Prof.dr. Eshref
Ymeri
Në emisionin e lajmeve të ditës së sotme
të orës 19-00 (ora 10-00, sipas orës së Kalifornisë) të kanalit TV “Albanian Screen”, u njoha me njoftimin
mjaft mbresëlënës për ngritjen e shtatores së Presidentit Uillson (Thomas Woodrow Wilson 1856-1924)
në njërin nga sheshet e Tiranës. Në inagurimin e shtatores ishte vetë
Kryeministri Berisha dhe ambasadori amerikan Aleksandër Arvizu.
Emri i Presidentit Uillson është i
lidhur pazgjidhshmërisht me ekzistencën e Shqipërisë Londineze, pra, të kësaj
ngastre Shqipërie që mbeti në hartën e Evropës, pas pazareve të ujqve evropianë
që u bënë nën presionin e Rusisë cariste, e kësaj armikeje të betuar të kombit
shqiptar.
Pavarësia u shpall vërtet më 28 nëntor
1912. Por pas kësaj date Shqipëria u shndërrua në një shesh lufte, ku
shovinizmi serbogrek, me përkrahjen e fuqishme të shovinizmit
evropianoperëndimor dhe sidomos të shovinizmit rusomadh, arriti të na pushtonte
ushtarakisht dhe të na zhvaste nga trungu amtar ¾ e trojeve tona etnike.
Megjithatë, diplomacia shoviniste evropiane nuk u kënaq me këtë masakër që kreu
kundër trojeve tona amtare. Në Konferencën e Paqes që u organizua në Paris, pas
përfundimit të Luftës së Parë Botërore, shovinizmi evropianoperëndimor kërkonte
ta zhdukte përfundimisht nga harta e Evropës edhe këtë ngastër Shqipërie, të
mbetur pas Konferencës së Londrës të vitit 1913.
Falë ndërhyrjes së vendosur të
Presidentit Uillson në Konferencën e Parisit, shovinizmi evropianoperëndimor
nuk arriti që ta zhdukte njëherë e mirë Shqipërinë nga harta e Evropës.
Prandaj ekzistenca e kësaj ngastre
Shqipërie është e lidhur pazgjidhshmërisht me emrin e Presidentit shumë të
nderuar Uillson, i njëzeteteti President i SHBA.
Me rastin e përurimit të shtatores në
fjalë, dëshiroj ta uroj nga zemra Kryeministrin Berisha për përkujdesjen e Tij
të posaçme për përgatitjen e saj me rastin e 100-vjetorit të shpalljes së pavarësisë.
Jam i bindur se kjo shtatore do të ngjallë frymëzim në mbarë tokat tona dhe do
t’i ngrejë peshë zemrat e shqiptarëve për t’u përgatitur për ditën e Kryefestës
së Madhe, ditën e ribashkimit të krejt trojeve tona
etnike në një shtet të vetëm mbarëkombëtar, me një stemë dhe një flamur.
