Isuf
Grajçevci u lind më 12 korrik të vitit 1948 në fshatin Hade, ku kreu
shkollën fillore. Shkollën e mesme dhe shkollimin e mëtejmë e vazhdoi në
Prishtinë. Punoi si korrektor në Gazetën Zyrtare të ish Jugosllavisë,
në Redaksinë e gjuhës shqipe dhe në Enciklopedinë e ish Jugosllavisë -
në Redaksinë e gjuhës shqipe në Prishtinë. Bëri përkthime të materialeve
të ndryshme serbokroatisht-shqip dhe anasjelltas. Më 1994 u detyrua të
emigrojë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Një kohë punoi përkthyes i
gjuhës angleze në UN. Tani jeton e vepron në Prishtinë dhe SHBA.
Në
vitin 2008, botoi përmbledhjen e parë me poezi’’ Hapat e tu në mote’’
dhe ne vitin 2010 përmbledhjen e dytë gjithashtu me poezi “Gjurmë
mërgimtari”.
Veprat letrare:
1. “Hapat e tu në mote”, poezi, Prishtinë, 2008
2. “Gjurmë mërgimtari”, poezi, Prishtinë, 2010
DITA NË KALENDARIN TIM
(17 shkurt 2008)
Vështroja horizontin
e nuk besoja
për atë që po shihja
loti i dhembjes
puthte lotin e krenarisë
Flamurin mbaja në duar
që ende pikonte gjak lirie
gjak i marseve dhe i nëntorëve
të përflakur të lirisë
e putha
e mbështolla për trupi
dhe thashë:
Kësaj radhe s’do të ma gjakos njeri
në këtë karvan me plot dasmorë
dhe unë po e hedh vallen e pritjes
kurrë s’kam pas një ndjenjë të tillë
malli
dashurie
dhembje e krenarie
dhe për një çast
ju luta Zotit:
më dhuro një copë jetë
ta ndjej
ta jetoj këtë ditë
të shënuar në kalendarin tim.
IMJA PERËNDESHË
Dhe valë e oqeanit
përballet me shkëmbin
siç përballet dashusria ime
me stuhitë për ty
Ti
më vret në shpirt
e bukura e këtij globi
historia jote
më përplasi
në këtë Metropol
bonjak – pa nënë
ku gjurmë vuajtjesh
më janë harkuar në fytyrë
e dhembje shpirti
kurrë nuk e thanë
lotin në sy
dhe vargu im mori udhë
në shkreptima rrufeshë
luftëtarë lirie
të dërgova për qëndresë
Ty, e Bukura e Globit
Imja Perëndeshë!
HAPËRIM…
Hapërova
andej e këndej oqeanit
herë në gëzim
e hërë në vaj
por
askund si në ty, Kosovë
nuk gjeta pushim
këtu, je zot shtëpie
lulëzon në kopshtin tënd
e atje…
çdo pjesë trupi të dhemb
NDOSHTA...
Në këtë anë oqeani
me dashurinë time u takova
shpirt, zemër, bukuri
të gjitha ia dhurova
shetita qytet me qytet
me dorën e saj
dita ishte e bukur me te
e nata parajsë
kur mora rrugën e mërgimit
loti i saj
lagu shtratin e zemrës
tashmë
çdo cast pikon shi
ndoshta …
zemrat do të takohen
në të njëjtën anë oqeani
e dhimbjet e mia
do t’i ngroh diell i dashurisë
jeta është me plagë
të lëndon
të kërrusë
dhe sa më larg dashurisë që je
të djeg
me zjarr e pa zjarr
AS OQEAN I THELLË...
Në cdo qerpik tëndin
dua të pushoj
të mbytem në thellësinë
e syve tu
afshi puthjes sate
fle në buzët e mia
zemra ka zënë vend në zemër
e nuk luan dot më
Ajo
s’mund te ike nga imja
se aty
është dashuria ime
që të djegë flakë
e mua
më ka mbeshtjell në trupin tënd
unë
sërish do ta prish vetminë
në ag të ditës
do ta fal buzën
e në orët e natës
supet e mia
do ti lëshoj mbi supet tuaja
do të të dua deri në amshim
asgjë sdo t’më ndal
në shtratin e dashurisë sime
as guri mbi liqen
as vesa mbi lule
as oqean i thellë
do ta zgjas vetem dorën
ta marrë dashurinë tënde
dhe mos harro
zemra yte rrah në mua
e imja ne ty...
DASHURI I SHTRENJTË
Ti
Dashuri e shtrenjtë
sërish më bashkove
me sytë që më kërkonin
më ktheve këtu
ku rrugët e mia
janë të lira për të hapëruar
Ajo
që ka prekur zemrën time
je Ti
Dashuria e shtrenjtë
që më jep forcë, vullnet
edhe kur valët më përplasin
me rrebeshe të ndryshme
Ti
agu dhe freskia
shpresa dhe jeta
Ti
Dashuri e shtrenjtë...
