Dy poezi nga Zef Pergega

DY POEZI AKULLI NGA ZEF PERGEGA


 MESUESI
Mes thonjeve te piste te shtetit
Dhe yndyres ne mjekerr
Si pete e thate lakrori
I gjore, mbas dore i shkreti?!
Atij qe i vune kater
U be deputet
Mes dhembeve te ujkut shtet
Nje koc
Atij qe i vune kater
U be bos
Per dijen e padijes se tyre
U shkri si qiriu
Driten e grabiti injoranti me diplome “Kristali”
Ai ne kete Dhe vec mbeti njeriu!

NJE MIK IKU NGA KJO JETE
Nje mik i yni nderroi jete
Nuk u tha ne televozor
As lajm nuk perberi ne gazete
E kishte gdhend fjalen me dalten hyjnore
Qe ecja jonte te ishte krahe lehte!

Njoftimin e zi e lexova ne facebook
69 komente, ne retinen e miqeve,
 Dhimbje, dhimbje…
Ne krye te krese se njeriut
Prapanicat, beli, gjokset e Luana vollces
200 mije klikime!
Ne vendin tim e ne vendin tend
Portat celen hidrocentralet
Ne kete dimer te lahen foshnjat
Jo mekataret qe mbysin djepat
E trumcaket e moderatoreve
Krujane sqepat!