Nga Flori Bruqi
Drenica-vend ku u sublimuan motivet më të mira të shqiptarizmit,që kanë ushqyer historinë ndër shekuj me zjarrin atdhetar…
Drenica-vend ku përditë lindnin epope të reja…Vend ku u mblodhën ndjenjat e dashurisë së flijimit për token e të parëve!
Drenica-që Kosovës i ktheu krenarinë,trimërinë dhe guximin,i ktheu dinjitetin e nëpërkëmbur…
Drenica-përherë pushkë e ngrehur e atdheut,që në skenën e historiesë solli Ahmet Delinë,
Tahir Mehën e Adem Jasharin…Drenica-vend i rrethuar me laps të kuq nga gjeneralët e Beligradit,ku turreshin gërshërët e tyre mbi Hartën e Kosovës…
Që nga fundi i viteve tetëdhjetë toka e Kosovës,sërish nisi të skuqej nga gjaku i shqiptarëve.Edhe mbi ata që ishin ngritur në demonstrata paqësore që ta mbronin atë trohë autonomi, që përfundimisht po ua rrëmbente Serbia.Përditë jipeshin urdhëra të reja nga kancelaritë e Beligradit:”Gjithçka gjeni përpara t’i veni në maje të thikës! ”Bandat e Beligradit morën “izën”,që ato vite t’i pagëzonin “stinët e shfarosjes”,por në anën tjetër populli liridashës i kishte pagëzuar “stinët e armëve” dhe “stinët e UÇK-së”.
Një pjesë e popullit,pjesa më militante e tij, duke qenë e bindur nga pëvoja e hidhur e së kaluarës se me mjete politike nuk arrihet çlirimi nga thundra serbe, filloi të organizohej dhe të vihej në veprim.Në ballë,i pari ndër të parët vehet Adem Jashari , i cili rreth vetes tuboi shokët më besnikë nga të gjitha trojet shqiptare dhe vendosi t’ia kthej pushkën kolonizatorëve serbë.Dikush,atëbotë,ende tmerrohej kur dëgjonte se pushtuesit I sjembet dheu nën këmbë vetëm me pushkë!
Babai i komandantit legjendar,Shaban Jashari u lind me 1924 , mu në vitin kur u vra Azem Bejta. Ai ishte i vetmi vëlla me dy motra .Pas Martesës me Zahide Gecin nga Llausha i lindin katërmbëdhjetë fëmijë.
Arritën t’i rritën vetëm tetë; pesë vajza dhe tre djemë : Hava , Rifati, Hamza, Zyla, Zoja, Ademi , Qamilja , dhe Halimja , të cilt paten fat të marrin edukatë të shëndoshë atdhetare nga mësues Shabani,që nga mësonjëtorja përfundoi në qeli burgu.
Xha Shabani,pati mbaruar aq shkollë sa ishte e mjaftueshme për kohën dhe posedonte një aftësi e zgjuarsi natyrore ,për të kryer dëtyren e mësuesit,dëtyre që e kreu nga viti 1949 deri në vitin 1952.Këtë mision të shenjët dhe atdhetar ia ndaluan,sepse ai ligjëronte për Skënderbeun, për Flamurin, për Shqipërinë…
Dhe nga mësonjëtorja e dërguan në burg .Atij ia ndaluan ligjërimin në shkollë,por nuk mundën t’ia ndalojnë edukimin e fëmijëve dhe nipërve të tij.
Shaban Jashari edukoi dhe rriti djalin e madh , Rifatin , i cili u detyurua të merrte rrugën e mërgimit, që nga viti 1969 duke e ndihmuar familjen që të mëkëmbej,e të forcohej ekonomikisht,që të mos varej në asnjë mënyrë nga shteti.
Kështu, kjo familje ,me punë arrijti të bëhet ndër më të fuqishmet në këto anë.Hamzai,ishte djali i dytë i xha Shabanit, i lindur më 1950.Ai sapo ka mbaruar shkollën e mesme , ka ndjekur studimet në Shkollën e Lartë Ekonomike.Ishte mjaftë i zgjuar,shkruante e vizatonte bukur,si dhe njihte artin e bukur të instrumenteve popullore dhe këndonte, luante në teatrin amator…
Ai punoi në Fabrikën e Municionit në Skënderaj, deri sa në vitin 1990, e larguan puna.Kurse djali më i vogël i xha Shabanit,Ademi , si duket jo rastësisht lindi si shejtëni në ditën më të shenjtë të kombit,në Ditën e Flamurit dhe të pavarësisë së Shqipërisë , më 28 nëntor 1955.
Ademi,kishte mbaruar shkollën e mesme teknike, por asnjëherë nuk kishte punuar në punë të shtetit,që ai e konsideronte vazhdimisht të huajin.Kreshniku i Prekazit dhe shqiptarizmit ishte i martuar me Adile Ramën nga Akrashtica,me të cilën i lndën pesë fëmijë: Lulzimi , Fitimi, Shqipja , Kushtrimi dhe Marigona.
Ai kishte të gjitha tiparet e një malësori urtak dhe trim.Ishte i qetë e fjalëpak.Edhepse kishte një dukje cazë të ashpër , askush nuk mban mend ,që ai të ketë pasur ndonjë ngatërresë me shqiptarët.Portreti i tij ishte i madhërishëm,ishte gjeneral i lindur. Mustakët vesh më vesh,si krahë dallëndysheje,dhe mjekrra e zezë krijonin një pamje të një kreshniku e cila u vertetua dhe praktikisht.
Mbi të gjitha ishin tiparet shpirtërore dhe atdhetare që iu formësuan në Kullën legjendare,që më vonë do të jetë monument i trimërisë,guximit,sakrifices dhe qendresës, ku flitej përherë vetëm për trimërinë dhe luftërat shekullorre për çlirim të trimave .
Kështu,komandanti i ardhshëm legjendar, që në fëmijëri nisi t’i adhuronte heronjët.Madje atij i lindi edhe një pasion,që të mos ndahet kurrë arma.Sikur kishte parandjerë se do të vdiste vetëm nga pushka,siç thosht vetë”siç u ka hije burrave”!
Nuk ishte arritur që ndjenja e atdhetarizmit dhe ndjenja e sakrificës të ishin kultivuar shpejt.Kulla e xha Shabanit ishte shkollë e atdhetarizmit,këtu secili nga anëtarët e kësaj familjeje, duke filluar nga axha Shabani, shtatëdhjetë e katër vjeqar deri te Blerina e vogël, shtatë vjeçe,synim parësor kishin çlirimin .Tërë potenciali ekonomik dhe njerëzor i Jasharajve ishte vënë në shërbim të të vetmit qëllim madhor: çlirimit nga Serbia.Kulla e Jasharajve ishte shndërruar në sofër kuvendimesh atdhetare.Të gjitha këto ndikuan që pjestarët e kësaj familje mbi kurriz të ngarkojnë halle me peshë të shqiptarizmit.Kështu, Adem Jashari,në demonstratat e vitin 1981 mori pjesë aktive Edhe në varrimin e Tahir Mehës,përkundër urdhërit të policisë,që në varrimin e tij mund të merrin pjesë vetëm farefisiët , me pak se dhjetë.Por xha Shabani me të bijtë: Hamzën e Ademin vendosën që Tahir Mehës t’i bëjnë nderimin e fundit,pavarësisht nga pasojat. Pranë varrit të Tahir Mehës u betuan :” Luftën që ke nisur ti, do ta vazhdojmë ne.qoftë edhe deri në pikën e fundit të gjakut tonë”!
Aktiviteti atdhetar i Adem Jasharit gjatë viteve 80-ta ,kryesisht e zhvillonte iligalisht,ai ishte i orjentuar në shprëndarjen e pamfleteve.Edhe gjatë vitit l989 së bashku me Hamzën ishin pjesëmarrës aktivë në protesta .Pothuaj,kjo ishte edhe veprimtaria e tij e fundit paqësore.Sepse,duke filluar nga viti 1990,ai I kishte hyrë formimit të grupeve të armatosura.Ishte përqendruar në krijimin e lidhjeve të ngushta me njerëz që ishin të gatëshëm për sakrifice, kudo, anekënd Kosovës dhe mbarë trevave shqiptare. Ai ishte i udhëhequr nga motoja e popullit tonë : ” Trimi i mirë me shokë shumë” .
E kishte nuhatur aktivitetin e Ademit policia serbe dhe ate e kishte identifikuar si organizator kryesor të ktyre grupeve të armatosura, që natyrisht ishin bërtha e Ushtrisë së ardhëshme Çlirimtare të Kosovës.Komandant Ademi,përkrahjen morale e materiale , e gëzonte fillimisht në familjen e tij të madhe e me zemër të madhe .
Duke filluar nga viti 1991, përpjekja për formimin dhe vënjën në levizje të rrezistencës së armatosur,Ademin me shokë e gjen në Shqipëri për t’u pargatitur ushtarakisht për betejat e ardhshme çlirimtare.Vetëm gjatë vitit l99l ai do ta kalojë kufirin Kosovë - Shqipëri dhe do të fillojë aksionet e aramatosura kundër policisë serbe,toke shokë të tjerë.Sigurisht në dijeni për aksionet e komandant Ademit,familja e tij rrethohet disa here nga policia serbe.Shtegëtimet e tij atdhetare marrin formë sidomos pas kuvendimit të korrikut l99l,në Kullen legjendare,ku kokë më kokë artikulojnë udhën e lirisë:Adem e Hamëz Jashari,Sami Lushtaku,Sahit Jashari,Nuredin Lushtaku,Ilaz Kodra,Besim Rama,Zenun Kodra e të tjerë.
Shpesh rrethohej kulla e kreshnikëve.Rrethimi i pare ngjau ,më 3o dhjetor l99l.Ishte një mëngjes i acartë.Një komandar i policisë serbe thërriste me megafon Ademit që të dorëzohej.Legjendari Adem bashkë me dy vëllezërit,shpërthen rrethimin me grykën e pushkës duke lënë të plagosur disa policë.Ademi tashmë nuk ishte i vetëm.Nga të gjitha fshatrat e Drenicës, u nisën shokët me armë e pa armë.Nga helikopteri,me atë rast u plagos Vesel Selimi, i cili kishte kaluar mbi 15 kilometra këmbë,nga Aqareva,për t’i ardhur në ndihmë komandantit të tij.Bëhej me dije se kjo ishte dita e fundit për policinë serbe që do të hynte për shtatë vjet në Prekaz.Edhe më 22 janar l998, ende pa aguar dita , njësi e specializur kriminelësh vëjnë në rrethim shtëpitë e Adem Jasharit dhe sulmoi me minahedhws, mortaja dore dhe armë automatike.Por , axhën Shaban, Hamzën, Besimin , Fitimin , Kushtrimin… nuk i zuri dot fjetur shkau.Ata u përgjigjen me armë.Sërish kriminelët, nëpër errësirën e natës ikën , duke marrë plumba dhe duke lënë gëzhoja mortajesh, karikatorë , helmeta’ etj. Nderkaq,me atë rast u plagosën Selvetja dhe Iliriana , të cilat po u ndihmonin trimave ta mbronin nderin e trojeve.Atë natë Ademi nuk ndodhej në shtëpi.Tashmë Ademi ishte i dënuar në mungesë me njëzet vjetë burg.Me të dëgjuar për këtë sulm, pothuaj gjithë Drenica , dhe nga gjithë trojet shqiptare mijëra njerëz ,në shenjë nderimi vizitonin Kullen e Jasharajve.Tashmë edhe formacionet e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës ishin shtrirë në gjithë Drenicën. 28 shkurti shënon një ngjarje të rendësishme,ku një njësit i UÇK-së,pasi bie në pritë të policisë serbe në Likashan’pas një përleshje të ashpër vriten së paku 6 policë,ndersa dy luftëtarë të lirisë plagosën.Bandat të mëdha policore të pajisura me dhjetra tanke dhe dy helikopter ,pasi hynë në Likashan dhe Qirez hakmerren duke vrarë 24 shqiptarë,katër prej tyre kishin rezistuar me armë .Atë ditë,Ademi me shokë kishte arritur aty ku makineria e kishte zënë pozicionet,por ishte e pamundur që me armë krahu të deboheshin.Megjithatë , këta arrijnë të hynë mbrenda rrethit,aty ku ndodhi krimi makabër serbe dhe i evakuan të plagosurit.Rrethimi i tretë ishte më i egëri.Ndodhi më pesë mars të vitit 1998 ,pikrisht ora 5 e 30 e të enjtës së pare të marsit.Një pjesë e madhe e Drenicës agoi e rrethuar.Gjatë gjithë natës, makineria e rendë vrastare e luftës me mijëra trupa ,ishin nisur drejt Jasharajve,drejt Drenicës.Në hartat e gjeneralëve serbë shigjetat e kuqe i ishin drejtuar Prekazit .Kulla e Adem Jasharit ishte rrethuar me laps të kuq.Nga tridhjetë anëtarët e kësaj familjeje heroike , njëzet e dy ndodheshin në shtëpi. Mungonin Rifati , Murati , Bekimi , e Lulzimi që ishin në kurbet dhe Iliriana , Shqipja , Fazliu e Marigona , që kishin shkuar te dajtë në Akrashticë.Nuk i kishte shpëtuar syrit të komandantit rrethimi. Pak para se të agonte Ademi u thotë familjarëve:” Sot do të kemi luftë .Me fat na qoftë!”Një shtet i tërë kundër një familje!Villej zjarr drejt kullës së Adem Jasharit.
Kreshnikut të legjendave Adem Jasharit,Hamzës e xha Shabanit përkrah u qendronte dajë Osmani , nipërit Bashkimi , Besimi , Fitimi , Kushtrimi ,gratë Adilja , Feridja , nëna Zehë , Selvetja … me një fjalë të gjithë jasharajt ishin bërë luftëtarë.Që të gjithë ata që mund të mbanin pushkën kishin zënë pozicionet.Të tjerët mbushnin karikatorët me municion.Edhe jasharajt tjerë që kishin armë , ishin bashkuar në këtë luftë.Secili trimëronte tjetrin e të gjithë bashkë i trimëronte Komandanti legjendar.Ai shënjestronte shkijet dhe këndonte. Sulmi nuk pushoi gjithë ditën , derisa u err,as të nesërmen deri më 8 mars..Për tri ditë Kulla nuk po merrej as po mposhtej.Një predhë topi ,përnjëherë goditi trembëdhjet antarë të kësaj familje heroike. Shpëtoi vetëm Besarta për të dëshmuar ferrin e përjetuar .Qëndresa nuk po ndalej , derisa u ndal pushka dhe kënga e Adem Jasharit.Nderkaq ai ndali këngën për të hyrë vetë në këngë.Është kjo Këngë për vetëflijimin e një historie të përseritur të Oso Kukës,Zhuj Selmanit e të Mic Sokolit,por ata e kishin më të lehtë,sepse Adem Jashari u flijua dhe sakrifikua me babë e nënë,vëllëzër e fëmijë,me nipa e dajë,për të shpëtuar zhbërjen e Kosovës dhe për të shpëtuar dinjitetin e shqiptarizmit.Ai pagoi çmimin më të shtrenjtë për lirinë e Kosovës,ai i hapi shtigjet asaj dhe u shndërrua në legjendë të përjetëshme.
Prekazi ka tri kulme të historiesë.Në kujtesën shqiptare Ahmet Delia,Tahir Meha dhe Adem Jashari janë figurat më madhështore ,jo vetëm të Prekazit,Drenicës dhe Kosovës…Në këtë fshat kreshnikësh,në një familje ,që nuk po shtohej me meshkuj për disa breza,babai i Ademit, Shabani, ishte trashëgimtar i vetëm mashkull që nga stërgjyshi, Murati , gjyshi Fazliu dhe babai , Murati.
Për çudi,kjo rrënjë e lashtë atdhetarësh, për tre breza u zgjat e hollë.Dhe , kur dukej se po këputej , ajo lulëzoi aq bukur sa aromë e atyre luleve do të kundërmojë për jetë e mot brenda historisë së kombit
Të pavdekshmit e Kosovës : Shaban Jashari me të bijët Hamzën dhe Ademin
Drenica-vend ku u sublimuan motivet më të mira të shqiptarizmit,që kanë ushqyer historinë ndër shekuj me zjarrin atdhetar…
Drenica-vend ku përditë lindnin epope të reja…Vend ku u mblodhën ndjenjat e dashurisë së flijimit për token e të parëve!
Drenica-që Kosovës i ktheu krenarinë,trimërinë dhe guximin,i ktheu dinjitetin e nëpërkëmbur…
Drenica-përherë pushkë e ngrehur e atdheut,që në skenën e historiesë solli Ahmet Delinë,
Tahir Mehën e Adem Jasharin…Drenica-vend i rrethuar me laps të kuq nga gjeneralët e Beligradit,ku turreshin gërshërët e tyre mbi Hartën e Kosovës…
Që nga fundi i viteve tetëdhjetë toka e Kosovës,sërish nisi të skuqej nga gjaku i shqiptarëve.Edhe mbi ata që ishin ngritur në demonstrata paqësore që ta mbronin atë trohë autonomi, që përfundimisht po ua rrëmbente Serbia.Përditë jipeshin urdhëra të reja nga kancelaritë e Beligradit:”Gjithçka gjeni përpara t’i veni në maje të thikës! ”Bandat e Beligradit morën “izën”,që ato vite t’i pagëzonin “stinët e shfarosjes”,por në anën tjetër populli liridashës i kishte pagëzuar “stinët e armëve” dhe “stinët e UÇK-së”.
Një pjesë e popullit,pjesa më militante e tij, duke qenë e bindur nga pëvoja e hidhur e së kaluarës se me mjete politike nuk arrihet çlirimi nga thundra serbe, filloi të organizohej dhe të vihej në veprim.Në ballë,i pari ndër të parët vehet Adem Jashari , i cili rreth vetes tuboi shokët më besnikë nga të gjitha trojet shqiptare dhe vendosi t’ia kthej pushkën kolonizatorëve serbë.Dikush,atëbotë,ende tmerrohej kur dëgjonte se pushtuesit I sjembet dheu nën këmbë vetëm me pushkë!
Babai i komandantit legjendar,Shaban Jashari u lind me 1924 , mu në vitin kur u vra Azem Bejta. Ai ishte i vetmi vëlla me dy motra .Pas Martesës me Zahide Gecin nga Llausha i lindin katërmbëdhjetë fëmijë.
Arritën t’i rritën vetëm tetë; pesë vajza dhe tre djemë : Hava , Rifati, Hamza, Zyla, Zoja, Ademi , Qamilja , dhe Halimja , të cilt paten fat të marrin edukatë të shëndoshë atdhetare nga mësues Shabani,që nga mësonjëtorja përfundoi në qeli burgu.
Xha Shabani,pati mbaruar aq shkollë sa ishte e mjaftueshme për kohën dhe posedonte një aftësi e zgjuarsi natyrore ,për të kryer dëtyren e mësuesit,dëtyre që e kreu nga viti 1949 deri në vitin 1952.Këtë mision të shenjët dhe atdhetar ia ndaluan,sepse ai ligjëronte për Skënderbeun, për Flamurin, për Shqipërinë…
Dhe nga mësonjëtorja e dërguan në burg .Atij ia ndaluan ligjërimin në shkollë,por nuk mundën t’ia ndalojnë edukimin e fëmijëve dhe nipërve të tij.
Shaban Jashari edukoi dhe rriti djalin e madh , Rifatin , i cili u detyurua të merrte rrugën e mërgimit, që nga viti 1969 duke e ndihmuar familjen që të mëkëmbej,e të forcohej ekonomikisht,që të mos varej në asnjë mënyrë nga shteti.
Kështu, kjo familje ,me punë arrijti të bëhet ndër më të fuqishmet në këto anë.Hamzai,ishte djali i dytë i xha Shabanit, i lindur më 1950.Ai sapo ka mbaruar shkollën e mesme , ka ndjekur studimet në Shkollën e Lartë Ekonomike.Ishte mjaftë i zgjuar,shkruante e vizatonte bukur,si dhe njihte artin e bukur të instrumenteve popullore dhe këndonte, luante në teatrin amator…
Ai punoi në Fabrikën e Municionit në Skënderaj, deri sa në vitin 1990, e larguan puna.Kurse djali më i vogël i xha Shabanit,Ademi , si duket jo rastësisht lindi si shejtëni në ditën më të shenjtë të kombit,në Ditën e Flamurit dhe të pavarësisë së Shqipërisë , më 28 nëntor 1955.
Ademi,kishte mbaruar shkollën e mesme teknike, por asnjëherë nuk kishte punuar në punë të shtetit,që ai e konsideronte vazhdimisht të huajin.Kreshniku i Prekazit dhe shqiptarizmit ishte i martuar me Adile Ramën nga Akrashtica,me të cilën i lndën pesë fëmijë: Lulzimi , Fitimi, Shqipja , Kushtrimi dhe Marigona.
Ai kishte të gjitha tiparet e një malësori urtak dhe trim.Ishte i qetë e fjalëpak.Edhepse kishte një dukje cazë të ashpër , askush nuk mban mend ,që ai të ketë pasur ndonjë ngatërresë me shqiptarët.Portreti i tij ishte i madhërishëm,ishte gjeneral i lindur. Mustakët vesh më vesh,si krahë dallëndysheje,dhe mjekrra e zezë krijonin një pamje të një kreshniku e cila u vertetua dhe praktikisht.
Mbi të gjitha ishin tiparet shpirtërore dhe atdhetare që iu formësuan në Kullën legjendare,që më vonë do të jetë monument i trimërisë,guximit,sakrifices dhe qendresës, ku flitej përherë vetëm për trimërinë dhe luftërat shekullorre për çlirim të trimave .
Kështu,komandanti i ardhshëm legjendar, që në fëmijëri nisi t’i adhuronte heronjët.Madje atij i lindi edhe një pasion,që të mos ndahet kurrë arma.Sikur kishte parandjerë se do të vdiste vetëm nga pushka,siç thosht vetë”siç u ka hije burrave”!
PAK DRITË MBI VEPRIMTARINË ATDHETARE TË KRYEKOMANDANTIT TË UÇK-së
Nuk ishte arritur që ndjenja e atdhetarizmit dhe ndjenja e sakrificës të ishin kultivuar shpejt.Kulla e xha Shabanit ishte shkollë e atdhetarizmit,këtu secili nga anëtarët e kësaj familjeje, duke filluar nga axha Shabani, shtatëdhjetë e katër vjeqar deri te Blerina e vogël, shtatë vjeçe,synim parësor kishin çlirimin .Tërë potenciali ekonomik dhe njerëzor i Jasharajve ishte vënë në shërbim të të vetmit qëllim madhor: çlirimit nga Serbia.Kulla e Jasharajve ishte shndërruar në sofër kuvendimesh atdhetare.Të gjitha këto ndikuan që pjestarët e kësaj familje mbi kurriz të ngarkojnë halle me peshë të shqiptarizmit.Kështu, Adem Jashari,në demonstratat e vitin 1981 mori pjesë aktive Edhe në varrimin e Tahir Mehës,përkundër urdhërit të policisë,që në varrimin e tij mund të merrin pjesë vetëm farefisiët , me pak se dhjetë.Por xha Shabani me të bijtë: Hamzën e Ademin vendosën që Tahir Mehës t’i bëjnë nderimin e fundit,pavarësisht nga pasojat. Pranë varrit të Tahir Mehës u betuan :” Luftën që ke nisur ti, do ta vazhdojmë ne.qoftë edhe deri në pikën e fundit të gjakut tonë”!
Aktiviteti atdhetar i Adem Jasharit gjatë viteve 80-ta ,kryesisht e zhvillonte iligalisht,ai ishte i orjentuar në shprëndarjen e pamfleteve.Edhe gjatë vitit l989 së bashku me Hamzën ishin pjesëmarrës aktivë në protesta .Pothuaj,kjo ishte edhe veprimtaria e tij e fundit paqësore.Sepse,duke filluar nga viti 1990,ai I kishte hyrë formimit të grupeve të armatosura.Ishte përqendruar në krijimin e lidhjeve të ngushta me njerëz që ishin të gatëshëm për sakrifice, kudo, anekënd Kosovës dhe mbarë trevave shqiptare. Ai ishte i udhëhequr nga motoja e popullit tonë : ” Trimi i mirë me shokë shumë” .
E kishte nuhatur aktivitetin e Ademit policia serbe dhe ate e kishte identifikuar si organizator kryesor të ktyre grupeve të armatosura, që natyrisht ishin bërtha e Ushtrisë së ardhëshme Çlirimtare të Kosovës.Komandant Ademi,përkrahjen morale e materiale , e gëzonte fillimisht në familjen e tij të madhe e me zemër të madhe .
Duke filluar nga viti 1991, përpjekja për formimin dhe vënjën në levizje të rrezistencës së armatosur,Ademin me shokë e gjen në Shqipëri për t’u pargatitur ushtarakisht për betejat e ardhshme çlirimtare.Vetëm gjatë vitit l99l ai do ta kalojë kufirin Kosovë - Shqipëri dhe do të fillojë aksionet e aramatosura kundër policisë serbe,toke shokë të tjerë.Sigurisht në dijeni për aksionet e komandant Ademit,familja e tij rrethohet disa here nga policia serbe.Shtegëtimet e tij atdhetare marrin formë sidomos pas kuvendimit të korrikut l99l,në Kullen legjendare,ku kokë më kokë artikulojnë udhën e lirisë:Adem e Hamëz Jashari,Sami Lushtaku,Sahit Jashari,Nuredin Lushtaku,Ilaz Kodra,Besim Rama,Zenun Kodra e të tjerë.
ADEM JASHARI-LEGJENDË E VETËFLIJIMIT
Shpesh rrethohej kulla e kreshnikëve.Rrethimi i pare ngjau ,më 3o dhjetor l99l.Ishte një mëngjes i acartë.Një komandar i policisë serbe thërriste me megafon Ademit që të dorëzohej.Legjendari Adem bashkë me dy vëllezërit,shpërthen rrethimin me grykën e pushkës duke lënë të plagosur disa policë.Ademi tashmë nuk ishte i vetëm.Nga të gjitha fshatrat e Drenicës, u nisën shokët me armë e pa armë.Nga helikopteri,me atë rast u plagos Vesel Selimi, i cili kishte kaluar mbi 15 kilometra këmbë,nga Aqareva,për t’i ardhur në ndihmë komandantit të tij.Bëhej me dije se kjo ishte dita e fundit për policinë serbe që do të hynte për shtatë vjet në Prekaz.Edhe më 22 janar l998, ende pa aguar dita , njësi e specializur kriminelësh vëjnë në rrethim shtëpitë e Adem Jasharit dhe sulmoi me minahedhws, mortaja dore dhe armë automatike.Por , axhën Shaban, Hamzën, Besimin , Fitimin , Kushtrimin… nuk i zuri dot fjetur shkau.Ata u përgjigjen me armë.Sërish kriminelët, nëpër errësirën e natës ikën , duke marrë plumba dhe duke lënë gëzhoja mortajesh, karikatorë , helmeta’ etj. Nderkaq,me atë rast u plagosën Selvetja dhe Iliriana , të cilat po u ndihmonin trimave ta mbronin nderin e trojeve.Atë natë Ademi nuk ndodhej në shtëpi.Tashmë Ademi ishte i dënuar në mungesë me njëzet vjetë burg.Me të dëgjuar për këtë sulm, pothuaj gjithë Drenica , dhe nga gjithë trojet shqiptare mijëra njerëz ,në shenjë nderimi vizitonin Kullen e Jasharajve.Tashmë edhe formacionet e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës ishin shtrirë në gjithë Drenicën. 28 shkurti shënon një ngjarje të rendësishme,ku një njësit i UÇK-së,pasi bie në pritë të policisë serbe në Likashan’pas një përleshje të ashpër vriten së paku 6 policë,ndersa dy luftëtarë të lirisë plagosën.Bandat të mëdha policore të pajisura me dhjetra tanke dhe dy helikopter ,pasi hynë në Likashan dhe Qirez hakmerren duke vrarë 24 shqiptarë,katër prej tyre kishin rezistuar me armë .Atë ditë,Ademi me shokë kishte arritur aty ku makineria e kishte zënë pozicionet,por ishte e pamundur që me armë krahu të deboheshin.Megjithatë , këta arrijnë të hynë mbrenda rrethit,aty ku ndodhi krimi makabër serbe dhe i evakuan të plagosurit.Rrethimi i tretë ishte më i egëri.Ndodhi më pesë mars të vitit 1998 ,pikrisht ora 5 e 30 e të enjtës së pare të marsit.Një pjesë e madhe e Drenicës agoi e rrethuar.Gjatë gjithë natës, makineria e rendë vrastare e luftës me mijëra trupa ,ishin nisur drejt Jasharajve,drejt Drenicës.Në hartat e gjeneralëve serbë shigjetat e kuqe i ishin drejtuar Prekazit .Kulla e Adem Jasharit ishte rrethuar me laps të kuq.Nga tridhjetë anëtarët e kësaj familjeje heroike , njëzet e dy ndodheshin në shtëpi. Mungonin Rifati , Murati , Bekimi , e Lulzimi që ishin në kurbet dhe Iliriana , Shqipja , Fazliu e Marigona , që kishin shkuar te dajtë në Akrashticë.Nuk i kishte shpëtuar syrit të komandantit rrethimi. Pak para se të agonte Ademi u thotë familjarëve:” Sot do të kemi luftë .Me fat na qoftë!”Një shtet i tërë kundër një familje!Villej zjarr drejt kullës së Adem Jasharit.
Kreshnikut të legjendave Adem Jasharit,Hamzës e xha Shabanit përkrah u qendronte dajë Osmani , nipërit Bashkimi , Besimi , Fitimi , Kushtrimi ,gratë Adilja , Feridja , nëna Zehë , Selvetja … me një fjalë të gjithë jasharajt ishin bërë luftëtarë.Që të gjithë ata që mund të mbanin pushkën kishin zënë pozicionet.Të tjerët mbushnin karikatorët me municion.Edhe jasharajt tjerë që kishin armë , ishin bashkuar në këtë luftë.Secili trimëronte tjetrin e të gjithë bashkë i trimëronte Komandanti legjendar.Ai shënjestronte shkijet dhe këndonte. Sulmi nuk pushoi gjithë ditën , derisa u err,as të nesërmen deri më 8 mars..Për tri ditë Kulla nuk po merrej as po mposhtej.Një predhë topi ,përnjëherë goditi trembëdhjet antarë të kësaj familje heroike. Shpëtoi vetëm Besarta për të dëshmuar ferrin e përjetuar .Qëndresa nuk po ndalej , derisa u ndal pushka dhe kënga e Adem Jasharit.Nderkaq ai ndali këngën për të hyrë vetë në këngë.Është kjo Këngë për vetëflijimin e një historie të përseritur të Oso Kukës,Zhuj Selmanit e të Mic Sokolit,por ata e kishin më të lehtë,sepse Adem Jashari u flijua dhe sakrifikua me babë e nënë,vëllëzër e fëmijë,me nipa e dajë,për të shpëtuar zhbërjen e Kosovës dhe për të shpëtuar dinjitetin e shqiptarizmit.Ai pagoi çmimin më të shtrenjtë për lirinë e Kosovës,ai i hapi shtigjet asaj dhe u shndërrua në legjendë të përjetëshme.
PORTRETI I LEGJENDËS SË QUAJTUR
ADEM JASHARI
ADEM JASHARI
Prekazi ka tri kulme të historiesë.Në kujtesën shqiptare Ahmet Delia,Tahir Meha dhe Adem Jashari janë figurat më madhështore ,jo vetëm të Prekazit,Drenicës dhe Kosovës…Në këtë fshat kreshnikësh,në një familje ,që nuk po shtohej me meshkuj për disa breza,babai i Ademit, Shabani, ishte trashëgimtar i vetëm mashkull që nga stërgjyshi, Murati , gjyshi Fazliu dhe babai , Murati.
Për çudi,kjo rrënjë e lashtë atdhetarësh, për tre breza u zgjat e hollë.Dhe , kur dukej se po këputej , ajo lulëzoi aq bukur sa aromë e atyre luleve do të kundërmojë për jetë e mot brenda historisë së kombit
Të pavdekshmit e Kosovës : Shaban Jashari me të bijët Hamzën dhe Ademin
