Zana Dauti(9.4.1992) është nga Struga.Studiojë në Zvicër(University of Zurich (UZH)
Herë pas herë shkruan poezi.Jeton në Zvicër.
Për lexuesit e Agjencionit "Floripress"shkëputëm disa poezi nga Faqja e sajë në Facebooc.
Vetes
Tani mblidhi kujtimet,vëri palë.
Koha ikën...ja sot mes dhietor.
Erdhi dimri dalë-ngadalë...
Do kem gjithmonë ke kam dashur:
Akull dhe borë.
.
Tani kufjet do vësh në vesh.
Do shpërfillë botën,do përfillë brendinë teme.
Do qash gjer në dhimbje e ngopje s'do kem.
Do godas zemrën,kur të bëhet mbrëmje.
.
Tani do shëtisë vetëm,me hapat e mia të ngatërruar.
Do uroj,që kush ka shkelur në zemrën teme të jetë mirë.
Unë kështu kam qenë,nuk kam ndryshuar...
Tani...tani të bjerë shi do kem deshirë.
Puhize ne fytyre
Valle te thash te dua??
Ndoshta ma the ti mua?
Zogjte ne fluturim e degjuan?
Mbi supet tane qendruan!
Me zerin tend.....
Cicerimat e tyre u ngaterruan
Vala ledhatoi bregun
Ashtu lehte....pa fjale
Nga shpirti i kristalte
Nje ndjenje e forte ka dale!
E ndjenja u be fllad..
Puhize ne fytyre
Dhe jeta perreth
Mori te ylberit ngjyre
E ti mes tyre aq embel vallezoje
E fluturat ne stomak me shume i zgjoje
Flatrat e tyre ne fluturim adhuroj
Lumturohem sa here i shikoj
Era per to eshte vec ledhatim
Te celikta krahet tona Shpirti im
Të pashë
Të pashë disi të hutuar këtë mbremje
mos vallë vetmia supet të ka ndrysur
rrudhat në ballë, vërtetë të kishin hije
nga shikimi hedhur diçka më fshihje
Të pashë kur ikje n`muzgun e vrazhd
ca fjalë fëshkëllinin me nota mërzie
se di nga ikje, pas të ndiqja ngadalë
hëna lëshonte ca nuanca lumturije
Se di t`i përshkruaj rrudhat valëzuar
por me t`vërtetë nur të kishte rënë
shikimin valëzova si hëna perënduar
ecje, ndaloje një fjalë pa ma thënë..!
Të pashë drejt në sy, por ti s`më fole
ca bulbëza djerse ballin mbuluar
duartë të dridheshin e hapin nxitoje
rrudhat e kësaj nate me shikim largoje
Jeta është magjia që na përpinë brenda
herë të qeshin sytë, herë të qanë zemra
në udhën nisur të gjithë kemi një fund
por i fituar është ai që e shijoi më shumë
Ndalova për një çast e prapa u ktheve
se di çfarë pate, si zjarri u rrëmbeve
sytë të buzëqeshnin, duartë i zagjate
e grise pelerinen e errtë të kësaj nate
Shpresë e humbur ...
Kam shpresuar shumë
se do më kuptosh..???!
Por kot..!
Unë qava një shpresë të humbur,
Ti kërkon përgjysmimin e një puthje!
Unë qava një takim vetëmie,
Ti qave një akt dashurie!
Ti vrave kurë lëvizje një flutur...
Unë qava një shpresë të humbur!
O sa e lumtur do isha që të më kuptoshë,
Por kot ...?Ti nuk më kupton..!
Mundohem të ju hap sekret..
Ti çohesh e ikën me vrap..!
Mundohem me ju hap zemrën..
Ti më shpërthen "ndjenjën"
Nuk di si të veproj..???
Të të uroj..??
Apo të të DASHUROJ..??
...mos lexoni poezi
Në se doni që të qeshni
mos lexoni poezi
po shikoni parlamentin
ca bëhet në shqiptari
dit e enjte dit punimesh
sotë me orë të gjata
dégjoni qeshni me lot
sa keqë ka plas gallata
gjoja krenari e kombit
gjith këta burra me mênt
bëjn më keq se rrugaç
po zihen tamam si qënt
njëri thot Sajmo qorri
ca do bësh ti i ziu
kriminel dhe drogaxi
që rri i fshehur si miu
gjith kta burra të nderuar
veç se janë pak me huqe
un them që kéto seanca
të jepen me pull të kuqe
nga kta burra të nderuar
presim drejtési pér dit
po këta pa pikê turpi
zihen më keq se rruspit
njëri tjetrit kriminel
i ke lyer duart me gjak
kta dhe varjen në litar
un mendoj se e kan pak
drogaxhi dhe hajdut
fjalët që thuhen më shum
tu vinim nga një samar
për zotin na bënin pun
na kënaqët me fjalorin
o u heqtë perëndia
nuk keni pikën e turpit
u dëgjojn dhe fëmija
ne u kemi zgjedhur vet
se gjoja burra me mën
vaj me det o shqipêri
në duar té kujt ke rën
Plagosesh, vritesh dhe prape mbetesh gjalle
Ku duhet te besoj ?
Ndihem shum e vockel ne kte bote plot dhelpra
Qe maskat perdorin per emrin ,,njeri,,
Pabesin e gjen kudo
Diku tjeter jeton fjala Drejtesi
Perpiqesh te rimekembesh, te gjesh pak shprese
S,mund te jete katile bota, besimimi s,mund te vdes
Plagosesh, vritesh dhe prape mbetesh gjalle
Nenvlersohesh, genjehesh s,esht hera e pare
Besova verberisht, te verber me lane
Si misjon cdo dite, mashtrimin e kane
Ne dobesin shpirterore, veten keq e ndjej
Ne vovorbullen e mosbesimit, inati me rremben
Infektuar nga mosbesimi, ne gjelle helmuar
Shpirti im hakmarrjen, kur nuk ka deshirruar
Me thoni miq c,te besoj, Hyjnoren apo djallezine?
Mundohem jeten te ndertoj, me hedhin ne gremine
Ne rrenojat e fatit, ndjehem e revoltuar
Besoj ne cdo gje,<< maskave>> kurr skam per ti besuar
Rastësisht ...
U`takuam rastësisht,
e rastësisht u ndamë.
Po përsëri u takuam si rastësisht,
e shkëmbyem dy fjalë...
Kur po ecëja gjatë një rrugice,
përsëri u takuam,e në sy u shikuam,
Por ky shikim i zjarrtë,
si rastesisht,ne në dashuri ramë,..!
Rri e mendoj që,do ketë më rastësi,
Të takohemi ne të dy..??
Po i jap zemër vetes,pasi rastësisht,
kemi lindur Unë dhe Ti...
Si rastësisht ramë në dashuri..
Pasi rastësia po bënka mrekulli..
që do vij momenti i rastësisë,
Me u bashkuar përjetësishtë.,ne të dy..!
Pse s'më le të qetë
Jeta ime më përplas....
Jeta më përplas
Tek ty gjithmon
Njëherë më afron
Herë tjetër më largon
Jeta më përplas
Tek ty gjithmon
Pse s'më le të qetë
Por kështu po më turturon
Thash të ikja larg t'harroj
Të më lije Të qetë
Por jeta ime vazhdoj
Të më thoj, ai gjithmon po të pret
Jeta më përplas
Tek ty gjithmon
Kështu si po vepron ti
Në shpirt më vrave këtë mir e di
Por prap kjo jeta ime
Pranë teje më përplas
Më thot të do, e të ka dash
E akoma do të dojë pa mas
Ti je gjithçka për të lumturia që i sjell gaz...
Lot....
Ndonjehere jam nje oqean
ndodh qe te jem edhe shkretetire ,
nganjhere ndodh te jem nje ngushtesi,
qiell ne hapsire pafundesi...
Ndodh qe te jem dhe antidot,
Ndonjehere ndihem gjigand,
dhe here -here aq e vogel...
me mungon prania e vetvetes,
here here nje e tere , si hene e plote,...
Nuk di si pergjysmohem ndonjehere pa here ashtu kot...
ndonjehere ndihem yll katran..
ka here qe jam une pa mua...
dhe ruzull pa nisme dhe ane...
Ndodh here -here te jem lot,
ndonjhere e qeshur ashtu kot...
Nganjhere jam,
Ndonjehere sjam...
here te tjera jam une pa asgje,
here- here asgjeja qe flet nen ze...
Si une askush s'te fal dashuri
E di, jam une ai mendimi
qe çdo moment ty te vjen,
buzeqeshjen ne çaste gezimi,
ne pikeza loti ta kthen!.
Sikur te ishte vetem çeshtje
gezimi dhe lotesh,
asgje te veçante s'do te kishte ne
kete mes.
Por joo...Eshte nje perplasje midis
dy botesh
qe dashurojne njera-tjetren dhe
jetojne veç e veç.
Kur nata e ftohte te vije serisht,
ne krahe te dikujt te gjesh
ngrohtesi.
S'do mundesh, i dashur, do
ngrish!
Si une askush s'te fal dashuri.
Ne krahet e askujt s'dua te
jem,t'jesh i bindur,
me ngrohnin fjalet e tua çdo
mengjes.
Une mund te rri gjithe jeten duke
te pritur,
madje...Per kete dashuri edhe
mund te vdes....
Përgatiti:Flori Bruqi
