Poezi nga Belantina Venari

Belantina Tefik Venari

Biografia

Nga: Pilo Zyba

Belantina Tefik Venari ka lindur në qytetin e Elbasanit më 21.05.1987. Ka mbaruar shkollën e mesme në Gjimnazin e Përgjithshëm të Profilizuar “Dhaskal Todri”, Elbasan, profili natyror në 2006. Ka ndjekur studimet e larta në “Albania University”, Tiranë, në Fakultetin e Shkencave të Aplikuara, dega Arkitekturë!  Pas studimeve 5 vjecare, është diplomuar në 21 korrik të vitit 2011, me temën “Projektimi i një fshati turistik me hoteleri kurative dhe Qëndër balneare!” Nga viti 2003-2006, ka  punuar si operatore kompjuterike, me orar te reduktuar në firmën Ndertim-Projektim “Beladi”, Elbasan, ku dhe është aksinore! Gjate vitit 2010-2011 ka projektuar, nën mbikqyrjen e Arkitektit Vladimir Zhuzhuni. Nga 1 Gushtë 2011, punon si arkitekte në Kompanin Ndërtim-Projektim “Beladi”, Elbasan.

Cikël Poetik nga Belantina Venari

Para gjurmeve te fshira

-grimca -

1.
Mbi reren ne breg le gjurme
vrojtoj baticat dhe zbaticat
vrultas vjen dallga me zhurme
perpiqem te zgjidh matricat!
2.
Numrat me renditen ne mendje
e kala me rere ngri ne ere,
ne kalan ishull perplaset dallga me endje
ne duma, kokrrizat e gjurmeve jane perziere!
3.
Gjurmet fshihen pa u ngrohur nga dielli
nen shputa ndiej lageshtine
Arom deti, me cati qielli
bashke me mua, natyra vetveten riperterine!

4.
Largohem ne pafundesi,
para gjurmeve te fshira
kokrriza rere marre nder gishteri
rindertoj me to kala te dlira!

Trishtim qe me vret!

1.

Mbi kete breng sikur te lotoja
ta ujis shpirtin e mekur
po si mumje e fashoja
e ne dukje e fort, hekur!

2.

Lotet, fjalet ku i kam?
i kerkoj me end ane e mbane,
bosh e zbrazur si kurre jam,
Ah te kisha, te kisha nje zane!

3.

Metamorfoz qe ne shkemb me shnderrove
po thesaret ku mi cove?
Ma murose te pastrin shpirt
mbi krenarin vendose plint!

4.

Ah te kisha, te kisha nje zane!
te me kthente perseri ne jet
nje ore mali ta ndalte ate kame
ate dore qe me dha jeta, ate dore qe po me vret!

Me ty pa ty

Me ty, pa ty
Te ndiej ne zbrazetire
me mungon si drita ne erresire
pa ty fundosem me deshire
si precipitati ne tretesire!

Me mungoj frymemarrja
ndihem si e zene ne lak
me ty prane dua te jem misionarja
te largohem, e ne sfond te te shoh pak!

Edhe kur je edhe kur sje
ecim bashke, njeri ne tok, tjetri mbi re
e mjergullt jam me ty, pa ty
te dua larg, por ne fokus i mbaj ata dy sy!

Mirazh miqesie    

Humbem ne nje cast njera-tjetren
Na rreshqiti prej duarsh nje miqesi
Nje fjale ndoshta dy e c`orientuan rrjeten
Ku une e tij ishim ne harmoni!

Tentova vec nje here ti hidhja pas
Prepotenca jote hovin ma preu
Me shume su mundova gjithcka lash
Midis nesh lidhja u keput, zemra e ndieu!

Ne mendje figura jote e njejte mbeti
Se shperfill dot faktin qe ishim mike
Mu duke ndryshe kur te pash ne sy
Ishe iluzion mike, te kisha menduar idilike!

Me nje mirazh miqesi krijova
Kaluan kohe me egoizmat e tua
Tani se kthej koken pas te harrova
Humba dicka qe se kisha, ti me humbe mua!

Per ty!

-babait-
Ti je prane meje ne kujtimet nismetare
Endem pas teje si lozonjare
Fokus per ty isha qe femi
Ideal eshte modeli qe me dhe ti!

Koha kalon dhe per ty ati im
Admirimi shumohet ne pambarim
Vendoset si ligjesi, si progresion
E si variabel vec ne rritje ndryshon!

Ngahera deshiroj te jem
Apriori shembulli qe vec te ty e gjen
Rishtazi mundohem te te ngjasoj
Impresionin e krenaris te te zgjoj!