Ali Podrimja
Poezia dhe vasha
Ajo shkruante poezi erotike
U ngjante vitrazheve, frymës
Kish shpirtin dhe bukurinë engjëllore
Para se të bënte dush
Plaçkat i hidhte nëpër sallon
Dhe shikonte trupin në pasqyrë
Mos ka mbetur edhe diç
Mund të ndërpritet komunikimi
Mes saj dhe atij tej xhamit
Që shikonte me sy të mjegulluar
Ne bisedonim për të bukurën
Dhe sensibilitetin njerëzor
Për kohën që na mungonte
Atë që prekte shkaktonte vërshime, tërmete
Dhe atë zërin e brendshëm
Që duhet mbrojtur
Një nga një ia ktheja plaçkat
Para sa kohësh të shpërndara
Në hapësirën blu
Dëshironte të ndjejë zgjimin e trupit
Të shëndetshëm, të pastër
Ç’të heqë më dorë e Krijuesit
(2010)
HARTA E GRISUR
Kujdes se minjtë grimcojnë hartën
e të qenit tonë
Breznitë ku mësonin si të ecet lashtësisë
Deri ku shtrihet atdheu e sa dete e lagin
Në fund të horizontit ngrin fryma
Në një cung ulur vërej para Kullës
Ku bie guri e ku fluturon zogu im
Shalues të ri një kalë kërkon
Gryka e vdekjes nuk kapërcehet
Nën krahë engjëlli udhëtim ëndërrues
Dherave lë nga një gur varri
Në shkreptina humb
Buzë Ujit të Madh shfaqet vdekja
Në rroba të zeza
Arbëria m’i ngjante një deleje të zgjebosur
Gardhiqeve lëkurë linte e ndrite pikagjaku
Ulërinte kopeja e ujqve të tërbuar
Vetëtimë shpatash këtejeandej Murit
Binin Majët e Sulit e lotonin selvitë
Me kokën e Ali Pashës në shuplakë
Hapet harta e grisur e atDheut
(Pragë, 1986)
Fusha e Zezë
Ku të lëshoj rrënjë
E të bëj pakëz hije
Se varre e varre e varre
Mbi to zgjohemi e dashur
Shkundim dritën e verbër
Të lexojmë fundin e ëndrrës
Nën një qiparis
(2005)
Maratoni nga Iliria
Është një engjëll që na mbron
Se kujt Maratoni nga Iliria
Do ia kumtojë lajmin
Se në Ulpianë
U gjet tërfili me katër fletë
(1999)
Tek ia kaloja Akilit
Këmbëzbathur zbres Malit të Vetëtimave
Qetësinë përrallore të Villa Walbertës
Ta hap në Gadishullin Ilirik
Çast të lumtur të kujtoj nga Golgota
Në shpinë Breshke Arbërie
Akilit tek ia kaloja
(Feldafing, 23.7.1992)
Gjarpri, bukuria
Mbyta gjarprin të hy në kohën time
Ç’po më dendëson zbrazëtia nëpër
huqet e mia
Diku në botë
Po qe se nuk të shkruaj
miku im i dashur dhe
Po qe se nuk ma dëgjon zërin
Merr një karafil
e ma kërko varrin
diku në botë
se vajta pas Lumit
(Ulpianë, 1982)
Një lozë seç loton
Tatëpjetë Golgotës zbret
hija e Njeriut
Është Çami, këngëtari i verbër i Sulit
Me një vravashke ndritë
rrugën e errët
Kërkon shtëpinë në lagjen Plaka
dhe varret e të parëve
Buzuku do të men
për komandant Arvanit
Nën çati seç loton lozë e tharë.
(Athinë, 1986)
G u a s k a
Dikur ishte shfaqur Shkretëtira
Dhe kisha dëgjuar vajin e Burrit të Dheut
Kisha përvjelë pantallonat
Pas zërit të fyellit isha nisur
Nga fundi i mistershëm tej horizontit
I' guaskë seç e kishte nxjerrë Uji i Madh
Kisha filluar ta hapë dhe Guaskë pas Guaske
Zbuloja fatkeqësitë e dherave të Arbërisë.
(Vlorë, 1992)
Litari i ankthit
E lirë Kosova dhe e pavarur
Me një litar rreth qafe
Kërkon degën më të lartë
Si dele nuk i dilet në pazar
Nëpër fjalë seç dridhet
Midis dy qytetërimeve e zënë
Nuk e mban litari as e lëshon
Në konferenca ndërkombëtare
Kallëzohet si përrallë
E s’e lëshon as e mban një litar
(Ulpianë, 9.10.2000)
Lufta Ime
Ra nata, tej vringëllin
Kur te duan me ndëshkojnë
Ligji nuk ekziston për mua
Timin prandaj e shkruaj
Thyej xhamin e errët
Mes meje e forcës së verbër
(Këln, 1 nëntor 1998)
Vaji për Kosovën
Na pate apo te kishim
Ne toke as ne qiell
mori e uruar
Hap shuplaken dhe peshoj
Piken e gjakut tënd
(Munih, 1998)
Dridhme
Ne Kosove
Vetëm vdekja
nuk vonon
(Munih, 1999)
Mjerimi njerëzor
Edhe Qeni
nuk kafshon
nganjëherë
e nuk është Njeri
Po Njeriu
nuk le gjë
pa gëlltitur
e nuk është Qen.
(Prishtinë, 1980)
KOMETA E HARRUAR
Gjithnjë e më pak i ngjaj vetes
Dje e varrosëm poetin Jamarbër Marko
Tirana e zbrazur dhe më bëhej se
një peshkaqen kërkonte gjahun e vet
Jam i huaj gjithnjë e më shumë
Me kockë e mish më kapërdinë zbrazësia
E kërkoj gurin tim dhe ik
nga Uji i Madh që rrah brigjet e mia
Nuk besoja se kaq shumë vetmi
Tjerret metropoleve shqiptare
Ku ndonjë mbret i minjve
Hedh dhe duqin e fundit të cigares
Duhet ikur duhet ikur miku im
Para se t’më zërë nata e thikave
Në Lesbos tek kërkoj Safon
Kokën e poetit të panjohur nga Australia
E pashë si fluturonte në qiellin grek
Komet e harruar nga koha e Homerit.
(Lesbos, 8/09/2010)
HARTA E GRISUR
Kujdes se minjtë grimcojnë hartën
e të qenit tonë
Breznitë ku mësonin si të ecet lashtësisë
Deri ku shtrihet atDheu e sa dete e lagin
Në fund të horizontit ngrin fryma
Në një cung ulur vërej para Kullës
Ku bie guri e ku fluturon zogu im
Shalues të ri një kalë kërkon
Nuk kapërcehet gryka e vdekjes
Nën krahë engjëlli udhëtim ëndërrues
Dherave lë nga një gur varr
Në shkreptina humb
Buzë Ujit të Madh shfaqet vdekja
në rroba të zeza
Arbëria m’i ngjante një deleje të zgjebosur
Gardhiqeve linte lëkurë e ndrite pikagjakut
Kopeja e ujqve të tërbuar ulërinte
Vetëtimë shpatash këtejeandej Murit
Binin Majët e Sulit e lotonin selvitë
Me kokën e Ali Pashës në shuplakë
Hapet harta e grisur e atDheut
(Pargë, 1986)
FLUTURIMI I FUNDIT
Paqen e përjetshme ma fale imZot
Kërkoj një vend të vë kokën
Mbi bos dheu ku shirat
nuk pushojnë
Në kujtesë të mbyll fluturimin e
fundit të fluturës
Para fjalës e shpirtit
tek digjen në flakën e qiriut
Faleminderës imZot që nuk më turpërove
mua rebelin e mbretërisë së përhirtë
qe ik tek fishkëllon andej fryma
(Ulpianë, 1998)
DËGJOHET `I KAMBANË
Jeta nuk është
Është vdekja
Që fshihet pas
Therres së vet
Pret të troket
Diku dëgjohet
`i kambanë
(Berlin, 1989)
