NE CDO ULESE MIXHA GDHEND NJE GJARPER…
ZEF PERGEGA
Emri i Bjeshkeve te Rugoves eshte shkruar ne rrenjet e Lisit te Zjarrit dhe Lisit te Tamlit te odes se burrave te Dardanise. Atje ka thesare qe mund te mbushesh me ta varkat e botes. Perpos skalitjes se gurit dhe gdhendjes se drurit, ajo njihet per sekretin e lidhjes se tyre. Per mote e mote lidhja e tyre eshte e pathyeshme, si besa e kullave tona.
Rugova ka mjeshtra te medhenj ne kulturen e etnografise shqiptare. Aty ruhen termat autokton edhe pse aty ka hyre televizioni e politika.
Mixha Shkelzen, qe ulur prane zjarrit bubulak dhe po degjonte lajmet politike te Kosoves, per te marrur vesh se shka i kane punet burrat e rande te kombit. Iu afrue ma shume ekranit, si dikur kur gurit i afrohej veshi per te marre ndonje lajm te larget, por s’po i kuptone do fjale.
“ –Mixhe, shka s’po kupton?! –ia priti nipi vogel
“-Shka po thone per ndenjeset, po bajne tender e, shka asht ky tender?!”
“-Tender, bac, po don me than se kush fiton me e ba i kete pune. Asht pare e madhe, po kush e ban ma lire e ma mire fiton. Dicka po duhet me dhane nen dore me fitue. Ero-t futen ne nje zarf e nuk i shikon njeri!”
“-Po uleset, shka jane ato te paste Mixha?”
“-Jane karriket e serbeve ne kuvend te Kosoves. S’po ja ndie kujt tash ma bac, as per gjakun qe derdhen mixhat e Kosoves, vec me pare te mbushet palla e dores!”
“-Po na, more nip, ne kuvendet tona kurre nuk i kemi ulur serbet me na u ba zot, po me pushke ne faqe i kemi prit e kane marre ate qe kane kerkue. Pa kjo qenka demokracia, liria, shteti, Europa, ata me na hyp ne qafe perseri e mishi yne me u ba copa-copa!”
“_Mixhe, ta pasha haren, ke mbet mbrapa. Po me thuaj ne qoftese ta japin tenderin ty, si kishe me i ba uleset e serbeve ne Parlamentin e Kosoves? Po kush kishte me i ba ma mire, ti je mjetri ma i degjuar ne keto ane. Une e di. Ti ban dyer e ban dritare, ti ban oxhake e cibuke, ti ban ciftelia e sharkia, po dora jote cka nuk ban!”
Mixha Shkelzen bof ne kame e balli i ka marre nje dimer te ftohte. Vetullat e trasha, si dege frashni jane trazue ne buleza djerse. Nje ndjenje pikellimi e ka kaplue, po nuk e ka dhene veten para nipit, e shka po din ai se si po vjen e reja, si plumbi shpejt e si reja!
“-Ha pra Mixh, si kishe me i ba uleset e serbeve?!-shtoi prap nipi qe nuk po ia lexonte mendimet plakut.
Dhe baca ia ktheu: “Do te kisha gdhendur nje gjarper ne ndenjese dhe nje ne mbeshtetese, pe te ju kujtuar parlamentareve te Kosoves se nje dite kur te ngrohet nga harresa e gjakut, do ti helmoje parlametaret tane ne gisht, per te mos patur kurre sherim. Pa luften na e bame me sigurue bute bythen e serbeve?!”
Plaku rrufiti kafen dhe hodhi
ZEF PERGEGA
Emri i Bjeshkeve te Rugoves eshte shkruar ne rrenjet e Lisit te Zjarrit dhe Lisit te Tamlit te odes se burrave te Dardanise. Atje ka thesare qe mund te mbushesh me ta varkat e botes. Perpos skalitjes se gurit dhe gdhendjes se drurit, ajo njihet per sekretin e lidhjes se tyre. Per mote e mote lidhja e tyre eshte e pathyeshme, si besa e kullave tona.
Rugova ka mjeshtra te medhenj ne kulturen e etnografise shqiptare. Aty ruhen termat autokton edhe pse aty ka hyre televizioni e politika.
Mixha Shkelzen, qe ulur prane zjarrit bubulak dhe po degjonte lajmet politike te Kosoves, per te marrur vesh se shka i kane punet burrat e rande te kombit. Iu afrue ma shume ekranit, si dikur kur gurit i afrohej veshi per te marre ndonje lajm te larget, por s’po i kuptone do fjale.
“ –Mixhe, shka s’po kupton?! –ia priti nipi vogel
“-Shka po thone per ndenjeset, po bajne tender e, shka asht ky tender?!”
“-Tender, bac, po don me than se kush fiton me e ba i kete pune. Asht pare e madhe, po kush e ban ma lire e ma mire fiton. Dicka po duhet me dhane nen dore me fitue. Ero-t futen ne nje zarf e nuk i shikon njeri!”
“-Po uleset, shka jane ato te paste Mixha?”
“-Jane karriket e serbeve ne kuvend te Kosoves. S’po ja ndie kujt tash ma bac, as per gjakun qe derdhen mixhat e Kosoves, vec me pare te mbushet palla e dores!”
“-Po na, more nip, ne kuvendet tona kurre nuk i kemi ulur serbet me na u ba zot, po me pushke ne faqe i kemi prit e kane marre ate qe kane kerkue. Pa kjo qenka demokracia, liria, shteti, Europa, ata me na hyp ne qafe perseri e mishi yne me u ba copa-copa!”
“_Mixhe, ta pasha haren, ke mbet mbrapa. Po me thuaj ne qoftese ta japin tenderin ty, si kishe me i ba uleset e serbeve ne Parlamentin e Kosoves? Po kush kishte me i ba ma mire, ti je mjetri ma i degjuar ne keto ane. Une e di. Ti ban dyer e ban dritare, ti ban oxhake e cibuke, ti ban ciftelia e sharkia, po dora jote cka nuk ban!”
Mixha Shkelzen bof ne kame e balli i ka marre nje dimer te ftohte. Vetullat e trasha, si dege frashni jane trazue ne buleza djerse. Nje ndjenje pikellimi e ka kaplue, po nuk e ka dhene veten para nipit, e shka po din ai se si po vjen e reja, si plumbi shpejt e si reja!
“-Ha pra Mixh, si kishe me i ba uleset e serbeve?!-shtoi prap nipi qe nuk po ia lexonte mendimet plakut.
Dhe baca ia ktheu: “Do te kisha gdhendur nje gjarper ne ndenjese dhe nje ne mbeshtetese, pe te ju kujtuar parlamentareve te Kosoves se nje dite kur te ngrohet nga harresa e gjakut, do ti helmoje parlametaret tane ne gisht, per te mos patur kurre sherim. Pa luften na e bame me sigurue bute bythen e serbeve?!”
Plaku rrufiti kafen dhe hodhi
