Sonte Vargu im kërkon drite

Cikël poetik nga Mirvete Kabashi Leku

Mirvete Kabashi Leku lindi më 28 tetor të vitit1959, në fshatin Studençan të Therandës, në një familje intelektuale, rritur dhe shkolluar në Prizren.

Shkëndijat e para të krijimtarisë poetike i dha qysh kur ishte fëmijë, por studimet në SHLP, dega Gjuhë – Letërsi Shqipe i hapën horizonte të reja për të njohur më thellë letërsinë dhe parimet e krijimtarisë letrare.

Hyri me guxim në rrugën e bukur të krijimtarisë, duke botuar poezinë e pare në “Rilindja” për fëmijë, vazhdoi të “Pionieri”, “Zëri i Rinisë”,“Kosovarja” etj. Ka botuar përmbledhjet poetike “Flakë e Valë” dhe “Gurra e Zemrës”. Është anëtare e LSHK. Jeton në Prizren dhe është aktive në krijimtari.

NATË ME SHI 

. Natë me shi bie shi e nata nxin

Po të sjell një fjalë nga larg

Sill një puthje, përqafim

Që më zgjojnë rininë e parë

Ah, kjo ëndrrër çmendurake

Më bën foshnjë të përkëdhelur

Ah, kjo ëndrra pranverake

Më bën nuse kaq të dehur!

Bie shi e nxin një natë

Sill një puthje, përqafim

Sillmë një fjalë që vjen nga larg

E më zgjojnë prapë rininë.

SONTE

Sonte

Vargu im kërkon drite

Brenda shpirtit

Frymëzimi c" rebelohet

Dhembjet

C"ndizen si qirinj

E mendimet

Thinjen neper vite

As bardh

As krejt zi

As dje

As nesër

SHOQES SIME GJ.

Sytë tu

Me mjegullnaja te bardha

Dyert e hapura te jetës

Udhe të furtunshme bëre

Për buzëqeshjet e nesërmes

Kënga c"mbytej ne heshtje

Për një shpirt kristal

E trembur zbrite

Nga maja e Zatriqit

Me blerimin e pranverës

Dhe shove etjen

Ne gurrën e Lumëbardhit

Shoqja ime e mirë

ATDHE

Atdhe

Asnjëherë s’na u shëruan dhimbjet

Shkrumb e bëmë shtatin për Ty

Nga hiri ynë shpresa rritej

E shekujt shëronin plagët

Me zjarrmi

Për drite e diell

Trupi yt

Me plage te reja

Kullat nxjerrin krisma

E ne digjemi me rrufetë

Ne këtë pranvere

Dhembjet t"i numëroj

Ne flamurin e zemrës sime

Thaj lotin

Për drite e diell

Për ty Atdhe

KOMBI IM

Për Ty

Ngre dolli

Qoftë edhe me gjakun e

zemrës sime

Apo me lotët e mallit

M"i fal t"i derdhi mbi flamurin

kuq e zi

ETJE

Ara e etur

Vere e thate

Etja mbyste etjen

Ara ç' digjej për shi

Edhe buzët e stinëve

Kishin etje

Për agimet e mia

Për përqafime

Për dashuri

KETU NE PRIZREN

Te Besëlidhja Shqiptare

në oden e Abdylit dhe Ymerit

Dëgjohen zërat e poetëve

Çdo varg një rreze dielli

Për token e etur,

Lumëbardhi,

Parajsa ime tokësore

Buzëqesh Kalaja zemërmadhja

Sa here lexon poet