Nderim për mikun tim, gjuhëtarin, pedagogun, prof. dr.
Thoma Dhima (4.04.1952-20. 01. 2016)
Nga Albert HABAZAJ
U tkurra trishtuar si një
fije bari,
Kur mora vesh një nekrolajm,
Si ai bari në të ftohtët e
janarit,
Janarit, që na mori gjuhëtarin
me pjalm.
Me pjalmin e sintaksës
ngarkuar,
Si bletët që mbartin pjalmin
ndër lule,
Thoma Dhima si burim yjor
zbukuruar
Në amshim shkon. Na hidhëron
tek ulet…
Nuk e kisha kushëri, s’e
kisha vëlla,
Për dritën e guximit e
nderoja fort.
Më loton vargu, profesor
Thoma,
Sytë e sintaksës mbushen me
lot.
Vlorë, e premte 22 janar 2016
