Ne web faqen tonë para 15 vjetëve , botuam projekt-planin e parashtruar nga Voisllav Sheshel në tetor 1995 për spastrimin etnik të Kosovës. Vojislav Sheshel ,ishte atëbotë zevendës kryeministër dhe udhëheqës i Partisë Radikale të Serbisë.
Ky plan, i hartuar në bazë të memorandumit të Akademikut Çubriloviq "Kolonizimi i Kosovës dhe Dëbimi i shqiptarëve", që ai ja paraqiti qeverisë mbretërore të Stojadinoviçit në Beograd më 7 mars të vitit 1937, dhe që është aprovuar nga të gjithë pushtetarët shovinistë serbë, qofshin këta monarkistë, fashistë apo komunistë (vetë Çubriloviçi u shërbeu të gjithëve me besnikëri), tregon se tragjedia që po ndodh tani me popullin shqiptar të Kosovës, është paramenduar dhe planifikuar me kohë deri në hollësi. Fashisti Sheshel, që bashkë me vrasësit Millosheviq dhe Arkan, është bërë flamurtar i shovinizmit serb, parashtron me hollësi platformën e çpopullimit me forcë të Kosovës nga shqiptarët etnikë, e çpronësimit të tyre, duke sugjeruar edhe mjetet dhe mënyrat që duhet të përdoren për arritjen e këtij qëllimi, si shpërnguljen me hir apo pa hir të shqiptarëve, marrjen dhe zhdukjen e dokumentave të shtetësisë apo të pronës, mobilizimin e paraushtarakëve serbë, luftën psikologjike, eliminimin e intelektualëve dhe të udhëheqësve politikë nëpërmjet skandaleve, aksidenteve të kurdisura dhe deri në injektimin e tyre me virusin e AIDS-it.
Ngjarjet e kohëve të fundit, sidomos pas fillimit të bombardimeve të NATO-s, tregojnë se ky plan është shpalosur plotësisht dhe po vihet në zbatim me nxitimin më të madh. Qëllimi është që çpopullimi i Kosovës nga shqiptarët të bëhet një fakt i kryer. Skenat tronditëse të shqiptarëve, pleq, gra dhe fëmijë, që po detyrohen me forcë të braktisin truallin e tyre amtar po u ngjethin mishtë telespektatorëve në të gjithë botën.
Ky nuk është vetëm krimi më i madh i paramenduar kundër shqiptarëve, por është edhe krimi më i rëndë kundër njerëzimit pas Luftës së Dytë Botërore.
Platforma e genocidit antishqiptar e hartuar sa me urrejtje, aq dhe me hollësi nga Shesheli dhe mësuesët e tij, niset nga gënjeshtra e madhe, me të cilën është ushqyer populli serb qindvjeçarin e fundit. Ja çfarë thotë ai në hyrje të planit të tij vrastar "Një mijë vjetë më parë, guri i themelit i shtetit serb, i ndërgjegjes dhe i kulturës së tij kombëtare, u krijua në Metohi. Deri në atë kohë, asnjë shtet ligjor nuk ka ekzistuar në Kosovë dhe Metohi. Nga të gjithë popujt që kanë jetuar dhe punuar në këto territore gjatë kësaj kohe, rrënjët e popullit serb janë më të thellat dhe më të shtrirat". Një gënjeshtër absurde, që rrëzohet nga faktet historike, që mund të gjenden në çdo tekst historie të vendeve evropiane. Dihet se sllavët e jugut janë të ardhur në Ballkan (midis shekujve V dhe VI), dhe ata nuk erdhën në një vend të zbrazët. Në zonat, ku ata u vendosën, banonin fiset ilire, të cilët ishin të përfshirë në Perandorinë Bizantine. Dikur këtu kishin lulëzuar shtetet e Dardanëve. Ardianëve, Molosëve, Epirotëve etj., të cilët pas luftrash të gjata, ishin futur nën sundimin romak. Serbët, që kanë kaq shumë nostalgji për të kaluarën e tyre, është mirë t'i kërkojnë rrënjët e tyre në humbëtirat e Siberisë, nga dhe kanë ardhur.
Në betejën e Fushë Kosovës në shekullin XIV kundër hordhive turke, që përbën altarin e kombit serb, përveç princit Lazar, morën pjesë edhe shumë princër shqiptarë dhe popuj të tjerë të Ballkanit. Shesheli harron se pati një ndryshim të madh në fatin e princërve dhe popujve që ata udhëhiqnin në atë kohë. Ndërsa princi Lazar u vra, serbët jo vetëm iu nënshtruan turqve, por edhe u bashkuan me ta në luftën për zgjerimin e kufijve në Perëndim. Për ta rregulluar sa më mirë politikën me sulltanët, princërit serbë nuk ngurruan të bënin edhe lidhje krushqie me sulltanët dhe u bënë furnizuesit kryesorë të haremeve të Sulltanit. Dhe ata dërgonin atje bijat dhe motrat e tyre. Zoti Sheshel duhet ta di edhe më mirë këtë, në qoftë se e di mirë historinë e knjazëve dhe kralëve të Serbisë. Varri i princit dhe humbja në këtë betejë shërbeu për të krijuar mitin më të vjetër të historisë së tyre. Ne e kuptojmë fare mirë këtë. Vetëm varret e bëjnë një mërgimtar që ta ndjejë veten dikushi në një vend të huaj. Ky varr u shërbeu serbëve për të mos e ndjerë më veten të huaj dhe të paemër në dheun e huaj, ku kishin ardhur si qifqinjë të Bizantit. Tani ata kishin një varr ku mund të qanin. Tani ata kishin një histori, që mund ta mbronin, kishin një humbje për të cilën mund të krenoheshin. Ata u bënë banorë të Ballkanit dhe harruan humbëtirat nga kishin ardhur.
Ne shqiptarët e kuptojmë këtë. Sepse edhe vetë krenohemi dhe i nderojmë të gjithë burrat që japin jetën për lirinë dhe pavarësinë e atdheut. Por ajo që nuk pranohet është se ata harrojnë faktin se shqiptarët, banorë të stërlashtë të këtyre trojeve, kanë flijuar bijtë dhe bijat më të mira në luftë kundër invazioneve të pandërprera të agresorëve të huaj kundër trojeve të tyre, duke filluar nga romakët, vizigotët, ostrogotët, hunët, normanët, sllavët, turqit dhe përsëri serbët . Vërtet, princi Lazar, siç thuhet, luftoi kundër turqve, por muri ku u thyen hordhitë turke në vrullin e tyre kundër Perëndimit u bënë trojet shqiptare, u bë populli shqiptar me në krye Gjergj Kastriotin. Ndërsa princi Lazar është legjendë, edhe pse u vra vetëm një gjysëm shekulli më parë, bëmat e Gjergj Kastriotit Evropa i përjetoi dhe i mësoi në kohën që ato u bënë. 50 vjet më vonë nëpër Evropë qarkulloi me bujë libri i Marin Barletit "Historia e bëmave të Skënderbeut, princit të shqiptarëve". Dhe Gjergj Kastrioti u bë shëmbull frymëzimi për të gjithë evropianët e krishterë kundër agresionit turk.
Shqiptarët nuk u nënshtruan. Ata luftuan vite me radhë kundër hordhive turke dhe kundër bashibozukëve serbë që bashkoheshin me ta. Të cfilitur nga luftërat e gjata, të braktisur nga Evropa, për të mos u nënshtruar krejtësisht dhe për të mos humbur pushtetin, shumë princër shqiptarë pranuan nënshtrimin dhe konvertuan besimin: nga të krishterë u kthyen në myslimanë. Vonë shembullin e tyre e ndoqën dhe një pjesë e popullit të thjeshtë. Konvertimi në fenë myslimane në shkallë të gjerë nuk ka ndodhur më shumë se 150 vjet më parë.
Politika e egër antishqiptare e Perandorisë turke, propaganda e tërbuar sllavo-greke, intrigat e Fanarit kanë penguar gjithnjë që bota e qytetëruar të kuptonte faktin se shqiptarët janë muslimanë të konvertuar. Muslimanët shqiptarë janë ish të krishterë të kthyer në muslimanë për të shpëtuar jo më tepër nga dhuna turke, se sa nga politika asimiluese e shovinistëve fqinjë serbë dhe grekë, që bëhej kryesisht nga kisha ortodokse sllavo-bizantine dhe që është përkrahur dhe mbështetur gjithnjë nga politika sllavofile e Rusisë.
Fashistit Sheshel dhe të gjithë bandës kriminele që drejton tani shtetin serb u bëjmë të qartë se shqiptarët janë në trojet e tyre që prej kohësh që historia e shkruar nuk i mban mend. Dihet kur kanë ardhur grekët, romakët, sllavët, por nuk dihet se kur kanë ardhur ilirët, sepse ata kanë qenë banorë autoktonë. Dihet gjithashtu se në asnjë rast shqiptarët, pasaardhës të ilirëve, nuk kanë bërë asnjë agresion kundër të tjerëve, por kanë luftuar vetëm për të mbrojtur trojet e tyre.
Populli shqiptar i Kosovës që jeton në trojet e tij etnike në Kosovë nuk duron më të jetë një koloni në mes të Evropës së qytetëruar.
Ai dëshiron të hyjë i lirë dhe i pavarur në shekullin XXI. Dëshiron të vendosë vetë për fatin e tij. Dëshiron të fitojë kushtin e tij njerëzor, të cilin janë përpjekur t'ia mohojnë. Të ecë i lirë në rrugën demokratike krahas të gjithë popujve të lirë dhe demokratë të botës.
Bota e qytetëruar dhe demokratike po e sheh dhe po e kupton se shovinistët serbë janë duke kryer një krim të shëmtuar dhe të paramenduar kundër një populli që kërkon të jetojë i lirë në tokën e vet.
Më poshtë po japim disa ekstrakte nga Deklarata e zëvendeskryeministrit të Serbisë Voisllav Sheshel dhënë gazetës "Velika Serbia" (Serbia e Madhe) me 14 Tetor 1995.
Krijimi i Serbisë së Madhe
Për të riorganizuar shtetin dhe për të ndryshuar institucionet e federatës dhe të autonomive territoriale, që, sipas tij kanë qenë fatale për popullin serb, Shesheli deklaron se "Zgjidhja më e mirë do të jetë të ndërtohet një shtet i vetëm që do të përfshijë Republikën Serbe të Krajinës, Republikën Srpska, Republikën e Serbisë dhe Republikën e Malit të Zi".
Sipas tij, shteti serb do të ketë një president, një parlament, një qeveri, ndërsa "krahinat do të jenë ndermjetëse midis administratave lokale dhe qeverisë qendrore>
"Heqja e autonomisë ekzistuese të Kosovës dhe Metohisë, nga e cila është krijuar një pabarazi fatale në Serbi dhe janë pajisur shqiptarët me një bazë për të kërkuar ndarje, është elementi kryesor i realizimit të çështjes kombëtare serbe", thotë Shesheli.
Më poshtë ai thotë: "Përfshirja e plotë e Kosovës dhe Metohisë në një shtet unik serb është një çështje e brendshme dhe duhet të zgjidhet si e tillë pa arbitrazh të jashtëm nga i ashtuquajturi komunitet ndërkombëtar"
Cilat janë rrugët, sipas Sheshelit, për integrimin e Kosovës në shtetin serb?
Promulgimi i një ligji që privon shqiptarët nga shtetësia
Së pari, sipas tij, është e domosdoshme që parlamenti federal të adoptojë ligjin e shtetësisë. Ky ligj do të përcaktojë se të gjithë shqiptarët që kanë hyrë ilegalisht gjatë periudhës 1941-1987, numri i të cilëve sipas "statistikave të shpikura" të zotit Sheshel (sepse plot shqiptarë nga Kosova janë shpërngulur në Shqipëri dhe asnjë shqiptar nga Shqipëria nuk është shpërngulur në Kosovë gjatë kësaj periudhe) arrin shifrën 400.000, nuk do të marrin shtetësi dhe nuk do të mund të jetojnë në këtë vend. Në vend të tyre do të vendosen me ligj 400.000 refugjatë serbë nga republikat e shkëputura të Jugosllavisë.
"Dy rregulla, sugjeron Shesheli, do të aplikohen për të eleminuar emigrantët: ata që e kanë provuar se janë ekstremistë do të dëbohen menjëherë, ndërsa të tjerët duhet të kenë dokumentat përkatës, sidomos çertifikatën e shtetësisë, gjë që asnjëri prej tyre natyrisht nuk do ta ketë ... Mungesa e këtij dokumenti (e "çertifikatës së atdhetarisë" siç e quan ai) do të shërbejë si bazë për dëbim. Duhet të parandalohet riatdhesimi i shqiptarëve që janë me punësim të përkohshëm në vendet e huaja , sidomos i atyre që janë larguar gjatë periudhës 1990-1993 (vlerësohet se numri i tyre është rreth 300.000 vetë). Do t'u refuzohet punësimi disa njerëzve me profesion të caktuar, kështu që ata do të detyrohen të largohen... Këto masa së pari dhe mbi të gjitha do të prekin pjesën e arsimuar të popullsisë së tyre, kështu që pjesa tjetër do të manipulohet me lehtësi dhe nuk do të jetë në gjendje të bëjë rezistencë".
Flori Bruqi
