Jeta private
Bekim Fehmiu lindi në 1936 në Sarajevë. Ai u rrit në një familje patriarkale shumë-anëtarëshe. Babai i tij ishte mësues dhe nëna e tij shtëpiake. Pasi babai vdiq në vitin 1948, nëna dhe djali i madh morën përsipër kujdesin e familjes. Pas mbarimit të shkollës së mesme në Prishtinë, ai u regjistrua në Fakultetin e Shkencave Sociale në Beograd. Kjo është ajo ku ai takoi aktoren e re Branka Petric. Shoqëria e rastësishme u rrit në një marrëdhënie pas provave të shfaqjes "Veza" të luajtur në "Atelier 212". Në tetor 1967, Branka mbeti në një gjendje tjetër, kështu që ata vendosën të martohen në Romë, sepse Beckim ishte duke filmuar serialin Odyssey atje. Megjithatë, përpjekja e parë për t'u martuar dështoi sepse nuk kishin certifikata lindjeje. Dy javë më vonë, ata u martuan në kryeqytetin italian. Në korrik 1968, atyre iu dha një djalë, Uliks dhe më pas Hedoni. Aktorja Branka Petric tha në një intervistë se ata jetuan shumë mirë pavarësisht ndarjes së tyre. Ajo pranoi që Beckim ishte një zotëri i vërtetë dhe se ajo dyshonte në marrëdhëniet e tij me aktoret e tjera të huaja, por nuk dëshironte ta diskutonte atë kur u takuan në Beograd së bashku. Në fund të viteve 1980, në Beograd filloi një fushatë antishqiptare. Furra buke dhe pastiçeri në pronësi shqiptare u vunë në zjarr, dhe mbetet një legjendë urbane që aktori me dashje kaloi kohën atje për të kundërshtuar nacionalistët serbë në një farë mënyre. Kjo situatë në Jugosllavi e shqetësoi shumë, kështu që vendosi të tërhiqej nga jeta publike. Ai e bëri shfaqjen e tij të fundit në 1987, pas së cilës bëri vetëm një film më shumë. Ai vetëm herë pas here ndoqi premierat e shfaqjeve në JDP me nxitjen e gruas së tij. Kur pësoi një goditje në vitin 2010, ai nuk la më shtëpinë e familjes së tyre në Zvezdara. Më 15 qershor të atij viti, ai bëri vetëvrasje në studimin e tij, duke i lënë një letër lamtumire gruas së tij, e cila gjoja lexonte "Unë të dua aq shumë, por jeta nuk ka kuptim për mua më." Ai u krijua disa ditë më vonë në Varrezat e Re në Beograd, dhe Branka dhe djemtë e tij spërkatën pluhurin e tyre në lumin Bistrica në Prishtinë, ku ai kaloi ditët e tij më të bukura të fëmijërisë dhe rinisë së hershme. Ai e përshkroi rritjen e tij në librin "Shkëlqim dhe i tmerrshëm", të cilin e botoi në 2001. Një tjetër vazhdim i autobiografisë së tij u botua nga familja e tij në 2012. Djali i vogël i Bekimov dhe Brankin Hedon është një ekonomist me profesion dhe ka vite që është i përfshirë në biznesin privat. Djali i moshuar Ulyss u diplomua në aktrim në Fakultetin e Arteve Dramatike në Beograd. Ai jeton në rrugën Beograd-Nju Jork, ku zotëron një zinxhir furre. Ai është i njohur për audiencën vendase për rolet e tij në filmat Bomber i Zi, Bulevardi i Revolucionit, Blu Bizantine, Bardhë, Bota e Bardhë, Rruga Ustanicka, dhe seritë e Atit tim Killers. Ulysses Fehmiu është martuar për shumë vite me aktoren Snezana Bogdanovic me të cilën ka një vajzë, Nika.
Bekim Fehmiu u bë i famshëm me filmin “Mbledhësit e puplave”, në vitin 1966. Deri në atë kohë, ai kishte studiuar dhe ishte bërë i njohur nga shumë shtëpi filmi nëpër botë. Ai është aktori i parë shqiptar i filmit dhe i teatrit, i cili ka luajtur me sukses në filmat dhe skenat e gjithë hapësirës së ish-Jugosllavisë. Ka qenë një nga personalitetet që ka lënë gjurmë në kinematografinë ballkanike, por mbi të gjitha, ai është i madh për kontributin artistik në kinematografinë botërore.
U martua me aktoren Branka Petriç dhe kishte dy djem. Shqipërinë e ka vizituar në vitin 1972 dhe nuk e ka fshehur kurrë mallin që kishte për të. Në të gjithë hapësirën ballkanike është gati në përmasat e një miti. “Njeriu nuk duhet të fajësojë për diçka që i ndodh as babanë as vëllezërit, as fqinjën, as perënditë, por vetëm veten. Njëra nga tragjeditë tona lidhet me atë, që duke jetuar për shekuj së bashku nuk kemi mësuar nga njëri- tjetri, por dhe kur e kemi bërë këtë kemi mësuar vetëm të keqen”,-shprehej ai.
Rolet e tij kryesore kanë qenë në “Prova speciale”, “Odiseja”, “Aventurieri”, “Rruga”, “Vitet e nxehta”, “Dezertori”, të cilat përmenden si kryevepra. Nga filmat e para ka qenë “Ko puca otvorice mu se”, “Vitet e nxehta”, “Protesta”, “Eskadrionet e partizanëve” dhe “Të kuq dhe të zinj”. Ai ka bashkëpunuar me John Huston, Olivia de Havilland, Ava Gardner, Robert Shoë, Dirk Bogart, Sharl Aznavur, Irene Papas,Claudia Cardinale etj.
Ka interpretuar në shqip, serbisht, maqedonisht, turqisht, në gjuhën rome, në spanjisht, anglisht, frëngjisht dhe italisht. Bekim Fehmiu është një nga artistët më të mëdhenj shqiptarë. Nga viti 1987, kur në mënyrë demonstrative braktisi shfaqjen “Madame Kolontine” të Anete Playel, ku luante Leninin dhe Stalinin, në teatrin jugosllav të dramës, ai i dha lamtumirën aktivitetit artistik në Jugosllavi.
Pas disa kohësh mori dhe vendimin për t’i dhënë fund karrierës edhe në aktivitetet artistike botërore. Pak kohë më parë në Jugosllavi është botuar libri me kujtime i Bekim Fehmiut, “Shkëlqim dhe frikë”, në të cilin përshkruhet periudha që nga lindja e tij në Sarajevë, duke përfshirë gjithçka deri në vitin 1955, kur u pranua në teatrin e dramës së Prishtinës.
Fehmiu u gjet i vdekur në apartamentin e tij në Beograd më 15 qershor 2010. Ai ishte 74 vjeç kur i dha fund jetës. Fëmijëria dhe e tyre ka filluar nënë të ndryshme të vendit, tani jetojnë në Beograd. Branka dhe Bekimi kishin dy fëmij dhe përkatësisht dy djem, Uliksin dhe Hedonin.
Janë njohur në të njëjtin ambient pune, nga ku janë dashuruar dhe kanë lidhur fatin e jetës së përbashkët. Branka Petriç, e lindir para luftës, në Novi-Vinodollski në një familje bashkëkohore, edhe në këtë intervistë teksa flet për vendlindjen e saj, i kujtohet udhëtimi i përditshëm përmes baltës, nga fshati deri në gjimnazin e Zemunit.
Kjo ishte rruga e cila më vonë pasoi dhe suksesin në akademi për film dhe teatër. Aktrimin e ka filluar shumë herët. Shijen e parë të punës me djersë e ka ndierë në seksionin e dramaturgjisë në shkollë, shije kjo me të cilën vazhdon të jetojë edhe sot.
Pasi përfundoi akademinë e ajo u bë anëtare e Teatrit Popullor të Dramës në Beograd, teatër ky me një një eksperiencë pune tridhjetëvjeçare. Branka ka shtatëmbëdhjetë vite punë në skenë. Ndërsa Bekimi lindi më 1 qershor 1936 në Sarajevë. Fakultetin e Artit Dramatik e kreu në Beograd nga vitit 1956 deri në vitin 1960, në klasën e profesorit Mate Milosheviç.
Famën e arriti me filmin “Mbledhësit e puplave” të Aleksandër Sasha Petroviçit, në vitin 1967. Karrierën e ka zhvilluar jashtë, dhe sidomos në Itali, ku ka punuar me regjisorin Dino Laurentiso. Ka bashkëpunuar edhe me Xhon Hjuston, Avo Gardner, Sharlo Azbavuron dhe të tjerë. Në këtë intervistë Branka dhe Bekimi tregojnë njohjen e tyre, mënyrën si janë dashuruar dhe peripecitë e jetës gjatë asaj periudhe. Sot aktori i mirënjohur nuk jeton më, i ka dhënë fund jetës në 10 qershor 2010.
Ai ka aktruar në 41 filma deri në vitin 1998. Ai ka pasur role në shqip, serbokroatisht, spanjisht, anglisht, në gjuhen frënge, italisht, maqedonisht e të tjera. Fehmiu ka lënë një përshtypje të madhe me stilin e tij prej një intelektuali të madh dhe një aktori që ka ditur ta bëj edhe jetën e tij një lojë. Ka shkruar një pjesë të autobiografisë në librin “Mrekullueshëm dhe Tmerrshëm”, ndërsa për më shumë se një dekadë është tërhequr nga skena publike dhe nuk ka dhënë as intervista. Aktori me famë botërore, për publikun shqiptar kujtohet me filmin “Përgjithmonë Xhulia”.
