BILAL XHAFERI
RINIA IME
RINIA IME
Nuk më vrapoi rinia
duke gjurmuar pulpët si shishe shampanje.
nuk m'u verbua rinia
pas ngjarjeve të fustaneve.
nuk m'u mbyll rinia
në parantezat e qepallave
të ndonjë vajze sentimentale.
rinia ime zgjodhi një tjetër drejtim,
zgjodhi të tjera ngjyra,
duke gjurmuar një dashuri të madhe,
duke kërkuar një lumturi të madhe,
si në një aksion të pandërprerë,
nga kantieri në kantier,
nga ferma në fermë,
nga miniera në minierë;
rrugëve të atdheut.
Ajo mbarti të gjtiha ngjyrat e baltrave
dhe tani e shoh tek digjet
kurorë sipër dheut,
si një ylber i pjellë nga mitra
e shtrëngatave.
SA SHPEJT KALOI RINIA JOTE
FUSTANI YT I NUSËRISË
SI BRYMË E BARDHË TË MBULOI,
SA SHPEJT KALOI RINIA JOTE
SA SHPEJT PRANVERËN VJESHTA NDËRROI.
NGA DEGËT FLETËT U RRËZUAN,
TAKSIA HUMBI LARG NË RRUGË.
Ç'U NGRYSËN VITET KAQ SHPEJTUAR
Siç ENDEN MJERGULLAT NË MUZG.
FLORI I VARGJEVE TË MI
U SHKRI PËR TY ME DHIMBSURI.
TANI SI HEKUR SHPIRTI IM
ME LOT U NDRYSHK EDHE U NXI.
NGA DEGËT FLETËT U RRËZUAN,
I RRAHËN KRAHËT ZOGJTË NË JUG,
SI HARQE VIOLINE DRIDHEN
MOTIVE VJESHTE NËPËR DRURË.
