SHKRUAN FLORI BRUQI
Shumë njerëz janë detyruar të gënjejnë. Unë nuk kam dashur të tradhtoj Serbinë. Kam lindur në Serbi, në Jugosllavi, dhe e kam thënë të vërtetën”, ka pohuar Muharrem Ibraj.
http://www.youtube.com/watch?v=7Q3tYrGVxds
http://flori-press.blogspot.com/2005/09/nga-flori-bruqisherbimet-e-bia-se.html
POLICIA SERBE DHE SPIJUJT SHQIPTARË Shumë njerëz janë detyruar të gënjejnë. Unë nuk kam dashur të tradhtoj Serbinë. Kam lindur në Serbi, në Jugosllavi, dhe e kam thënë të vërtetën”, ka pohuar Muharrem Ibraj.
Ai quhet Muharrem Ibraj dhe ka lindur në Gjakovë, aty ku Serbia ka bërë disa nga krimet më të tmerrshme të luftës. Por, Muharremi nuk i ka parë. Në vend të kësaj, thotë se krimet i ka bërë UÇK-ja, prandaj ka shkuar në Hagë për ta mbrojtur kasapin e Ballkanit, Sllobodan Milosheviq.
RTS sjellin rrëfimin e Ibrajt që është krenar që ka dëshmuar në Hagë në favor të Milosheviqit, dhe këtë e ka bërë pa e fsheshur identitetin. Ai jeton tash në Serbi dhe thotë se shqiptarët ia kanë kidnapuar e më pas vrarë djalin, tre vëllezërit dhe 2 nipër, si shenjë hakmarrje, transmeton Indeksonline.
“Shumë njerëz janë detyruar të gënjejnë. Unë nuk kam dashur të tradhtoj Serbinë. Kam lindur në Serbi, në Jugosllavi, dhe e kam thënë të vërtetën”, ka pohuar Ibraj.
Ai ishte pjesë e Policisë së Serbisë dhe tash jeton me një pension diku në Serbi. Thotë se e ka edhe një dëshirë. ‘Dua ta takoj sy më sy Haradinajn dhe t’ia them të gjitha që i ka bërë. Këtë dua ta bëj”, ka thënë me bindje Ibraj.
RTS sjellin rrëfimin e Ibrajt që është krenar që ka dëshmuar në Hagë në favor të Milosheviqit, dhe këtë e ka bërë pa e fsheshur identitetin. Ai jeton tash në Serbi dhe thotë se shqiptarët ia kanë kidnapuar e më pas vrarë djalin, tre vëllezërit dhe 2 nipër, si shenjë hakmarrje, transmeton Indeksonline.
“Shumë njerëz janë detyruar të gënjejnë. Unë nuk kam dashur të tradhtoj Serbinë. Kam lindur në Serbi, në Jugosllavi, dhe e kam thënë të vërtetën”, ka pohuar Ibraj.
Ai ishte pjesë e Policisë së Serbisë dhe tash jeton me një pension diku në Serbi. Thotë se e ka edhe një dëshirë. ‘Dua ta takoj sy më sy Haradinajn dhe t’ia them të gjitha që i ka bërë. Këtë dua ta bëj”, ka thënë me bindje Ibraj.
http://flori-press.blogspot.com/2005/09/nga-flori-bruqisherbimet-e-bia-se.html
Policia lokale e formuar nga pushteti okupues i Serbisë ka dalë si produkt i organizatave antikombëtare të formuara nga shqiptarët lojalë të Serbisë. Një numër i konsiderueshëm i shqiptarëve lojalë kanë qenë të inkuadruar në njësitë paramilitare serbe. Në policinë lokale janë organizuar edhe disa romë, të cilët gjatë ofenzivave kundërshqiptare krahas policisë e ushtrisë serbe i dogjën e plaçkitën shtëpitë e shqiptarëve. Policët lokalë instruksionet për punë i merrnin nga inspektorët e policisë serbe në nivel komunash, kurse për veprime politike nga kryretradhtarët dhe mediatorët politikë të policisë lokale Muharrem Ibraj, Faik Jashari, Bajram Haliti etj. E ashtuquajtura polici lokale, e formuar zyrtarisht nga pushtuesit serbë në vjeshtën e vitit 1988, bartë përgjegjësi të mëdha për krimet e kryera mbi popullin shqiptar. Ata organizuan dorëzimin e armëve, duke dalë para kamerave televizive serbe e të huaja dhe duke u prononcuar haptazi kundër popullit shqiptar. Njëri ndër kolaboracionistët dhe prijësit më famëkëqinj të të ashtuquajturës "polici lokale", i cili mori armët e pushtuesve serbë për të luftuar kundër shqiptarëve, është edhe shqipfolësi Mushk Jakup Ibraj me të bijtë e nipat nga Osek Hyla e Gjakovës, të cilët ndërmorën një varg ekspeditash ndëshkimore kundër popullsisë shqiptare, duke ngritur postblloqe, duke organizuar një varg vrasjesh, qindra arrestime, rrëmbime, burgosje e bastisje të shqiptarëve. Ata kanë kryer krime të rënda kundër popullit shqiptar, siç është rasti i ekzekutimit të Sylejman Miftar Bajramit, para familjes, në oborrin e shtëpisë së vet, në Osek Hylë nga ana e të birit të Mushk Jakupit, kolaboracionistit Muharrem Ibraj. Mushk Jakupi, i shtyrë nga epshe sadiste dhe me shëmtinë e shpirtit satanik, bashkë me të afërmit e tij, gjithnjë ka tentuar ta nëpërkëmbë nderin e popullit të shumëvuajtur shqiptar. Ky i shitur mohoi komb e atdhe. Në vend të flamurit kuqezi, në odën e tij qëndron „trobojnica" sllave, si trashëgimi e Rankoviqit dhe e dorës së zezë të OZN-ës e UDB-së, që s’lanë gjë pa përmbysur... Familja e Mushk Jakupit që nga koha e Rankoviqit ishte bërë çerdhe e ndyrë e udbashëve dhe policëve të regjimeve gjaktare serbe, duke e bërë veten të vdekur për së gjalli. Ai bëri serbizimin e gjakut dhe të familjes, gjë që shumë rrallë ka ndodhur ndër shqiptarët. Ky satrap gjakatar, shërbëtor besnik i pushtuesve serbë rezignoi hijen e magjisë së zezë, e satanai do të rikujtojë gjithnjë mashtrimin e poshtërsinë e vet. Piromanët sadistë e kolaboracionistët me damkë si Mushk Jakupi me të bijtë e nipat, Sali Shkreli me të bijtë, Mëhill Abazi me të bijtë e disa satrapë shqiptarë të sojit të tyre po notojnë në ujërat e turbullta të tradhtisë, si dorë e zgjatur e regjimit gjakatar të Beogradit, si "poverenikë" të pushtetit serb, herë si rankoviqistë me damkë, udbashë, bozhuristë, "jugosllavë", kshilla të fshatrave" të caktuar nga policia serbe për dorëzimin e armëve pas ofensivës së shtatorit ’98 e "policisë lokale", përmes të cilëve pushtuesit serbë me çdo kusht tentoi ta fusin vëllavrasjen mes shqiptarëve të Kosovës. Të tillët çkado që bënin, pa marrë parasysh kë vrisnin, ekzekutonin a torturonin, gjenin strehë dhe mbrojtje tek organet e pushtetit. E sa herë merrte krye pushteti serb ata silleshin me vrazhdësi demonësh kundër popullit shqiptar si krah i shovinizmit të shfrenuar serb, duke shkelur mbi gjakun e njerëzve të torturuar e të masakruar. Këta njerëz të ligj populli me të drejtë i quajti këlysh të Serbisë, të cilët nuk kanë vend në mesin e shqiptarëve. Këtyre tradhtarëve të kombit veprimet antikombëtare nuk ua fal dot as historia, as gjaku i derdhur për liri i bijve më të mirë të këtij populli. Mallkimi dhe dora hakmarrëse e popullit do t’i ndjekë pas ngado që të shkojnë.
Lista e policëve lokalë, përpiluar në bazë të librezave të gjetura në Gjakovë, më 25.9.1999:
Ukë Mustafa (Babaj i Bokës, Gjakovë), Nikollë Nikolla (Dol, Gjakovë), Vilson Imeri (Brodosanë, Gjakovë), Prenë Prenaj (Novosellë e Epërme, Gjakovë), Pren Frrokaj (Plançor, Gjakovë), Nue Prenkaj (Plançor, Gjakovë), Nue upi (Ujzë, Gjakovë), Dedë Ndrejaj (Ramoc, Gjakovë), Binak Dema (Vogovë, Gjakovë), Ibrahim Sadrija (Berjahë, Gjakovë), Sokol Bajrami (Batushë, Gjakovë), Zef Jakaj (Novosellë, Gjakovë), Fran Marku (Doblibare), Preq Karricaj (Bitesh, Gjakovë), Martin Hasani (Bec, Gjakovë), Canë Salihu (Gërgoc, Gjakovë), Bajram Avdyli (Stubull, Gjakovë), Ramë Ibrahimi (Stubull, Gjakovë), Arif Rama (Molliq, Gjakovë), Ula Amizi (Ponoshec, Gjakovë), Mitar Hasanaj (Mejë, Gjakovë), Mehmet Çarri (Damjan, Gjakovë), Smajl Imeri (Nivokaz, Gjakovë), Muhamet Veseli (Molliq, Gjakovë), Rasim Beqaj (Rracaj, Gjakovë), Musë Sefsalihu (Damjan, Gjakovë), Hasan Hulaj (Skivjan, Gjakovë), Xhafer Halili (Bec, Gjakovë), Luz Hasanaj (Mejë, Gjakovë), Florim Rama (Piskotë, Gjakovë), Sylë Brahim Sylaj (-). Lista e anëtarëve shqiptarë dhe romë të Partisë SPS (Partisë Socialiste të Serbisë) me qendër në Gjakovë, përpiluar në bazë të librezave të gjetura në Gjakovë, më 25.9.1999 Dedë Tetaj, Sami Cërmjani, Prenq Prenqa, Pashk Uka, Bardhec Uka, Hasan Kameraj, Safet Bela, Betim Kinoli, Rexhep Zena, Harmonije Gashi, Sulejman Bela, Enver Cermjani, Maxhun Shabani, Sinaver Gashi, Nue Prenqa, Mhill Ndrecaj, Tunë Prenqa, Robert Milici, Zef Prenqa, Elbehar Goza, Metë Binakaj, Gjon Pnishi, Bajrush Kajtazi, Mhill Gojani, Ramadan Çekiqaj, Pashk Pashku, Pren Ndrecaj, Gazmend Ndrecaj, Hysen Berisha, Gjustë Tetaj, Sokol Ndreca, Hasan Kameraj, Leze Luli, Bujar Boneshta Feride Zejna, Hysrete Zejna, Xhelal Sefa, Xhelal Sefa, Pren Prenkaj, Pjetër Ndou, Sokol Isufi, Antoneta Gjini, Qerim Krasniqi, Gjon Laski, Pashk Radi, Rusmidin Boneshta, Muhamet Zllakuqani, Dan Gashi, Zef Ndreca, Mustafë Mustafa, Dedë Dushi, Luz Dushi dhe Prenq Biba, që të gjithë me qendër anëtarësimi në Partinë Socialiste të Serbisë në Gjakovë...
Shqiptarët shpresojnë se Heroji Ramush Haradinaj do të shpallët nga Haga i pafajshëm....
Haradinaj ka shërbyer vetëm 100 ditë pasi kryeministri para se të akuzuar për krime lufte nga Gjykata Penale Ndërkombëtare për ish Jugosllavinë (ICTY) në Hagë. Padia pretendon se Haradinaj, si një komandant i UÇK-së brenda, krime të kryera kundër njerëzimit dhe shkelje të ligjeve ose zakoneve të luftës në mes të marsit dhe shtatorit 1998, qëllimi i dyshuar i cili u të ushtrojë kontroll mbi territorin, i synimeve të dhënësit të dy serbëve, shqiptarëve dhe civilëve rome. [4] Ai u lirua më 3 prill 2008, për shkak të mungesës së provave bindëse. Shtetet e Bashkuara Senatori Joe Biden commented on Haradinaj's padinë, "Në kontekstin post përgjithshëm jugosllav, gatishmërinë e z. Haradinaj pas padisë së tij për t'u dorëzuar vullnetarisht dhe të shkojnë në Hagë është grevistë. Kjo qëndron në kontrast të dukshëm me sjelljen e tre individëve më famëkeq të akuzuar nga Haga, të gjithë prej të cilëve janë ende të kërkuarit, i rezistonin arrestimit: ish gjeneralin serb boshnjak Ratko Mlladiç, ish-udhëheqësi serb boshnjak Radovan Karaxhiç, dhe ish gjenerali kroat Ante Gotovina. "[5] Haradinaj u shpreh në një deklaratë në kohën që ai ishte i gatshëm të paraqesë veten në gjykatë dhe kanë ndonjë organ këqyr me kujdes çdo e veprimeve të tij gjatë apo pas lufte, besim të gjitha veprimet janë të dyja ligjore dhe të justifikuara. Gjyqin e Haradinajt në Hagë filloi më 5 mars 2007 dhe ekipi i tij e mbrojtjes ishte udhëhequr nga Ben Emmerson QC, një udhëheqës ndërkombëtar të drejtave të njeriut avokat. Avokat Emmerson kishte mbështetës në Rodney Dixon, edhe dhomat Matrix të Londrës. Ekipi ligjor të mbrojtjes si tërësi është koordinuar nga konsulent irlandez politike dhe financierin O'Reilly Michael.Kur padia e ICTY është lëshuar në mars 2005, Ramush Haradinaj zgjodhi të largohej menjëherë nga posti i tij si Kryeministër. Ditë më pas ai udhëtoi vullnetarisht në Hagë, ku ai qëndroi për dy muaj, derisa u dha lirimin e përkohshëm në pritje të gjyqit. Haradinaj u vlerësua shumë për veprimet e tij dhe fjalët në atë kohë, të cilat ishin perceptuar nga shumë njerëz, duke përfshirë edhe Grupi Ndërkombëtar i Krizave (ICG) [6], senatorin Joe Biden [5] dhe në fund sekretari i jashtëm britanik Robin Cook [7] si duke parandaluar dhunën dhe trazirat civile.
Atëherë kreu i Kombeve të Bashkuara Misioni i Administratës së Përkohshme në Kosovë (UNMIK), Søren Jessen-Petersen, e përshkroi Haradinajn si "mik" dhe si një njeri të "udhëheqjes dinamike, angazhimit të fortë dhe vizionit", prania e të cilit do të jetë humbur në masë të madhe. Në mars 2006, Dhoma e Apelit e Gjykatës të Hagës lirimin e tij të përkohshëm zgjeruar më tej dhe u dha Haradinaj drejtë të paparë për një të paditurin për t'u angazhuar në veprimtari politike publike. Aktiviteti i tillë ishte, megjithatë, në varësi të aprovimit të UNMIK-ut. Më 26 shkurt 2007 Haradinaj u dërgua përsëri në Hagë në mënyrë që gjyqi mund të vazhdojë. Në ditët e mëparshme ai zhvilloi takime me Presidentin e Kosovës, Fatmir Sejdiu, kryeministri Agim Çeku, kreu i Misionit të Kombeve të Bashkuara në Kosovë, Joachim Rücker, si dhe zyrat e ndryshme diplomatike. Në një konferencë për shtyp ai bëri thirrje publike të mbeten të qetë dhe ishte i palëkundur në besimin e tij se gjyqi do të rezultojë në një lirimin e të plotë. [8] [9] [10] Kryeprokurorja në Hagë, Karla Del Ponte, ka mbetur i bën përshtypje u lëkundur nga mbështetjen ndërkombëtare për Haradinajn, duke vazhduar të bëjë deklarata fort negativ rreth tij. Ajo tha Frankfurter Allgemeine Zeitung se "sipas vendimit [të përkohësisht lirimin e tij], ai është një faktor stabiliteti për Kosovën. Kam kuptuar kurrë këtë. Për mua ai është një kriminel lufte." [11] Del Ponte, në të njëjtën intervistë, pohoi se ishte e vështirë për të gjetur dëshmitarë të cilët ishin të gatshëm të dëshmojnë jo vetëm për të prokurorëve, por edhe për gjykatën. "Vështirësia në Kosovë ishte se askush nuk na ndihmoi, as administrata e OKB-së e as NATO-s." [12] Një raport i fundit i BBC gjetur mbështetje të konsiderueshme për Haradinajn midis popullatës serbe. Një serb nga veriu i Mitrovicës tha se "vetëm dy qeveritë e Kosovës, një nga Bajram Rexhepi, dhe sidomos një e Ramush Haradinaj kanë arritur të bëjnë diçka për minoritetin serb ... e fundit ka arritur të sjellë më pranë pakicës serbe, si dhe institucionalizimin e gjuhës serbe në Kosovë . "[13] Paqartësi e akuzave kundër Haradinajt personalisht, dhe dyshimi i zhvilluar gjerësisht ai është akuzuar si pjesë e një marrëveshje politike me Beogradin kombinuar me mbështetjen e hapur ndërkombëtar për atë, ka pasur efektin e rritjes se sa zvogëlojnë rëndësinë e tij politike në Kosovë. [ citim i duhur], Karla Del Ponte ka shprehur irritim e saj duke thënë: "Unë nuk e kuptoj pse nuk mund të ketë paqe në Kosovë pa Ramush Haradinaj." [citim i duhur] Më 20 korrik 2007, aplikim Ramush Haradinajt për lirimin e përkohshëm gjatë pushimeve të verës gjykata nuk u pranua. Ai u dha një lirim të përkohshëm të dytë të jashtëzakonshme mbi pushimet e Krishtlindjeve gjykatë. Dhoma e gjyqit të dhënë vendimin e saj më 3 prill 2008; jo fajtor. Mbrojtës të Haradinajt, Balajt dhe Brahimajt nuk e kanë marrë një dëshmitar të vetëm të mbrojtjes për të dalë duke pasur parasysh se të panevojshme. Akuzës nuk ishte në gjendje të sjellë në sallën e gjyqit të planifikuar tre dëshmitarëve. Një prej tyre, Naser Lika, ishte e angazhuar në një institucion të shëndetit mendor në kohën kur ai u thirr për të dëshmuar. Një tjetër, Shefqet Kabashi, nuk pranoi të dëshmojë duke përmendur dështimin e OTP-së për të jetuar deri në kushtet e vëna për dëshminë e tij. [14] Gjyqtarët vuri në dukje se shumë dëshmitarë frikësuar mendonin: "Dhoma e hasur vështirësi të konsiderueshme në sigurimin e dëshmisë së një numri të madh të këtyre dëshmitarëve. frikë Shumë përmendet si një arsye të shquar për të mos dëshirojnë të paraqiten para Dhomës për të dhënë dëshmi. Në këtë aspekt, Dhoma fituar një përshtypje të fortë se gjyqi ishte duke u zhvilluar në një atmosferë ku dëshmitarët ndjeheshin të pasigurt, për shkak të një numri faktorësh të përcaktuara në Gjykimit. "[15]
Kujtim Berisha, një rom i cili ishte gjithashtu që do të quhet si një dëshmitar nga OTP në rastin kundër Haradinaj, u vra në një aksident me makinë në Podgoricë, Mali i Zi më 18 Shkurt 2007, kur 67-vjeçar serb malazez, Aleksandar Ristović kope makinën e tij në Berisha dhe dy burra të tjerë. Përditshmja malazeze Vijesti shtetet se policia "ka konfirmuar se në momentin e aksidentit ishte i dehur Ristović - ngarje me një shpejtësi shumë të lartë '. [16] Mediat serbe kanë shkruar se deri në dhjetë persona të cilët ishin menduar për të dëshmuar në gjyqin kundër Haradinajt kanë vdekur, por përfaqësuesi i Gjykatës së Hagës në Serbi, Nerma Jelacic tha se akuzat për vrasjen e dëshmitarëve ishin të pavërteta. [17] Geoffrey Nice, kryeprokurorja e ICTY, në rastin e Millosheviqit, shkroi në një kolonë në Koha Ditore se janë të paktën tre juristë me përvojë ndjekjen e këshilloi Del Ponte, kundër Ramush Haradinajt akuzuar pasi ai nuk mund të provohet ai ishte fajtor. [18] Më 25 prill 2008 ICTY zyrtarisht hapi padi kundër Astrit Haraqija dhe këshilltarëve të tij Bajrush Morina për mospërfillje të gjykatës në rastin Haradinaj. Sipas akuzës, Astrit Haracija i cili atëherë ishte ministër i Kosovës për Kulturë, Rini dhe Sport dhe një anëtar i "komitetit të mbrojtjes për Ramush Haradinaj", ka paguar për udhëtim e Morinës, pastaj redaktori i të përditshmes Bota Sot "në Prishtinë, për të vend ku dëshmitarëve nën mbrojtjen e rob lufte banuar dhe tentim për të trembur jo atë për të dëshmuar në gjyq. [19] Më 1 maj 2008 prokurorët e ICTY Serge Bramertz nën kanë paraqitur zyrtarisht një apel për vendimin e Haradinajt, para afatit të skaduar maj 3. Prokurorët paraqitur edhe ankesat kundër vendimin e liruar e kooperativave Haradinaj Idriz Balaj dhe Lahi Bahrimaj, i fundit prej të cilëve u dënua me 6 vjet burg. .
