SI E PËRVETËSUAN SERBËT IDENTITETIN E VRASËSIT TË SULLTAN MURAT-it

Shtatorja e Millosh Obiliqit në Graçanicë

Serbët vazhdojnë të pretendojnë se Kosova është tokë ku i ka themelet kombi serb. Sot shënuan përvjetorin e Betejës së Fushës së Kosovës, ku më 1389 u vra Sulltan Murati I, nga serbi Millosh Obiliq, të cilit edhe iu ngrit një shtatore në Graçanicë. Të paktën kështu pretendojnë serbët, pasi shumë historianë e kronist të kohës thonë se ai ishte shqiptar, me mbiemrin Kopiliq ose Kobila.

Historiani Shasivar Kabashi, që po ndjekë studimet pasuniversitare në Histori Bashkëkohore, në Universitetin e Stambollit, në një bisedë për lajmi.net, thotë se ndryshimi i mbiemrit nga Kopiliq ne Obiliq është bërë në XVIII-XIX, nga rritja e mitit dhe nacionalizmit serb.

Sipas Kabashit, këtë pretendim të serbëve, me shumë fakte e demanton edhe prof.dr. Jahja Dranqolli në një punim të tijin, të cilin e përmend edhe historiani anglez Noel Malcolm në librin e tij “Kosova një histori e shkurtër”.

Historiani Kabashi, për ta cilësuar si të pavërtetë pretendimin serb, përmend edhe detaje nga libri i një kronisti osman të kohës, i cili atë që serbët sot e quajnë Obiliq, në librin të shkruar para gati 600 viteve e quan si Kobila.

Por, ai thotë se, nuk duhet me patjetër të pretendohet se ai ka qenë shqiptar.

Sipas tij ai ka mundur të jetë edhe vllah, hungarez, e nuk mund të përjashtohet të ketë qenë edhe gjerman.

Por ajo çfarë është e qartë sipas Kabashit, është fakti se serbët i ndërruan emrin atij, për ta shpallur serb.

“Kronisti osman Aşikpaşoğlu, pjesëmarrës në Betejën e dytë të Kosovës e vitit 1448, në librin e tij të famshëm “Tavarih-i Al-i Osmai” – (Historia e familjes së Osmanit) e përmend atë si Kobilla.

Ai na tregon edhe pjesë nga libri, ku autori i bënë përshkrim betejës, e ku përmend edhe vrasësin e Sulltanit, të cilin e quan Kobila.

“Pabesimtarët (Qafirët) me të parë ushtrinë e islamit filluan të sulmojnë duke u afruar. Në të djathtë qëndronte Bejazit Hani. Në të majtë Jakub Çelebiu. Gazi-itë (luftëtarët në rrugën e Zotit) morën Tekbiret (brohoritjet Allahu Ekber). Vazhduan përballë pabesimtarëve. Luftuan deri në mesin e dy namazeve. Në të djathtë Bejaziti e në të majtë Jakubi. Serbët shpërthyen në krahun e Jakub Çelebiut. Në këtë krahë ushtria u thye. Në këtë anë kishte një pabesimtar (qafir) që i thonin Milosh Kobile, përballë Sulltan Muratit…”

Në betejën e vitin 1389 pranë Prishtinës, kundër Perandorisë Osmane, historiani Jahja Drançolli thotë se, krahas ushtrisë së Lazarit morën pjesë edhe arbërit, boshnjakët, vllehët, çekët, hungarezët, polakët dhe frëngjit; dhe nga grupi tjetër, pjesëmarrësit përcaktohen drejtpërsëdrejti, si më kryesorë serbët, arbërit dhe boshnjakët, duke i dalluar këta nga forcat e tjera ndihmëse.