Senad Guraziu
III - (Mona Liza e avulluar...)
Stancat pikturale shpërthejnë
si fishekzjarre bardh-e-zi, pa zhurmë
këputen rrokjet e secilit varg, në qiellin
e syve ngjyrat zhyten në pangjyrësi,
kullojnë e pikojnë me të padukshmen
e vetvetes, për një "flush" lotësh,
gjendja agregate s'ka rëndësi,
kur diç pandalshëm lëngëzohet
në kondensatorin e ngulfatur të qenies,
zingjirë të ftohtë elegjiakë, aq elastik
si fibra muskujsh serpenti, nyjëzohen,
sikur mblidhen kruspull për t'u ngrohur,
ashtu kot, mu në palcën e zjarrit,
mes valëve përvëluese të tretësirës
panumër spirancash të shpresës
gërvishtin shtratin gëlqeror, qilimin koralor,
diç duhet të gozhdohet në fundrrinën
e fjetur të distilatit - pellgjeve të zemrës
shumçka në pritje shtresëzohet,
por në sfondin piktoresk të hijeve
kristalet e ngjyrave nuk shkëlqejnë,
duhet së paku një gërvishtje drite,
e megjithatë duhet të ndodhë, përjetshëm
me secilin lot dhimbja fraksionohet,
pa ëmbëlsinë e rimës, pa ngjyrat
aparente përherë diç e zemrës shmanget,
thellë nën kristalet fshihet, në errësirë
sublimohet - e (pa)mundura është
vetëm "opinion", kurrë nuk është
"fakt" në sipërfaqen e jetës plot diell,
prandaj as për kromatografinë poetike
të dhimbjes s'mund të jetë!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - sign- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"Ka një hije të fuqishme aty ku ka shumë dritë!".
-- Johann Wolfgang von Goethe --
