Kush e hëngri Kushtetutën e Kaçanikut, politika kolonialiste e Serbisë, apo politika demokratike e Kosovës?

Kushtetuta e Kaçanikut

Dispozitat e përgjithëshme
Rendi ekonomik dhe social
Lirit, Të drejtat dhe Detyrat e njeriut dhe të qytetarit
Kushtetushmëria dhe Ligjshmëria
Organizimi teritorial i Republikës (Komuna dhe Qyteti)
Të drejtat dhe Detyrat e Republikës
Organet Republikane
Ndryshimi i Kushtetutës
Dispozitat kalimtare dhetë fundit

http://www.youtube.com/watch?v=i0-WYO_EOTg

Çdo kushtetutë e cilitdo shtet qoftë në botë e ka pjesën historike të saj, por jo edhe Kushtetuta e Kosovës (15.6.2008), së cilës i mungon një pjesë e tillë e historikut të saj (1912-1999). Këtë e provojnë edhe heqja e simboleve kombëtare dhe shtetërore: Flamuri, Emblema, Himni, UÇK-ja etj., si dhe 1) Deklarata Kushtetuese e 2 korrikut 1990, 2) Kushtetuta e Kaçanikut e 7 shtatorit 1990 dhe Referendumi gjithëpopullor i 29-31 shtatorit 1991, të gjitha këto akte të rëndësishme dhe me vlerë historiko-politike dhe kushtetuese janë në funksion të çlirimit, të lirisë dhe të pavarësisë së Kosovës shqiptare nga sundimi tiranik pushtues i Serbisë kolonialiste dhe fashizoide të kryekriminelit dhe vrastarit të shqiptarëve dhe të Kosovës, Slobodan Milosheviq

Shkruan: Prof. dr. Mehdi HYSENI

Vetëm Sejdo Bajramoiviqët, Ali Shukrijat dhe Slobodan Milosheviqët dhe kamarilat e tyre vrastare të shqiptarëve dhe të Kosovës së Shqipërisë Etnike, i patën denoncuar dhe hedhur poshtë: 1) Deklaratën Kushtetuese të Pavarësisë së Kosovës (2 korrik 1990), 2) Kushtetutën e Kaçanikut (7 shtator 1990) dhe 3) Referendumin gjithëpopullor për pavarësimin e Kosovës nga Serbia kolonialiste (29-31 shtator 1990), sepse përbënin fondamentin historik dhe ligjor të krijimit të shtetit të pavarur të Kosovës.

Derisa regjimi policor fashist pushtues i Serbisë së Slobodan Milosheviqit i ka gjykuar dhe mohuar aktet e mësipërme historike, politike, juridike dhe kushtetuese të popullit shqiptar të Kosovës, atëherë, logjikisht, as ligjërisht, asnjë qeveri shqiptare e Kosovës së sotme nuk e gëzon të drejtën që këto akte historike, ti flakë nga faqet e Kushtetutës së Republikës së Kosovës (15 qershor 2008), sepse do të përligjte politikën gjenocidale dhe agresive antishqiptare të Serbisë së Slobodan Milosheviqit.

Patriotët e vërtetë shqiptarë nuk e falsifikojnë historinë

- Kushtetutat mund të shkruhen, të ndryshohen dhe të falsifikohen nga tyxharët e ndryshëm të politikës ditore, por historia e shkruar me gjak dhe me sakrifica mbinjerëzore e popullit shqiptar si në Kosovë, ashtu edhe në trevat e tjera të Shqipërisë Etnike, nuk mund të ndryshohet dhe të mohohet as nga klikat e përkohshme të qeverive të ndryshme shqiptare e as nga armiqtë shekullorë kolonialistë dhe imperialistë sllavë të Ballkanit.

Çdo kushtetutë e cilitdo shtet qoftë në botë ka pjesën historike të saj, por jo edhe Kushtetuta e Kosovës (15.06.2008), së cilës i mungon një pjesë e tillë e historikut të saj (1912-1999). Këtë e provojnë edhe heqja e simboleve kombëtare dhe shtetërore: Flamuri, Emblema, Himni, UÇK-ja etj., si dhe 1) Deklarata Kushtetuese e 2 korrikut 1990, 2) Kushtetuta e Kaçanikut e 7 shtatorit 1990 dhe Referendumi gjithëpopullor i 29-31 shtatorit 1991, të gjitha këto akte të rëndësishme dhe me vlerë historiko-politike dhe kushtetuese, janë në funksion të çlirimit, të lirisë dhe të pavarësisë së Kosovës shqiptare nga sundimi tiranik pushtues i Serbisë kolonialiste dhe fashizoide të kryekriminelit dhe vrastarit të shqiptarëve dhe të Kosovës, Slobodan Milosheviq.

- Edhe historia e lavdishme e UÇK-së, edhe të tria këto akte politike, juridike, kushtetuese dhe demokratike, nolens violens, do të duhej të figuronin në pjesën historike të Kushtetutës së sotme të Republikës Kosovës, sepse janë paraprirëse të pavarësisë së sotme të Kosovës. Prandaj, askush nga “derëbejët” e sotëm të Kosovës, nuk e kanë të drejtën e diskrecionit, që këto tri akte, ti injorojnë dhe ti mohojnë, duke i përjashtuar nga Kushtetuta e 15 qershorit 2008, sepse në atë rast, me vetëdije, do të vinin në pikëpyetje historikun e lavdishëm të sakrificës, të përpjekjeve të pareshtura dhe të përgjakshme, si dhe kërkesën e drejtë dhe legjitime të popullit shqiptar të Kosovës për t’i dhënë fund robërisë nën Serbinë kolonialiste.

- Ata që e falsifikojnë dhe e retushojnë historinë e Kosovës, përkatësisht të Shqipërisë Etnike, mund të jenë gjithçka (politikanë, biznesmenë dhe tyxharë të aftë “sipas motit, ktheje gëzofin”-ecën me kohën sipas interesit të xhepit dhe të luftës së etshme për pushtetit), por jo, assesi, edhe patriotë dhe demokratë të mirëfilltë dhe të ndershëm, sepse ndërrimi i tezave dhe i koncepteve të tyre politike dhe historike, është simetrik me ato të politikës dhe të kuazi-shkencës falsifikatore serbomadhe të mohimit dhe të sofistikimit të së vërtetës historike mbi shqiptarët dhe mbi Shqipërinë Etnike.

Origjina e shqiptarëve, më e vjetra në Evropë

Shikuar në retrospektivën shekullore, shqiptarët janë shumë alergjikë, të ndjeshëm dhe jo tolerues, kur dikush me forcë apo në mënyrë perfide paqësore dhe miqësore tenton që t’ua falsifikojë dhe shpërfytyrojë gjenealogjinë e identitetit të tyre edhe si komb, edhe si shtet, sepse historia e derisotme e Ballkanit dhe e Evropës ka provuar se origjina e shqiptarëve është më e vjetër sesa e popujve të tjerë në Evropë. Këtë të vërtetë të pamohueshme të historisë së shqiptarëve, veç të të dhënave të shumta burimore shkencore të derisotme kombëtare dhe ndërkombëtare, ndër të tjera, e ilustron edhe kjo deklaratë e ish-presidentit të Kroacisë, Stipe Mesiq: “Ne sllavët erdhëm në shekullin VII, kurse shqiptarët erdhën edhe përpara romakëve”. (www.kosovarimedia.com/02/08/2012). Këtë të vërtetë të pakundërshtueshme, Stipe Mesiq e pohoi në Shëngjin të Shqipërisë, më 2 gusht 2012, me ç’rast u nderua me titullin “QYTETAR NDERI” i Shëngjinit për hir “të meritave dhe të kontributit të tij në shërbim të paqes, të stabilitetit, të bashkëpunimit dhe të fqinjësisë së mirë në rajon”. (Po aty)

Nuk ka asnjë dyshim se është për t/u çmuar dhe nderuar, kur fqinjët dhe të huajt sikurse ish-presidenti kroat Stipe Mesiq pohojnë të vërtetën e historisë së lashtë të popullit shqiptar në Evropë. Mirëpo, nuk është mirë dhe, për më tepër, është fatalizëm, kur sot dikush nga “armata” e politikanëve lideristë (brenda dhe jashtë pushtetit), në format më të rafinuara dhe më bizare (për hir të interesave personale, nepotiste, karrieriste, grupore, partiake, ideologjike, oligarkiste, ekonomike dhe tregtare etj.) po e falsifikojnë historinë e Kosovës, përkatësisht të Shqipërisë, ashtu si po u konevnon interesave të tyre të politikës ditore dhe të biznesit ekonomiko-tregtar korrupsionist dhe plaçkitës, në mënyrë që, në sy të popullit dhe të bashkësisë ndërkombëtare të tregohen dhe të “verifikohen” si të vetmit çlirimtarë, shpëtimtarë, demokratë dhe patriotë të vërtetë.

Simetria e filozofisë absurde

Rast konkret i përpjekjeve të tilla për falsifikimin e historisë së sotme të Kosovës, janë edhe aktet historiko-politike të Kosovës, siç janë 1) Deklarata kushtetuese e 2 Korrikut 1990, 2) Kushtetuta e Kaçanikut 7 Shtator 1990 dhe 3) Referendumi i 29-31 Shtatorit 1991, ku asnjëra prej tyre nuk ka gjetur vend në asnjërën nga faqet e Kushtetutës së Kosovës (15 korrik 2008), e as në ndryshimet më të reja të kësaj Kushtetute.

Na pëlqeu, nuk na pëlqeu, e pranuam apo nuk e pranuam, mospërfshirja e akteve të theksuara në pjesën historike të Kushtetutës së Kosovës (15 qershor 2008), është një falsifikat sui generis nga ana e politikanëve dhe e juristëve konstitucionalsitë të “formatit” të Arsim Bajramëve. Vetëm këta, duhet t’i japin shpjegime popullit të Kosovës pse politikisht dhe juridikisht i kanë injoruar këto akte të rëndësishme historike për pavarësimin e Kosovës nga Serbia.

Një veprim i këtillë absurd, amoral, antiligjor dhe antikombëtar, është i papranueshëm për historinë e sotme të Kosovës, sepse është simetrik me aktvendimet policore, politike, juridike dhe gjyqësore të regjimit të Republikës së Serbisë së Slobodan Milosheviqit, e cila i përtrollisi prerazi si ilegale, si Deklaratën Kushtetuese të 2 korrikut 1990, ashtu edhe Kushtetutën e Kaçanikut të 7 shtatorit, si dhe Referendumin gjithëpopullor shqiptar, bërë më 29-31 shtator 1990, sepse ishin në funksion të shkëputjes së Kosovës nga zinxhirët e përgjakshëm të kolonializmit 100-vjeçar të Serbisë.

Nuk është e çuditshme, pse Serbia gjenocidale e Slobodan Milosheviqit dhe, më pas kryeshefi i UNMIK-ut, Bernard Kushner, u hoqën vizë të kuqe UÇK-së, si dhe akteve historiko-politike, juridike dhe kushtetuese të Kosovës (Deklarata kushtetuese e 2 korrikut 1990, Kushtetuta e Kaçaniut e 7 shtatorit 1990 dhe referendumi gjithëpopullor i 29-31 shtatorit 1991) mbase të gjitha këto ishin në funksion të deserbizimit dhe të pavarësimit të Kosovës.

Një politikë e këtillë kontestuese dhe mohuese e së drejtës së vetëvendosjes së shqiptarëve të Kosovës nga ana e Serbisë kolonialiste dhe nga Rezoluta 1244 e KS të Kombeve të Bashkuara, e cila nuk e njeh pavarësinë e Kosovës, por për çudi dhe për “ahmaki” politiko-juridike dhe kushtetuese, është përfshirë në Rezolutën e shpalljes së pavarësisë nga ana e Kuvendit të Kosovës më 17 shkurt 2008, vërtet, është e papranueshme, sepse është në kundërshtim me të drejtën historike dhe me të drejtën ndërkombëtare ngase Kosova plot 100 vjet ishte plaçkë koloniale e Serbisë.

Gjithashtu, është e çuditshme, befasuese, skandaloze dhe e papranueshme si moralisht, kombëtarisht, ligjërisht, ashtu edhe politikisht e juridikisht, pse vetë politikanët dhe konstitucionalistët e pushtetit të sotëm në Kosovë, nuk i kanë sanksionuar në Kushtetutën e 15 qershorit 2008: 1) Deklaratën kushtetuese të 2 korrikut 1990, 2) Kushtetutën e Kaçanikut të 7 shtatorit 1990 dhe 3) Referendumin gjithëpopullor të 29-31 shtatorit 1990.

Së fundi, sido që ta kenë “justifikuar” këtë akt antihistorik, antijuridik, antikombëtar dhe antikushtetues mbidemokratët dhe mbipatriotët politikanë dhe konstitucionalistë, Kuvendi historiko-politik-kushtetues dhe kombëtar i Kaçanikut i hodhi themelet historike për shkëputjen e Kosovës nga Serbia kolonialiste dhe pushtuese (1912-1999). Këtë asnjeri dhe, asnjë politikë nuk do të ketë fuqi, që ta shlyejnë nga faqet e ndritshme të historisë kombëtare shqiptare të Kosovës - Shqipërisë Etnike.