ÇAMERISË
Kohët ikin në pakthim bashk me ne
I madh mbetet vetëm malli në zemër
Siç mbetet i lartë rrapi i durimit
Dhe pues veten
deri kur më litar të shpresës
Do t'i lidhim qepallat e syve të blertë
Që nuk mbyllen dot pa e pa Çamerin nuse
Me ngjyrat e ylberit stolisim gërshetin
Kur do të mund ta mundi frikën
Që të kam motër
Deri kur më duhet të ta ruaj emrin
Mbi rrasat e moçme te varreve të rrafshuara
Nga stuhitë helene
Tash të ruaj në kujtimet e mallit që përvëlon
Dhe besoj si në Zotin
Se që të dyja jemi tokë arbërore
Prishtine 2008
