Naxhije Doçi - Cikë poetik

Naxhije Doçi  -  Prishtinë

PRANVERË E SPROVUAR - 2020

Është stinë pranvere 2020

në Kosovën me kurorëzim lirie

që prej njëzet vjetësh.

Përbetimi i dhënë mbi gjakun e derdhur rrëke,

mbi vuajtjet nëpër dekada robërie

e mbi rrënoja të shkrumbuara etnie

nuk flakërinë siç kemi ëndërruar.

Nuk rrëzëllon me gufim zemre

as bulëzimi i krenarisë së trashëguar

nga të parët tonë lashtorë

spektrit të dëlirë hyjnor

që të kemi dashuri vëllazërore

deri në pakufi

e mirëkuptimin me njëri-tjetrin

shenjtëri.

Në këto ditë të etura për dritësisrë

pranverë e sprovuar në Kosovë

në një anë sëmundja-murtajë

që nga 11 marsi 2020

si Corona Virus i emëruar

e edhe si COVID-19

gadi edhe në krejt globin

trishtim i shtrirë.

Plagë tjetër mbi dhembjen sa një muran

në Kosovë shqiptarët krahëve të ndarë

mbetur udhëve të trembura

rrjedhave në shterrime

me etje të pashuara për gurgullime.

Populli thërret pa pushuar

Kosovë të jemi tok të bashkuar

krejt si mish e thua

si mantelbardhët në vijën e parë

Heronj të paparë.

qofshin përherë të bekuar e krenarë,

Edhe policia jonë

bashkë edhe me ushtrinë krahëshqiponjë

frontin heroikisht e mbajnë,

ashtu si edhe krejt përgjegjësit e përkushtuar

edhe vullnetarët madhështorë e zemërbardhë,

masa e disciplinuar në respektim këshillash

për çmim dhe vlerësim jete.

Populli i Kosovës thërret pa pushuar

Ju të zgjedhurit nga përkushtimi ynë,

nga vota jonë e sinqertë

të jemi thellësisht të bashkuar

që të dalim fitimtar

në luftimin biologjik dhe strategjik

të armikut të padukshëm

të Corona Virusit ziliqarë e vrastar

me emrin edhe Covid-19

që frekueton pa ndalur edhe në Kosovë

për të shuar jetë.

jetë njerëzizh për të shuar

krejt planetin tokë për ta shkretuar.

Prishtinë – 21. 03. 2020

RRI NË SHTËPI - SHPËTO JETË

Është dhjetëditësh i parë i muajit prill 2020

në dukje vërtetë pranverë e dëshmuar

natyra si përherë edhe këtë herë

vrullit të përtërirë me lule e fletë,

me cicërima zogjësh degë më degë

që në nismë agmie të ditës së re

melodi e jehut krahështrirë

në tela lyre komponuar.

Në thellësinë e shpirtit të tronditur

kjo pranverë 2020

në Kosovën me vite e dekada

etur për lirinë e mohuar

e për dashurinë e vërtetë

edhe stinë me buzëqeshje të zbehur

në krahët e erërave të panjohura.

Megjithatë, shpresat e pafajësisë së dëlirë

në krejt dheun tim krahështrirë

lashtor e sublim

përherë të pashuara në jetë

në mbijetim të pakohësisë.

Mendjendriturit e bekuar

shkenctarët mjekësor të përkushtuar

të botës mbarë anë për anë

natë e ditë hovit të pandalur në zbulime

në mundje të sëmundjes tinzare

që merr jetë njerëzish të pafajshëm

CorenaVirusit të panjohur vrastar

llojit të paparë

me emrin edhe COVID-19.

Që stina e radhës,

vera e nxehtë me hovin e saj të shpejt

të flakërojë me buzëqeshje agu

dhe me jehun krahëletë

në fusha e male

dhe në rrjedha të cemta e në det

vargu im me ndjenjësi shpirti

përgjerohet për të vërtetën,

pikturon ikona dashurie për jetën

se jeta është e bukur si shenjtëri

e vetmja bukuri që nuk përsëritet.

Andaj t’i respektojmë mesazhet e hyjnizuara

të dhëna nga zemërbardhët shëndetësorë

të përkushtuarit hirëplotë

në Kosovë e në Botë:

-Rri në Shtëpi - Shpëto jetë-

nga armiku i padukshëm e agresiv

nga Corona Virusi-COVID-19.

Ta vlerësojmë jetën tonë me mençuri,

me dashuri e mirëkuptim ta mbulojmë

edhe mjek të vetvetës të bëhemi,

në frekuentime trishti dhe në përditëshmëri

bashkimin me njëri-tjetrin ta kultivojmë,

urrejtjen e frikën ta largojmë.

Vetëm me guxim e vullnet mund të triumfojmë

mbi armikun e planetit tokë

vrastar e kobëzi.

Prishtinë – 10 prill 2020  

  

NJË JETË NË KËRKIM TË DRITËS

      (Korifeut Destan Bajraktari)

Stinëve me hapekrahje të dehur lirie

në Kosovën flamur shkabë anë e mbanë

flas me emrin tëndë në pllakë mermeri

ngritur në Therandën rrënjëthellë lashtësie

djep në rrjedha zgjimi me dehje frymëzimi

ku u linde ti puls i ndezur orfeik

nga hirësi e etur në ekstazë shprese.

Përbri krahëhapur në përqafim të diellit

gumëzhin hareshëm tempulli i diturisë

me emrin tënd pagëzuar

“Destan Bajraktari”

ta mbanë ison e moteve të derdhura

me dëshmi krenarie kurorëzuar.

Feniks i dëlirë nga hiri yt ripërtrirë

të flakërinë edhe “EMBLEMA E ARTË

për veprimtari jetësore në çështjen kombëtare”,

Mirënjohjet në numër për krijimtari,

të thanë edhe simbol me përkushtim thesari.

Në Prishtinë, ku gjatë bëre jetë sfidimi

një rrugë e emërtuar

ujëvarë zgjimi emri yt,

galeri urtësie.

Penarti pishtar me syrin zjarr

vargëzimesh të derdhura me motive agu

mençuritë popullore në panumërim

një jetë në kërkim të dritës

ritualin e buzëqeshur shqip

me shkronja mrekullie qëndisur

në tërë trinën e trashëguar

në ribashkimin

me gjoks e zemër kërkuar.

Ti pajtimtar i sprovave të mëdha

vëllain me vëlla të përqafuar e doje

shtrëngimin e duarve me thellësi ndjenjësie.

Vetëm kështu shuhen përmallimet thoje,

dhembjet fashiten e plagët shërohen,

pa pikë gjurmësh mbesin ndasitë,

shlirshëm jehojnë shtigjet skaj më skaj

nga melodi e krisur.

Përjetove burgje të tmerrshme

labirinteve të errëta, Fortesë Ifi

përplotë me lagështirë trishti

e minigjallesa gjakpirëse mveshur shtatit

në Rahavec e në Prizrenin lashtor

me vargonj robërie pllakosur,

të shumtat nëpër Serbi

me krime krekosur.

Mesnatave të damkosura deri në shëmtim

torturimet fizike me petk mesjete

nuk kishin kurrë të ndalur mbi ty

deri edhe për vdekje,

UDB-istët kriminelë serbë

dhe argatët mjerana të paguar

edhe mendësinë tënde në fokusim.

Hark ylberi me shkrepje pranvere

në mijëvjeçarin e tretë rrëzëllues

dhjetëvjetësh i dytë në hapërim

kurorëzuar edhe me Mëvehtësi të shumëpritur

Kosova me dekret madhështie të vlerësojë

“MEDALJA PRESIDENCIALE E MERITAVE

të dekorojë.

  

TRE YJE DRITE

(Tre djemëve të mi)

Në skalitje vargjesh purpuri

fjalët më vijnë krejtësisht të krisura

nga gurrë e shpirtit burojnë

praruar me rreze të arta dielli

për tre yje drite në hark ylberi flakëruar

hirësi e pamposhtur në zemër nëne,
për tre djemtë e mi shënjtëri e trashëgimisë

në kështjellën e fatit,

pagëzim i dëlirë në madhështim stinësh

ILIR- krenari e lashtë e rrënjës,

BURIM- thellësi e mrekullisë,

DRILON rrjedhë e dehur cemi

ndër ahishte e lugje të fushëblerta.

Të tretë rrënjëprush mbi qerpikun e dashurisë

me shtatin lis në shteg mali

për fis e plis bardhësie,

dhuratë që më erdhi nga Hyji

si një mrekulli e krisur purpuri,

falënderimi me jeh të derdhur thellësie.

U lindët në kohë etjesh të dehura për liri

furtunash në vazhdim

tre petritat e mi

në shkëlqim drite hirësuar,

që kur ishit fëmijë dhe në vazhdimësi

ecurinë na bënit përherë të lumtur

gjallërinë me porta triumfale,

uratat për ju vullkan i pashuar.

Ju jeni kuptimësia e rrjedhës në gufim

përplotë me buzëqeshje agu

që jetën e zbukuron

edhe përtej së mundshmes.

Edhe në rininë e mugulluar

çdo ditë të re

me ngazëllim krenarie e mbushnit

ëndërrat gurrë e kristaltë në gurgullimë

shtigjeve krahështrira pranverën në bulim.

Në shkollimin bazë dhe në universitet

diturinë mal me borë në rrëzëllimë

për trasim ardhmërie

drejt qëllimit të dëlirë në reflektim.

Edhe trashëgiminë simfoni të komponuar,

nektar vargëzimi në përqafim kohësh

me urtësi e dashuri zemre bekuar. 

Tre yje drite si engjuj bardhësie

ju rritëm me përkushtimin e pathyer

që fisnikëron zgjimin e etur

me përgëzimin sublim që të bëheni vetvetja

kokë e zemër për gjuhë e atdhe

melodi orfeike me jeh kumbimi shtigjeve,

krenari e paskaj për ne.

Prishtinë – prill - 2020