ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE - MEXHID MEHMETI

Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

MEXHID MEHMETI

Mexhid (Abedin) Mehmeti u lind më 11 qer­shor të vitit 1948 në Zhu­ni­cë të Pre­she­vës. Filloren dhe gjimnazin i kreu në Pre­she­vë, kurse Fakul­te­tin Filozofik, degën e gju­hës dhe letërsisë shqipe, në Universitetin e Koso­vës në Prishtinë.
Ishte profesor i gjuhës dhe letërsisë shq­ipe në Qendrën arsimore "Skën­derbeu" në Preshevë. Pu­noi përkthyes e gazetar në "Flaka e vëllazë­ri­mit" në Shkup. Ndërkaq, nga viti 1985 e deri në përfundim të luftës së fun­dit në Kosovë, punoi ga­zetar dhe redak­tor i kulturës në "Rilindja" - "Bu­jku".
Është prezantuar në disa antologji po­e­tike, në mesin e të cilave edhe në "Poets for world peace" të Akademisë Botërore të Paqes "Stefan Gil" të Ka­na­dës, pastaj në disa tekste universitare, leksikone, albume, boti­me kri­tike etj., në shqip, anglisht, gjer­ma­ni­sht, rumunisht, boshnjakisht, kinezisht, mo­n­­go­lisht e gjuhë të tjera.
Në dy mandate ishte anëtar i kryesisë së Lidhjes së Shkrimtarëve të Ko­so­vës, ku ish­te i anga­zhuar në shumë aktivitete, për­fshirë këtu edhe juri­të, komisionet e shumta etj.
Është fitues i disa çmimeve në poezi, kurse më 2006, për romanin "Shta­të ditë pas vdekjes", mori çmimin "Hivzi Sulejma­ni", të cilin LSHK e nda­në për veprën më të mirë të vitit të botuar në prozë.
Që nga paslufta jeton dhe vepron në Prish­tinë, përkatësisht në Fushë - Kosovë.
Bo­toi këto vepra letrare:

Poezi
"Klithje e përmallim", 1977
"Frymëmarrje", 1984
"Peizazh i ngrirë", 1994
"Rikthim dhembjeje", 1998
"Pikë në zemër", 2005
"Përtej harrimit", 2008

Poema
"Presheva", 1998
"Pallati me yje", 2006
(poemë për fëmijë)

Tregime
"Lumja", 1982
"Puthja vrastare", 2003

Novela
"Hija e korbit", 2005
"Zgafella e hutinit", 2005

Romane
"Shtatë ditë pas vdekjes", 2006
"Furtuna", 2007
"Lëmë derrash", 2010
"Ishulli i vdekjes", 2012
"Tuna", 2012
"Kalvari", 2012

Romane për fëmijë
"Çamarrokët I",2015
"Çamarrokët II"2015
"Çamarrokët III"2015

Drama
"Zibardhët", 1998
"Monstrumiada", 1998
"Ëndërroj për një ditë", 1998
"Vdekje e hijshme", 1998

Publicistikë
"Njeriu që rrezonte mirësi", 2010 (epa­­­­bo­­tuar)

Në gjuhë të tjera
"Poezi të zgjedhura", kinezisht, 2010
"Gatanje" (Fall), boshnjakisht - ang­li­sht, 2012
"Naopta lunga" (Natë e gjatë), ruma­nisht, 20­12
"Anatomia del dolore" (Anatomia e dhe­m­b­jes), italisht, 2013
Botimin e presin edhe 12 dorëshkrime të gatshme për shtyp.



MBETËRESHA IME MUZË

mbretë­re­sha ime muzë
pati dëshirë të marrë
të më shndë­­rro­jë
në luftëtar sozish e kafkash
më donte të tillë po­et

në tokën kafkiane
këtë mund ta kenë dëshiruar
shumë­­kush
por tashmë nuk gjen­deshin
kafka të tilla dashurish

mun­gonin gozhdëta­rët
të kalëronin harbu­eshëm
qiellit me qerre di­elli

tashmë
të ardhurit po villnin
po seksonin pabesisht
veshur me këmishë qash­­tërore

po më goditnin fort
me ve­të­ti­ma sëpatash
të ma fshinin nga kujtesa
mollën e kuqe

më rrihnin pamëshirshëm
t'më shndë­rronin në moshtër
që kullot fush­tirave të mortit
ndaj pa asnjë hezitim
këmbeva shpa­­tën me penë
dhe përjetova
ekstazë (ri)n­gjalljeje

tashti
ngjallem pas çdo fjale
pas çdo var­gu
pas çdo rime besoj

tashti
me fyellin tim kan­gjelor
me pasionin e lulimtë
pas atij (ri)zgjimi biblik
shumëkujt do t'ia prishi
gju­min shekullor

nga sot e tutje
këmisha e bar­dhë në trupin tim
nuk do të jetë e bardhë
as dita e zgji­mit
nuk do të jetë
dita e gjykimit
ndaj
mos më fajsoni
kur t'më gro­posni
atje ku "rrojnë" të vdekurit
në vend­­gjue­titë e për­hershme
të qetësisë hesh­take

o zot
do të më m­u­n­gojë shumë
vetëm mbre­të­resha ime muzë

2012


VARGJET QË S'I SHKROVA

m'kanë zënë ngushtë
vargjet që s'i shkrova kurrë
m'akuzojnë (pa)drejtësisht
përse (nuk) shkrova
(më) shumë për dashurinë
për dashuritë
dashuriçkat

m'kanë zënë ngushtë
vargjet që nuk i shkrova
më pyesin (jo)qëllimisht
ku ndodhen tash
ish të dashurat e mia

m'kanë zënë ngushtë
vargjet që s'i shkrova kurrë
parakalojnë para meje
si në rreth vallëzimi
e ma mbajnë gojën mbyllur
t'mos e them përgjigjen

më kanë zënë ngushtë
vargjet që s'arrita t'i shkruaj
duan të shndërrohen në yje
ndoshta
për t'u parë më mirë
kujtimeve të brishta

m'kanë zënë ngushtë vargjet
që s'munda t'i shkruaj dot
m'akuzojnë (pa)drejtësisht
në këtë moshë të pa moshë
sepse e tepërt është tash
letra e bardhë -
e kotë joshja e saj

m'kanë zënë ngushtë
vjershat që s'arrita t'i shkruaj
janë shndërruar n'ofshamë
të gjitha
tok me të gjitha
ish të dashurat e mia
të cilave s'ka kush ua shkrinë
as me hukamë
lotin e gurëzuar n'qepallë
2013


NDJEHEM MBRET

kam vuajtur shumë
nga smundëri
e merakut të përtejmë
nd­o­­­në­­se
me këmbanë ringjalljeje
më gufmoi ylli i fatit

anedon kam rrojtur
si vetmitar
i bregut të nostalgjisë
këtu në konti­nen­­tin më­më­lin­dës
me mollën e kuqe në zemër

edhe sot
si ngahera
rroj ve­tëm në askundëri
të botës imagjinare
përplot errë­si­rë

megjithëse jam ndjerë mbret
përherë
se­pse
gjatë gjithë kohës
gjithjetësia
si mister i të lashtit gulm
dhe dashuria bukurillahtare
ma cungonin
mëmëdheun fatpadalë
duke ngujuar
legjendën tragjike
të të zezës hijeshi
të mortit

2012


TESTAMENT

nëse vdes nesër
për mua
mos thuani asgjë
as mos i përlotni sytë
por heshtni
heshtni më tepër se një minutë

sa isha gjallë
një minutë hesh­tjet
më patën ardhur maje hunde

tash së vdekuri
më shfletoni faqe për faqe
nga­dalë e qetë
gëzueshëm

a nuk është thënë
sa e sa herë
jeta shkru­an romane

vetëm këtë herë
më besoni në fjalë dhe...
nëse e takoni të dashurën time
i thuani se
nuk është bërë kijameti
në shkretëtirë
ende mbre­të­ron
vapa përcëlluese
kurse në polin e veriut
bukuria vrastare
e bardhë e ftohtë
t'i verbon sytë
n'damarë ta ngrinë gjakun

kur të vdes
mos më vishni
si babain tim
me kostum solemn
mos më vëni kolla­re
si lak ekzekutimi n'qafë
as këpucë të reja
mos më mbathni
atje ku do të më shpijeni
nuk ka kush t'më thotë
i shkefsh me t'shëndoshë

në varrimin tim
nuk dua askush të mbajë fjalim
për të fituar poen politik
në varrimin tim
nuk dua as hoxhë
as pop
as prift
parajsën duhet ta kem merituar
pa ndihmën e tyre

ju të mirët
sypërloturit e mi
më shpjeni në varr
të nyndë
mbuluar me libra e fletore
vendet më intime

ose më mbështillni
me letrën e shkruar me jetë
nuk më duhen sarkofag
tabut a qefin
atje ku krim­bat
do ta bëjnë punën
pa e pyetur askë

nesër nëse vdes
më varrosni so­lemnisht.
me këngë vaji në buzë

në për­jetësi më përcillni
dhembshëm
ashtu siç e përcolla dikur
tek tjetri
të dashurën time
vdekur për së gjalli
2013


SERIOZISHT

a të kujtohet
si m'pate thënë
ditën e fundit
që bëmë dashuri

seriozisht
m'pate thënë
se jam tepër skeptik
dhe tepër egoist
kurse ty të duhej
një person normal
që nuk rron
mes botëve imagjinare

je i sëmurë
tapë i dehur
ndoshta edhe i droguar
më pate thënë
me gjithë mend

seriozisht
m'pate thënë
se nuk e pëlqeje
muzikën që dëgjoja
as vallet që vallëzoja
as filmat që shikoja
madje as librat që lexoja

janë ngarkesë shpirtërore
nuk kanë lidhje as me art
më pate thënë
dhe vazhdimisht
më shaje
e më kërcënoheshe
me fjalët
idioti im
mos
mos ma prek prapanicën
mos më kafsho
mos i fut hundët kudo
as gishtat
mos
mos
mos

sa herë
duhet ta përsëris këtë
më thoshe
teksa bënim dashuri
si të çmendur
përsëri
e përsëri
e përsëri

2013


DITËN QË MË LAGU SHIU

ditën që më lagu shiu
librin tënd
e kisha me vete
në xhepin pranë zemrës
e ruaja me xhelozi

shiu nuk na kurseu
as mua as emrin tënd
të shënuar në kopertinë

isha ndjerë keq
jo për veten e qullur
sa për librin
që e pësoi
nga pakujdesia ime

njëjtë isha ndjerë
edhe kur i lexoja
poezitë tua
në librin e lagur

isha tepër i pikëlluar
gjatë tërë kohës
sa tereshim me librin
pranë oxhakut
që ma ndizte zemrën flakë

drita magjike e zjarrit
përflaku ndjenjat
dhe dashurinë time
duke e praruar me ar

2014


NË TY SHOH TË GJITHA GRATË QË I DESHA

të gjitha gratë
që i pëlqeva dikur
tash i shoh në ty

të gjitha gratë
ama të gjitha
edhe ato
që nuk kam gu­xu­ar
t'ju flas
edhe ato
që nuk kam guxuar
t'ju buzëqesh

sepse në ty
gjendet krejt ajo
që kam parashikuar -
jeta që dikur e kam men­duar

tash më thuaj
si duhet të veproj
çfarë duhet të bëj
që t'më besosh
për atë që po ta them

ndoshta mjafton
të të shtrëngoj me du­ar
të të puth me buzë
të të shikoj me sy
apo vetëm të t'i dëgjoj fjalët
që do të m'i thuash
pas kaq kohësh memecërie

më trego
çka duhet të të them tjetër
që t'më besosh
se në ty gjenden
të gjitha ish gratë e mia
të gjitha gratë që i desha -
dëshirova
sepse tash
je vetëm ti e dashur
e në ty ato
të gjitha

2013

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE - BEDRI ZYBERAJ

Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

BEDRI ZYBERAJ

Bedri Zyberaj lindi me 6.05.1963 në Drenoc të Rahovecit. Shkollimin fillor e ka kryer në vendlindje ndërsa atë të mesëm në Rahovec.
Studimet për Letërsi dhe Gjuhë Shqipe në Universitetin e Prishtinës, i ka mbaruar më 1988 me notën mesatare 9,53. Tri vjet ka qenë Bursist i Universitetit dhe në vitin e fundit të studimeve është shpërblyer me Mirënjohjen ,,Student i dalluar".
Për shkak të diferencimit të atëhershëm ideopolitik, deri më 1993 ka qenë i papunë. Vetëm në vitin 1993 ka filluar të punojë në fshatin e tij të lindjes ku a qenë arsimtari i Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe, punë të cilën e ka vazhduar deri më 1998.
Gjatë viteve 1998-1999 ka qenë pjesëtar i UÇK-së dhe epror i saj, ndërsa pas përfundimit të luftës, ka qenë i sistemuar në Akademinë e Mbrojtjes ,,Hamëz Jashari” në Prishtinë, me detyrën e pedagogut të lëndës Formim atdhetar. Paralel me këtë ka qenë dhe Komandant i Shkollës për Oficerë të lartë.
Më 2003, në Universitetin e Prishtinës, e ka mbrojtur temën e magjistraturës me titull ,,Fenomeni i luftës në romanet ,,Për kë bie kambana" të Ernest Heminguejt dhe ,,Hasta la vista" të Petro Markos” dhe kam marrë gradën shkencore Magjistër i shkencave filologjike.
Vazhdimisht ka treguar interesim për letërsinë, gjuhën dhe kulturën shqiptare. Me krijimtari letrare merret nga vitet e hershme te rinisë dhe me 1998, Shtëpia Botuese ,,Rilindja” e Prishtinës ia ka botuar librin me poezi ,,Dromca vitesh" (1998)
Nga viti 1990 e këtej ka botuar një mori shkrimesh (kritike dhe recensione) brenda dhe jashtë Kosovës si dhe ka marrë pjesë me kumtesa e referate në tryeza e simpoziume dhe konferenca të ndryshme shkencore brenda dhe jashtë shtetit të Kosovës (Shqipëri, Poloni) ku është paraqitur me një kulturë dhe nivel të kënaqshëm shkencor.
Është anëtarë i Lidhjes së shkrimtarëve të Kosovës nga viti 2000.
Në maj të vitit 2013 ka botuar librin me kritika dhe studime ,,Në gjurmë të arketipave”, botim i Institutit Albanologjik të Prishtinës.
Më 16 maj 2014 është zgjedhur drejtor i Bibliotekës Kombëtare të Kosovës ,,Pjetër Bogdani”.

NË SYTË E TU

Në sytë e tu

Notojnë mendimet e mia

Për jetën

Për vdekjen

Nganjëherë vdekja është jetë

Nganjëherë jeta është vdekje

Unë nuk di në cilën kohë jetoj

1985

REKUIEM

Në katundin tim

Çdo vit vdesin

Fëmijë-gra-burra-pleq

Secilin e varrosin

sipas masës së vet

22 korrik 1992

KOSOVËS

Oazë e vetme në Evropë

Me fshatarë kryepërpjetë

Kosova

Askujt s’i ka hak

Çdo ditë më vret

Pak e nga pak

Prill 1993

DËSHPËRIM

Zotynë

Sa të fortë ishim kur shkruanim në gurë

Sa anemik jemi nën dritat e neoneve

Sa me besë ishim kur patëm shpata në dorë

Sa vëllavrasës u bëmë në udhën e shkronjave

Sa mirë shihnim nga majat e maleve

Sa të verbër jemi pranë llambadarëve

Zotynë

Sa madhështor qemë në vogëlsinë tonë

Sa të vegjël u bëmë me madhështinë tonë

Prishtinë,

Me 9.XII.2011

TRETËSIRË E NGOPUR

Dikur

Etje kishim për ço gjë

Përveç robërisë që shpirtin n’ fyt na kish sjellë

Tani

Edhe me lirinë u ngopëm

Rrugëve të jetës ecim si tretësirë e ngopur

qershor 2013 –Prizren

(S)JAM VETVETJA

Kur matem me hijen e mëngjesit

Zemra mal me behet

Here ujë

Zeniti me zymton

Përmasa reale

Me kapit

Me kapit përpjekja

Për te qene vetvetja

Tiranë, 16 dhjetor 2014

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE XHEVAHIR SPAHIU

Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

XHEVAHIR SPAHIU

Xhevahir Spahiu u lind në Malind të Skraparit në 1 mars 1945. Mësimet e para i mori në Vlorë, ndërsa studimet e larta i kreu në Universitetin e Tiranës, në Fakultetin Histori-Filologji, dega e Gjuhë-Letërsisë. Prej vitit 1968 punoi si gazetar në gazetën "Zëri i Popullit" më pas në revistën "Nëntori", mësues letërsie e libretist në Teatrin e Operës dhe Baletit në Tirane. Ka qenë sekretar i Lidhjes së Shkrimtareve dhe Artistëve të Shqipërisë, ndërsa prej shkurtit të vitit 1998 -2000, kryetar i Lidhjes. Ndër veprat e tij të botuara përmenden: "Mëngjes sirenash" (1970); "Vdekje perëndive" (1977); "Agime shqiptare" (1981); "Nesër jam aty" (1987), i vlerësuar me çmimin "Migjeni"; "Heshtje s'ka" (1989), fitues i çmimit të parë në konkursin e 45-vjetorit të Çlirimit të Atdheut etj.

FERRPARAJSA

Pa pike pezmi vdes qysh nesër

po fundja fatit pse t'ia prish

Pushtoma shpirtin, vere e vjetër,

me lidh me pranga perëndish.

Shkëlqen parajsa përmatanë,

s'ka ferr e terr e tmerr pa fre,

se nga te gjithë që shkuan e vane

asnjë s'u kthye prape mbi dhe

Por çfarë marrëzie e përzishme

rrafshirë e botes n' amshim!

Pa pabesi te befasishme,

pa një përplasje, një tundim

M'u ndiz ne deje zjarr i pare,

me prush e afsh me përkëdhel.

Një mije demone ta heqin zvarre,

i zmbraps ky dufi yt rebel!

Me yjet flet kur pret vetëm

në ferrparajsa gjithsish.

Plugoma shpirtin, vere e vjetër,

të thyej pranga perëndish.

SHEMBJA E NJË NATE DASHURIE:

Ktheva kokën, mbajta hapat:

binin tjegullat, binin trarët,

binte qielli i një nate dashurie.

Atje mbi papafingo, pranë yjeve e pata puthur,

shemben yjet tani, bëhen pluhur.

Dritare s'ka, ka sy të zgavërt,

s'ka mure me plasaritje të etshme,

skelete fjalësh në gjysmë errësirë,

skelete ëndrrash, premtimesh të nesërme.

Ngrihet tymi si një mjegull e bardhë,

një grusht eshtrash të një nate gërmadhë.

Në cep të rrënimit

dy burra po pinë qetë-qetë cigare.

Ej, ju atje! Nuk dëgjoni si ulërijnë brenda meje xhindet,

edhe pak e llava do të dalë jashtë meje si tek vullkanet.

Mos u kthe në kujtim, i thashë

mos u kthe në harrim, më tha;

botës i falem një natë dashurie

dhe kjo s’është pak.

Një natë. Dhe çfarë nate!

Dora mbi sup,

hëna mbi mal,

qielli i kaltër i botës mbi krye...

Mbajeni, mbajeni!

Ajo po bie...po bie....

Dhe ishte një natë e paemër,

siç ishin të paemërt yjet.

Kini mëshirë, mos e shembni atë nate!

Është rënkimi im apo klithma e saj?

Kini mëshirë, kini mëshirë!

Ajo ishte një natë dashurie

që kurrë s'duhej të kish gdhirë.

Kini mëshirë,

në mos po atje nën gurë,

nën peshën e natës së shembur do të shembem,

i vrarë jo nga urrejtja, po nga dashuria,

që, përjetësisht quhet dhembje.

REKUIEM PER OREN 6...

Ora 6

Akrepat si dy krahë të hapur që presin

dhe ti s'po vjen

ti s'po vjen as ne 6 e një minute

ne 6 e dy minuta vetmia ish me mua

unë isha me vetminë në 6 e tre minuta

ne 6 e katër bota ishte po ajo

6 e pesa i ngjante 6 e gjashtës si dy pika uji

6 e shtate, 6 e tete, 6 e nëntë, 6 e dhjetë

Ti s'po vjen

S'po vjen

S'vjen

ne 6 e pesëmbëdhjetë

hodha sytë si dy vetëtima në fushën e orës së qytetit

akrepat u thyen si dy krahë të një zogu

qe s'ekziston

Unë mora pikëllimin për dore

dhe ika

BORXHET E MIJA

Do të vdes,

do të vdes i mbytur në borxhe,

s'është asgjë mbytja ne lum a në dhomat e gazit

I kam borxhe nënës qe s'ia ngrita varrin,

i kam borxhe lisit qe s'ia hodha pjergullën,

i kam borxhe dashurisë që ia vodha të dielën,

i kam borxhe krimit qe s'i vura emër.

Do të vdes,

do të vdes i mbytur në borxhe.

I kam borxhe fjalës qe s'e pashë në ëndërr

i kam borxhe korbit qe s'ia zbardha pendët,

i kam borxhe vitit '13 qe s'ia mbylla plagët

i kam borxhe ardhmërisë qe ia lashë tek pragu

terin e një kohë të largët.

Do të vdes,

do të vdes i mbytur ne borxhe.

U kam borxh te gjallëve,

u kam borxh te vdekurve;

gurin e varrit e shes

te laj borxhet.

Dhe ve piken këtu.

Tani mund te flisni

për borxhet qe me kini ju

e jemi vetëm e sotme.

KOSOVARJA

Në hyrje të shekullit të njëzetë,

nxorën në bankë të akuzës

një malësore të thjeshtë.

Ajo pas hekurave të burgut kishte pyetur:

- Përse?

Ata i thanë:

-Sepse...

Ajo në gjyq:

-Përse?

Ata:

-Një herë ke thënë se...

Sy të habitur

Në sallën e tymtë,

- Përse? Jua them unë,-

tha ajo më në fund.

Dhe zbuloi veshjen e varfër të saj,

sikur të zbulonte një thesar:

jeleku i kuq,

xhubleta e zezë!

- Ja, për këto më dënoni,

ju të një toke tjetër!

Në sallë u shpalos

trupi i saj:

një flamur kuq e zi.

Dhe zemra në flamur

si shqiponjë lëvizi.

NË PYJE VJESHTA NDEZI ZJARRE

Në pyje vjeshta ndezi zjarre

në zemër zjarr më ndeze ti;

po diç gjëmoi lart në male

dhe nga gjëmimi rrodhi shi.

Dhe fryu një erë e dimri i bardhë

i shtriu krahët gjer tek ne;

u drodhën drurët, gjethet ranë

si copëra flakësh mbi xhade.

Të dy mbështetur pas një reje

Të dy, dy sy në gjithësi;

unë bie, ngrihem brenda teje

e brenda meje digjesh ti.

Sa vjen, dëbon vetminë e plogët

sa shkon, vetmia flet përçart;

për ne s’do thonë arkeologët

statuja që nuk patën fat.

Në pyje vjeshta ndezi zjarre

lejlekët nisi s’di se ku;

mbi hi do fryjë erë e marrë

kur të mos mbetet asnjë dru

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE - REXHEP SHAHU

Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

REXHEP SHAHU

Rexhep Shahu u lind në vitin 1960 në Bardhoc të Lumës, mes Kukësit e Prizrenit. Fëmijërinë e kaloi në breg të Drinit të Bardhë me Pikëllimin në shpinë e Pashtrikun në sy, aty, në mesin e dheut, ku pajtohen e bëhen një dy Drinat, i Bardhi dhe i Ziu dhe rendin bashkë me ëndrrat e tyre drejt detit.
Në Durrës kreu shkollën e mesme teknike-mekanike. Atje u mëkua me det dhe lau ëndrrat në të. Universitetin për letërsi e kreu në Shkodër.
Ka provuar gjithfarë lloj punësh e profesionesh në fusha e male me bujq e blegtorë, kosëtarë e korrës gruri... Ka jetuar me mineral kërkuesit, minatorët, vagonistët, ka punuar si motorist e xhenerik, ka bërë sekretarin në prokurori, shpesh duke u dridhur për fatet e të tjerëve, ka qenë drejtues kulture, tregtar, ka themeluar një kompani ndërtimi, ka punuar gazetar në Radio Kukësi, në Radio Tirana, në Top Albania Radio e në organe të shumta shtypi të Tiranës e Prishtinës, zëdhënës në Qarkun e Kukësit, zëdhënës shtypi në Ministrinë ë Bujqësisë, Ushqimit dhe Mbrojtjes së Konsumatorit në Tiranë, më pas drejtues i sektorit të Informacionit Bujqësor në këtë Ministri.
Ka drejtuar si kryeredaktor revistën kulturore “Dy Drina”, revistën për fëmijë “Kallz”, organe këto të Qendrës Kulturore “Dy Drina”, të përkohshmen “Gazeta e Kukësit” dhe shtatë vite edhe revistën kombëtare “Bujqësia Shqiptare”, organ i Ministrisë së Bujqësisë, Tiranë.
Rexhep Shahu ka botuar 10 libra : “Mali i Hënës”, poezi, Tiranë, 1988; “Bregu i Brengës”, poezi , Prizren, 2000; “Misioni për Paqen”, kushtuar krizës së Kosovës dhe aktorëve të kohës; “Bllaca” monografi; “Marsi i Minave”, Tiranë, 2006; “Lis i Vetëm në Fushë, Tiranë 2011; “Apologji për Udhën e Kombit”, Tiranë 2012; “Bukën Tonë të Përditshme”, Tiranë 2014 “Qyteti i Lutjeve”, Tiranë 2014 dhe “Sytë e Lirisë” – monografi, kushtuar heroit kaçanikas Ismail Raka.
Rexhep Shahu është kryetar i Klubit të Poezisë, organizatë Kulture që synon të mbledhë bashkë gjithë poetët shqiptarë në hapësirën e tyre dhe në diasporë.




BULEVARDI I MBRETIT

Në qytetin tim jam sa hala e një pishe
Në bulevardin e madh që ndërtoi mbreti
Në kundërshtim me ata që s’e donin të madh
Bulevardin e të nesërmës së tyre të vogël.

Në qytetin tim, jam sa jehona e emrit tim të parë
Që me dhunë e për interes të parët ma ndërruan
Që unë të mbetëm me kokën pas nga emri im i parë
Dhe të mos shoh ku vë këmbën në udhën e të nesërmës.

Në qytetin tim piskama e minareve dhe meloditë e
kambanave
Nuk më thonë asgjë, s’janë meloditë e shpirtit tim,
Nuk janë thirrjet e zemrës së tokës time, të malit tim
Të cilëve nëna ime u falet dhe u bën kurban.

Në qytetin tim gjurmët nuk shkruhen thellë në tokë
Që të mos i fshijë mbivendosja e gjurmëve të reja.
Në qytetin tim fshihet përditë dërrasa e zezë
Dhe shkrimi tretet ajrit në thërmija të pambledhshme.

Në qytetin tim gomari vihet para kalit dhe tërheq karrocën
Liliputët bëjnë hatanë urrejnë Guliverin
Sakatët rendin me vrap të jenë kudo të parët
Dhe urrejnë të shëndoshët pse nuk janë sakatë.

Në qytetin tim qiellin e bëjnë dysheme, e shtrojnë në rrugë,
Shkelin nëpër të. Toka dysheme përdoret si tavan a qiell.


VETJA IME E ÇMENDUR MË THOTË

Vetja ime e çmendur më thotë
Mos më ndiq kot, lërmë të shijoj lirinë e munguar,
Më ke ndrydhur një jetë. Lërmë se
Do të bëj të gjitha gjërat që ke dashur t’i bësh ti e s’i ke bërë
Do t’i këpus prangat e moralit falls që të ka mbajt lidhur,
Do të mësoj të qeshësh pa frikë, të fërshëllesh sa do,
Ta derdhësh të qeshurën tënde hokatare në bulevard,
Ta thuash gjithmonë të vërtetën, le të dalë ujë nga ajo,
Të mos mbetesh si gjarpri nën gur,
Të mos gënjesh as para vdekjes, të vdesësh i bukur,
Të mos mbetesh rob i askujt, as i shëmtive tua,
T’i thuash mosmirënjohjes, mos t’i pafsha sytë,
Ik prej botës time, kolerë e njerëzimit. Me emrat që kanë
T’i thërrasësh gjithë të kallaisurit, hajdut e kopukë gërdhu,
Të skuqen para teje. As Presidenti s’vjen nga planeti Mars,
Që të rëndojë mbi shpatullat e tua, deputeti, ministri
Nuk janë me frymë hyjnore,
Kujtova preshin sa herë të mos u kujtohet!
Vetja ime e çmendur më thotë
Bota s’është e ikanakëve, por e qëndrestarëve që s’pajtohen
Me dhunën, që duan pa frikë, çelin lule edhe mes acarit,
Preja hundët krekosjes së sigurimsave që kullosin
Tufën e bashkëpunëtorëve të tyre të vobektë,
Për të ruajt frikën dhe dy breza njerëzorë pas vetes,
Frikën dhe gjithë pasuritë e vendit
Që i vodhën kur u shemb diktatura.
Lëri lakuriq snobët që turpërohen për nënën e tyre,
Që e çojnë të vdesë në azile,
Që duan më shumë qentë se jetimët,
Hidhe në erë kujtimin e Faraonit dhe të piramidës së tij
Mes qytetit, të kullojë e liga dhe të shuhet shpresa spiune
Për varrin në themele.
Detyroi mediat të mos përqyrren nga kurvëritë e byrosë
Politike, por të vajtojnë qëndresën e burgosur që lëpinte
Kockat që hidhnin xhelatët në kanalin e ujrave të zeza,
Që hante morrat e vet të mos vdiste!
Nxirri në shesh me dhunë Përdhunuesit,
Të nderojnë monumentin e At Zef Pëllumbit,
Të gjithë hajnat- minj zyrash suvatoi me mut,
Bëji përmendore muti mu në mes të sheshit,
Deri sa të binden të gjithë se nuk është i pazoti
Ai që punon ndershëm në zyrat e shtetit.


PO BËHEM MBRËMJE

Dalëngadalë
Po bëhem mbrëmje,
S’kam më sy,
Por dy male mjegulle.
Brenda syve dy kalorës pa kuaj zvarriten
Dhe një diell i shuar që kush e di kur ka vdekë.

Dalëngadalë po bëhem ikje,
S’kam më këmbë,
Por dy kaproj vetmie.
Në brirë kaprojsh është ngatërrua pylli,
Nuk di nga mund të dilet.

Dalëngadalë po bëhem dhimbje,
S’kam më duar,
Por dy mjellma malli.
Në krahët e tyre do ta mbaj qiellin
Dhe botën që është veç prej ajri.


PAQE S’DO TË KETË

Nga varrimet vijmë, në varrime shkojmë
Te varrosë njerëz na shkoi kjo jetë.
Derisa vrasësit ngushëllojnë në vdekje
Paqe s’do të ketë.

Nga talljet vijmë, në përbuzje shkojmë
Te përbuzë njerëz rrinë në pushtet.
Derisa shpërblehen njerëzit me përbuzje
Paqe s’do të ketë.

Nga mashtrimet vijmë, drejt mashtrimesh shkojmë
Shpërblimi me vdekje quhet jetë.
Sa të ketë shtetarë që vjedhin, vrasin shpresa
Paqe s’do të ketë.


LIRIA E VDEKJES

Luftërat e mëdha po digjen me shpejtësi
Mijëra njerëz vdesin para syve tonë të heshtjes.
Bota vallëzon me muzikën që bëjnë lopatat
Tek hedhin baltë mbi të vdekurit që harrohen.

Shakatë e mëdha po bëhen të gjitha
Shtirjet luhen në teatrin e urrejtjes që vret.
Njerëzit sot vlejnë më pak se qentë
Për të cilët bota moderne nxjerr sytë e vet.

Luftërat e mëdha po sosen me shpejtësi
Digjen në luftëra të vogla me vdekje të mëdha.
Në petkat e vdekjes shkruhet fjala liri
Liri veç vdekja ka…


PARULLA

Në brigjet e këtij viti dolën shumë plehra
Kufoma të kalbura ëndrrash me hero
U bënë digë në breg me ndalë të ligën
T’i thonë përbuzjes : Jo!

Në brigjet e këtij viti u mblodhën shumë eshtra
Të mundurish e qeniesh pa fat
U shqyen në dete të rij me ujë të vjetër
S’thanë kurrë jo, prit pak!

Në brigjet e këtij viti u mblodh mal dëshpërimi
I njerëzve që s’guxojnë të thonë : Jo!
Që fshijnë pështymën që ua hedhin në fytyrë
Dhe prapë s’thonë : Jo!

Në brigjet e këtij viti dolën shumë njerëz
Heronj që ushqehen me parulla ngado
Ngopen me parulla, refuzojnë lirinë
Heronjtë tanë kurrë s’thonë : Jo!

SHKRONJA I. E VIZATUAR (Ismet Qorrajt)

Shahbaze VISHAJ-GRAJÇEVCI

SHKRONJA I. E VIZATUAR

(Ismet Qorrajt)

Ismetin shpesh e ëndrrojmë

Në malet e Pashtrikut

Duke luftuar fyta-fyt me ujq

Atje te Guri i kufirit

Lisat pikojnë gjak

E rrezja e lirisë

Ka shkrirë Borën shekullore

Nëna çdo natë në oborr flet me hënën

Loti i saj bashkohet

me pikëllimin e hënës dhe yllit

Të cilët në çdo gurë

E ndriçojnë fjalën liri

Nën hijen e Kumbullës së vjetër

Nëna e gjyshja pushojnë

E kanë kujtim nga djali

Që ia vranë në demonstrata

Në trup të saj është vizatuar shkronja I.

Kur u nis për në demonstratë

Te Kumbulla e përqafoi fort

Nga ajo ditë frutat pikojnë lot

Sot kudo sytë e saj

Kërkojnë hijen tënde

E në dhomën e gjumit të pret babai

Ku kujtimet për ty i janë shëndrruar

Në lotore ngashërrimi

Ndërsa nëna e dëshpëruar

Ende kërkon ilaç

Për zemrën e copëtuar

Shahbaze Vishaj Grajçevci (Pejë, 27.6.1963), ka kryer stu­­dimet për Gjuhë dhe Letërsi Shqipe në Uni­­ver­sitetin e Pri­shtinës. Punon në Shko­llën e Mesme të Ulët: ''Hasan Prishtina'', në Milloshevë - Kastriot. Për punën edukati­vo-arsimore për një çerek shekulli si pe­dagoge e gjuhës dhe e letërsisë shqi­pe ka marrë disa mi­rë­­njohjeje në mesin e të ci­lave edhe atë ’’Mësim­dhënës i da­llu­ar’’.

Me shkrime filloi të merret qysh si nxë­nëse e shkollës fillore. Botoi në ga­zeta dhe re­vista që dalin te ne, Shqipëri dhe Ma­qedo­ni. Është laureate e shu­më shpër­bli­me­ve letrare. Shkruan poezi e prozë për fëmijë dhe të rri­tur, si dhe kritikë letrare, ese, publicis­tikë etj. Është anëtare e Lidhjes së Shkrim­ta­rë­ve të Kosovës, si dhe anëtare e redaksisë së revistës letrare për fëmijë ’’Pionieri’’.
Deri më tash ka botuar këto vepra let­rare: ’’She­një dhe vragë’’ 2000, (poezi për të rritur); ’’Shtjellë dhe vurratë’’ 2004, (poezi për të rri­tur); ’’Shend e verë’’ 2006, (poezi për fëmijë); ’’Shiu i harresës’’ 2007, (poezi për të rri­tur); ’’Shtrezë në ve­tulla’’ 2010, (poezi për të rri­tur); ’’Shegë vje­shte” 2010, (poezi për fëmijë); ’’Shtatori me vio­linë’’ 2010, (tregime për fë­mijë); “Shtigje va­shërie” 2011, (roman për të rritur); “Shfletim vep­rash” 2011, (kri­tika let­rare); “Shpalim vlerash” 2011, (kritika letra­re); “Letërsia si art dhe inter­pretim poetik” (me H. Hasanin) 2011.
Libri me poezi për fëmijë “Shporta me vi­sh­nje” është li­bri më i ri dhe i dymbëdhjeti me radhë i kësaj autoreje.Shahbaze Vishaj Grajçevci jeton dhe vepron në Pri­­­­shtinë.

ZȄRI I TIJ (Ismet Qorrajt)

Isuf GRAJÇEVCI

ZȄRI I TIJ

(Ismet Qorrajt)

Sa herë vjen marsi

Pranvera mbushet pikëllim

Për ty shkëmbgraniti

Ata që t’i prangosen shkronjat

E ta vranë diturinë

Të goditën tinëzisht

Atë ditë pranvere

U tundën bjeshkët

U dremit Bistrica

Kur trupin tënd

E kafshoi dorë e krimit

Tym i zi e mbuloi qiellin

E lulet pikuan gjak

Zë i atdheut jehoi

Vendi është në tym e flakë

Ta mbrojmë atë të gjithë bashkë

S’tu tremb syri o zog petriti

Zëri yt në male buçiti

N’demonstratë të gjithë tok

Robëria s’duron lot

Sot për ty thurim vargje

Krenaria jonë kombëtare

Isuf Grajçevci u lind më 12 korrik të vitit 1948 në fshatin Hade, ku kreu shkollën fillore. Shkollën e mesme dhe shkollimin e mëtejmë e vazhdoi në Prishtinë. Rrjedh nga një familje patriotike. Me shkrime filloi te merret qysh si nxënës i shkollës fillore, kurse punimet e tij herë pas here janë botuar në shtypin e përditshëm dhe periodik. Në ndërkohë bëri ndërprerje për shkaqe te ndryshme. Punoi si korrektor në Gazetën Zyrtare të ish Jugosllavisë, në Redaksinë e gjuhës shqipe dhe në Enciklopedinë e ish Jugosllavisë - në Redaksinë e gjuhës shqipe në Prishtinë. Një kohë punoi në ish Bankën e Lubjanës deri sa u largua me dhunë nga puna dhe, u detyrua të emigrojë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Atje punoi dhe kontribuoi për çështjen kombëtare shqiptare. Me fillimin e luftës në Kosovë, ai me shumë bashkatdhetarë ndihmoi luftën për çlirimin e Kosovës. Një kohë punoi përkthyes i gjuhës angleze në UN. Në vitin 1996 u bë anëtar i Akademisë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave në New York. Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë në New York dhe është anëtar nderi i Shoqatës “Atlantiku”, po në New York. Që nga viti i kaluar është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve “Fahri Fazliu”, në Kastriot.Tani jeton e vepron në Prishtinë dhe SHBA.
Në vitin 2008, botoi përmbledhjen e parë me poezi “Hapat e tu në mote’’ dhe “Gjurmë mergimtari” në vitin 2010.

RRUGËN TËNDE(Ismet Qorraj)

Linditë Ramushi Dushku 

RRUGËN TËNDE

Mes dhimbjeve të kohës së fjetur

s'kish si fle shpirti

që ndjek ëndrrën e përtejme të lirisë

atëherë kur dritat shuheshin mbi terracat e shtëpive

e loja e fëmijeve ngazëllente erërave të kohës.

Çfarë mund të ndizte mes vërshimeve

rrugën që more

se ish më e madhe

se sa aroma e trupit që mbeti në shtëpi

dhe sytë që do të lotonin për ty

...por kjo ish më e madhe se cdo gjë

më e brishtë se brishtësia

më e pastër se vet amshimi që preku ballin tënd

cfarë mund të ndalte tjetër rrugën që more

ti mes zjarrit të luftës

tani që lutemi ta shijosh

ti mes plumbit të shtypur

e zemrat tona me mallin prush.

Ti paske fjetur tani

dhe ç'mund të të kendoj

mbi lulet tua siper rilindjes

ke prekur dritën e madhe të diellit

që sot të ngroh ditët tona.

Linditë Ramushi Dushku u lind më 18.12.1984 në Gjilan. Shkollën e mesme e kreu në Gjilan, në shkollën e mesme të mjekësisë "Dr. Asllan Elezi", profili pediatri. Studimet universitare i filloi në vitin 2004 në Universitetin Shtetëror të Tetovës, në Fakultetin Filozofik, dega Psikologji. Në vitin 2006 u transferua në Universitetin e Prishtinës, ku edhe vazhdoi studimet. Lindita është e martuar dhe ka një vajzë. Për momentin jeton dhe vepron në Shkup bashkë me bashkëshortin dhe vajzën.

Përmbledhjen e parë me poezi e nxori në qershor të vitit 2004, me titull "Mos Hesht", botuar nga shtëpia botuese "Ura". vëllimi i dytë i saj me poezi, i titulluar "Me sytë e ëndjes", shtëpia botuese "Beqir Musliu" në Gjilan, 2012.

Çmimi i dytë në poezi, në festivalin e poezisë, "Takimet e Poeteshave Shqiptare 2011",Vushtrri. Vendi i parë " Poezia më e mirë e botuar në filolet", Zvicërr, 2012. E shpërblyer me mirënjohje " Poete e vitit", nga Kuvendi komunal, Drejtorati për Kulturë Rini e Sport, Gjilan 2012. Çmimi i dytë në poezi në konkursin anonim letrar "Flaka e janarit " 2013.

Autore e shume shkrimeve eseistike, psikoanalize mbi vargun poetik per autor te ndryshem, shkrime te botuara ne gazeta dhe portale te ndryshme ditore, telegraf, xl.pres.tv, 2l.online, rajoniprees, fjala e lire, zemra shqiptare, etj...

E përfshirë në këto antologji: "Lotët e virgjër", botuar në Londër nga shkrimtari Fatmir Terziudhe autori tjeter Agim Mato, botuar nga "APCO" 2012, "Ama e dheut", Shtëpia botuese "Beqir Musliu", 2012, "Parnasi me aromë gjilani", shtëpia botuese "Beqir Musliu", 2012, antologji me poezi shqipe "Poesie albanaises" përkthyer nga Vasil Çapeqi , adaptuar në gjuhën frenge Francis Chenot, ShB "Le tailis Pre" , Belgjikë 2012, "Fjala poetike" 2013(antologji e poezisë shqipe në Kosovë), botuar nga Ballkan press, antologji cila është botuar në 4 gjuhë të huaja.