PILOTËT E VJETËR

Riza Lahi

Hodhën nga një grusht dhe në varrin e hapur
ku qanin të gjithë.

Iu afruan të heshtur tavolinës së mortit.
U ulën
Pikëlluan ca
Pinë dhe nga pakëz raki
Dhe bënë shaka.

Kishin luajtur me vdekjen tër jetën.

Unë ua njoh të gjithëve:
Mëritë,
Djallëzitë,
Modestitë,
Egoizmin,
Pisllëqet,
Furinë,
Plogështinë
Fuqinë
Dobsinë
Të qeshurat
Lotët

Që të gjithë këta
E patën një të dashur
Që i treguan gjithëçka
Që i falën gjithëçka
Që i qeshën gjithëmonë
Që nuk e tradhëtuan kurr...

Ajo ishte
Hapsira mbi atdhe.

Shënim – kjo poezi është shkruar në një ceremoni vdekjeje

VETERAN PILOTS

Threw a palm land on opened grave
Where were crying at all.

They approached silently to mortal dinner’s table
Set down
Afflicted a little
Took a sip raki
And did
Jokes.

All their life they had played with death …

I know to everybody:
The grudges
The deceits
The modesty
The egoism
The dirtiness
The frenzies
The apathy
The strength
The weakness
The rushes
The laughs
The tears

All they had a lover
To whom
They
Told everything
Gave everything
Everywhere only laughed
And
Never
Betrayed….
Was
That:
The sky
Over
Homeland .

Note – written on a death ceremony

老練な操縦士
VETERAN PILOTS

ぽっかりと空いた墓に投げ出された一握の土地
そこは泣き叫ぶ声ばかりだった
静かに死の夕食のテーブルに来て

座って
少し考え込んで
ラキをすすり
冗談を交わした

死を奏でたのが彼らの人生

みんな分かっている
その敵意
その地獄絵
その内気
その自己主義
そのいやらしさ
その激しさ
その冷淡
その無力
その弱さ
その活力
その笑い
その涙

みんな愛人をもっていた
彼らが
　何でも話せる人
何でも与えて
笑いだけが残る所で
　そして
　決して
裏切ることがなく．．．
　それは
故郷の空のこと
死の儀式で書かれた詩
死の儀式で書かれた詩 Note – written on a death ceremony
Pwrkthyer nw japonisht nga poetesha Kae Morii, antare e bortit ekzekutiv tw “Shoqatws Botwrore tw Shkrimtarwve dhe Artistwve”

ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ
Έριξαν μια χούφτα χώμα στον ανοιχτό τάφο
Εκεί που όλοι έκλαιγαν

Πλησίασαν αθόρυβα στο τραπέζι με το μνημόσυνο δείπνο
Κάθισαν
Κάπως λυπημένοι
Πήραν μια γουλιά ρακί
Και
Αστειεύτηκαν.

Σ’ όλη τους τη ζωή έπαιζαν με το θάνατο…

Γνωρίζω πολλά για τον καθένα τους:
Τις έριδες
Τις απάτες
Την μετριοφροσύνη
Τον εγωισμό
Την ατιμία
Τις εντάσεις
Την απάθεια
Τη δύναμη
Την αδυναμία
Τις βιασύνες
Τα γέλια
Τα δάκρυα

Όλοι αυτοί είχαν έναν εραστή
Σε αυτόν
Έλεγαν
Τα πάντα
Έδιναν τα πάντα
Παντού γελαστός
Και
Ποτέ
Δεν τους πρόδωσε…
Ήταν
Αυτός:
Ο Ουρανός
Πάνω
Απ’ την Πατρίδα.
Pwrkthyer ngapoetesha greke Vassiliki Ergazaki, antare e “Shoqatws Botwrore tw Shkrimtarwve dhe Artistwve”

PILOTOS VETERANOS
Lançou uma palma na terra na cova aberta
Onde todos estavam chorando.

Eles se aproximaram silenciosamente à mesa do jantar mortal
Sentarem-se
Afrigiram-se um pouco
Tomaram um trago de raki*
E contaram
Anedotas.

Toda a vida eles brincaram com a morte…

Conheço a todos:
Os rancores
As decepçòes
As modestias
O egoismo
As sugeiras
Os arrebatamentos
A apatia
A força
A fraqueza
As pressas
Os risos
As làgrimas

Todos tiveram uma amada
Para quem
Eles
Contaram tudo
Deram tudo
Riram em toda parte
E
Nunca
Trairam…

Foi
Assim:
O cèu
Sobre
A patria.

Nota: Escrito numa cerimònia de morte .
*Raki – Bebida alcoòlica de Albania

Traduçao po Teresinka Pereira
Përkthyesja, poetesha Teresinka Pereira, një personalitet i shquar i botës së sotme, është Presidente e “Shoqatës Botërore të Shrimtarëve dhe Artistëve”

Kjo poezi është përkthyer dhe botuar edhe në Indu, nga Dr. Harish K. Thakur – Shimla, India si edhe në gjuhën ruse nga poeti nga më të mirët që ka bota e sotme, rusi Adolf Shvedçikov, antar i bortit ekzekutiv të “Shoqatës Botërore të Shkrimtarëve dhe Artistëve”. Ne nuk i kemi përfshirë këtu, sepse gërmat “Indu” dhe “Rusisht” nuk i njeh kompiuteri .