1. Të jesh i drejtë
Të jesh i drejtë, është pak "luks" i vështirë
Dhe këtë gjë e kam provuar vet.
Kushdo që në jetë pati vetëm një fytyrë
E kalon me vuajtje e mundime këtë jetë.
Kush lozi si arlekin a si klloun në cirk
Jetën e pati, ku e ku më të lehtë.
Ndërron "fytyrën" në një moment kritik
Dhe arriti të vërë pasuri e të ketë pushtet.
Të jesh i drejtë,është pak si vetshkatërrim
I drejti të zezës kurrë nuk i thotë: e bardhë!
Kështu ka ndodhur dhe e jap me firmë
Pa më gjeni qoftë dhe një të drejtë që të jetë pasuruar!
I drejti, në këtë tranzicion,mbeti me gisht në gojë
Se i drejti kurrë nuk i shkel "vijat e bardha"
Në këtë tranzicion,vetëm shumëfytyrshat hodhën "bojë"
Dhe pasqyrat i kemi përpara.
Mbushur politika me shumëfytyrsha
Politika dhe pushteti mbushur me"derra të kënaqur"
Mbi të gjithë këta,le të bjerë mynxyrra
Rrofshin të drejtët" Këta "SOKRATË TË VUAJTUR"!
Tiranë, 17 shkurt 2018
2. " Mafiozë! Ju jemi qepur pas!" *
Gjeta një poezi që e kam shkruar në Amerikë
(E paskam shkruar më 1 nëntor 2003)
Por ndodhitë dhe sot qenkan pikë për pikë
Se mafiozët politikanë lozin arushë me ne.
"Mafiozë! Ju jemi qepur pas!"
(Kështu ambasadori amerikan ka lëshuar kushtrimin)
A nuk ndodh dhe sot,po i njëjti avaz
Dhe ne, si popull, na trondit besimin.
Akuzë e rëndë! Po emrat ku janë?
Ç'është ky lakim me emra të përgjithshëm?
Ne, si popull,presim të bjerë një "cunam"
Që të fshijë nga politika,ç'janë të rrezikshëm.
Jo vetëm fjalë, se fjalët i merr era
Fajtorët para ligjit dhe mos të shpëtojë asnji
Se vetëm kështu do të vijë "pranvera"
Që të ketë drejtësi në Shqipëri.
* Xhesi XHEFRI- ambasador amerikan në Shqipëri
Florida,1 nëntor 2003
Tiranë, 24 shkurt 2018
3.Zgjuarësia dhe injoranca
Injoranaca i rri mbi kokë zgjuarësisë
E vë atë nën terror
Zgjuarësia gati plasë prej mërzisë
Sa dhe frymë merr me zor.
Natyrshëm, zgjuarësia humb durimin
Dhe mbushet me inat
Kur sheh që puna sjell rrënimin
Epror? Një militant.
Një militant që fresk i bën liderit
Lideri vet? NJë pare kallp.
Zgjuarësia tkurret prej tmerrit
Kur ke në krye një veshgjatë.
Kjo "panoramë" është krejt gri
(Fund e krye: veç militantë!)
Dhe punët kudo leshë e li
Por ç'pret nga injorantë?
Pasojat i vuan veç ky popull
(Po ku ka nga shqiptarët më bujarë?!)
Të paaftët popullit ia sjellin rrotull
Por zgjohuni, o shqiptarë!
Tiranë, 25 shkurt 2018
4.Emigrimi
Nuk di pse fjala "emigrim"
Rimon me fjalën "rrënim"
Nuk flas kot dhe e kam provuar
Kush është në emigrim dhe është i gëzuar?
Dhe kush në këtë botë e"shpiku" emigrimin
Nga kushdo ka mbi vete mallkimin
Kombi,pak nga pak,sa vjen e "zvogëlohet"
Dhe peizazhi i bukur i Shqipërisë po rrënohet.
Cilado qeveri shqiptare që nuk "zvogëlon" emigrimin
Nga shqiptarët,brezash, kanë mallkmin.
Se u shkatërruan familjet dhe vdiq tradita
Politikanëve dhe pushtetarëve t'ju bjerë pika.
Tiranë, 28 shkurt 2018
NUK E SHKOVA JETËN NË GJUMË
Nuk e shkova jetën në gjumë
Si ujë i ndënjur nuk kam qenë
Kam qenë i zoti në timen punë
Tani që nuk e kam punën, më dhëmp.
Më dhëmb, se jam i papunë
Dhe ndjej në shpirt zbrazëtësirë
Jetën, po e shkove në gjumë,
Zëre se nuk ke jetuar, më mirë.
Puna të mban gjallë e të jep dinjitet
(Pa punë? Po si mund të rrohej , vallë)
Çdo punëmirë me këtë varg e përshëndet
Unë, i”vdekuri”, i gjallë.
Tiranë, 18 qershor 2017
NË GULÇOJ NË GJUMË?!
Në gulçoj dhe shfrej në gjumë,
Ti me dorë mos më trazo
Se me dikë zë flas unë
Me Dikë? E njoh, s’e njoh?!!!
Kushedi si vjen , më gjen
Më zë frymën, më rëndon
Ndoshta thotë:- Përse nuk vjen?
Është një IKS a YPSILON.
Ndodh kështu… mos u çudit
Nëse frymë me gulçe marr
Le ta zëmë se vjen një “shpirt”
Për një”shpirt”, unë shkoj në djall.
Kështu s’ndodh vetëm me mua
( epo kush s’gulçoi në gjumë)
Shpirti mua më tha:- Të dua!
E kërkoj… më zë me shkumë.
Tiranë, 17 qershor 2017
KUJTOJ VITET E RINISË…
Kujtoj vitet e rinisë
Ato vite s’kthehen prapë
Edhe kapem nostalgjisë
Se kanë ikur vjet… jo pak?
Po s’mjafton veç nostagjia
Që rininë zë e kujtoj
Se ka ardhur pleqëria
Edhe bëj sikur s’e shikoj!!!
S’e shikoj?! Po kot e kam
Mu si rrodhe qepur pas
Dhe si kone leh ham-ham
Nga e keqja sa nuk plas.
Sa nuk plas, se qeshë mirë e bukur
Mu në vërsën e rinisë
Tash, kur ec, sikur jam turbull
Se është vërsë e pleqërisë.
Eci, eci… zë e lodhem
E kuptoj që tash jam plak
Dhe kërkoj që pak të çlodhem
O rini, pse s’kthehesh prapë?
Tiranë, 15 qershor 2017
NËNË!
Sa e trishtë kjo ditë sot
Për mua, o moj NËNË!
Them një fjalë e tak një lot
Shpirti seç më dhëmb.
Shkuan 13-vjet plot
Që ike në amshim
Më e vogël është kjo botë
Shpirti më mbërdhin.
Sado verë, sikur kam ftohtë
Pse më dridhet zëmra?
Ike, ike nga kjo botë
Po ku ka si nëna?
Ti më qe rryma e Golfstrimit
Që ngrohje shpirtin tim
I mungon ti Përparimit
Në qershor mbërdhin.
Ishe ozon i mushkërisë
Gjaku i pastër në aortë
Loti bie për dashurisë
Lot dhe vetëm lot.
S’qaj veç unë, po një”tabor”
Që pas i ke lënë
Në këtë ditë, në qershor
Që ke ikur, NËNË!
Mblidhemi tok se sot është dita
Që ty të kujtojmë
Vjen KOKOJA,FATUA,SIKA ”
Mbi filxhan kullojmë.
Po”tabori” është i madh
Gjer në Amerikë
T’i rreshtoj, i gjatë ky “gardh”
Të kujtojmë dhe pikë.
Në Mbrostar është Hurmaja **
Që ishte pengu yt
GRETA që nga KANADAJA***
Të ka sjellë një nip.
Po NIKU dhe ERMALI****
Eh, sa të shërbyen
Kur vjen Niku mu tek varri
Në pasqyrë pllakën ta kthyen.
Po ç’të them, o nënë e dashur
Të tëra s’i them dot
Vjen kjo ditë…jemi buzëplasur
Të kujtojmë me lot.
Është ndarë nga jeta më 16 qershor 2004
*Dy motrat e mia dhe ime shoqe
**Motra ime e vogël-dobësia e sime ëmë
***Mbesa që i ka qëndruar tek koka.
****Dy nipat e mi që Ditën e varrimit na e zbardhën faqen,se Unë dhe dy vëllezërit ishim në Amerikë.
Tiranë, 16 qershor 2017
MË KISHIT VËNË LULE!
Më kishit vënë lule mu nëmes librit tim
Sikur librin e kisha herbarium
Ndaj dhe të putha, pa të marrë pëlqim
Të puthurën time vër në “album”.
Ti u befasove nga kjo sjellja ime
Por unë jam”magjistar”, të fshehtat di t’i lexoj
Ndaj të putha pa të pyetur, moj mikja ime
Se “në këso punësh”,unë kam përvojë.
Dhe nuk u gabova,kuptova seç thoshe
Shpesh me simbole flasin dashuritë
Ajo lule në libër ishte “dëshmi prove”
Ndaj pas kësaj”dëshmie”, bashkë “shkëmbyem tepsitë”.
ËSHTË E KOTË
Është e kotë që ju shkruaj tani
T’ju them,çfarë nuk ju thashë
Mike, moj, në çupëri
Pas teje mendjen lashë.
Zë kokën dhe e rrah me grushta
Dhe veten hiç s’e fal
Ma mbylli gojën atëherë turpa
Frigac qeshë si djall.
Natyrisht, fitoi një tjetër
Guximtarët,- thonë,- kanë fat
Mendoj tani që jam i vjetër
Dhe veten kam inat.
Tek shkruaj tani, zë e dridhem
Po pse shkruaj? Është fare kot
Fajtor për jetë unë ndihem
Dhe fajin më s’e fsheh dot.
UNË DHE JETA IME *
55-vjet e mbajta jetën time mbi kurriz
Qeshë i ri atëherë,i fuqishëm,gjelbëroja si lis
Pas kësaj,”ndërruam portat”:është ajo që më mban
Dhe atë, kur ta “lënë frocat”, më lëshon pa çak e pa bam.
Kur kjo do ndodhë? Askush s’e di.Kur jeta të”lodhet”
Por gjithmonë nuk më mban(do shkojë që të “çlodhet”
Ja, kështu e kemi”kontratën”: unë e mbajta sa qeshë i ri
Dhe ajo më kthen”doganën”, tani, në pleqëri.
* deri 55-vjeç,- thotë mjekësia,- je i fuqishën,pastaj
fillojnë”avazet”.
SI NUK NDODHI?!!!
Si nuk ndodhi,qoftë njëherë,
Që ne prapë të ishim parë
Çdo gjë vallë mos u bë erë
Po ku shkoi gjithë ai mall?
Ti më doje; unë të doja
Edhe bashkë lidhëm një “pakt”
Ja që”paktit” i dol boja
Kur dikush na “zuri mat?!!!”
Pa zu vuri ulërimën
(-Gjeta mbretin lakuriq!!!)
“Pakti” mori rrokullimën
Mua si Krisht më vunë në kryq!!!
Dhe u ndamë, por mizorisht
Për çudi, kurrë më s’u pamë
Ndjej pak dhimbje, natyrisht
(Dashurinë e parë ma vranë)
JAM “DEHUR” NGA DASHURIA!!!
Jam aq i “dehur” nga dashuria
Se kam pirë e jam bërë karroqe
Se aq e”fortë” qe “rakia”
Që më”fali” një bukuroshe.
Bukuroshe nga ato”jashtëserie”
Prodhuar, pak ashtu, si me porosi
Ta dini,ta dini se çfarë”rakie”
Më “dehu” tani, në pleqëri.
Çfarë? Si? Nuk më besoni?
(E shoh që tundni kokën me dyshim!!!)
JU vë re se, tek lexoni,
Thoni:- Paske lajthitur,Përparimi!!!
Nuk kam lajthitur hiç fare
Po jam transparent si xham
Më ishte si një xhindpërralle
Ajo që më fali të sajin-xhan!
E putha atë ngadalë- ngadal[ë
Se nuk ngutet një si unë,:gjysh!
Pastaj e “hëngra” të gjallë
E ç’paska, pastaj, për si a qysh?
Se, kur zbrita poshtë tek “çairi”
Gjeta atje goxha”kullotë”
Po dihet se çfarë bën ” i piri”
( të “dehurit” s’ i dënon kush në botë.
Florida, 8 korrik 2010
HAJRIE RONDO
Kjo Hajrie Rondo,nsusja nga Delvina
Në Teatër të Fierit seç e bëri prima
Seç ia bëri fora në aq e aq role
Na lë me gojëhapur(vallë,mos është “fallxhore?”)
Se mos është fallxhore dhe na zë “magjia”
Shpirtin vë në role ARTISTE HAJRIA!
Ju kujtohet TANA (TANA nga Sheperi?)
S’është më nga Sheperi,por është nga FIERI!
E mori HAJRIA, e solli në FIER;
Kot e pret, moj Kote, nuk bën dot”sherr”
E pret në Sheper,aty tek mulliri
Të filloni sherret: pesë para sehiri.
Po s’qe vetem Tana, plot role të tjerë
A ia gjeni shoqen, gjëkundi, në Fier.
Jo vetëm në Fier.E do gjithë Shqipëria.
Se në të gjithë rolet, shkëlqente HAJRIA!
Role… vetëm role; ka mbi tridhjetë vjet
Në të gjitha rolet: mbretëreshë e vërtetë.
Sa e mirë na doii, nusja nga Delvina
Ndaj dhe lëshohemi ne me brohorima.
Në skenë ka një jetë.Shpirtin vë në role
Është kthyer në legjendë. Të duam, moj “fallxhore!”
Nëse sot po ikën si dhimbje e madhe
Në zemra të kemi, moj ARTISTE e MADHE!
Tiranë, 9 shtator 2017
MOZAIKË ME MBRESA
1. Letër për një mike
Nga malli për ty, lebetitem
Çdo ditë që kalon,sfilitem
Dua që të kem,këtu: me vete!
Nuk të kam dhe jam me “ethe”.
Kam ethe të forta(ethe gushti)
Dhe nuk pyes fare nga turpi
Zë thërres me sa kam në kokë:
-Të dua si askënd në botë!
2.Të thashë…
Të thashë që hajde vetëm!
(Ti erdhe, por vet i dytë)
Tani që”ngatërrove” fletën
Nuk”lexoj” dot,se nuk shoh nga sytë.
3. U dogjëm mall
Mbi buzën tënde, vura buzën time
Dhe qëlloi që qe “goxha kapak”
U ndezëm si të qemë furrë kamine
U dogjëm maliit:zjarr e flakë.
4. Si…
Si dy brgije të një lumi
Që nuk takohen dot
Për ty kam një plagëplumbi
Që s’po e shëroj dot.
5.Pse nuk më shkruan?
Mund të ndodh që të vdes këtu
Dhe nuk është fare çudi
Por që nuk do më shkruanit ju
Nuk e besoja. Nuk ka se si?
Ç’është kjo heshtje kaq banale?
Të lutem a nuk më thuaj?
Dhe gjumin e fle me alarme
Sa vuaj, ta dish: sa vuaj!
Florida, 3 korrik 2010
C I G A N K A… *
Qe pasdite dhe vetëm isha në shtëpi
Pa erdhi ciganka me fokët korb të zi
E pashë, më pa dhe lojta nga burgjia
Qe aq e bukur sa rrotull më erdh shtëpia.
Cigankën e përfshiva se aq ma desh xhani
As pyeta nga turpi dhe në më dilte nami
Aq qe e ëmbël sa e kujtoj dhe tani
Po dihet që më i ëmbël është fiku i zi..
E mora prej dore se aq ma kish ënda
Bëmë me cigankën ca”punë të rënda”
Ia putha buzën mafishe të mbushur me lëng
Pa gjirin ia thitha sa koka ma bëri”tëng”
Shkurt, po ju them: më zuri “magjia”
Se nga Ciganak desh më ra “vilania”
Qe aq e nxehtë sikur qe llavë vullkani
Dhe ju them të vërtetën: desh më doli xhani.
* djalërisë
1.Mesazh politikanëve dhe qeverisë
(nga një pensionist)
I mbërdhirë nga dimri i egër, i kërrusur pleqërisë
Politikanëve u shkruaj letër ( ca më shumë:qeverisë!)
Mua pensioni nuk më del dhe në punë unë u sëmura
(Dil, o shpirti im, pse s’del? Do spitali 7 lëkura!!!)
Mbi dyzet vjet kam punuar, imeshoqe po kaq vjet
Por pensioni i”rrëngjuar” dhe jetojmë për ibret,
Nuk i njohim hiç qejfet, kemi rrojtur veç me nder
Pleqërisë filluan sikletet,sa pensioni hiç nuk del.
Ne e dinim që punonim,kujdestar do kishim shtetin
Dhe të mirë kishim pensionin der sa jepnim “selametin”
Mirëpo puna erdhi ndryshe dhe pensioni minimal
Ne në xhep s’kemi kacidhe, mezi shpirtin e mbajmë gjallë.
Kur ju shoh të veshur “shik” dhe më mbani “ligjërata”
Zë e bëhem unë nevrik; kini shpirt të zi si nata!
Po ju pyes:- A kini prindër? Pensionistët a i shihni?
Dhe beharin ua kthyet dimër ( Jini në vete a s’jini?)
Zutë e vutë pasuri… Pupu! Se ç’listë e gjatë?!!!
As që pyesni për njeri,sa dhe ditën na kthyet natë.
Në kuvend luani”teatër” ( se për ne e bëni sherrin)
Ne nuk kemi zjarr në vatër, ju me pasuri zutë ylberin.
Për të gjithë kam një dëshirë:- Dua t’ju shoh para drejtësisë
Se jini kthyer mynxyrë( Ju? Turpi i Shqipërisë!)
Populli do veç qetësi, juve ju pëlqen veç zhurma
Dhe uroj për këtë vit të ri: të pandershmëve u humbtë vula!
31 dhjetor 2017
2. Viti i ri 2018
“Kjoft mallkue kush qet ngatrrime
Ndër kta vllazën shoq më shoq
Kush e ndan me fjalë e shkrime
Ça natyra vet përpoq…”
NDRE MJEDJAErdhi viti 2018 dhe ta ketë këmbën e mbarë
Shqipëria të buçasë jetë,edhe viti krejt i bardhë!
Të jetë i bardhë e pa tenisone, populli s’do sherre e zhurmë
Mallkuar qoftë që me”devocione”,popullin kush të kthejë në turmë!
Populli s’është as i majtë dhe asi djathtë,populli do paqë e qetësi
(Ku dallon djalli nga djajtë? A s’ kanë derrat një turi?)
Popull ruaj drejtgjykimin, mos beso “kaviet ” arkaike”
Dhe besoje,Përparimin:-Lufta bëhet për karrike!
Për karriken e pushtetit që është kthyer në”mollësherri”
Pse ia dinë mirë kimetin,tym e flakë Parlamenti!!!
– Mor rrugaç,- bërtet dikush; dil këtu, po ta mbajti?!!!
-Plaç,or plaç, or karabush! Shiko se m’ka hip inati!
Pa shikoni! S’ka më turp! Deputetë të dalë nga shpella
(Duan”luftime trup me trup”,aq sa më kap e vjella.)
Na turpëruan para botës, nuk kanë erz dhe as kanë nder
Le t’i qërojmë me anë të votës! Le të shkojnë mu në esfel!
1 dhjetor 2018
3.Deri kur?!
Rrapo Hekali fali gjakun e babait
At GJERGJ FISHTA fali gjakun e vëllait.Shtet gjumash! Çohu nga gjumi!
Deri kur do vrasë kanuni?
Sa familje nën frengji
Mbyllur gra, mbyllur fëmijë.
Pse u kthye në vend “MESJETA?”
Ku është ligji? Pesë lekë jeta.
Nën frengji dhjetra familje
S’pyet kanuni, në ka ligje.
Një”stafetë” e gjitha turp
Shteti turpin ha me bukë
Dhe kanuni e rrit kurbën
S’del askush që t’i presë rrugën.
Shtet! Të kam lënë në porvim në vjeshtë
Mos i zërë me dyllë ata veshë
Kur kanuni fare të vdesë
Veç atherë shtet të përshëndes!
2 dhjetor 2018
4.Letër deputetit
Na këputi malli;- Ku je, deputet?
– Si të vete puna? Si je me shëndet?
Mes nesh qe”dje”,kur kërkoje votën
Po më nuk u pe (ndryshe ktheve”rrotën”)
E di. Je i zënë. Eh,se sa probleme!
(mua më hanë brirët veç për thashë e theme)
Hop bëre në jetë (dyqane e vila)
(Për vilën deklarove:”Dhuratë nga kushërira!!!”)
“Kushërirën” e njoh: made in ryshfet!
T’m’i gëzosh që,oh! Rrofsh, o deputet!
( ma bëj hallall, mua mendjeligut)
Mezi pres të dalësh ti para VENTTINGUT!
4 dhjetor 2018
5. Përgjigja e deputetit *
Unë e di mirë që ti më ke inat
Se, mor vargaxhi,ke qenë kandidat **
Ke qenë kandidat dhe, ngaqë nuk fitove,
Zure kundër meje këtë letër shkrove.
Vila që kam unë ( më është dhënë “dhuratë)
As nuk pyes për ty; të pjerdhë mu në varg!
Më kanos me votën? As që e dua fare
Pse i kam “WAN DAMËT” që”gjuajnë” nëpër lagje.
Cipëplasur si ti, nuk më lënë rehat
Kam ngritur padi: drejt e në gjykatë!
Bën mirë, vargaxhi, ta mbyllësh atë gojë
Se ti e di mirë: të keqen s’e harroj.
Ti veç thur vjersha (kot i bie legenit)
Por fati i POETIT,kudo bishti i qenit
Deputet kam qenë e deputet jam
Sa të kem “liderin”, ti plas e bëj”bam!”.
* përgjigja është e supozuar
** kam qenë kandidat për deputet në zgjedhjet e para pluraliste(1991) si përfaqësues i PD dhe nuk fitova.5 dhjetor 2018
Tiranë, 6 dhjetor 2018
NUK E SHKOVA JETËN NË GJUMË
Nuk e shkova jetën në gjumë
Si ujë i ndënjur nuk kam qenë
Kam qenë i zoti në timen punë
Tani që nuk e kam punën, më dhëmp.
Më dhëmb, se jam i papunë
Dhe ndjej në shpirt zbrazëtësirë
Jetën, po e shkove në gjumë,
Zëre se nuk ke jetuar, më mirë.
Puna të mban gjallë e të jep dinjitet
(Pa punë? Po si mund të rrohej , vallë)
Çdo punëmirë me këtë varg e përshëndet
Unë, i”vdekuri”, i gjallë.
Tiranë, 18 qershor 2017
NË GULÇOJ NË GJUMË?!
Në gulçoj dhe shfrej në gjumë,
Ti me dorë mos më trazo
Se me dikë zë flas unë
Me Dikë? E njoh, s’e njoh?!!!
Kushedi si vjen , më gjen
Më zë frymën, më rëndon
Ndoshta thotë:- Përse nuk vjen?
Është një IKS a YPSILON.
Ndodh kështu… mos u çudit
Nëse frymë me gulçe marr
Le ta zëmë se vjen një “shpirt”
Për një”shpirt”, unë shkoj në djall.
Kështu s’ndodh vetëm me mua
( epo kush s’gulçoi në gjumë)
Shpirti mua më tha:- Të dua!
E kërkoj… më zë me shkumë.
Tiranë, 17 qershor 2017
KUJTOJ VITET E RINISË…
Kujtoj vitet e rinisë
Ato vite s’kthehen prapë
Edhe kapem nostalgjisë
Se kanë ikur vjet… jo pak?
Po s’mjafton veç nostagjia
Që rininë zë e kujtoj
Se ka ardhur pleqëria
Edhe bëj sikur s’e shikoj!!!
S’e shikoj?! Po kot e kam
Mu si rrodhe qepur pas
Dhe si kone leh ham-ham
Nga e keqja sa nuk plas.
Sa nuk plas, se qeshë mirë e bukur
Mu në vërsën e rinisë
Tash, kur ec, sikur jam turbull
Se është vërsë e pleqërisë.
Eci, eci… zë e lodhem
E kuptoj që tash jam plak
Dhe kërkoj që pak të çlodhem
O rini, pse s’kthehesh prapë?
Tiranë, 15 qershor 2017
NËNË!
Sa e trishtë kjo ditë sot
Për mua, o moj NËNË!
Them një fjalë e tak një lot
Shpirti seç më dhëmb.
Shkuan 13-vjet plot
Që ike në amshim
Më e vogël është kjo botë
Shpirti më mbërdhin.
Sado verë, sikur kam ftohtë
Pse më dridhet zëmra?
Ike, ike nga kjo botë
Po ku ka si nëna?
Ti më qe rryma e Golfstrimit
Që ngrohje shpirtin tim
I mungon ti Përparimit
Në qershor mbërdhin.
Ishe ozon i mushkërisë
Gjaku i pastër në aortë
Loti bie për dashurisë
Lot dhe vetëm lot.
S’qaj veç unë, po një”tabor”
Që pas i ke lënë
Në këtë ditë, në qershor
Që ke ikur, NËNË!
Mblidhemi tok se sot është dita
Që ty të kujtojmë
Vjen KOKOJA,FATUA,SIKA ”
Mbi filxhan kullojmë.
Po”tabori” është i madh
Gjer në Amerikë
T’i rreshtoj, i gjatë ky “gardh”
Të kujtojmë dhe pikë.
Në Mbrostar është Hurmaja **
Që ishte pengu yt
GRETA që nga KANADAJA***
Të ka sjellë një nip.
Po NIKU dhe ERMALI****
Eh, sa të shërbyen
Kur vjen Niku mu tek varri
Në pasqyrë pllakën ta kthyen.
Po ç’të them, o nënë e dashur
Të tëra s’i them dot
Vjen kjo ditë…jemi buzëplasur
Të kujtojmë me lot.
Është ndarë nga jeta më 16 qershor 2004
*Dy motrat e mia dhe ime shoqe
**Motra ime e vogël-dobësia e sime ëmë
***Mbesa që i ka qëndruar tek koka.
****Dy nipat e mi që Ditën e varrimit na e zbardhën faqen,se Unë dhe dy vëllezërit ishim në Amerikë.
Tiranë, 16 qershor 2017
MË KISHIT VËNË LULE!
Më kishit vënë lule mu nëmes librit tim
Sikur librin e kisha herbarium
Ndaj dhe të putha, pa të marrë pëlqim
Të puthurën time vër në “album”.
Ti u befasove nga kjo sjellja ime
Por unë jam”magjistar”, të fshehtat di t’i lexoj
Ndaj të putha pa të pyetur, moj mikja ime
Se “në këso punësh”,unë kam përvojë.
Dhe nuk u gabova,kuptova seç thoshe
Shpesh me simbole flasin dashuritë
Ajo lule në libër ishte “dëshmi prove”
Ndaj pas kësaj”dëshmie”, bashkë “shkëmbyem tepsitë”.
ËSHTË E KOTË
Është e kotë që ju shkruaj tani
T’ju them,çfarë nuk ju thashë
Mike, moj, në çupëri
Pas teje mendjen lashë.
Zë kokën dhe e rrah me grushta
Dhe veten hiç s’e fal
Ma mbylli gojën atëherë turpa
Frigac qeshë si djall.
Natyrisht, fitoi një tjetër
Guximtarët,- thonë,- kanë fat
Mendoj tani që jam i vjetër
Dhe veten kam inat.
Tek shkruaj tani, zë e dridhem
Po pse shkruaj? Është fare kot
Fajtor për jetë unë ndihem
Dhe fajin më s’e fsheh dot.
UNË DHE JETA IME *
55-vjet e mbajta jetën time mbi kurriz
Qeshë i ri atëherë,i fuqishëm,gjelbëroja si lis
Pas kësaj,”ndërruam portat”:është ajo që më mban
Dhe atë, kur ta “lënë frocat”, më lëshon pa çak e pa bam.
Kur kjo do ndodhë? Askush s’e di.Kur jeta të”lodhet”
Por gjithmonë nuk më mban(do shkojë që të “çlodhet”
Ja, kështu e kemi”kontratën”: unë e mbajta sa qeshë i ri
Dhe ajo më kthen”doganën”, tani, në pleqëri.
* deri 55-vjeç,- thotë mjekësia,- je i fuqishën,pastaj
fillojnë”avazet”.
SI NUK NDODHI?!!!
Si nuk ndodhi,qoftë njëherë,
Që ne prapë të ishim parë
Çdo gjë vallë mos u bë erë
Po ku shkoi gjithë ai mall?
Ti më doje; unë të doja
Edhe bashkë lidhëm një “pakt”
Ja që”paktit” i dol boja
Kur dikush na “zuri mat?!!!”
Pa zu vuri ulërimën
(-Gjeta mbretin lakuriq!!!)
“Pakti” mori rrokullimën
Mua si Krisht më vunë në kryq!!!
Dhe u ndamë, por mizorisht
Për çudi, kurrë më s’u pamë
Ndjej pak dhimbje, natyrisht
(Dashurinë e parë ma vranë)
JAM “DEHUR” NGA DASHURIA!!!
Jam aq i “dehur” nga dashuria
Se kam pirë e jam bërë karroqe
Se aq e”fortë” qe “rakia”
Që më”fali” një bukuroshe.
Bukuroshe nga ato”jashtëserie”
Prodhuar, pak ashtu, si me porosi
Ta dini,ta dini se çfarë”rakie”
Më “dehu” tani, në pleqëri.
Çfarë? Si? Nuk më besoni?
(E shoh që tundni kokën me dyshim!!!)
JU vë re se, tek lexoni,
Thoni:- Paske lajthitur,Përparimi!!!
Nuk kam lajthitur hiç fare
Po jam transparent si xham
Më ishte si një xhindpërralle
Ajo që më fali të sajin-xhan!
E putha atë ngadalë- ngadal[ë
Se nuk ngutet një si unë,:gjysh!
Pastaj e “hëngra” të gjallë
E ç’paska, pastaj, për si a qysh?
Se, kur zbrita poshtë tek “çairi”
Gjeta atje goxha”kullotë”
Po dihet se çfarë bën ” i piri”
( të “dehurit” s’ i dënon kush në botë.
Florida, 8 korrik 2010
HAJRIE RONDO
Kjo Hajrie Rondo,nsusja nga Delvina
Në Teatër të Fierit seç e bëri prima
Seç ia bëri fora në aq e aq role
Na lë me gojëhapur(vallë,mos është “fallxhore?”)
Se mos është fallxhore dhe na zë “magjia”
Shpirtin vë në role ARTISTE HAJRIA!
Ju kujtohet TANA (TANA nga Sheperi?)
S’është më nga Sheperi,por është nga FIERI!
E mori HAJRIA, e solli në FIER;
Kot e pret, moj Kote, nuk bën dot”sherr”
E pret në Sheper,aty tek mulliri
Të filloni sherret: pesë para sehiri.
Po s’qe vetem Tana, plot role të tjerë
A ia gjeni shoqen, gjëkundi, në Fier.
Jo vetëm në Fier.E do gjithë Shqipëria.
Se në të gjithë rolet, shkëlqente HAJRIA!
Role… vetëm role; ka mbi tridhjetë vjet
Në të gjitha rolet: mbretëreshë e vërtetë.
Sa e mirë na doii, nusja nga Delvina
Ndaj dhe lëshohemi ne me brohorima.
Në skenë ka një jetë.Shpirtin vë në role
Është kthyer në legjendë. Të duam, moj “fallxhore!”
Nëse sot po ikën si dhimbje e madhe
Në zemra të kemi, moj ARTISTE e MADHE!
Tiranë, 9 shtator 2017
MOZAIKË ME MBRESA
1. Letër për një mike
Nga malli për ty, lebetitem
Çdo ditë që kalon,sfilitem
Dua që të kem,këtu: me vete!
Nuk të kam dhe jam me “ethe”.
Kam ethe të forta(ethe gushti)
Dhe nuk pyes fare nga turpi
Zë thërres me sa kam në kokë:
-Të dua si askënd në botë!
2.Të thashë…
Të thashë që hajde vetëm!
(Ti erdhe, por vet i dytë)
Tani që”ngatërrove” fletën
Nuk”lexoj” dot,se nuk shoh nga sytë.
3. U dogjëm mall
Mbi buzën tënde, vura buzën time
Dhe qëlloi që qe “goxha kapak”
U ndezëm si të qemë furrë kamine
U dogjëm maliit:zjarr e flakë.
4. Si…
Si dy brgije të një lumi
Që nuk takohen dot
Për ty kam një plagëplumbi
Që s’po e shëroj dot.
5.Pse nuk më shkruan?
Mund të ndodh që të vdes këtu
Dhe nuk është fare çudi
Por që nuk do më shkruanit ju
Nuk e besoja. Nuk ka se si?
Ç’është kjo heshtje kaq banale?
Të lutem a nuk më thuaj?
Dhe gjumin e fle me alarme
Sa vuaj, ta dish: sa vuaj!
Florida, 3 korrik 2010
C I G A N K A… *
Qe pasdite dhe vetëm isha në shtëpi
Pa erdhi ciganka me fokët korb të zi
E pashë, më pa dhe lojta nga burgjia
Qe aq e bukur sa rrotull më erdh shtëpia.
Cigankën e përfshiva se aq ma desh xhani
As pyeta nga turpi dhe në më dilte nami
Aq qe e ëmbël sa e kujtoj dhe tani
Po dihet që më i ëmbël është fiku i zi..
E mora prej dore se aq ma kish ënda
Bëmë me cigankën ca”punë të rënda”
Ia putha buzën mafishe të mbushur me lëng
Pa gjirin ia thitha sa koka ma bëri”tëng”
Shkurt, po ju them: më zuri “magjia”
Se nga Ciganak desh më ra “vilania”
Qe aq e nxehtë sikur qe llavë vullkani
Dhe ju them të vërtetën: desh më doli xhani.
* djalërisë
1.Mesazh politikanëve dhe qeverisë
(nga një pensionist)
I mbërdhirë nga dimri i egër, i kërrusur pleqërisë
Politikanëve u shkruaj letër ( ca më shumë:qeverisë!)
Mua pensioni nuk më del dhe në punë unë u sëmura
(Dil, o shpirti im, pse s’del? Do spitali 7 lëkura!!!)
Mbi dyzet vjet kam punuar, imeshoqe po kaq vjet
Por pensioni i”rrëngjuar” dhe jetojmë për ibret,
Nuk i njohim hiç qejfet, kemi rrojtur veç me nder
Pleqërisë filluan sikletet,sa pensioni hiç nuk del.
Ne e dinim që punonim,kujdestar do kishim shtetin
Dhe të mirë kishim pensionin der sa jepnim “selametin”
Mirëpo puna erdhi ndryshe dhe pensioni minimal
Ne në xhep s’kemi kacidhe, mezi shpirtin e mbajmë gjallë.
Kur ju shoh të veshur “shik” dhe më mbani “ligjërata”
Zë e bëhem unë nevrik; kini shpirt të zi si nata!
Po ju pyes:- A kini prindër? Pensionistët a i shihni?
Dhe beharin ua kthyet dimër ( Jini në vete a s’jini?)
Zutë e vutë pasuri… Pupu! Se ç’listë e gjatë?!!!
As që pyesni për njeri,sa dhe ditën na kthyet natë.
Në kuvend luani”teatër” ( se për ne e bëni sherrin)
Ne nuk kemi zjarr në vatër, ju me pasuri zutë ylberin.
Për të gjithë kam një dëshirë:- Dua t’ju shoh para drejtësisë
Se jini kthyer mynxyrë( Ju? Turpi i Shqipërisë!)
Populli do veç qetësi, juve ju pëlqen veç zhurma
Dhe uroj për këtë vit të ri: të pandershmëve u humbtë vula!
31 dhjetor 2017
2. Viti i ri 2018
“Kjoft mallkue kush qet ngatrrime
Ndër kta vllazën shoq më shoq
Kush e ndan me fjalë e shkrime
Ça natyra vet përpoq…”
NDRE MJEDJAErdhi viti 2018 dhe ta ketë këmbën e mbarë
Shqipëria të buçasë jetë,edhe viti krejt i bardhë!
Të jetë i bardhë e pa tenisone, populli s’do sherre e zhurmë
Mallkuar qoftë që me”devocione”,popullin kush të kthejë në turmë!
Populli s’është as i majtë dhe asi djathtë,populli do paqë e qetësi
(Ku dallon djalli nga djajtë? A s’ kanë derrat një turi?)
Popull ruaj drejtgjykimin, mos beso “kaviet ” arkaike”
Dhe besoje,Përparimin:-Lufta bëhet për karrike!
Për karriken e pushtetit që është kthyer në”mollësherri”
Pse ia dinë mirë kimetin,tym e flakë Parlamenti!!!
– Mor rrugaç,- bërtet dikush; dil këtu, po ta mbajti?!!!
-Plaç,or plaç, or karabush! Shiko se m’ka hip inati!
Pa shikoni! S’ka më turp! Deputetë të dalë nga shpella
(Duan”luftime trup me trup”,aq sa më kap e vjella.)
Na turpëruan para botës, nuk kanë erz dhe as kanë nder
Le t’i qërojmë me anë të votës! Le të shkojnë mu në esfel!
1 dhjetor 2018
3.Deri kur?!
Rrapo Hekali fali gjakun e babait
At GJERGJ FISHTA fali gjakun e vëllait.Shtet gjumash! Çohu nga gjumi!
Deri kur do vrasë kanuni?
Sa familje nën frengji
Mbyllur gra, mbyllur fëmijë.
Pse u kthye në vend “MESJETA?”
Ku është ligji? Pesë lekë jeta.
Nën frengji dhjetra familje
S’pyet kanuni, në ka ligje.
Një”stafetë” e gjitha turp
Shteti turpin ha me bukë
Dhe kanuni e rrit kurbën
S’del askush që t’i presë rrugën.
Shtet! Të kam lënë në porvim në vjeshtë
Mos i zërë me dyllë ata veshë
Kur kanuni fare të vdesë
Veç atherë shtet të përshëndes!
2 dhjetor 2018
4.Letër deputetit
Na këputi malli;- Ku je, deputet?
– Si të vete puna? Si je me shëndet?
Mes nesh qe”dje”,kur kërkoje votën
Po më nuk u pe (ndryshe ktheve”rrotën”)
E di. Je i zënë. Eh,se sa probleme!
(mua më hanë brirët veç për thashë e theme)
Hop bëre në jetë (dyqane e vila)
(Për vilën deklarove:”Dhuratë nga kushërira!!!”)
“Kushërirën” e njoh: made in ryshfet!
T’m’i gëzosh që,oh! Rrofsh, o deputet!
( ma bëj hallall, mua mendjeligut)
Mezi pres të dalësh ti para VENTTINGUT!
4 dhjetor 2018
5. Përgjigja e deputetit *
Unë e di mirë që ti më ke inat
Se, mor vargaxhi,ke qenë kandidat **
Ke qenë kandidat dhe, ngaqë nuk fitove,
Zure kundër meje këtë letër shkrove.
Vila që kam unë ( më është dhënë “dhuratë)
As nuk pyes për ty; të pjerdhë mu në varg!
Më kanos me votën? As që e dua fare
Pse i kam “WAN DAMËT” që”gjuajnë” nëpër lagje.
Cipëplasur si ti, nuk më lënë rehat
Kam ngritur padi: drejt e në gjykatë!
Bën mirë, vargaxhi, ta mbyllësh atë gojë
Se ti e di mirë: të keqen s’e harroj.
Ti veç thur vjersha (kot i bie legenit)
Por fati i POETIT,kudo bishti i qenit
Deputet kam qenë e deputet jam
Sa të kem “liderin”, ti plas e bëj”bam!”.
* përgjigja është e supozuar
** kam qenë kandidat për deputet në zgjedhjet e para pluraliste(1991) si përfaqësues i PD dhe nuk fitova.5 dhjetor 2018
Tiranë, 6 dhjetor 2018
Përparim Hysi ka lindur më 21 janar të vitit 1943, në fshatin Petovë të Fierit. Për një periudhë të gjatë kohe ka punuar si mësues në fshatrat e Fierit dhe ne vitet 1996-2000 inspektor arësimi për gjuhë dhe letërsi shqipe pranë Drejtorisë Arësimore në Fier. Ka kryer studimet pedagogjike në Elbasan dhe më vonë pa shkëputje nga puna ka përfunduar studimet e arësimit të lartë për gjuhë letërsi.
Ka botuar katër libra me poezi:
“Rektimat e dashurisë”,
“Prushi i dashurisë”,
“Më piku dashuria”,
““Luftë” me dashurinë”.
Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptarë-Amerikanë. Ka botuar librat në prozë:
"Tregime",
"Faji" i Isakovskit,
"Një meshë për "Rrobaqepsin"
e Konti Monte Kristos",
"Lotët e Kumurisë"
dhe librat me poezi:
"Eh,si qenka dashuria!"
,"Kurthi i mallit",
"Kot s'jam i vdekshëm",
"Njerëz që dua"
dhe "Mbeta dashurive".
Etj.
Veç këtyre në "makzazinën" e tij krijuese janë në pritje për botim qindra poezi dhe dhjetra tregime.
Në pritje për botim është një libër me esse dhe përshtypje të autorit për libra të autorëve shqiptarë.
Në pirtmëni për një libër më vete, është dhe libri me përshtypjet e autorëve të tjerë për të.
