Kozeta Zavalani, Qirjo është e Diplomuar në Fakultetin Ekonomik, Universiteti i Tiranës më 1981 dhe në 1984 specializuar për gazetari. Ka dhënë lajmet në RTSH e ka kryer një sërë kualifikimesh pasuniversitare si: “Mbi menaxhimin e kohës” nga Vrije University, në Amsterdam të Holandës, “Burimet njerëzore dhe lidershipi” nga Instituti ISIDA në Palermo të Italisë, ku është laureuar me titullin: “Dr”, CIPE ne Washington D.C. etj. Eshtë kryeredaktore e revistës “Stina për ndryshim” organ i “Familja dhe Media – Fuqia për Ndryshim” një shoqatë që ka themeluar, për të ndikuar në forcimin e pozicionit të familjes, nën parullën “Një familje e shëndetshme për një shoqëri të shëndetshme”. Nga Konferencat Ndërkombëtare ka marrë frymëzim për librat “Gra që më kanë frymëzuar” dhe “Gjysmëbota.Është zgjedhur ”Ambasadore për Paqen” e "Connect Us Communications Canada" në edicionin e vitit 2007 ka shpallur Kozetën; “Women of the World - 2007”.
Këngën lag me lot
Tani, në buzët e tua
nuk ka më asgjë,
asgjë me musht.
Ndoshta thërrime kanë mbetur
nga shkoqitja e zemrës!?
Magjia lumturore që na mbështolli bashkë
Kacavirret në zemrat tona
si një gjethe e verdhë,
që pret të këputet në vjeshtë.
Ndaj iki larg
e rrokullisem kot,
çmendem pas yjeve e hënës
me to, këngën e shpirtit lag me lot...
Jam zëri i së nesërmes
Në mesnatë braktisa gjumin
Hapa dritën dhe lexova ëndrrën
Të nesërmen, mbi parvaz gjethja rrëzuar
Shikoj shelgun bardhë lotuar
Brenda vetes drita lindur
Drejt të nesërmes për tu rritur
Është një farë mbjell në djep
Që po rrit pemën e vet
Nëse jam sot luleçelur
Në k’të shekull paskam shkelur
Zëri im po ngjitet n’shkëmbë
Herë i lehtë dhe herë i rëndë
Zogjtë që ulen përmbi sup
Zë më japim të pafund….
Gjysmëbotës
Ju mblodha një nga një
Si një buqetë lulesh në arë
Si një polumbar
Që midis guackave të detit
Nxjerr margaritarë...
Margaritarë jeni ju;
Afërdita, Flutura, Margarita...
që në Gjysmëbotën
ju bëra buqetë
T’ju prek përjetë
Të shtrenjtat e mia,
Si kallëza gruri në arë
Secila një varg
Si vetë poezia.
Mamasë Anika
Atë natë prush me yje,
Vonoi ”Anek” lundrimin nga Pireu
Ndaj nuk sosa dot,
Ndonëse më penguan,
E s’bëra prapakthehu..!
Shpejtoni, ju lutem, u thashë,
Shpejtoni...!
Me sytë nga dera,
Ajo mua më pret.
Mërguar e malluar,
në ishullin e lashtë me emrin
Kretë,
ku përqafuar me diellin e detin,
Kazanzaqi përjetësisht fle.
Ah, moj mama!
Nëpër vapë fillimgushti
me dhimbje ngarkuar,
dhe mallin që digjte diellin
çava udhën e Pindit
si dikur mes drerëve kalonin veç komitë,
Erdha...erdha atë ditë
Me erën e ndarjes
Të të lagia buzën,
Të të puthja sytë...!
Përtej Oqeanit
Me erën e shkalluar,
shëtis nëpër natë.
Mbi dallgët e oqeanit
yje të dashuruar;
ndjehem e lumturuar.
Shikimet shkëmbejmë me dallget
që lodrojnë mbi valë.
Era, si gjysmëbota midis gjethesh
me palmat e jetës,
luan.
Me zemrën e dallgëve,
rënkon e shkallon,
duke kërkuar këngët e zogjve,
në pikëzat e ujit
ëmbël cicëron.
Këtu, buzë oqeanit
ishujt e virgjër
të shpirtin tim
i kthen në lot të trëndafiltë....
* Në Sant Croix.
E pashë kaq pranë diellin
të lindë në agim,
tek puthte Ishujt e Virgjër,
krejt të virgjër,
që Kristofor Kolombi i pagëzoi
me emër të brishtë.
Me ledhatimin e rrezeve të tij,
hapa sytë
dhe përpiva gjithë mrekullitë...
Në ballkonin tim një tavolinë
me lule
pret të vijnë miqtë.
Ata janë larg,
shumë larg
e dot s’mund të vijnë...
Prej andej sjellin puhizën e agimit.
E vetme në ballkon përsias
Vetëm me erën mikeshë
që më ledhaton gjithandej
e diç më pëshpërit në vesh.
Dy dashnorë nëpër dallgë më shohin me zili.
Më ftojnë pranë tyre të ri;
oqeani e dielli...
* (Vendi kur për herë të pare shkeli K.Kolombi më 1493,
kur zbuloi Amerikën)
Bisedë me diellin
-Mos mu largo- më foli,
se unë të ndjek ngado.
Sharmin tënd e shijoj vetëm unë
Nuk bëhem xheloz
dallgët e oqeanit kur përqafon.
Unë do të ledhatoj përsëri,
E përsëri do të dal
veç për ty
se e di:
Dashnor besnik më ke
përjetë.
mërzitesh kur s’më sheh ndonjë ditë
kur retë plot zili me dalin ne prite...
Eja më shtrëngo
Nuk iki pa të puthur dhe një çikë
Mos u turpëro
Tek ty, janë në gjumë të gjithë...
MËNGJEZET E SYVE TË PASTËR
Lëkundem në djep të mendimit
Si një varkë e çarë në udhëtime
Që nuk e lënë të mbytet
Mëngjeset e syve të pastër
Perëndimet e purpurta të buzëqeshjeve
Tek çelin pareshtur prekur nga qerpiku rënë
Mëngjeset e syve të mi janë qiellit pa re
Si në Parajsën e dëshiruar ndër vite
Prej atje bien të errëta lotët e dhimbjes
E sytë e mi mbajnë rreze të ylberta
Për t’ja dhuruar zemrës
Pasqyra e syve
Thonë sytë që kanë dritë
Dritën e shpirtit pasqyrojnë
Ndjenjën kanë si orbitë
Kur aq bukur xixëllojnë
Pasqyra e syve kurdoherë
Më ka bërë që të hetoj
Në qelizë e venë të futem
Zemrën si rreh të shikoj
Kozeta Zavalani (Per vetveten)
Quhem Kozeta Zavalani,Qirjo. Jam gazetare e shkrimtare dhe kryeredaktore e revistës "Stina për ndryshim". Jam nënë e dy djemve Mendit 19 vjeç dhe Mikelit 16 vjeç dhe bashkëshorte e mjekut të përgjithshëm, Gjergj Zavalani. Jam diplomuar në Fakultetin Ekonomik, Universiteti i Tiranës më 1981 dhe në 1984 jam specializuar për gazetari.
Qysh nga viti 1992 puna ime është përqëndruar në gazetari.Kam kryer një sere kualifikimesh pasuniversitare dhe kam kontribuar si lektore në konferencat : "Mbi menaxhimin e kohës" nga Vrije University, në Amsterdam të Hollandës, "Burimet njerëzore dhe lidershipi" nga Instituti ISIDA në Palermo të Italisë, "Gruaja, si force ekonomike në afirmim" nga CIPE dhe "Ne vendosim" nga WIPP dhe TIAW, Washington D.C. "Shkëmbimi i udhëheqjes së grave" në Los Angeles, Californi, "Rrjeti botëror i grave" në Marakesh të Marokut, "Forumi Ekonomik Europian" në Varshavë, Poloni, "ePSI-Net" ne Athine, Greqi, etj. Jam antare e Shoqatës së Gazetarëve Ndërkombëtarë Profesionistë dhe Rrjetit Botëror të Grave, duke bashkëpunuar me shoqatën "FIDAPA"në Itali, "Women and Peace" UNESCO në Greqi, "Dirigenteas" në Paris, WIN - Switzerland, GlobeWomen, CIPE, TIAW dhe WIPP ne Washington D.C.
Jam zgjedhur "Ambasadore e Paqes" nga Federata e Familjes per Paqen Universale.Si pjesëmarrëse në Konferenca të ndryshme ndërkombëtare jam përpjekur të sjell shpirtin dhe përvojat e fituara prej tyre në vendin tim, për fuqizimin e shoqërisë shqiptare, të familjeve në përgjithësi dhe grave në veçanti.
Si rezultat kam bërë miq përjetë në të gjithë botën. Kam takuar gra të veçanta, të ndryshme dhe dinamike anembanë botës, duke ndarë përvojat e duke punuar së bashku për të njëjtin qëllim. Njerzit që kam takuar dhe përvojat që kam fituar prej tyre i kam ruajtur si thesaret më të çmuar të jetës sime.Synimet e mia janë të fitoj një përvojë të re dhe ta perdor në organizimin dhe mbajtjen e temave mbi rrjetin nderkombëtar të grave VIP, menaxhere, profesioniste dhe sipërmarrëseve, që drejtojnë dhe po përgatiten të udhëheqin ndryshimet globale, revolucionet e mëdha dhe të vogla, në vendet e punës dhe në jetët e tyre, për ta bërë botën një vend më të mirë.
Shumë prej tyre më kanë shërbyer si protagoniste, më kanë frymëzuar në librat e mi "Gra që më kanë frymëzuar" dhe "Gjysmëbota", që përmbledh intervista me gra të suksesshmenga vendi dhe bota, realizuar në harkun kohor të 4 viteve (2002-2006). Publikova librin e pare nëpërmjet shtëpisë botuese "Afërdita"- që drejtohej nga zonja me të njejtin emër, e cila u nda papritur nga jeta që e donte kaq shumë. Prandaj në kujtim të saj po përsëris:Aferdita Balla Eshtë një grua ekspresive, fjalë-ëmbël e fytyrëqeshur, mjaft optimiste për jetën.
Ashtu si dhe emiri që mban, kur je pranë saj ndjan se ke pranë vetes dritën, mirësinë, bujarinë dhe dashurinë.Vendosa të punoj për "Familja dhe Media – Fuqia për Ndryshim" një shoqatë që unë e kam themeluar kohët e fundit, për të ndikuar në forcimin e pozicionit të familjes, nën parrullën "Një familje e shëndetshme për një shoqëri të shëndetshme". Familja shqiptare tradicionalisht ka qënë bartëse dhe përcjellese e virtuteve, luftuese dhe ndaluese e çdo dukurie negative. Jo se në të kaluaren gjithçka ka qënë roze, por e verteta është se në përgjithesi familja shqiptarë luante një rol të rëndësishëm për parandalimin e shumë dukurive negative, si dhe në zgjidhjen sa më të drejtë e sa më të shpejte, nëpërmjet formave dhe mënyrave të ndryshme. E verteta është se sot duket sikur diçka nuk funksionon. Shoqëria shqiptarë në ditet tona po kalon situata dhe po përjeton dukuri që bartin probleme të natyrave të ndryshme, me ngarkesa dhe pasoja negative, për sot dhe për nesër.
Dëgjohen për vrasje, për kontrabandë, për përdhunime, për grabitje, për imoralitete…Pse ndodhun gjithë këto dukuri negative?! Mos vallë ne shqiptarët abuzojmë me demokracinë?! Nuk është e vështirë të dallosh një çorroditje tepër gjithshme shoqërore, ndaj dhe është e nevojshme të theksohet se barra më e madhe e përgjegjësisë duhet të bjerë tek familja, nga gjiri i së ciles dalin, për fat të keq, ai kontigjent që përbën llumin e një shoqërie; dalin vrasës, kriminelë, hajdutë, mashtrues, njerës perversë…Gruaja, familja dhe media, duhet të jenë bërthama e parë e rëndësishme e injektimit me virtute, që duhet të jetë e përhershme dhe e vazhdushme, tek shoqëria me pjesëtarët e saj.
Vetëm kështu mund të fitojmë një shoqëri normale. Për të arrijtur këto paramatra është e nevojshme që bashkë me institucione të tjera të kordinojmë punën e përbashkët për fuqizimin e familjes dhe gjithë shoqërisë.Revista "Stina për ndryshim", si një revistë e re mbetet një strehë e re ku seicili të ndihet i lirë, jo vetëm për të folur për problemet e veta por gjithashtu për të gjetur miq të tjerë dhe për të shkëmbyer opinione.Qëllimi, ashtu si dhe vetë titulli është; të ndryshojmë dhe të përmirësojmë jetën tonë!Familja është shumë e rëndësishme për mua.
A e dini se çdo të thotë fjala Familje?FAMILY = (F)ATHER (A)ND (M)OTHER (I) (L)OVE (Y)OU E shqipëruar është-Baba e mama, unë ju dua ju! Qysh në fëmini, janë rrënjosur fort në ndërgjegjen time vlerat thelbësore dhe etika nga prindërit e mi, babai Vangjo dhe mamaja ime e dashur dhe e shtrenjtë, Anika, e cila ndonjëherë edhe nuk më ka kuptuar dhe nuk me ka dhënë të drejtë, unë gjithsesi jam munduar t’i ngjaj në shumë drejtime të jetës.
Lumturia ime bazohet në sinqeritet dhe ndihmë.Këtë kërkoj edhe prej bijve të mi Mendi e Mikeli, të cilëve njëkohesisht u kërkoj të falur, që shpesh nuk u ndodhem pranë. Suksesi është mjaft i rëndësishëm për mua, por unë nuk e dua suksesin në kurriz të shëndetit të familjes sime. Të qënit e shëndoshë, gjeneron energjinë dhe entusiazmin për punë. Pa shendet nuk ka punë, unë nuk mund t’a i magjinoj të kundërtën, do të ishte një boshllëk për mua. Ka mjaft njërëz, që kanë suksese të jashtëzakonëshme në biznes por jeta e tyre e shtepisë është rrëmujë.
Ne të gjithë e dijmë sa divorce ka kudo në botë. Unë nuk e dëshiroj suksesin në kurriz të jetës sime vetjake. Burri i m, është jashtëzakonisht i rëndësishëm për mua dhe unë nuk mund ta sakrifikoj atë, për hir të të bërit biznes. Të jesh i suksesëshëm, do të thotë të jesh e lumtur në jetë. Unë kënaqem me atë ç’ka jam duke bërë në jetë.Unë duhet t’a ndjej se jam duke kontribuar, duke bërë një ndryshim të vogël në botë dhe në jetët e njërëzve.E dij që do të jem duke punuar përgjithmonë.
Ky është fati i m, prandaj unë dua të marr kënaqësinë maksimale të asaj që kam zgjedhur, për të kaluar kohën e jetës sime.Në se unë nuk kënaqem nga puna i me, atëherë unë nuk kënaqem nga jeta. Puna që nuk më sjell kënaqësi është e pa perceptueshme për mua.Sukseses do të thotë shumë gjëra: Të duash dhe të jesh i dashur, të japësh dhe të pranosh, të mësosh dhe të rritesh. Ndaj unë them:
Mundesh Zot të më japësh kurajon të ndryshoj çfarë unë mund të ndryshoj, qetësinë për të pritur çfarë unë nuk mund të ndryshoj dhe zgjuarësinë, për të njohur-ndryshimet.
