Cikël poetik nga Tixhe Rexha Gerqari
MALLI
U rrita me mall ta shoh Shqipërinë,
U edukova me mall ta kërkoj e ta dua lirinë.
Qajta me mall kur ndokush e përmndte Austrinë
Se atje më punoi babi e pa atë i kalova fëmirinë e rnirë.
E tash kur me nënën nga gurbeti bisedoj
Rrudhat në ballë ja shoh në internet
Mendoj me vehte zemra jote
Është si Shqipëria e ndarë në shumë pjesë
E kështu me mall se di a jetoj a vdes.
NË KORZ
Sonte në ëndërr,
korzën dy, tre herë
kalova si atëherë ...
Dikënd e përshëndeta me kokë.
Dikujt i buzëqesha me qiltërsi.
E hutuar, shëtitësha në vetëmi...
Ku mi barte ëndërrat ai Ibër i zi?
Sa çudi, tërë ata njerëz,
e as në ëndërr nuk të gjeta ty!.
Sonte në ëndërr,
korzën dy, tre herë
kalova si atëherë ...
Dikënd e përshëndeta me kokë.
Dikujt i buzëqesha me qiltërsi.
E hutuar, shëtitësha në vetëmi...
Ku mi barte ëndërrat ai Ibër i zi?
Sa çudi, tërë ata njerëz,
e as në ëndërr nuk të gjeta ty!.
DIELL E HËNË
E gëzuar me vajza duke bisedu
Papritmas njëra më tha a s’ka një vëlla për mu
Qesha me zemër e me za, mendova se po bën shaka
Por kur e shiqova në sy, e vërejta se seriozisht e ka.
S’dita ç’tju them u zura ngusht e në befasi
Kur dita është pa diell ka shumë zymtësi
Kur nata është pa hënë ka terr e zbraztësi
Kur në qiell ka diell dhe hënë ka më shumë bukuri
Por atje lart ka edhe një perëndi…
E gëzuar me vajza duke bisedu
Papritmas njëra më tha a s’ka një vëlla për mu
Qesha me zemër e me za, mendova se po bën shaka
Por kur e shiqova në sy, e vërejta se seriozisht e ka.
S’dita ç’tju them u zura ngusht e në befasi
Kur dita është pa diell ka shumë zymtësi
Kur nata është pa hënë ka terr e zbraztësi
Kur në qiell ka diell dhe hënë ka më shumë bukuri
Por atje lart ka edhe një perëndi…
KOHA ËSHTË
Koha është
të kaluarës t’ia mbledhim
kockat copë-copë
e të themi jemi të këtij skeleti
Koha është
Të tashmes ti themi
Mos i trego dhëmbët
Se grip i tyre është tani
Koha është
Të ardhmes ti themi
Zgjati duart se të bashkuar do të jemi!
Koha është
të kaluarës t’ia mbledhim
kockat copë-copë
e të themi jemi të këtij skeleti
Koha është
Të tashmes ti themi
Mos i trego dhëmbët
Se grip i tyre është tani
Koha është
Të ardhmes ti themi
Zgjati duart se të bashkuar do të jemi!
DESHA
Desha te nisem me rrezen e pare te diellit
Por te ne kishte dhimbje e shi
Mendova se nje dite dielli do lind perseri
Desha te nisem nga lumi
Endrrat t’mi shetit
Por valet ma vodhen gezimin
Desha te nisem nga mali
Qe syt mi mbushin bukurit
Por kurr s’gjeta dore ti arrij lartesit
Ne kete kohe interesesh
Po nuk hyre edhe ti te notosh
Si un ne nje vend mbetesh te qendrosh.
NËNTORËT
Në kalendar ç’do vit muajt shkojnë e vijnë,
Por si nëntorët asnjë nuk e ndriçon historinë,
Nëntorët e rinjë përkulen para të vjetërve me pietet,
Për kombin tim flamuri është fe zot e mbret.
Nëntori i ri të vjetrit ja bën me sy,
E shqiponja në flamur kokën më lart e ngrit,
Mjaft më! Tani është koha që drejt të shkruhen historitë!
Desha te nisem me rrezen e pare te diellit
Por te ne kishte dhimbje e shi
Mendova se nje dite dielli do lind perseri
Desha te nisem nga lumi
Endrrat t’mi shetit
Por valet ma vodhen gezimin
Desha te nisem nga mali
Qe syt mi mbushin bukurit
Por kurr s’gjeta dore ti arrij lartesit
Ne kete kohe interesesh
Po nuk hyre edhe ti te notosh
Si un ne nje vend mbetesh te qendrosh.
NËNTORËT
Në kalendar ç’do vit muajt shkojnë e vijnë,
Por si nëntorët asnjë nuk e ndriçon historinë,
Nëntorët e rinjë përkulen para të vjetërve me pietet,
Për kombin tim flamuri është fe zot e mbret.
Nëntori i ri të vjetrit ja bën me sy,
E shqiponja në flamur kokën më lart e ngrit,
Mjaft më! Tani është koha që drejt të shkruhen historitë!
SHKODRA JONË
Dikur emrin dhe këngën ta mbaja në gji
Ëndërroja se një ditë do të strukëm tek ti
Por erdha në kohë pa kahë e plot mërzi
Dhembja më brente si kancer, e akullt isha atëherë
Por ti në gji më ngrohe, e kurajo më jepje përherë
E tash mendja më rrin atje, kur ujërat janë rebelu
Ah sikur të kisha mundur këto ujera me i qetësu....
Do të kalon edhe kjo kohë, e unë çdo herë jam me JU.
Dikur emrin dhe këngën ta mbaja në gji
Ëndërroja se një ditë do të strukëm tek ti
Por erdha në kohë pa kahë e plot mërzi
Dhembja më brente si kancer, e akullt isha atëherë
Por ti në gji më ngrohe, e kurajo më jepje përherë
E tash mendja më rrin atje, kur ujërat janë rebelu
Ah sikur të kisha mundur këto ujera me i qetësu....
Do të kalon edhe kjo kohë, e unë çdo herë jam me JU.
Lisit të vjetër
Në pronën time
Dua të jem mbret,
Por nuk di qka kam
Ndihem në siklet.
Ngrita sytë lartë
Ta shoh qiellin
Retë hidhnin valle
Ma kishin zënë diellin.
Fillova të shetisë
U ndala pak ta shikoj arën,
Më tha, nëse doni bereqet
Mos më ndërroni farën.
Nuk di çka fryente
Erë apo veri ?...
Degët e pipat e lisit të vjetër,
Lëkundeshin si të ishin letër.
U ula nën lis
E ndala vështrimin,
Ai më njeh mirë mua
Ma kuptoi mendimin.
"Mos shiko lart
Largoje trazimin
Se nga rrënjët e mija
E marrin ushqimin.
NE PASQYRË
Sot ne pasqyrë
Shiqimi mu duk i akullt
Më i akullt se acari i këtij dimri
E hukata një herë mos po më kthehet dëfrimi
Po sdi pse edhe më shumë më zuri trshtimi
Disa rrudha tek syri, disa thinja në kokë
Mu duk vetja trëndafil i vyshkur ne gotë
O zot sa shkurter qenka jeta në këtë botë
Sot e urrejta pasqyrën
I urrejta edhe trandofilat
Edhe pse xheloze sjam aspak
Sot viteve desha t’ju beja lak
Jeta me ngarkoi shumë e shijova pak
Sot koha ne pasqyr mu reflektu
Se vetvetja kurr ske primare per mu
E kuptova gabimin,o zot sa von jam zgju!
KOHA NUK KTHEHET
Sonte malli po më merr për fëmijërinë
Zbathur të vrapoj nëpër livadhe
Të mbledh lule e të zë flutura
E ti shoh malet e fushat e mia të bukura
Malli po më merr edhe për të bukurën rini
Se kisha shoqe e shokë pa hile e pa dredhi
Konvikti e fakulteti në zemër më quan zgjim
Për një skuqje, dridhje e për një shikim!...
Kokën pas e ktheva, e takova rininë e fëmijërinë
Ishim gjenerata që dinim çka është respekti
Koha nuk po u kthehka, kujtimi në mua mbeti
Kështu mendova sonte vetëm me veti!...
LLAV E SHPIRTIT TIM
Një kohë te vështire
Për ty Kosovë punova
Fshehtas dhemjet
E dëshirat ti miklova
Në atë kohë shumica
Argëtoheshin e bënin qefe
Unë punoja e mendoja për ty
Në rrugë me plot hendeqe
Një kohë mendoja se kungulli
Mbi ujë çdo herë nuk shkon
Por duket se kolektori
Tek ne nuk punon
Llavë e shpirtit tim
Gjerë në krater ka arritë
Bëni gati seizmografët
Se do shperthej nje dite!...
Në pronën time
Dua të jem mbret,
Por nuk di qka kam
Ndihem në siklet.
Ngrita sytë lartë
Ta shoh qiellin
Retë hidhnin valle
Ma kishin zënë diellin.
Fillova të shetisë
U ndala pak ta shikoj arën,
Më tha, nëse doni bereqet
Mos më ndërroni farën.
Nuk di çka fryente
Erë apo veri ?...
Degët e pipat e lisit të vjetër,
Lëkundeshin si të ishin letër.
U ula nën lis
E ndala vështrimin,
Ai më njeh mirë mua
Ma kuptoi mendimin.
"Mos shiko lart
Largoje trazimin
Se nga rrënjët e mija
E marrin ushqimin.
NE PASQYRË
Sot ne pasqyrë
Shiqimi mu duk i akullt
Më i akullt se acari i këtij dimri
E hukata një herë mos po më kthehet dëfrimi
Po sdi pse edhe më shumë më zuri trshtimi
Disa rrudha tek syri, disa thinja në kokë
Mu duk vetja trëndafil i vyshkur ne gotë
O zot sa shkurter qenka jeta në këtë botë
Sot e urrejta pasqyrën
I urrejta edhe trandofilat
Edhe pse xheloze sjam aspak
Sot viteve desha t’ju beja lak
Jeta me ngarkoi shumë e shijova pak
Sot koha ne pasqyr mu reflektu
Se vetvetja kurr ske primare per mu
E kuptova gabimin,o zot sa von jam zgju!
KOHA NUK KTHEHET
Sonte malli po më merr për fëmijërinë
Zbathur të vrapoj nëpër livadhe
Të mbledh lule e të zë flutura
E ti shoh malet e fushat e mia të bukura
Malli po më merr edhe për të bukurën rini
Se kisha shoqe e shokë pa hile e pa dredhi
Konvikti e fakulteti në zemër më quan zgjim
Për një skuqje, dridhje e për një shikim!...
Kokën pas e ktheva, e takova rininë e fëmijërinë
Ishim gjenerata që dinim çka është respekti
Koha nuk po u kthehka, kujtimi në mua mbeti
Kështu mendova sonte vetëm me veti!...
LLAV E SHPIRTIT TIM
Një kohë te vështire
Për ty Kosovë punova
Fshehtas dhemjet
E dëshirat ti miklova
Në atë kohë shumica
Argëtoheshin e bënin qefe
Unë punoja e mendoja për ty
Në rrugë me plot hendeqe
Një kohë mendoja se kungulli
Mbi ujë çdo herë nuk shkon
Por duket se kolektori
Tek ne nuk punon
Llavë e shpirtit tim
Gjerë në krater ka arritë
Bëni gati seizmografët
Se do shperthej nje dite!...
Ç’do mëngjes në ballkon dal
mbulesave monotonin e ditëve ju shkundi,
një përshëndetje me ju shkëmbej.
Verës mëngjeseve më bëni shoqëri,
unë duke pirë kafe e ju në lumë duke marr freski.
Ju lakmoj, më të pa luhatshëm se mendimet e mia.
Ju jeni shumë më të vjetër se unë,
por mua më duket koha më ka plakur më shumë...
Mbrëmjeve orë të tëra me ju rri
unë mundohem të ju numëroj degët,
ju mua dëshirat e vuajtjet.
Nuk e di se cili arrijmë në numër më shumë,
po kështu bëjmë deri sa unë bie në gjumë.
Të pa thënat e zemrës juve ju rrëfej se ju mi tretni në lum
vetëm juve ju ankohem pse të punësohem nuk pata mundësi,
ju prapë se prapë në majën tuaj më ngitni në lartësi.
Mbrëmjeve kur bashkëbisedojmë nga ballkoni me hekura,
erërat ju përkulin lehtë.
Sikur më thoni: "Ky është burgu yt, moj e shkretë!."
Nata në qytet zien e gëzon,
unë e plepat, e pyesim kohën pse na sfidon...
DY GISHTËRINJËVE
Melodi e këngës së parë,
në ditarin e kujtesës më zgjoi.
Isha adoleshente, plot shpresë për të bardhën ditë.
Për bajpas në arterie të zemrës ndihmuam,
nga faqet e historisë pluhurin larguam.
Dy gishtërinjë të njomë pardje....
Dy gishtërinjë të gurëzuar dje....
Dy gishtërinjë të paralizuar sot....
Sa e qalë më duket dora pa ta, o zot!.
Unë e vrarë nga jeta, ujërave të notoj nuk dita.
Rrezet e shpresës, me litar mjegulle më gozhduan.
Rrëbeshe kryeneqe edhe ëndërrat mi rrënuan...
Sot, më trazoi ajo këngë që së bashku e kënduam për këtë ditë.
Atëherë, ç’u bë vallë? Pse dielli për të gjithë njëlloj nuk bën dritë?!
E DEHUR
Kosova ime..! Sot desha të festoj.
Gota është e zbrazët,
i hodha pak SHPRESË..
Por kot, s’po mbushet për BESË.
Urime loqka ime këtë PAVARËSI.
FLAMURIN tënd, nuk mund ta shoh me sy..!
Unë e kam flamurin tim SHQIPTARË,
për të më ranë breza të tërë, edhe familjarë.
A e dinë politikajt tanë ç’është kauza KOMBËTARE?
Kush e përkund djepin, si NËNA shqiptare..?
A ka këtu tradit, a vetëm për karrig garë..?
Kush do të bëhet KOSOVË, zonjë e parë..?!
Dikur fliste zemra për këtë ditë.
Sot pazarllyku e numrat në matematikë..!
Ishim të okupuar e plot OPTIMIZËM..
Ç’u bë sot..? Vetëm interes e servilizëm..!
Dhashtë zoti, të jem dehur nga frika.
Pa punë e në varfëri, në palcë na ka hy thika..!
Të më gjejë në këtë gjendje kjo ditë,
as në ËNDËRR Kosovë, nuk e kam prit..!
FILIZË E LULËKUQES
(Urime datëlindjen e tretë)
Filizë e Lulëkuqes!...
Urime për, datëlindjen e tretë
edhe pse e vjetër sa historia vetë.
Të zinjtë e ullirit për këtë ditë e ke hekë,
mund, dhembje e sakrificë sa një det....
Filizë e Lulëkuqes!...
E ndarë nga trungu e kurr nga rrënja...
Në truallin tënd dem-babadem,
-Pse kaq e brishtë, pranvera për juve po vjen ?!...
Filizë e bukur...
Më e shtrenjtë se jeta.
Trevjeqarja, në truallin e Teutës.
Legjendarja, në telat e lahutës.
Filizë, tani të ecësh ke mësuar.. !
Me filizat tjera ngjizuni në Lulëkuqe.
Ahh!.... Mos bre, disa dimri i paska ngri...!
Ato tek molla e kuqe, e ato në Çamëri...!
KUR DO TE VJEN AJO DITË
Kur do të vjen ajo ditë
tik-taku i orës të na zgjoj,
të nxitojmë për punë
koha kot mos të na kaloj.
Kur do të vjen ajo ditë
mos ta lakmojmë perëndimin.
Në Kosovë puna jonë
të na sjell fitimin.
Kur do të vjen ajo ditë,
mbeturinat mos ta shëmtojnë bukurinë.
Pse të skuqemi?....
Ku ka më të bukur se DARDANINË..?
Kur do të vjen ajo ditë,
në kokën tonë mos të ketë panik.
Fëmijët tanë studimet kur ti përfundojnë,
këtu ta gjejnë prespektivën, këtu të jetojnë.
Kur do të vjen ajo ditë,
ekonomia të jetë primare.
Rreze dielli të hyj në çdo dritare,
e për politik mos të na interesoj fare.
Kur do të vjen ajo ditë
ti gëzohemi suksesit vëllazëror.
Pse të xhelozohemi?...
Kur unë s’mundem ti më jep dorë.
Kur do të vjen ajo ditë,
kur askush mos të pyet,-
Në cilen parti je?...
Por,-Çfar zotësie e vlere ke..?
Kur do të vjen ajo ditë,
që të gjithë ta kuptojmë,
se një dhe një bëjnë dy në matematikë.
Kjo tokë don punë, dritë....e jo vetëm POLITIKË.....!