Kostaq Duka-Djeg e përvëlon një lot në sytë e nënës.

Kostaq Duka

Loti i nënës

Djeg e përvëlon
një lot në sytë e nënës.
Një lot
që nga shpirt i vrarë dhimbje nxjerr.
Oh mos e lini të bjerë përdhe
lotin
shkaktuar nga mungesë e dashurisë
së pjellës së vet.


Vdekja dhe jeta

Nëse vdekja
herë, herë
s’do më shfaqej ashtu tinzare, pa u ndjerë,
përtej të zakonshmes
jetës s’do i jepja të paçmuarën vlerë.


Vetja

Shpesh na duhet veten ta kërkojmë.
Veten që humbet diku
vitrinave llamburitëse,
qetësisë së remë,
errësirrës thellë.
Vetja na ik
e na lë pa trajtë e tingull
braktisur, jetimë.
Dhe ndodh
edhe një dritëz e trembur
pas një stuhie të gjatë
veten e kthen
të malluar, të drithëruar
si një dashuri tmerrësisht munguar.
Pas kësaj
rifillime kërkojmë
për ecje të tjera të mëdha.


Hiret e vërteta

Burrë!
Qoftë edhe njëherë
joshu, lajkatohu,marrosu, poshtërohu,
nga një profesioniste koketë,
për të kuptuar
vlerën e gruas që pranë teje qëndron
pa nxjerrë në treg
hire të remë.