KOZETA NUSHI-ALIKAJ
Sa je e re, e pamartuar, pa fëmijë, e sheh
gjithë jetën që ke bërë dhe bën si në pëllëmbë të dorës. Më pas me lindjen e fëmijëve,
kujtesa pak nga pak fsheh shumë emra, shumë kujtime që kanë të bëjnë me të
shkuarën. Mirëpo janë disa emra, që edhe po të duash t’i harrosh, nuk i harron
dot as edhe për një sekondë të jetës tënde.
I tillë është edhe emri i Prof. Dr.
Eshref Ymerit, që sot në moshën 75 vjeçare jeton në Santa Barbara – Kaliforni,
së bashku me bashkëshorten e tij të mrekullueshme, Havanë, që është me origjinë
nga Dibra, nga veriu i Shqipërisë. Ajo është hyjnore, e mirë, e urtë, si vetë
thjeshtësia dhe modeste në jetën e përditshme bashkëshortore. Është zotëruese e
dy gjuhëve të huaja: gjuhës ruse dhe gjuhës angleze. Ka nxjerrë në jetë shumë
breza nxënësish të talentuar, që edhe sot e kësaj dite e kujtojnë nga të katër
anët e botës, duke i qenë mirënjohëse për kurajon dhe këshillat e vyera për jetën.
Në
familje kanë një edukatë të lartë qytetare dhe e vetmja gjë që urojnë për dy fëmijët
e tyre : Plarent dhe Kesiana, është që të mos abuzojnë me dhuntitë që ju ka dhënë
Zoti; dhe në jetë mos të kërkojnë të hyjnë nga porta e madhe dhe e gjerë, po
nga porta e ngushtë, ku është shumë e vështirë të futesh. Kanë shumë mundësi
njohjesh dhe një biografi të shkëlqyer nga paraardhësit e tyre, po nuk i shfrytëzojnë
për faktin e thjeshtë sepse nuk duan të devijojnë fatin e fëmijëve të vet. Janë
të bindur se djersa e ballit është ajo që të nxjerr në dritë dhe s’e kanë keq.
Gjëja që
më ka bërë përshtypje ato pak herë që kam shkuar për vizitë në shtëpinë e tyre,
ka të bëjë me estetikën e shtëpisë dhe mbretërimin në tryezë të një makine
shkrimi. Mbresëlënës është respektimi i traditave më të bukura shqiptare, njëra
prej të cilave është mikpritja me zemërbujari për mikun.
Është privilegj dhe nder të vizitosh shtëpinë
e një ish pedagogu, si prof. Dr. Eshref Ymeri, që me dritën e mendjes së tij
ndriçon tokën edhe kur qielli është pa yje dhe pa hënë.
Dështimi
dhe suksesi i një prindi shihet tek e ardhmja e fëmijëve të tij. Dhe ai si
prind është i suksesshëm, sepse ka ditur t’ju japë shembullin e tij personal me
dashurinë dhe përkushtimin për punën; po këtë gjë ka bërë edhe për gjith
studentët e tij, njëra prej të cilave jam edhe unë, duke ndërtuar marrëdhënie
shumë korrekte që janë karakterizuar nga norma morale shumë të shëndetshme.
Prandaj me të gjithë është ballëlart, sa herë që i takon dhe kudo që i takon,
brenda dhe jashtë Shqipërisë.
Janë të
shumtë ata që kanë shkruar dhe shkruajnë për këtë bir atdhetar, pasardhës të
denjë të Fan Nolit dhe të Faik Konicës, i cili vetë me shumë krenari dhe
dinjitet pohon se atdhedashuria dhe traditat e shqiptarizmit i janë mëkuar në
familjen e tij dhe janë pjesë organike e formimit të tij nacionalist. Me çdo
fjalë të çiltër që i buron nga zemra, si për fëmijët, për bashkëshorten, për
shumë figura të shquara të kombit shqiptar, si p.sh. At Nikollë Marku, ai
zbulon fisnikërinë e shpirtit të tij të qelibartë.
Që në kohë të hershme ka pasur pikësynime të
qarta për jetën dhe tani që është në këtë moshë të bukur 75 – vjeçare është më
i fortë, më aktiv dhe më i kthjellët se kurrë ndonjëherë.
Tani,
kohët e fundit, në fund të vitit 2013 dhe në fillim të vitit 2014, kam pasur
fatin e mirë të njihem më shumë me kontributin që prof. Dr. Eshref Ymeri i ka
dhënë atdheut tonë dhe me gjithë zemër them se njerëz si ai nuk i përkasin vetëm
një kombi të vogël si Shqipëria, po i përkasin një bote mbarë dhe ndjehem shumë
e lumtur. Lumturinë time e shton fakti që ai, falë djalit të tij
Plarentit dhe nuses së djalit- Anitës, e cila
është qytetare amerikane, ka dy nipa të mrekullueshëm, Drinin, i icili është 9
vjç; Durimin, i cili është 2 vjeç; ka
gjithashtu dhe një mbesë të vogël 4 muajshe, e cila quhet Eniana dhe e mbush
shtëpinë me dritë dhe gëzim.
Nëse
do të nisja të shkruaja për gjithë karierën e Prof.Dr. Eshref Ymerit, do të më
duheshin dy vjet punë. Nëse do të kërkoja të arrija gjithë ato suksese që ka
arritur prof.Dr.Eshref Ymeri, do të më duheshin edhe 2000 vjet të tjera jete,
dhe prapë nuk jam e sigurt se edhe me 2000 vjet të tjerë në dispozicion do të
arrija të përmbushja gjithë atë volum pune. Dhe mbi të gjitha duke ruajtur
harmoninë e bukur në familje.
Sa e
vogël më duket vetja para këtij kolosi, bir besnik i Shqipërisë.
Të them të drejtën druhem t’i dërgoj një opinionin tim të thjeshtë,
duke pasur parasysh se shumë njerëz të shquar si Kadri Mani e të tjerë, kanë
shkruar shumë artikuj për të nderuarin profesor Dr. Eshref Ymeri.
Megjithatë,
duke menduar se pikërisht ai vet si person, më ka dhënë një reze drite dhe një
burim të pashtershëm force, për të vazhduar rrugën si shkrimtare dhe përkthyese,e
lë pas drojtjen time dhe marr guximin t’i shkruaj këto pak fjalë:
“ I shtrenjti
Prof. Dr. Eshref Ymeri. Jam ndjerë në çdo sekondë të jetës sime, që nga koha në
te cilën ju kam njohur, krenare për personalitetin tuaj të padiskutueshëm. M’u
dha mundësia të lexoj shumë artikuj të shkruar nga ju.
Jam shumë e prekur nga
guximi juaj për të shprehur të vërtetën ashtu siç është. Janë shumë prekës,
shumë të fortë, shumë mbreslënës artikujt tuaj.
Populli shqiptar
meriton një kryepeshkop shqiptar dhe dhe një Shqipëri të bashkuar.
Populli shqiptar
meriton njerëz të ndershëm, fisnik, punëtor dhe të devotshëm si ju, për ta
udhëhequr.
Shumë pozitive
figura e At Nikollë Markut.
Shumë i guximshëm
qëndrimi i tij për ripavarësinë e Kishës Ortodokse Shqiptare.
Eshtrat e
ushtarëve grekë, meritojnë kthimin në vendin e tyre për t’u prehur të qetë.
Është mëkat nga
Perëndia të bësh matrapazllëqe me të vdekurit.
Politika greke ka
qenë, është dhe do të jetë një politikë antishqiptare, nëse politikanët
shqiptar dhe ata evropian, që i kanë një borxh shumë të madh Shqipërisë, që
prej vitit 1878, vit në të cilin e gjymtuan si kasap të pamëshirshëm, për së
gjalli, pa e çarë kokën fare për dhembjen e eshtrave të saj, nuk do të nisin
t’ia shkurtojnë pak nga pak oreksin,kësaj politike absurde dhe antihumane, që
të kujton kampet e përqëndrimit gjerman, në Mathausen, për ujërat shqiptare,
trojet shqiptare dhe për pretendimet e turpshme për jugun e Shqipërisë.
Meraku im nuk
është vetëm për Shqipërinë time të mjerë, po për tërë Evropën. Mendoj se grekët
duke u mësuar me heshtjen dhe bërjen sehir të Evropës edhe për përvetësimin e
pasurive çame, do ta shikojnë të drejtë të pamohueshme edhe ndezjen e zjarrit
në Evropë, duke përdorur historinë e vjetër të kalit të Trojës.
Ndjenjat
nacionaliste edukohen në familje.
Kjo është më se e
vërtetë.
Nëse gjith
intelektualët shqiptar do të veprojnë si ju, ditë më të bukura do të vijnë për
gjithë shqiptarët, për gjith Evropën dhe
për gjithë botën.
Ju kam kujtuar si
një dashamirës të gjuhës shqipe. Tani do t’ju kujtoj si nder i vërtet i kombit
shqiptar. Si nder i një bote mbarë.
Jetë të gjatë për
këtë 75 vjetor të lindjes, që përkon me ditën e ringjalljes së jetës, ditën e
ringjalljes së Krishtit.
Me shumë respekt
dhe mirënjohje të thellë.
Nuk jam vetëm unë
që ju kujtoj.
Të gjithë brezat
e studentëve që keni nxjerrë, ju kujtojnë me respekt, duke pohuar me krenari se
ju keni qenë gjithmonë përkrahës i talenteve.
Këtë gjë nuk mund
ta bëj kushdo. Vetëm një njeri me zemër të bardhë dhe të pastër si ju.
Me shumë respekt
ish – studentja juaj.
---------------------------------------
