Mimoza Cufaj Rexhvelaj:...jetim barkthare ne shekullin e ri...

Mimoza  Cufaj Rexhvelaj/21.01.1981/ është nga Fieri .Është e rritur me bukuritë e   Malsisë së Madhe , ...si dhe në qytetit e bukur të Durresit, me aromen e  detit që është i perzier me forcen e malit,ëmbelsirën e freskët të liqenit të Shkodres,...e ka berë Mimozën qe poezia te vijë natyrshem mes nesh.... Ka studjuar gjuhë dhe letërsi në Universitetin e Shkodrës,... punon si drejtorshë shkolle 9-vjecare Hile Mosi.


Vazhdon studimet master ne Universitetin e Shkodres.Ka botuar tre libra me poezi perkatsisht: 

Ka  botuar  disa  libra : “Dashuri ti je mekati im”, “Fshima lotin “dhe “Jepi fjales kohe”: Ka në duar një vëllim tjetër që për momentin  për lexuesin shqiptar do të jeë  edhe pakë kohë surprize.Ajo thotë :Është mirë të botosh sepse është një copëz jete e gjallë që nuk shuhet kurrë...Nuk kemi ç'te themi më shumë  cfarë të them më shumë, poezia thotë ate që ka shpirti .

Kjo është Mimoza  ...As me pak e as më shume, ...here fluskë  sapuni, e herë - herë lumë...

Sot 

Ma shume se kurr kuptoj
klithmen tende shume vjecare...
Mjerimi serisht shpalos flamujte e fukarallekut.
Shtatore qe ecin ne qytetin tim
jetim barkthare ne shekullin e ri
nuk ashte risi.....

Sot
Shprsa me thot mos shpreso kot
e mali ngerveshet me zili....
duart kullojne gjake
nga prangat e kohes vrastare
...sdo gjesh....drejtesi....

Sot
lutjet kafshohen
shiten ne altar 
Zotni , sa don,prit te bajme pazar.....

Sot
e vrava per te fundit here
vargun e pafajshem....
vargun e lire.... 

Dy pika lot


Nga mali i madh 

që patën për ty, lotuan, 

lotuan sytë e mi. 

Kur erdhi,

s'kishte lot të tjerë 

për të derdhur. 

Ishte vonë. 

Shpirti kishte vdekur.


Autoportret


Unë jam zanë, 

s'jam lozonjare,

unë nuk jam yll, 

s'jam shtojzovalle. 

Jam pika e lotit 

dimër me stuhi, 

jam bora me ngricë 

e dita më shi. 

Jam zemra e vrarë, 

ëndrra e shuar. 

Jam lule që s'çel, 

diell i perënduar.

CIKEL ME POEZI NGA MIMOZA  REXHVELAJ

Borxhlie

Borxhlie gjithë jetën.

prehrit që rrita shtatin

Duarve të rrudhosura,

për të cilat malli më ka verbuar.

Jam gozhdë në shpirt ngujuar….

Si zog i arratisur nga foleja

me brengën e mallit kurorë

shtegëtare në vende te largëta

mes mjegullës përplas flatrat…

Lartësohem e luaj me retë

qellin me duar prek…

Me krahët e mi formoj ylberin,

Botën e njomë, lotët më bien rrëke….

Borxhin e papaguar në zemër peshon

e lidhur me hallkën e gjakut që rrjedh

vij….e kokën mbështes në prehërin tënd

ninullën e jetës kendoma…

O e shtrenjta nënë !!

 

Gjuetar shtrigash

Lulet e kumbulles

kane kohe qe fluturojne

te shkujdesura……

Fluturat e bukura

balcamosur

skulptura te gjalla ne rreshir….

Gjuetar shtrigash….

bredhe gjurmeve te bardha

pa kuptuar se….

nuk mund te ngjizet  dite-nata…..

……………………………

Buzëqeshja e tokës

Buzë të lyera me lulëkuqe të përgjakura….

Lule të kuqe mbi buzëqershi….

GOZHDUAR .

Buzëqeshja e tokës….

ëndërr ne udhëkryq….

HARRUAR.

Te dua ne pafundesi…

Diell i ren pingul mbi koke…

kam ftohte…..

Sy qe depertojne mes mira syshe…

te gjejne pertej heshtjes..

Ku struket vetmia….

braktise….

Te dua ne pafundesi…

S,vlej në botën tuaj….

 

Errësir që të përpin…

Vec tatuazhet e mureve shëmbëllejnë.

Muzik pot ritëm

ekzotik….

Kërcejnë si të cmëndur…

Hijet dhe tymi i cigares…

shishet e alkolit avullojnë

të eksituar…

Hej..bebi….coje me fund!

Kush jam unë këtu…

mes jush??

Një statujë mishi

ardhur rastësisht…

që më pëlqen të vuaj…

Të feskoj hijen fosforente..

e zgjoj….

ëndrrat e bukura të aventurës?

JO! JO!

Jam flluckë sapuni

të laj mëkatin e paprekur…

S,NDIHEM MIRE…..

më meket fryma…

tek shikoj cmëndurinë

e botes reale.

E VETMUAR

qëndroj…

C,vlej unë ketu ?

se kuptoj.

Do t,ia mbath

të arratisem nga kjo botë…

IKA……

Mos më ndiqni pas…

Një tjeter bote i përkas….

Te rinje ne dashuri

Lindem e rilindem

mes filizash njomshtak

pime qumesht dallendysheje.

Flakem si letra te pashkruara

dashuri ne sokak.

Po Çerdhen tone

e ngritem me sakrifica…

dashuria jone shtegetare

zuri vend ne hapsire.

Dhe stina e re…

trokiti me plasje sythesh

lastare qe celi plot drite,

e dy lule cukisin ne jete…

Natyra….

mbushet me lakmi

kur dashuria pin freski….

dhe stina e vjeter

zilia e bren

nga shija e fishkur….

Gazi ngryset

ne skutat e rrudhave.

Por shpirti

kerkon pasion serisht…

Ne vjesht bien petalet

Ne pranver celin sythe te rinje.

…kerkoje tek vetja zhgenjimin e qiellit…..

E zeza ne sy…

Ma lodhi shikimin…

Drit qe humbet…..

nga fjala ne buzet e diellit

E then mes shiute…

qe shpon shpirtin….

E zhuritur……

Per te mos rilindur

me ajo ndjenje…..

Kerkoje tek vetja zhgenjimin e qiellit….

…Nje re e vetme s,ben stuhi

s,permbytet toka nga  syte ne shi….

Ndjej neveri……

Si hije kacavarur,

shpirt i copezuar

n,gjizje te neverise.

Fjale hidhnake

vjell te ziun ,

Mallkim.

Dhembet mbjellin

URREJTJE….

Mashtrimi nuk fsheh mister.

Binjakezuar me nje fryme.

O gjarper i zi

Por ti s,ke dinjitet

Shperndan helm e vrer

zvarranik je

dykembesh pa vlere.

S,kam frike nga ti

as dashuri

Ndjej vec…..

NEVERI.

HAPE  KRAHUNHape krahun
Jeta me shkolloi
me mesoi
te mbijetoj,
pademtuar veten,
pa shkelur mbi ato qe besoj,
hape krahun....
dua.....
dhe une te pushtoj diellin...


DUA  TË  FLAKMe një dush akulli
do t'i shuaj puthjet e zjarrta....
Me intrig i skalite,
në trupin e pafajësisë së virgjër.
Akullnaja u be det...
Shtrati i pasionit...djeg...
Dua të flak, dashuri që vret.

A TË  VIJ ?


Nëpër natë dëgjoj një melodi,e mëndja fluturon e vjen tek ti....
Zemra rrahu,fort, fort...dhe nga syri rrodhi lot...
Më fal tha buza...Më fal tha loti...e ndjeva dhimbjen që më pushtoi.

Merrëm sonte në mbretëri,aty pran teje do ulem ...do rri.

Të betohem, s,do flas as edhe një fjalë.
Në heshtje do të hyj...në heshtje do të dal.


FORCA  E  DASHURISË

Nëse sytë qajnë sonte
Ti  mos u ndjej fajtor për lotin tim....
Nëse buza thahet,
ti mos rënko,shpirti im...


NATË  ROMNTIKE
Para shishes me shampanjë,
gjunjëzohemi...
Ndezim etjen,dehemi.....
Pasioni ndez qirinjtë, e epshit...
Vaskë me petale
trëndafiliaromë cmëndurie....
Trupat digjen ëmbëlnë zjarr...
Buzët, Zjarrfikëse, akullnajën shkrijnë...
Mrekullia, tërbushëm...
sulmon qiellin e shtatë...
Agimi yjet i flak...
Për të kënduar për një tjetër natë...



PUTHJA  E  FSHEHTË
Se fshiva puthjen...
mbi buzën e tharë.
Ku cel trëndafili
plot epsh...
pasion...
zjarr...
..Eh ,ky mall
që djeg e vret
lotë parreshtur derdh.
Të dua!

Puthmë!

O puthje e fshehtë!
edhe në varr
do të ruaj të shenjtë.

O puthje mizore...
puthje e fshetë.



KTHEHU  NË  FOLEZË

Oh, sa të kam pritur...
shumë net me rradhë.
Me dritën e ndezur
me zemër plot mall.

- s'erdhe në dritare,
të trokisje lehtë.
Natën t,ma zgjatësh
edhe njëmijë vjet.

Rrëshqiti një lot
nga syri i zi....
e dija s'do vije
ne krahët e mi...

Ndrico për mua hënë.
Ndrico për natë.
Lëri zogjtë të fluturojnë,
dhe të kthehen prap....