Simfoni e përkryer

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

ISUF GRAJÇEVCI

          

             Hyrje

            Isuf Grajçevci u lind më 12 korrik të vitit 1948 në fshatin Hade, ku kreu shkollën fillore. Shkollën e mesme dhe shkollimin e mëtejmë e vazhdoi në Prishtinë. Rrjedh nga një familje patriotike. Me shkrime filloi te merret qysh si nxënës i shkollës fillore, kurse punimet e tij herë pas here janë botuar në shtypin e përditshëm dhe periodik. Në ndërkohë bëri ndërprerje për shkaqe te ndryshme. Punoi si korrektor në Gazetën Zyrtare të ish Jugosllavisë, në Redaksinë e gjuhës shqipe dhe në Enciklopedinë e ish Jugosllavisë - në Redaksinë e gjuhës shqipe në Prishtinë. Një kohë punoi në ish Bankën e Lubjanës deri sa u largua me dhunë nga puna dhe,  u detyrua të emigrojë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Atje punoi dhe kontribuoi për çështjen kombëtare shqiptare. Me fillimin e luftës në Kosovë, ai me shumë bashkatdhetarë ndihmoi luftën për çlirimin e Kosovës. Një kohë punoi përkthyes i gjuhës angleze në UN. Në vitin 1996 u bë anëtar i Akademisë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave në New York. Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë në New York dhe është anëtar nderi i Shoqatës “Atlantiku”, po në New York. Që nga viti i kaluar është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve “Fahri Fazliu”, në Kastriot.

Tani jeton e vepron në Prishtinë dhe SHBA.

            Në vitin 2008, botoi përmbledhjen e parë me poezi  “Hapat e tu në mote’’ dhe “Gjurmë mergimtari” në vitin 2010.

TEATRI I JETËS

Në teatrin e jetës

herë pikojnë riga loti

herë shi i lumturisë

në pentagramin e saj

kumbojnë tinguj hareje

e tinguj plot dhimbje

diku në atë anë Lumi

pret e heshtur dashuria ime

nga stinët e shirave

fytyra i dridhet

e gishtërinjtë përpiqen

të krijojnë harmoni tingujsh

që dashuria të tingëllojë

simfoni e përkryer

                                              

DITA NË KALENDARIN TIM

                         

 (17 shkurt 2008)

                        

Vështroja horizontin

e nuk besoja

për atë që po shihja

loti i dhembjes

puthte lotin e krenarisë

Flamurin mbaja në duar

që ende pikonte gjak lirie

gjak i marseve dhe i nëntorëve

të përflakur të lirisë

e putha 

kurrë s’kam  pas një ndjenjë të tillë

malli

dashurie

dhembje e krenarie

e mbështolla për trupi

dhe thashë:

Kësaj radhe s’do të ma gjakos njeri

në këtë karvan me plot dasmorë

dhe unë po e hedh vallen e pritjes

  dhe  për një çast

ju luta Zotit:

më dhuro një copë jetë

ta ndjej 

ta jetoj këtë ditë

të shënuar në kalendarin tim.

IMJA PERËNDESHË

Dhe valë e oqeanit

përballet me shkëmbin

siç përballet dashuria ime

me stuhitë për ty

Ti

më vret në shpirt

e bukura e këtij globi

historia jote

më përplasi

në këtë Metropol

bonjak- pa nënë

ku gjurmë vuajtjesh

më janë harkuar në fytyrë

e dhembje shpirti

kurrë nuk e thanë

lotin në sy

dhe vargu im mori udhë

në shkreptima rrufeshë

luftëtarë lirie

të dërgova për qëndresë

Ty, e Bukura e Globit

Imja Perëndeshë!

SHTEGTOVA

Edhe pse shtegtova

me pahir

çdo pëllëmbë toke

e putha me lot

shtëpi të djegura

e pëllumba të vrarë

më rënduan

si gur sizifi në shpirt

e  Këngën për Ty

s’e shova dot

jam larg

dhe s’kam fuqi

të ta përkëdhelë ballin

as të ta lidhë plagën

Kosova ime

por

një pushkë më shumë

ta dhurova

të ta mbrojë kufirin

dhe motrës lotin

t’ia fshij nga syri!

METROPOLEVE TUA

Mote e mote

më rrahën furtunë e stuhi

më lagën shira të ashpër

kur më ndanë nga Ti

gjarpinjtë e shekujve të zi

mbeta, vetë…

Ah

mërgim i mallkuar

po përpëlitem

Metropoleve tua

me zemër të thyer

e shikim të vrarë

Karvani ynë

pa fund…

MALL

Edhe përtej oqeanit

zemra flet për Ty

dashuria ime

këtu

nuk është dallëndyshja

e mëngjesit pranveror

as mbrëmja

me aromën e Manushaqes

diellit i mungon

Rrezja e parë

e qiellit

Ylli polar

Sa mall kam për Ty

për gurrat tua etje

hapi krahët

dhe më merr në gji

imja dashuri…