Prof.dr. EshrefYmeri
Në mëngjesin e 14 gushtit, bie zilja e telefonit.Një miku im i vjetër ngaVlora, që nga koha kur ishim nxënës në gjinmnazin“Ali Demi”të atij qyteti (1955-1959), më merr në telefon dhe, pas përshëndetjeve të rastit, më pyeti nëse e kisha ndjekur pasqyrën e shtypit.
-Jo, - i thashë, - se isha duke bërë ecjen e mëngjesit në Parkun e Madh.
Dilaver Goxhaj
Duke qenë i bindur në dashurinë time për Kosovën, të cilën babai im i nderuar, Hasan Ymeri, veteran i Luftës së Vlorës, ma kafutur në gjak që nëmoshën e para rinisë (adoleshencës), miku ngaVlora më thotë:“Lexoje atë analizë dhe jam i bindur që do të më japësh të drejtë që të telefonova”.
E falënderova me shumë kënaqësi mikun tim dhe s’e bëra të gjatë: shkova te qoshka e gazetave dhe bleva“Ditën”.
E lexova me shumë kërshëri.Aq më tepër që analizat e kolonelit të nderuar Dilaver Goxhaj i kam ndjekur edhe herë të tjera në shtyp.
Në analizën e vet, koloneli Dilaver Goxhaj kishte plazmuar në një mënyrë të shkëlqyer karakterin e Veton Surroit, i cili, në librin e vet me titull“Këmbët e gjarprit”, shfaqet para popullit shqiptartë Kosovës dhe para mbarë kombit shqiptar, ashtu siç është në tëvërtetë, në rolin e një“ambasadori”fuqiplotë të Serbisë nëKosovë.
Në librin e vet, Veton Surroi sulmon egërsisht Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës, të cilën nuk e quan“as ushtri, as çlirimtare, as kosovare”. Domosdo, si“përfaqësues”i Serbisë në Kosovë,Veton Surroi i përmbahet besnikërisht vijës ruso-serbe, si pas së cilës Ushtria Çlirimtare e Kosovës ishte një “bandë kriminelësh”, radhët e së cilës “qenkeshin mbushur” me “muxhahidinë”.
Në periudhën korrik-dhjetor 1999, kam qenë disa herë me shërbim në Kosovë,dhe që prej Kaçanikut e deri në Pejë,që prej Prizrenit e deri në Podujevë, tokën shqiptare të Kosovës e pashë të qëndisur me varreza dëshmorësh, të stolisura me kurora plot lulëkuqe.
Në to preheshin kufomat e djelmoshave shqiptarë, të cilët, në radhët e Ushtrisë Çlirimtare tëKosovës, sakrifikuan jetën
në betejat e përgjakshme me ushtrinë kriminale të Millosheviçit, me bandat fashiste të Arkanit dhe të Sheshelit.
Për ekzistencën dhe luftën heroike të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, unë i besoj kolonelit sypatrembur Dilaver Goxhaj, i besoj komandantit trim Adem Shehu, të cilët, para disa muajsh, tek po i ndiqjanë një emision televiziv, ku po rrëfenin për ato vite lufte, përloteshin për trimat e rënë në beteja.
Po për të njëjtën arsye,unë u beso jdeklaratave të Presidentit Klinton, të Komandantit të NATO-s Uesli Klark, të Ministrit të Mbrojtjes të Shteteve të Bashkuara të Amerikës Kohen. Prandaj shpifjet e ulëta të argatit të kultivuar të Beogradit, me emrinVeton Surroi, në adresë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, nuk mundt’imarr për të vërteta.
Por mua nuk më bëjnë fort përshtypje deklaratat armiqësore të shqytarit të Beogradit në Kosovë,Veton Surroit,kundër Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.Mua më bën përshtypje ftohja deri në armiqësi e tij me HashimThaçin, udhëheqësin politik kobure ndryshkur të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Si shpjegohet ky acarim i marrëdhënieve mes tyre?
Aq më tepër kurdihet që Veton Surroi është një lake i kultivuar me kujdes në“serrën” e shovinizmit serbomadh që në vogëli, siç e ka sqaruar bukur mirë koloneli Dilaver Goxhaj, kurse HashimThaçi, sipas atdhetarit të mirënjohur të diasporës shqiptare në Gjermani, zotërisë Xhafer Leci, është rekrutuar nga një oficer francez përllogari të Beogradit dhe sot njihet si një puthador shembullor i Serbisë në Kosovë.
Për HashimThaçin, zotëria Xhafer Leci shkruan:“Ka dëshmi të mjaftueshme për drejtësinë, e cila duhet sa më parë të hapë dosjet për veprimtari antikombëtare që ka bërë Hashim Thaçi në dëm të popullit të Republikës së Kosovës” (Citohet sipas: Xhafer Leci.
Thaçi të hetohet për veprimtari antikombëtare”.Marrëngafaqja e internetit“Zemra Shqiptare”.23 qershor 2014).
Prandaj populli shqiptar i Kosovës dh eveteranët e Ushtrisë Çlirimtare, le të mos imarrin seriozisht sherret e Surroit me Thaçin se, në thelb,ata nuk kanë asgjë kundër njëri-tjetrit.
Ata ushqejnë ndaj njëri-tjetrit vetëm xhelozi mercenarësh dhe po mundohen se kush e kush më parë të demonstrojë më bukur shkallën e përsosmërisë së artit të servilizmit para ustait të Beogradit, servilizëm ky që, domosdo, lidhet drejt përsëdrejti edhe me masëne”ylefesë” që u takon.
Prandaj, kur mbarova së lexuari analizën e kolonelit Dilaver Goxhaj, thashë me vete: “Kush thotë se Serbia nuk e njeh Kosovën?
Tiranë, 17 gusht 2014
