Nebih BUNJAKU
Nebih Bunjaku u lind me 15 maj 1947 në Poliqkë të Dardanës.Nehbiu është njëri ndër poetët më të suksesshëm të poezisë shqipe që krijohet në Kosovë.Është autori i disa veprave letrare.
"DALJA NGA BALADA"
"GRAMATIKË ZEMRE"
"
TERAPIA E DASHURISË"
"NJË SAMIT PËR SIMIT"
"PRUSHËRIMË BUZËSH"
Etj.
Nebi Bunjaku ishte deri në qershor të vitit 2012 profesor i gjuhës dhe letersisë shqipe në shkollën e mesme Eqrem Qabej në Prishtinë.
Adem Demaçit
Kur liria ishte e ngrirë
në acar dimri rrezengrirë
Prometeu ynë n zinxhirë
nisi akullin për ta shkrirë
prej të voglit në burg të madh
këmbë e duar lidhur n pranga
vetëm shpirtin e kishte të lirë
nga qelia i jehonte kënga
Rrap i kombit n zemrat tona
me lirinë i kurorëzuar
Lulja e parë e kurorës
në Pranverën e vonuar
Baca Adem simbol lirie
vepra Jote rreze dielli
e zgjon mendjen e përgjumur
Yll Mëngjesi ndrin nga qielli
Liria fshihet në një pikë gjaku
Fundi i shekullit plot acar
dyfish dimër në Reçak
ditë e zezë pesëmbëdhjetë janar
Reçaku i trimave u bë me gjak
ekraneve të shpirtit nëpër botë
komunikon vetëm trishtimi
zemra tona grimë dhe copë
veç nga ankthi e pikëllimi
n gjuhën e dhembjes njerëzore
lajtmotiv vetëm mizoria
mbeti bota e nemitur
vallë u kthyeka barbaria
tok me engjëj Riza Beqiri
ra dëshmor n prag shtëpie
mu pranë tij ra edhe i biri
ku u fshehka ai gjak lirie
n zemrën time kam një shpellë
plaga e shpirtit më kullon gjak
midis dhembjes një hon i thellë
loti më rrjedh për Ty Reçak
a ka fashë që ma lidh dhembjen
përveç Vokerit Mikut Plak
a ilaç që shëron brengën
krimit të hienës t i vë kapak
1) Martirin Riza Beqiri e njoha në Banjën e Kllokotit në fund të vitit 1998. Një javë banuam në të njëjtën dhomë. Për lotin tim ndaj masakrimeve barbare, Riza më qortoi me profecinë e tij që e shënova në fillim të kësaj poezie. Dy javë më vonë, më 15 janar 1999, tok me të birin dhe martirët e tjerë i masakruan në Reçak.
DIELLI I MESNATËS
Në mesnatë lind
në agim perëndon
qiellin e huaj përcëllon
me errësirë verbon
rrezet e tij me ngjyra
ngjyrat me tre fytyra
kur nga qielli zbret
gëlltit fëmijët e vet
prapa gurit të varrit
vritet me dorë të vet
LULJA E KOMBIT
Pas fitores drejt në Hagë
shpirtin e lirë duart n zinxhirë
Lulja e kombit n zemër plagë
se Ilirinë e donte të lirë
dorë e djathtë e UÇK-së
tok me NATO-n ka luftuar
pse i këputi shpirtit prangat
në bankë të zezë i akuzuar
kryelartë shkon në Hagë
historinë për ta lartësuar
n shpirt i vishen ca akuza
nga Drejtësia i trishtuar
i pandehur përbetohu
sa ushtarë paramilitarë
kur ta dogjën shpirtin n djep
pa mëshirë m i paske vrarë
u betohem n diell e n hënë
në Luftën tonë Çlirimtare
vrava veç bisha Karpatevesh
shumë të zeza e barbare
PAVARËSIA
Gjatë të pritëm rreze dielli
me shumë shekuj e dekada
kurorë lulesh midis prilli
të sfiduan në barrikada
akulli shesheve të Dardanisë
i 17 Shkurtit me borë acar
tretej në zemra të shqiptarisë
lavë vullkani magmë e zjarr
për Ty seç na dogji malli
nuk të lejonin të vije dot
kurrë s të lëmë për së gjalli
për Ty derdhëm gjak e lot
me gjithë shpirt na buzëqeshe
Nusja jonë në Kuvend
ballëlartë rrugëve e në sheshe
në zemrat tona zure vend
në ballë të valles Nusja e jetës
dasmë të tillë s ka parë bota
që nga shekujt e Mesjetës
në Dardani si luhet shota....
Përgatiti Flori Bruqi
