TUNGJATJETA KOSOVË

Rajmonda Malecka 

Kur ishe midis’ i Mbretnisë Ilire,
Pate sa deshte nam edhe sy,
N’gadhnjime lufte, ndër male plot hire,
Dashninë dhe paqen mbolle ndër kojshi.

Dardane e vjetër, Kosovë e re,
Ke qenë Shqiptare, Shqiptare je,
Dimën e verë e sa të jetë jeta,

Ke me u përshëndetun me “Tungjatjeta”.

Qatje t’thuesh vonë, njerëz t’pa plang e shpi,
Palë-palë, gjithfarësh, soll barbari,
U dyndën n’ty si breshni n’stuhi,
Me t’qitun faret e krejt me t’zhbi!

Dardane e vjetër, Kosovë e re,
Ke qenë Shqiptare, Shqiptare je,
Dimën e verë e sa të jetë jeta,
Ke me u përshëndetun me “Tungjatjeta”

Shumë hordhi t’hueja u përshkruan mbi ty,
Por gjak e gjuhë e shpirt e ndjenja,
Nuk mujtën kurrë njiherë me t’i zhbi,
Se n’gjoks burrnor i ruajte të shejta.

Dardane e vjetër,Kosovë e re,
Ke qenë Shqiptare, Shqiptare je,
Dimën e verë e sa të jetë jeta,
Ke me u përshëndetun me “Tungjatjeta”

Pushtues t’pamëshirë gjithshka t’kanë mohue,
Gjakun tue t’thithë, zemrën tue t’therë,
Mallin tue t’marrë, shpirtin tue t’përvëlue,
Pa pasë kënd lotin tand me ta terë.

Dardane e vjetër, Kosovë e re,
Ke qenë Shqiptare, Shqiptare je,
Dimën e verë e sa të jetë jeta,
Ke me u përshëndetun me “Tungjatjeta”

Po n’tallaz t’jetës me shpirt nën dhambë,
Fisnike mbete, e fortë qëndrove,
E nën të dhunueshmen t’huajën kambë,
N’tokë tande n’vuajtje nuk u ligështove.

Kosovë e vjetër, Drenicë e re,
Asht kah t’frynë ballit një Erë e Re,
Adem Jashari një legjendë prore,
Do t’ia shtoj Kosovën viseve arbnore.

Shkeputur nga libri TUNgjatjeta Kosove 

KU VAJTE ?

Iljaz Kodra – Dëshmorit të Lirisë - Prekaz

Ku vajte?
Pse ike ?

Si nuk vjen ?


Kuvend me yjet ke nxanë,
e vllaznue me mallet e larta shqiptare,
Iljaz Kodra,
Të presin togat luftëtare, . . .


Pas teje erhën mijra të tjerë,
Nga luftëtarë u bënë dëshmorë,
S’mund të të linin vetëm Iljaz Kodra,
Të kërkonin çdo ditë e çdo orë.

Të sollën të gjithë lule mbi varr,
Para se kuvend të zeje me yjtë në qiell,
me malet,
me zanat,
me flamurin në ngjyrë.

Iljaz Kodra
Me ty ne kuvendojmë çdo ditë,
Se e kemi fitue lirinë.


Prekaz, 1999

ERDHI DHËNDRI NGA KURBETI

Erdhi dhëndri nga kurbeti
Kangë as valle në shtëpi nuk gjeti
Vetë një krushk, vetë një dasmorë
Gurët e kullës shemb në oborrë.

300 ditë sa i ka vjeti
I ka la me lot kurbeti
Vi në Kosovë për dasmën time

E më pret shkau me granatime.

Eja çikë nuse tek shtëpia
Mos lotoni plagët e mia
Nxirri pushkët n’themele t’gurit
Dalim bashkë ku thërret Flamuri.

300 mijë vjet me i pas martesë
Për Kosovë kemi një besë.

Shkon Flamuri dallg Drenicës
Si duvak po i duket çikës
Krak për krah me nuse t’vet
Çlirimtari lëshon tërmetet.

Kur tupani bie për dasëm
Thirrim miq e thirrim vllazën
Këndon Flamuri këngët e veta
Kuq e Zi si jeta e vdekja.

Eja çikë nuse tek shtëpia
Mos lotoni plagët e mia
Nxirri pushkët n’themele t’gurit
Dalim bashkë ku thërret Flamuri.

300 mijë vjet me i pas martesë
Për Kosovë kemi një besë.

Janar 1999 Tiranë

Ky tekst – këndohet nga këngëtari Shaqir Cërvadiku.

ËSHTË KJO KOHA

Është kjo kohë
më e dhembshura kohë
me dhe pa dashuri,
Kohë për të vdekur dhe
për të lindur bashkë,
Është kohë për heronj
dhe jo për përrallëtarë.

Është kjo kohë. . .
shumë na ranë,
e ne varrin jua bëmë me duar
e me lule i mbuluam. . .

Në mbrëmje kënduam këngët e lashta
Të vendit tim,
se kohë për vajtim nuk ka,
S’ka kohë as për vdekje.

. . .

Ah! – nuk na premton koha! –

Junik, më 28.05.1998