MARINAJ – NJE MENDJE E ZGJATUR MES DY KONTINENTESH
“Visarët e mendimeve të z. Marinaj janë të dala nga mendja e pajisur me dituri shumështresore, siç është shumështresore një nëntokë e pasur me gurët më të vlerë e më rrezatues në gjirin e saj.”
Esse nga nga Zymber Elshani
Në mendjen time përsaora u formësua përfytyrimi: Kroi i parë me ujë bilur ku z. Marinaj si fëmijë e i ri thëthiti sherbetin e diturisë ishte vendlindja – Malësia e Madhe, Shqipëria; më vonë gjeti kroin tjetër të diturisë larg vendlindjes, matanë oqeanit, në Amerikë, në Universitetin e Teksasit në Dallas. Nga librat kisha lexuar se ylberi kur shpaloset në qiell me dy skajet e tij shpesh ndodh t’i vë buzët në dy kroje (edhe po qenë larg) dhe ashtu pi e i ushqen ngjyrat e tij. Përnjëherë se si m’u duk se vepra e z. Marinaj dhe ai vetë ishte një mendje e hark ylberor i zgjatur mes dy kontinentesh. Si fëmijë kishte shijuar sherbetin e diturisë në kroin e vendlindjes, si i rritur gjeti kroin tjetër edhe më të begatë me nektar diturie të ëmbël mjaltë larg atdheut. Nëpër atë hark ylberi po shkëlqente mendja e ndritur e z. Marinaj. Diturinë e thëthitur në kroin e vendlindjes e përcillte te kroi i vendit tjetër të largët, diturinë e ëmbël mjaltë të vendit në anën tjetër të globit e sillte në vendlindje. Ishte bërë ambasador i përcjelljes së ëmbëlsive e diturive të dy vendeve tanimë të bëra mike. Kishte gjetur çastin e ndritshëm të fjalëve. Po hynte në zemrën e artit me ngarkesën pozitive në mendje dhe shpirt. Këtë e vëren po e lexove vetëm një apo dy kritika e studime letrare të tij. Këtë e vura re edhe vetë sidomos muajt e fundit, kur lexova kritikat e studimet e tij të arrira në faqet e revistës NACIONAL. Fjala e tij të magjeps.
Gjuha e tij është e kulluar. Dëshiron ta lexosh njëherë, dy herë, më shumë herë. Ta lexosh për shtatë palë qejfe, siç thuhet. T’i thurësh lavde. Ta përgëzosh.
Visarët e mendimeve të z. Marinaj janë të dala nga mendja e pajisur me dituri shumështresore, siç është shumështresore një nëntokë e pasur me gurët më të vlerë e më rrezatues në gjirin e saj.
Përshëndesim z. Marinaj dhe i urojmë suksese edhe më të mëdha në të ardhmen. Nga një djalosh plot fantazi në vendlindje, të vazhdojë të ndërtojë personalitetin e tij si erudit dhe njeri i akademive e mediave letrare më prestigjioze si në anën tjetër të globit ashtu edhe tek ne.
Harku ylberor i mendimit magjepsës të tij qoftë vezullimtar e ngjyrë ndezur edhe për shumë vite. Dhe i stisur me dashamirësinë e energjisë dhe ngarkesës më pozitive.
“Visarët e mendimeve të z. Marinaj janë të dala nga mendja e pajisur me dituri shumështresore, siç është shumështresore një nëntokë e pasur me gurët më të vlerë e më rrezatues në gjirin e saj.”
Esse nga nga Zymber Elshani
Në mendjen time përsaora u formësua përfytyrimi: Kroi i parë me ujë bilur ku z. Marinaj si fëmijë e i ri thëthiti sherbetin e diturisë ishte vendlindja – Malësia e Madhe, Shqipëria; më vonë gjeti kroin tjetër të diturisë larg vendlindjes, matanë oqeanit, në Amerikë, në Universitetin e Teksasit në Dallas. Nga librat kisha lexuar se ylberi kur shpaloset në qiell me dy skajet e tij shpesh ndodh t’i vë buzët në dy kroje (edhe po qenë larg) dhe ashtu pi e i ushqen ngjyrat e tij. Përnjëherë se si m’u duk se vepra e z. Marinaj dhe ai vetë ishte një mendje e hark ylberor i zgjatur mes dy kontinentesh. Si fëmijë kishte shijuar sherbetin e diturisë në kroin e vendlindjes, si i rritur gjeti kroin tjetër edhe më të begatë me nektar diturie të ëmbël mjaltë larg atdheut. Nëpër atë hark ylberi po shkëlqente mendja e ndritur e z. Marinaj. Diturinë e thëthitur në kroin e vendlindjes e përcillte te kroi i vendit tjetër të largët, diturinë e ëmbël mjaltë të vendit në anën tjetër të globit e sillte në vendlindje. Ishte bërë ambasador i përcjelljes së ëmbëlsive e diturive të dy vendeve tanimë të bëra mike. Kishte gjetur çastin e ndritshëm të fjalëve. Po hynte në zemrën e artit me ngarkesën pozitive në mendje dhe shpirt. Këtë e vëren po e lexove vetëm një apo dy kritika e studime letrare të tij. Këtë e vura re edhe vetë sidomos muajt e fundit, kur lexova kritikat e studimet e tij të arrira në faqet e revistës NACIONAL. Fjala e tij të magjeps.
Gjuha e tij është e kulluar. Dëshiron ta lexosh njëherë, dy herë, më shumë herë. Ta lexosh për shtatë palë qejfe, siç thuhet. T’i thurësh lavde. Ta përgëzosh.
Visarët e mendimeve të z. Marinaj janë të dala nga mendja e pajisur me dituri shumështresore, siç është shumështresore një nëntokë e pasur me gurët më të vlerë e më rrezatues në gjirin e saj.
Përshëndesim z. Marinaj dhe i urojmë suksese edhe më të mëdha në të ardhmen. Nga një djalosh plot fantazi në vendlindje, të vazhdojë të ndërtojë personalitetin e tij si erudit dhe njeri i akademive e mediave letrare më prestigjioze si në anën tjetër të globit ashtu edhe tek ne.
Harku ylberor i mendimit magjepsës të tij qoftë vezullimtar e ngjyrë ndezur edhe për shumë vite. Dhe i stisur me dashamirësinë e energjisë dhe ngarkesës më pozitive.
