Fahri Xharra
Vetëm trekëndëshi Beograd- Athinë – Stamboll nuk e do të vërtetën, sepse ata janë përfituesit më të mëdhenj nga spekulimet e tyre me historinë shqiptare.
Gjokë Dabaj e spjegon shumë mirë se nëse malazezët e kuptojnë përfundimisht të vërtetën e origjinës së tyre , do të ketë edhe kriza të rënda individuale , të cilat përfundojnë ndryshe nga ajo që mendohet.
Paramendoni një “serb “ , të cilin e kanë bindur dy shekuj se i takon kombit “ Nebeski narod “ dhe në një moment e gjënë gjenezën e vet të vërtetë , atëherë medoemos vjen deri te kriza mendore; “ Si më rrejtën kaq gjatë ? , Pse nuk më ka thënë dikush më herët se kush jam ? “ dhe….
Ndarjen përfundimtare me histori dhe pasuri , par disa vitesh e bëri Mali i Zi nga Serbia. Mua si hulumtues i së vërtetës sonë më intereson ajo pjesë e historisë ku historianët malazias përfundimisht e shkëpusin edhe historikisht mashtrimin serb (siç e thonë ata) që malazezët nën rrenat serbe u shndërruan në serb. Do e përdori gjuhën e tyre , pa iu kundërvu disa perceptimeve të gabueshme që i kanë , mbi origjinën reale të tyre.
Historiani më i madh serb Sima Çirkoviq, Miroslav ĆOSOVIĆI dhe SLAVKO PEROVIĆi flasin me “pezmin e tyre” për të “vërtetën”serbe mbi Malazezët.
Tabuja serbe po thyhet përditë e më shumë , e sidomos libri i Miroslav Çosoviqit ; “ Si e shpiku Njegoshi kombësinë serbe të malazezve “ (Njegoš je izmislio srpsku narodnost Crnogoraca , Cetinje 2003) “ paraqiti një befasi të jashtëzakonshme dhe një eksplodim të madh të së vërtetës historike e cila i vë në lojë gënjeshtrat qenësore serbo- edha për Malin e Zi, kulturocidin serbomadh mbi kulture malaziase , si dhe vrasjen përfundimtare të fabrikimit serb të malazezve.”
Qosoviqi i porositë lexuesit e vet: ”që duhen të jenë vetëdijshëm që projekti i fsheht serbomadh i Garashaninit; Naçertanje ( 1844) i ka mbytur jo vetëm malazezët por edhe vet serbët dhe vetë Serbinë”
“E mira e librit të Qosoviqit, shkruan Slavko Peroviq “është, se ai në çdo falsifikim serb përgjigjet në mënyrë të dokumentuar , të mbushur me të vërteta ( libri i ka 750 faqe ) dhe dëshirën serbomadhe e çon në pluhur dhe hi duke e gjuajtur nga aty ku vjen , dhe duke i dalë për ballë krimit monstruoz serb i cili end e vazhdon dhe është aktual që 170 vjet“
Si i vogël Petar Petroviq – Njegoshi , u edukua nga poeti i njohur Simo Milutinoviq Sarajlija – shkruan Qosoviqi ; ai thotë se “ Milutinoviqi (Sarajlija )ishte një spiun dhe propagandues i teorisë serbomadhe .Ai ishte shumë i preokupuar me serbizimin sa që edhe përkthyesin gjerman të këngëve popullore serbe , Gerhardin e kishte bindur që të gjithë poetët e romës antike ,ishin me emra serb“
Pra , “Njegoshi nuk ishte serb, por i mashtruar nga edukata gjithë serbe e Simeon Milutinoviqit. Njegoshi ishte poet gjenial por besimi i tijj në serbizëm ishte i gabuar “. Shtrirjen e ndenjes nacionale serbe në Mal të Zi, e ndihmuan dhe e përhapen rrjetet e mëshefta të Serbisë, të parapara me programin e mësheht të Garshaninit.
(Dakle, Njegoš nije bio Srbin, već je kao pjesnik bio ponijet sveslovenstvom i svesrpstvom sa kojima ga je upoznao Simeon Milutinović. Sve ovo ne znači, naravno, da Njegoš nije bio genijalan pjesnik, ali je njegovo uvjerenje o srpskom karakteru Crne Gore bilo pogrešno, jer mu je bilo nametnuto sa strane. Proširivanje srpskog nacionalnog ośećanja u Crnoj Gori najviše su pomagale srpske agenturne mreže koje su je preplavile, predviđene tajnim velikodržavnim programom – Načertanijem.)
Pra malazezët me këmbëngulje janë kundër falsifikimeve serbe të historisë së tyre.
Qosoviqi shkruan se malazezët nuk janë sllav dhe aq më pak serb (Ćosović: Crnogorci nisu ni Sloveni, a kamoli Srbi _
Në shekullin 19-të gjysma e Malit të Zi e pranonin vetën si shqiptar (Kao što vidimo, pola stanovnika današnje Crne Gore se nije ustručavalo da u 19. vijeku i ranije, priča (bilo to istina ili ne), da vode porijeklo od Albanaca, u ovom slučaju od Keće Pontina. )
Kur Qosoviqi në kohën e fundit deklaroi se Malazezët janë me prejardhje shqiptare-vllahe ; një farë historiani me emrin Grubaç iu kundërvu dike i thënë se edhe vllahët ishin ilir , Qosoviqi iu përgjigj : “ Хвала господине Грубач што ми у суштини, повлађујете – да нијесмо српског поријекла! “ Ju falemnderit zoti Grubaç që në thelb po e verteton që ne (malazezët fxh ) nuk jemi me prejardhje serbe !”
Kundër falsifikimit serb shkohet me fakte (“Е зато господин Комар није нашао Србе у херцеговачким документима из 16, 17 и 18. вијека, јер су Власи у Херцеговини потпуно превладали и постали предоминантна етничка група“).
Pra, në asnjë dokument të Hercegovinës të shekujve 16, 17 dhe 18 nuk është gjetur asnjë serb, sepse vllahët ishin grupi etnik më dominues“
Dhe kështu Qosoviqi e përfundon që në shekullin 19 krijohen kombet moderne si serbët e të tjerët , si tregime politike dhe të krijuara nga elitat e ndryshme politike.
(Послије 19. вијека почињу да се стварају модерне нације и у то уопште нећу да улазим, то је чиста политичка прича – стварање српске, и многих других нација, те су нације буквално направиле неке елите.)
Historianit të guximshëm Miroslav Qosoviq i dëshiroj fat dhe suksese në zbardhjen e falsifikimeve serbe të historisë së tyre dhe të tjerëve për nevoja serbo-mëdha. Pra malazezët me këmbëngulje kundër falsifikimeve serbe të historisë