tillë. I pari dhe më i rëndësishmi, ndërlidhet me motivin e Serbisë në një organizim të ri. Ky motiv ka dy ngjyrime. Së pari, atë të dominancës ekonomike dhe politike në Ballkan; dhe, së dyti, të mbajtjes së status-quos në relacionet me BE-në dhe Rusinë.

Në çështjen e dominancës, Serbia llogaritë në aleancën e Bosnjës dhe satelitit të saj në Republika Srpska; përfshirë edhe lidhjen tradicionale me Maqedoninë. Përveç kësaj, Serbia është forca më e madhe ekonomike e ushtarake në rajon. Kjo, në vete, do ta bënte Beogradin sërish kryeqendër të Ballkanit; prandaj dhe nostalgjia për kthim në model neojugosllav. Serbia prodhon, krijon e ushtron fuqi shumë herë më të madhe se të gjitha vendet e tjera bashkë. Çfarë shqiptarët kontribuojnë në këtë drejtim është krejt minore.

Në çështjen e neutralitetit, Serbia nuk ka asnjë motiv të ndryshojë filtrimin e dyfishtë me Evropë e Rusi. Në të vërtetë, mu ky filtrim i ka ringjallur të njëjtit në forcë konsideruese këndej. Duke kërcënuar Evropën me afrim me Rusinë, e duke e kërcënuar Rusinë me afrim me Evropën, Vuqiq arrin të marrë herë hapa integrues në BE, here aeroplanë ushtarakë MIG. Në vijë të këtij dualizmi, Serbia dëshiron të mbajë edhe lëvizjet në Ballkan të stagnuara. Përparimi i Malit të Zi për në NATO, e eventualisht konsolidimi i Kosovës në shtetëzim prish forcën serbe në Ballkan. Mbi të gjitha, një periudhë dhjetëvjeçare e marrjes me projekte koti, sikurse ky union ekonomik e doganor, është dhuratë e çmuar në agjendën destabilizuese serbe e ruse për regjion.

Problemi i dytë me propozim ndërlidhet me përfitimet që shqiptarët marrin nga një bashkim i tillë. Në drejtimin ekonomik, bizneset tona janë shumë të vogla, shumë më pak konkurruese e shumë më fragjile ndaj çfarëdo hapjeje joevropiane. Mos të ngatërrohemi. Hapja evropiane, sikurse kjo e MSA-së, përcillet me paketa ndihmuese, me programe stimujsh ekonomikë e financiarë, dhe mbi të gjitha me influencë të garantuar Perëndimore; elemente të cilat i bëjnë shqiptarët, në veçanti shtetin e Kosovës shumë më të sigurt e më atraktiv.

Problemi i tretë, dhe jo më pak i rëndësishëm, ndërlidhet pikërisht me ndërprerjen e agjendës evropiane për ne; qoftë edhe ajo për një kohë të shkurtër. Mos të harrojmë, në këtë fazë Kosova ka nevojë për sa më shumë definim kufijsh, për sa më shumë relacione shtetërore, e sa më pak ndikim serb. Çdo projekt që s’ka këtë agjendë e s’ka këtë ngjyrim, është krejtësisht i padobishëm. Së këndejmi dhe refuzimi ynë.

-3-

Në këtë fazë, Kosova ka dy rrugë përpara. E para, që të bindë shpejt aleatët e saj në rajon, nisur nga Tirana. Tiranës duhet shpjeguar hilen e një neojugosllavizmi në Ballkan, hile që politikëbërësit e atjeshëm duket se nuk e kuptojnë. Ose nëse e kuptojnë janë të gatshëm ta tregtojnë me interesa të promovimit vetjak. E dyta, Kosova duhet të renditet shpejt me Malin e Zi, shtetin e dytë në Ballkan që ka refuzuar, për të njëjtat arsye si tonat shkrirjen në një influencë serbe.

E treta, po aq e rëndësishme, Kosova duhet të ndërtojë argumentet politike e në veçanti ekonomike për t’i prezantuar si forcë kundërshtuese në takimin e Triestes. Atje, Kosova duhet të argumentojë se në rrafshin politik, nuk mund të favorizojë nënshtrimin drejt modelit të status quo-së; përkundrazi. Kosova ka secilin interes të zhbëjë këtë status quo dhe të promovojë detyrimisht ardhmërinë properëndimore, pro-BE e pro NATO në Ballkan. Secili shtet tjetër, sikurse Serbia, Bosnja e Maqedonia, duhet të vihen në presion të kësaj qartësie.

Në rrafshin ekonomik derisa Kosova duhet të argumentojë mbi dobësitë që unioni i ri do t’u sillte ekonomisë sonë, bizneseve tona e investimeve në të ardhmen. Këtë argumentim duhet ta bëjë me ose pa Shqipërinë në bord. Shqipërinë e politikën e saj amatore e keqdashëse ndaj Kosovës – me ose pa qëllim – duhet ta luftojë në publik.

abdixhiku@facebook.com

Në Serbi po rebelohet gjenerata pa ardhmëri

NGA ENVER ROBELI

Autokrati serb Aleksandër Vuçiq ka pritur se të gjithë serbët do ta pranojnë në heshtje fitoren e tij “të bindshme” në zgjedhjet presidenciale. Ndërkohë në Serbi po ndodh ajo që nuk e prisnin Vuçiq dhe mbështetësit e tij: po rebelohet gjenerata pa ardhmëri, ajo që është lindur pas vitit 1999.

Para një çerekshekulli zgjedhjet presidenciale serbe i fitonte Slobodan Milosheviqi – në raundin e parë. Në vitin 2017 këtë e arriti edhe Aleksandar Vuçiqi, kryeministër i Serbisë që nga viti 2014. Meqë shumica e mediave në Serbi kontrollohen nga e ashtuquajtura Partia Progresive Serbe (SNS) e Vuçiqit, në fushatën zgjedhore kishte vetëm një “hero”: Aleksandër Vuçiqi. Gazetat bulevardeske të Beogradit si “Informer”, “Kurir”, televizioni “Pink”, e përditshmja përherë lojale ndaj pushtetit “Politika” i dhanë hapësirë të jashtëzakonshme raportimeve për Vuçiqin. Për kundërkandidatët raportohej kryesisht në kontekst negativ. Ndërsa mediat proqeveritare i njollosnin kundërkandidatët me akuza se janë “përfaqësues të NATO-s” apo të paguar nga qarqe të panjohura nga Gjiri Persik, një eksponent i partitë së Vuçiqit e akuzoi gruan e Vuk Jeremiqit, njërit nga kandidatët opozitarë, se merrej me drogë.

Këtë fushatë të ndyrë Vuçiqi dhe mbështetësit e tij ia lejuan vetes, sepse pushteti në Serbi është i koncentruar si kurrë më parë në duart e një njeriu – Vuçiqit. Asnjë politikan serb që nga rënia e Milosheviqit nga pushteti nuk ka pasur kaq shumë pushtet sa ish-ultranacionalisti Vuçiq. Që nga ardhja në pushtet e SNS-së në vitin 2012 Vuçiq fillimisht si zëvendëskryeministër dhe pastaj si kryeministër u ka shpallur luftë oligarkëve, të cilët, sipas tij, janë pasuruar nën qeveritë e “demokratëve properëndimorë”. Kjo është e vërtetë, por lufta e Vuçiqit kundër oligarkëve është mjaft selektive. Ai po lufton një kastë dhe po e zëvendëson atë me kapitenë të ekonomisë, të cilët i janë nënshtruar plotësisht vullnetit të SNS-së dhe liderit të saj. Pakkush në Serbi beson se ishte rastësi që disa javë paera zgjedhjeve në Beograd u kthye nga Rusia Bogolub Kariqi, një oligark me origjinë nga Peja, i cili u pasurua në vitet ’90 nën regjimin e Milosheviqit, por ishte aq i mençur, saqë të financojë edhe opozitën e atëhershme. Kur erdhi në pushtet Opozita Demokratike Serbe (DOS), Kariq vazhdoi të pasurohej si më parë – deri më 2006 kur u gjend në shënjestër të drejtësisë dhe iku në Rusi. Ndërkohë drejtësia serbe i ka parashkruar veprat për të cilat e ndiqte Kariqin dhe ai, pas kthimit në Serbi, ka qëndruar përkrah Vuçiqit orë e çast.

Para këtyre zhvillimeve liderët kryesorë evropianë mbyllin sytë. Vuçiq është i dobishëm për ruajtjen e stabilitetit në rajon. Politikanët e tillë po quhen “stabilokratë” të Ballkanit. Në prag të zgjedhjeve Vuçiq u prit edhe nga Angela Merkel, e cila lavdëroi reformat e kryeministrit serb, pa prekur thelbin e problemit – provokimet e vazhdueshme të Beogradit ndaj Kosovës dhe Bosnjës, kërcënimet ndaj Malit të Zi dhe Maqedonisë. Vuçiq në të vërtetë ka arritur disa suksese në planin e brendshëm – papunësia është ulur nga rreth 25 për qind në 13 për qind, korrupsioni në sektorin e shëndetësisë është reduktuar dukshëm, reformat ekonomike po tregojnë sukseset e para, përpjekja e tij për ta etabluar Serbinë si shtet që përfiton nga BE-ja, nga Rusia dhe nga Kina ka qenë e frytshme. Nuk është e rastësishme që Vuçiq tani po e shikon Josip Broz Titon si model dhe Serbinë si një lloj Jugosllavie postjugosllave.

Në këto rrethana të pushtetit të pakufishëm Vuçiq mbase ka pritur se të gjithë serbët do ta pranojnë në heshtje fitoren e tij “të bindshme” në zgjedhjet presidenciale të 2 prillit. Ndërkohë në Serbi po ndodh ajo që nuk e prisnin Vuçiq dhe mbështetësit e tij: po rebelohet gjenerata pa ardhmëri, ajo që është lindur pas vitit 1999 dhe nuk ka as punë, as perspektivë në vendin e vet. Që nga 3 prilli në shumë qytete të Serbisë (para së gjithash në Beograd dhe Novi Sad) mijëra të rinj, kryesisht studentë dhe gjimnazistë, po protestojnë “kundër sistemit”, “kundër diktaturës”, “kundër korrupsionit”, me një fjalë kundër Vuçiqit dhe stilit të tij të qeverisjes. Ende nuk dihet se kush janë organizatorët e kësaj lëvizjeje protestuese. Të rinjtë po organizohen përmes rrjeteve sociale dhe çd0 mbrëmje po vërshojnë rrugët e Beogradit, duke sharë e brohoritur në mënyrë mjaft kreative Radio Televizionin e Serbisë (RTS), qeverinë, nevojtoret mediale të Vuçiqit. Protestat duket se po zgjerohen dhe mund të jenë të pakëndshme për Vuçiqin, i cili e luan përherë rolin e kukuvajkës: janë të tjerët që gjoja e sulmojnë, janë të tjerët që e pengojnë, janë të tjerët që i prishin planet e tij të mrekullueshme për përparimin e Serbisë. Në këtë vajtim të përhershëm Vuçiq ia arrin t’i shfrytëzojë me efikasitet edhe takimet apo bisedimet me liderë europiane apo euroatalantikë. Gjatë fushatës elektorale për postin e presidentit ai tha se gati i kishin rrjedhë lotët kur e kishte marrë në telefon sekretari i përgjithshëm i NATO-s dhe i kishte shprehur mirënjohje për angazhimin e tij për stabilitetin e rajonit. Në një paraqitje televizive në kanalin “Pink” në prapavijë u shfaqën fotografitë e Vuçiqit, Merkelit dhe Vladimir Putinit. Një gazetar serb tha se kjo pamje të kujtonte posterët e Marxit, Engelsit dhe Leninit, që vendoseshin në zyra drejtorësh të ndërmarrjeve vetëqeverisëse në Jugosllavi.

Protestat kundër Vuçiqit janë edhe një mesazh kundër Angela Merkelit dhe liderëve të tjerë europianë, të cilët me tolerancën e tyre kanë mundësuar që në Ballkan të konsolidojnë pushtetin autokratë si Vuçiqi, homologu i tij i dikurshëm maqedonas Nikola Gruevski dhe udhëheqës të tjerë. Protestat në Serbi janë sinjal se sa i rrejshëm është ky stabilitet në rajon.

Fati i Kosovës nuk duhet të varet nga zgjedhjet në vendet e tjera

Shkruan Augustin Palokaj

Sikur në këta nëntë vjet pavarësi Kosova të ishte forcuar vërtet si shtet, me subjektivitet ndërkombëtar dhe me funksionalitet të shtetit brenda, zgjedhjet që zhvillohen në shtetet e tjera nuk do të ishin aq me ndikim në Kosovë. Do të ishte lehtë të thuhet se për Kosovën nuk ka fare rëndësi se kush do të fitojë në zgjedhjet në Francë, cila do të jetë politika e re amerikane ndaj Evropës, nga do të shkojë Turqia me raportet e saj me Perëndimin dhe cili do të jetë fati i BE-së dhe NATO-s

Të dielën e ardhshme, me 23 prill, do të zhvillohen zgjedhjet presidenciale në Francë. Edhe pse do të jetë vetëm raundi i parë, rezultati i tyre do të jetë jashtëzakonisht i rëndësishëm për tërë Evropën. Në raundin e parë, sipas të gjitha gjasave, nuk do të dihet se kush do të jetë presidenti i ardhshëm i Republikës, por do të dihet se kush nuk do të jetë.

Janë së paku 5 kandidatë të cilët mund të plasohen në raundin e dytë dhe për herë të parë pas një kohe të gjatë mund të ndodhë që presidenti të mos jetë nga radhët e njërës prej dy partive të qendrës, qoftë socialistëve të majtë apo republikaneve të djathtë. Ekziston dhe rreziku që të fitojë kandidatja e ekstremit të djathtë, Marine le Pen apo kandidati i Partisë së majtë, në fakt komunist, Jan-Luc Melenchon. Fitoren e cilitdo prej tyre do të mundë ta festonte edhe Rusia, sepse edhe Le Pen edhe Melanchon jo vetëm se janë kundër sanksioneve ndaj Rusisë, por duan edhe largimin e Francës nga NATO-ja. Por ata dy nuk janë të vetmit kandidatë me qëndrime proruse. Edhe kandidati i partisë së qendrës së djathtë, Francouis Fillon, i cili, për shkak të skandalit të punësimit fiktivë të bashkëshortes, ka zvogëluar në minimum gjasat që të plasohet në raundin e dytë.

Me një dallim të vogël mes tyre, sipas anketave, gjasat për të shkuar në raundin e dytë e kanë ekstremistja Marine le Pen, e cila e do shkatërrimin e BE-së dhe lidhjet e forta me Rusinë dhe i pavaruri Emanuel Macron, i cili do të siguronte që Franca të vazhdonte ta luante rolin kryesor në zhvillimin e ardhshëm të Bashkimit Evropian.

të fundi gjasat janë rritur edhe për komunistin Melenchon, ndërsa kandidati socialist Benoit Hamon ka si handikap jo popullaritetin e partisë së tij që është rritur në periudhën e presidentit Hollande, ndoshta presidentit me rejtingun më të ulët në histori të Francës moderne.

Mediat serbe janë nxituar të vlerësojnë se Franca pas zgjedhjeve presidenciale do të mundë të tërhiqte njohjen e Pavarësisë së Kosovës. Një konstatim i tillë duket më shumë si dëshirë sesa një vlerësim real. Megjithatë, për Kosovën nuk do të ishte t e parëndësishme se kush do të jetë në krye të Francës. Ky shtet ka qenë ndër mbështetësit më të mëdhenj të ndërhyrjes së NATO-s e më vonë edhe të Pavarësisë së Kosovës. Ka bërë edhe lobim në shumë shtete të botës për njohjen e Pavarësisë së Kosovës. Ka mbështetur Kosovën edhe në BE dhe si pjesë e Quintit vazhdon të ketë rol vendimtar edhe në zhvillimet e brendshme të Kosovës.

Edhe pse Kosova nuk është ndonjë temë e rëndësishme në Francë ajo është përmendur aty këtu gjatë fushatës. E ka përmendur Le Penin, e cila nuk ka fshehur urrejtjen që ka ndaj të huajve, pra edhe ndaj kosovarëve në Francë. E ka përmendur edhe kandidati i qendrës së djathtë Fillon, duke e përdorur që të arsyetojë aneksimin e Krimesë nga ana e Rusisë. Fillon, thonë politikanët që kanë punuar për së afërmi me të, ka qëndrime jashtëzakonisht pozitive ndaj Rusisë dhe presidentit Putin. Ai ka përmendur Kosovën dhe njohjen nga Franca si ilustrim se si “edhe ne kemi bërë rivizatimin e kufijve në rastin e Kosovës”. Por ai nuk ka thënë se në rast se zgjidhet president do të tërhiqte njohjen e Kosovës. Kjo njohje nga Franca kishte ndodhur pikërisht në kohën kur Fillon, gjatë mandatit të presidentit Nikola Sarkozy, ishte kryeministër i Francës.

Ka shumë argumente kundër krahasimit të Kosovës me Krimenë. Kryesori është se asnjë shtet nuk e ka okupuar Kosovën për t’ia bashkuar territorit të vet. Por pavarësia është arritur përmes një procesi politik, me negociata të gjata, dhe me përfshirjen e shumë shteteve në atë proces. Fillon e di këtë, por ai kërkon argumente për të afruar Francën me Rusinë. Prandaj edhe në Bruksel, edhe bashkëpartiakët e tij në grupin e Partive Popullore Evropiane, druajnë nga fitorja e tij dhe ndikimi që do të kishte ajo në raportet e ardhshme mes BE-së dhe Rusisë dhe për rolin e Francës në NATO. Sepse, për shkak të qëndrimeve proruse, Fillon mund të tërheqë mbështetjen e Francës për zgjerimin e NATO-s.

në Francë, pas referendumit të Britani për largimin nga BE-ja dhe pas zgjedhjeve në Holandë janë edhe një palë zgjedhje nga rezultati i të cilave do ta varet e ardhmja e Bashkimit Evropian. Prandaj për BE-në dhe NATO-n, e kjo do të duhej të vlente edhe për Kosovën, do të ishte më e dëshirueshme që të fitonte kandidati i pavarur i qendrës Emanuel Macron. Ai është proevropian, pro-NATO dhe për bashkëpunim me miqtë tradicionalë të Francës brenda BE-së dhe NATO-s.

Sikur në këta nëntë vjet pavarësi Kosova të ishte forcuar vërtet si shtet, me subjektivitet ndërkombëtar dhe funksionalitet të shtetit brenda, zgjedhjet që zhvillohen në shtetet e tjera nuk do të ishin aq me ndikim në Kosovë. Do të ishte lehtë të thuhej se për Kosovën nuk ka fare rëndësi se kush do të fitojë në zgjedhjet në Francë, cila do të jetë politika e re amerikane ndaj Evropës, kah do të shkojë Turqia me raportet e veta me Perëndimin dhe cili do të jetë fati i BE-së dhe i NATO-s.

Kosova do të përmendet aty-këtu në lojërat e mëdha ndërkombëtare, gjeostrategjike. Rusia nuk e njeh Kosovën si shtet dhe do të vazhdojë ta përmendë atë duke drejtuar gishtin ndaj Perëndimit, sidomos kur në Kosovë gjërat të mos shkojnë si duhet. Ata politikanë perëndimorë që nuk e dinë, apo nuk duan ta dinë se si erdhi deri te ndërhyrja ndërkombëtare në Kosovë dhe si kjo ndërhyrje rezultoi me Shpalljen e Pavarësisë në vitin 2008, nuk do t’u kundërvihen shumë qëndrimeve të Rusisë. Por të gjitha këtu nuk janë arsyetime për dështimet në Kosovë në nivel lokal.

Vërtet Kosova ishte dhe vazhdon të jetë një lloj projekti ndërkombëtar. Por me kalimin e kohës po zvogëlohen edhe interesi, edhe gatishmëria për t’u marrë me çështjet e Kosovës, duke përfshirë edhe ato të cilat pritet që vetë Kosova t’i kryejë. Kur ata që marrin votën e popullit për të qeverisur, dhe të cilët thirren në atë votë, të kryejnë me ndërgjegje dhe përgjegjësi punën e tyre atëherë do të jetë vërtet për kosovarët më pak e rëndësishme se si do të votojnë holandezët, francezët apo turqit.

Xhudistët me nam botëror , Majlinda Kelmendi e Nora Gjakova rikthyen Kosovën në majat e sportit evropian

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi uron  Majlinda Kelmendin, e haroon dhe  nuk e cekë suksesin e  Nora Gjakovës

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, ka uruar xhudisten Majlinda Kelmendin për triumfin në Kampionatin Evropian të xhudos.

Xhudistja Majlinda Kelmendi sot fitoi medaljen e artë në kategorinë deri në 52 kilogramë për të fituar për herë të tretë Kampionatin Evropian. Sukses të madh tregoi edhe xhudistja tjetër Nora Gjakova që mori të bronztën në kategorinë deri 57 kilogramë, por kjo siç duket nuk mjaftoi që të përmendet nga Thaçi.

“Majlinda Kelmendi dhe xhudistet tona po vazhdojnë t'i sjellin Kosovës lajme të mira, gëzime të mëdha dhe momente krenarie. Me medaljen e sotme të artë, ajo shënoi hat-trick në Kampionatin Evropian të Xhudos”, ka shkruar ai në Facebook.

Mjeshtri i xhudos Driton Kuka nga Peja  i lumtur për medaljet, uron për lirimin e  Ramush Haradinajt

Driton Kuka përmes një postimi në Facebook ka shprehur gëzimin e tij për suksesin e sotëm të xhudisteve të tij në Evropian, ndërsa ka uruar që të lirohet edhe Ramush Haradinaj.

Majlinda Kelmendi sot u kurorëzua me medalje të artë në Evropianin që po mbahet në Poloni, kurse Nora Gjakova rrëmbeu medaljen e bronztë, transmeton Koha.net.

“Majlinda e Nora përsëri me medalje nga Kampionati Evropian. Distria e pafat ishte sot, por megjithatë, një e artë një e bronztë dhe një vend i 7 i Distrias. Nesër Akili e Loriana. Për momentin qet foto. Do Zoti i madh që sot një javë të jetë ditë e gëzueshme si sot e të na kthehet Heroi ynë në Kosovë”, është shprehur Toni Kuka.

Xhudistja më e mira  në Botë dhe Evropë : Majlinda Kelmendi 

Xhudistja pejane Majlinda Kelmendi   sot  në Poloni fitoi medalien e artë, kurse  Nora Gjakova rrëmbeu  medalien e bronzt në Evropianin e xhudos që po mbahet në Poloni.

Mbretëresha e xhudos, Majlinda Kelmendi dhe Nora Gjakova i sollën vendit edhe dy trofe. Medalja e Artë e Majlindës dhe Medalja e Bronztë e fituar nga Nora në Kampionatin Evropian në Poloni e rikthyen Kosovën në majat e sportit evropian.

 Nora Gjakova rrëmbeu  medalien e bronzt në Evropianin e xhudos që po mbahet në Poloni.

Kryeministri i Kosovës Akademik Isa Mustafa ka shtuar : “Qeveria e Kosovës tashmë i ka siguruar buxhetin dhe projektin për ndërtimin e Palestrës Nacionale të Xhudos në Pejë, e cila do të fillojë të ndërtohet gjatë këtij viti, ku do të stërviten kampionet tona aktuale si dhe brezat e rinj të xhudistëve të Kosovës. Ju lumtë Majlindë, Norë, trajnerë dhe i gjithë ekipi ynë në Poloni!”.

Kryetari i Kuvendit, Kadri Veseli uron xhudistet kosovare

Kryetari i Kuvendit, Kadri Veseli, ka uruar xhudistet Majlinda Kelmendi dhe Nora Gjakova për suksesin e treguar në Poloni.

Kelmendi fitoi të artën në Kampionatin Evropian në kategorinë deri 52 kilogramë, ndërsa Gjakova të bronztën në kategorinë deri 57 kilogramë. Veseli ka uruar edhe Distria Krasniqin.

“Xhudistet tona po shkëlqejnë edhe në Poloni! Urime të përzemërta Majlindës për medaljen e artë, Norës për të bronztën, por edhe Distrias për paraqitjen. Suksese Lorianës dhe Akilit në përballjet e nesërme”, ka shkruar ai në Facebook.






Për këtë sukses ka uruar edhe sekretari i Nismës, Bilall Sherifi, i cili në Facebook ka postuar dy foto, ndërsa ka shtuar se, “Kur veprat e jashtëzakonshme bëhen të zakonshme! Urime!”.

Letër publike zyrtarēve të qeverisë

LETËR PUBLIKE MINISTRIT TË POLICISË ZT.SKENDER HYSENI DHE DREJTORIT TË POLICISË ZT.SHPEND MAXHUNI
Kohë mº pare shkrova artikullin : MBAJË DINJITETIN TËND!

"Nëse një qen të kafshon, mos kafsho ti qenin"

http://floripress.blogspot.com/…/mbaje-dinjitetin-tend-nese…
Ndërsa sot poe shkruaj këtë letër publike:
Padrejtësitë më të mëdha në kohë të fundit janë duke u bërë në Policinë e Republikës së Kosovës.
Shkaktarët për këto padrejtësi janë nga Menagjmenti i pa aftë në Drejtorinë e Policisë së Kosovës gjegjsisht në Shtabin Qendror të Politikave kadrovike të këtij institucioni të lartë shtetërorë.
Shumë kuadro të mirëfillta në disa dikastere të Policisë së Kosovës janë duke e hjektë të zijtë e ullirit nga disa individë pa kurrizorë që vrojnë e kthjellin në këtë institucion.
Fjala vije këto ditë pësuan në këtë institucion(Dretorinë e Menagjimit të Objektevo Policore) edhe dy menaxherë me të vyer të Policisë së Kosovës!
Hë për hë një grua dhe një burrë inzhinier i diplomuari ndërtimtarisë(Rabije Meleqi) dhe inzhinier i elektroteknikës
(Agim Binaku) ju ndrrua vendi i punës nga menaxhmenti i DMO-së në Radiokomunikues në Alfa kontrollë të Regjionit t Prishtinës ,pa kurrfarë baze.
Lidhur më rastin janë njoftuar të gjitha strukturat Politike të Presidencës,Premierit,Ministrisë së Punëve të Brendshme ,Inspektoatit Policor të Kosovës etj.
Çka është me keq menagjerët në fjalë nuk kanë të drejtë më një vendim antiligjor që është i lëshuar kohë më pare nga Struktuart e Resurseve Humane në Policinë e Kosovës.
Në Policinë e Kosovës ka kuadro të vyera,që jua kanë lakmi Policitë e rajonit,por ka edhe disa funksionarë në këto struktura që nuk e dijnë të menagjojnë familjen e vet e lë më Policinë e Kosovës.
Do të ishte e udhës që sa më pare që këto dy kuadro profesionale(Rabije Meleqi dhe Agim Binaku) të këthehë në vendin e tyre të punës .
Dhashtë zoti që çeshtjët e tilla të mos përseritën në Policinë e Kosovës!!!
INSPEKTORATI POLICOR REKOMANDON SUSPENDIMIN E 24 ZYRTARËVE POLICORË
Në vitin 2016 IPK ka pranuar dhe ka menaxhuar me 1362 ankesa dhe informata.
Nga 671 raste që ka trajtuar IPK-ja, 165 prej tyre janë cilësuar si raste me elemente të veprës penale dhe në total 241 punonjës të PK-së kanë qenë subjekt i hetimit nga IPK-ja(ose vetëm 2.7 % e punonjësve të PK-së), e jo 671 zyrtarë policorë siç është publikuar në disa portale.
Nga 165 raste me elemente të veprës penale, 111 janë dërguar me kallëzim penal nga Departamentet e Hetimeve në prokuroritë kompetente, ndërkaq me raport të veçantë janë dërguar 37 raste. Në total ishin 241 punonjës të PK-së si subjekt i hetimit nga IPK-ja.
Gjatë vitit 2016, IPK-ja ka ndërmarrë këto masa dhe rekomandime:
– 69 arrestime,
– 99 rekomandime për suspendime dhe
– 6 rekomandime për transfere.
Këtë vit IPK-ja ka hetuar 55 raste të veprave penale me elemente të korrupsionit dhe veprave tjera kundër detyrës zyrtare
Një ndër funksionet bazë të Inspektoratit Policor të Kosovës është edhe zhvillimi i inspektimeve ndaj Policisë së Kosovës. Këto inspektime realizohen në mënyrë që përmes tyre të bëhet identifikimi dhe parandalimi i çfarëdo devijimi nga aktet ligjore dhe procedurat me të cilat funksionon Policia e Kosovës.
IPK ka realizuar gjithsej nëntë projekte inspektimi; pesë inspektime të rregullta dhe katër të jashtëzakonshme.
Pas autorizimit nga Prokurorët, hetuesit e IPK-së kanë zhvilluar hetime duke zbatuar masa të fshehta teknike të hetimit dhe vëzhgimit. Nga zbatimi i këtyre masave ka rezultuar me grumbullimin e provave materiale (audio dhe video incizime) të cilat vërtetojnë dyshimin e bazuar, se një numër i madh i zyrtarëve policor nga këto njësi janë të involvuar në veprime kriminale, që ndërlidhen me veprat penale Keqpërdorim i Pozitës Zyrtare apo autoritetit zyrtar dhe Marrje e ryshfetit.
Në përmbyllje të këtij hetimi, sot nga Inspektorati Policor i Kosovës është zhvilluar një operacion i gjerë ku janë intervistuar në cilësinë e të dyshuarit 59 zyrtar policor të cilët pas intervistave me vendim të Prokurorisë u është caktuar masa e ndalimit për 48 orë dhe janë dërguar në qendrat e ndalimit. Njëkohësisht për këta zyrtarë policorë është kërkuar suspendimi nga detyra.
Gjithsej zyrtarë policorë të ndaluar janë 59, prej tyre:
20 zyrtar policor janë të Njësitit për Kontroll të Autostradave
20 zyrtar policor nga Njësiti Rajonal i Trafikut të Mitrovicës së Veriut
15 zyrtar policor nga Njësiti Rajonal i Trafikut të Mitrovicës së Jugut
4 zyrtar policor nga Njësiti Rajonal i Trafikut të Prizrenit
Nacionaliteti
35 zyrtar policor të ndaluar janë shqiptar
23 zyrtar policor të ndaluar janë serb dhe
1 zyrtar policor i nacionaliteti boshnjak.
Inspektorati Policor i Kosovës do të paraqes në Prokuroritë kompetente kallëzime penale ndaj 59 zyrtarëve policorë për veprën penale Keqpërdorim i pozitës zyrtare apo autoritetit zyrtar nga neni 422 Kodit Penale të Republikës së Kosovës dhe Marrje e ryshfetit nga neni 428 si dhe Dhënia e ndihmës kryesve pas kryerjes së veprave penale nga neni 388.
Gjithashtu IPK do të paraqet kallëzim penal ndaj 30 qytetarëve për veprën penale Dhënie e ryshfetit nga neni 429 i Kodit Penal.
Që nga fillimi i këtij viti një numër i zyrtarëve policorë kanë qenë nën llupën e hetuesisë së Inspektoratit Policor. Vetëm gjatë gjashtëmujorit të parë 109 pjesëtarë të Policisë së Kosovës, apo 1,2 për qind e policisë janë hetuar për kryerjen e veprave penale.
Inspektorati Policor rekomandon suspendimin e 24 zyrtarëve policorë
Nga ky numër i të hetuarve si rezultat i gjetjeve nga ana e hetuesve të Inspektoratit Policor, ky institucion ka rekomanduar suspendimin e 24 prej tyre.
Gjatë kësaj periudhe kohore IPK-ja ka pranuar plot 628 ankesa, ku në 390 ka pasur mungesë të elementeve të veprave penale dhe ato janë dërguar në Drejtorinë e Standardeve Profesionale të Policisë si shkelje disiplinore.
Sipas zëdhënësit të Inspektoratit Policor të Kosovës, Arbër Beka, gjatë gjashtë muajve të fundit Inspektorati Policor si rezultat i ankesave ka hetuar 88 raste me elemente të veprës penale.
“…Si subjekt i hetimeve kanë qenë 109 punonjës të Policisë së Kosovës ose kthyer në përqindje 1,2% të punonjësve të Policisë së Kosovës. Si pjesë e procedurave administrative, për shkak të mospengimit të procedurës hetimore, në gjashtëmujorin e parë të vitit 2016, IPK-ja ka rekomanduar suspendimin për 24 punonjës të Policisë së Kosovës”, ka thënë Beka.
Janë edhe disa zyrtar policor nga Drejtoria e Prokurimit dhe Drejtoria e DMO-së që kanë qenë të hetuar nga IPK dhe se lëndet e tyre janë në hetuesi të Gjykatës Speciale.
Megjithatë në bazë të raportit vjetor të Inspektoratit Policor të Kosovës shihet se gjatë vitit 2013 janë evidentuar 8458 punonjës të PK-së. Në total 328 punonjës kanë qenë subjekt i hetimit të inspektoratit. Te paraqitur në formë përqindjeje kjo i bie që 4 për qind i tërë punonjësve të PK-së ishin nën hetim...
Disa policë të inkriminuar në krim
Deri më tani janë gjetur fajtorë disa policë të njësisë speciale që kanë marrë pjesë në atë që ishte quajtur “Rasti Sekiraqa” ku nga shpërthimi i një eksplozivi kanë humbur jetën dy qytetarë dhe disa të tjerë janë plagosur.
Lidhur me shpërthimin në fjalë, Besnik Hasani, pjesëtar i Njësisë Speciale të Kosovës dhe Shpend Qerimi, pjesëtar i Njësisë Antidrogë, janë shpallur fajtorë dhe janë dënuar me nga 25 vjet burgim për vepra penale, vrasje e rëndë, lëndim i rëndë trupor dhe shkaktim i rrezikut të përgjithshëm.
Eksplozivi kishte shpërthyer më 27 shtator 2007 në lokalin “Sekiraqa”, që ndodhet në lagjen “Dardania” në Prishtinë, nga i cili ishin plagosur edhe njëmbëdhjetë vetë, si Xhelal Sinani, Vigan Zeneli, Liridon Nishevci, Gëzim Syla, Esat Nishevci, Naim Hyseni, Fadil Berisha, Luan Kadriu, Shkëlqim Syla, Milot Kadriu dhe Teuta Kadriu.
Rasti ishte konsideruar si hakmarrje e zyrtarëve policorë për kolegun e tyre, Triumf Riza, që besohet që është vrarë nga njerëz të Enver Sekiraqës.
Mirëpo, gjashtë vjet pas shpërthimit të eksplozivit, Prokuroria Speciale e Kosovës ka deponuar aktakuzën e dytë që i akuzon tetë veta për vrasjen e dy personave dhe plagosjen e njëmbëdhjetë të tjerëve.
Dyshimet për kryerjen e veprave të njëjta penale rëndojnë edhe mbi policët Bejtullah Mehmeti (1979), Luan Qerkini (1977), Bekim Suma (1970), Fadil Sadiku (1979), ish policët Arbresh Dalipi (1981) e Mehmet Mehmeti (1975). Të gjithë këta pjesëtarë të ish njësive speciale.
Shtetasit amerikanë, Jonay dhe Olga Jonay kanë menduar se kanë rënë pre e dy kriminelëve të armatosur.
Por, njerëzit që po u drejtonin armët ishin pjesëtarë të njësisë së mbrojtjes së afërt, të Policisë së Kosovës.
Ramadan Krasniqi dhe Bajram Gashi aso kohe kishin nën mbrojtje kryetarin e Aleancës për Ardhmërinë e Kosovës, Ramush Haradinajn.
Kjo ngjarje që duket si në filma aksion është e incizuar me celular. Ka ndodhur një vit e gjysmë më parë në hyrje të Fushë-Kosovës. Shkas ishte bërë drejtimi i revoles nga polici, Bajram Gashi, veturës civile në të cilën ndodheshin pos amerikanëve, edhe Blerim Ramosaj dhe Besnik Tahirukaj.
Insajderi ka një kopje të incizimit.
Në hyrje të autostradës në Gjurgjicë, civilët po udhëtonin në shiritin e shpejtë. Prapa tyre vjen me shpejtësi të madhe vetura civile Toyota. Prej xhamit të saj, polici Bajram Gashi nxjerr revolen dhe ia drejton veturës duke paralajmëruar shoferin që ta lirojë shiritin e shpejtë.
Kur udhëtarët shohin se dikush po u drejton revolen, thërrasin Policinë dhe i vihen pas veturës civile me të cilën udhëtonin dy policët.
Nisin të xhirojnë ngjarjen dhe komunikimin me stacionin policor në Fushë-Kosovë.
Mirëpo, në hyrje të Fushë-Kosovës në kryqëzimin e autostradës që çon për në Shkup, policët u bllokojnë rrugën udhëtarëve. Të dy të veshur me rroba civile, nxjerrin armët duke kërkuar nga ta të dalin nga vetura.
Hasin në rezistencë. Atyre nuk u hapet dera e as dritarja derisa të vije patrulla e uniformuar policore nga Stacioni policor i Fushë-Kosovës.
Katër udhëtarët përfshirë shtetasit amerikanë shoqërohen në Stacionin policor në Qendër si të dyshuar. Prokurori kujdestar i Prokurorisë Themelore të Prishtinës, Basri Morina kishte dashur që t’u caktonte ndalim policor prej 48 orësh.
Pasi ishte njoftuar Ambasada Amerikane për incidentin, në stacion të Policisë kishte shkuar kryeprokurori, Imer Beka.
“Lirojini njerëzit se nuk ka vepër penale këtu”, kishte thënë ai pasi kishte shqyrtuar rastin.
Në rast ishte implikuar Inspektorati Policor i Kosovës për të kryer hetime penale kundër policëve. IPK kishte mbyllur rastin “në mungesë të veprës penale nga ana e policëve”.
Pasi ishte vendosur që të “dyshuarit të liroheshin”, Policia kishte kërkuar të fshihej incizimi. Ishte bërë presion mbi ta për ta fshirë atë. Personi që kishte incizuar kishte gënjyer se e ka fshirë incizimin. Pas kësaj ishin lënë të lirë.
Në Inspektoratin Policor kanë thënë se hetime nuk janë kryer për shkak se nuk ka pasur elemente të veprës penale. Kanë thënë se me këtë çështje është marrë Standardet Profesionale në Polici.
Por, Policia për më shumë se një javë nuk ka kthyer përgjigje nëse ka kryer hetime disiplinore apo jo ndaj policëve.
Për këtë incident nuk është përgjigjur as Ambasada Amerikane në Kosovë.
https://www.youtube.com/watch?v=wdoX8WEE-oY