EDHE ÇKA I MUNGON LIBRIT:NESE KAM DITUR TË GUXOJ

 

   Shkruan Halit Xhemë Elshani                       

EDHE ÇKA I MUNGON  LIBRIT:NESE KAM DITUR TË GUXOJ!

Një popull i jep kuptim jetës duke krijuar, pasuruar, zhvilluar dhe përfaqësuar kulturën e vet kombëtare.

Mr.Flori Bruqi vjen më librin e tridhjetë më titull:”Nese kam dijtur të guxoj”,Prishtinë 2012.Ky  libër përfishinë siq thuhët:Poezi,..Kritika letrare në kohë…Veshtrime kritikë mbi veprat…Letra.Pra pa pasë qellim qe t’ia bejë një recenzion apo një vlersim.

Duke u nis nga ky qellim kisha pasë deshirë dhe mendoj se do i benin nder shtesë kësaj vepre të vetme e këtij lloi sikur të përfshinte-përzgjedhte edhe se paku dy krijues të martirizuar edhe pse kjo është e drejt ekskluzive e vet autorit.

Autori më këtë botim sikur sublimon terë veprimtarinë shumë dimenzionale të tij.Libri ka 394 faqe,

Me qenëse autori Permbajtjën nuk e ka shkrue me numra,po ceku faqet 392-394.

Redaktor poeti i mirënjohur Naim Kelmendi perveq fjalës hyrse,paraqitët edhe dy  herë Kjo nuk është e zakont.Mendoj se fjala e redaktorit është aq përmbajtsore dhe si të them e hap,e pren shiritin për këtë veper të parë të sojit të vet.

Kopertina e librit

.Është nder të jesh redaktor.Fatkeqesisht shumë libra po na dalin pa redaktor përkatesisht kryeredaktor,pa recenzent etj..Është përgjegjesi e madhe për daljën në dritë të kësaj vepre.Pa marrë parasyesh raportët shumë të mira,bashkëpunimi i ndersjellt, besimi i dhënë.

Në fjalën hyrse Naim Kelmendi në mes tjerash shkruen:”Kritita tani ngjanë në një digë të shpartalluar,qe i varën llamarinat nga erërat  e fitimit”!

 Cikel poetik (f-13-34),pastaj Kritikë letrare në shtypin e kohës…qe nga Fati i Gazetarëve në sistemin monist të Mehmet Kajtazi,past  ndjesë,gjerë të Naim Kelmendi,shkrimtar dhe poet i vlerave të larta poetike:”Në vend të as gjësw”,faqe (208-226) dhe ne faqen (322-326),”Prometheu Shqiptar-Adem Jashari dhe shtrati “ i poemës nacionale.Vargut të këtyre poezive brilante i mungon edhe vjerrsha qe ai ia ka kushtue Heroit tone kombëtar Enver Hadrit dhe jo vtëm kjo:

VDEKJE NË BRUKSEL

(Enver Hadrit)

Të pa besë, gjuajnë pabesisht !

Siq na kanë vrarë kohëve

Në Bari apo në Selanik

Në Bruksel përseri,

Zbrazën plumbat helm !

Këpusinë në mes rruges Jetën

Për t’a vrarë ecjës t’vërtetën

O burra Kosova është një e vërtët

Gjaku i saj vadave etshëm Thërret

Majave e gjuan vetima e s’e vret

Zvicer 1992

Naim Kelmendi

Enver Hadri:

VDEKJA ËSHTË E PËRDITSHMJA E JONË!

Mr.Ismet Gusija ishte ekonomist i diplomuar që, pos se merrej me planifikimin e ekonomisë në Kosovë, ishte edhe mësimdhënës në fakultet në Prishtinë. Vullneti i madh dhe guximi i këtij intelektuali bën që nga qarqet kriminale qeveritare të Jugosllavisë të eleminohet fizikisht! 

E Ismet Gusija ishte në moshën 29 vjeçare, ende i ri.Sot emrat e intelektualëve të Kosovës dhe të vendeve të tjera shqiptare të okupuara nga Jugosllavia, në rradhë të parë janë të nënvizuar. Ata i kontrollojnë, i burgosin dhe, e nëse u duken të rrezikshëm edhe i eliminojnë

.Ky është gjenocid i vërtetë dhe etnocid i Jugosllavisë ndaj shqiptarëve. Formë e re e eliminimit të intelektualëve të Kosovës është forma medicinale. Intelektualët kosovarë ose “vdesin“ (si thonë ata) në Kosovë ose dërgohen në Shkup ku vdekja është më e sigurt dhe më pak kuptohet se ajo në Kosovë. Por një gjë është e sigurtë se diagnoza për të gjithë është – infarkti!

Halit Elshani:Gazeta Fakti ditor,(www.faktiditor.com),08 shkurt 2012

Këtë formë të eleminimit sërbët e kanë përdorë që me kohë. Më 1959 në Pejë e eleminuan farmacistin e ri Shefqet Malushi, pasi fitoi një simpati të madhe në popull. Tani, vitin e kaluar, poashtu në Pejë, e eliminuan mjekun-specialisti Nexhdet Çavolli, eliminuan një inxhinier në Mitrovicë dhe sivjet në Prishtinë ekonomistin e diplomuar Ismet Gusia. E Ismet Gusia zbuloi mallverzimet në shitblerjen e korentit elektrik që i bënte Republika e Maqedonisë Kosovës. 

Ai bëri planin e mëkëmbjes ekonomike të Kosovës në suaza të të ashtuquajturës vetëadministrim dhe vetëvendosje, e që përdoret në Jugosllavi.Moskujdesi i mjekut Dr. Stijatoviq, në spitalin e Prishtinë, nuk e arësyeton asgjë, pos se dihet se ishte i detyruar nga organet kopetente policore të veprojë në këtë mënyrë!

Ismet Gusija ka qenë në rrezik që nga dita kur e paraqiti planin e vet për zhvillimin e Kosovës para dy armiqve të popullit shqiptar: Ristiqit dhe marionetit të tij më të paturpshëm Bahri Oruçit, i cili disa herë iu drejtua Ismetit duke i thënë se nuk e kupton! 

(Redaksia:Lexoni:http://kosovapress.com/?cid=1,26,135094)

E si ta kuptonte Bahri Oruçi kur ishte një analfabet i cili ca kualifikime i mori duke i falënderuar disa „kurseve“ partiake - të LKJ-ësë. Bahri Oruçi, Mahmut Bakalli, Emin Berisha e të tjerë janë të mvarur për vendin e vet të punës dhe se armiku ua di të gjitha të metat.Të gjitha këto duhet t’ia hapin sytë popullit shqiptar të Kosovës.

 Populli duhet të fillojë që me veprimet e veta t’i pengojë dokuritë e rasteve të tilla. Thuhet se punët e natës i ndalin punët e ditës! Pra, nëse qarqet okupuese burgosin, vrasin apo torturojnë ditën, askush nuk e pengon popullin që të fillojë të ahmerret natën... 

Nuk duhet pritur që të tjerët ta bejnë punën tonë. Nuk duhet gjithnjë të fillohet një punë kur është i sigurt - fitimi. Është më mirë të fillohet një punë e cila ndoshta dhe gabim por që shumë herë është përsëritur se sa një punë që e ka menduar një njeri i mençur por që asnjëherë nuk ka filluar të realizohet!

VALLJA E LUGETNIVE

Ja shpatat e gjyshnive të mij

për ketë gëzim në vend të venës

Shpatat që kanë pasur emnin e vdekjes

gjak janë tue pi.

I ndruaj tash plumbat

lugetnit e kësaj nate.

Që më shuajtën shtëpin.

Tmerr…

Unë s’e due ma as gëzimin

Me vallën-gëzimin e kësaj nate

…as fatin

(gjyshnit e mij moti kanë vdekë)

…as vajzën

Dashurinë që ruajta për vajzën

pos gjakun e kësaj nate….

Vajza që pat fëtyrën si dielli

kam pritë…. Pritjet janë të mëdha

Fëtyrën e lirisë

besimet moti i kam hudhë…

Deshta t'ia fal tokës

gjakut tim po i besoj…

(por toka pat krimba të këqij)

sikur të fliste gjaku im

dhe ia fala dreqit

Ai kishte me qenë qeshje, dhe ashtu…

Mesnatë.

Kishe me vdek guximshëm

Yjt pikojn-hijeve gjurmat u digjen

tue u shikue të gjithëve në sy.

Dhe një vallëzim i madh

Vallëzim protesti

Britje, qeshje, tmerr…..

Enver Hadri

VALLJA E VDEKJES

Vdekja, vdekjes po ia ka zili

N’andërr po parafytyroj vdekjen time.

Unë vedvedit-sot po i mungoj

Asht kall vendi ku linda

Vaj edhe dëshira ime për forcë

-dëshira ime e verbët

-dëshira ime e lirë

-sot shkrumbi vetëm po i mbyt dasmorrët.

Asht djegë qyteti

Me tregue fuqinë e egzistencës së tij

E në gropat e Karragaçit

Secili i vdekun dhimbjes i ka përballue

Sytë e hapun të vdekun

Me duer të shtanguem-drejt qiellit

Vetëm pak dritë kanë dashtë

Në shej protesti.

Nanat në të zeza

Kanë rrotullue çdo të vdekun, tue kërkue

Që dëshirat e shteruna

Me trup të birit të vdekun

Si në kupën e fitimit

Të mbushun me dhimbje

E nuk e kanë gjetë.

Kapeshnica e kuqe, prej gjakut të vet

Ke përbi andrrën për vedi

Kapeshnica ime

Gjaku im-i shokut tim të mbytun

Gjaku i shokut tim të varrum

Gjaku i shokut tim të therun

Sa do të heshtë në gjakun tand!

Flaka e qytetit tim

Flaka që lind dhimbje në hijen e të varunve

Kapeshnica-emri i festës së ndalueme.

Çdo gjë po përsëritet si vuajtja

Po humb si gëzimi

Vaj-n’cilën ditë, në cilin vjet

Do të pran vallja e vdekjes

Kah mot i nisun në rrugët tona!

Se fjalët tona janë përshpëritje lirije.

Ku ska kohë për vrasje

E vjetët e mija!

Nesër në konop do të përkunden

Shoku im-gjaku im do të jetë kujtim

Gjaku im i kuq, gjaku im i zi-vjetët e mija

Laku në qafë time-laku i lan në gjazkë

Nana ime kërcuna çdo gja ka dhanë për liri

Nana ime kreshnikja e këtij vendi

Vdekja ime le të mbetet heshtje e lirisë !

Në pleh kam kërkue dredhza-ti ngij ata

Me gur të gjetun-shpëtue kam dasht

Vaj-kjo magji e lulzueme

Do të ma zbukuron fatalitetin

Në akordin e plumbave

Në momentin diskret të përjetimit

Vaj-bistrica ime-varri im i gjatë-shtati im i ftoft

Gjarpni i këtij vendi-gjarpni i ketyre gurëve

Tue më hangër mue-do të mësohen me mendue

Miq-varri im i shkyem-forma e lirisë

Vaj kjo rini-tue vdek a msue me folë.

Cdo gjë po përbin

Nata-dita-andrra

Çdo ersi a vdekje, çdo dru-varse

Çdo mur-vend pushkatimi

Çdo e shtime pushke kushton njqind vdekje

Në atë agoni po digjet gëzimi im.

Kjo botë që botës nuk i lejon me qenë botë

Që i merr botës çdo gja të shejtë për mue e ty

Botë që është vetëm tejkalimi i plagëve për Tê gjithë

Rrjeta e vrasjeve të pa kputura

Për ta pa lindun

Premtim vdekje

Për atë më gëzim zbukurojnë njeriun

Dhimbjet për at Shtet

Dhe lulen e qiellit e përbëjë

Jepni vetëm atë-gëzim në vend të bukës !

Liri rritesh me vdekjen time para meje

I shtij si vërtetim të egzistencës sate

Duert shushurisinë-duer të cilat gëzohen

Unë jam më i vjetër se vjetët e mija

E ma i zi se gëzimi im

Netët e mija janë lindje të dhimbjeve

E unë kam lind aty ku Zotnat iu jan turpnue çdo veshje

Në kufit e kujtesës ku memzi të kam njoftë

Për atë të kam thirrë erë,

E nata ka përshpërit emnin tand LIRI.

Enver Hadri

Këto poezi, që botohen për herë të parë, e shprehin shpirtin e molisur të autorit nga jeta e tij e hershme, nga vujtjet e tia, për humbjen e hershme të babait, për vdekjen e hershme të xhaxhait, për mbetjen jetim. I këndon lagjeve të Pëjes, Karragaçit, siq thotë, të djegur, Kapeshnicës së kuqe, lumit Bistrica, nënës kreshnike, gjakut të kuq. Këndon për largim nga vendlindja, për mallin, për atë që e deshi aqë shumë duke flijuar edhe jetën.Nese ky libër ka qinda mrekulli,i mungon një dhe vetëm nja unikatë në të gjitha shkrimët e deri tashme qe njofim ne.Pra pa medyeshje librit i mungon veprimtaria e prof.dr Vasfi Visoka e një kolegut për ka profesioni të Flori Bruqi.

SHQIPERIA E VERTËT NËNA KOSOVË

Dr. Vasfi Visoka:Kam shkue pesë here në Kosovë,pesë herë jam berë dashnor!

(1938-1943)

Ne shqiptarët nuk jemi shofenista dhe e dijmë fare mirë se kjo nuk na përshtatët aspak.Ky vetmohim nuk rrjedhë  nga vogelsia e tokës dhe e popullësis sonë por rrjedh nga  madheshtia shpirtrore  e qenjës tonë kombetare e historike”.

Autori dr.Vasfi Samim Visoka,pedagog në Institutin e Lartë të buqesis,sot Fakulteti I Buqesis në Tiranë,profesor,shkenctar publicist,përkthyes.Njohes i gjuhëve: shqip,italisht,gjermane,turke,frenge .Ka shkrue shumë analiza studime,libra në të gjitha këto gjuhë qe u përmendën më lartë.15 broshura e libra për veterinën,Aspekte nga jeta e jonë shoqerore,Kultura sportive e qytetrimit jonë,dramën Jeta e thyer,përkthyes i dramës:”Jeta e shenjët”,autor i dhjetra shjkrimeve dhe analizave në gazetat dhe revistat turke,

si:”Vakit”,”Gumhirjët”,”Turk yurdum”, revistën “Serveti fonum”,”Resimliaj”,”Risimlipërshenben”

.Profesor Vasfiu hyni në jëtën shoqrore dhe shkencore në:Në Turqi,në Itali,në Gjermani,Austri gjithandej botës së qytetruar.Shenime studimi e udhtimi “Pëershtypje udhetimi”(Berlin,Budapest,Bukuresht,

Kopenhagen,Athinë,Stamboll,…)Kesaj rradhe do flasim në mes tjerash për një libër qe për ne shqiptarët e posaqerisht kosovarët është deri më tani i pa njohur.Mu për shkakun se kjo liber ishte e zhiguar,e roberuar per më shumë se 50 vjet.Andaj shpresoj se më një perfaqesim modest do përpiqena me shperfaq një liber qe te rrenqeth,ajo është pjesë e asaj qe duem ,është dhembje,është pakëz dritë e pakës errsirë,dritë!Libri është fat,fatbardhesi,fat i mallkuar edhe për faktin se ishte liber e anatemuar,për të cilën fatkeqesisht u denue më tre vjet burg nga gjyqetari Koqi Xoxe.Kryetari Xoxe:Pse e ke shkrue at liber qe merret më propagandë?Une ket liber e kam shkrue me plot ndergjegjje dhe e marr pergjegjesinë vet.Kryetari Xoxe:Kur e ke botue? I pandehuri Vasfi e kam botue me 1943!?Kryetari Xoxe:Pse se ke botue më përpara?Prokurori Bedri Spahiu,nuk u terhoq nga aktakuza dhe  prof.dr.Vasfi Visoka u denue me tre vjet burg!Libri është një panteon.Është sfid ndaj të rënve dhe ndaj të gjallëve.Për këtë mund të shkruhet sa të duesh,por një gjë qe me ka mahnitë dhe qe me jep kurrajo për jetë është se sa largpamës,se çfarë mendjesh të ndritura ka pasë dhe duhët të këtë ky komb.Përiudha e shkurtër  qe përfshinë ky libër(1938-1943) me temën bosht Shqiperia as e madhe as e vogel.

 NËNA KOSOVË,Shqipëeria e Vertetët, Ndjenja dhe mendime(1938-1942)

duke përshkruar më këto fjali:Ndjenja dhe mendime,e ribotuar nga  Grafika ARS,Tiranë 1995.Libri ka 162 faqe,e ilustruar,duke përfshirë edhe Bibliografinë e tij shumë të pasur(faqe 141-162).Artikuj,Shkrime letrare,përkthime në shtypin e përditshëm,periodik e libra nga DR.VASFI SAMIM-Visoka.Në Kopertinë-faqën e parë NËNA KOSOVË,është e ilustruar më njerëzitë e fortë,luftetar,puntor me kazma ,kosë,lopata ne krah,por edhe më laps,analiza dhe shkencë siq është vët autori.Një pamje impozante qe lën me kuptue se edhe brendija e kësaj mrekullie do këtë përbazë siq nxjërrim nga kontesti i këtij libri: Lufta e gjakut është e përkoheshme ,kurse lufta e tokës  është e përjetshme.Prandaj nder tokat ,arat duhët të lidhemi jo vetëm më fis e rracë ,por më tepeër më dituri,shkencë e libër.

Mbresa e shkruar nga djali i autorit E.Samim dhurue aeqitektit Bashkim Fehmiut

Në brendinë e kopertinës gjendët përkushtimi i djalit të autorit E.Samimi,dedikuar arqitektit të mirnjohur Z.Bashkim Fehmiut tani të ndjer. Në faqën e parë fotografia e autorit,kopertina më emer e mbiemer,tituulli,viti dhe përkushtimi Ndjenja dhe mendime.Në faqen në vazhdim shkruen:” Ky libër i dedikohët martirëve të motshëm e të rinjë,kohrave të kaluara dhe të ditëve të sotme qe kan ra deshmorë për lirin e kombit e të atdheut.Në këtë libër nuk ka politikë ,shovenizëm dhe pamje të një anshme ,por ka vetëm një parashtrim i sinçertë i nji të vertete të shejtë njerzore”Pastaj vazhdon më Përmbajtjën e librit(faqe 7-140).DY FJALË,fjala e autorit:”Shqiperia e Vërtët,Nëna Kosovë.”

Në rrafshin e ngrohtë t’arave qendron,fuqia,pjellshmeria,nderi,paqeja!

Do të arrijë të vërë një gurë të vogël në bashkimin e tokave të shliruara  më Memdheun dhe do të bëhët një shprehje e përvujtur,për disa mendime e ndjenja kombetare ,e një sqarimi të nji të vërtete të shenjet njerzore,autori do të quaj vehtën të shperblyer për mundimin e sinqeritetin e vet”.Më sa dij une,as kush gjerë më tani nuk e ka përshkrue rëndësinë e bujkut,tokës duke i dhenë tërë gjeresinë e saj ndaj etnis,atdheut,liris,egzistencës shekullore.

Kjo meritë i takon këtij autori ne gjithë historinë e egzistencës se popullit tonë.Çështë e vërtëteta egziston edhe nje shkenctar për pemtari më përmasa nderkombetare për të cilin fatkeqesisht shumë pak dihët.Është fjala për dr.Adem Gllavica,zbulimet e tija në pemtari.Ja se çka shkruën autori Vasfi Visoka:”Lufta e gjakut është e përkoheshëm kurse lufta e tokës është e përhershme.

Prandaj nder tokat,arat duhët të lidhemi  jo vëtëm më fis e rracë ,poe më tëpër më dituri,shkencë e libër”.A ka gjë më sinigative se të bejsh krahasimin më luftën e gjakut dhe luftën e tokave.Po më thuani ju lutëm po kush ma mirë se Samiu e ka berë këtë krahasim.Po kush gjer më tani I ka kushtue një trajtim në njivel kombetar,duke e vue bujkun në çender të ruajtjës ,kultivimit,egzistences në njivel kombetar.Në këtë menyre autori jo vetëm më fjalë por edhe me ilustrime I jep vlerën e duhur,pazarit,faestat,ceremonit fetare,adrsmat,festat e flamurit,darkat e lamës etj.Ja se çka thot për pazarin e Gjakovës;”Si në  gjith trexhet tjera të Kosovës,kundrohën gjith karakteristikat kombetare të bujkut tonë”.Këta njerës-bujq janë në gjendje të çendrojnë si kështjellë etnike kundrejt të gjitha stuhive  historike.Në vazhdim autori benë dy paralele për Kosovën dhe për Serbinë më titull:Kosova për cilët është Siberi dhe për cilët është parrajas?

Pa as një medyeshje duhët të lamë më një anë etiketimet,apetitët,izmat,aparencën taktikën dhe opurnitetin politik duke tregue para botës qe nevojat tona më të mëdhaja kombetare nuk janë as sulmët,as grabitjët,as sundimët, dhe as gjakrat,por deshirat dhe idealët tona të larta përmblidhën rreth një rrevolucioni  shoqeror dhe ekonomik  për njëlumturi qytetrimi përendimor.

Andaj ne jemi për një Shqiperi të vertet,ndersa kolonistat shovën janë akoma për një Siberi e për ne Kosova-Shqiperia  është një parrajs .

Më tutje autori past ndjesë sqaron se çdo njeri,nga poli i veriut në at të jugut,përkatesisht nga lindja  në përendim duhët të dij se populli shqiptar i sigurt për të drejtën e tij etnike  mbi Kosovën.Andaj:”

Kosova është burimkryesor demografik e biologjik i rracës sonë,Një djalosh Kosovar në Gjakovë.

Ne shqiptarët nuk jemi shofenista dhe e dijmë fare mirë se kjo nuk na përshtatët aspak.Ky vetmohim nuk rrjedhë  nga vogelsia e tokës dhe e popullësis sonë por rrjedh nga  madheshtia shpirtrore  e qenjës tonë kombetare e historike”.Kaptinë e veqantë  është trajtimi i Nënës  dhe Burrit Kosovar,faqe 70-95 .Nëna Kosovare është si kroni i ujt,ajo është burimi i të gjitha përtritjeve e krijesave .

Nëna është gruja,Memdheu! Ai shkon më tutje duke folë për dy tipe nënash:Nëna Kosovare qe jeton e vepron ne katund,Ndersa e dyta është ajo qe respiron e lulzon në qytët,qe jeton brenda mureve e perqeve.Të parën e quen Nëna Kombetare,të dytën e quan femer asociale.Këtu bënë përshkrimin e rrolit dhe punes se tyre.Mendoj se kjo ishte e periudhës për të cilin benë fjalë sepse sot ky rrol ka ndryeshue ne emancipimin e grues e posaqerisht e asaj nga qyteti.Dhe se kjo diferencë qe I benë autori plotsisht ka ndryeshue.Ndoshta në Shqiperi më përpara se san ë Kosovë e gjetiu ku jetojnë shqiptarët.

Një grup femijësh të strehës vorfnore në rrugët e Tiranës.

Në mes të këtyre femijve gjenden shum jetim kosovarë duke hapur gjirin e tj të ngrohtë e ledhatar kundrejt ketyre ështe berë shprehje e sentimenteve të Shqiperisë se vjetër për Kosovarët në mërgim . Sa i përketë Burrit Kosovar,dy fjalë.

Autori nisët nga Shendeti si themel i qenjës kombetare.Këtë e shtjellon në tre rrafshe:Besa,nderi dhe burreria.Këto janë si tri flaka të përhershme.Ai merr si shembull një grup rugovas duke ecur dhe i krahason me luanet dhe shton se ne as nje vend në Shqiperi nuk mund te shofish nje pamje kaq te natyershme.Dhe kerkon qe të gjith ata shkrimtar qe nuk besojne ne këtë le të urdherojnë dhe le ta vertetojnë këtë bukuri-madheshti të kësaj rrace.Dhe ne fund të këtij kapitulli:”Të gjith ata njerez pesimist dhe disfantista qe dyeshojnë mbi të drejtën tanë njerzore të tokat e bekuara të Kosovës,nuk meritojnë të quhën të gjakut arberor.” 

Kam shkue thot autori pesë here në Kosovë,pesë herë jam berë dashnor!

Nese i referohemi Lazgush Poradecit se:Kombin e bëjnë poetët!Atëhere mendoj une Kombin e bejnë jo vetëm poetët por edhe shkrimtaret në kuptimin më të gjerë të fjalës sepse edhe poetët janë shkrimtar.Nese i shtojmë kësaj thënjën e poetit Tahir Deskut: “Poezia është dhembje e bukur ...Atdheu, të cilit i mungojnë poetët ,i mungon bukuria,ndërsa popullit të atij Atdheu i mungon dhembja”.

Qe të dy do thonin se libri është dhembje,është ajo qe duem dhe sduem,është dritë,është errsir,është fat dhe fatkeqesi!Këtë duhët ta ilustrojmë se paku më:Gjergj at Fishta ishte i antemuar për 50 vjet,Dr,Vasfi Visoka ishte i denuar dhe i anatemuar për 50 vjet,për librin “Nëna Kosovë”,Adem Demaqi ishte i antemuar dhe i denuar  për librin;”Gjarpit e gjakut”.Këto e shumë shembuj të tjerë na  bejnë qe ne ,qe të gjith duhët të punojmë dhe të zbardhim çdo gjë,të mirën dhe të ligën.Konformë kësaj ja vlen të citoj: "Ai komb, i cili nuk i ndreq gabimet e kaluara, duke ndërtuar të tashmën, nuk ka se si të ketë të ardhme, është i destinuar të zhduket".Nobelisti indian, Rabindranad Tagora .

Natyriosht se këtu ka diq qe duhët të sqarohët sa më parë.Të rregullohët edhe me ligje siq ndodhë në tërë botën e qytetruar.Dallimi përkatesisht mos dallimi i atdhetarit me jo atdhetarinë është bërë dukuri shqetsusese.Kush është hero,kush është lexhendë,kush është martir,kush është viktimë,kush është gjeneral dhe më në fund edhe kush është politikan.

Redaksia Floripress falenderon publicistin e mirënjuhur Prof.Halit Xhemë Elshaniin,për kontributin e dhënë lidhur më studimin e thuktë.