Nga
Fritz RADOVANI:
BAJRAM CURRI
(1862 – 1925)
“Çdo mars vijmë te
Shpella,
Të shohim me kobure,
Dragua mbi këto male
Që kurrë s’u përkule…
29 MARS 1925: Arma e Pashiqit që i dhuroi Ahmet Zogut po vazhdon
krizmat...
Vritet mbas Luigj Gurakuqit edhe Dragoni i Dragobisë Bacë
Bajram Curri...
Sejcili Shqiptar sot pyet veten: “A ka Shqipnia Atdhetarë
trima si Bajram Currin?”
– Nuk e dij ! Dij vetem se ka vrasës që jo vetem nuk i
lanë gja mangut nipit t’ Esadit, po edhe po ua lypi nevoja ia kalojnë atij. Në
kater anët e globit vetem fallsifikatorë vrasës!
Në se dishron me dijtë se shka bahej në Shqipninë e porsa
lindun të Gjergj Kastriotit, merr dhe studjo vetem tri Figura të mëdha të
Shqipnisë së asaj kohë dhe si i vrane Ata: Avni Rrustemin e Vlonës, Luigj
Gurakuqin e Shkodres dhe Bajram Currin e Dragobisë.
Nder pusat e ujit të freskët të Rozafës, të tre Burrat e
kanë pij një gotë ujë... Sa e ambël dukej fjala e Tyne “T’ u rritët ndera!”,
kur u thonin grave Shkodrane me tabake në dorë.
Jeta e Këtyne Burrave të ngjanë me vrapimet e
maratonomakëve nder labirintet e një Shqipnije të rrenueme nga feudalizmi, që
në çdo kthesë të pret një vrasës tradhtar...
Por, zemra e Trimit nuk thehet as nuk kthehet mbrapa! E
Ky Trim ishte Baca Bajram!
Nuk e thyen as nuk e kthyen as napolonat ar e as dinarët...
Pasunia e Tij ishin e mbetën Gurtë e
Shpellës së Dragobisë, ku me zemer të thyeme per atë Gjak të derdhun rrëkajë
aty, çdo Shqiptar e ndjen veten perpara
një Monumenti të Perjetshem e madhështor.
E Plaku me doren e Tij të vrashtë nga fjetja nder
jestekët e gurtë, të afron koken per parzem dhe me dashninë Atnore të Tij si
gjithmonë, plot me bujari të ofron një dhuratë: Besen e Burrave të Maleve të
ngjeshun e të merthyeme per Flamurin e Gjergj Kastriotit !
Vetem per këte e vrane...
Melbourne,
Mars 2018.
