2014-01-05

1914...100 VJET MA PARË...

Përgatiti: Fritz RADOVANI

1914...100 VJET MA PARË...

NGA  AT GJERGJ FISHTA OFM:






At Gjergj Fishta OFM (Grafikë nga FRadovani 2010)

NJË  GJAMË  DËSHPËRIMI


Mbaroi Malcija! Lekë ma sot nuk ka; 
                   Nuk ka ma burra, qi, me drrasë t’ krahnorit
          Mburojë me i ndêjë Shqypnis. Anmiku shkjá
          Mbas sodit s’ ka pse dron mâ prej Malcorit:
          Malcori asht thye; e, i dbuem ai me trathti,
          Pa Atme sot ka mbetë, pa plang, pa shpi!
2. N’ shpi t’ tij, po, djepat asht tu’ i lkundun shkina;
          Arën e tij asht shkjau tu’ e lavrue,
          E ushtari i Malit t’ Zi ‘dhè, kualt stervina
          Per ata Kryqa t’ bekuem i ka pengue,
          Nen t’ cillët pushojn, heu! Njata trima – rrfé
          Qi bindën shekllin tue luftue p’r Atdhé.
3. O natë e kobshme! Natë tri herë mizore,
Natë e mnershme, si nata e fundit t’ ferrit,
Pse ti shtekun ia çile ushtris gjaksore,
Qi, strukë nen t’ zezen mblojë trathtare t’ territ,
Burrat e dheut do t’  xêtê n’ gjumë pështetun,
Porsi n’ strofull luani xêhêt fjetun?!...
          4. E ju, ‘dhè hyj t’ shkelzyeshem, qi pre’ Empirit 
Përmallshem tue fërfllue me dritë t’ kullueme,
          Porsi sy Zotit, vreni m’ sharte t’ nirit,
          Ju, edhe ketë kob e ketë dhuni t’ shemtueme
          E kini pa tu’ ndodhë n’ mjedis t’ njerzimit,
          E me gjith kta nuk jeni shkimë mjerimit?...
5. Po a kjo asht e Drejta, qi n’ ketë shekull fiset
E popujt rregullon e i mban ndër caqe?
Anmikut t’ njimijë vjetve me i lshue viset
Sa herë t’ perligjuna me luftë e gjaqe....
Mallkue kjoftë hera, n’ t’ cillen shkjau pik’ s’ parit
Vuni kambën dhunuese m’ tokë t’ Shqyptarit,
          6..E mallkue kjoftë Evropa! Até e vraftë Zoti,
          E e shoftë me fise, popuj e qytete;
          Edhè premtoftë qi, dersa t’ endet moti,
          Kurr lufta mos iu daftë per tokë e dete;
          Selit e saja grimë me grimë u theshin;
          Me gjak t’ popujvet t’ vet sunduest iu ushqeshin.
7. Pse krahët pa dhimbë Shqypnis kshtu me ia thye
E prej Lirijet me ia ndalun hovin?
Gopsija e kùj n’ Malci ka mujtë m’ u ushqye?
Po a Hoti e Gruda mund t’ a mbajn Moskovin?
Nuk duhet, jo, qi t’ mkambet Shqyptarija:
Qé pse po i lshohet Malit t’ Zi Malcija.


8. O gjak i atyne burrave fatosa,
Qi per Liri t’ Malcis kullove rrkajë,
Vlo, vlo, ti sot qi maleve u erdh sosa,
E para fronit t’ Perendis me vajë
Lyp gjyq mbi do Kaina t’ kunoruem,
T’ cillët kombin t’ onë po duen me e pa t’ sharruem!
          9..Me parsme tona n’ ata t’ hershmet mota
          Mburojë iu bam Evropës, pa dijtë shk’ asht tuta,
          Atëbotë, kur pallen Skanderbeg Kastriota
          Siellte si rrfeja, e permbi shtroje t’ buta
          U dridhte nji Sulltan, qi njaso here
          Bante m’u dridhë boten mbarë prej mnere.
10. Po, na tue dredhun si dragoj çelikun,
          Shtekun me kurma Shqyptarësh ia xume
          Tartarit, e pre’ Evropet larg rrezikun
          Per disa kohë e mbajtëm: e poshtnume
Por kurr Evropa n’ ndihmë nji ushtar s’ na nisi;
          Kurr punët mbas fjalvet, qi na dha, s’ ujdisi.
11. E kur per pesqind vjet na nder veriga 
          Ngelem t’ robnis, nen themer t’ huej tue kja,
          E ‘i mijë dhuni mbi né e ‘i mijë punë t’ liga
          Na reshte anmiku, tue na nxitë pa da,
          N’ harresë Evropa edhe m’ atëherë na qiti
          E doren kurr ajo n’ kob t’onë s’ na ngjiti.
12. Por, ani, jeta pse sa u nis me u endun,
          Ndera mbi shekull dhunë gjithmonë asht kthye,
          E t’ miren nieri kurr s’ t’ a ka permendun,
          Sa t’ keqen punë me t’ cillen t’a keshë fye;
          Si edhè ma t ’shumen, miq s’ gjen nieri i shkretë,
          Kur skami e kobi t’a ket mblue n’ ketë jetë.
          13. Veç sot pse Evropa, sot qi asht t’ gjith uzdaja
          Se Shqyptarija e Lirë del zojë n’ vetveti,
          Pse sot Evropa, - do Mbretni të Mdhaja –
          Duen me e ngushtue kah toka edhe kah deti,
          E m’ vende t’ ona duen qi shkjau të shklasë
          E fisi i Shqypëtarit n’ dhé t’ humbasë?
14. O Zot i lum, qi vetem n’ dorë Ti i kè
          Shartet e popujve e mbretnive t’ tana,
          E gja pa hiri kurr Ty s’ t’ ndodhë mbi dhé,
          As nalt mbi qiellë, ku shndrisin dielli e hana,
          Deh! Ti, i Pushtetshëm heret si né e vona,
          Shih e gjyko mbi gjith kto kobet t’ona.
Shkoder 1914.
Komenti u përgatitë nga At Viktor Volaj, në vitin 1941, botue me titull“Lirikat”.
Me 16 Prill 1914, natën pa hanë, Mali i Zi sulmon Hotin e Grudën, tue djegë, plaçkitë e tue krye gjithfarë përdhunimesh. Zana e idhtë e Poetit shpërthen atëherë furishëm kundër anmikut jetik dhe kundër Evropës së padrejtë. Asht nji ndër ma të fuqishmet lirika të Fishtës.
U botue herën e parë në “Hylli i Dritës”, Maji 1914.
1.Mbaroi Malcija!...: Malësia e Madhe, e cilla shpesh përdoret edhe pa mbiemën.
Megjithse Malazezët nuk pushtuen tjetër zonë veç Hotin e Grudën, me të drejtë Poeti thotë se humbi Malësia, pse Hoti e Gruda janë bajrakët e parë në Malësi e Hoti prini ndër lufta. – Lekë: Kështu thirrën malësorët e Malësisë së Madhe. – me drrasë t’krahnorit: me parzëm; Drrasa e krahnorit asht pjesa e krahnorit ku lidhen brinjtë. – Anmiku shkja...s’ka pse dron: Malësorët ishin kurdoherë nji pritë e fortë kundër sllavëve qi donin të pushtonin Shqipninë. – i dbuem: i karmuem, i qitun jashtë; - pa plang pa shtëpi: pa truell pa strehë banimi. Në këte rasë 575 shtëpi të Hotit e Grudës ikën e lanë vendet e veta, për mos me jetue nën sllavë. Këto dyndje janë kenë të vazhdueshme edhe ma vonë.
2. lkundun: përkundun. – tue lavrue: tue e thye, tue e punue tokën. – pengue: lidhë. – Qi bindën shekullin...: Të cillët çuditën mbarë botën tue luftue në vitët 1911-1912 kundër Turqve të Rinjë.
3. strukë nen t’zezen mblojë trathtare t’territ: Me 16 prill natën, Mali i Zi rrethoi Malësinë me 12 bataljone, tue i gjetë Malësorët në befasi. Poeti i krahason me luanin e xanun në strofull fjetë.
4. t’shkelzyeshem: t’shkelqyeshëm, vezulluesa. – pre’ Empirit: pjesa ma e naltë e qiellit. – permallshem: mallëngjyeshem. – tue ferfllue: tue vezullue, tue shndritë. – vreni m’sharte t’nierit: kundroni fatet, punët e njerzimit.
5. viset: krahina; t’perligjuna me luftë e gjak: të shperblyeme, të mbrojtuna me luftë të përgjakun.
6. E mallkue kjoftë Evropa...: “Kjo namë ngjiti me të vërtetë! Mbas tre muejsh, me 28 Korrik 1914, shpertheu ajo luftë e tmershme, e quejtun Lufta e Parë Botnore, e cilla zgjati deri në Nandor të vitit 1918. Në ketë luftë mbetën dhetë miljon të vdekun. Kjenë shkretnue vise, vorfnue shtete, rrxue dinasti të vjetra, as nuk muejt me i prue botës nji paqë të qendrueshme, por shqetësoi zemrat e popujve me traktate të dhunëshme, tue kallë luftën e sotme.” (1941). 
7. E prej Lirijet ...: Me ia ndalue vrapin qi don me marrë kah Liria. – gobsija e kuj në Malësi...: Me kenëse nuk janë vende të frutëshme as Hoti as Gruda për me mëkambë Malin e Zi, asht politika shoveniste ruse e Moskovit qi çon peshë klysht e sajë, me pushtue e me shue Shqypninë. Poeti zbulon haptë politikat pansllaviste kundër Shqipnisë.
8. sosë: mbarim. – Kaina të kunorzuem: Gjaksorë të kunorzuem; kryetarët e mbretnive, me ketë emen Poeti përmbledhë shtetet qi kundërshtojnë Lirinë e Shqipnisë. – t’ sharruem: të humbun.
9. pallen: shpatën. – shtroje të buta: Poeti paraqet luksin e ambjentit oriental.
10. tue dredhun: tue vringllue. – Tartarit: Me ketë emen quen në përbuzje Turqit e Azisë.
– e poshtnueme: e poshter, për mos mirënjohjen ndaj Shqyptarve, qi kjenë pararojë e sajë.
Tue u bazue ç’prej fakteve historike të luftave të Skenderbeut, asnjëherë Evropa nuk ka mbajë asnjë premtim në lidhje me Shqipninë.
11. ngelëm: mbetëm. – reshte: bante, shkaktonte tue na nxitë, tue na mundue.
12. sa u nis me u endun: porsa xu fiell, porsa filloi. – skami e kobi: vorfnija e mjerimi.
13. Qyshë nji strofë ma përpara Poeti vé në dukje se shpesh ndera kthehet me dhunë në ketë botë dhe e mira harrohet. Megjithkëte nuk i mbushet mendja pse Evropa, pra: do Mbretni të Mëdhaja, tash qi të gjitha shtetet e Ballkanit kanë dalë me vete dhe Shqypnisë i asht dhanë Pamvarsija, kërkojnë me e cungue.
14.O Zot i lum....Kjo lutje shpërthen krejt e natyrshme prej zemrës së Poetit. Kundër dhunës e padrejtësisë së bame Shqypnisë thërret Hyjin Gjyqtar, qi të gjykojë mjerimet e kombit.
- pa hiri: pa dije, pa pritë e pa kujtue, pa pritmas, pa dashje. – heret si n’e vona: gjithmonë i Pushtetshëm, në të gjitha kohët i Pushtetshëm.
***
Shenim FR: Botohet në 100 vjetorin e padrejtësive ndaj Popullit Shqiptar.

Melbourne, Janar 2014.

Shkruan : Flori Bruqi : Vrasja e Haki Tahës dhe heshtja e turpshme e shqiptarëve

Kërko brenda në imazh                     Vrasja e Haki Tahës dhe heshtja e turpshme                                     Haki Taha, u lind n...