Shpresa Besa
PRANGUARA
Shyhrete Ahma
Me dorën time hapë rrugët e zjarrit
poezi thurë për zemrat e pranguara
izoluara nga injorancat e djallit,
mëshefur në ndjenjat e dashuruara.
Me kembët e mija shkëputur kam gjembat,
e pengesës i beja udhë të hapura,
gjaku pikonte nga plagët e zemres
e lotët e syve, njomin buzët e etura.
Fuqishëm luftoja…për shpirtërat e ndrydhura
e jetëve dhuroja shkelqime të kristalit,
marrëzishtë përqafoja shpresat e humbura,
ngrohtesishtë mbështjellur me kujtimet e mallit.
Me penë vallëzoj me tridhjetë e gjashtë margaritarët
e zemrat i bashkoj në shpirtëra binjakë,
me vargun e poezisë, hap udhët e gjakosura…
për dashuritë e mëdha që do lindin prapë.
