Unioni ballkanik, shëmbëlltyra e re e “bashkim vëllazërimit” të dështuar

Nga Dr. Sulejman ABAZI (NESHAJ) 

Serbi – Shqipëri – Mali i Zi – Maqedoni – Bosnje Hercegovinë. Ku është shteti i Kosovës në këtë “strukturë” politike? Prej këtyre vendeve, vetëm Republika e Shqipërisë është anëtarë e NATO-s. Çfarë problemesh ka Kosova sot me faktorin ndërkombëtar? Cila është e ardhmja e pavarësisë së saj brenda këtij “unioni”? Cilat mund të jenë pasojat e krizës së fshehur në Bosnje Hercegovinë! Si do të mund të sillen shqiptarët brenda krizës etnike në shtetin e Maqedonisë dhe brenda shtetit të Serbisë! Kujt i intereson të ketë nisma të tilla me natyrë politike në rajon?! Qëndrimi politiko-diplomatik i Republikës së Shqipërisë. Ka një të vërtetë në këto synime: Normalizimi i marrëdhënieve në rajon është në interesin e të gjithë shteteve dhe popujve. Të gjithë potencialet rajonale duhet të jenë të bashkuara kundër krimit të organizuar, kundër trafiqeve të llojeve të ndryshme, reformimi i sistemit politik tranzitor, ndërtimi i marrëdhënieve të ndërsjellta për të përfituar nga njeri tjetri në interes të integrimit rajonal, me synimin që të gjithë shtete e Ballkanit jugperëndimor të parapërgatiten për t’u anëtarësuar në BE. Me veprime të përbashkëta të paanshme, kjo do t’i pëlqente kujtdo që do ta shikonte këtë nismë politike në këtë kontekst. E parë në fokusin e synimeve dhe kërkesave politike dhe strukturore, të filozofisë që tenton të veprojë brenda këtij “Unioni”, gjykojmë se ai është i papranueshëm për shumë arsye strukturore dhe në veçanti, për tendencat drejt integrimit politik, pasi ka dekada të tëra që tashmë opinioni politiko diplomatik rajonal dhe ndërkombëtar është bindur se, teoria e “bashkim vëllazërimit” e kovaçit Tito ka dështuar.

Shumë kohë më parë, kur doli koncepti i “Federatës Ballkanike”, u gjykua se ish Jugosllavia dhe Bullgaria mund të integroheshin midis tyre, për shkak të të qenit popullsi sllave, por brenda kësaj “federate” nuk e gjenin askund veten popullsia shqiptare e coptuar në 5 shtete dhe në 8 pjesë. Nëse sot kjo filozofi politike do të veprojë, nuk mund të pritet askund ndonjë gjë e mirë, përkundrazi. Ky veprim do të sjellë shumë probleme me popullsinë shqiptare në Kosovë, Kosovën Verilindore, Maqedoni dhe Mal të Zi, pa anashkaluar këtu popullsinë në Sanxhak. Me sa duket, duke e ndjerë këtë reagim gjithëshqiptar, është tërhequr në këtë ndërmarrje politike edhe komisioneri Fyle, i cili “nuk shikon ndonjë gjë të keqe nga ky Union”!! Kaq mendjelehtë duhet të jenë këta komisionerë, që me qëndrimet e tyre prej interesave nga vendet që vijnë, jo vetëm nuk i shërbejnë politikave integruese, por shpesh bëhen ithtarë të dezintegrimeve me pasoja për vetë BE-në. Nisma të tilla që mbështeten edhe nga Fyle, nuk i ka praktika as vetë BE brenda strukturës së saj. He, he, ta hedhim një herë, mbase e hanë shqiptarët!
Rrotull këtij konstatimi do ta trajtojmë këtë analizë politike, për të kuptuar përfundimisht se, në këto nisma politike të humburit janë shqiptarët, veçanërisht Kosova. Analiza demografike e territoreve të këtij “unioni” e nxjerr popullsinë sllave dominuese (veçanërisht popullsinë serbe), ndërsa shqiptarët, boshnjakët, malazezët kalojnë në një pakicë të dukshme. Nëse për boshnjakët dhe malazezët kjo nuk do të përbënte ndonjë problem, për popullsinë shqiptare kjo situatë do të ishte shumë denigruese, në kufijtë e skllavërimit. Ky veprim politik rajonal do ta kthente në nivelin “O” pavarësinë e Kosovës.

Të kërkosh ta ndërtosh bashkëpunimin rajonal në krijimin e strukturave të reja politike drejt shkrirjes, është e papranueshme. Kjo mënyrë do të nxisë pa diskutim më tej konfliktet midis popullsive, të cilat sot nuk janë në raporte të drejta etnike, pra, akoma kanë probleme të kufijve dhe të të drejtave të tyre nacionale. Synimi absurd që trajtohet në bazën e këtij “unioni”, që këto shtete të shkojnë drejt BE-së të pajtuara dhe me marrëdhënie të normalizuara, nuk mund të funksionojë. Këtu jemi akoma në Ballkanin e trazuar. Një tjetër qëndrim politik evropian nuk ka se si të mos u bëjë përshtypje shqiptarëve, kur ata përballen me deklarime tendencioze nga vetë komisionerët se “Shqipëria dhe Kosova do të jenë vendet e fundit të Ballkanit që do të pranohen në BE”!! Këto marrëzi politike tanimë të pranuara, nuk mund t’i mashtrojnë opinionin shqiptar dhe vetë institucionet përfaqësuese shqiptare brenda dha jashtë hapësirës etnike. Pra e thënë shkurt: Serbia, Maqedonia, Mali i Zi, Bosnje Hercegovina do të pranohen më përpara në BE se sa shtetet shqiptare. E bukur dhe kjo, kur paracaktohen synimet politike të komisionerëve fobistë mbi radhën e pranimit, duke mos respektuar përpjekjet e këtyre shteteve për të plotësuar kushtet dhe standardet, por duke i klasifikuar anëtarësimet në preferencat personale të vetë komisionerëve.

Ky konstatim sigurisht kërkon më shumë argument, por nuk është qëllim në vetvete në këtë analizë. Gjithsesi, a mund të thotë komisioneri Fyle pse popujt sllavë në Ballkan na qenkan më të privilegjuar që të futen më përpara në BE dhe shqiptarëve ju është paracaktuar të futën atëherë, kur ndoshta vetë BE mund të jetë shpërbërë si strukturë kontinentale? Vërtet mendojnë këtë komisionerë të kollarisur mirë se, Serbia u demokratizua kaq shpejtë, veçanërisht në psikikën e popullit të saj, ku nacionalizmi dhe antishqiptarizmi janë akoma në kufijtë maksimalë?! Fyle dhe të tjerë politikanë në BE e dinë se, shkenca është instanca më e lartë dhe serioze që kërkon respekt. Edhe politika është shkencë, por jo në të gjithë rastet. Ka shumë raste kur politika është art, por arti nuk është shkencë. Brenda këtyre raporteve, cilësia këtu është vlera e evolucionit mendor dhe në këtë proces problemet dhe fenomenet nuk qëndrojnë përherë në vend. Fyle dhe personalitete e tjera të BE-së e dinë se shqiptarët nuk janë më ata të para viteve 97-të. Duhet kujtuar herë pas here edhe pse është pak bezdi, që komisionerët evropianë duhet ta dinë se në shtete të tilla si Serbia, forca udhëheqëse shpirtërore brenda politikës është ortodoksia, e cila nuk është aspak indiferente ndaj politikës që zhvillohet në instancat më të larta të shtetit të Serbisë.

Edhe një parashtrim të thjeshtë.
Pse pikërisht këtë propozim e ka bërë republika e vogël e Malit të Zi?! Ministria e jashtme e këtij vendi u ka dërguar zyrtarisht kërkesën shteteve të projektuara për këtë “union”. Kjo shkresë ka mbërritur edhe në Ministrinë e Jashtme të ish qeverisë shqiptare. Mali i Zi bëri shumë përpjekje deri sa u shkëput nga Serbia, dhe tani na del se i paska ardhur sërish dëshira të jetë në një strukturë politike me Serbinë!! Çfarë i duhet federate Malit të Zi me 36 për qind të popullsisë serbe brenda tij?! Po kujt i duhet kjo federatë? Sigurisht që ky hap politik dhe diplomatik për Malin e Zi është i porositur dhe i nxitur. Ata që e kanë nxitur këtë ndërmarrje politike, shpresojnë se Serbia mund të kthejë sytë nga perëndimi dhe ta shkëpusin atë nga ndikimi i Rusisë. Le të shpresojnë, ashtu dëshirojmë edhe ne. Ndoshta mendojnë se, në një “federatë ballkanike”, mund t’ja shfryjnë identitetin Serbisë, por kjo është një lojë shumë e rrezikshme dhe me pasoja. Nëse mendohet kështu, ndryshe mund të mendojë politika e Serbisë në të ardhmen, e cila e shikon fitimprurëse këtë “union” për shumë arsye. Interes të madh kanë pasuritë e mëdha e të çmuara të Kosovës, dalja në Adriatik nëpërmjet Malit të Zi, fuqizimi i potencialeve me Republikën Serbcka brenda Bosnjes, lidhja e drejtpërdrejtë me aleatin jugor Greqinë nëpërmjet kanalit lundrues në projektim Moravë – Vardar – Selanik etj.

Brenda këtij “unioni” do të dominojnë dy popullsi, popullsia sllave dhe popullsia shqiptare dhe dy gjuhë, ajo serbo – kroatishte dhe gjuha shqipe. Raportet brenda këtij “unioni” shkojnë në 60 për qind me 40 për qind në disfavor të popullsisë shqiptare në Ballkan. Mirë që e kërkojnë këtë “union”, por atij i duhet edhe emri. Si do të quhet ky “union” nëse do të realizohet?! Ky territor që tentohet të futet në këtë bashkim politik, përkon me hapësirën Ilirike të Ballkanit. Mos vallë këtu duhet të gjendet zgjidhja, për ta çrrënjosur termin “Ballkan” me një histori të trazuar, një term i ri, mbetje e Perandorisë Osmane? Këtë e ka propozuar kohë më parë dijetarja e madhe shqiptare, Nermin Vlora. Këtë duhet ta pranojnë sot të gjithë shtetet që janë të shtrira të territoret ilirike. Historia e sjell të vërtetuar që edhe serbët dhe maqedono – thrakasit brenda kësaj popullsie janë shkrirë shekull pas shekulli. Në trajtimin e këtyre problemeve duhet të mbizotërojë një gjuhë kolektive, ku të pranohen kushtet e të gjithë palëve, pa asnjë paragjykim. Vetëm kështu mund të funksionojë ideja e proceseve integruese brenda rajonit. Çdo rrugë tjetër imponimi nga lartë, e njëanshme, e diktuar dhe pa raporte balancimi, është e rrezikshme dhe me pasoja. E thënë shkurt: Me ndërmarrje të tilla mbështetur në mendje komisionerësh me kombësi të ndryshme, BE në vend që të vërë vetullat, do të nxjerrë sytë.

Sipas informacioneve të shpërndara në opinionin shqiptar, rezulton se qeveria Berisha e ka dhënë miratimin për këtë “union”. Kjo, si dhe në shumë raste të tjera, është thika pas shpinës së Kosovës që dhuron ish kryeministri shqiptar. Kjo është tradhëtia e fundit që kjo qeveri i ka lënë dhuratë Shqipërisë dhe shqiptarëve. Tashmë nuk është e udhës të merremi më prapësitë e qeverisë që iku, por se çfarë mund të bëhet për të shpëtuar nga një palë kthetra të reja me mbështetje të vjetër shekullore, që po përgatiten t’i hidhen në fyt Kombit Shqiptar. Diplomacia dhe politika shqiptare mendojmë se është në lartësinë e duhur të analizës dhe trajtimit të këtyre problemeve. Si Legjislativi dhe Ekzekutivi, e deri tek institucioni i Kryetarit të Shtetit, e kuptojnë që kjo është një lëvizje e kamufluar politike, ku interesat e shqiptarëve rrezikohen seriozisht. Institucionet përfaqësuese shqiptare si në Tiranë, Prishtinë dhe Shkup janë në gjendje të dallojnë plotësimin e standardeve evropiane në mënyrë të pavarur dhe të anashkalojnë bashkime të tilla politike me pasoja të rënda për ardhmërinë. Gjykoj se, edhe pozicioni i politikës dhe diplomacisë shqiptare në rastin konkret, do të jetë adekuat dhe do të përkrahë ato elementë integrues rajonalë që nuk cënojnë vlerat e pavarësisë së Kosovës, drejt sovranitetit të saj. Ky qëndrim përkon në përgjithësi edhe me mbrojtjen e interesave të shqiptarëve në rajon. Diplomacia shqiptare e kupton se, ndërmarrje të tilla politike në këtë pjesë të Ballkanit bëhen më shumë me synimin drejt Bosnje Hercegovinës, e cila realisht është e ndarë në pjesën serbe dhe atë kroato – boshnjake. Nëse shkohet drejt këtij “unioni”, Bosnje Hercegovina merr fund si federatë. Të gjithë e kuptojnë se me lëvizje të tilla në Ballkan, të gjitha gravitacionet politike do të përfundojnë në Beograd. Ne nuk duhet ta lejojmë këtë, duke vlerësuar të gjithë mundësitë tona politike, ekonomike e sociale për integrimin e plotë gjithëshqiptar dhe duke respektuar të gjitha ato standarde që na çojnë me dinjitet drejt BE-së.

Kush e tremb median dhe qeverinë të shprehen për projektin Jugosllavia e Madhe!?

Debati për projektin e krijimit të "Unioni Ballkanikoperëndimor", i cili u hap dhe u trajtua për ditë me radhë nga gazetat dhe radio televizionet shqiptare , tashmë po ngjizet dhe në qarqet nacionaliste me reagime të ashpra dhe kundër tij, që në thelb parashikon krijimin e një Jugosllavie të Re. Pavarësisht se shumë media po përpiqen ta anashkalojnë këtë problem potencial në rajon, nga ana tjetër shumë figura publike të politikës, publicistikës, gazetarisë, jurisprudencës, diplomacisë, artit etj., deklarohen kategorikisht kundër këtij projekti. Të gjithë ndihen të tmerruar përballë faktit që një ditë Kosova dhe Shqipëria mund të jenë pjesë e një Jugosllavie të Re. Zbardhja e këtij projekti të fshehtë por dhe të frikshëm, i ka bërë shqiptarët të rikthejnë në memorie luftrat, gjakderdhjen dhe përpjekjet e mundimshme qindravjeçare për të jetuar një ditë pa frikë, të lirë e të pavarur. Nuk e duan kurrë më një shtet nën varësinë e Serbisë.

E ndërsa të gjithë kërkojnë të dijnë fatin e mëtejshëm të kësaj marrëveshjeje ogurzezë të nisur nga qeveria “Berisha”, qeveria e re ka vendosur që hapat e ardhshëm të mbulohen me mister. Ministri i Jashtëm, Ditmir Bushati u takua pak ditë më parë në Nju Jork me homologët e tij të Ballkanit Perëndimor për të diskutuar mbi këtë union, të iniciuar nga Mali i Zi, me prapavijë të qartë serbe. E vetmja gjë që u bë publike nga ky takim, ishte fakti që gjatë diskutimit u pa e arsyeshme që të shihen të gjitha nismat rajonale ekzistuese dhe të shihet mundësia e zhvillimit të mëtejshëm të tyre, duke i bërë ato më gjithë përfshirëse dhe të hapura. Kjo deklaratë e zyrës për shtyp të ministrit Bushati, lë të kuptosh se qeveria e re mesa duket do të ndjekë rrugën e paraardhësit “Berisha”, dhe me shumë gjasa ky projekt skandaloz, do të firmoset si një bashkëpunim rajonal mes 6 shteteve.

Është shumë e çuditshme që ashtu si qeveria “Berisha”, edhe qeveria “Rama” nuk deklaron asgjë mbi diskutimet rreth këtij projekti, por po aq i i çuditshëm është dhe heshtja e mediave, a thua se ato janë të lidhura me qarqe serbe ose të qeverisë së kaluar “Berisha”, i cili dha dhe pëlqimin për pjesëmarrjen në këtë union. Diskutimi i parë për idenë e ministrit të Jashtëm malazez, Igor Lukshiç, i cili ka propozuar formimin dhe ngritjen e një "Unioni Ballkanikoperëndimor", është bërë në samitin e SEECP në Ohër, në 1 qershor 2013. Ndërkaq, një mbledhje e posaçme për këtë nismë është organizuar nga Ministria e Jashtme e Malit të Zi në 16 korrik në Përzhno, ku kanë marrë pjesë përfaqësuesit e Ministrive të Jashtme të Serbisë, të Malit të Zi, të Maqedonisë, të Bosnjë-Hercegovinës, të Shqipërisë dhe të Kosovës, në nivel drejtorësh politikë. Përfaqësuesit e gjashtë shteteve pjesëmarrëse kanë shprehur pëlqimin e shteteve përkatëse për krijimin e këtij "Unioni Ballkanikoperëndimor". Takimi më i fundit për këtë çështje ishte ai i Nju Jorkut, zhvilluar pak ditë më parë me pjesëmarrjen e ministrit Bushati dhe homologët e tij.

Një Jugosllavi tjetër, rrezik i ri për shqiptarët

Nga Qerim Pllana-Toplica* 

(Drejt sfidës së radhës për bashkimin kombëtar, jo për jugo-nostalgjinë)

E kam thënë me një koment të radhës: “Në mungesa të ndërgjegjes politike, historia përsëritet fare lehtë. Duket se thënia në fjalë daton pikërisht me shpërnguljet e mëdha të arbëreshëve për në Itali. Atje kur dikur shtriheshin dy popujt (jo fise) ilirë; japigët dhe mesapët. Se “politika është si era, mos të raft kah dera, se s`te del më pranvera”, mbase daton më vonë, me shpërnguljet, (ndjekjet e popullit shqiptar) muhaxhirëve nga Sanxhaku i Nishit. Të ndjekur nga molla e kuqe drejt jugut për në Kosovë, botën arabe të nënshtruar nga e “sëmura e Bosforit”, në Siri, Libi, Egjipt, Kosovë, Shqipëri, Bullgari, Greqi etj. Politika prore është rrjetëzim gënjeshtrash, pra dy shprehje sinonimi, të cilat lidhën me ndjekjen e popujve, “rrfije”, lufta për krijimin e territoreve të pastra me asimilim dhe spastrim territori me forcës, dhunë dhe gjenocid. këtë shqiptarët e përjetuan gjatë periudhës 1844-1877-78, fatkeqësisht edhe gjatë viteve 1997-1999, po si boshnjakët, kroatët etj. Shpërngulja e muhaxhirëve nga trojet e tyre etnike ndodhi shpejt dhe në mënyrë të rrufeshme, ngjashëm me programin “potkoj” të vitit 1998-99. Brenda një muaji, u ndoqën afro 400.000 shqiptarë nga Sanxhaku i Nishit, respektivisht Vilajeti i Kosovës. Soldateska serbe në radhët të cilës kishte elementë oficerësh rusë, nga 14-15 dhjetori deri më 15 janar të vitit 1877-1878, ndoqi mbi 90 për qind të shqiptarëve nga katër-pesë krahinat e Serbisë së sotme lindore, të cilat bënin pjesë kryesisht në territorin e Sanxhakut të Nishit, ish-Vilajetin e Kosovës më qendër në Shkup.

Politika, prandaj bashkë me diplomacinë nuk janë dhe nuk u treguan as nuk u dëshmuan të vërteta, mbrojtëse, por as autoktone si mëmë, por për shqiptarët vazhdojnë të jenë njerka. Politika e shteteve borgjeze evropiane ndaj shqiptarëve bëri hilet më të shëmtuara. Fatkeqësisht akoma kjo politikë e mbështjellë me një diplomaci mashtruese, e mjegulluar dhe jo e drejtë vazhdon të jetësohet edhe sot e kësaj dite. Shembulli konkret me veriun e Mitrovicës dhe nga ana tjetër me Kosovën lindore, respektivisht luginën e Preshevës. Politika dhe diplomacia e huaj nuk është transparente ndaj shqiptarëve, sepse mohon bashkimin e një kombi të ndarë me dhunë, okupime dhe me ndjekje tiranike, ushtarake politike me diplomacinë ndërkombëtare. Kjo nuk ka se si të fshihet, të mbetet si çështje abstrakte, përderisa në tërë territorin e hapësirës kombëtare gjeografike të shqiptarëve, ka mospajtime me politikën e brendshme të atyre të cilët kanë pranuar devijimin e vërtetë të luftës, politikës dhe të diplomacisë aktuale nënshtruese, servilë e dëgjues nga faktori i jashtëm ndërkombëtar dhe elementë të tjerë nacionalistë dhe shovinistë serbë, maqedonas, madje malazezë dhe në veçanti të politikës së “Megala Idea” greke, “Agimi i Artë” etj. Jugosllavia e radhës për hapësirën shqiptare, edhe më e rrezikshme! Një jugosllavi tjetër e radhës për shqiptarët do t`ishte edhe më e rrezikshme. E vërteta sado që është e hidhur, ajo është pjesë e filozofisë, ekzistimit, bashkimit dhe zhvillimit, të çdo kombi në botë dhe për shqiptarët në Ballkan. por kombi shqiptar s`mund të jetë komb i vërtetë, meqë është i ndarë në katër-pesë shtete, i coptuar, pa të drejta elementare kombëtare, politike dhe ekonomike. Pra, e vërteta sado e hidhur të jetë, është shumë më e drejtë se sa një projekt tjetër politik-diplomatik dhe taktik i përgatitur tinëzisht për rikrijimin, kthimin dhe formimin e një Jugosllavie tjetër të radhës. Shqiptarët nëse edhe kësaj radhe tradhtohen, gabojnë, apo i futën kësaj loje, ata do të rrezikohen të humbin në numër, territore tjera etj.

Gjatë mbretërisë SKS të viteve 1918-1928 dhe dy jugosllavi të tjera 1928-1945 dhe 1945 1991, respektivisht 1999, shqiptarët humbën pjesë tjera territoresh, numër të madh banorësh, më në fund duke përjetuar gjenocid dhe etnocid të turpshëm. Me një Jugosllavi tjetër të radhës, kombi shqiptar mund të zhdukët si popull dhe si komb. Në këtë lojë shumë të rrezikshme falimentimi, përfshihen të gjithë ata, të cilët përqafuan në mënyrën banale politikën titiste-rankoviçiste, së fundmi tiraninë fashiste milosheviçiane, pa asnjë privilegj, të gjitha në dëm të hapësirës kombëtare. Prandaj, duhet të luftohet me çdo kusht një projekt i tillë, nga kushdo që u imponohet shqiptarëve në cilindo pjesë të tyre. Në Kosovë, Maqedoni, në veçanti në Shqipëri, për ëndrrën e një Jugosllave tjetër të gjukanoviçve, daçiçëve, tupurkovskëve, vllasistëve, kompanisë të ljubojeviçëve, djallit e t`birit! Prapë për të vazhduar ndrydhja dhe tkurrja e territorit dhe popullsisë në hapësirën shqiptare!K pra është projekti i ringjallur i Jaltës, për përfshirjen e shqiptarëve, (atëherë, Shqipëria si republika e shtatë) në ish-Jugosllavinë titiste, (1945-1991), por që s`pati sukses. Tani janë zgjuar prapë jugo-nostalgjikët e Jugosllavisë së radhës...

Pse të mos thuhet haptas e vërteta, se jugo-nostalgjia për një Jugosllavi tjetër troket dhe përkrahet edhe në hapësirën kombëtare shqiptare?! Nga politikanë shqiptarë të rinj dhe të vjetër, të shitur për një grusht pushtet. Në këtë lojë është kah noton politika dhe diplomacia e të ashtuquajturës “Kosova e Re”! Pas kësaj ideje politike-diplomatike perfide, fshihet Brukseli, Beogradi, sidomos Moska me BE-Brukselin, OKB-ja etj. Ka adhurues dhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, SHBA, të cilët e kundërshtuan gjatë shkapërderdhjen e ish-Jugosllavisë titiste, nga e cila u çliruan, por e pësuan me gjenocid boshnjakët, kroatët me ta dhe shqiptarët. Jugosllavizmi nostalgjik për një Jugosllavi të radhës nuk ka përfunduar! Përkundrazi, po ringjallët dhe në trojet dhe territorin mbarëkombëtar shqiptar. Traktati i paqes mund të jetë njëri nga nismat serioze për një “Jugosllavi tjetër të radhës”, si fatkeqësi e mundshme e përsëritur në këto territore akoma të pushtuara. Ç`u duhet shqiptarëve dhe një eksperiment i tillë ogur, me një grup me sllavo-serbet, malazezët, maqedonasit madje më grekët?! Teoria se Shqipëria ka tolerancë zero me fqinjët sipas z. E. Rama, ka dy kuptime, por është dhe ndjellakeqe, shprehje huliganizmi, pikërisht ide për një “bashkësi të tillë” të radhës, pra politikë përulëse, mashtruese nënshtruese etj., për hir të ndërkombëtarëve, BE-së etj. Sali Berisha, Hashim Thaçi dhe Ali Ahmeti u deklaruan për një Evropë të bashkuar madje i pari pranoi Shqipërinë si republikë të shtatë (7). Por kurrsesi s’e pranuan bashkimin kombëtar...

Mbase zotërinjtë, Edi Rama dhe Ilir Meta, janë me të dyja, BE-në, brenda saj me Jugosllavinë e radhës në kuadër të po kësaj Evrope, për shqiptarët prapëseprapë të nënshtruar në hapësirën e tyre të sfiduar...! S`ka bashkim kombëtar me këta njerëz, nëse përkrahin “bashkësinë gjashtë-shtetesh në një Jugosllavi tjetër të radhës brenda “Evropës të bashkuar politikisht”! Z. Moisiu, ish-President i Shqipërisë, për politikanët aktualë të djeshëm dhe të sotëm e tha të vërtetën! Me këtë garniturë politike s`ka komb të bashkuar. Prandaj, shqiptarët me tërë fuqinë, duhet të kundërshtojnë projektin në fjalë, duke mos e pranuar një projekt të tillë gjashtë “shtete” të varura prapë nga Serbia në Ballkan. Shqiptarët prapë me një kurorë me sllavët akoma të pa-bashkuar me gjysmën e territoreve të pushtuara! projekti faktik, real historik politik dhe diplomatik, i popullit shqiptar, mbetet vetëm bashkimi kombëtar. Reagimi i menjëhershëm i Tiranës ndaj një projekti të tillë politik, është i drejtë, pozitiv dhe shumë i mirëpritur. Të thuhet e vërteta jo vetëm për Berishën, i përzier në këtë marifet tepër të rrezikshëm për shqiptarët dhe Shqipërinë! Le të jetë mësim për të tjerët...!

 *Autori është shkrimtar-publicist i njohur në masmedian kombëtare

Diplomacia shqiptare hesht për Jugosllavinë e Re, Kosova denoncon marrëveshjen

Ndërsa projekti i rrezikshëm serbo-rus, për krijimin e Jugosllavisë së Re nën kamuflimin e Unionit Ballkanik ka trazuar krerët politikë të shqiptarëve të Kosovës dhe Maqedonisë. diplomacia e Shqipërisë vijon të heshtë, sikur nuk ka ndodhur asgjë. Në një kohë kur pritej një qëndrim i prerë dhe i qartë për nismën e Malit të Zi, ka ndodhur ajo që nuk mund të imagjinohej. Qeveria shqiptare mohon projektin dhe vijon të heshtë. Edhe pse debati për Unionin Ballkanik po zien prej disa ditësh në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Serbi dhe Mali të Zi, diplomacia shqiptare vijon të fshihet pas kodit të heshtjes.

Në vend që të denonconte dy takimet e para të fshehta, ku qeveria e Sali Berishës ka dhënë pëlqimin për kthimin e Shqipërisë në republikë të gjashtë të Jugosllavisë, kryediplomati shqiptar, Ditmir Bushati vetëm hesht. Gjithçka merr dimensionet e një skandali, në kushtet kur Ministria e Jashtme nuk bëri as transparencën e takimit të Ministrave të Jashtëm të Ballkanit Perëndimor në Nju Jork. Ministria e Jashtme Shqiptare e ka maskuar dhe pasqyruar takimin e rëndësishëm për të ardhmen e Shqipërisë. Gjithsesi, në këtë takim, Bushati nuk e ka kundërshtuar nismën e Malit të Zi, por ka pranuar që projekti i rrezikshëm do të diskutohet më në detaje në një takim tjetër. Plani në fjalë parashikon krijimin e një parlamenti të përbashkët me qendër në Beograd, ku Serbia do të marrë rolin që kishte në Federatën e Jugosllavisë.

“Gjatë diskutimit u pa e arsyeshme që të shihen të gjitha nismat rajonale ekzistuese dhe të shihet mundësia e zhvillimit të mëtejshëm të tyre, duke i bërë ato më gjithëpërfshirëse dhe të hapura. Pas shkëmbimit të ideve ministrat nga vendet e rajonit vendosën që të ritakohen sërish për të parë mundësitë që ofron nisma dhe sinkronizimin e saj me nismat e tjera rajonale ekzistuese. Gjatë bisedës u evidentua rëndësia e ndërthurjes së eksperiencave mes vendeve të rajonit që sot janë anëtarë të BE-së dhe atyre që janë në procesin e kandidimit”, thuhet në njoftimin e MPJ të pak ditëve më parë.

Jugosllavia e Re, diskriminohet Kosova, nisma vetëm për interesa serbe -

Thellohet skandali me projektin që parashikon krijimin e Unionit Ballkanik, i quajtur ndryshe dhe Jugosllavia e Re. Në nismat që parashikon ky union, diskriminohet Kosova, ndërsa në plan të parë vihen interesat serbe. Në nismat e rëndësishme ekonomike nuk përfshihet Kosova, ndërsa anashkalohet edhe Shqipëria. Megjithatë, skandali më i rëndë qëndron në faktin se pas këtij projekti zhbëhet pavarësia e Kosovës. Më konkretisht Serbia i kërkon Shqipërisë të firmosë marrëveshjen, e cila nuk e njeh Kosovën si shtet të pavarur. Sipas marrëveshjes së fshehtë, e aprovuar nga qeveria e Sali Berishës në Malin e Zi, Kosova thirret të jetë pjesë e unionit me status të ndryshëm me vendet e tjera të Ballkanit Perëndimor. Pra, Serbia e fton Kosovën jo si shtet të pavarur, por si pjesë të saj. Me pak fjalë, Kosova është përjashtuar defakto nga Unioni Ballkanik me vendim të Serbisë. Megjithatë, ky projekt antishqiptar, i rrezikshëm dhe skandaloz, nuk po hidhet poshtë ashtu siç e meriton. Në marrëveshje, Kosova trajtohet si një vend i dorës së dytë, me status të paqartë. Më konkretisht, Serbia dhe Mali i Zi kanë deklaruar që Kosova mund të marrë pjesë në "Union" në bazë të rezolutës 1244 të KS të OKB dhe sipas parimit të neutralitetit ndaj statusit të Kosovës. Pra nisma serbe e nënvleftëson dhe anashkalon shtetin e pavarur të Kosovës si subjekt të së drejtës ndërkombëtare dhe e trajton jo të barabartë me të tjerët, por si shtet të kategorisë së dytë. Pra, Shqipërisë i kërkohet të jetë pjesë e një unioni, ku dy shtete nuk e njohin pavarësinë e Kosovës. Po ashtu, nisma është hedhur për diskutim kur në fund të vitit 2013, është nënshkruar marrëveshja mes Serbisë dhe Kosovës për normalizimin e marrëdhënieve mes tyre. Në këtë kuadër, Unioni Ballkanik minon marrëveshjen Serbi-Kosovë. Megjithatë, nisma është mbështetur nga Komisioneri Evropian për Zgjerim, Shtefan Fyle. Ky i fundit e ka mbështetur nismën, edhe pse plotëson vetëm kërkesat dhe interesat e serbëve. Në takimin në Nju-Jork, përveç ministrave të Jashtëm të rajonit, kanë qenë edhe ambasadorët e Sllovenisë dhe të Kroacisë, si dhe Komisionari Evropian për Zgjerim, Shtefan Fyle, ku është rënë dakord në parim.

Kosova kundër Jugosllavisë së Re

Qeveria e Republikës së Kosovës shprehet kategorikisht kundër projektit serbo-rus, i mbështetur edhe nga qeveria e Sali Berishës, për Unionin e Ballkanit Perëndimor, pas të cilit fshihet ringjallja e Jugosllavisë së Millosheviçit. Madje, Kosova shprehet se është tejet e shqetësuar nga kjo nismë e rrezikshme për të ardhmen e saj. Reagimi ka ardhur nga ministri i Jashtëm i Kosovës, Enver Hoxhaj, i cili ka hedhur poshtë iniciativën e Malit të Zi për planin e quajtur (Gjashtëshja e Ballkanit Perëndimor), pjesë e së cilës janë: Shqipëria, Bosnje Hercegovina, Mali i Zi, Kosova, Maqedonia dhe Serbia. Hoxhaj tregon se shqetësimi i palës kosovare, fillimisht ka hasur në çështjen gjeografike, të cilën e përfaqëson kjo iniciativë, e që janë shtete ish-jugosllave dhe të cilat si grup krijojnë perceptimin e një lloj krijese post-jugosllave. Po ashtu, ai thotë se dyshime ka edhe për natyrën dhe vetë karakterin e kësaj nisme. “Ne kemi mbajtur qëndrimin se kjo nismë të mos jetë vendimmarrëse dhe të mos ketë institucione që do të linin përshtypjen e një integrim koheziv të këtyre shteteve të Ballkanit Perëndimor. Të gjitha këto shtete duhet të integrohen në BE si adresë e vetme”, thotë ai, duke shtuar se ka shqetësime edhe lidhur me draft-dokumentin e kësaj iniciative, projektet e propozuara, qendrat e ndryshme institucionale, prej bashkëpunimit parlamentar, policisë dhe sundimit të ligjit e deri te bashkëpunimi kulturor dhe arsimor, ku, sipas ministrit Hoxhaj, po krijohet përshtypja e një përqendrimi dhe shpërndarje jo të balancuar në mes shteteve. “Konkretisht të gjitha projektet janë të koncentruara kryesisht në Mal të Zi, Bosnjë Hercegovinë dhe në Serbi”, thotë ai. Si rrjedhojë, Hoxhaj thotë se pikënisja e palës kosovare në këtë takim ka qenë se duhet të ketë kujdes, sepse nismat e tilla në rrafshin funksional mund të krijojmë dublifikime të iniciativave ekzistuese dhe në rrafshin e opinionit publik krijojnë keqkuptim për qëllimin e tyre.

Muho Asllani: Enver Hoxha, një nga tre figurat historike të kombit -

Ish anëtari i Byrosë Politike të Partisë së Punës të Shqipërisë, Muho Asllani, në një prononcim për gazetën “Sot”, vlerëson se Enver Hoxha është një prej tre figurave historike më të shquara të kombit. Muho kërkon që Enver Hoxha të vlerësohet nga i gjithë kombi, pasi kjo figurë historike do të mbahet mend për luftën kundër fashizmit dhe nazizmit si dhe për ndërtimin e Shqipërisë e rrënuar nga lufta.  “Figura e Enver Hoxhës duhet të vlerësohet nga i gjithë populli shqiptar. Hoxha është një nga tre figurat historike të kombit shqiptar, Skënderbeu, Ismail Qemali dhe Enver Hoxha. Enver Hoxha themeloi Partinë e Punës në 1941 me 200 petrita. Mobilizoi popullin shqiptar kundër fashizmit italian dhe nazizmit gjerman. Fshatarët dolën me opinga dhe rrëmbyen armët kundër pushtuesve italianë dhe gjermanë. Ne ishim 900 mijë shqiptarë në analfabet. Arsimi i mesëm u bë i detyrueshëm. Enver Hoxha rindërtoi Shqipërinë dhe zhduku analfabetizmin. Hodhi parullën “Do ndërtojmë Shqipërinë e djegur nga lufta”, u shpreh Asllani.

Ai theksoi se nuk e ka shkelur amanetin ndaj Enver Hoxhës dhe se i ka qëndruar besnik Partisë së Punës. “Unë jam betuar se do jem besnik i Partisë së Punës. Amanetin e Enver Hoxhës e kam ruajtur. Çdo 16 tetor shkoj në varrin e tij dhe vendos buqetë me lule. Kur vdiq Enver Hoxha doli një shprehje: 5 vjet do e qajnë, 5 vjet do e shajnë dhe 5 vjet do e kërkojnë, por nuk kanë për ta gjetur!”, u shpreh Muho Asllani. Disa muaj më parë, Muho Asllani ka reaguar pas lajmeve se Partia e Punës e Rinovuar e ka shkarkuar nga Byroja Politike, me akuzën se po i shërben Sali Berishës. Por Asllani thotë se ai nuk ka ndërmend që të largohet. Ai thotë se partinë ia ka lënë amanet Enver Hoxha. Asllani tha se kandidoi në Shkodër dhe nuk i shërbeu as Berishës dhe as Jozefina Topallit. “Ne jemi në koalicion me të majtën, me komandant Edi Ramën. Dhe kuptohet se ku do të kalojnë votat tona. Unë e theksoj, me fizikun e fortë, me mendjen e mprehtë, do t’i shërbej vetëm PPSH-së, që ma la amanet Enver Hoxha”, është shprehur ai më herët.

Ballistët: Enveri vrau 6000 shqiptarë, Rama dhe Meta nostalgjikë -

Me rastin e105 vjetorin e lindjes, ballistët dhe zogistët nuk duan as ta kujtojnë dhe as ta nderojnë diktatorin Enver Hoxha. Ndërsa disa politikanë të vendit shprehen për vlerësimin e figurës së Enver Hoxhës, ballistët dhe zogistët shprehen kategorikisht kundër lartësimit në histori të figurës së diktatorit komunist. Kreu i Partisë së Ballit Kombëtar, Adriatik Alimadhi, në një prononcim për gazetën “Sot”, deklaron se Enveri vrau 6000 shqiptarë dhe se do të mbahet mend në histori për krimet e tij gjakatare. “Enveri dhe kupola e tij kanë vrarë 4000-6000 shqiptarë në ‘43-44 e deri në ‘45. Enveri ka qenë kriminel. Për ne ai do mbetet kriminel dhe gjakatar. Në asnjë vend të botës nuk janë vrarë kaq shumë njerëz, sado komunist të ketë qenë ai sistem. Meta e Rama, që duan ta vlerësojnë, vijnë nga Partia e Punës, që sot është PS”, u shpreh Alimadhi. Ndërsa zërat për ngritjen e bustit të Enver Hoxhës, Alimadhi tha se nuk mund të nderohet një kriminel. Më tej Alimadhi u shpreh se shqiptarët duhet të heqin dorë nga këto kërkesa të çuditshme, të cilat kanë në qendër nderimin e kriminelëve që kanë kryer krime antinjerëzore ndaj popullit të tyre. Alimadhi deklaroi se populli shqiptar duhet të bëjë kujdes për të mos rënë ‘pre’ e kërkesave të tilla, të cilat kërkojnë të nderojnë kriminelin më të madh të Evropës, siç e cilësoi ai Enver Hoxhën. “Shqipëria është vendi i çudirave dhe shqiptarët gënjehen dhe besojnë përralla shumë shpejt. Të mos harrojmë se Hoxha ishte diktatori dhe krimineli më i ndyrë i Evropës”, tha Adriatik Alimadhi.

Kurt Kola

Ish i përndjekuri, Kurt Kola, në një prononcim për gazetën “Sot”, u bën thirrje politikanëve se nuk u takon atyre të bëjnë historinë e vendit, por vetëm historianët. Kola thekson se diktatori Hoxha vrau të gjithë rivalët, ndërsa politika deri më sot nuk hapi dosjet e komunizmit. Sa i takon politikanëve që mbështesin vlerësimin e figurës së diktatorit Hoxha, Kola tha se ata dhe familjet e tyre kanë patur mbështetjen e Enver Hoxhës. “Ilir Meta dhe Sali Berisha mund të flasin dhe të thonë se duhet vlerësuar figura e tij. Flasin kështu, sepse nuk u ka bërë gjë atyre. Ata u ritën me privilegje, me përkrahje. Kur thonë se duhet vlerësuar, çfarë bëri për 50 vjet? I filloi vrasjet me shokët e tij, me Qemal Stafën. Pjesën më të madhe të tyre i vrau gjatë Luftës Nacionalçlirimtare. E mbylli më pas me kryeministrin Mehmet Shehu”, u shpreh Kola. Ish i përndjekuri Kola, thotë se Enveri do mbetet i pavlerësuar në histori. “Pse nga Lufta Nacionalçlirimtare mbeti vetëm ai? I vrau të gjithë shokët sepse i kishte rivalë. Enver Hoxha do të mbetet si Neroni i Romës. Politikanët të hapin një herë arkivën, të mbledhin një grup historianësh shqiptarë dhe të huaj dhe më pas të dalin në një përfundim; të vlerësohet apo jo. Por, historinë nuk e bëjnë politikanët, por historianët”, tha ai.

Vlerësimi i Enver Hoxhës

Sa i takon vlerësimit të figurës së Enver Hoxhës, kryetari i Partisë së Punës së Shqipërisë të Riorganizuar, Marko Dajti, depozitoi një kërkesë në Këshillin Bashkiak të Bashkisë së Tiranës për të rivendosur në qendër të Tiranës bustin e diktatorit komunist Enver Hoxha. Në letrën drejtuar këshillit, Dajti u kërkoi anëtarëve të tij ta miratojnë këtë kërkesë për të bërë të mundur reflektimin dhe ekuilibrin e shoqërisë shqiptare. “Shtatorja e Enver Hoxhës, edhe kundrejt 'nxehtësisë' së debateve e diskutimeve rreth periudhës komuniste, mendojmë se do të ishte së paku një moment reflektimi drejt një ekuilibri real të gjithë shoqërisë shqiptare me të kaluarën”, shkruan Dajti.

Roshi: Enver Hoxha, Stalini i popullit të tij

Kreu i Partisë së Ballit Kombëtar Demokrat, Artur Roshi, në një prononcim për gazetën “Sot”, vlerëson se Enver Hoxha është xhelati i popullit shqiptar. Roshi thekon se, sot është dita për të përçmuar figurën e diktatorit kriminel Enver Hoxha. Ai u bën thirrje politikanëve shqiptarë, kryesisht nostalgjikëve, që të mos ngatërrohen me të tilla çështje, pasi i takon popullit shqiptar dhe historianëve. “Përfaqësuesit politikë duhet të përçojnë në opinionin publik interesin qytetar në tërësi dhe jo satisfaksionin e tyre shpirtëror apo të njerëzve të fundëm që përfaqësojnë. Në këtë kontekst Enver Hoxha është xhelati i popullit të tij. Ai konkurron vetëm me Stalinin për krimet ndaj popullit të vet. Enver Hoxha përfaqëson antivlerat e kombit të vet, që vazhdojnë të na ndjekin akoma. Sot është dita për të përçmuar figurën e tij dhe për të nderuar viktimat e luftës së tij diabolike; mbi të gjitha për të venë në vend moralin e këtyre viktimave”, u shpreh kreu i Partisë së Ballit Kombëtar Demokrat. Artur Roshi thekon se duhen vlerësuar ato figura që kanë dhënë vlera kombëtare dhe jo Enver Hoxha që do të mbahet mend për krimet e mëdha të komunizmit. “Unë mendoj se ka ardhur koha që shqiptarët të kthejnë sytë nga vlerat e vërteta kombëtare, të cilat janë mohuar dhe vazhdojnë të mohohen në historinë e tij. Përsa kohë me forcën e pushtetit do të shmangen vlerat dhe kontributet e Mit’hat Frashërit, Ali Këlcyrës, Lec Kurtit etj në shërbim të kombit, shqiptarët nuk do të kenë një demokraci reale dhe një zhvillim të qëndrueshëm ekonomik, por një demokraci false dhe interesa ekonomike klanore të pushtetit”, u shpreh Roshi. Sa i takon politikanëve që mbështesin idenë për vlerësimin e Enver Hoxhës, një prej tyre është kreu i PDK, Nard Ndoka. Ai ka deklaruar se nuk mund të fshijmë nga historia periudhën e drejtimit të vendit nga Hoxha, ndaj sipas tij, duhet bërë një vlerësim objektiv me të mirat dhe të këqijat që ka sjellë diktatori komunist. Eneida Jaçaj